Relaties Relaties

Relaties

Liever anoniem

Liever anoniem

29-01-2019 om 22:39

Buitengesloten voelen


Mari

Ik dacht eerder dat het tweetal wel een goede praktische reden zou hebben om met vriend en TS te gaan; kosten verlagen en mogelijk met een ideale auto reizen.

Yanea

Yanea

15-02-2019 om 10:19

Skien

Skien doe je niet perse met z'n tweeen, ook niet als stelletje. Met drie, vier, zeven, tien, alle combi's zijn mogelijk. De sleepliften doe je in je eentje, stoeltjesliften gaan per 2, 3 of 4 personen en jn gondels ga je zelfs met een hele groep. Ook de pisterestaurants kennen geen 'romantische' tweepersoonstafels, het gaat allemaal op aanschuifbasis aan lange tafels.
Dus met 3 op wintersport is heel normaal.

Yanea,

Ik doelde op de kosten. Skiën is niet goedkoop en als er manieren zijn om de kosten te drukken en/of comfortabeler te rijden, is dat mooi meegenomen.
In onze kennissenkring is er een stel dat graag met Kees meerijdt omdat hij een ruime auto heeft. Hij mag zelfs in hun appartement slapen want zo hoeven ze minder te betalen. Zo is er meer geld over voor de adres-ski. Eigenlijk profiteren ze van hem. Hij vind het goed want alleen skiën is ook niet gezellig.
Gevalletje geraffineerd; dat gevoel kreeg ik ook bij de post van TS. Daarom is het belangrijk voor TS om uit te zoeken of haar vriend haar negeert of dat hij geen Nee kan zeggen. Aan dat laatste kunnen ze werken

Yura

Yura

15-02-2019 om 10:55

toelichting

Ik heb even niet gekeken, maar ik zag dat mijn eerdere reactie nogal wat reacties opriep. Het was wel deels met een knipoog natuurlijk. Daarom even een toelichting. Natuurlijk bepalen wij als ouders niet met wie ze daten. En dat niet skiën/snowboarden een nogo zou zijn is het niet wat ons betreft, maar het zou wel een struikelblok zijn voor de kinderen zelf denk ik, omdat het voor hun nou eenmaal erg belangrijk is. Een andere hobby kun je makkelijker alleen hebben, maar dit is nou eenmaal een hobby waarbij je gelijk meerdere dagen weg bent en die ook vakantie-dagen kost. Een neefje van de kinderen die ook graag snowboardt heeft dat al jaren niet meer gedaan omdat zijn vriendin zegt 'niet van kou te houden', het is ook onbespreekbaar. Ik vind dat nogal wat hoor, nu doen ze altijd het soort vakanties dat zij leuk vindt. Probeer het dan minimaal een keer denk ik dan.

En dat iemand het raar vindt dat ik vraag wat voor opleiding iemand iemand doet vind ik nou weer raar. Je mag toch wel een beetje belangstelling hebben voor de ander? Dat je wilt weten dat iemand in het dagelijks leven doet? Als je dat niet meer aan elkaar mag vragen blijft er wel weinig gespreksstof over. Daarom vraag ik in dit geval naar opleiding, gezien de leeftijd van de kinderen. Opleiding geeft gelijk aan vind ik waar iemands interesses liggen, dus dat zegt best wat. Als je geneeskunde studeert of voor schoonheidsspecialiste werk je graag met mensen denk ik. Als je wiskunde studeert houd je van cijfertjes. Als ze ouder waren zou ik misschien vragen wat ze voor werk doen. Waarbij het me heus niet uitmaakt of dat nou kapster of professor is.

Pabo moeder

Pabo moeder

18-02-2019 om 16:06

is het wel de juiste relatie?

Skiën is echt verrekte duur (ik ben verbaasd dat sommige mensen hier daar zo lichtzinnig over doen wat dat betreft) en de vriend van TS gaat meerdere keren per jaar. Hij spendeert er zoveel geld en tijd in, dat er weinig over blijft voor hem en TS samen. Dat lijkt me al best pittig voor een relatie, eerlijk gezegd! Natuurlijk mag een partner best zo zijn eigen hobby's hebben en hoef je zeker niet alles samen te doen, maar als het om een zeer kostbare en tijdrovende hobby gaat, wat is er dan belangrijker.... de hobby of je relatie. Het is wel zo fijn om iets wat erg belangrijk voor je is wel te kunnen delen met je partner, toch?

