Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Relaties Relaties

Relaties

Hoogzwanger en ruzie

Hoi,

Er moet mij iets van het hart want ik begin me hier nu aan te irriteren. Mijn vriend houd nogal van spelletjes spelen, altijd al gedaan en daar maak ik geen probleem van. Nu heeft ie sinds een paar maanden een spel waar hij nogal opgefokt van wordt. Ik kan niet eens in zijn buurt ademen of ik ben alweer de rede dat het mis loopt in zijn spel. Als ik mee kijk naar het scherm en het gaat niet goed, dan wordt ie kwaad enz. Lopen, bewegen, praten echt alles is teveel. Ik vind dit niet normaal. Op dit moment ben ik 37 weken zwanger en heb ik ook al eventjes verlof. Vandaag zijn we de stad in geweest en ik zat net even uit te rusten op een stoel omdat ik toch wel wat last van mijn rug had. Meneer speelt zijn geliefde spel en irriteert zich dat ik daar in zijn gezichtsveld zit. Nou sorry hoor maar dit gaat me te ver. Hij vraagt of ik nog iets ga doen vandaag of de hele dag op de stoel blijf zitten, hij verweet het me dat ik nu altijd thuis ben en hij zijn ding niet meer kan doen. Ik ben verdorie na 10 min lopen kapot en hij neemt het me kwalijk dat ik thuis ben. Sommige liggen hun hele verlof op de bank series te kijken, maar ik moet me druk maken of hij wel aan zijn geliefde me-time komt. Misschien heb ik nu op het einde wat heftige hormonen, maar hij maakt me hier echt heel erg kwaad mee. Ik doe letterlijk alles in het huishouden, hij neemt me niets uit handen. Ik kook nog elke avond voor ons, ruim zijn troep op, ik doe alles zonder klagen. Ik moet weken zeuren of hij alsjeblieft een gaatje wilt boren, het lijkt allemaal wel te veel. Ik begin me nu zwaar af te vragen hoe dit gaat als de baby er is. Ik vraag me nu zelfs af of hij wel écht van me houdt.. Hij heeft niets voor mij over en irriteert zich duidelijk aan mijn aanwezigheid. Normaal gesproken werkte ik 1 dag in het weekend, dus dan kon ie lekker doen wat ie wilde, maar dat kan ie nu nog steeds aangezien ik hem altijd laat. Maar mijn aanwezigheid is blijkbaar het probleem. Sorry voor het lange verhaal, ik ben het ook van me af aan het schrijven nu.

Alison

Alison

26-01-2019 om 17:04

Druk

Onder druk wordt alles vloeibaar.
Alles wat jij tot nu toe voor lief hebt genomen onder het mom van hij houdt van mij, komt door de druk van de aankomende verandering, in een ander daglicht te staan.
Al zijn minder fijne eigenschappen waar je eerst je ogen voor sloot, gaan nu irriteren.
Dat wordt nog erger als de baby er dadelijk is want dat is pas echt enorme stress.
Je hebt altijd een keus. Je blijft zo doorgaan en je vreet je van binnen op van ergernis of je hebt op een rustig moment een goed gesprek met hem waarin je duidelijk jouw probleem aangeeft met de situatie. En inderdaad jouw probleem want zijn enige probleem is een vriendin die af en toe in de weg zit maar verder zonder zeuren zijn eten kookt, zijn kleren wast en klaar gaat liggen als het hem uit komt. Als hij er af en toe wat aandacht en een knuffel in gooit is het goed.
Zoek de kracht in jezelf en zorg dat je baby en jij het goed hebben. Hij mag bij jou zijn als hij er ook voor jou is. Kan of wil hij dat niet dan ben je beter af zonder hem.
Zo jammer alleen dat je dit pas ziet nu er al een baby onderweg is.

