Relaties Relaties

Relaties

Man wil niet op vakantie, gezin wel maar niet zonder hem

Het nieuwe jaar, de kortingsbonnen stromen binnen.
Eerste verjaardagen komen er weer aan, en ieder jaar begint het geemmer weer.

Vakantie!

Ik wil al ruim 1.5 jaar weer eens op vakantie. Hij wil niet, geen tijd.

En dat is dus ook de reden dat ik wel wil. Dan moet hij tijd maken voor ons. Zijn gezin.

En dat doet hij in zijn ogen ook wel. We weten altijd met elkaar en drinken bijna iedere dag koffie met elkaar en hij is iedere avond na 8 uur binnen. En slaapt bijna altijd een paar minuten later.

Het afgelopen jaar zijn we 1 dag uit geweest (daarvoor en daarna heeft hij gewerkt) en 1 dag naar de lotgenotencontactdag en een middag mee naar de controleafspraak in het ziekenhuis van een van de kids.

En natuurlijk de maaltijden en koffie en de 'avonden'

Hij werkt in een tweemanszaak met de bedoeling het over enkele jaren alleen over te nemen.

Ja er is weinig tijd en ja hij werkt alle dagen van de week.
En ja het is zwaar.

En ik voel me vaak een grote zeur maar ik wil zo graag dat hij meer tijd heeft voor ons!

Is dat echt onredelijk?

De oudste begint inmiddels te vragen waarom we niet op vakantie te gaan. En het kost me veel moeite om zonder tranen te antwoorden....

En eerlijk ik vind het verschrikkelijk, laatst zei hij dat hij niet meer leeft als hij op vakantie is. Maar zoet hij dan echt niet dat dat voor mij klinkt alsof hij niet meer leeft als hij tijd met ons door (moet) brengen?

De situatie veranderd niet. Hij weet dat ik graag meer tijd als volledig gezin wil, en op vakantie wil. Maar ik weet dat ik niet hoef te verwachten dat hij dit jaar wel meer dagjes tijd heeft. Laat staan vakantie.

De kinderen zijn nog te jong om alleen met ze te gaan, en daarnaast ik wil meer tijd met hem omdat ik van hem hou, wat zou het nut ervan zijn als ik zonder hem ga?

Iemand de gouden tip zodat ik er beter tegen kan? Het woord vakantie alleen al is genoeg voor tranen! En dit is enige dat er veranderen kan aan de situatie....

En daarnaast ga ik nog heel wat vakantie verhalen horen zodra de lente weer begint!


Ambur

Ambur

10-01-2019 om 22:02 Topicstarter

Niet meer leeft

Zo dat staat er gek,

Ik bedoel dus dat hij niet meer uit zijn leven haalt als.
Werk of vakantie of dagjes uit maakt geen verschil, in principe haalt hij met genoegdoening uit en dag werken dan aan een dag weg zijn met elkaar...

Fijn natuurlijk als je veel plezier uit je werk haalt
Maar ondertussen...

Kaaskopje

Kaaskopje

10-01-2019 om 22:28

Toch gaan

en voorstellen dat je iemand mee mag nemen op jullie kosten. Het gaat hem kennelijk niet om de kosten, maar omdat vakantie en uitstapjes niet aan hem besteed zijn. Heel eerlijk? Ik zou dat een waardeloze opstelling vinden. Samen eens iets anders doen dan normaal, samen leuke herinneringen hebben aan die momenten, horen bij de krenten in de pap. Die krenten herinneren de kinderen zich later (vanaf een jaar of 7). Dat je man daar geen tijd voor uit wil trekken, maar ook de behoefte niet voelt om dit soort leuke dingen met zijn gezin te doen, vind ik bijzonder. Je hoeft echt niet alles heel eensgezind even leuk te vinden, maar hij snapt toch wel dat hij het af en toe op zijn minst voor de kinderen moet doen? Er even uit zijn kan ook kort. Mijn dochters hebben het gevoel dat we vroeger uitgebreid op vakantie geweest zijn, terwijl het een lang weekend of zelfs maar 1 nachtje was. Ik zou hier zelf stennis over schoppen. Levert dat echt niks op, dan moet je toch gaan. Met een vriendin bijvoorbeeld. Wie weet steekt hij er iets van op. Hij staat dan buiten jullie leuke ervaring, hij kan het niet met jullie delen.

