Relaties Relaties

Relaties

Liever anoniem

Liever anoniem

29-01-2019 om 22:39

Buitengesloten voelen


Kenfan

Kenfan

30-01-2019 om 14:16

Ligt eraan...

Wonen jullie samen en gooien jullie de financien min of meer op een hoop? In dat geval gaan slaan die ski-uitstapjes een flinke deuk in het budget ten koste van iets dat jullie ook samen zouden kunnen ondernemen. Daar zou ik ook niet blij van worden.

Als de relatie (nog)wat vrijblijvender is of als jullie latten ligt het voor mijn gevoel weer anders. Dan zou ik hem niet claimen. Je buitengesloten voelen omdat je andermans interesses niet deelt, ligt aan je eigen overgevoeligheid.

Een ski-vakantie als je het maar matig kunt en niks hebt met het sfeertje eromheen kunt is doodzonde. Want het kost een klap geld. In plaats van een beetje rondhangen in een afgelegen dorpje waar verder niks te doen valt dan het schnappsmuseum en de Intersportwinkel kun je dat beter uitgeven in een plek waar wat meer te beleven valt.

Ik heb een tijdje bij een skigebied half en half gewoond omdat mijn aanstaande wederhelft deeltjes versnelde. Dan gingen we wel eens een dagje met een groep op en neer. Dat was gezellig ook al ben ik verre van handig en had ik snel mijn plafond bereikt. HIj suisde meteen van de zwarte helling af, maar is er nooit zo doorgegrepen dat hij het een week aaneengesloten wilde doen.

Alison

Alison

30-01-2019 om 14:31

Kenfan

Over het onderwerp heb ik even niks te melden maar de opmerking van Kenfan heeft me laten schaterlachen.

-----------------------------------
Ik heb een tijdje bij een skigebied half en half gewoond omdat mijn aanstaande wederhelft deeltjes versnelde.
-------------------------------
Ik ben een beelddenker en ik zag het meteen voor me.

Aagje Helderder

Aagje Helderder

30-01-2019 om 14:55

Skiën IS leuk?

Skiën IS natuurlijk niet per definitie leuk of niet leuk. Dat is een kwestie van beleving. Je vindt het leuk of niet. Dus in mijn ogen het is raar om hier te zeggen dat ts het maar moet proberen ‘omdat het leuk is’.

Ik vind skiën toevallig heel erg leuk. Mijn man die het eerst vertikte te proberen (hoogtevrees en totaal onsportief aangelegd), veranderde van mening en wilde het toch wel eens proberen. Hij bleek het leuk te vinden en ondertussen skiën we jaarlijks met het gezin.
Maar ik realiseer me dat dat een soort van geluk hebben is, dat hij het wel wilde proberen en het leuk vond. Het blijft iets dat de een wel en de ander niet ligt. Dus ts aanpraten dat ze het moet proberen omdat het leuk is, lijkt mij onzin.

Aagje

Pirata

Pirata

30-01-2019 om 15:40

Nee

Ze kan proberen of ze het toch leuk vindt. Ze heeft het nog nooit uitgetest....
Ik vind TS ook niet erg flexibel hierin, ik lees allerlei redenen om het niét te willen proberen. Maar wie weet vindt Man het wel heel leuk als ze er samen van kunnen genieten. Er zijn wel meer partners met ski-niveauverschil.

skiën

Ik denk dat het skiën een beetje tussen jou en je vriend in gaat komen te staan. Vriend heeft wel gezegd te willen minderen maar als het puntje bij het paaltje komt dan geeft hij toch snel toe aan zijn vrienden. Uiteindelijk is deze hobby dus heel belangrijk voor hem en dit zul je niet met hem kunnen delen want jij houdt niet van skiën en wintersport. Bovendien geef je aan dat je het duur vindt en dat is het ook. Dus een vriend die meerdere malen per jaar wil gaan skiën die roept op termijn (waarschijnlijk) ook andere vragen op die gaan over de besteding van geld.
In een relatie is het niet erg als ieder zijn eigen hobby's heeft, maar als de een moeite heeft met de hobby's van de ander dan blijft dat volgens mij een twistpunt. Ik weet het niet hoor, je kunt natuurlijk wel heel dol zijn op je vriend maar past zijn levensstijl verder wel bij die van jou, of ben jij meer iemand die gedijt bij een rustig type met wat minder vrienden en sportieve hobby's? (PS die zijn er ook genoeg..)

