Relaties Relaties

Relaties

Fietsmaatje

Fietsmaatje

11-11-2018 om 20:29

Fietsmaatje

Mijn vrouw is er eens met afvallen begonnen. Al een paar keer geprobeerd, met wisselend resultaat. Echt lukken deed het nooit. Deze keer ging ze fietsen. En het leek te lukken. Na de zomervakantie ging ze vaker fietsen met een fietsmaatje, die had een extra mountainbike en extra race fiets. Kilo's vlogen er af.

Dinsdag 16 oktober, nog zo'n mooie nazomer dag ging ze ook weer fietsen. Ergens vielen de puzzelstukjes op hun plek. S avonds de confrontatie aan gegaan. Ik gaf aan dat ik het gevoel had dat er meer aan de hand was dan fietsen en heel succesvol kilo's verliezen. Inderdaad ze had speciale gevoelens voor haar fiets maatje. En nee, er was niks gebeurd. Ik maakte haar duidelijk dat ik het daar heel moeilijk mee had.

Als "compromis" ging ze terug naar maar één keer per week met hem fietsen. Toen wist ik nog niet bewust, wat mijn onderbewustzijn al opgepikt had. Ik ging kompleet stuk. Ik zag ons gezin en leven kapot gaan. Zat alles dan zo goed, nee, maar daar kunnen we aan werken. Vele lange heftige gesprekken. Graven, voorstellen, lief doen. Op de een of ander manier bloeide mijn liefdes gevoelens helemaal op. Dat benouwde haar dan weer. Ik probeerde nader te komen terwijl zij mij steeds verder weg duwde.

Drie weken verder kwamen we eindelijk bij de waarheid, dagen voordat bij mij het muntje viel had ze met hem geslapen. Weer lange gesprekken. Veel tranen.

Waar we nu staan, ze heeft met haar fiets maatje gebroken, maar blijft wel met hem fietsen.

Rationeel gezien misschien redelijk. Ik weet ook wat voor energie ze kreeg en nog krijgt van het sporten. Toch heb ik het nog heel moeilijk met het feit dat ze niet volledig met hem wil breken.

Ik vertrouw haar wel, maar door dit hele verhaal ben ik behoorlijk uit balans en is er ergens toch flink schade aan dat vertrouwen.

Nu zegt zij dat ik hulp nodig heb, dat het bij mij niet goed zit. Dat ik haar niet mag vragen het contact te verbreken.

Ik wil er alles aan doen om onze relatie te redden.
Maar ik ga sinds 16 oktober kapot van de stress, slaap nagenoeg niet meer, heb constant verhoogde hartslag.

Help


Dees

Dees

11-11-2018 om 20:38

Breken

Ik snap je wel ze blijft contact houden met degene waar ze mee vreemd is gegaan. Het is wachten tot ze weer een kans zien en grijpen.

Ik zou stellen of ze breekt met hem of ze breekt met jou.

Miss

Miss

11-11-2018 om 21:01

Fiets maatje

In verder na ontrouw deel 5 onder relaties schrijf ik(helaas !!) ( mede en vele andere) mee.

Ik begrijp helaas helemaal wat je bedoeld. Mijn man ging ook vreemd met zijn collega en werkt nog steeds heel af en toe ( hoog nodige) met haar.
Ben nu wel een aantal maanden( 6 ongeveer) verder dan jou, maar merk hoe onrustig ik bij de gedachte blijf.

Vandaag moest ik op zijn werk zijn. Het eerste waar ik aan denk is. Als ze maar niet aan het werk is. Vreselijk.

Als je het fijn vind kun je je in het andere draadje aansluiten.
Helaas ben je niet de enige..... het is een pittige strijd. Dagelijks vraag ik mij af of ik nog door wil gaan met mijn huwelijk. Ik hield zo enorm veel van hem... En alles lijkt nu gefaked, wat eerst zo gewoon leek is compleet veranderd.

