Relaties Relaties

Relaties

Houtplankje

Houtplankje

28-01-2019 om 09:20

Ontploft


Kaaskopje (ot)

Same here! Vooral dat zo fris als een hoentje zijn als je een keer op een 'normale' tijd bent gaan slapen zodat dat zeker geen twee keer achter elkaar gaat

skik

Watervrouw

Watervrouw

29-01-2019 om 23:23

Best pittig

57 Jaar, 2 banen, onregelmatige tijden (5uur!) en dan al jaren bezig met de hoop weer op oude niveau te komen, wat niet lukt en met de vraag of het qua werk überhaupt nog gaat lukken. Ik kan me voorstellen dat je partner nu niet op zijn best is en erg met zichzelf bezig is. Ook begrijp ik jou, het is niet fijn nu en niet zoals je gehoopt had.
Denk je dat als hij weer een goede baan zou hebben dat hij dan anders zal zijn? Zo ja, dan zou ik er nu geen einde aan maken maar juist samen alles op alles zetten om zo'n baan te vinden. Ga zelf mee helpen of vraag iemand.

Ad Hombre

Ad Hombre

30-01-2019 om 07:42

Oefening baart kunst

Het is met scheiden al net zo als met de meeste dingen.
Hoe vaker je het doet hoe makkelijker het wordt.

Houtplankje

Houtplankje

30-01-2019 om 15:23

Nou Ad

Wat een cynische opmerking. Als ik het zo makkelijk zou vinden zou ik me niet zoveel vragen stellen, ook niet over mijn eigen rol in de huidige problemen.
Houtplankje

hopen

Je hoopt en hoopt en hoopt. Dat heb ik ook 30 jaar gedaan. Goed dat je in therapie bent, ik herken veel in je verhaal. Enne, ik heb geen aandelen bij de uitgever of andere belangen, maar het boek Verslaafd aan Liefde van Jan Geurtz heeft mij heel veel duidelijk gemaakt. Toen was ik helaas al gescheiden.

Antje

Antje

30-01-2019 om 22:09

Vriend

(hoe) heeft je vriend eigenlijk geregeerd?

Ad Hombre

Ad Hombre

31-01-2019 om 09:19

Houtplankje

Ik heb niet meer dan de eerste twee postjes van deze draad gelezen, maar inderdaad, daar word je cynisch van.

Iemand beschrijft een banaal aanvarinkje in een relatie en concludeert dat ze wil scheiden en een ander is het er direct roerend mee eens.

De partner als wegwerpartikel...

Ad Hombre

Ad Hombre

31-01-2019 om 09:23

Antje

Achteraf denk ik dat Antje's eerste reactie net zo cynisch was als de mijne

Antje

Antje

31-01-2019 om 09:30

Precies dat.

Plens

Plens

31-01-2019 om 09:55

Misschien ben je gewoon niet zo sterk met nicks. Dit gaat over jaren.

Ad Hombre

Ad Hombre

31-01-2019 om 09:57

Plens

Ik ben zeker niet sterk met nicks, dat zal het probleem zijn

(en vaak is het een voordeel)

Trix

Trix

31-01-2019 om 09:59

Januari

Tja, wie Houtplankje langer kent dan vandaag en onder de andere nick(s), leest het eerste bericht waarschijnlijk heel anders dan wanneer je het als een op zichzelfstaande gebeurtenis leest.

Ik meende zelf ook enig sarcasme te bespeuren in de reactie van Antje in #2. En inderdaad, de situatie die wordt beschreven in #1 lijkt mij ook een "banaal aanvarinkje".

Ik geloof verder niet in zomaar ontploffen en ik vind het een zeer oneerlijke, ongelijkwaardige en destructieve manier van communiceren. Iets wat altijd eerst weer moet worden rechtgezet. Het "zomaar ontploffen" is wel een signaal dat je serieus moet nemen. Bij jezelf. Het zegt weinig over je partner, maar veel over hoe jij omgaat met je eigen grenzen.

Verstandig van de therapeut om te adviseren nu geen grote beslissingen te nemen. Ik zou ook even wachten tot vriend weer van zijn griepje af is. Volgens mij is er liefde tussen jullie. Dat lijkt me veel waard.