Aagje Helderder

Aagje Helderder

30-01-2019 om 16:46

Proberen of ze het leuk vindt, kan

natuurlijk best. Zou ook zinnig kunnen zijn. Alleen dat geduw die kant op vind ik apart. Ts kan zelf ws beter dan wij inschatten of dat enige kans van slagen heeft. Ik weten wel heel weinig van haar.

Aagje

Lydia

Lydia

30-01-2019 om 17:07

Lang lang geleden ging ik elk jaar skien

Redelijk jong geleerd en best fanatiek.
Jaren later mijn man leren kennen. Ik ging toen we net samenwoonden op vakantie met vrienden (wintersport). Hij hield niet van sneeuw en kou, zei hij.
Na die week bleek dat hij het toch niet zo leuk vond, dat ik alleen was gegaan.
Ik heb toen voorgesteld dat hij de keer erna mee zou gaan. Ik vond dat hij het op z’n minst 1x moest proberen. Dat werd nog een hele onderhandeling want hij wilde de ruimte om te wandelen in plaats van te skieen.
Het compromis werd dat hij het drie dagen zou proberen. Een dag is echt te kort om goed te kunnen oordelen. Daarna zou hij andere dingen gaan doen, als hij dat wilde.
Binnen een dag was hij om. Aan het eind van de week heeft hij de gehuurde skispullen gekocht want dit was het helemaal.
Overigens heeft hij nooit even goed leren skieen. Geen probleem. Dan skieen we soms samen en soms apart. Vaak met een groep waar iedereen een ander niveau heeft.

Ik vind dat TS het op z’n minst een keer moet proberen. Indoor skiles (op de rollerbaan is het beste) is dan wel het minste om te doen. Ze kan het ook als verrassing doen.
Wie weet beginnen ze ooit aan kinderen. Dan is het ook leuk als zij kan skieen.
Alleen de makkelijke pistes doen is geen probleem. Ja, dan kun je niet altijd mee met de groep, maar dat zou ik niet erg vinden. Als hij zich af en toe aanpast en met haar gaat skieen is dat prima. Samen lunchen kan wel. En je hebt toch een gemeenschappelijke ervaring.

Maar het echte probleem is natuurlijk dat TS en haar vriend niet op een open manier communiceren over wat zij wil. En dat zal dan niet bij skieen blijven.

kenfan

kenfan

30-01-2019 om 17:16

Ze heeft het toch geprobeerd?

Lees alinea 2 nog maar eens, haar bevindingen overlappen de mijne. Misschien dat jullie een geldboom in de tuin hebben staan, maar zelf ga ik toch echt geen 1000 euro stukgooien aan een week boekjes lezen op de bank SanktLangweil.

Lydia

Lydia

30-01-2019 om 17:47

Kenfan

Ik weet niet welke alinea2 je bedoelt.

Ik heb gelezen dat TS een keer is meegegaan als niet-skieër. In een afgelegen dorp.
Dat is niet hetzelfde als een keer proberen te skiën. Al is het maar in NL indoor. En als je wel meegaat, kun je ook zorgen dat je op een plek terecht komt waar meer te doen is.

Als vriend al gaat, met bevriend stel, zullen ze echt niet met z'n drieën op één kamer liggen. Als zij de tweede persoon is op zijn kamer, maakt dat financieel niet zoveel uit.
Als ze met de auto gaan, maakt een extra persoon niet uit.
Een skipas heeft ze niet nodig. Als je beginner bent, heb je aan een puntenkaart voldoende.
1.000 euro stukgooien voor een extra persoon lijkt me zwaar overdreven.