Ambur

Ambur

10-01-2019 om 22:43 Topicstarter

Pas alleen uit geweest

Pas zijn we voor het eerst met zijn 3e uit geweest. Zonder hem. De kinderen genoten. En ik ook maar, wat hen ik me eenzaam gevoeld. Zonder hem. Al die gelukkige gezinnen en ik akten met de kids. Waardeloos!

Als ik zou gaan zonder hem en met iemand anders(heb trouwens ook niemand) wordt dat gevoel alleen maar erger.

En daarnaast ben ik bang dat hij dan al helemaal niet meer zou gaan. Want de vorige keer ging het alleen toch ook goed?

Ik weet ook wel dat ik die herinneringen moet creëren voor de kids maar hij gaat echt niet mee. En niet ik nou bewust nog meer herinneren met ze gaan maken zonder hun vader?

Tegen de tijd dat het weer grote vakantie is probeer ik regelmatig dagjes te plannen waarbij we buiten de deur gaan eten en echt even langer weg zijn, onze vakantiedagjes noemen we dat. Maar dan laten we het gezamenlijk eten weer schieten en voel ik me bezwaard naar hem. Houdt ik de kids bij hem weg terwijl hij wel thuis en wakker is.

Alleen gaan zit er zo ook niet in natuurlijk

Milcham

Milcham

10-01-2019 om 22:49

Hoezo te jong?

Hoezo zijn je kinderen te jong? Als hij niet mee wil, kan je ook zonder hem.
Maar ik denk dat dat het probleem niet is. Jij wil graag dat hij tijd in het gezin stopt en samen herinneringen maakt en hij ziet daar de toegevoegde waarde niet van in. Ik denk dat het in dit geval even niet om zijn plezier moet gaan, maar dat hij moet zorgen dat zijn kinderen én vrouw plezier in hem houden. Anders heeft hij straks wel de zaak, maar staat hij verder met lege handen.

Angela67

Angela67

10-01-2019 om 22:50

De kinderen

Vinden wat jij ervan vindt. Dus als jij zo dramatisch blijft doen zullen zij het heel erg vindrn. Dit is een geval van AVA. Accepteren veranderen of afscheid nemen.
Maar je niet zielig voelen over dat wat niet is en zal komen.
Als je denkt dat je beter af bent zonder hem dan zou dat kunnen, maar ergens krijg ik de indruk dat je het idee hebt dat er genoeg liefde is. Alleen wil hij niet op vakantie.
Gr Angela

Kaaskopje

Kaaskopje

10-01-2019 om 22:52

Hoe ziet jullie relatie er uit?

Door je manier van schrijven, maak ik op dat jij niet Nederlandstalig bent van oorsprong. Hoe zijn de rollen verdeeld bij jullie? En hoe komt het dat jij niemand hebt om samen mee weg te gaan?

Milcham

Milcham

10-01-2019 om 22:53

Hmm

Jij voelt je bezwaard naar hem, maar hij kennelijk niet naar jou als je een dagje weg bent met de kinderen.
Ik zou alleen gaan. Echt, het went. Ik doe het ook al jaren en zeker toen de kinderen kleiner waren vond ik het helemaal niets. Ik ging in de zomer drie weken met ze kamperen maar we gingen wel om het jaar ook met het hele gezin weg.

juf Ank

juf Ank

10-01-2019 om 23:08

Is er

een compromi mogelijk? Je plant een vakantie met de kinderen op een park en hij komt alleen de weekenden?