Sowieso, in januari zijn veel mensen niet op hun best. In het voorjaar ziet de wereld er weer anders uit en heb je vaak wat meer energie om nieuwe stappen te nemen. Samen of alleen. De winter kun je beter gebruiken om uit te rusten en voor introspectie. Jahaa dat klinkt misschien wat antroposofisch, maar deze gedachte heeft mij wel vaker behoed voor onverstandige keuzes. Ik heb het in januari ook wel eens he-le-maal gehad (maar dan met mijn baan).

Ben wel benieuwd hoe Houtplankjesvriend nu heeft gereageerd. Hopelijk is er wat rust gekomen.

Trix

Trix

31-01-2019 om 10:00

Ah...

De laatste 3 berichten had ik nog niet gelezen.

Nicks.

Ik hou me ook niet bezig met verschillende nicks. Lees dit als een op zich zelf staand topic. Ik haal geen ouwe koeien uit de sloot om daar conclusies uit te trekken. Ik ga er ook maar zo van uit dat een topic starter daar geen behoefte aan heeft, men gebruikt niet voor niets een andere nick. Frisse blik, andere meningen.

Zal sowieso niet snel zeggen:"ga scheiden, deze man deugt niet". Nou ja, nooit, wel bij geweld en misbruik in een relatie. Maar in dit geval lees ik, net zoals Trix, dat er liefde is. En beslissingen nemen terwijl de gemoederen wat verhit zijn, zijn niet goed doordacht. Rust...

Ik ben ook wel eens ontploft, soms helpt het, soms niet. Soms is het gewoon frustraties spuien. Het maakt vaak meer kapot dan je lief is.

Loretta

Loretta

31-01-2019 om 11:42

jaren

Ik herkende Houtplankje ook meteen en voor mij is het duidelijk dat Houtolankjes relatie (na jarenlang posten over allerlei ergernissen) toch vooral een drama in zeven bedrijven is.

Ik denk ook dat er tussen Houtplankje en vriend echte liefde is, maar dat is niet altijd voldoende om samen te wonen.

Ik weet dat Houtplankje al twijfelde voor ze gingen samenwonen. Hier werd het van alle kanten afgeraden vanwege de toen al bestaande "onzekerheden" of anders gezegd "risico's " dat het samenwonen problemen zou geven. Toen al. En dat is waarheid gebleken.

Ik ben van mening dat je inderdaad geen heftige beslissing moet nemen als je Super emotioneel bent. Maar ik neem aan dat die emotie inmiddels bij Houtplankje is gezakt.

Ik denk dat bij Houtplankje en vriend sprake is van "onverenigbaarheid van karakters" waardoor samenwonen niet werkt. Ik denk dat hun liefde weer kan opbloeien als ze uit elkaar gaan en weer alleen de goede momenten met elkaar delen. Maar geen last meer hebben van de samenwoonperikelen met alle ellende van dien.

Houtplankje, jouw verhaal is er een van jarenlange ergernissen. Hoe lang wil je daar nog mee doorgaan? Denk je datje zelf nog zodanig kunt veranderen dat je je niet meer aan vriend en zijn lakse gedrag (althans in elk geval in jouw ogen lakse gedrag) zult ergeren? Vraag je dat af. Hij zal niet veranderen (ga daar maar van uit), dus jij moet het doen. Ik geloof eerlijk gezegd niet dat jij nog zoveel kunt veranderen dat je zijn gedrag liefdevol kunt accepteren. Omdat het zover af staat van hoe jij bent en doet.

Maar beantwoord de vraag vooral zelf.

Als je eerlijk bent en ALS je dan tot de conclusie komt dat JIJ niet kunt veranderen, dan kan je dus beter weer gaan latten. En dan op die manier van en met elkaar genieten.

En voel je niet verantwoordelijk voor zijn huisvesting. Hij is een (zeer) grote jongen en kan dat echt wel regelen (als jij het niet voor hem doet!). Laat hem los, dan gaat hij meer doen.

En krijgen jullie nog vele mooie jaren samen in een LAT-relatie. Dat gun ik jullie beiden echt.

Tsja

Schiet iemand daar echt wat mee op als mensen met een "frisse" blik ertegen aan kijken en doen alsof dit verhaal op zichzelf staat? HP raast hier keer op keer uit en slaat vervolgens alle raad in de wind. Ik kan me zo voorstellen dat vriendinnen in je dircte omgeving daar op een gegeven moment een beetje moe van worden.