Yanea

Yanea

30-01-2019 om 18:09

Lydia

Ski's huren kost 250 per week, lessen ook zoiets. Lunchen op de berg is duurder dan bij de Hema in Lutjebroek. En lang niet elk skigebied heeft puntenkaarten. Dus 1000 euro extra lijkt veel, maar daar zit je zo aan.

Overigens snap ik wel waarom TS niet meer reageert.

Niet leuk

Waarom zou je skiën leuk moeten vinden of waarom zou je het moeten willen proberen? Ik snap dat ook niet zo. Zeker als het veel moeite kost om het een keer te proberen omdat je spullen moet kopen en het niet naast de deur kan en je er speciaal voor op vakantie moet gaan.

Mijn man houdt bijvoorbeeld van zeilen. Ik niet. Ik ben wel eens keer meegegaan met hem maar dat is niet iets wat enige moeite of investering van mijn kant kost.
Overigens heb ik er verder geen enkel probleem mee dat hij van zeilen houdt. Hij besteedt er inderdaad veel tijd aan maar ik vind het fijn voor hem dat hij een leuke hobby heeft.

Pirata

Pirata

30-01-2019 om 18:34

Kreun

Ze móet niks van mij.
Hier om de hoek is een indoor baan, 5 minuten fietsen. Alles voorhanden. Niks duur. Niks aanschaffen.

Yanea

Yanea

30-01-2019 om 18:49

Grappig pirata

Je zegt eerst dat ze niks moet, en komt vervolgens met redenen waarom ze niet anders kan doen dan toch gaan.

India

India

30-01-2019 om 19:16

Motorisch onhandig

Ik denk dat ts bang is een dat ze een blessure oploopt omdat ze motorisch onhandig is. Dat zou voor mij ook een reden zijn om niet te gaan skieën. Bovendien is het duur, hkoud en nat, et sfeertje trekt me niet en (maar dat hoort in een ander draadje) het is slecht voor het milieu.

Ginny Twijfelvuur

Ginny Twijfelvuur

30-01-2019 om 19:51

Alison

Ik had m zo niet gelezen want ik wist wat Kenfan bedoelde. Maar nu je het zo zegt: dat staat er inderdaad erg grappig

Marie

Marie

30-01-2019 om 20:03

Langlaufen ?

Ik mis nog de mogelijkheid om - samen - te gaan langlaufen?

Maak het voor jou leuk

Tip1:
Ik was een gematigde skiër. Maar ik begon een week altijd met een paar dagen privéles. Van een skiles leer je zo veel en kan je veel meer genieten van skiën op zich. Hij/zij zoekt de rustige gebieden op en maakt een spoor dat je alleen maar hoeft te volgen.
Privéles is zo anders dan groepsles. Wie weet ga je zo skiën nog leuk vinden.

Tip2;
Na een knieprobleem, hebt ik de skies vervangen voor nordic walking sticks. Ik vind het heerlijk om over de bergtoppen en andere wandelroutes te lopen. Dan geniet ik in alle rust van het weidse uitzicht. Lopen is niet saai. Koptelefoon op, en bewegen.
Je bent vaak nog moeier dan de skiërs. Je voelt dat je lichaam in actie is geweest, maar wel in het tempo dat je zelf verkiest. Echt, er wordt veel meer gelopen dan je zou verwachten. Wandelaars maken ook vaak een praatje met elkaar. Maak het toch gewoon voor jou ook leuk en ga niet wachten op de anderen.

Tijdens de bergwandelingen heb je ook meer tijd om mooie foto’s te maken of een gluhwein te drinken. Soms doe ik een lange route en pak ik de bus terug.

Je bent er tijdens een skivakantie gewoon even uit. Even de stress van werk los laten.
Zo’n maagdelijk veld sneeuw maakt ook dat je, eenmaal thuis gekomen, weer een paar weken meer rekening gaat houden met het milieu.