Ambur

Ambur

10-01-2019 om 23:12 Topicstarter

De kinderen

De oudste kijkt graag naar koetlife. Ziet leuke vakanties en wil alles doen wat hun doen. En die mensen gaan heel vaak op vakantie.
Dus komt de vraag ook steeds vaker of wij daar ook naar toe gaan.

De oudste is net op de basisschool, de jongste wordt 3. De jongste is snel overprikkeld en hangt erg aan mama. Daarnaast zijn ze erg enthousiast en is het vaak een uitdaging om op onbekend terrein alletwee in het oog te houden.
En als ik op vakantie ga zit ik echt niet alleen maar in het huisje... het gaat juist om de activiteiten.

De oudste wil heel graag zwemmen, de jongste is bang van water. Beide geen zwemdiploma

Kortom daarom vind ik de kinderen nog te jong om alleen te gaan.

De meeste mensen in mijn omgeving hebben zelf kinderen en zijn getrouwd. Gaan altijd als gezin op vakantie. En om nou bij een ander gezin aan te schuiven... niet mijn plan.

Er is genoeg liefde. Ik ga echt niet weg hierom. Maar ik krijg er wel steeds meer last van. En dat is mijn probleem want dat wil ik niet. De situatie op zich veranderd niet, maar hoe zorg ik dat ik verander een er geen last meer van heb?
AVA klinkt prachtig, maar hoe dan?

Ik ben ten slotte met hem getrouwd omdat ik van hem hou, dus verlang ik er ook naar om tijd met hem door te brengen!

Ambur

Ambur

10-01-2019 om 23:17 Topicstarter

Compromis

Was ook al een van zijn ideeën (iemand mee nemen was er ook een) zijn idee was om in de buurt te blijven en dan kwam hij na het werk bij ons eten, slapen en daarna weer naar het werk.

Op zich zou dat natuurlijk kunnen. Maar meestal slaapt hij gelijk na het eten. Heeft voor mij nu nog geen meerwaarde. Misschien later als het makkelijker is om alleen activiteiten met de kids te doen...

Angela67

Angela67

10-01-2019 om 23:39

Dat slapen

Daar kan hij in gaan trainen. Eerst 1 avond in de week wakker blijven en de kinderen naar bed brengen (jij bent weg, op stap, whatever) en na een paar weken komt daar een tweede avond bij
Als hij zelfs dat niet doet dan heeft hij de kinderen dus niet voor z'n plezier gekregen denk ik.
Als het wel lukt dan verandert hij wellicht van gedachten en kan hij de knop omzetten.
Hij is tenslotte niet 'zielig' of ziek, hij doet waar hij zin in heeft en jij helpt mee het in stand houden.
Gr Angela

bicyclette

bicyclette

11-01-2019 om 00:00

Ambur

"Is dat echt onredelijk?"

Nee, dat is niet onredelijk. Als je man zeven dagen in de week werkt en - buiten de avondmaaltijd en een gezamenlijke kop koffie - geen tijd heeft voor zijn gezin, dan gaat er iets niet goed. Als iedereen zich er prettig bij voelt, is er natuurlijk niets aan de hand, maar dat is dus niet het geval.

Het verbaast mij wel dat je het alleen over de vakantie hebt. In het gewone dagelijkse leven lijkt mij de balans ook al volledig zoek. Hard werken kan heel bevredigend zijn, maar ik zou dit persoonlijk niet accepteren van mijn partner.

Kaaskopje

Kaaskopje

11-01-2019 om 00:02

Gelijk na het eten slapen?

Hoe laat begint zijn dag dan? En doet hij zwaar lichamelijk werk?

Ambur

Ambur

11-01-2019 om 00:15 Topicstarter

Huis aan het bedrijf

Ja hij staat vroeg op 5 uur is vrij normaal. Bedrijf zware arbeid en dat geluk hebben we dan wel. Hij is bijna altijd in de buurt dus zijn alle maaltijden samen en koppen koffie.

