Relaties Relaties

Relaties

DeeB

DeeB

25-06-2018 om 10:47

Buitenechtelijke relatie


Anna

Je hebt het perfect verwoord,
Sini

Sini

"Ik heb het niet over mannen of vrouwen die aan de lopende band hun partner bedriegen zodra ze de kans krijgen, maar over mensen die oprecht verliefd worden op iemand anders en opeens (althans lijkt het zo) gaan twijfelen aan hun huwelijk."

Ook jij doet het nu, een 'hokje' maken, afbakenen. Je definieert over wie je het hebt, alsof dat altijd zo helder te lezen, zien, weten is.

Ik denk dat je het verhaal achter de verhalen niet altijd kent hier. Ik lees die er soms tussen de regels door wel in, misschien door herkenning. Gewoon oprecht verliefd worden, dit vrij snel vertellen aan je partner en beslissingen nemen die voor ieder helder zijn, ook al zijn ze pijnlijk, dat zijn in mijn ogen de 'schone' zaken, hoe naar ook voor de betrokkenen. Tegelijk denk ik dus dat deze zaken het minst voorkomen.

RoosjeRaas

Ik heb niet het idee dat ik in hokjes plaats eerlijk gezegd. En er is in mijn ogen werkelijk een verschil tussen een partner die vreemdgaat zodra hij/zij de kans krijgt en iemand die er een bepaalde maat van "eerlijkheid" in weet te bewaren (hoe gek het ook mag klinken). Definiëren is iets anders dan in hokjes plaatsen hè?
Sini

Truus

Truus

09-11-2018 om 09:38

Anna

Mooi verwoord inderdaad. Ik weet niet waarom overspel gezien wordt als het allergrootste verraad, ik heb het wel eens misdrijf genoemd zien worden. Misschien moet je het meegemaakt hebben, maar dan aan de andere punt van de driehoek.

Mening

Als je verliefd wordt op iemand, heeft niemand daar wat mee te maken. Dat is je eigen zaak en aan jou de keuze wat je daarmee doet. Anders wordt het als je die verliefdheid (of wat dan ook de aanleiding voor je ontluikende relatie is) in praktijk gaat brengen, 'relatiedingen' met een ander gaat delen en je vaste partner daarvan onwetend laat. Daarmee maak je het meest fundamentele deel van je relatie eenzijdig kapot. De vaste partner is onwetend, kan niets doen om de kostbare basis te herstellen of te redden en is daarmee aangeschoten wild. De gevolgen daarvan zijn groot, soms heel groot.

Wie leest wat ik schrijf, en wat RoosjeRaas schrijft, en Pennestreek, en zo nog een aantal, zou begrijpen dat het juist dát gedeelte is dat zo grote schade aanricht. Laat ik het dichtbij houden: niet de verliefdheid van mijn ex heeft bij mij een crisis veroorzaakt, maar de gevoelloze en manische manier waarmee hij zich vervolgens een weg naar de uitgang baande. Precies het absurde script dat terug te lezen is in de draad van Mara en in nog vele anderen. Het vreemdgaan zet een proces in werking dat in de slechtste gevallen heel erg desastreus verloopt voor de betrokkenen. En dat is iets heel anders dan een beetje gekrenkt zijn omdat je man met een ander wijntjes drinkt en handje vasthoudt.

DeeB wil helemaal geen discussie over die gevolgen en die fundamentele vertrouwensbasis die haar vriend met haar medewerking bij zijn echtgenote aan het slopen is. Zij wil bevestigd worden in haar positie. Dat is prima, alleen ga ik haar dat niet geven. Haar handelwijze stuit mij tegen de borst, ze gebruikt daarin betekenisloze schaamlapjes, maar feit blijft dat het lelijk is wat zij en haar vriend aan het doen zijn en dat een onwetende derde hier heel veel schade van gaat ondervinden. En dan laten we de kinderen nog buiten beschouwing.

Ik vind seks met een gebonden partner een no go. Verwerpelijk. Dat vond ik overigens ook al ver voor ik kon vermoeden dat potjandorie mijn eigen man het ook deed. Iets met normen en waarden. Zo fel ben ik ook op mensen die met drank op achter het stuur kruipen, hun kinderen slaan en in het algemeen tov anderen roekeloos gedrag vertonen. Het zal mijn egocentrisme-allergie zijn.

Verliefd worden is één. Je vaste partner in een monogame relatie bedriegen is twee. Dat bedrog maanden, jaren laten duren, je partner blootstellen aan gezondheidsrisico's (SOA) en financiële leugens is drie. En zo kunnen sommige mensen op dit forum hele nare details vertellen tot ver in volgende gradaties.

