Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Relaties Relaties

Relaties

Hoe neem ik de juiste beslissing voor mijn dochter van 4 maanden

Hoi allemaal,

Ik weet niet waar ik moet beginnen maar ben op van de stress...

Mijn vriend en ik hebben een prachtige dochter van 4 maanden. Maar onze relatie staat op springen.

Mijn vriend en ik waren pas anderhalf jaar samen toen ik zwanger bleek. Ondanks dat wij zo kort samen waren was ons kindje wel heel gewenst. Ook de relatie zat goed en ik wil(de) ook met hem oud worden.

Halverwege mijn zwangerschap hebben wij een huurhuis gekregen en was zijn appartement verkocht.

Op dat moment kwam ik er ook achter dat hij veel schulden had in betalingsachterstanden zoals hypotheek, zorgverleners etc.
De deurwaarders stonden nog net niet aan de deur.
Zo erg was het dus al.
Dit kwam zoals hij aangaf omdat hij een tijd lang veel alleen moest betalen omdat zijn ex bij hem weg was.

Ik heb toen alle schulden voor hem afbetaald.
Heb ook alles nieuw gekocht en ook alles voor de kleine.

Mijn vriend verdiend royaal in de maand dus dat moest goed komen dacht ik....

Helaas... mijn vriend blijkt niet met geld om te kunnen gaan.. blowt ook ontzettend veel wat heel veel geld kost. Hij kan/wil hier niet mee stoppen waardoor alle kosten op mij komen... ik wordt hier heel verdrietig van.
Heb dit ook al zo vaak met hem besproken.

Ik verdien 1000 euro minder in de maand maar kan er makkelijker mee rond komen.
Meneer haalt elke maand geld van de spaarrekening want dan heeft hij het al opgemaakt.
Over 2 maanden komen er meer kosten aan (opvang etc) en ga ik minder werken.

Dan komen wij financieel niet meer rond.
Hij maakt zich daar totaal niet druk om...

Ben nu zo boos!! Prima als hij financieel de afgrond in wil gaan maar niet met onze dochter!

Wat moet ik doen?
Ik zou het verschrikkelijk vinden voor onze dochter als onze relatie hierdoor kapot gaat.

Maar ja.. wat is erger? Papa en mama niet meer samen of een papa en mama in de schulden?

Ik wil gewoon het beste voor mijn dochtertje

om te beginnen

Zou ik zorgen voor aparte rekeningen. Zodat je vriend bijvoorbeeld niet meer bij jouw spaargeld kan.
Meer nog dan de schulden, lijkt mij het blowen in combinatie met de verantwoordelijkheid voor een baby nogal zorgwekkend. Doet hij dat ook als hij alleen is met jullie kind?

Sonja87

Sonja87

24-11-2018 om 17:59 Topicstarter

Bedankt voor je reactie Jippox.

Dat doet hij dus ben ik achter gekomen en dat baart mij grote zorgen.

Ik heb het nu zo geregeld dat de kleine nooit meer alleen is maar dat zal niet eeuwig lukken.

Heb van de week mijn ouders hier ook van op de hoogte gebracht. Ze waren enorm geschrokken maar staan voor mij klaar.

Ik heb al na de geboorte een sterk gevoel gehad dat ik haar niet alleen durf te laten met met vriend.

Dat is eigenlijk toch te erg dag ik er zo over denk?
Hij is super lief voor haar maar weet gewoon niet hoe hij voor haar moet zorgen.
Als ze huilt dat wordt hij na 5 minuten al boos en loopt weg om haar te laten liggen.
Daar wordt ik dan weer kwaad op.
Dan zegt hij: ja ik weet toch ook niet wat ze moet.

Iets in mij wil mijn dochter beschermen tegen papa en ik vind het vreselijk dat ik die gevoelens heb...

Sally MacLennane

Sally MacLennane

24-11-2018 om 18:14

ideaalbeeld

Jij hebt een ideaalbeeld, volgens mij, van een gezin. Een zorgende pappa én mamma, de zaakjes allemaal goed voor elkaar.
Ga je dat redden met deze man? Is hij van plan en in staat om zijn verslaving (want dat is het) op te geven en de financiën volledig aan jou over te laten of gescheiden rekeningen te nemen?