Hij weet dat ik het jammer vind, maar vind echt dat hij altijd aanwezig moet zijn want hij wil het overnemen.

Hebben het er zo vaak over gehad. Hij kan zichzelf niet vaker vrij maken (vind hij zelf) vind het geen punt als ik weg ga maar ik wil juist weg om tijd met hem te hebben. Wat ik natuurlijk nog niet heb als ik alleen ga met de kids.

Al ga ik op mijn kop staan, er gaat daarin niets veranderen.

Maar ik wel zo graag mijn man af en toe terug... ik mis hem!
De situatie veranderd niet, hoe verander ik, zodat het me niks meer doet en ik wel die leuke dingen ga doomen met en voor de kids. Want die mogen er nooit de dupe van worden, en ze verdienen echt een leuke gezinstijd/ vakantie

Dotje

Dotje

11-01-2019 om 02:04

Investeren doe je samen

Lieve Ambur,

Ik begrijp je gemis. Je doet alles al alleen met de kids en het huishouden en je houdt de boel draaiende. Je investeert net zo hard in dat bedrijf als hij. En nee, je vraagt niet veel. Maar blijkbaar kan hij nog niet loslaten. En jij ook niet. Jij houdt vast aan wat hij niet geeft. En hij houdt vast aan een idee van onmisbaarheid. Alsof zijn investeringen tot nu toe niet voldoende zijn om af en toe een pauze met notabene je gezin in te lassen. Het zou respect afdwingen om af en toe aan de eigenaar kenbaar te maken dat het gezin ook belangrijk is voor hem.

Maar feit blijft dat hij dat niet wilt.

Kun je proberen je mindset te veranderen? Je gelooft immers zelf wel dat het belangrijk is voor de kids. Dus kies dan ook voor je kids. Hoe het ook verder ontwikkeld met je man of het bedrijf, de kids blijven altijd en zullen altijd vertouwen op jou. Ze zullen je voorbeeld volgen en de positiviteit die je opzoekt waarderen. Ga je echter met het idee dat het iets negatiefs is, dat je alleen gaat met je kids, dan zullen zij dit ook zo voelen.

Ik zou als ik jou was, sterker staan nu, straks zijn jullie eigenaar van een eigen bedrijf. Er zijn weinig mensen die een eigen bedrijf hebben, dat is bewonderenswaardig. De mensen die dat opbouwen, investeren alles wat ze kunnen en offeren veel op in den beginne. Ik ben zelf ern eigen bedrijf gestart toen mijn jongste 1 jaar was en ik had toen al vier kinderen. Mijn man werkte 9-5 en ik weekenden en avonden. Ik zag mijn man twee jaar bijna niet. Maar we investeerden samen. Nu nog ga ik alleen met de kids op vakantie soms. Maar de liefde is er. En het respect en waardering voor elkaar ook. En nee: we zijn niet als de “normale” mensen. De ouders die gezamenlijk op vakantie zijn: ik bewonder ze niet. Ik bewonder mijn gezin, omdat wij dit aankunnen en omdat ik sta achter de keuzes van mijn man en mijn man staat achter mijn keuzes. En soms zijn die dus anders dan de meuk. En gelukkig maar! We leren onze kinderen dat anderszijn ook gaaf is en dat anders zijn ook andere avonturen met zich meebrengt en uitdagingen. En ik blijf sterk, ik sta sterk. Ik ging met baby’s en kleintjes het zwembad in, alleen en ik was stoer. Dat ik dat kon, de moeders met partners: ja ik was blij voor ze maar wankelde geen moment in mijn geloof in ons gezin en dat dit het beste was wat we konden zijn.

Dus alsjeblieft: verander je mindset. Besef dat het tijdelijk is en dat tijden zullen veranderen. Praat met elkaar en koester de koffie momentjes voorlopig en maak het beste van je tijd samen. Als hij slaapt en jou en dr kids niet eens aandacht heeft gegeven: praat! Maar zorg er ook voor dat je luistert....