De suggestie die man doet dat de houding van de 'felle dames' hier zomaar een verklaring kan zijn voor het vreemdgaan van hun man, vind ik een hele smakeloze. Wat heb je dan gebrek aan empathie - wat veel zegt over de schrijver (en overigens ook wordt bevestigd door zijn verhaal). Tegelijk is 'blaming the victim' standaard: iedere verlaten partner kent deze riedel. 'Jij had ook een aandeel!' Yeah, right. Blijkbaar.

Wat sommigen hier tussen de regels door lezen, is voor anderen niet altijd helder. Voor mij wel. En ik zeg het nogmaals: ik heb daar in de loop der tijd ontzettend veel steun aan gehad, zoals ik hoop dat anderen daar ook steun aan kunnen hebben. Dat sommigen dat zien als een kliekje, interesseert me in de laatste plaats. Ieder die er net zo fundamenteel mee geholpen is als ik, doet er voor mij toe. En iedereen die ik aan z'n botte verstand kan brengen dat een relatie hebben met een getrouwde man/vrouw niet oké is, ook.

Met DeeB heb ik zero empathie of medelijden. Mensen die zulke levenskeuzes maken, heb ik IRL uit mijn systeem geschrapt en dat zal ik hier ook doen. Iets met normen en waarden.

Hoedan

Hoedan

09-11-2018 om 10:10

wat een draad

Als partner van een man die redelijk kortgeleden vreemd is gegaan (ik ben erachter gekomen) leef ik momenteel wel in een achtbaan van emoties. Wij hebben een langdurige relatie. 3 (pre) puberende kinderen. De laatste jaren inderdaad geregeld als “gezinsbv” met bij vlagen wel opwakkerende passie en tijd voor elkaar. Ieder met eigen bagage uit jeugd. Mijn man is denk ik het schoolvoorbeeld van eigen problemen hebben en deze niet voldoende met mij kunnen en durven bespreken. Ook ik had de nodige dingen op mijn bord het jaar voorafgaand aan de affaire. We hadden (dacht ik) samen besproken dat het gezin ed nu even voor ging. En dat we daarna wel weer aan ons samen verder zouden gaan. Klassiek geval van (onbewust) uit elkaar groeien. Dus zie ik achteraf waarom dit zo heeft kunnen ontstaan? Zeker wel. Zie ik mijn eigen rol in het uit elkaar groeien. Het niet (h)erkennen van elkaars behoefte. Het niet meer verbonden voelen. Zeker wel. Maar heb ik een aandeel in zijn keuze om vreemd te gaan? Nee. dat is zijn keuze. En het is helaas te laat voor “hadden we maar”.

We hebben besloten voor nu samen verder te gaan. We zijn in therapie en leren daar ook de bagage van het verleden op te ruimen. Maar het doet ongelofelijk zeer. Toen ik erachter kwam ben ik letterlijk in shock geraakt. Dagen niet eten en slapen. overgeven. En nu nog (het is korter dan half jaar geleden), overvalt me de pijn op de meest uiteenlopende momenten soms. Ben ik soms gewoon een dag van slag (bijvoorbeeld na een verjaardag binnen het gezin, of als er herinneringen opgehaald worden). Is dat (zoals Anna) zegt een overdreven reactie? Ik weet het niet. Het zal heus slijten met de tijd. Maar dat iemand waar je zo van houdt, een prachtig gezin mee hebt. Je zo kan voorliegen en bedriegen..... dat had ik nooit verwacht. Noem me naïef.

Ik zie dat onze relatie weer sterker wordt. Dat we weer echt verbinding hebben als partners en niet alleen als ouders. Maar het gekke is: ik weet op dit moment soms niet of ik uiteindelijk samen verder kan. Want wat als die pijn bij tijd en wijle zo blijft. Daar kan ik mijn man ook niet mee blijven “opzadelen”. Want ik zie (nu) zijn oprechte spijt. En ik zie dat hij ook hard werkt om samen weer op te bouwen. Dus wie weet kom ik dan alsnog tot de conclusie dat we gaan scheiden. Met alle gevolgen van dien voor de kinderen. Maar de pijn en het verlies van een soort onvoorwaardelijke liefde en vertrouwen. Dat is een hele hoge prijs die ik betaal. Vind ik dan. Is dat in een slachtoffer rol gaan zitten? Vind ik niet: ik heb gekozen voor een exclusieve relatie. En mijn man ook. Hij heeft daar een bom onder gegooid.