Zoals het nu gaat is jouw vriend een zinkend schip dat alles in zijn vaart mee omlaag sleurt. Hij is ook niet in staat om voor het kind te zorgen, al is hij nog zo lief.

Je schrijft: "Iets in mij wil mijn dochter beschermen tegen papa en ik vind het vreselijk dat ik die gevoelens heb..."

Luister naar dat "iets in jou". Ja, het is vreselijk, want die gevoelens gaan dwars tegen jouw ideaalbeeld in, maar het gezinnetje dat jij voor ogen hebt zul je met hem niet krijgen.

Aagje Helderder

Aagje Helderder

24-11-2018 om 20:33

Één ding zou ik nu niet doen

denk ik en dat is minder gaan werken. Juist nu je weet dat je partner slecht is met zijn financiën en jij ws op korte termijn alleenstaande moeder bent, moet je zorgen dat je jezelf en je kind kunt onderhouden. Het zou heel goed kunnen dat je van je nu nog partner niet veel kunt verwachten qua geld in de toekomst.

Voor de rest heb ik weinig advies. Sterkte met alles.

Aagje

@Emma

@Emma

25-11-2018 om 08:43

Ouders

Wat goed dat je ouders er voor je zijn. Je zult ze nodig hebben! Het is inderdaad verstandig om nu niet minder te gaan werken, je hebt bet geld echt wel nodig. Misschien kunnen je ouders helpen met opvang ed. als je niet voldoende dagen kinderopvang hebt en je wil je man niet alleen laten met jullie kind.
Zorg ook dat je geld op een eigen rekening staat.
Ik denk ook dat bet belangrijk is dat je gaat nadenken over hoe nu verder. De huisarts is een goed begin.
Luister naar dat stemmetje dat zegt dat dit niet goed is! Je leest hier genoeg verhalen van mensen die daar niet naar geluisterd hebben.

Ad Hombre

Ad Hombre

25-11-2018 om 08:55

Emma

"Luister naar dat stemmetje dat zegt dat dit niet goed is! "

Ze had beter naar dat stemmetje dat zei dat ze haar pil niet moest vergeten kunnen luisteren...

"Je leest hier genoeg verhalen van mensen die daar niet naar geluisterd hebben."

Nou en of. Dat stemmetje zegt ook *begin niet aan kinderen met de verkeerde man*!

@Emma

@Emma

25-11-2018 om 09:02

Ja Ad

Maar je kunt niet meer luisteren naar stemmetjes die ooit iets hadden moeten zeggen en wat je om wat voor reden dan ook niet goed gehoord hebt. Daar nog eens met je neus op worden gedrukt is aanmatigend in dit stadium en ook volkomen nutteloos.

@Emma

@Emma

25-11-2018 om 09:10

En nog iets Ad

Ik denk dan altijd: als je het zo goed weet zorg dan maar dat het je eigen kinderen niet overkomt. Het lijkt me dat je het daar druk genoeg mee hebt. Hup, wegwezen en aan het werk jij!

Wat een constructieve bijdrage. Misschien kun je zelf een discussie starten onder de titel "mag iedereen een kind krijgen of moet je vooraf toestemming vragen"

Ad Hombre

Ad Hombre

25-11-2018 om 09:29

Niks

Ik word altijd zo moe van die kletsverhalen over kleine stemmetjes en 'je gevoel volgen', terwijl dat gevoel en die stemmetjes de mensen juist in de problemen hebben gebracht!

"Luister naar dat stemmetje dat zegt dat dit niet goed is! Je leest hier genoeg verhalen van mensen die daar niet naar geluisterd hebben."

Geneuzel is het!

Zeg dan gewoon: Schop die pothead eruit want het is niks en als hij zijn gedrag niet verandert nu hij een kind heeft wordt het ook nooit niks. Dat kind merkt nu tenminste nog niks van een scheiding.

