Echtscheiding en erna Echtscheiding en erna

Echtscheiding en erna

JJ

JJ

24-11-2018 om 12:06

Uit elkaar wonen & uitgaven totdat scheiding erdoor is


JJ

JJ

26-11-2018 om 11:33

tsjor

https://www.belastingdienst.nl/wps/wcm/connect/bldcontentnl/belastingdienst/prive/toeslagen/hoe_werken_toeslagen/kan_ik_toeslag_krijgen/partner/wanneer_zijn_wij_geen_toeslagpartners_meer

-----
Krijgt u huurtoeslag?
Dan maakt het niet uit of u wel of niet getrouwd bent.

Verhuist u of uw toeslagpartner? En hebt u de verhuizing ook doorgegeven aan de gemeente? Dan bent u voor uw huurtoeslag geen toeslagpartners meer vanaf de 1e van de maand na de verhuizing.
-----

JJ

JJ

26-11-2018 om 12:02

hoop

"Ze 'had nog alle hoop', bedoel je dat oprecht of (met terugwerkende kracht) cynisch?"

Ik vind het hele jaar 2018 lastig te begrijpen. Waarom je het ene moment nog een hypotheek samen tekent en 4 maanden later daar al weer weg wilt. Waarom je het ene moment de verre reis met het hele gezin wilt maken in januari en 2 weken later januari niet eens meer gaat halen. Waarom je samen in Parijs in juli zegt dat je bang bent dat je verlaten wordt door de ontrouw om in september zelf weg te gaan.

Cynisch niet, het blijft ongelooflijk voor mij.
Maar vechten voor iemand die zo wisselvallig is kost teveel energie.

Maar goed, het zijn de emoties en vermoeidheid. Ik wil hier eigenlijk geen slachtoffertje gaan spelen. Dat zijn vooral de kinderen.

Onderhoudsplicht

De wet zegt dat je gemeenschap van goederen hebt, maar niet dat je al je "goederen" aan haar beschikbaar hoeft te stellen. Als ze er niet bij kan, kan ze het niet opmaken. Laat je salaris op je eigen rekening storten. Bel de bank en hef onmiddelijk alle kredietvoorzieningen op gemeenschappelijke rekeningen op.

Je hebt onderhoudsplicht. Dat betekent dat je haar een redelijk bedrag moet geven, niet dat je al haar uitgaven moet betalen. Reken uit wat de partneralimentatie straks gaat worden, doe daar voor de zekerheid een marge bovenop, en maak dat bedrag elke maand aan haar over. Dat ze niet meer bij jou in huis woont, maakt het eigenlijk allemaal een stuk makkelijker. Jij onderhoudt haar met een vast bedrag per maand en verder zijn jullie verantwoordelijk voor jullie eigen uitgaven en kosten.

Als je een hypotheek hebt, kun je mogelijk de aflossingen daarvan straks verrekenen bij de verkoop (dat jij meer dan 50% krijgt). Je hebt de plicht om haar te onderhouden, je hebt niet de plicht om vanuit je spaargeld haar "overwaarde" te vergroten. Als je via de bank de hypotheek tijdelijk aflossingsvrij kunt maken (jij betaalt alleen de rente) is dat het makkelijkst. Als je helemaal niets betaalt en je laat daardoor het uitstaande bedrag groeien, krijgt zij misschien een claim op jou bij de verkoop.

Houd een lijstje bij van al die aankopen van haar. Dat kan van pas komen bij de boedelscheiding straks.

Brenda

Brenda

26-11-2018 om 17:10

huurtoeslag

Die huurtoeslag kreeg is echt pas vanaf het moment dat het scheidingverzoek officieel bij de rechtbank was ingediend. Aangezien ons mediationtraject ruim 2 jaar heeft geduurd ben ik die toeslag dus al die tijd misgelopen, ondanks dat ik officieel al wel op mijn nieuwe adres was ingeschreven.
Ik heb zoveel mensen bij de belastingdienst gesproken destijds of het écht niet anders was, maar keer op keer was het antwoord nee.
Is deze voorwaarde onlangs aangepast ofzo?

Onttrekking

Dat van de hypotheek is pas relevant voor de periode tussen de echtscheiding en de verkoop of de op-jouw-naam-stelling. Als je in gemeenschap van goederen bent getrouwd, is dat nu nog niet relevant. De helft van wat jij tot aan de scheiding nog "opbouwt", is helaas van haar. Of dat nu spaargeld of overwaarde is.