En voor Deeb: de minnares van mijn man dacht ook een kans te hebben op een toekomst samen. Mijn man dacht ook voor een korte periode gewoon alles achter te laten. Maar voor hem was dat niet doordacht, hij heeft gewoon een eigen waarheid in zijn hoofd gemaakt. Mij en kinderen weggepoetst lijkt wel. En toen hij erachter kwam dat ik bereid was om te vechten voor de relatie en dat er heel veel nog gewoon was en goed was, heeft hij haar min of meer laten vallen als een baksteen. Ook omdat ik dat als voorwaarde heb gesteld. Willen we verder, dan cold turkey stoppen.
Wie weet loopt het bij jou anders. Maar blijf niet lijdzaam afwachten. Ga ervoor. Zet hem voor het blok. Want dit niemandsland is uiteindelijk voor niemand goed. En natuurlijk heb jij niets te maken mef zijn gezin en kinderen. Maar toch. Ook voor hen. Hak de knoop door.

moederziel

" Ik vind seks met een gebonden partner een no go. Verwerpelijk. Dat vond ik overigens ook al ver voor ik kon vermoeden dat potjandorie mijn eigen man het ook deed. Iets met normen en waarden. Zo fel ben ik ook op mensen die met drank op achter het stuur kruipen, hun kinderen slaan en in het algemeen tov anderen roekeloos gedrag vertonen. Het zal mijn egocentrisme-allergie zijn."

Nee, het oordeel dat jij hebt over andere mensen hebt die in hun relatie jouw normen en waarden niet volgen is geen egocentrisme-allergie maar een morele zendingsdrang.
Je hebt bijna nooit een idee wat er in andere relaties speelt. Dat denk je te weten door blindelings het verhaal van een kant te geloven. Hier op OO lees je ook altijd maar een kant van het verhaal. Maar toch kun jij vreemdgaan vergelijken met mensen die in potentie andere mensen dood kunnen rijden.

Alkes

*Ik* vind dat. Mijn normen en waarden hoeven de jouwe niet te zijn. Tenzij je graag wilt dat iedereen Alkes is.
Lijkt me duidelijk er verschillend over wordt gedacht. Anders was bedrog in een relatie een zeldzaamheid en dat is het helaas niet.

Hoedan

Jij schrijft 'Wat een draad', ik schrijf jou: 'Wat een verhaal'. Zo herkenbaar. Alweer.

Ik wens je heel erg veel sterkte en geluk - en ik hoop van harte dat jullie eruit komen. Je advies aan DeeB is sterk en warm.

Overigens, Alkes

'Maar toch kun jij vreemdgaan vergelijken met mensen die in potentie andere mensen dood kunnen rijden.'
Dat schrijf ik nergens, ik beschrijf waar mijn allergie ligt. Volgens mij heeft vreemdgaan buiten dat geen bal te maken met dronken rijden.
Maar het laat wel goed zien hoe vooringenomen je leest

Man

Man

09-11-2018 om 10:43

Moederziel

"Anders wordt het als je die verliefdheid (of wat dan ook de aanleiding voor je ontluikende relatie is) in praktijk gaat brengen, 'relatiedingen' met een ander gaat delen en je vaste partner daarvan onwetend laat."

Je hebt hier ook een punt. Ware niet dat dit geldt in een relatie waar er ruimte is om dit soort dingen te bespreken. Verliefdheid en noodrem zijn in mijn ogen 2 totaal verschillende dingen.
Verliefdheid overkomt iedereen. Binnen een relatie is dat op te lossen. Probleem wordt alleen als het als vlucht wordt gebruikt. Vlucht omdat thuis de gesprekken niet gevoerd kunnen worden (om welke reden dan ook).

"Laat ik het dichtbij houden: niet de verliefdheid van mijn ex heeft bij mij een crisis veroorzaakt, maar de gevoelloze en manische manier waarmee hij zich vervolgens een weg naar de uitgang baande. Precies het absurde script dat terug te lezen is in de draad van Mara en in nog vele anderen."