Het ongelofelijke oplevings moment had ik precies zo. Ik " besprong " hem zowat. Maar ook dat veranderd... het kost veel tijd. Gun jezelf die.
Praat veel met haar en volg vooral je intuïtie.
Zomaar stoppen en toch blijven fietsen, hmm het lijkt mij haast niet te doen met haar gevoelens naar hem toe. Heeft die man ook gevoelens voor haar?? Of is het alleen de lust/ spanning?
Liefs

Miss

Miss

11-11-2018 om 21:09

Tips !!

Alles waar ik maar rust van in mijn hoofd probeer te krijgen grijp ik momenteel aan.
Heb meteen psychologische hulp gezocht na uitkomt.
Ga over een maand mindfulness trainingen doen en voor ik ga slapen mediteer ik. Eerst vond ik het vaag fietsmaatje maar op you tube kun je veel rust gevende sessies vinden. Ademhalingsoefeningen want ik heb er paniek aanvallen van gekregen. Dat kunnen die hartkloppingen zijn die jij post.

Ook heb ik mijn hobby s uitgebreid, wandel veel etc en zoek ik meer sociale contacten op. Ook een vriendin en familie waar ik het mee gedeeld heb. Zodat ik me minder alleen voel. Heb je het met iemand gedeeld?

Ik hoop dat je snel wat meer rust kunt creeeren in jezelf. Leg de focus ook meer op jezelf. Dat helpt mij.
Xx

Het zou bij mij ook een "no go area" zijn

Met collega naar bed en met hem blijven fietsen ook al gaan ze niet meer naar bed... Dat zou ik veel te moeilijk vinden. Een fietsmaatje kan ze ergens anders vinden, en anders alleen gaan fietsen. Ik snap wel dat het vertrouwen hier ver te zoeken is.
Je vrouw is ook afgevallen en dat is voor haar vast geweldig geweest om begeerd te worden door een jongere man. Het hangt vast een beetje samen.
Sini

Fietsmaatje

Fietsmaatje

12-11-2018 om 15:50

Inzicht

Bij het gesprek met onze therapeut was de therapeut het met mij eens. Om onze relatie een kans te geven moet ze met het fietsen met hem stoppen.

Maar ergens in dat gesprek kwam bij mij het inzicht dat het fietsen met hem niet het probleem is, maar het feit dat hij nog in haar hoofd zit. Ze zal, om tot een keuze te komen tussen met of zonder mij verder (dat is de keuze die ze moet maken), hem eerst uit haar hoofd moet zien te krijgen. Dus op de een of andere manier van haar verliefdheid af moet zien te komen.

Maar ja, hoe doe je dat?

Trix

Trix

12-11-2018 om 16:15

Uit het oog, uit het hart

Zo simpel is het niet, maar het helpt wel. Of in elk geval andersom: zolang ze in zijn buurt is, contact onderhoudt, fietsend, werkend, append of koffiedrinkend, zolang zal de verliefdheid niet doven.

Daarnaast zal ze moeten inzien dat alle energie die zij stopt in (denken aan) hem, zal moeten worden gestopt in jullie. Daar kun jij wel bij helpen, trouwens. Misschien is fietsen niet jouw ding, misschien ook teveel beladen inmiddels, maar dan zijn er toch wel andere activiteiten te bedenken waar jullie je samen op kunnen richten? Samen naar therapie gaan is natuurlijk goed, maar samen op salsa-les, lange afstandswandelingen maken, of bowlen (ik noem maar wat) kan ook weer nieuwe energie in je relatie brengen. Maak het samen weer echt leuk en richt je samen niet teveel op het probleem, maar vooral op wat jullie samen hebben en kunnen.

Pennestreek

Pennestreek

12-11-2018 om 16:20

Twee dingen

de eerste is overduidelijk, stoppen met fietsen met die man. Zolang ze hem blijft zien, zeker als dat buiten het werk om is, raakt ze hem niet kwijt uit haar hoofd.
De tweede factor is tijd. Als ze hem niet ziet, verdwijnt hij vanzelf naar de achtergrond. Maar dat duurt wel even. Ik heb me wel eens laten vertellen dat echte verliefdheid een jaar kost om weg te zakken. Mijn man kan dat beamen (ja, hier ook zo'n situatie aan de hand gehad).