Echter, voor haar geldt hetzelfde. Alle spulletjes die zij aanschaft binnen het huwelijk, zijn voor de helft van jou. Voor zover dat reeds gebeurd is, is dat vooral "ruilgoed" dat je kunt inzetten bij de verdeling van de inboedel.

Maar nu ze uit huis gaat, wordt het anders. Jij kunt niet meer controleren wat ze allemaal aanschaft. Maar MITS je ervoor zorgt dat ze meer dan voldoende geld krijgt (volgens een alimentatieberekening) en meer dan voldoende toegang tot de helft van de inboedel, kun je betogen dat als ze meer uitgeeft dan ze krijgt, dat dat geld dan waarschijnlijk in goederen heeft "geinvesteerd" die ze vervolgens aan de gemeenschap van goederen heeft onttrokken. Met andere woorden: als ze na het uitwonend gaan inteert op "haar" vermogen, dan kun je de rechter vragen om "haar" vermogen op het moment van uitwonend gaan te hanteren ipv haar vermogen op het moment van scheiding. Maar dat kun je alleen doen als je aan je onderhoudsplicht voldaan hebt.

Anyway, reken uit wat de partneralimentatie ongeveer gaat worden, en vraag dat bedrag aan als voorlopige voorziening (dwz: je vraagt aan dat - in ruil voor dat maandelijkse bedrag - dat jij niets hoeft te betalen aan haar nieuwe huishouden en dat jij niet verantwoordelijk bent voor wijzigingen in "haar" vermogen). Dan koppelt jullie twee lekker los van elkaar en dat heb je op dit moment hard nodig.

En laat je spaargeld uit die erfenis met rust. Zodra je het gaat gebruiken voor huishoudelijke uitgaven loop je kans dat het binnen de gemeenschap van goederen gaat vallen. Niet doen dus.

Syboor

Is jouw constructie (meer dan voldoende geld geven voor onderhoud en meer dan voldoende toegang tot spullen; in ruil voor teveel opgemaakt geld kunnen terugvorderen) al eens uitgeprobeerd en juridisch ook zo vastgelegd.

Tsjor

JJ

JJ

28-11-2018 om 08:14

maandag

Ik heb me inmiddels helemaal suf gebeld met advocaten en mediators en we hebben er uiteindelijk eentje uitgekozen die duidelijk en concreet is, denkt dat wij er redelijk snel uit kunnen komen waardoor op dat vlak de kosten beperkt kunnen blijven. Ze vindt dat we geen zuivere mediation lijken nodig te hebben, meer iemand die ons begeleidt met de stappen die we moeten maken, en natuurlijk goed kan uitleggen wat de consequenties zijn van keuzes zoals bijv. het afzien van partnerallimentatie of pensioen en het -voorlopig- nog niet oversluiten van de woning op mijn naam.

Mijn bijna ex-vrouw (bah) krijgt een toevoeging, waardoor ze voor 52 euro en griffierecht klaar is. Wanneer we formeel de aanvraag op haar naam zetten (dus eenzijdige aanvraag) waaraan ik enkel hoef te refereren, dan zouden we goedkoper uitzijn, al begrijp ik van anderen weer dat we dan een 2e advocaat moeten vragen om het convenant te controleren. Maar goed, dat horen we allemaal maandag wel. Het goede is dat mijn vrouw haar toevoeging met me wil delen, waardoor we op dat vlak eerlijk uit elkaar gaan.

Qua inboedel koopt ze nu spullen van geld dat ze uit de erfenis geschonken heeft gekregen van haar moeder. Volgens diezelfde moeder valt dat daarom buiten gemeenschap van goederen, maar goed, ik vind het prima, ik wil dat geld niet eens. Fijn dat vrouwlief haar huisje kan inrichten en we de discussie over gemeenschappelijk geld even kunnen laten rusten.