Ik ken je draadje en laat ik eens benoemen hoe dit op mij is overgekomen. Ik probeer niet veroordelend te zijn, is ook niet mijn bedoeling.
De escape van je man is een van de duizenden. Escape die vaak wordt ingegeven over de onvrede thuis. En dan niet dat het eten niet goed is, maar fundamenteler. Mensen die met zichzelf in de knop zitten en in hun 'oude' leven eigenlijk het niet meer weten hoe zit recht te breien. Vlucht naar iemand die wel begripvol is (in hun ogen dan), is dan snel gemaakt. Vergelijk het met jou vlucht naar Frits die je ook begreep.
Als ik dan zo van de zijlijn bekijk hoe jou draadje verlopen is, je man werd beticht van homoseksuele activiteiten, escapades in Azie etc. Dit terwijl hij een voor de hand liggende verklaring had.
Je draadje verder volgend heb je je man, zoals ik het heb kunnen lezen, totaal geen kans gegeven om zijn verhaal kwijt te kunnen. Er is al een oordeel geveld en daarmee klaar. Jou zoektocht naar zijn beweegredenen heb je gedaan vanuit je eigen opgebouwde wereld. Daar met een loep naar kijken of dat nu wel zo ideaal was als het idee wat je er bij had heb je volledig buiten beschouwing gelaten. Er is door een aantal mede forumleden ook op gewezen, kijk eens naar de situatie en niet alleen naar datgene wat je wil zien.
Je hebt je eigen wijsheid in pacht en draagt dat ook zo uit. Kan me voorstellen dat je man dat tegen de borst stuiit om zijn verhaal te doen. Je oordeel is al kaar.

Nu kun je naar aanleiding van deze post roepen dat het allemaal anders zit en dat oneerlijk is dat dit wordt aangehaald. Daar heb je een punt, aan de andere kant gaan mensen reageren als je in draadjes je man of je relatie affikt.

Het meest frapante is nog dat je in draadjes loopt te verkondigen dat je mensen wil beschermen. Alsof je als een soort moeder Gans alle wijsheid in pacht hebt. Je strooit met dekentjes, standje egeltje waarvan ik denk hoe helpt dit Calimero gedrag iemand?

Iedereen krijgt in zijn leven een deel ellende voor zijn kiezen. De een veroorzaakt ze, de ander ontvangt ze. Maar het is vrijwel nooit (afgezien van stoornissen) dat iemand smorgens denkt, zo ik ga ff lekker mijn partner lopen zieken.
Ik heb al vaker gezegd, personen die ook bereid zijn om naar hun eigen aandeel in de situatie te kijken daarvan maakt de relatie nog een kans. Wil niet zeggen dat het ook slaagt.

moederziel

Ik was niet duidelijk denk ik. Ik vind het altijd bijzonder als mensen hun eigen waarden en normen opleggen op relaties van anderen. Relaties tussen twee mensen zijn bij uitstek iets dat alleen die twee mensen aangaat. Wat anderen daarvan vinden is irrelevant. Volgens mij zou de wereld echt stuk prettiger zijn als op dat punt mensen hun waarden en normen beperken tot hun eigen relaties.

Mari

Mari

09-11-2018 om 11:32

Anna

Je lijkt een pleidooi te houden voor soepeler zienswijze jegens buitenechtelijke verhoudingen. Ik kan begrijpen dat je als oplossing van een 'probleem' ziet de kwestie niet meer als probleem te beschouwen. En ik kan er zeker achter staan dat er meer openheid komt in deze, zodat mensen zelf een keuze kunnen maken. Ik vind niet zo zeer het vreemdgaan abject, ik houd niet van het liegen (zoals je ook kunt zien in mijn omslag tegenover Man: toen bleek dat zijn vrouw ervan wist, ging ik zijn postings anders zien en heb dat ook medegedeeld)
Het is echter ook een feit dat je niet het gevoel van mensen kunt voorschrijven: je kan wel vinden dat mensen soepeler staan tegenover het vreemdgaan van hun partner maar er zullen altijd mensen zijn die een monogame relatie prefereren. En weet je... dat mogen ze. En dat kan dan een illusie zijn, of ze nemen het risico in een wereld waar iedereen polygaam is alleen te staan: zij hebben het recht op dat gevoel en die keuze. Dan kun je pleiten tot je een ons weegt in het kader van 'als het niet gaat zoals het moet, moet het maar zoals het gaat' maar dan ontzeg je mensen het recht op hun eigen gevoelsleven: als iemand in een monogame relatie wil zijn mag hij/ zij daar de voorkeur aan geven.
En om die keuze te kunnen maken is het nodig dat partners eerlijk zijn. Dan ga jij zeggen "Bedrog kan ook veroorzaakt worden doordat eerlijkheid onbespreekbaar is "
Ik persoonlijk vind dat een cirkelredenering. Je kan namelijk altijd eerlijk zijn. Behalve als je de consequenties van je eerlijkheid niet op je wilt nemen. En dat kan de keuze van de ander voor een monogame relatie zijn waardoor een gezin opbreekt. Ik vind het niet aangaan dan te gaan zeggen: ja maar je moet ook geen monogamie willen als partner, dan kan de ander niet eerlijk zijn dus ja dan wordt je wel bedrogen.
Nee als je meerdere relaties wilt gaat het niet aan een partij voor te houden dat zhij in een monogame relatie is terwijl dat niet zo is. Het is niet de meerdere relaties hebben wat mij tegen de borst stuit, het is de ene partij voorhouden dat je exclusief bent terwijl dat niet zo is.

