Relaties Relaties

Relaties

Roelien

Roelien

03-12-2018 om 17:06

carriere en scheiding


Donna

Ja, dat is helemaal waar. En, dat merk ik nu, omdat je sporen in je werkveld nooit onderbroken zijn geweest, kun je door bijv van baan te wisselen ook meer gaan verdienen.
Ik ben dan ook blij dat ik met 4 kinderen altijd ben blijven werken. Was voor mij ook geen optie geweest om dat niet te doen. Andersom heeft al die druk en bezigheden in het dagelijks leven me misschien ook mijn huwelijk gekost. Wie zal het zeggen. Ik lag in elk geval dagelijks uitgeteld onder de wol in plaats van in mijn beeldige negligé met een huisgebakken ingewikkelde appeltaart ofzo ernaast

Lou

Lou

07-12-2018 om 11:36

Moederziel

Klopt, je weet niet hoe het leven was gelopen als je andere keuzes had gemaakt. Ik doe ook niet aan beeldige negligees en ingewikkelde appeltaarten hoor, hoewel ik daar wel tijd voor heb, maar ik snap wat je bedoelt.

Met financieel onafhankelijk bedoelde ik overigens: financieel onafhankelijk van je partner. Maar dat was denk ik wel duidelijk

Mrs. Robinson

Mrs. Robinson

07-12-2018 om 12:55

moederziel/tbm

"Ik lag in elk geval dagelijks uitgeteld onder de wol in plaats van in mijn beeldige negligé met een huisgebakken ingewikkelde appeltaart ofzo ernaast "

Daar is-ie weer, de sneer naar tbm's. Wees eens blij met je eigen keuzes zonder die van een ander af te kammen. Wat heb ik daar toch een hartgrondige hekel aan. Lou geeft mooi aan in #28 hoe er ook andere redenen of oorzaken kunnen zijn voor een ongelijke verdeling van zorg en werk.

Mrs. Robinson
na 10 jaar tbm'schap nog steeds niet in het bezit van een negligé (wel een goed huwelijk) en inmiddels weer volop aan het werk.

Harriet

Harriet

07-12-2018 om 13:18

Onafhankelijk

Deze draad sterkt mij in mijn overtuiging dat ik gelijk heb. Of ja, gelijk is niet het goede woord.
Mijn vriend woont in het buitenland (en kan daar niet weg) en wil graag dat ik bij hem kom wonen. Helaas ben ik arbeidsongeschikt en heb ook geen mogelijkheid om ooit zoveel te gaan werken dat ik mezelf zou kunnen bedruipen. Gelukkig heb ik al heel lang geleden een wajong uitkering toegekend gekregen en ook al is dat niet veel, ik hoef me in ieder geval geen zorgen te maken over mijn inkomen. Het grote nadeel van een wajong is dat je die niet mag meenemen naar het buitenland. Andere arbeidsongeschiktheidsuitkeringen wel maar juist deze niet. En weg is weg. Die uitkering ga ik natuurlijk niet meer terugkrijgen als ik weer in Nederland ga wonen omdat de relatie mis loopt.
Dan blijft de bijstand over.
Mijn vriend zegt dat hij meer dan genoeg verdient om mij te onderhouden, dat ik alles krijg wat ik nodig heb en dat hij echt heel graag wil dat ik daar kom wonen.
Eerlijk gezegd denk ik dat het daar wonen een breekpunt gaat worden in de toekomst. Dus wat te doen?
De gok nemen en daar samen (in luxe) gaan leven maar wel compleet op de zak van mijn vriend teren of zelfstandig maar arm en alleen blijven?
We zijn al een aantal jaren samen en dat samenwonen is een terugkerend issue. Over 17 jaar hoop ik mijn AOW te krijgen en dan kan ik wel daar gaan wonen maar ik denk niet dat hij daar op wil wachten.
Mijn probleem is vergelijkbaar met stoppen met werken voor de kinderen en daarvan is in deze draad het idee dat het niet verstandig is. Verhuizen dus ook niet?