De rekeningen zijn gescheiden inmiddels en wat we nog gezamenlijk moeten betalen (huis, gas/licht/water, belastingen en verzekeringen) middelen we nog op de gezamenlijke rekening, met in ogenschouw houdende dat ze ook al kosten maakt in haar nieuwe woning. De hypotheek kon ik al dragen, dus ik draag die kosten nu ook gelijk, ook al is ze nog niet weg. Ik wil niet dat ze met grote achterstanden in haar nieuwe leven begint. Ze blijft me ontzettend veel waard en door dit hele spelletje dreigden we elkaar uit het oog te verliezen.

Nu ik het voortouw heb gepakt in de afronding van de scheiding en gisteren bij haar huisje ben wezen kijken en mijn hulp heb aangeboden met laminaat leggen en andere 'mannendingetjes', kon er weer wat liefde, die er echt nog wel zit, van af. Het blijft niet leuk, maar we moeten door. Helaas niet zoals ik het graag gezien had, dan maar zo goed als het gaat.

Ik hoop dat het maandag ook rustig verloopt en we snel spijkers met koppen kunnen slaan bij de mediator/advocaat, we dit jaar nog als gezin onder de kerstboom zitten en onze wegen dan scheiden als man en vrouw.

Maar het blijft k*t.

Pennestreek

Pennestreek

28-11-2018 om 11:21

Even een dikke knuffel. Wat knap dat je de knop hebt omgezet en zo in de actiestand bent gegaan. Weet je, dat helpt jou ook. Het biedt houvast, en je ziet inderdaad dat je zo toch nog wat voor elkaar kunt betekenen. Uit elkaar gaan hoeft echt niet met ruzie...

Hoe het straks gaat voelen als je echt die handtekening gaat zetten weet ik niet, zover ben ik net niet gekomen, maar dat je je zo constructief opstelt maakt dat het allemaal wel soepel kan verlopen. En dan kan straks het rouwen en verwerken beginnen, zonder dat je ook nog met veel ruzie en misverstanden en gedoe te maken hebt.

En wie weet heb je dat verwerken de afgelopen tijd ook al wel een beetje gedaan. Dat is tenminste wat mijn coach me destijds voorhield. Ik was, en jij bent, al zo lang met dat proces bezig. Ook al was er lang hoop, en heb je geïnvesteerd in je relatie, je hebt ook al op veel vlakken afscheid genomen van elkaar. En je bent zelf een beter mens geworden in het proces (als ik af ga op hoe jij beschrijft hoe je een paar jaar geleden was). Dus ik hoop voor je dat dat jou gaat helpen.

Je doet het goed!

JJ

JJ

28-11-2018 om 13:13

Pennestreek

Dank je wel, je bent 1 van de velen die me het afgelopen jaar positief hebben gehouden in het andere topic en ik heb er natuurlijk ook heel hard in geloofd, achteraf misschien teveel tegen beter weten in. Maar het is zoals het is. Ik heb er sinds mijn vakantie en het contact dat ik daar had met mensen wel vrede mee. Het heeft me doen inzien dat dingen vanzelf zouden moeten gaan in de communicatie en verbinding tussen 2 mensen en niet continue met zoveel lading doordat we inderdaad al zolang aan het vechten waren.

De wapens laten zakken en stoppen met ontkennen dat ze weggaat geeft een bepaalde rust, en zelf de touwtjes in handen nemen doet dat ook. Al neemt het niet weg dat we afgelopen week nadat ik terug was van vakantie veel in onmin zijn geweest en dat is er nu dan gelukkig af.

Mocht er een 'ooit' zijn dan is dit de enige manier waarop we elkaar misschien weer kunnen herontdekken, maar ik heb geen hoop, want dat schept verwachtingen en teleurstellingen.

Mooi om te lezen

Zulke grote stappen in toch een korte tijd. Het doet me echt goed om te lezen dat mensen elkaar nog tegemoet kunnen komen, ook al staan ze op het punt om uit elkaar te gaan. Met respect, want makkelijk is het zeer zeker niet,

Tsjor

Wink

Wink

28-11-2018 om 16:42

Negatiever

Ik heb daar een iets negatievere en andere afloop laten horen ( sorry..elk draadje een tijdelijke nick), maar enkel om te laten zien waar je mijns inziens op afstevende gezien de verhalen over je vrouw. En met name om een tegengeluid te laten horen en daarmee te laten zien dat er leven is na een scheiding.

Was ik ondanks alles al verwerkende? Nee, ik dacht van wel en deels groei je er naar toe, maar makkelijk is het niet. Vechten en het niet redden is misschien nog wel zwaarder.