In jouw zienswijze ligt de oplossing in de veranderende opstelling van de 'bedrogen' partner. Ik vind dat over je grenzen heen regeren want mensen mogen nu eenmaal voelen wat ze voelen.
Maar wellicht is er wat voor te zeggen huwelijken al überhaupt niet in te gaan vanuit exclusiviteit. Eerlijk te zijn: binnen 15 jaar gaat een van ons een buitenechtelijke relatie aan. Kijk en als mensen dat als realiteit aan zouden nemen, zouden er wellicht al veel minder huwelijken gesloten worden en kinderen geboren worden. Ik denk namelijk dat veel mensen er niet eens aan zouden beginnen.

Pennestreek

Pennestreek

09-11-2018 om 11:33

Ik zie het nog steeds niet

Ik zal wel niet goed kunnen lezen. Maar ik zie het nu echt nergens, in geen enkel draadje, dat vreemdgangers worden afgebrand. Ik zie wel heel veel mensen die vanuit hun eigen ervaring proberen om anderen te helpen en te adviseren. En ja, die ervaring was pijnlijk en choquerend en heeft vaak heel veel verdriet veroorzaakt en dat komt in die reacties naar boven. Dat is logisch, menselijk, en vooral ook een factor die de vreemdganger uiteraard graag wegpoetst of bagatelliseert, maar die er wel degelijk is. Ik snap echt niet goed waarom die reacties vaak zo negatief worden uitgelegd.

Ik ben het met moederziel eens dat een relatie met een gebonden partner een no go is. En dat heeft niets te maken met morele zendingsdrang, maar met het feit dat de meeste relaties en huwelijken nog altijd gebaseerd zijn op wederzijdse monogamie. Zolang je niet zeker weet dat de relatie van je lover een open relatie is, vind ik dat je afstand zou moeten houden. Zeker als je weet dat er in die relatie ook kinderen zijn.

Man, zeker in situaties zoals die van jou en kan mij, waar de vreemdganger eigenlijk vooral wat met zichzelf heeft te verhapstukken, vind ik het vreemdgegaan zo enorm afleiden van de eigenlijke problemen. En ik snap het echt niet. Hoe kun je nu degene die het dichtste bij je zou moeten staan zo bedriegen. Je weet ongetwijfeld hoeveel pijn je de ander doet. Als het vreemdgaan of het verliefd worden alleen een vlucht is, valt er dan niet een andere vluchtroute bedenken? Eentje die minder desastreus is voor de vader of moeder van je kinderen?

Ik herken precies wat Hoe dan ook schrijft: de totale shock en de fysieke reactie daarop als je ontdekt dat degene die je op de wereld het meeste vertrouwt, waar je vreselijk veel van houdt, degene met wie je kinderen hebt, je een tijdlang heeft bedrogen. Niet kunnen eten, niet kunnen slapen en alleen op de automatische piloot je werk kunnen doen. En daar gaat precies het stukje egeltje spelen over, even alleen de focus op jezelf (en je kinderen) en je pijn en verdriet, om te zorgen dat je die kunt handelen. Dat heeft niets te maken met de communicatie met je bedriegende partner, maar alleen met zorgen dat je zelf overeind blijft, een overlevingstactiek. Pas als de ergste emoties zijn gezakt kun je als partners samen in gesprek.

Pennestreek

Pennestreek

09-11-2018 om 11:39

Mari, zo mee eens!

Lekker makkelijk, als de bedrogene dat bedrog nou gewoon niet zo zwaar maakt is er ook geen probleem... en weer is het eigen schuld, dikke bult voor de bedrogene.
Tja, stel dan van te voren de spelregels bij. Niet pas achteraf.

Man

Ik ga een heel eind met je mee, tot ongeveer halverwege #282. Daarna ben je me kwijt.

Ja, voor mijn man was/is zijn affaire en de daarop volgende breuk een vlucht. (ps: nee, geen vlucht van mij naar Frits anders dan in vriendschap - en ik had overigens geen vlucht nodig). Dat wordt me pas nu duidelijk, nu hij alles wat verbonden was aan ons gezin inmiddels ook heeft laten vallen, inclusief onze kinderen.