Als ze jullie een eerlijke kans wil geven, moet ze echt stoppen met deze man contact te hebben. Dat is echt de enige manier. Als ze dan de focus op jullie kan houden, verdwijnt hij en de gevoelens die ze voor hem heeft echt vanzelf.

Fijn dat ze in ieder geval mee wil naar een therapeut, dat geeft hoop dat ze het echt wel wil proberen. Maar hoe moeilijk ook, ze zal een keuze moeten maken. Ik hoop voor jou dat ze kan besluiten 100 % voor jullie relatie te gaan. En natuurlijk biedt dat geen garanties. Het kan alsnog mis lopen tussen jullie. Maar dan heb je er tenminste allebei voor gevochten.

Even kort mijn ervaringen: na een lange periode van twijfel door man, met uiteindelijk inderdaad ook een relatie met een andere dame, wilde man toch scheiden. Pas op het moment dat we de papieren zouden gaan tekenen heeft hij zich bedacht. We zijn in therapie gegaan, hij heeft gebroken met die dame en man is toen ook aan zichzelf gaan werken (ik was daar al direct na zijn bericht over zijn twijfel mee begonnen). We zijn nu 1,5 jaar verder en we gaan de goede kant op. Veel samen gesproken, allebei veel geleerd over onszelf, de ander en onze relatie, allebei enorm gegroeid, veel moeilijke momenten, maar intussen kan ik zeggen dat we er beter uit zijn gekomen als stel. Ik heb het vaak nog moeilijk met de hele gang van zaken, en met het vertrouwen in mijn man en in onze relatie, maar dat wordt minder nu, gelukkig. Kortom, het kan goedkomen, maar dan moet zij dus echt breken met haar fietsmaatje, en jullie moeten geduld hebben. Met elkaar en met jezelf. Want het kost veel tijd om weer op te bouwen wat zo kapot is gemaakt.

Fietsmaatje

Fietsmaatje

12-11-2018 om 17:59

Voedingsbodem

Zo'n affaire ontstaat natuurlijk niet zomaar. Er zijn door ons alle twee de afgelopen tijd fouten gemaakt. Zoals ik er nu op terug kijk, door mij meer dan dit haar. Door omstandigheden is zij in de gelegenheid gekomen, en kwam de juiste persoon tegen om verliefd te worden. Bij net even andere omstandigheden had het mij ook kunnen overkomen. De voedingsbodem was voor ons beiden ongeveer het zelfde.

Het gevolg geven en toegeven aan de gevoelens is natuurlijk wel ergens een eigen keuze.

De realisatie dat ze ergens de keuze zal moeten maken om, als ze vol voor ons gaat, ze ook in haar hoofd afstand zal moeten nemen van hem, begint wel door te dringen denk ik. Maar ook dat heeft tijd nodig.

Hoe het tegen die tijd gaat voelen weet ik nu natuurlijk nog niet, maar ik vertrouw haar ergens nu al weer zoveel, dat ik me goed kan voorstellen dat ik, nadat ze die keuze voor ons gemaakt heeft, en zeker als lukt elkaar weer te vinden, het aan kan dat ze met hem blijft fietsen. Of misschien na een "winterstop" het fietsen met hem weer oppakt.

Fietsmaatje

Fietsmaatje

13-11-2018 om 13:49

Pennenstreek

Bedankt voor je reactie.

Goed om te horen dat er ook "succes verhalen" zijn.

Dat geeft de burger moed.

Het moeilijke is, de realisatie dat het nooit meer zal worden wat het was. Dat is niet per definitie negatief, maar wel een realiteit. Veel onzekerheden. En het doel is natuurlijk om alle twee weer gelukkig te worden. Bij voorkeur bij en met elkaar.

Feit is dat, of het nu uiteindelijk lukt om samen verder te gaan of niet, beide opties tijd en energie gaan kosten, heel veel tijd en heel veel energie.

Een zoektocht om ons zelf en elkaar weer te vinden.