Tenzij TS iemand vindt om mee te gaan die ook niet zo van skiën houdt (een partner van een skiër bijvoorbeeld, of je krijgt een vriendin die wel van winter/sneeuw houdt zo gek om mee te gaan), lijkt mij het behoorlijk suf om mee te gaan op skivakantie. Ben zelf wel eens wezen skiën (wat ik overigens errug leuk vond), maar in ski-oorden die ik ken is er niet zoveel te doen behalve wintersport en après-ski.

Dat het groepje wil skiën, snap ik. Dat het totaal suf is voor TS om tegen haar zin mee te gaan snap ik ook. Ik proef uit het verhaal een beetje dat TS qua interesses en karakter (introvert-extravert) niet zo bij elkaar passen.

Liever anoniem

Liever anoniem

20-02-2019 om 20:40

Conclusie

Het is een paar keer benoemd, dus ik heb er wel over nagedacht. Ten eerste is het natuurlijk best bizar om te concluderen dat je niet bij elkaar past op basis van een ski-hobby. Buiten dat zijn er natuurlijk ook wel de nodige struggles over communicatie… en eigenlijk hebben die altijd te maken met anderen (uitjes met anderen, afspraken met anderen, anderen die een beroep op hem doen). Wanneer we samen zijn vallen de verschillen niet zo op. Dan is het prettig, ontspannen en vullen we elkaar goed aan. Voor mij is het dan verleidelijk om vooral veel samen te willen zijn.
Conclusie is dus dat we hier toch een modus in moeten vinden. Ik kan niet van hem verlangen dat hij zijn bezigheden met anderen opgeeft, of zijn skiën… en moet dus ook accepteren dat hij dat met anderen doet. Maar hij kan me wellicht wat meer tegemoet komen wanneer ik het te veel vind worden. De moeilijkheid is alleen… waar ligt de grens. Soms staat er niet zoveel in de agenda en spreekt hij juist af omdat er nog niks in de agenda staat. Zo ging het ook met de skivakanties, dat waren impulsieve beslissingen. En ondertussen hebben we samen afgesproken dat we ‘nog wel weg gaan deze zomer’, ik ben dan aan het zoeken en researchen naar leuke locaties, maar is er nog niks gepland. Zijn prioriteit is het niet zo nodig, omdat hij al zoveel weg is geweest en nog weg gaat. Terwijl mijn verwachtingen hoog zijn. En we moeten vanwege mijn werk ook nog in het hoogseizoen. Dan zou je kunnen zeggen dat mijn antwoord op het ski-incident een snelle boeking voor onze vakantie zou zijn, maar ook daarin verlang ik dan meer ‘samen’…. Of dat nu terecht is of niet.

Angela67

Angela67

20-02-2019 om 20:57

'terecht'

in liefde is er niets 'terecht' of 'onterecht'. Het is subjectief.

Nu je analyse compleet is kun je zelf beslissen wat je gaat doen.

Want het gaat om jou en niet om hem. Hem kun je niet veranderen.

gr Angela

Liever anoniem,

Je kent je vriend; impulsieve acties zonder veel van te voren plannen. Zo zal hij ook tegen zomervakanties aankijken; even kijken waar een leuke aanbieding is, en gaan.
Je staat hier anders in maar zijn karakter kan je niet zo snel veranderen. Wil je je goed voorbereiden en je verdiepen in de mogelijkheden, da; zal je dat zelf moeten oppakken en accepteren dat die behoefte bij hem afwezig is.

Zelf hou ik van vooraf verdiepen in de mogelijkheden om tijdverlies te voorkomen. De andere gezinsleden hier staan er anders in; ze zien wel als ze daar eenmaal zijn. Dat weerhoudt mij niet om het wel uit te zoeken en boeken te lezen.
Achteraf zijn ze echter wel blij met mijn voorbereiding...