Dan: 'je man werd beticht van homoseksuele activiteiten (niet door mij), escapades in Azie (niet door mij) etc. Dit terwijl hij een voor de hand liggende verklaring had.' Die verklaring is mij tot op de dag van vandaag niet bekend. Wat er is gebeurd kan onmogelijk verklaard worden door, ja door wat? Onrust in zijn leven? Een ander leven wensen? Veel verder dan dat kom ik niet. Ik denk dat er ook niet veel meer is dan dat.

Ik heb nog nooit mijn man afgefikt. Ik was heel ver gegaan om ons gezin te redden, maar hij heeft het heel erg bont gemaakt, op heel veel momenten. En toen, na 1,5 jaar, wilde ik ook niet meer redden, vooral omdat hij een vreemde voor me is geworden.

Je stelt dat mijn man geen kans heeft gehad zijn verhaal te doen. Dat lijkt me onjuist. Ik heb letterlijk gesméékt om zijn verhaal. Maar er wás geen verhaal. En er is nog steeds geen verhaal. Oh jawel: 'Ik kies nu voor mezelf'. Dat was de uitleg.

En je laatste alinea slaat voor mij de plank mis. In vreemdgaan is er geen aandeel van de bedrogene. En mensen als DeeB en haar vriend zijn in mijn ogen heel bewust bezig een ander te 'zieken' (al weet die ander dat niet), en iedere keer dat ze weer contact hebben kiezen ze daar opnieuw bewust voor.

Je kunt me 1000 keer proberen te overtuigen van de 'verantwoordelijkheid' van de bedrogene bij vreemdgaan. Maar die is er niet. Maar het is wel een fijn excuus voor de vreemdganger en zijn truus/mantruus, net als net-niet-overtuigde platitudes als 'ik ben er niet trots op', 'het verdient geen schoonheidsprijs', 'het had niet zo gemoeten', 'tsja, verliefdheid overkomt je'. Allemaal manieren om de schuld af te wentelen voor het om zeep helpen van een daarvoor nog zuivere liefdesrelatie met je vaste partner. En een schrijnend gebrek aan vermogen om daarvoor ook zelf (en dan ook echt alleen zelf) de verantwoordelijkheid te dragen.

Dit

'Ik herken precies wat Hoedan ook schrijft: de totale shock en de fysieke reactie daarop als je ontdekt dat degene die je op de wereld het meeste vertrouwt, waar je vreselijk veel van houdt, degene met wie je kinderen hebt, je een tijdlang heeft bedrogen. Niet kunnen eten, niet kunnen slapen en alleen op de automatische piloot je werk kunnen doen. En daar gaat precies het stukje egeltje spelen over, even alleen de focus op jezelf (en je kinderen) en je pijn en verdriet, om te zorgen dat je die kunt handelen. Dat heeft niets te maken met de communicatie met je bedriegende partner, maar alleen met zorgen dat je zelf overeind blijft, een overlevingstactiek.'

Het spreekt voor zich dat vreemdgangers zich dit niet kunnen voorstellen. Die hebben geen idee wat ze met hun verliefde (of anderszins verwarde) kop in gang hebben gezet. Dat kan, maar wees dan man/vrouw genoeg om de verantwoordelijkheid daarvoor voor de volle 100% te nemen.

Mari

Mari

09-11-2018 om 12:17

'verliefdheid overkomt je'

Is dat nou zo? Is er niet een subtiele keuze die er voor zorgt er toch voor te gaan? Mensen worden namelijk nauwelijks of niet verliefde in het eerste jaar van hun huwelijk.

Tja en als de sleur er in komt, wordt die subtiele keuze voor die spannende ander die jou helemaal ziet in hoe je bent (denk je) makkelijk.

En dan kun je zeggen "oh het overkwam me". Ik vind dat dan net geloofwaardiger als dat bijvoorbeeld dat eerste jaar van het huwelijk gebeurt, als je ook nog verliefd bent op je partner.

Nee ik denk niet dat het je overkomt. Je kiest. Je kiest als het ontstaat om je niet er voor af te sluiten en je kiest zeker als je er mee door gaat en niet eerlijk bent.

Maar Mari

Dat is toch de hele kern van de tegenstelling die hier is ontstaan? Dat de ene kant stelt dat mensen blijkbaar keuzes maken met verstrekkende en rauwe gevolgen, terwijl de andere kant die verantwoordelijkheid voor die keuzes weigert te nemen? Onder het mom van 'het overkwam me', 'blijkbaar zat het huwelijk toch niet zo goed' en 'de ander heeft ook een aandeel'?