Pennestreek

Pennestreek

13-11-2018 om 21:58

Maar die zoektocht kan ook heel mooi zijn

En je allebei veel brengen. Dat was en is hier het geval. We zijn allebei onder de indruk van wat er allemaal in beweging is gekomen en wat dat nu voor ons betekent. Vooral voor man is er echt een wereld open gegaan. Hij heeft zichzelf veel beter leren kennen en is een veel actievere rol gaan spelen in het draaiend houden van ons gezin, en hij geniet ervan. Hij blijkt graag (en lekker!) te koken, bijvoorbeeld. Had hij vroeger geen belangstelling voor, was toen vooral met zijn eigen hobby’s en vriendenkring en eigen bedrijf bezig. Mooi toch, als je na je 50e nog nieuwe dingen over jezelf leert?

Ik wens jullie hetzelfde toe. Maar daarvoor moeten wel allebei de partners er helemaal voor gaan. En dat fietsmaatje mag dus voortaan echt alleen fietsen. Gaan je vrouw en jij lekker samen skeeleren 😉

Fietsmaatje

Fietsmaatje

13-11-2018 om 22:21

Tijd

Fietsmaatje opgeven gaat haar nog niet lukken.
Ze denkt hem als vriend te kunnen houden en zien.
Zij kan dat dan misschien wel, maar om verder te kunnen komen zal ik er ook mee moeten kunnen dealen.
Binnenkort heb ik een intake bij een eerstelijns psycholoog. Ik hoop maar dat die me kan helpen grip op een en ander te krijgen.

Onze therapeut had het over regie over mijn leven en voor mezelf opkomen.

Als dat betekent ik haar moet verbieden te fietsen met hem, ben ik bang dat we snel klaar zijn met therapie. Dat ga ik dan ook niet doen. Ik moet met hulp van mijn psycholoog er mee weten te dealen.

Pennestreek

Pennestreek

13-11-2018 om 22:28

Nee hoor

Je mag je vrouw echt wel vragen compleet met hem te breken. Zo lang zij gevoelens heeft voor hem, is er geen ruimte voor gevoelens voor jou. En zolang ze hem (regelmatig) ziet zullen haar gevoelens voor hem niet verminderen. Dus maak jij geen kans.
Naar mijn idee zul je haar daar echt van moeten overtuigen. Laat haar anders hier eens lezen in de draadjes Verder na ontrouw. Het is echt een eerste vereiste.

Mee eens

Ik ben het volledig eens met Pennestreek. Hier helaas ook ervaring met een ontrouwe partner. Ik heb direct aangegeven dat ik wilde dat alle contacten verbroken werden, samenwerking stop gezet werd en alles geblokkeerd werd op social media. Mijn man vond dat gelukkig geen probleem omdat hij de keuze had gemaakt met mij door te willen gaan. Als hij haar had willen blijven zien had ik het niet getrokken. Als ze echt voor je kiest dat kan ze naar mijn mening echt de keuze maken om te stoppen met het samen fietsen. Het is maar een hobby (ik bedoel niet een baan bv die ze op moet zeggen). En de hobby kan ze voort zetten maar niet meer met hem.
Als ze niet inziet dat dit voor jou belangrijk is zal ik toch nog eens samen goed hierover is ingesprek gaan. Het is anders voor jou vrees ik echt niet te doen.

Trix

Trix

13-11-2018 om 22:59

Nou...

Misschien ben je ook wel bereid om te accepteren dat ze nog wel eens een keer (of vaker) met haar fietsmaatje in de berm of in bed zal belanden. Als dat zo is, hoef je haar zeker niet te verbieden om te blijven fietsen. Het kan lucht geven aan jullie beiden en het kan een manier zijn om je relatie te redden. Het kan ook het begin van het eind zijn.

Als het redden van jullie exclusieve relatie de hoogste prioriteit heeft, kun je volgens mij toch beter afspreken om eerst alle energie op elkaar te richten. Een winterstop lijkt me dan zeker niet teveel gevraagd. Misschien zelfs te weinig.

Miss

Miss

13-11-2018 om 23:28

Dit bedoelde ik in mijn post

"Onze therapeut had het over regie over mijn leven en voor mezelf opkomen"

Dus daar horen grenzen stellen ook bij. Laat je haar fietsen met hem? Wetende dat er misschien meer gebeurd zoals trix benoemd?
Of eis je : nu kappen met deze onzin, je gaat maar met een vriendin fietsen. Als je volledig voor mij wil gaan.