Niet vergelijkbaar Harriet.

Het verschil zit hem in de gezondheid.
Baan opzeggen en thuisblijven bracht mij geen uitkering en ik kon na een aantal jaren weer aan het werk.

Verstandelijk gezien moet je alles zo houden als het nu is, maar gevoelsmatig wint de liefde.
Ik denk dat alleen jij die keuze kan maken.

Wel romantisch, is hij de rijke prins op het witte paard?

Harriet

Harriet

07-12-2018 om 19:02

Prins

Eerder de prins in de witte auto LOL

Het gaat al de goede kant uit

https://nos.nl/artikel/2262423-kortere-partneralimentatie-niet-te-lang-afhankelijk-zijn-van-ex.html

"Uit de Emancipatiemonitor is bovendien op te maken dat relatief steeds minder mensen gebruikmaken van partneralimentatie. De onderzoekers schrijven dat toe aan de toegenomen economische zelfstandigheid van jonge vrouwen. Daardoor komen ze minder vaak in aanmerking voor het ontvangen van alimentatie.

Sowieso worden de meeste gescheiden stellen die Appels bijstaat het wel eens over de duur van de betalingen. Er is vaak meer gedoe over de hoogte van het maandbedrag, maar dat is weer een heel ander verhaal."

Bon

Bon

07-12-2018 om 19:57

Geneuzel?

"Allergisch voor ....geneuzel"

Mag iemand dat zelf uitmaken? Gaan we mensen belachelijk maken?
Ik mag voor mijn eigen kind willen zorgen neem ik aan?
Jij hebt altijd goed gewerkt en het ternauwernood gered, met nog steeds schulden.
Ik ben naast vrijwillergerswerk tbm geweest uit eigen wil en in overleg.
Mijn huwelijk ging naar de knoppen, ik heb een huis gevonden, een baan en heb geen euro schuld.

Het kan hoor, echt waar. Zo flauw dit met je appeltaart en je negligé.

Donna

Donna

07-12-2018 om 20:03

Wat een lange tenen

Moederziel had het over zichzelf, kinderachtig om dat zo op jezelf te betrekken. En onnodig gemeen om dan zo uit te halen.

Donna

Donna

07-12-2018 om 20:07

O, en Bon

Als we ons dan toch allemaal zo verschrikkelijk gekwetst moeten gaan voelen, maak ik bezwaar tegen het “zelf voor mijn kinderen zorgen”- verhaal. Dat heb ik namelijk ook gedaan, niet alleen wat betreft zorg, maar ook financieel. Dubbelop dus eigenlijk.

Jammer

Dat het nu toch weer een tbm/werk draadje gaat worden. Daar gaat het juist niet over.

Het gaat wat mij betreft gender gelijkheid, over echt eerlijk verdelen van zorg en werk tussen partners. Waarom moeten vrouwen altijd degenen zijn die minder gaan werken omdat ze "zelf voor hun kinderen /huishouden willen zorgen" of "hun salaris niet aan de kinderopvang willen geven"

Het is uitzonderlijk dat het andersom gebeurd of dat partners beiden minder gaan werken, hoe kan dat? Waarom worden vrouwen die 4 dagen werken of fulltime werken raar aangekeken, want "zielig voor de kinderen?" Waarom worden mannen die 1 dag minder gaan werken als held gezien? Waarom krijgen mannen die wettelijk recht hebben op ouderschapsverlof in bepaalde sectoren te horen dat het niet kan?

bieb63

bieb63

07-12-2018 om 23:02

Ik snap de insteek

Maar.....
A je leven bouwen op ' wat als' kan betekenen dat je een groot deel van je leven niet leeft zoals je dat eigenlijk wil, maar alleen baseert op 'wat als'. Terwijl dat 'wat als' mss wel helemaal niet geneurt. Dat weet je pas als je met pensioen gast en dan heb je je beste jaren gehad, masr niet zoals je eigenlijk wilde (zover je dat wil, want anders is het anders,EN zoals je dat ook wilde)
B Als jij en je gezin je goed voelt bij een gezinsleven met wat meer tijd en ruimte voor elkaar en lucht, dan is dat ook een keuze.
C Als je gewoon partime blijft werken, dan kan in geval van 'wat als' altijd nog meer gewerkt gaan worden. Wellicht is carriere dan een ander verhaal, maar het gaat vooral natuurlijk om financieel rond te kunnen komen.
D de jongere willen ook graag een baan