Het draait allemaal om verantwoordelijkheid nemen voor jezelf en je stappen. Voor je eigen normen en waarden, voor de keuzes die je maakt, voor de fouten en de successen. En het is ronduit laf om dat door te schuiven naar je onwetende partner.
Be a man and own this shit

Mari

Mari

09-11-2018 om 13:04

ja moederziel

Het was ook een rethorische vraag

Amsterdamse

Amsterdamse

09-11-2018 om 13:17

Wow

Wat een oordelen worden hier gegeven zeg. Ik zie termen voorbij komen als: zuiverheid, waarheid, verantwoordelijkheid, normen en waarden.

Moraalridders, dat is het woord dat direct in me opkomt. De waarheid in pacht hebben. Ik hou er absoluut niet van, mensen die de waarheid in pacht hebben. Want volgens mij zit de wereld en de mens zo niet in elkaar.

Mari

Mari

09-11-2018 om 13:23

okay Amsterdamse

Hoewel ik niet degene ben die woorden als zuiverheid en normen en waarden in de mond neem: hoe zit de wereld dan wel in elkaar?

Ben je een moraalridder als je vraagt van je partner dat hij/zij eerlijk is? Of mag je aangeven dat wat jou betreft eerlijkheid eerste prioriteit in een relatie is? Zodat je een keuze kunt maken op basis van de feiten en niet van wat iemand je voorhoudt maar anders in elkaar blijkt te zitten?

Grappig

'Ik hou er absoluut niet van, mensen die de waarheid in pacht hebben. Want volgens mij zit de wereld en de mens zo niet in elkaar.'

Lees die redenering nou nog eens goed?

Ieder z'n mening, toch, dat wordt nergens betwist.Het zijn persoonlijke waarnemingen en ervaringen.
Maar nu je het noemt: Liever een moraalridder dan iemand die zijn partner willens en wetens belazert.

Amsterdamse

Amsterdamse

09-11-2018 om 13:36

Indeling

Het gaat om de indeling in goed en kwaad. De partijen, de kampen. Die indeling is veel te simpel. Het een is fout en het ander is goed, in de ogen van de moraalridder. Die waarheid heb ik het over. Die zuiverheid. Dat weten.

De hoge eisen die men stelt aan een partner, daar kan hij/zij misschien helemaal niet aan voldoen.

Niet iedereen gaat vreemd

https://www.seksonderzoek.be/overspel/vreemdgaan-cijfers/

Ook al kan het een volstrekt logische natuurlijke biologische behoefte zijn, niet iedereen gaat vreemd.

Volgens onderzoeker Henk van Noort is het percentage 25 procent. Durex komt tot 31 procent van de Nederlanders en 22 procent wereldwijd.

Het is dus een behoorlijke minderheid die vreemd gaat. Maar het hoeft je niet te gebeuren. Zelf heb ik er gelukkig geen ervaring mee.

Het kan soms ook met een impulsief karakter te maken hebben leidt ik af uit het gedrag van de schoolgenoten van mijn dochter. Vriendin ging vreemd met het nieuwe vriendje van dochter, alweer een tijdje geleden. Ondanks dat beiden bezworen om het niet meer te doen bleef het toch doorgaan. Beiden hebben een vorm van ADHD.
En het zijn pubers. Die combinatie wil wel blijkbaar.

Het heeft wel voor verwijdering gezorgd tussen dochter en vriendin. Tegenwoordig benaderen ze elkaar weer wat voorzichtig.

Mari

Mari

09-11-2018 om 13:46

Amsterdamse

ja wederom okay, Die hoge eisen komen wellicht na het vreemdgaan? Of misschien zijn het helemaal geen hoge eisen? Is er maar een eis: die van eerlijkheid. Ikzelf (senior) heb menigmaal in driehoekssituaties gezeten, maar er was altijd eerlijkheid van mijn kant. Dat is de enige 'hoge' eis die ik ook aan de ander vraag

Het zou fijn zijn als je hier op wilt antwoorden:

Ben je een moraalridder als je vraagt van je partner dat hij/zij eerlijk is? Of mag je aangeven dat wat jou betreft eerlijkheid eerste prioriteit in een relatie is? Zodat je een keuze kunt maken op basis van de feiten en niet van wat iemand je voorhoudt maar anders in elkaar blijkt te zitten?