Maar je kunt het, al wil je niet ( wie wil het nu wel), en je komt er ook.
Laat eenzaamheid je niet tot een rebound relatie verleiden, hoe fijn dat ook kan zijn. Heel eerst zelf, want je hele rugzak onverwerkte zaken neem je mee.
Sterkte

Miss

Miss

28-11-2018 om 18:08

ik lees met veel respect naar jou toe hoe je reageert en handelt. Dat is nog eens echte liefde. Petje af.

De keuze die je respecteert naar haar toe, met alle pijnen die jij ( jullie) afgelopen tijden hebben ervaren. Haar los laat, inplaats van oneindig vast te klampen ( wat mijn man dus steeds doet, en ik daarom zo fel was in het draadje tegen hem)
Hoe graag je dat ook nog steeds het liefst zou willen, je wil dat zij gelukkig is.

En daar doelde ik op mijn posts steeds op. Dat je liefde niet kunt dwingen.

Ik schrok er wel van dat ze haar huis al geregeld had, dat zal rauw op je dak zijn gekomen. Maar zie het zoals je het nu ziet, als een opening naar iets nieuws.

Chapeau, JJ. Heel erg veel sterkte in deze tijd. We denken aan je!

Trix

Trix

28-11-2018 om 21:40

Groots

"Nu ik het voortouw heb gepakt in de afronding van de scheiding en gisteren bij haar huisje ben wezen kijken en mijn hulp heb aangeboden met laminaat leggen en andere 'mannendingetjes', kon er weer wat liefde, die er echt nog wel zit, van af. Het blijft niet leuk, maar we moeten door. Helaas niet zoals ik het graag gezien had, dan maar zo goed als het gaat."

JJ, ik vind dit echt groots. Het ontroert me. Ik wens jou en je aankomende ex-vrouw een goed na-huwelijk. Voor jullie zelf en jullie kinderen. Maar met een houding als de jouwe gaat dat vast lukken. Niet makkelijk voor je. Dus: veel sterkte gewenst.

Marie

Marie

29-11-2018 om 10:36

Groots??

Ik wil niet stoken in een goed nahuwelijk
Daarom reageerde ik ook niet meer.
Maar alsjeblieft zeg, groots??
Dit zal vast jouw manier zijn JJ en misschien kun je niet anders en past dit helemaal bij je.
Maar pas op dat je niet vreselijk gemangeld wordt (al lang) en dat dit niet (onbewust) een manier is om _niet los te laten_.

Eerlijk gezegd gunde ik je wel wat boosheid nu, die je om kon zetten in energie om je eigen (emotionele) leven goed op poten te gaan zetten. Zonder haar.

JJ

JJ

29-11-2018 om 11:14

ik snap iedereen

Ik snap de mensen die zeggen dat het goed is wat ik doe, ik stap over mijn gevoel heen, probeer ik. Dat was even makkelijk door het rebound effect op vakantie, werd weer moeilijk bij thuiskomst door de confrontaties over geld en het emotieloze karakter dat ze ten toon spreidde.

Ik snap Miss, niet vastklampen aan iets dat niet wil blijven. En zo is het natuurlijk ook. Hoe oneerlijk en onbevatbaar ik het soms ook vind, terugkijkend op de periode februari 2017 t/m sept 2018. Ik heb liever iemand die mij voor 100% ziet staan, dat gedraaikont en getwijfel, het emmertje is overgelopen.
.
Ik snap ook Marie die zegt dat het niet goed is wat ik doe.

Je kunt het zien als 'niet' loslaten, dat ik hoop koester als ik haar maar help.
Je kunt het ook zien als de kinderen laten zien dat papa en mama uit elkaar gaan, maar dat dat niet hoeft te betekenen dat we ruzie gaan maken, dat we geen vrienden kunnen zijn. We zullen toch echt nog de rest van ons leven contact moeten hebbenen de kleintjes hebben het er onbewust toch wel moeilijk mee.

Ik vind het echt wel ingewikkeld om te dealen met de grens tussen het haar gunnen en het haar op de bek laten gaan en het zelf laten uitzoeken, mijn handen er compleet vanaf te trekken.