Her us een keuze

Bon

Bon

07-12-2018 om 23:12

Donna

Als je goed leest weet je precies waar ik op reageer en wat ik met mijn reactie bedoel. Hoezo ben ik gekwetst? Ik vind het bijzonder onnodig dat moederziel een groep mensen zo wegzet. En dan kan er wel weer van gemaakt worden dat het heel anders bedoeld is, maar ik was de enige niet die het stoorde.

Bieb

Het is geen keuze, want alleen de vrouw moet minder werken want "zij verdiend toch minder" of "zij wil zelf voor de kinderen zorgen" het is bijna nooit de man die minder verdiend of zelf voor zijn kinderen wil zorgen.

Het gaat niet perse over wat als, want iedereen haalt een diploma en gaat werken. De vrouwen worden niet meer opgeleid voor het huishouden maar voor eenleven waar ze zelf mogen kiezen, tot er kinderen komen, dan "moet" ze partime werken want anders is het zielig voor de kinderen of zonde van het geld.

Tijd, ruimte en lucht krijg je ook als de man minder gaat werken. En ook jongeren krijgen een baan als mannen minder gaan werken. Waarom moet het de vrouw zijn?

Bon

Waar lees jij in vredesnaam dat ik een groep wegzet? Waar? Lange tenen, inderdaad, en het slaat werkelijk nergens op.

Mij interesseert het persoonlijk geen snars welke keuzes mensen in hun gezin en met hun partner maken. Dat moet iedereen namelijk lekker zelf weten. Ik vroeg me af of mijn huwelijk het wel had gered als ik niet iedere dag afgepeigerd geweest zou zijn door baan, eigen bedrijf en huishouden, maar de energie had gehad voor een zelfgebakken appeltaart in mijn flanelletje. Achteraf had hij blijkbaar meer aandacht nodig.
Dat jij daar de conclusie uit trekt dat ik met de combi negligé en zelfgebakken appeltaart thuisblijfmoeders bedoel, zegt meer over jouw vooroordelen dan over mij. Ik doelde op mijn eigen relatie.

De discussie zou hier wat mij betreft beter kunnen gaan over de vraag waarom vrouwen primair verantwoordelijk worden geacht voor het verzorgen van koters, partner, huisdieren en het welbevinden van die hele kliek. En waar die vrouw dan zelf blijft in dat hele verhaal.

Mrs. Robinson

Idem, lees hierboven, ook jouw reactie raakt kant noch wal. Overgevoeligheid, maar nergens voor nodig, want ik maak die vergelijking die jij denkt te lezen helemaal niet.
Wel heel fijn dat jouw huwelijk en je bankrekening nog heel zijn. Ook dat is wat waard.

Maargoed. Ik had het deel werken in mijn leven niet anders willen kiezen dan ik deed. Ook omdat ik ongelooflijk leuk en zinvol werk heb. Bijna net zo leuk als mijn kinderen.

Bon

Bon

08-12-2018 om 01:11

Moederziel

"Ik ben heel erg voor economische zelfstandigheid van vrouwen en ben allergisch voor libellerig 'ik zorg zelf voor de kinderen'- geneuzel"

Jij hebt altijd gewerkt en hebt het hier dus over anderen. Ik heb enkel lange tenen over jouw allergie/woordkeuze, ik betrek niets op mijn persoon.
Maar je reageert zoals ik al voorspelde herl voorspelbaar.