JIJ KAN DIT, Make iT work!

@Emma

@Emma

11-01-2019 om 08:09

Vakantie

Er zijn genoeg plekken waar je als éénouder met kinderen een hele fijne vakantie kunt hebben. Ga niet tussen de gelukkige gezinnetjes zitten, want daar word je niet blij van. De gelederen zijn vaak gesloten, en dat is vaak net niet wat je zoekt zonder partner. Ik heb zelf vaak éénoudervakanties gedaan en daar lopen ook moeders rond die getrouwd zijn en waarvan de man niet mee kan of wil. Zo bijzonder is dat niet, het is maar net hoe je er tegenaan kijkt. Zorg daarbij ook en vooral dat je zelf veel plezier hebt, het is tenslotte ook jouw vakantie.
Wat je man betreft: als jullie van elkaar houden, laat hem dan zijn wie hij is. Trek je eigen plan, dat doet hij ook. De kinderen zullen meer last hebben van jouw geklaag en getrek dan van een vader die ondernemer is.

Kaaskopje

Kaaskopje

11-01-2019 om 09:15

Na het lezen van alles

is mijn irritatie over het gedrag van je man afgenomen . Ik heb er zelfs een beetje begrip voor, hoewel ik het niet leuk zou vinden.

Ik begrijp inmiddels dat je man de focus nu 200 procent bij het bedrijf heeft liggen, omdat daar nogal wat vanaf hangt. Zijn inzet is een investering in júllie toekomst. Nu heb je mensen die zo'n workaholic zijn, dat ook zonder de noodzaak van die 200 procent inzet nooit tijd vrijgemaakt wordt voor de leuke dingen des levens en dat is voor de partner en het gezin niet 'gezellig'.

Ik zou het vanuit dat punt bekijken. Oké, dit jaar gaan we zonder jou, eventueel volgend jaar ook, maar dán doen we iets samen!

Het probleem is vooral jouw probleem en ik vind het vanuit hoe ik zelf ben ook een heel begrijpelijk probleem. Ik vind alleen op vakantie gaan helemaal niet leuk. Je gaat dan wel met je kinderen, maar dat zijn nog geen volwaardige partners die er ook voor jou zijn. Alles wat je ziet en beleeft doe je min of meer alleen. Dat zou ik zelf niet leuk vinden.

Ik heb hier weleens iets gezegd over Klup geloof ik. Klup is een organisatie (of hoe ik dat ook moet noemen) wat min of meer als een datingsite werkt. Het ís geen datingsite!! . Stel dat je zin hebt om uit eten te gaan met andere mensen, dan kun je kijken of er al een evenement is aangemaakt waar jij bij aan kunt sluiten, is dat er niet, dan start je dat zelf op. Zo heb ik ook gezien dat vakanties als evenement worden aangemaakt. Jij zou dus nu al een evenement kunnen aanmaken met bijvoorbeeld dit: "Anna, 30 jaar, getrouwd, 2 kinderen, zoekt reisgenoot/-note die net als zij zonder partner maar met de kinderen op vakantie gaat." En dan kun je er nog verder in zetten wat je bedoeling is. Je kunt het al heel erg naar je toetrekken door een vakantielocatie te noemen, je kunt dat natuurlijk ook nog in het midden laten.

De reden dat ik zeg dat je dat nú al moet doen, is dat je dan nog even de tijd hebt om te kunnen bepalen of er wel een klik is. Zonder die klik wordt het geen leuke vakantie.

Klup kun je als app downloaden.