Marie, je reactie had die van mijn zus kunnen zijn, al is die nog wat bozer dan jij. Bang dat ik mezelf weer pijnig, dat ik straks de vloertjes heb gelegd, de bank naar binnen heb geduwd en ze me dan de rug toekeert als vriend, exgeliefde, exman.

Aan de andere kant past het gewoon bij me en ik geloof ondanks alles toch nog in haar goedheid en de juiste intenties. En dat is soms ingewikkeld ja,.. mijn familie is er wel klaar mee, vragen zich af waarom ik haar nog steeds een soort van verdedig. De ontrouw, de leugens, het mooier maken dan het was, het zo enorm hard wegrennen naar een nieuw huisje..

Toch is het fijn als de situatie straks achter de rug is, ze in haar huis zit en ik dan eindelijk rust heb na anderhalf jaar gedoe. In die zin is het maar goed dat het zo snel gaat.

Ik kijk er nog weer anders tegenaan.

Het 'er klaar mee zijn' hoeft óók niet de conclusie te zijn, evenmin als 'alles voor en met haar doen'. Het gaat er om dat je de focus niet meer op háár hebt (elke zin van jou gaat over HAAR) maar op jezelf (en je kinderen).

Keer je blik naar binnen, laat je handelen en werken voor jou en je kinderen zijn zoals jij het wenst, niet 'reactief' maar '(pro)actief', niet vóór of tegen haar, maar in lijn met wat jij wilt en nodig hebt.

Je zet haar op het podium; zet jezelf er op. Niet in de zin van 'vijandigheid en tegen haar zijn', maar in de zin van: dit is het begin van een leven waarin jullie niet meer samen beslissen, handelen, leven. Het begin van JOUW nieuwe leven, houd je bezig met wat JIJ wilt, nodig hebt, kunt doen en kunt laten.

Het gaat niet om voor/tegen, goed/fout, het gaat er om dat je alle tijd en energie kunt gebruiken om je nieuwe pad te gaan lopen. Met respect voor de ander, maar niet meer vanuit het standpunt van de ander.

Tenminste, zo kijk ik daar tegen aan dus. Succes en sterkte!

Geloof

'Aan de andere kant past het gewoon bij me en ik geloof ondanks alles toch nog in haar goedheid en de juiste intenties.' Geloof in elk geval in jezelf, in wie jij bent en wat bij jou past. je moet met jezelf nog veel langer door dan met haar of met de kinderen.
Dat familie boos is, nog bozer, en vinden dat je zelf ook boos zou moeten zijn, dat herken ik, maar eerlijk gezegd heb je daar weinig aan: de gevolgen van die bosheid, zowel voor jezelf als voor de relatie en de ontwikkelingen rond de scheiding zijn voor jezelf en die zijn ,meestal niet prettig.
Je eigen leven op poten zetten, zonder de ander, dat hoeft niet gebaseerd te zijn op boosheid (sterker nog, boosheid houdt meestal de focus op de ander, elk gebaartje of woordje dat verkeerd is wordt gewikt, besproken en veroordeeld) maar vooral op het besef dat de relatie voorbij is en dat je alleen verder moet. Als dat besef er is kun je best vloeren leggen of banken naar binnen schuiven. Als je stiekem denkt dat ze uit dankbaarheid weer naar je toe zal komen, dan is het besef dat de relatie voorbij is er nog niet en dan zou je jezelf een halt toe moeten roepen. Niet uit boosheid, maar om jezelf te beschermen tegen je eigen dagdromen.

Tsjor

Wink

Wink

29-11-2018 om 14:09

Mijn ex

Mijn ex heeft mij ook geholpen en ik hem. In mijn ogen heel normaal en belangrijk voor de kinderen.
Niet groots of ontroerends want je blijft vader en dus blijf je goed voor moeder en blijft moeder goed voor vader.

Uiteraard gaat dat niet altijd zo, dat is erg en jammer.

Pennestreek

Pennestreek

29-11-2018 om 14:25

Boze familie

Daar heb je niks aan. Steunende familie, die heb je nodig. Mijn familie heeft me in het hele proces bij en in alles gesteund. Natuurlijk hebben we gesprekken gehad, waarin de meningen naar voren kwamen, of suggesties, of goede raad, maar het was aan mij. En dat vond ik heel fijn.
Ook heel prettig was/is dat man gewoon welkom bleef bij mijn familie, als vader van de kinderen. Dat maakt dat we ook zonder problemen weer gewoon feestdagen samen kunnen vieren, zonder dat er gevoeligheden liggen.