Liever anoniem

Liever anoniem

30-01-2019 om 21:41

Star

Ik weet even niet waar ik moet beginnen met reageren… Ik verbaasde me hoe verschillend de reacties zijn. Deze triggerde me:
“Je tegenvoorstel is zodanig niet vergelijkbaar dat je misschien wel aan kon voelen dat dat 'm niet ging worden, in die zin zet je jezelf natuurlijk ook een beetje buiten spel. Je wil alleen iets samen doen op jouw voorwaarden.” Bijzonder om dit te lezen. Omdat ik het exact andersom beschrijf, ik vind namelijk dat zij de voorwaarden bepalen. Het is dan helaas drie tegen één.
De dingen die ik leuk vind, die hoef ik niet eens voor te stellen. Mij zou een wandelvakantie leuk lijken, maar daar heb ik mijn vriend nooit voor weten te porren. Net zoals mijn vriend inderdaad moet dealen met een vriendin die niet van skiën houdt. En dat terwijl hij er zo gek op is… ja, maar hij heeft alternatieve mede-skiërs genoeg, als ik per sé een wandelvakantie wil, zal ik toch iets in m’n eentje moeten organiseren.
Daarom stelde ik een stedentripje voor. Dat is voor iedereen leuk leek mij. Ik vind mezelf dan niet zo star… maar ik snap dat als je naar een skigebied wilt, dat niks een goed alternatief is en dat iemand die dat niet wil dan als star wordt gezien. Mijns inziens niet helemaal terecht…

Ik heb uitgebreid omschreven waarom skiën niks voor me is… en niet voor niks. Of eigenlijk wel want inderdaad, dan word ik toch continu aan het skiën gezet en weinig flexibel gevonden. Dat geeft wel aan dat er geen goed of fout is, het is aan de persoon die reageert of die van skiën houdt en zich dus in de skiërs kan verplaatsen… of de niet-skiërs, die begrijpen dat dit voor mij geen optie is. In het echte leven is het dan niet gek dat ik als enige niet-skiër aan het kortste eind heb getrokken...

En kwa financiën, tja, hij houdt onder de streep meer over dan ik, dus kan het ook beter betalen dan ik. Dat hij die bedragen wel neer wil leggen, daar heb ik nooit een punt van gemaakt. Het betekent alleen dat hij wat zuiniger aan wil doen in de tijd erna en ook in onze vakantie. Maar dan de vakantiedagen die hij niet met mij doorbrengt en die ik dan ook nog eens extra heb op hem. Dus, als hij een week weg gaat, heb ik twee weten vakantie die ik in ieder geval zonder partner mag plannen.

Dus in die zin vind ik het heel normaal dat er wel overleg zou zijn geweest. Ja er schort een hoop in onze communicatie…. Het punt is alleen dat we hier heel vaak tegenaan lopen, maar steeds is de situatie weer net anders. Dat maakt ook dat je niet kunt teruggrijpen naar eerdere afspraken. We zijn gewoon te verschillend en we lopen daar met dit soort dingen keihard tegenaan. Het voelt voor mij ook alsof dingen worden doorgedrukt, zo ervaar ik het. Terwijl het ook gaat om snel kunnen schakelen. Ik kan dat niet, terwijl mijn vriend en zijn vrienden dat stuk voor stuk heel goed kunnen. Dan zijn dingen vaak al gepland voor ik voor mezelf helder heb wat ik ermee zou willen.

Angela67

Angela67

30-01-2019 om 21:51

je laatste regels

die zijn altijd vergelijkbaar dus je weet goed te omschrijven wat er elke keer gebeurt. Wat ik denk is dat hij het zich zo totaal niet kan voorstellen, dat hij telkens denkt dat het een andere situatie is.