Watervrouw

Watervrouw

11-01-2019 om 09:58

Zoek iets in de buurt

Ga op zoek naar een leuk, kindvriendelijk bungalowpark of naar een camping met bijvoorbeeld luxe accommodaties zoals safaritenten met sanitair in de buurt, dus maximaal half uur rijden. Misschien wil een alleenstaande vriendin met kinderen ook mee, in eigen accommodatie. En vraag je man om af en toe een hele dag of middag te komen en verder elke avond voor het eten en de nacht. Overdag kan je man gaan werken en kan jij af en toe familie of vrienden voor overdag uitnodigen.
Wel goed afspreken dat hij 's avonds ook de helft van de avondspits op zich neemt en veel uit eten of afhaal. Als kinderen op bed liggen lekker samen buiten op terras! Zo kan hij blijven werken en een en ander meemaken van de vakantie.

geen vrije tijd

Het klinkt alsof je man helemaal geen vrije tijd heeft. Hij werkt 7 dagen per week en gaat naar bed zodra hij thuis komt.

Ik heb ook wel eens een periode van een paar maanden gehad dat ik van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat druk was. Als ik dan onverwachts wat vrije tijd had, dan wist ik gewoon niet wat ik er mee moest doen. Te druk in mijn hoofd. Ik durfde niet ergens aan te beginnen wat ik niet af kon maken. Ik wilde vooral alleen zijn, maar ik zou meerdere dagen alleen moeten zijn voordat ik in staat zou zijn om echt weer iets voor mezelf te doen (ipv hersendood / risicoloos de tijd verdoen met telefoonspelletjes oid...).

Hetzelfde toen mijn eerste kind geboren was. Het was niet zo dat ik helemaal geen tijd voor mezelf meer had, maar het was wel zo dat die tijd dermate onvoorspelbaar en onderbroken was ik niet durfde te beginnen aan dingen die "echte" voor mezelf waren. Heel veel goedbedoelde adviezen dat ik vooral tijd voor mij en mijn partner SAMEN moest reserveren, voelde voor mij vooral als NOG EEN VERPLICHTING. Daar had ik echt geen energie voor.

Jouw partner moet eerst tijd voorzich creëren en die tijd moet kwalitatief en kwantitatief voldoende zijn dat hij weer PLEZIER krijgt in tijd voor zichzelf. Pas daarna kan hij weer plezier krijgen in tijd met familie, in plaats van het als een extra verplichting ervaren.

Jouw man is niet gezond. Jouw man is zo overwerkt dat hij nergens meer plezier aan kan beleven. Niet aan zijn eigen vrije tijd en niet aan zijn gezin. Ik zou me ook ernstig zorgen maken dat dat bedrijf financieel niet gezond is, als hij zulke lange weken moet maken en geen personeel kan inhuren.

Ik zou toch als ultimatum stellen dat hij 2 weken achtereen vrij neemt en in die tijd geen contact met werk heeft. En ik zou die eerste week op vakantie gaan met de kinderen (of naar mijn ouders als ik vakantie niet zag zitten, of één kind naar mijn ouders en met het andere kind op vakantie oid...). Je man even helemaal vrijlaten, zolang hij maar niet gaat werken.

Watervrouw

Watervrouw

11-01-2019 om 10:24

Geen

Syboor, 2 weken geen contact met (aanstaand) eigen bedrijf lijkt mij absoluut niet haalbaar.

Pirata

Pirata

11-01-2019 om 10:35

Eerst

Eerst maar zorgen dat hij altijd meer rust neemt.
Elke dag een paar uur in gezinsgezelschap doorbrengen is al een begin.
Hij gaat hier nog op instorten en constant doorwerken is bepaald slecht voor je creativiteit en productiviteit.

Triva

Triva

11-01-2019 om 11:04

Tja

Zolang je niet door kan dringen tot je man dat dit op de lange termijn niet gaat werken zul je ook niet samen tot een oplossing komen. Ik zou nu niet denken aan vakantie maar hoe hij toch zeker een halve dag per week niet aan werk denkt. Je zegt dat het een tweemansbedrijf is en dat hij op termijn de boel wil overnemen. Neemt hij dan personeel aan? Werkt zijn collega ook 24/7 of is hij verstandiger?