Ook als er geen kinderen zijn.

https://www.nrc.nl/nieuws/2018/01/21/jong-geen-kind-en-een-parttime-baan-a1589212

Vrouwen zijn minder ambitieus, kiezen zelf voor minder uren, vaak al direct na behalen diploma en kiezen beroepen waar deeltijdbanen normaal zijn.

Voorspelbaar

Oh, was dat je doel? Oppoken?
Wat een flauwe bijdrage zeg, aan een verder zinvolle discussie.
Heb je daar ook nog een inhoudelijke bijdrage in, Bon? Behalve dat jij ‘zelf’ voor je kinderen wilt zorgen? Is die klus van die kinderen zo enorm dat een vrouw verder geen maatschappelijke functie hoeft te hebben?
En ja, vrijwilligerswerk doen we hier ook allemaal.

Minder ambitieus

Jammer dat minder uren werken automatisch wordt gezien als minder ambitieus. Zolang de norm voor een zinvolle carrière blijkbaar 40 uur per week is, komen we niet ver.

Moederziel

Eens! Ik vind een zinvolle "carrière" niet gelinkt aan 40 uur werken.

Zinvol is naar mijn idee werk dat je leuk vindt en dat een goede bijdrage levert aan de financiële onafhankelijkheid van de vrouw ten opzichte van de man.

Donna

Donna

08-12-2018 om 12:03

Marsy

Het grappige is dat zodra vrouwen gaan werken in banen waarin “minder dan fulltime werken echt niet mogelijk is”, parttime werken direct mogelijk is. Denk aan medisch specialisten bijvoorbeeld. En, als “zelf voor je kinderen zorgen” het doel is, zou je toch juist werk en zorg eerlijk moeten delen?

Bon

Bon

08-12-2018 om 12:29

Ach ja

Ik had al kort gereageerd, stop eens zeg.

"Heb je daar ook nog een inhoudelijke bijdrage in, Bon? Behalve dat jij ‘zelf’ voor je kinderen wilt zorgen? Is die klus van die kinderen zo enorm dat een vrouw verder geen maatschappelijke functie hoeft te hebben?
En ja, vrijwilligerswerk doen we hier ook allemaal."

Mijn kinderen hebben allang een eigen gezin, ik heb dat zorgen niet meer. Toevallig was er toen nog helemaal geen opvang en wat er wel was onbetaalbaar en ondoenlijk met een zorgenkind.
Een gehandicapt kind kan een dagtaak zijn ja, vrijwilligerswerk ook. Zelf iets mankeren kan ook wat verhinderen. Snap je, je gaat veel te kort door de bocht.

Ik heb toen ik tegen de 50 was en gescheiden gewoon nog carrière kunnen maken, sneller dan toen ik nog in de kinderen zat en parttime werkte.

Ik had in de posting ervoor al gezegd hoe je zou reageren. "Of het is niet waar...enz". In dit geval ga je sneren en afleiden van jouw opmerking waar ik over val. Dat is niet opstoken, ik vertel hoe het gesprek waarschijnlijk zal eindigen.

Donna

Inderdaad ja! Net als die vrouwelijke politica in het buitenland die kind gewoon meenam naar de vergadering. Niet mijn keuze, maar zie jij een man dat doen omdat er geen oppas is?

Donna

Donna

08-12-2018 om 12:45

Bon

Waarom alles zo in het persoonlijke trekken en zo op de man reageren? Op die manier valt deze discussie niet te voeren. Ik vind wat Marsy zegt zinnig, laten we ons op het inhoudelijke concentreren. Trouwens erg knap dat je op oudere leeftijd niet alleen heringetreden bent, maar zelfs carrière gemaakt hebt!

Meta dan maar: ik denk dat juist wanneer er sprake is van grotere kwetsbaarheid in een gezin, een eerlijke verdeling belangrijk is. Op die manier kunnen partners zorg in huis en zorg voor financiën samen dragen en worden man, vrouw en gezin als geheel minder kwetsbaar. Ook fijn voor een zorgenkind om niet afhankelijk van een ouder te zijn, maar twee ouders te hebben die gelijkwaardig de zorg dragen. Inmiddels zijn er nauwelijks banen meer waar 32 uur werken niet mogelijk is. Dat maakt een eerlijker verdeling mogelijk.