Pennestreek

Pennestreek

09-11-2018 om 13:49

Amsterdamse

Precies, zo zit de wereld niet in elkaar. Maar om dan maar met zijn allen te doen alsof bedrog normaal is, niet erg, dat vind ik dan weer de totaal andere kant. Daarmee wordt ook de schuld op twee manieren bij de bedrogenen gelegd, namelijk ze moeten maar niet zo moeilijk doen, dan had hun partner er makkelijker eerlijk over kunnen zijn, en ze moeten er gewoon niet zo zwaar aan tillen, dat ze zoveel pijn en verdriet voelen doen ze gewoon zichzelf aan.
Tja, zo zit volgens mij dan weer de mens niet in elkaar. Het leven is niet maakbaar en gevoelens zijn ook niet weg te redeneren. Was dat maar zo.
En for the record, voelen en moeten verwerken is wat anders dan ergens in blijven hangen. Dat vind ik ook.
Maar feit blijft dat alle vreemdgangers, man en vrouw, echt wel weten dat wat ze doen niet kan, dat ze daarmee onherstelbare schade aanbrengen. En omdat in dit draadje op elke slak zout wordt gelegd zal ik ook dat even nader toelichten. De schade is permanent. Net zoals een fysieke wond. Dat de pijn slijt en dat er uiteindelijk mee te leven valt doet daar niets aan af. Voor mij geldt dat ik regelmatig overvallen wordt door verdriet, soms door kleine dingen zoals een liedje. Dat blijft, daar ben ik van overtuigd. Net zoals dat andere psychische trauma’s soms de kop op blijven steken. Ook dat blijft vaak een kwetsbare plek, ondanks (wellicht therapie). Ik bedoel dus met blijvende schade niet dat ik zuur en cynisch door het leven ga en/of man dagelijks lastig val met verwijten of iets dergelijks.

DeeB vraagt in haar eerst post naar de beste weg om met haar relatie om te gaan. Want zoals het toen al 8 maanden ging zat haar niet lekker. Dan krijgt ze hier reacties van zowel bedriegers als bedrogenen in allerlei soorten en maten. De bedriegers zijn door de bank genomen van mening dat de man in kwestie blijkbaar niet kan of wil kiezen, en dat als DeeB niks doet de situatie zal blijven zoals die is. De bedrogenen zijn het daarmee eens, maar voegen daaraan toe dat de huidige vrouw van Deeb’s vriend en zijn kinderen op deze manier af lijken te stevenen op een hoop pijn, verdriet en ellende. En dat zij daarvoor mede verantwoordelijk is door de relatie in stand te houden.
Gezamenlijk zijn we het er volgens mij zo’n beetje over eens dat als zij wil dat de situatie verandert, ze haar vriend zal moeten vragen te kiezen.

Mari

Mari

09-11-2018 om 13:52

Overigens

zie ik mijn vreemdgaande ex helemaal niet als een slecht mens. Zoals gezegd houden wij heel veel van elkaar. Maar ik kan geen relatie met hem hebben omdat hij gedrag vertoont vanuit een persoonlijkheidsstoornis wat buitengewoon destructief voor de relatie en mij is. Liegen en bedriegen hoort daarbij. Toen ik nog dacht dat hij binnen het vrij normale kader viel (iedereen is verknipt maar sommige echt wat erger) en ik hem daarom vertrouwde heeft mij dat enorm gekwetst. Nu is hij tot de conclusie gekomen dat hij geen relatie kan hebben, enorm triest voor hem, maar ik vind hem niet een enorme kl^&tzak, het is een gemankeerd man met wie ik een diepe band heb.

Mari

Mari

09-11-2018 om 13:59

mooi Pennestreek

hoe je het draadje weer terug leidt naar het begin topic: ja Deeb vraagt om raad. Er is een grote gemene deler in de meningen van zowel vreemdgangers als bedrogenen: de kans dat lover van Deeb voor haar gaat kiezen, is heel klein. Richt je keuzes op die constatering.
Dus de polarisatie valt oorspronkelijk wel mee. Het draadje is idd een soort van ontspoort waarbij ik zelf ook een duit in het zakje heb gedaan. Het gaat nou eenmaal vaak zo in draadjes dat het van specifiek naar algemeen gaat waarbij het oorspronkelijke topic een pars pro toto wordt voor de wereldvisie van de forumleden

Mooi Mari

Je laatste post.
Ik zou 'm kunnen onderschrijven, ware het niet dat mijn ex-man voor zover mij bekend geen persoonlijkheidsstoornis heeft (wel een flinke rugzak) en dat ik geen diepe band meer met hem heb omdat ik dat niet meer wil. Hij wil nog best regelmatig gezellig een wijntje drinken, ik heb daar geen zin meer in.

Maar dat er geen haat is, of ondanks veel pijn en verdriet en onnozele daden iemand niet meteen een slecht mens is, dat ben ik erg met je eens.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.