Ik zie HP zich nu al zo'n vijftien jaar zich in crisissituaties storten. Doodzonde van een intelligente, levendige, geestige vrouw. HP, ik hoop echt dat je in die therapie boven water krijgt waarom die rusteloosheid je default stand lijkt te zijn ( wschl iets met een turbulente jeugd en onvoorspelbare ouders) en hoe je zelf kan zorgen dat je wat meer evenwicht krijgt zodat de komende dertig jaar kalmer verlopen. Met of zonder vriend.

Houtplankje

Houtplankje

31-01-2019 om 13:20

Gelijk heb je

Over de rusteloosheid en crisissen. Inderdaad zei de therapeut ook dat het een lang proces zou worden, ik begin nu pas zelf door te hebben hoe mijn jeugd tot op vandaag doorspeelt in alles wat ik doe.
Aan de andere kant: forum van OO is natuurlijk ook een soort help-desk, voor mij in ieder geval. Je gaat de helpdesk niet bellen om te zeggen dat je computer het geweldig doet en dat je helemaal geen klachten hebt. Er zijn ook dingen die goed gaan in mijn leven, alleen heb ik niet zo’n behoefde om dan te posten met “nou dit en dit gaat zo goed, geweldig”.
Mijn vriendinnen (antwoord op Kenfan dus) zijn gelukkig niet moe van mij, en kennen de situatie (en mijn vriend) in het echte leven, waar alles veel genuanceerder is dan hier. En ik ben ook in staat om over iets anders te praten dan mezelf, gelukkig.
Reactie van vriend is meestal begripvol. Hij ziet wel dat ik diep aan het graven ben in mijn verleden en dat het ontzettend pijnlijk en ontwrichtend is. Het is wel zo dat zijn leven ook niet over rozen gaat.
De combinatie van mij en zijn problemen maakt het zeer ingewikkeld. Er is inderdaad liefde. Als het er niet was zou er al lang geen relatie meer
Zijn. We hebben samen geen kinderen, waardoor uit elkaar gaan minder beladen zou zijn.
Kenfan je had het ook over mijn zoon in deze situatie: gek genoeg is vriend voor hem een sta iliteitsfactor, en ze zijn heel erg gesteld op elkaar. Daarnaast is er geen ruzie als zoon er is. Dat lukt wonderwel goed.
Houtplankje

Kenfan.

Soms verandert er nooit iets, kan een mens niet mét en niet zonder een partner. Vermoeiend, zeker, evenwicht is daar zeker een belangrijke spil in.
En als vriendinnen irl er klaar mee zijn kunnen gedachtes op een forum gezet worden. Misschien toch weer tips om de boel aan elkaar te kleien. Of niet. En ik ben niet zo'n type van:"ja maar toen zei je ook al en toen vond je ook al". Nieuw topic, nieuwe ronde, nieuwe kansen.
Uitrazen is ook therapie

Geen dikke bult

Ik ben ook geen voorstander van iemand achteraf iets voor de voeten te werpen. Maar als ik een bepaald patroon zie, ga ik ik dat niet negeren, dan ben ik nog wel zo eigenwijs dat ik denk dat een slim iemand met incasseringsvermogen wat aan dat inzicht kan hebben. Al is het maar stof tot nadenken.
Je zult mij niet horen zeggen dat HP iemand man van wie ze houdt op straat moet zetten. Want daar zou latten - wat een aantal frisseblikkers zo aardig voorstelt - met de woningmarkt in die regio voor hem op neerkomen.

Sterkte HP, ook met de therapie, want zo fijn is het niet om als vijftiger weer oud zeer op te moeten rakelen. Ik hoop dat jullie tools krijgen om je verwachtingen van elkaar af te kunnen stemmen en als gelijkwaardige partners met elkaar om te kunnen gaan. En fijn dat jullie zoon buiten schot kunnen houden.

Kaaskopje

Kaaskopje

01-02-2019 om 01:10

Je toon

Door de toon die ik nu in je reacties zie, krijg ik ook het gevoel dat er nog een sprankje hoop is dat het allemaal niet zo defintief mis is als het leek. Het blijft een geworstel, een relatie waar best wat haken en ogen aan zitten, maar ondanks alles veel liefde. Ik snap dat heel goed. Toch nog maar even de tanden in de therapie zetten dus? Probeer ondertussen wel weer te ontspannen over wat je met vriend moet aanvangen. Je gaat nu duidelijk nog niets beslissen en dan moet je dat ook echt even in de koelkast proberen te zetten. De "strijd" in de koelkast, wat jullie bindt uit de koelkast.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.