Mogelijkheden

Als je tijdelijk minder werkt, maar wel een courante opleiding of ervaring, of je hebt een goed verdienende partner, ben je na scheiding wel een stuk armer maar met genoeg mogelijkheden om verder te gaan.

Een miljoen mensen is arm in Nederland waaronder een half miljoen werkende armen. Daar komt een scheiding een stuk harder aan en zorgt voor schulden en andere sociale narigheid, van alles wordt onmogelijk zoals huisvesting.

Voor mijn huwelijk heb ik veel meer verdiend dan toen de kinderen kwamen. Vooral ook door onregelmatigheidstoeslag die ik niet meer kreeg omdat ik regelmatige uren ging werken.
Toch ben ik juist na mijn scheiding nog een paar schalen omhoog gegaan. En meer gaan werken. Nou ja, van 32 naar 36 uur bij een goede werkgever met goede arbeidsvoorwaarden. Dat heeft niet iedereen.

Je uitgangspositie, opleiding, beroep, inkomen, spelen een grote rol.

Hoe minder je verdient hoe lastiger het ook is om de kinderopvang op te brengen en den neiging om dan maar tijdelijk niet te werken groter.

Er speelt veel meer mee dan wel of niet doorgaan met werken.

En je maakt mij niet wijs dat toenemende stress onder kinderen en jongeren deels ook niet veroorzaakt wordt door ouders die (moeten) werken en daardoor weinig rust thuis.

Donna

Donna

08-12-2018 om 13:50

Annej

Dat laatste klinkt wel lekker inderdaad, maar er is helemaal geen verband tussen werkende ouders en meer psychische problemen bij jongeren. Wel tussen armoede en psychische (en fysieke) problemen trouwens. En laten nou net kinderen van niet-werkende moeders hier een groter risico op lopen dan kinderen van werkende moeders.

bieb63

bieb63

08-12-2018 om 14:10

MarSy

Voel je als vrouw toch niet zo minder bedeeld. Mijn visie is dat je als gezin er samen voor kiest wat het best bij allebei past. En ik weet zeker dat als de keuze wordt gemaakt om niet beiden ft te werken, omdat het gezin wat meer tijd voor elkaar en rust wil, het de vrouw zélf is, die het prima vindt om minder te gaan werken. Sterker nog: als de man voorstelt om dat te gaan doen, vaak de vrouw aangeeft dat zij dat liever doet.
En ik denk ook redelijk verklaarbaar, want hoe je het ook went of keert, vrouwen en mannen zitten nu eenmaal biologisch anders in elkaar. Dat neemt niet weg dat je ook een andere keuze kunt maken, en het zeker niet zo is dat de vrouw iets 'moet'. Als zij ft wil blijven werken mét kinderen, dan doet ze dat. Klaar.

Lou, kind extra zorg

In jullie situatie was het wellicht gevolg van eerdere omstandigheden, maar ik snap niet waarom altijd moeder stoppen met werken of minder gaan werken als een van de kinderen extra zorg nodig blijkt te hebben. Hebben die kinderen geen vader? Of zijn die fysiek niet in staat zorg?

Donna

Donna

08-12-2018 om 14:24

Bieb

“Voel je als vrouw toch niet zo minder bedeeld”

En ja hoor, weer een reactie op de man. Marsy zegt werkelijk nergens dat ze zich minder bedeeld voelt, sterker nog zij heeft er voor gezorgd dat dit voor haar niet het geval is. Feit is dat vrouwen in het algemeen financieel kwetsbaarder zijn dan mannen. Feit is dat kinderen door dit gegeven vaker dan, naar mijn bescheiden mening, nodig is in armoede belanden. Daar moet je toch een inhoudelijke discussie over kunnen voeren, zonder meidenvenijn? Ik ben er immuun voor geworden, maar het vervuilt het draadje zo...

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.