Je zus is natuurlijk terecht boos over wat jou overkomt, maar ze helpt jou er niet mee door dat tegen jou te uiten. Sterker nog, het zorgt voor nog een soort strijdperk in jouw hoofd, want nu heb je waarschijnlijk het gevoel jezelf en je stb-ex (soon to be) te moeten verdedigen! Vraag haar daarmee te stoppen.

Ben het eens met RoosjeRaas, focus op jezelf en je kinderen. Eerste vraag is: wat wil jij, wat heb jij nodig? Als zij wat van je nodig heeft hoor je haar wel, verder zoekt ze het maar lekker zelf uit. Jij hebt genoeg aan je eigen portie. Maak het gezellig met je kinderen, bedenk nieuwe rituelen en tradities, doe leuke dingen, leid hen en jezelf af.

En wíl je stb-ex wel dat jij die vloer komt leggen? Ik had destijds een leger vrienden en familie geregeld en er een feestje van gemaakt zonder hem. Goed, het was niet nodig uiteindelijk, maar de plannen lagen er wel al. No way dat ik man hier nog binnen had willen hebben, het was voor mij enorm belangrijk dat het míjn huis zou worden, waar hij geen inbreng meer in had. Man vond dat moeilijk te verkroppen, want die wilde dat we vrienden bleven en wilde goed voor me blijven zorgen. Dat had misschien ooit wel weer gekund, maar op dat moment juist niet. Maar dat is natuurlijk iets tussen jullie twee.

Maria

Maria

29-11-2018 om 14:46

Reactie

Roosje Raas zegt als altijd weer goede dingen,
Tsjor ook.
(misschien anderen ook trouwens)

Wink zegt: "Mijn ex heeft mij ook geholpen en ik hem."

Ik wil echt niet stoken, maar alles lezende denk ik alleen: kijk uit JJ dat je niet gekke Henkie bent.

Want jij wil je bijna-ex wel helpen. Maar helpt zij jou?
Oftewel, is het allemaal niet een heel eenzijdig verhaal?

Zo'n erfenis, is gewoon ook voor de helft voor jou, tenzij zij iets daarvoor geregeld hebben om het buiten de gemeenschap te houden (vast niet), maar het lijkt alsof jij meteen gelooft dat het *dus* niet voor jou is. Ik zeg niet dat je de helft moet opeisen, maar om maar alles meteen te geloven en dus zomaar klakkeloos weg te geven? En dat terwijl je bijna-ex volgens mij schulden heeft gemaakt?
En als je dat waar je recht op hebt zomaar wil weggeven aan haar, dan zou ik dat ook als een duidelijk gebaar doen. Niet alsof jij niet moet zeuren...

Oftewel: goede insteek om te proberen niet te vechten, maar richt inderdaad je aandacht op jezelf (en je kinderen) en probeer haar het niet naar de zin te maken als zij helemaal niets voor jou doet. En wees een beetje kritisch. Om uiteindelijk niet alleen goed voor haar te zorgen maar ook goed voor jezelf (en je kinderen) te zorgen.

JJ

JJ

29-11-2018 om 14:52

hoop

Ik heb absoluut geen hoop meer, daar hoeft niemand zich zorgen over te maken. Als het ooit anders wordt dan moet het vanzelf gaan en zelfs al zouden we op een goede dag elkaar weer verliefd in de ogen kijken zal ik me nog wel 2x afvragen of ik daar dan verstandig aan doe.

Wanneer ik laminaat zou leggen, dan doe ik dat niet om er iets voor terug te krijgen, maar hooguit om respect te tonen naar wat we ooit waren. En misschien is dat te vroeg, moeten dat soort dingen pas gedaan worden als het verse er allemaal een beetje vanaf is.