Tussenstappen

Toch eerst maar eens kijken wat je nog kunt doen om de situatie te verbeteren. Je bent zwanger geworden nog voordat jullie samen woonden en dus ook voordat jullie elkaar in die situatie kenden. Dt heeft gevolgen en die gevolgen blijken nu nogal groot te zijn. Toch eerst maar eens kijken wat je kunt doen om de sitautie te verbeteren, zeker als het kind wel gewenst is, zowel door hem als door jou, en als jullie wel van elkaar houden. De rest zijn dan problemen, ernstige problemen, maar problemen zijn er ook om te overwinnen.
Ik denk dat het belangrijk is dat je eerst met hem de situatie serieus bespreekt en aangeeft wat voor jou de gevolgen kunnen zijn van de huidige situatie. Het gaat dan niet zozeer om een eventuele scheiding, maar vooral om het vertrouwen in elkaar als ouders en het financiële probleem. Het is knap dat je de oude schulden hebt opgelost, maar heb je dat alleen gedaan of samen met hem. Met andere woorden: heb je gezocht naar een manier waarop jullie samen problemen kunnen oplossen?
Wat betreft zijn relatie naar het kind toe, ik snap dat je het niet vertrouwt als hij blowt en alleen met het kind is. Ik zou dat ook niet vertrouwen en ik zou daar ook heel duidelijk over zijn. Je hebt nu een oplossing gevonden(altijd toezicht), maar heb je die oplossing alleen gevonden of ook met hem?
Hij geeft aan dat hij niet goed weet hoe hij om moet gaan met een babietje van 6 maanden, omdat hij niet goed weet wat het kind nodig heeft. Dat is op zich een bekend probleem, veel vaders zullen dat zo ervaren en het kost hen meer moeite om dat vermogen op te bouwen. Zeker als ze niet de kans krijgen om het alleen te doen (waar bij hem goede redenen voor zijn). Er zijn echter wel mogelijkheden om het te leren. er zijn boeken, internetartikelen, er is dit forum voor vragen, en je moet het kunnen oefenen. Je hebt een goede reden om daar angstig over te zijn, houd er echter rekening mee dat bij een eventuele scheiding er een niet geringe kans is dat hij minstens een omgangsregeling krijgt, zo niet 50/50 co-ouderschap en dan alleen voor het kind zal moeten zorgen. Het is dus in jullie beider belang dat je daarover met elkaar in gesprek komt en dat jullie samen een manier zoeken, waarop hij zich zekerder zal voelen in zijn rol als vader. Hij is het namelijk wel. Blowen zal dan een heikel punt worden. Als hij ontkent dat dat een probleem is, terwijl jij het wel een probleem vindt, dan moet je nadenken over hoe je daaruit komt, bijvoorbeeld door samen een gesprek aan te gaan met de huisarts of met een verslavingskliniek. Stoppen met blowen is dan niet het doel, goed voor je kind kunnen zorgen wel. Jij moet dan vooral uitstralen dat je dat heel graag zou willen: je wil hem als vader. In elk geval: ooit wilde je dat. Hij zal toch dat vertrouwen moeten krijgen om te kunnen 'oefenen'.
Dan de financiële problemen: ieder een eigen rekening, een gemeenschappelijke rekening waarop ieder de helft van de vaste lasten stort, en wat er overblijft mag ieder zelf weten wat hij/zij daarmee doet. Je kunt wel met hem bespreken hoe hij dat ervaart, dat jij zijn schulden moest oplossen. en aangeven dat jij dat in elk geval niet wil. Dan kun je kijken wat zijn probleem is met geld. Wellicht heeft hij daar zelf ook een idee over. Als hij het ontkent kun je hem voorhouden hoeveel je afgelopen periode voor hem hebt betaald. Minder werken zou ik zeker niet doen, zeker niet als je verwacht dat je daardoor in de financiële problemen komt.
Je eigen ouders springen bij, maar ik weet niet of je ooit zijn ouders hebt ontmoet of kontakt met hen hebt. Misschien is het goed om te kijken of je hen ook daarbij kunt betrekken. En misschien is het goed om dan met beide ouders en jullie samen een gesprek te hebben, waarin je in elk geval de problemen aangeeft die er nu spelen en de mogelijkheden die jullie nu hebben om dingen aan te pakken.
Eventueel zou je kunnen kijken of je een 'eigen-kracht-conferentie' kunt organiseren, waarbij meerdere mensen betrokken zijn om hulp te geven.
Maar voordat je zover bent zul je het eerst samen eens moeten zijn over wat de problemen zijn. En dat vraagt toch een paar goede gesprekken, eventueel met de hulp van iemand erbij. Bespreek dat eens met de huisarts.
Bedenk wel: hij is niet je vijand. Hij is de vader van je kind.