Pas als je man inziet en het hem ook lukt om een halve dag per week niet met het werk bezig te zijn kun je nog denken aan vakantie. Ik zou proberen om het voor elkaar te krijgen dat jullie dit jaar op vakantie gaan omdat het dit jaar nog een tweemansbedrijf is. Volgend jaar ga jij dan op een éénouderreis, dan zit de jongste ook op school en je kunt echt wel twee kinderen in de gaten houden in de buurt van water met goede afspraken en op een éénouderreis let je samen op meerdere kinderen.

bicyclette

bicyclette

11-01-2019 om 11:14

toekomst

"Ik begrijp inmiddels dat je man de focus nu 200 procent bij het bedrijf heeft liggen, omdat daar nogal wat vanaf hangt. Zijn inzet is een investering in júllie toekomst."

Ja ja ja, dat klinkt mooi en zo ziet hij dat zelf waarschijnlijk ook.
Maar een 24/7 focus op het werk is gewoonweg niet gezond, dat zal iedere verstandige ondernemer of manager beamen. Het laat vooral zien dat hij de boel niet goed onder controle hebt, slecht voor zichzelf zorgt en zijn gezin in de steek laat.

En als hij straks het bedrijf heeft, zou hij dan plots wel durven loslaten en tijd aan zijn gezin willen spenderen? Ik zie dat investeren in de toekomst van het gezin niet zo. Hoezo gezin? Ambur is feitelijk alleenstaande moeder. Het enige dat hij doet is aanschuiven voor de maaltijd en de koffie.

Evenzo

Evenzo

11-01-2019 om 11:26

Goed gesprek nodig

Niet met verwijten maar wel oprecht nieuwsgierig over hoe hij erin zit tav het gezin en leuke dingen doen. Een vriendin van mij heeft een man die eerlijk toegeeft dat hij zijn werk het allerleukste vindt. Hij komt ook laat. Eet zelden mee en als hij in de avond niet hoeft te werken gaat hij vroeg naar bed want dan verveelt hij zich.
Ze gaan wel op vakantie dat wel.
Maar lijkt mij wel belangrijk te weten hoe hij het voor zich ziet. Wat maakt dat hij niet los kan laten? En als je weet dat hij zijn werk het leukste vindt en niet het gezin. Dan weet je dat ook. Kun je erna weer verder kijken.
Als hij zegt dat jullie het belangrijkste zijn dan kun je afspraken maken over hoe dat ingevuld kan worden.
Zeggen: de liefde is er is makkie. Hoe uit zich dat dan?
Het is belangrijk dat te benoemen want de uitingsvorm van wat voor de 1 liefde is hoeft door de ander niet zo opgevat te worden. Zo begrijp je elkaar beter en is er minder irritatie.

Triva

Triva

11-01-2019 om 11:35

Kaaskopje

Ik vind echt niet dat je goed advies geeft, je mag die man begrijpen maar je kunt niet jarenlang 200% geven voor een bedrijf, dat gaat altijd een keer mis en we leven niet meer in de jaren 60. De overheid vindt ook dat je vrij moet hebben dus je mag geen verlofuren mee nemen naar nog een volgend jaar. Dat moet je als zelfstandige ook in je oren knopen. Ik geloof best dat hij het nu niet wil maar zeggen dat hij dan over een paar jaar wel moet gaat niet helpen. Nu kan hij nog op vakantie want ze zijn met z'n tweeën. Daarna geloof ik niet dat hij dat nog wil en daar nu afspraken over maken zal niet werken. Hij zal altijd ja zeggen en dan een excuus hebben.

Angela67

Angela67

11-01-2019 om 12:38

ik denk dat het losstaat van deze specifieke werksituatie

Elke baan zou deze man opslokken.

Op het moment dat je alleen het vlees op zondag wilt snijden en niet op vakantie wilt en als vrouw accepteer je dit, dan is dat een keuze voor een traditionele situatie zoals die 'vroeger' niet echt ter discussie stond.