Mijn stb-ex vindt het in ieder geval erg fijn dat ik het aanbied, was er in tranen geroerd door dat ik de strijd heb gestaakt en haar wil helpen zo goed als het gaat. Tegelijkertijd zeg ik dat het natuurlijk wel gemengd voelt, alsof ik meebouw aan het vernietigen van mijn eigen toekomst. Maar zo is het niet. Ik creëer er ook mijn eigen toekomst mee.
Maar uit dankbaarheid omdat ik een bank naar binnen schuif hoeft ze niet terug te komen. Het zou wat zijn zeg.. dan had ik afgelopen jaar beter banken kunnen gaa schuiven dan al die therapie en goede bedoelingen

Ik heb mijn blik naar buiten open gezet en daarmee doel ik niet op andere vrouwen die gelijk maar aan boord moeten komen springen. Eerst dit goed afsluiten, financieel, mentaal en praktisch alles weer steady maken. Minder met haar bezig zijn doet me goed. Meer de houding 'Fine with me, your loss'. Ik wil ook verder.

Wat betreft familie hebben jullie gelijk. Ik erger me ook aan de goedbedoelde mening van velen in de naaste kring. Het wordt zelfs irritant als mensen bijna boos op me worden omdat ik hun advies niet opvolg. 'Dan moet je het zelf maar weten!''Open je ogen' dat soort teksten.

Wat een leuke ex

Je ex boft maar dat jij haar ex bent
Je schrijft leuk én je bent je humor niet verloren tijdens dit hele traject, petje af!

Trix

Trix

29-11-2018 om 16:02

Ja groots

Ik kan niet alles teruglezen of op alles reageren, dus ik houd het kort.
Zeker aangezien er kinderen in het spel zijn is het belangrijk dat de scheidende echtelieden zich op zijn minst als volwassenen blijven gedragen. Ik zie helaas te vaak dat dit vanuit een vaak begrijpelijke gekwetstheid niet gebeurt en dat de strijd doorgaat en over alle voorkomende situaties wordt uitgesmeerd.
Het vraagt iets van mensen om boven de strijd uit te stijgen. Ik noem dat groots, je mag het ook anders noemen. Ik zie het in elk geval niet als iets negatiefs.

Wink

Wink

29-11-2018 om 18:24

Maria

"Ik wil echt niet stoken, maar alles lezende denk ik alleen: kijk uit JJ dat je niet gekke Henkie bent.

Want jij wil je bijna-ex wel helpen. Maar helpt zij jou?
Oftewel, is het allemaal niet een heel eenzijdig verhaal?"

Maar wat maakt het uit?( niet venijnig bedoeld)
Iets netjes afhandelen kan ook eenzijdig; de eer aan jezelf houden en voor je kinderen je best doen. Dat hoeft niet op een weegschaal toch?

Maria

Maria

29-11-2018 om 18:53

Wink

Helemaal met jou eens. Moet zeker niet op een weegschaal.

Ik kan het hier op afstand totaal niet beoordelen, je TO en stb-ex niet, maar lees wel vaker dat bij scheidingen sommige mensen nogal veel toe- en weggeven voor de lieve vrede en om maar geen vechtscheiding te krijgen. Maar merk dan ook dat mensen daar soms spijt van hebben omdat ze er m.n. financieel soms echt bekaaid vanaf komen. Dus om dat spijtgevoel achteraf te voorkomen. Waarschue ik TO maar even. Kijk uit at je niet gekke Henkie bent en achteraf wel erg meebewogen hebt met je stb-ex.

Vaak merk je het wel: als je maar meebeweegt is alles prima. Zeg je een keer "ho, en niet verder", is het hel en verdoemenis. Tja, dan kan je dus wel alles weggeven en eindeloos meebewegen voor de lieve vrede. Maar of je daar dan gelukkig van wordt?

Miss

Miss

29-11-2018 om 20:38

Gulde middenweg

Volgens mij weer JJ precies wat ik daarmee bedoel. In het andere draadje heeft hij zich " kapot geknokt voor zijn vrouw en gezin"

Je doet het goed JJ.

Zorg dat jou weegschaal in evenwicht blijft. Je hoeft er niets voor terug. Je zorgt dat je kindjes er netjes bij zitten. Met hun mooie vloertje en daar pikt mama de vruchten van mee.
Als ze later "groot zijn" kijken ze met respect terug naar papa. En dat hou je in eren.

En nee je bent geen sloof of gekke henkie. Gewoon een goede papa die wil dat de moeder van zijn kinderen er goed bij zit.

Ik zou willen dat alle partners met zo veel respect met elkaar om gingen. Dan hoefde we ook geen draadjes te openen waar ik in schrijf......