Dus ik zou zeggen: probeer met elkaar wél die basisverschillen helder te krijgen zonder te vervallen in concrete voorbeelden en voorstellen.
dus gewoon eens eerlijk brainstormen met elkaar wat je meest ideale vakantie is, of hoe je je voelt als er dingen voorgesteld worden. klinkt nog wat vaag, maar misschien begrijp je wat ik bedoel.

ik zou niet 'accepteren' als ik jou was, dat je alleen probeert te communiceren als er een voorstel is. je moet toch ook met elkaar kunnen praten over hoe iets voelt, in het algemeen, wat je vervelend of juist niet vervelend vindt. Als jullie daarin investeren hoef je niet telkens branden te blussen of problemen op te lossen en kun jij net zo snel schakelen.

gr Angela

Kaaskopje

Kaaskopje

30-01-2019 om 22:03

Tijd vragen

Als jij niet snel kunt schakelen in tegenstelling tot je vriend en zijn vrienden, zou je tijd kunnen vragen. Vraag een dag om erover na te kunnen denken. Tijdens die dag wordt er niks besloten.

Gehoord en gezien

Ik lees hier veel reacties die aansturen op een compromis, in de zin van: probeer dat skiën gewoon even. En ik snap dat, omdat ik zelf ook geloof dat relaties nu eenmaal water bij de wijn vragen.

Ik denk dat je je op een bepaalde manier en om één of andere reden niet helemaal gezien en gehoord voelt door jouw vriend en dat dat jou verdriet doet. Ik weet niet of ik meteen zou aanraden om dan te gaan skiën, want dat lijkt toch een beetje te impliceren dat jij je moet aanpassen aan hem in de hoop dat je je vervolgens wel gehoord en gezien (of gewoon prettig) zal voelen. Correct me if I'm wrong, misschien is dat van mijn kant wat overdreven. Maar ik vind niet dat jij daarom maar moet leren skiën. Misschien bestaan er wel andere dingen die je kan doen waardoor je je in het algemeen prettiger gaat voelen en dat skiën voor jou niet meer aanvoelt als een issue.

Ik begrijp trouwens dat je je uitgesloten voelt. Ik had tien jaar geleden een relatie met een man die elk jaar op reis ging zonder mij. Ik wou graag mee, maar hij wou het liever met alleen zijn vrienden. Hoewel ik dat begrijp, voelde het op dat moment toch niet prettig.

Kaaskopje

Kaaskopje

31-01-2019 om 00:59

Neuroot

Het is je ex, dus dat er meer mis was dan zijn egotripjes blijkt daaruit, maar in het algemeen gezegd zou ik direct klaar zijn met een man die nooit met mij op vakantie zou willen.

Miekemieke

Miekemieke

31-01-2019 om 09:17

ander type

Je man en zijn vrienden zijn sportief en snel als ik het zo lees en jij bent meer bedachtzaam en beschouwend. Probeer vrienden te maken bij bv een leesclub of maak een stedentrip met een culturele reisorganisatie en aanvaard jullie verschillen.

Pennestreek

Pennestreek

31-01-2019 om 10:24

Herkenbaar

Dat gevoel van buitengesloten worden, er niet toe doen, ja heel herkenbaar. En steeds je best doen om er wél bij te horen, zo vermoeiend... Op dat vlak heb ik niet heel veel tips helaas, ik worstel er ook nog regelmatig mee.
Ik herken ook de hobby van echtgenoot die ik niet deel (kan delen) en waar hij heel veel tijd, energie en geld in steekt. En hoe moeilijk dat soms is. Hoewel ik hem heel goed los kan laten en altijd alle ruimte heb gegeven, en hoewel ik het ook heel belangrijk vind (ook voor mezelf) om een eigen leven te hebben, heb ik het er vaak moeilijk mee gehad. Het is zo'n andere wereld, en hij stak er zoveel tijd en energie in, dat ik me tekort gedaan voelde, en vaak het gevoel had er alleen voor te staan. En ondertussen vond mijn andere helft dat ik niet moest zeuren en hem niet moest beperken daarin, omdat ik ook wel zag hoe belangrijk het voor hem was. En toen was daar ineens een relatiecrisis. Na 27 jaar. En gelukkig is het goed gekomen dankzij hele goede relatietherapie, waarin we ook dat stuk (eindelijk!) goed hebben kunnen bespreken. Hij heeft zich nooit gerealiseerd hoeveel impact het heeft gehad op mij. En hij realiseerde zich dat hij daardoor ook een deel van ons gezinsleven heeft gemist.
Kortom, hij heeft die hobby op een laag pitje gezet en is tot de ontdekking gekomen dat hij het helemaal niet (zo) mist. We zijn nu 2 jaar verder, dus hij heeft het intussen wel kunnen ervaren hoe het is. De focus ligt nu op het gezin, en mij, en niet meer op hem en hem alleen. We vinden het allemaal heel prettig.