Mama2b

Mama2b

26-01-2019 om 17:20 Topicstarter

Ten einde raad

Alison, bedankt voor je reactie. We hebben toen die tijd bewust voor een kindje gekozen en het lijkt ook wel dat hij degene is die plotseling is veranderd. Nu heeft ie altijd al minder in huis gedaan (meer niets dan iets) terwijl we beide fulltime werkten, maar het lijkt wel alsof hij mijn zwangerschap als een soort vakantie voor mij ziet. Ik ben vanaf 28w een dag minder gaan werken omdat ik het niet trok en sindsdien vind hij dat hij meer werkt dus helemaal het recht heeft niets meer te hoeven doen. Nu ik zwanger ben doet dat me pijn aangezien hij volgens mij voor me hoort te zorgen. Ik laat echt niet over me heen lopen hoor, maar als ik hem aanspreek er op dan heeft hij geen zin in dat gezeik. Het klopt met wat je zegt dat als de baby er straks is, het niet veel beter gaat worden. Alleen het gesprek met hem aangaan is heel moeilijk dus ik weet niet hoe ik het moet aanpakken. Ten eerste is ie altijd aan het gamen, of hij heeft er die dag geen zin in en als ik de zin al begin met: als de baby er straks is... dan wordt hij kwaad dat ik daar op voorhand al mee begin. Ik wordt trouwens heel driftig en sla dan de deur dicht bijv of gooi een pan te hard in de wasbak als ik op dat moment aan het afwassen ben en dan gaat het gesprek alleen nog maar over mijn "agressie" want dat is toch niet normaal in zijn ogen. Dat hij dat gedrag opwekt komt niet binnen.

Christina

Christina

26-01-2019 om 17:25

Heel simpel

Je zorgt vanaf nu alleen nog maar voor jezelf en je kindje. Je gaat liggen als je moe bent en verder zoekt hij het maar uit.
Echt zeg, zijn kleren klaarleggen?!? Welke volwassen kerel accepteert dat? Wie zijn idee was dat? Word eens wakker, je bent zijn vriendin, niet zijn moeder! Hoewel ik wel snap dat hij in de rol van kind kruipt als jij hem zo bemoedert. Allebei uit de rol stappen waar jullie nu inzitten en als 2 volwassenen voor je gezin gaan zorgen!!

Angela67

Angela67

26-01-2019 om 17:27

ik zou

het voorlopig "zonder hem" doen. Hoe ingewikkeld ook, maar je hebt je energie echt voor jou en je kind nodig. Als je ervan uitgaat dat hij niets doet, kan het ook niet tegenvallen. Dus vraag gewoon hulp aan anderen en vraag hem sowieso niets.

Ik geef toe dat het emotioneel erg ingewikkeld is dat hij het zo gierend laat afweten, en de vraag is hoe makkelijk je voorlopig de 'knop' kan omzetten. Maar als je het probeert met als doel deze tijd en de komende maanden zelf sterk te blijven en geen negatieve energie aan hem te besteden, dan kun je misschien een status quo bereiken.

Mocht het zo zijn dat hij zich ontzettend zorgen maakt, bang is dat het mis gaat, zich schuldig voelt maar niet weet wat te doen, dan heb je kans dat hij zich kan herpakken als je hem 'met rust' laat. Hoewel ik vind dat een volwassen vent . . maar goed.

Als hij na de bevalling en de wen-tijd daarna (nog steeds?) een lapzwans in hart en nieren blijkt te zijn dan is het maar goed dat je je nu al op jezelf en je kind hebt gericht.

Either way: zorg voor jezelf en het kind in je buik en vraag hulp van buitenaf!

gr Angela

Mama2b

Mama2b

26-01-2019 om 18:19 Topicstarter

Misverstand

Ik heb even mijn bericht terug gelezen, maar ik leg zijn kleding niet klaar en heb ik volgens mij ook niet gezegd. Het is zelfs zo dat hij zijn kleding spaart naast het bed en ik alleen was wat er in de wasmand ligt. Het is een paar keer voorgekomen dat hij iets in de was heeft gedaan aangezien zijn kast nogal leeg werd. Dat moeder spelen over hem zie ik dus niet zo, dat ik het huis opruim is ook omdat ik er zelf niet in kan leven. Mijn probleem is dat ik het misschien minder moet doen want hij neemt het voor lief. Zijn probleem is dat we er echt niet over kunnen praten. Hij heeft net bijv. Sorry gezegd voor zijn gedrag maar toen ik er inhoudelijk op in ging, zei hij dat hij dit dus heel vervelend vind. Hij zegt sorry en ik ga maar door en hij heeft weekend en wilt gewoon rust (zijn woorden). We praten niets echt uit, dat zeg ik hem ook, maar hij loopt gewoon weer weg en klaar. Sorry maar ik heb niet de energie om daar nu heel erg op door te gaan. Normaal zou dit gewoon een nog grotere ruzie betekenen. Ik denk dat ik voorlopig de tip van @Angela opvolg, maar als hij zich morgen of volgend weekend weer zo aan mij irriteert dan gooi ik liever dat klote spel weg want dit negeren is ook niet makkelijk. Voor nu wil ik inderdaad de rust die ik en mijn kindje verdien en hopelijk ziet mijn vriend dat ook nog eens in...