Ben je misschien bang? Dat ze dan niet meer voor jou kiest?

Bij je therapeut ga je vast veel inzicht krijgen. Ze dwingt je nergens toe. Je krijgt het allemaal duidelijker voor jezelf.

Trix

Trix

13-11-2018 om 23:34

Kinderen

Omdat we hier op een ouderforum schrijven ga ik ervan uit dat jullie één of meer kinderen hebben. Ik heb niet alles teruggelezen, maar... Klopt het dat je daar nog niets over hebt gezegd?

Pennestreek

Pennestreek

13-11-2018 om 23:38

Eens met Miss

Als zij van jou vraagt akkoord te gaan met blijven fietsen met haar maatje, vraagt ze eigenlijk van jou om alle pijn en verdriet te dragen, al het werk te doen, in plaats van ook haar eigen deel op te pakken.

Als je het heel duister bekijkt, kan ze het zelfs ooit zo draaien dat je haar daarmee impliciet toestemming geeft voor een affaire. Dat moet je denk ik allebei niet willen...

Ik denk idd dat dit is wat je therapeut bedoelt met voor jezelf opkomen. De kunst is alleen dat in een goed gesprek aan je vrouw duidelijk te maken niet in emotionele tirade. Je vrouw moet zich in jou gaan verplaatse . Dat kan mooi in de therapie. Dat is op dit moment de goede plek voor zo’n gesprek.

Succes

Fietsmaatje

Fietsmaatje

13-11-2018 om 23:44

Kinderen

Eigenlijk vind ik niet dat wel of niet kinderen een doorslaggevend verschil zouden moeten maken.

En bang, ja ik ben bang.
Bang dat als ik eisen stel ik haar weg drijf.
Bang dat we dan niet eens de kans krijgen aan onze problemen te werken.
Bang dat ze het niet wil gaan proberen.

Daarom wil ik haar tijd geven, tijd waarin ze hopelijk zelf tot de realisatie komt dat het met hem er bij niet gaat werken.

Of tijd waarin ik kan leren er mee om te gaan.

Fietsmaatje

Fietsmaatje

13-11-2018 om 23:50

Pennenstreek

Dat is ook wel wat er in onze eerste gezamenlijke sessie gebeurde.

Woorden van onze therapeut:"Blijven fietsen met hem kun je tegenover je partner niet maken, dat is niet ethisch. Je kunt dat niet van hem bv vragen."

Was echter nog niet genoeg.
Ze wil blijven fietsen...met hem. 😭😭😭

Dus eerst maar met mijn psycholoog kijken of er een manier is om er mee te dealen.

Watervrouw

Watervrouw

14-11-2018 om 00:21

Zo herkenbaar

Ik weet hoe bang je bent maar probreer zelf de regie te behouden. Bij mij was het geen fietsmaatje maar een 15 jaar jongere collega waar mijn partner verliefd op werd. Mijn man koos voor mij toen ik hem voor de keus stelde maar weigerde ander werk te zoeken of overplaatsing te regelen, verzon er allemaal smoesjes voor. Zelfs naar een personeelsfeest waar partners ook welkom waren wilde hij zonder mij en ook onze therapeut zei dat dat niet fair was. Als hij voor mij ging moest hij dat ook laten zien, dat bleek hij niet op te kunnen brengen. Uiteindelijk is hij niet naar dat feest gegaan en hebben we een doorstart gemaakt die na 4 maanden eindigde. Al die tijd bleef hij met haar werken. Achteraf gezien zo veel onnodige hoop en verdriet. Ik weet dat ik hem te veel op zijn huid heb gezeten en vraag me af wat er uiteindelijk was gebeurd als ik hem meer los zou hebben gelaten en de beslissingen ook meer aan hem had gelaten. Zou hij dan nog aangerommeld hebben, of zou hij dan ook zo snel voor haar gekozen hebben of zou hij sneller ontdekt hebben dat zij toch wel een erg gecompliceerd meisje was, daar kwam hij een jaar na onze breuk pas achter.