Ik raad jullie, omdat je het erover hebt dat jullie communicatie in zijn algemeenheid niet goed loopt, aan om in relatietherapie te gaan. Wij hebben EFT gedaan, Emotionally Focussed Therapy. Dat gaat specifiek over het je veilig en gezien voelen binnen een relatie. En op basis daarvan de communicatie te verbeteren. Het lijkt me ook wat voor jullie. Ook mijn man heeft er veel van geleerd, ook over zichzelf. En zegt nu dat hij het jaren eerder had moeten doen.

Kaaskopje

We gingen ook samen op reis. Hij ging elk jaar twee keer op reis en ik één keer. Dus in deze context zou je kunnen zeggen dat ik er niet aan moest tillen en ook gewoon een leuk een week op reis moest gaan met mijn vriendinnen. Iedereen gelukkig. Maar ik zou er mij niet meer geliefd door hebben gevoeld. Dus wanneer ik reacties lees die TS willen aanmoedigen om het skiën een kans te geven, denk ik dat - hoewel dat op zich geen onlogische oplossing is - ze zich daardoor niet noodzakelijk minder uitgesloten zal voelen.

mutsje

mutsje

31-01-2019 om 10:59

relatie

Is er niet wat meer aan de hand dan alleen maar verschil in hobby en het gevoel van buitengesloten worden? Je vriend lijkt een vol leven te hebben, met veel vrienden en jij geeft aan dat je dat eigenlijk niet hebt. Dus als hij weg gaat met vrienden heb jij kennelijk geen vrienden waar jij zelf je stedentrip of je sauna mee kan doen.
Ik denk dat je je buitengesloten voelt omdat hij kennelijk een grote schare aan vrienden heeft waar jij bij aan moet haken (dus geen gezamenlijke vrienden of eigen vrienden). Dat geeft toch altijd al een beetje het gevoel van "meeloper" of vijfde wiel. Misschien dat je je daardoor buitengesloten voelt.
Als ik jou was zou ik gaan werken aan jezelf. Durf wat meer erop uit te gaan zonder hem, maak vrienden zonder hem. Zoals Miekemieke zegt, ga bij een leesclub of durf alleen op vakantie te gaan. Mijn man ging een week op kookcursus naar Italië, ik ben alleen op taalcursus geweest naar Spanje. Zoek een hobby waar je mensen leert kennen en je eigen vriendenkring opbouwt.

Liever anoniem

Liever anoniem

31-01-2019 om 11:35

Verschil in behoefte

Als ik het eerlijk beschrijf is het leven van mijn vriend een stuk voller, zeker. Hij heeft veel vrienden die regelmatig afspreken, beoefent ook een sport waaruit regelmatig iets wordt georganiseerd. Ik haak soms aan bij zijn bezigheden, maar het is absoluut nooit iets wat ik zonder hem zou kunnen doen. Je hebt partners die op een gegeven moment een eigen plek hebben in zo’n groep, maar ik blijf altijd aanhang. Mijn vriend zegt trouwens dat hij zo tot rust komt bij mij. Wat ik begrijp, want hij trekt zijn eigen plan, maar wanneer hij zijn drukke programma wil ontvluchten, weet hij dat ik altijd beschikbaar ben voor een avondje Netflix met hem op de bank.