Angela67

Angela67

26-01-2019 om 21:33

dat spel

is maar een symptoom.
ook dat zou ik loslaten. Vraag hem naar de slaapkamer t egaan om daar te spelen zodat jij de woonkamer voor jezelf hebt.
Als hij dat niet wil, dan zet je lekker koptelefoon op met fijne muziek en pak je een boek.
En dan bestel je pizza .
gr Angela

max

max

20-02-2019 om 15:25

wel makkelijk

ik ben dan een vent maar als ik dit lees zou ik het anders oplossen
als meneer een gesprek niet ziet zitten zou ik het hem laten voelen
koken voor jou alleen of enkel boterham maken voor je zelf
kleren van hem lekker laten liggen in de wasmand en enkel je eigen spullen wassen
komt ie van zelf wel tot een gesprek
en inderdaad enkel slapen in bed
volgens mij straf je je vriend op 3 vlakken
pik straf tot hij spel neerlegt en wat gaat doen aan het huishouden , geen eten maken voor hem of laten staan in de keuken , en kleding dus niet meer wassen.

Marga

Marga

20-02-2019 om 17:29

max

Ja misschien werken je voorstellen op korte termijn. Maar dan ben je toch voor de rest van je leven spelletjes aan het spelen. Zo behandel je een puber, geen volwassen vent

mirreke

mirreke

20-02-2019 om 19:38

Gameverslaafd?

Daar klinkt het naar. Geirriteerd als het niet lukt, geïrriteerd als hij niet kan gamen, geïrriteerd als iemand in de weg staat... er niet over kunnen/willen praten...

dopje

dopje

21-02-2019 om 11:17

Ja, gameverslaafd,

dat dacht ik ook meteen. Stel eens voor: de gamecomputer de deur uit. Ik vermoed dat hij helemaal flipt bij dat voorstel. En dan weet je wel hoe laat het is.

Stresss

De aanstaande vader heeft blijkbaar wat last van stress voor de komst van de baby, vandaar zijn geïrriteerde reacties terwijl hij vroeger ook al speelde en zich toendertijd niet zo liet kennen.
Niet zinvol om daar zelf energie in te steken, boos te worden en je bloeddruk extra te verhogen. Negeer die kinderachtigheid. Als het te bont wordt, neem je hem mee naar een controle van de verloskundige en mag zij hem uitleggen wat van een vader in de laatste weken verwacht wordt; geen bloeddrukverhogende discussies omdat dat ongezond is voor moeder en kind.
Wilt hij dan nog niet ‘dimmen’, schakel je zijn moeder in ; -).

Zelf ga je gewoon wat vaker eerder onder de wol.

Na de bevalling zie je wel verder.

schuldgevoelens

Dat spel, dat speelt pas enkele maanden. Dat niets doen in huis, dat speelt al hun hele relatie, en waarschijnlijk al zijn hele volwassen leven. Dus met verslaving heeft het niets te maken.

Ik denk dat meneer het onbewust wel fijn vind als de wederzijdse irritatie oploopt. Dat geeft 'm een excuus, dan kan hij zichzelf (en zijn vrienden) wijsmaken dat hij moet spelen "om zichzelf te kalmeren", ipv dat hij wil spelen omdat hij een luie parasiet is. Ik denk dat meneer ergens best beseft dat andere (aankomende) vaders veel meer bijdragen in het huishouden dan hij, en dat deze hele escalatie / ruzie / boosheid een manier is om met zijn eigen schuldgevoel om te gaan. Hij praat zichzelf aan dat jij het om een of andere reden "verdient" hoe hij zicht gedraagt, en vervolgens begint 'ie er zelf in te geloven.

Dus ja, dat is mijn theorie waarom het allemaal erger wordt: omdat meneer zo langzamerhand superterechte schuldgevoelens begint te krijgen, en besloten heeft daar op een destructieve manier mee om te gaan.

Ook de manier waarop jullie ruzies (niet) uitpraten wijst erop dat meneer niet met schuldgevoelens kan omgaan. Hij kan wel "sorry" zeggen, maar hij kan er niet tegen als hij geconfronteerd wordt met jouw gevoelens over wat hij gedaan heeft, en bij het minste of geringste wordt hij boos op jou als jij het waagt om behoeftes of gevoelens te hebben die hem op een of andere manier herinneren aan zijn eigen tekortkomingen.