Tsjor

@Emma

@Emma

25-11-2018 om 10:07

Dat stemmetje maakt wel wat los bij jou he?

Ad Hombre.

"wordt het ook nooit niks".

Dan komt het dus helemaal goed

Lente

Lente

25-11-2018 om 12:11

Ik zou eerst het advies van Tsjor opvolgen

Op die manier geef je hem de kans om in zijn rol te groeien en neem je hem serieus.
Dan heb jij er alles aan gedaan om jullie relatie en de relatie tussen je babyen de vader op te bouwen.

Konnie

Konnie

25-11-2018 om 12:38

Ach wat een ellende

Beste TS,

Het ziet er naar uit dat je in een moeilijke periode beland bent. Heb wat compassie met jezelf en je relatie. Het is voor alle betrokkenen nog zo pril! Jullie zijn rechtstreeks van de eerste golven van verliefdheid in het ouderschap terechtgekomen. Als je dochter nu 4 maanden oud is, betekent dit dat je nog zwaar aan het ontzwangeren bent! En alles is nog nieuw: gaan samenwonen, ouders worden en financieel herstructureren door schulden zijn allemaal grote 'life events' die ieder apart al je balans verstoren. Het kost tijd en energie om die nieuwe rollen vorm te geven en daar een weg in te vinden.
Tsjor geeft goed aan hoe nieuw dit ook voor de vader van je dochtertje is. Het is verleidelijk om dat alles nu op zijn tekortkomingen te gooien (gat in de hand, blowen) maar deels is het ook te begrijpen als je ziet dat het dingen zijn waarmee iedere nieuwbakken ouder worstelt. Jouw angst voor het welzijn van je kind is daar óók deels mee te verklaren.

Wat de financiën betreft: dat is een zorg. Als je het aan kunt, neem dan de financiën zelf in de hand. Maak een budget, zorg dat alle vaste lasten automatisch gaan en kijk hoeveel je nodig hebt voor het huishouden. Zorg dat je man daar niet aan kan komen, dit is óók voor zijn bestwil. Zorg dan wel dat je partner vrij kan beschikken over een deel van de inkomsten. En vraag om ondersteuning! De gemeente weet waar je hulp kunt krijgen, bijvoorbeeld van een vrijwillig schuldhulpmaatje.Laat de financiële ellende niet de kans krijgen om groter te worden.

Je schrijft wel dat je partner meer verdient dan jij, maar je geeft geen indicatie van hoeveel meer hij ópmaakt per maand. Wat je beschrijft, geeft bij mij aanleiding om te denken dat er een onderliggend probleem zit. Weet je zeker dat het alleen opgaat aan wiet of hash? Even snel uitgerekend: voor een tientje per dag wiet gebruiken zorgt dat je de hele dag stoned bent en kost dan 300 euro per maand. Dat is heel veel: je kunt geen overdosis wiet nemen want je gaat dan vanzelf knock-out (je valt domweg in slaap) dus als er meer dan 300 euro verdwijnt aan verdovende middelen, dan ben ik bang dat hij wiet gebruikt om de effecten van een andere verslaving te dempen of maskeren. En onderschat de schaamte hierover niet: keiharde confrontatie levert dan waarschijnlijk minder op dan liefdevolle aanpak.

Het zou mooi zijn als jullie als echte partners náást elkaar kunnen staan (in plaats van tegenover elkaar) en samen kunnen kijken: dit is nu op ons pad gekomen, wat kunnen wij samen doen om het schip weer op koers te krijgen?