Ik ben inderdaad een bedachtzaam en beschouwend type, zoals Miekemieke het mooi zegt. Ik zit toevallig op een leesclub en dat is prettig, een vaste avond om de week… maar daarmee breng ik niet de balans van het ‘beide ons eigen leven hebben’. Ik heb teamsport geprobeerd, maar dat was absoluut niks voor mij, zowel kwa groepsgevoel en omdat ik niet sportief ben. Verder doe ik elk jaar wel een cursus, daar haal ik veel voldoening uit, maar daar blijven contacten oppervlakkig. Geen contacten waarmee ik zomaar een vakantie zou boeken. Ik denk dat dat ook een lastige bijkomstigheid is van een bedachtzaam en beschouwend karakter, dat staat voor ontoegankelijkheid… Is het raar, dat het toch heel verdrietig voelt, dat ik alleen een reis moet boeken omdat de balans In orde te krijgen, terwijl ik het liefst met hem was gegaan?

Pennestreek, het boek ‘Houd me vast’ staat hier in de kast en inderdaad, een bron van herkenning…

Pennestreek

Pennestreek

31-01-2019 om 12:00

L.A.

Mooi . Maar het helpt niet (genoeg) als alleen jij daarmee bezig bent. Communicatie is per definitie 2 kanten op.

Ik ben net wat minder beschouwelijk dan jij, zeker de laatste tijd. Maar ik heb daar zelf hard aan gewerkt. Omdat ik tijdens/na onze relatiecrisis veel behoefte had aan contact met anderen. Heb daar toen heel veel tijd en energie in gestoken. En dat helpt. Ik heb nu meer activiteiten buitenshuis, en met veel mensen om mij heen is het contact verstevigd. Ik heb ook via een mindfulnesstraining een heel fijn groepje nieuwe vriendinnen opgedaan. Dat is misschien ook een goede plek voor jou om gelijkgestemden te vinden.

Ook ben ik meer met de kinderen gaan doen. En bijvoorbeeld met mijn ouders. Die hebben zelf extreem hun eigen leven, voor mij een voorbeeld van hoe het niet zou moeten zijn in een gelukkig huwelijk. Ik heb daarom zelf veel te lang gewacht tot manlief meer samen met mij zou gaan doen. Mezelf teruggetrokken. Van de afgelopen periode heb ik geleerd dat ik ook zonder hem een leven heb. En dat voelt goed. Hier is de balans dus eindelijk gevonden. Ik hoop dat jij die ook vindt.

rutiel

rutiel

31-01-2019 om 15:37

Ik vind dat je gelijk hebt

Volgens mij stel je je echt uitermate flexibel op, door alternatieven aan te dragen om toch samen een leuke vakantie te hebben. Jullie behoeftes lopen behoorlijk uiteen, maar dat is wel in meer relaties zo. De vraag is dan hoe je een compromis kunt bereiken.

Ik heb het gevoel dat je vriend jou graag inpast in zijn volle bestaan. Dus hij doet zijn ding en jij gaat daar wel of niet in mee. Omdat jij bescheiden en bedachtzaam bent (en secundair reageert) word je in je eigen wensen overruled.

Nu wordt van jou verwacht dat jij in een vakantie die je totaal qua omgeving niet aanspreekt toch je weg gaat zoeken, of maar niet mee gaat.
Ik vind dat jouw vriend zich ook wel eens mag aansluiten bij jouw wensen. Jij houdt van wandelen en hij niet? Nou, dan zou je ook een kunnen kijken op welke manier een wandelvakantie ook voor hem leuk kan zijn.

Angela67

Angela67

31-01-2019 om 15:59

hmm

in plaats van óf zijn favoriete activiteit óf die van jou, kun je niet iets samen kiezen wat je allebei nog nooit gedaan hebt maar wel wil?
Dan ben je echt samen iets nieuws aan het doen.
Dat kan vakantie-keuze zijn, maar ook een cursus of een rijtje eenmalige activiteiten.
Idee is om dan af te zijn van 'verschillende interesses' (want die houd je toch en dat is ook niet erg) en daarmee jullie tijd samen meer 'waarde' te geven. Ik hoop dat je snapt dat ik niet bedoel dat 'niets doen samen' niet goed zou zijn maar dat het probleem op een andere manier te lijf gaat.

gr Angela

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.