Pabo moeder

Pabo moeder

26-02-2019 om 00:29

verwachtingen

".....natuurlijk best bizar om te concluderen dat je niet bij elkaar past op basis van een ski-hobby."
Nouja, weet ik niet.... vind je? Het gaat niet om het skiën natuurlijk, het kan om elke tijdrovende interesse gaan. Het is iets belangrijks dat jullie niet gezamenlijk hebben.

" Zijn prioriteit is het niet zo nodig, omdat hij al zoveel weg is geweest en nog weg gaat. Terwijl mijn verwachtingen hoog zijn." Dat is ook wel een lastige. Maar als hij uiteindelijk graag met jou op zomervakantie gaat, is het goed denk ik. Ik zou me wel stevig achter de oren krabben als hij een vakantie met jou afblaast of alleen een weekendje weg wil samen.

Anne

Anne

26-02-2019 om 09:40

inlevingsvermogen en andere karakters

Even de feiten op een rij zoals ik me ze herinner.
Je vriend is extravert en houdt van dingen met andere mensen te ondernemen en van skiën.
Jij bent introvert, rustig en vindt het fijn dingen met hem te doen.
Voor hij jou leerde kennen ging hij 3-4 x pj skiën.
Sinds hij jou leerde kennen heeft hij dat teruggebracht naar 2 x pj.

Toen je hier postte vond je het niet leuk dat hij met een ander stel ging skiën zonder het uitwerken van dat plan met jou te bespreken toen zij dat aan jullie opperden en jij in plaats daarvan een stedentrip met zijn vieren voorstelde.

Nadat jij je vervelend gevoel daarover met hem besproken had, heeft hij nog 2 (twee!) weekendjes skiën met anderen gepland zonder het eerst met jou te overleggen.

Voor zover de feiten (hopelijk kloppen ze).

Ik ben zelf extravert en hou van skiën (niet zoveel als je vriend), dat vooropgesteld, dus begrip voor zijn positie kan ik vanuit die hoek wel opbrengen.

Ik zie echter twee problemen voor jou, waarbij ik dat buitengesloten voelen (een gevoel van jou) even buiten beschouwing laat.

Enerzijds een gebrek aan inlevingsvermogen van zijn kant, anderzijds verschillende karakters.

Gebrek aan inlevingsvermogen

Als je een relatie aangaat moet je je aan elkaar aanpassen. Jij "moet" accepteren dat hij (zoals je begon) 2x pj gaat skiën, hij dat hij niet meer 3-4 x pj kan gaan skiën. So far so good.
Echter, uit jouw post leidt ik af dat hij nu tenminste 4x is gaan skiën. Dus hij heeft de 3-4 x pj niet teruggebracht tot 2 x pj. Dus geen aanpassing van zijn kant. Dus al iets minder goed.
Het echte probleem wat ik zie is dat hij - nadat jij hem er bij dat skien ipv weekendje weg op had gewezen dat je het niet leuk vond dat hij plannen had gemaakt buiten jou om- vervolgens WEER 2 x een weekend met anderen heeft afgesproken! En - weer! - zonder dat eerst met jou te overleggen.

Daarmee lijkt het alsof hij zich niet om jouw gevoelens bekommert.

Misschien doet hij dat wel, maar dan zou ik verwachten dat hij na afloop, zowel bij dat 1e skitripje ipv stedentripje als bij die 2 weekendjes erna, heel duidelijk zijn excuses aan jou aanbiedt dat hij dit buiten jou om gedaan heeft en dat hij vraagt hoe hij het goed kan maken. Bijv. een extra weekendje skiën kan annuleren. Voor zover ik me herinner (kan niet alles nalezen nu) heeft hij dat niet gedaan. De vraag is of hij bij jouw uiting van ongenoegen na het plannen van dat skitripje ipv stedentripje jou het gevoel gaf dat je niet zo moeilijk moest doen (maar weet ik niet meer precies).

Ik heb ook de indruk dat het niet in hem opkomt "nee" te zeggen tegen een van die twee weekendjes, want ach, hij kan die vrienden na zijn toezegging toch niet teleurstellen?
Duh? Hij kan HEN niet teleurstellen? Maar JOU wel?!