Sonja87

Sonja87

25-11-2018 om 14:23 Topicstarter

Bedankt voor jullie reacties

Ik hoop dat ik op alles kan antwoorden:

Volgende week gaan we naar de bank.
Dan kan hij niet meer aan mijn spaargeld komen.
Hij krijgt dan een pasje waar ik maandelijks geld op stort waar hij het mee moet doen.

Hij kan dan ook aanzienlijk minder blowen.
Per dag geeft hij ongeveer 35 euro uit aan wiet en sigaretten. Dat is 1000 euro in de maand.

Ik heb al hulp voorgesteld maar dat wil hij niet.
Is daar resoluut en koppig in.

Het klopt dat wij in een situatie zitten waarbij alles snel is gegaan. Dat vergt ook wat van hem maar het lijkt alsof het hem niet intereseerd.
Heb alles alleen moeten regelem voor opvang etc omdat hij zich daar niet mee bemoeide ondanks dat ik hem zo vaak vroeg dit samen te doen.

De schulden destijds zijn door mij afbetaald.
Hij zegt dat hij mij daar eeuwig dankbaar voor is maar lijkt zelf niets aan zijn houding te willen veranderen

Als ik vraag of hij zich dan niet druk maakt om de financiën dan zegt hij van niet.
Want alles komt toch altijd wel goed.
Ja omdat ik alles betaald heb anders was het niet goed gekomen...

Ad, ik vind jou reactie persoonlijk erg kwetsend!! Heb ik ergens geschreven dat ik de pil vergeten ben? Nee!
Al vanaf jongs af aan heb ik te horen gekregen dat ik geen kinderen kon krijgen door een medische oorzaak.. het heeft mij jarenlange therapie gekost om dit een plekje te kunnen geven..

Mijn dochter is zo gewenst! Ze is geen foutje... Ze is het mooiste cadeautje in mijn leven...
Misschien dat ik daarom ook zo beschermend ben en alles goed willen doen voor haar...

Denk de volgende keer even goed na voordat je anoniem vanachter je beeldscherm klakkeloos iets post zonder er over na te denken...

Pluk

Pluk

25-11-2018 om 14:52

Latten

Ik zou het gezamenlijke huishouden opbreken en weer gaan latten. Je kunt dan zorgen dat jij en je kind de vader regelmatig zien. Hij heeft tijd en ruimte om zijn gedrag aan te passen terwijl jullie geen risico lopen.

Werken.

Hij rookt en blowt iedere dag, nog net niet de hele dag? Voor 1000€ in de maand. Ik vraag me dan af wat hij voor werk doet en hoe het mogelijk is dat hij zijn baan nog niet kwijt is?

En voor 1000€ roken is idd absurd veel, weet je zeker dat hij geen andere drugs gebruikt?

Ook zou ik hem voor de keuze stellen; samen door maar dan moet hij hulp zoeken voor zijn verslaving of je gaat latten en alle financiën scheiden. Dat je kiest voor een veilig thuis voor jullie dochter.
Nu is ze nog een baby, straks is het een kleuter waarvan papa stoned op het schoolplein staat, dat wil je niet.

Een eerste stap

Goed dat jullie een eerste stap hebben gezet. Maar ik schrik ook van 1000 euro per maand voor roken en blowen. Heb je dan nooit iets gemerkt voordat jullie gingen samen wonen. En wat als hij straks geen geld meer heeft en toch wil roken of blowen?
Een band kunnen opbouwen met je kind is iets anders dan samen de opvang regelen. Nu lijkt hij voor jou vooral op een risico dat je in de hand moet houden, en niet op een jonge vader die zijn weg moet vinden.
Ik snap dat je dochtertje voor jou een groot geschenk is en dat je daarom beschermend bent. Maar ik heb er wel moeite mee dat iemand met wie je nog zo kort geleden besloten hebt om een kindje te krijgen dat hij dan nu degene zou moeten zijn tegen wie jij je kindje zou moeten beschermen. Ik hoop dat het toch lukt om samen iets te maken van jullie relatie, maar het zal hard werken worden. Ook voor jou.

Tsjor

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.