Ten behoeve van de kinderen

Alles wat je in dat huis doet, doe je eigenlijk nog meer voor je kinderen want die moeten daar ook wonen.

Kanttekening: ik hoop dat het co-ouderschap net zo soepel verlopen gaat. Dat is nog belangrijker dan geld uit een erfenis.

JJ

JJ

04-12-2018 om 10:02

Financieel gescheiden

We zijn gisteren bij de advocaat/mediator geweest. Vandaag wordt het echtscheidingsverzoek ingediend bij de rechtbank, waarmee de peildatum wordt gezet waarop we fiscaal partner af zijn en de gemeenschap van goederen wordt opgeheven.

Mocht 1 van ons 2-en nu de staatsloterij winnen dan is dat geld dus niet meer van ons beide, eveneens leningen die aangegaan worden of salaris dat vanaf nu binnenkomt.

De grootste hobbel vormt nog het ouderschapsplan, en dan met name de verdeling van de kinderen. Niet dat we daar ingewikkeld over doen, maar we hebben allebei werkelijk geen idee hoe we het willen.

Ik zit wat dat betreft het meest vast, het alleenstaande ouderschap is iets dat ik niet wil. De keuze voor het vaderschap was een keuze doordat ik vond dat WIJ het konden, samen, dat ik het vooral kon mét hun lieve mama.

Het er alleen voor staan op de dagen dat ik de kinderen onder mijn hoede heb is iets waar ik niet naar uit kijk, bang dat ik 3 jongens niet de aandacht en tijd kan geven die ze apart van elkaar ook verdienen, doordat er geen andere ouder is die de andere 2 dan kan vermaken. Simpel voorbeeld, voetballen met mijn oudste zoon terwijl de andere 2 met mama in de achtertuin zitten, straks moet ik ze continue meeslepen, zeker de kleinste kan nog niet alleen zijn. Of de 2-eenheid, de geoliede machine die we als ouders zijn 's ochtends en 's avonds. Luier verschonen, kleertjes pakken, trommeltjes vullen, ontbijt maken, kinderen naar school, ophalen bij de opvang, naar de voetbal brengen etc. etc. Ik kan er moeilijk afscheid van nemen in mijn hoofd, met zijn 2en zoveel makkelijker én leuker.

Maar het zal wel komen, als ze over een maand echt over gaat en het vanzelf wel zal moeten.

We hebben nu 4 weken de tijd om convenant en ouderschapsplan af te ronden en alle andere papieren richting rechtbank te sturen via de advocaat. Anders kan ze (de advocate) nog uitstel regelen, maar ik hoop dat we er voor die tijd wel uit zijn. De gesprekken verlopen in harmonie.

JJ

JJ

04-12-2018 om 10:03

Aanvulling

De reden van de peildatum is trouwens niet alleen om financieel direct te scheiden, maar vooral omdat mijn stbx dan het kindgebonden budget en zorgtoeslag kan aanvragen, iets wat voor haar financiële situatie ontzettend belangrijk is.

Strak organiseren

Begrijp ik goed dat jullie wel voor co ouderschap gaan?

Dan kun je in je 'vrije week' veel voorbereiden. Maaltijden koken en in de vriezer doen. Boodschappen, bedjes verschonen, benodigde aanschaffen doen.

Je kunt 's avonds als de kinderen op bed liggen alvast de tasjes voorbereiden en brood smeren en in de koelkast klaarleggen met drinken.

Je kunt in de avond alvast aardappels schillen en vlees aanbraden voor de volgende dag.

Als je thuis komt met de kinderen doe je een rondje spullen op hun plaats leggen. Tasjes in de keuken, sleutels en mobiel bij de huistelefoon en de opladers.

's avonds leg je alvast kleding klaar voor de volgende ochtend, je zoekt het samen uit met je kinderen dan heb je minder gedoe in de ochtend.

Zet je wekker ruim op tijd zodat je in de ochtend niet hoeft te stressen.

En als je een moment hebt dat je je echt niet in stukjes kunt hakken dan gaan ze maar van voetbal af, voetballen op een ander moment, geef ze mee met een andere ouder of huur een student in voor de paar uur dat je weg bent met 1 kind.
En je wordt steeds handiger om met allemaal op pad te gaan.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.