Dus 'onderaan beginnen, de bodem' zoals in de pizza-reclame. En zoals in #25 staat.
Goed gesprek. En dat lukt niet in 1 keer.

Maar de eerste gesprekken moeten wel gaan leiden tot de conclusie dat er iets 'moet' veranderen. Hij gaat eraan onderdoor, jij bent absoluut niet happy en de kinderen hebben een vader die ze nooit zien en qua opvoeding/voorleven geven jullie hen niet de middelen mee die helpen.

Als hij angst heeft en de druk van gezin en verantwoordelijkheid zo sterk voelt dat hij niet een gezonde oplossing kan kiezen (want hij overziet het niet mee en gáát maar door) dan is daar ingrijpen nodig. Als hij echter goed is in zijn vak dan is een eigen bedrijf misschien wel gaaf, maar dan is hij er niet voor geschikt. En dat is een lullige conclusie, maar liever nu die conclusie trekken dan na een hartaanval of een scheiding.

gr Angela

Is dit bedrijf financieel gezond?

Is dit bedrijf financieel gezond?

Hij werkt 7 dagen per week 12 uur per week. Hoeveel betaalt hij zichzelf uit het bedrijf? Wat verdient hij per uur? Wat zijn de assets van het bedrijf, zit hier jaarlijkse groei in, en wat zijn die assets nou echt waard als je ze zou moeten verkopen (ipv aankopen)?

Ik krijg uit de woordkeus (tweemanszaak, zaak aan huis, zware arbeid) niet de indruk dat dit een startup is. Ik krijg de indruk dat de huidige werkdruk niet voortkomt uit typische startup activiteiten (heel veel sales, werven/trainen/aansturen personeel, demo's maken) etc. Startups investeren zo hard in zichzelf OMDAT er weinig verband is tussen hoeveelheid verkocht product en hoeveelheid te verzetten arbeid. Dat betekent dat je concurrenten heel hard kunnen groeien en dat je heel snel een 'kritisch' marktaandeel in moet pikken voordat je concurrent dat doet. Meest extreem is software: het kost evenveel werk of je het nu aan 10 of aan 10 miljoen klanten verkoopt.

Ik krijg de indruk echter dat de zaak van Ambur's man een behoorlijk arbeidsintensieve 'core business' heeft. Fysieke producten of klussen op uurbasis ofzo. Een bedrijf dat, om twee keer zoveel product te verkopen, twee keer zoveel werk moet verzetten. Natuurlijk kan een klein bedrijf pieken en dalen in de werkvoorraad hebben. Maar als er consequent genoeg werk is voor 7 dagen per week 12 uur per dag, en er kan geen gekwalificeerd personeel betaald worden, dan klopt er iets niet aan de prijs van het product of aan het uurtarief. Oftewel er is geen levensvatbare 'business case' (de markt is bereid X te betalen voor productie Y van kwaliteit Z, en ik ben in staat dat voor bedrag N te produceren). En dat zit het bedrijf in een onmogelijke situatie waar ze niet uit kunnen groeien omdat ze feitelijk (uitgezet tegen marktconforme loonkosten) verlies maken op elk product wat ze verkopen.

Angrla

Ik vind dat ze groot gelijk heeft, vaders zijn nodig!!

Geen tijd voor partner

Volgens mij is het grootste probleem, dat man geen tijd maakt voor zijn partner. Als hij dicht bij huis werkt heeft hij het voordeel dat hij met kinderen kan eten. Bijvoorbeeld. Dus hij ziet ze waarschijnlijk wel regelmatig. Maar er is te weinig tijd voor elkaar. Dat vraagt iets anders: kortere momenten, oppas voor een avondje uit, weekend weg, vastgelegd in de zakenagenda. zoiets. Maar ik denk dat hij echt teveel met zijn hoofd bij de opbouw van het bedrijf zit om daarvan nu te kunnen genieten. Het verhaal van Dotje lijkt mij daarom wel erg relevant en goed.

Tsjor

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.