@Emma

@Emma

14-11-2018 om 07:42

Fietsmaatje

Vreemdgaan terwijl je een exclusieve relatie met iemand hebt is een ding. Van de ander verwachten dat diegene het allemaal maar accepteert omdat jij je anders belemmerd voelt gaat wel heel ver. In feite is er geen relatie meer tussen jullie en zul je samen opnieuw moeten beginnen, althans, als je dat allebei wil.
Goed dat je zelf naar eerstelijnspsycholoog gaat. Probeer echt uit te zoeken voor jezelf wat jij hiermee wil.

Fietsmaatje

Fietsmaatje

14-11-2018 om 08:13

🤗🤗🤗🤗

🤗😭🤗😭🤗

Trix

Trix

14-11-2018 om 08:37

Pijnlijk

"Eigenlijk vind ik niet dat wel of niet kinderen een doorslaggevend verschil zouden moeten maken."

Eigenlijk vind ik dat een heel pijnlijke opmerking.

Ik ben het met dat doorslaggevend wel eens trouwens. Want zo gaat het dus. Er wordt van alles bedacht besproken geprobeerd ge-therapied en berekend en dan aan het eind van deel rit wordt nog even nagedacht over de kinderen. Want oja, we waren niet alleen een stel, maar we waren ook nog ouders.
Als het zo gaat, maken kinderen inderdaad geen doorslaggevend verschil. Sorry kinderen, de gekwetstheid van ouder 1 en de verliefdheid van ouder 2 waren eerst aan de beurt en jullie welzijn is niet doorslaggevend.

Als je je rol als ouders serieus neemt spelen de kinderen gewoon een rol in alle afwegingen rondom je relatie. Ik zeg niet dat je bij elkaar moet blijven om de kinderen. Ik zeg dat je hun bestaan en je gezamenlijke verantwoordelijkheid ten opzichte van hen serieus moet nemen. (Nogmaals: ervan uitgaand dat ze er zijn en wel afhankelijk van hun leeftijd etc.)

Pennestreek

Pennestreek

14-11-2018 om 09:41

Eens met Trix

Je verantwoordelijkheid als ouders zou op de eerste plaats moeten komen. Bij ons werkte dat letterlijk zo. Op het moment dat wij de handtekeningen zouden zetten belandde een van onze kinderen in een crisis. Mijn man vond dat wij als ouders eerst aan ons kind moesten denken. En dat we niet én op een goede manier uit elkaar konden gaan (de praktische kant moest nog geregeld worden) én tegelijk goed voor ons kind konden zorgen. Ik was dat helemaal met hem eens, maar de scheiding was niet mijn idee, dus ik had die ook niet tegen kunnen houden als ik had gewild.
Maar de omslag kwam bij ons dus echt in het belang van de kinderen.

Je vrouw ziet de wereld nog steeds door een roze bril. Ze is verliefd, en daar moet alles (of in ieder geval veel) voor wijken. Ze is het contact met de realiteit kwijt.
Het siert je dat jij met jezelf aan de slag wil om hiermee om te gaan, haar de tijd wil geven om zelf tot de juiste conclusies te komen, maar het is maar de vraag of dat gaat komen.

Ik weet niet of je er goed aan doet om af te wachten en haar ruimte te geven, of om haar juist met haar neus op de feiten te drukken. Bij sommige mensen werkt het schokeffect. Je kunt van internet een echtscheidingsconvenant halen, en haar zeggen dat je wil bespreken hoe jullie de kinderen, het huis en de inboedel willen verdelen als het tot een scheiding komt. Misschien opent het haar ogen, als je laat weten dat voor jou dat blijven fietsen heel goed ertoe kan leiden dat jij de scheiding aanvraagt.

Sterkte met de afweging. Maar, hou vast aan je eigen insteek, geef alles tijd. Doe niets overhaast. Ik reik je alleen opties aan he, ik geef geen advies.