Zelfverbetering wordt wel erg moeilijk als hij op zo'n manier met zijn schuldgevoelens omgaat. Misschien dat 't 'm lukt, in het belang van z'n kind, om z'n ego op zij te zetten en wat productiever om te gaan met schuldgevoelens. Maar of dat ook lukt terwijl 'ie in een relatie met jou zit, nu hij zichzelf aangeleerd heeft om jou tot zondebok te maken voor elk onaangenaam (schuld)gevoeletje dat hij voelt?

Pennestreek

Pennestreek

21-02-2019 om 15:13

Ik denk dat Syboor een punt heeft

Mama2b, hoe is het nu? Is je kindje er al? ik denk het haast wel, gezien je bij je eerste post 37 weken onderweg was. Ik hoop van harte dat je vriend zichzelf bij zijn lurven weet te pakken nu hij daadwerkelijk vader is, en alsnog volwassen wordt.

Mocht hem dat niet lukken, blijf dan niet te lang hangen in deze situatie. Ga samen in therapie, omdat communiceren zo niet lukt. En dat is wel heel belangrijk.

En ik voel wel met je mee. Bij de tweede ben ik 9 maanden MOE geweest. En dat was erg onhandig omdat we de zolder moesten opknappen om ruimte te maken. Maar ik kreeg het niet voor elkaar om te helpen schilderen, ik kukelde letterlijk van vermoeidheid en lage bloeddruk van de ladder. Man presteerde het toen om tegen een vriendin een opmerking te maken, waar ik bij stond, dat hij vond dat ik me aanstelde en dat ik me 'gewoon' over mijn vermoeidheid heen moest zetten. Jaaaren later kwam dat moment tijdens relatietherapie weer ter sprake. Toen heb ik alsnog aan hem duidelijk kunnen maken hoeveel pijn die opmerking mij had gedaan. Hij schrok daar heel erg van, en we hebben het alsnog goed gemaakt. Ik bedoel maar te zeggen, je bent kwetsbaar als je in verwachting bent, emotioneel en fysiek, en je verwacht (en dat mag je ook verwachten!) van je man dat hij je dan met alle liefde omringt en goed voor je zorgt. Het komt echt hard aan als hij dat op dat moment niet kan. En achteraf bezien was het wel een teken, bij ons. Het is pas sinds een kleine twee jaar dat hij zijn aandeel in het huishouden oppakt. En we zijn dit jaar 30 jaar bij elkaar....

dopje

dopje

22-02-2019 om 00:01

eh syboor

'Dat spel, dat speelt pas enkele maanden.'

Dat dacht ik niet, mama2b schrijft oa:
'Mijn vriend houd nogal van spelletjes spelen, altijd al gedaan en daar maak ik geen probleem van.' (dan nog iets over het nieuwste spelletje)
'Ten eerste is ie altijd aan het gamen,'
'en hij wilt gewoon rust (zijn woorden)'

Een vriendin van me is net bij haar man weg gegaan omdat hij niks deed in huis of met de kinderen en alleen maar aan het gamen was. Vaak tot diep in de nacht waardoor hij verder nergens puf of interesse voor had, hij kon nog net zijn werk doen maar daar hield het echt op. En híj had geen probleem, maar mijn vriendin: hij wou alleen maar zijn welverdiende rust. Mijn vriendin kon alles alleen doen, meneer was volgens hem erg verdiend zijn rust aan het pakken met gamen.. Ik herken erg wat mama2b hier schrijft helaas.

Maar goed, starttopic is inderdaad al even terug, ik hoop op goed nieuws van mama2b.

dopje

dopje

22-02-2019 om 00:06

Pennesteek offtopic misschien maar

Het is pas sinds een kleine twee jaar dat hij zijn aandeel in het huishouden oppakt. En we zijn dit jaar 30 jaar bij elkaar....

Schrijf je nou dat jouw man 28 jaar van jullie 30 jarige relatie niks aan het huishouden heeft gedaan??

Pennestreek

Pennestreek

22-02-2019 om 09:05

Dopje

Nou, niet niks. De technische klussen en een flink deel van de administratie sowieso. Maar daarnaast weinig, en meestal alleen als ik erom vroeg. Dus lag de verantwoordelijkheid alsnog bij mij. Hij doet pas sinds 2 jaar regelmatig de boodschappen en hij blijkt ook behoorlijk te kunnen koken. Ik heb altijd parttime gewerkt, dus dat ik meer deed in huis was logisch, maar de verdeling was wel scheef ja. In heel veel opzichten trouwens. Maar over onze relatiecrisis heb ik hele draadjes volgeschreven hier 😉.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.