Mango

Mango

14-11-2018 om 11:17

Verantwoordelijkheid

Je moet goed voor jezelf zorgen om goed voor je kinderen te kunnen zorgen.
Ik ben daarom wél gescheiden.

Je man ging eerst meer zijn eigen weg en pas bij een crisis keerde hij terug voor het kind. Ik zou daar niet blij mee zijn als dat de reden voor terugkeer zou zijn.

Nu ben ik niet tegen getrouwde ouders, begrijp me goed, ik wilde dat het bij mij anders was, maar ik kan het niet altijd goed verdragen als anderen bijna gaan prediken. Het kan anders, niet iedereen boft en het is bijna nergens fantastisch.

Pennestreek

Pennestreek

14-11-2018 om 12:51

En dus, Mango?

Nee, ik was daar ook niet blij mee. Had ook eigenlijk natuurlijk gewild dat hij expliciet voor mij had gekozen, en niet alleen voor het gezin, waar ik dan toevallig ook bij hoorde. Maar had ik dan maar moeten zeggen dat die scheiding er dan wel moest komen? Lijkt me toch niet...

Man’s eerste voorstel was bij elkaar te blijven tot kind weer opgekrabbeld was. Daar heb ik van gezegd dat dat me onmogelijk leek. Dat had ik niet aangekund, maar ook naar het kind / de kinderen toe vond ik het niet eerlijk. Na enig nadenken kwam man tot dezelfde conclusie en heeft hij besloten dan toch zich volledig in te zetten voor (het herstel van) onze relatie. En dat heeft bij ons goed uitgepakt. We zijn allebei erg blij met onze relatie zoals die nu is. Het is echt niet zo dat we alleen maar bij elkaar gebleven zijn voor de kinderen.

Soms heeft een mens een crisis nodig om de dingen weer helder te kunnen zien en de juiste prioriteiten te stellen.

Ik vind je reactie zuur klinken, alsof je mij/ons niet gunt dat onze relatie wel weer uit de as is herrezen. Hopelijk lees ik je post verkeerd.

fietsmaatje

Wat voor basis is er nog om aan jullie relatie te gaan werken, als jij uit angst niet je grenzen durft aan te geven?

Het lijkt me voorwaarde nr. 1 dat ze -op zijn minst voorlopig (als in de komende maanden)- die man helemaal niet meer ziet, om samen aan jullie relatie te kunnen gaan werken.

Is je vrouw daartoe niet bereid, dan weet je eigenlijk al genoeg.

Kristel

Kristel

14-11-2018 om 16:26

Misschien te vroeg voor grenzen?

Volgens mij is je vrouw zelf nog erg zoekende en weet ze het zelf nog niet. In ieder geval gaat ze nog niet voor de volle 100% voor het redden van jullie relatie anders zou ze waarschijnlijk wel stoppen met fietsen met hem.
Maar ze probeert nog wel het tij te keren en terug te vinden bij jou wat ze ooit in je gezien heeft. Anders zou ze de therapie niet eens aangaan.
Dat maakt het ook riskant de grenzen zo hard te stellen.
En beetje waar watervrouw terugkijkend ook over twijfelt, misschien had ze hem niet zo duidelijke grenzen moeten stellen. Die grenzen kunnen misschien ook te vroeg gesteld worden met als resultaat dat de stekker al uit het huwelijk getrokken wordt terwijl het toch nog goed kan komen.
Ik zou je vrouw vragen ook zelf psychologische hulp te zoeken die haar met haar keuze helpt. Het moet voor haar ook een worsteling zijn.

Fietsmaatje

Fietsmaatje

15-11-2018 om 08:20

Hulp

Psychologische hulp hebben we nu alle bij.
Wel bij verschilde psychologen.

En klopt, ze twijfelt nog enorm, maar niet tussen mij en hem. Maar tussen samen verder of alleen.

Voor nu maar afstand nemen, fysiek.
En elkaar rust ruimte en tijd geven om elk met onze psychologen aan het werk te gaan.

Fietsmaatje

Als ze niet twijfelt tussen jou en hem, maar tussen jou of alleen verder, wat is dan de reden dat ze niet kan stoppen met samen fietsen met hem?

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.