Ik weet niet precies hoe hij reageert op jouw ongenoegen, maar dit hele proces zou mij een ongemakkelijk gevoel geven. Of zijn prioriteiten meer bij zijn vrienden ligt (hen te vriend houden) dan bij jou, om jou serieus te nemen, jou het gevoel te geven dat jouw mening en gevoel belangrijk is voor hem.

Als dit wat ik beschrijf klopt, dan denk ik dat je heel duidelijk moet zijn waar je ongelukkig over bent en dan kijken hoe hij reageert. Geeft hij om jouw gevoelens of vindt hij dat je moeilijk doet of overgevoelig bent of weer reageert met "ja, ik kan toch geen nee tegen hen zeggen".

Andere karakters

Het andere probleem wat ik zie is het verschil in karakters.
Hij extravert en houdt van actie met anderen, jij introvert, rustig, gezellig met hem.
De vraag is of jullie beiden in zo'n relatie tot je recht kunnen komen, zonder dat er ergernis over en weer ontstaat. Zeker op de lange termijn kan het jullie parten gaan spelen. Ze zeggen "opposites attract". Dat kan in het begin kloppen. Ik weet niet of dat op de lange termijn nog geldt.

Ik spreek uit ervaring. In mijn geval is mijn partner zich in de loop der jaren aan mijn levendige karakter gaan ergeren, waardoor ik me wilde aanpassen om hem niet te ergeren. Dat werkt niet. Je wilt in een relatie jezelf kunnen zijn en door je partner gewaardeerd worden om wie je bent (qua karakter). En als er steeds eentje water bij de wijn moet doen (in dit geval heb ik sterk de indruk dat jij dat bent, in mijn relatie heb ik dat steeds proberen te doen), dan werkt dat niet.

Verder blijft de vraag staan: heeft hij nog wel genoeg vakantiedagen en geld over om 2 weken op zomervakantie met jou te gaan zoals je in je beginposting schreef. Zo ja, dan is daar niets aan verloren gegaan en kom je wat dat betreft in elk geval niets te kort.
Als hij echter minder dagen en/of minder geld heeft voor vakantie met jou door zijn 2 extra skitripjes, dan zou ik dat ook een veeg teken vinden.

Tot slot: om ervoor te zorgen dat jullie niet minder dagen met elkaar op vakantie gaan en een vakantie vieren (qua budget) zoals jij graag zou willen (dus niet kamperen als je normaal gesproken in een fijn appartement of hotel gaat met hem), kan je ook zorgen dat je al lang van tevoren (voor het skiseizoen) die zomervakantie alvast boekt. Zodat die in elk geval staat en niet in het gedrang kan komen.
De vraag is weer of je dit een prettige manier van samenleven vindt, als je, als het ware, moet strijden voor zijn aandacht voor jou en jullie gezamenlijke vakantie. Doe je jezelf dan geweld aan? Voelt het goed voor jou als je zo assertief moet zijn om ervoor te zorgen dat jullie gezamenlijke zomervakantie er niet bij inschiet?

Dus de grote vraag is: ga je op de lange termijn gelukkig zijn met iemand die zo extravert is en, nog erger wat mij betreft, zich weinig lijkt in te leven in jouw gevoelens. Maar misschien heb ik van dat laatste een negatiever beeld dan het in werkelijkheid is. Ik hoop het.

Als ik jou was zou ik heel helder zijn naar hem toe wat voor gevoel het jou geeft dat hij jou passeert. En wat het met jou doet dat je het gevoel hebt dat hij zijn plan trekt en jij daarbij in het gedrang komt. En goed kijken hoe hij reageert en wat voor gevoel dat bij jou oproept.

Sterkte ermee.

Anne,

#1)’Sinds hij mij kent gaat hij alleen nog met vaste vriendengroepen (1 of 2 x per jaar) en gaan we samen twee weken in de zomer.
Laatst vroeg een bevriend stel (vrienden van mijn vriend) of we met z’n vieren op wintersport konden gaan. ‘

#5)’Hij gaat over een aantal weken ook weer maar dan met zijn vaste vriendengroep.’

In #1) zegt TS niet dat hij al twee keer geweest is; hij gaat gewoonlijk twee keer per jaar maar die twee keer moeten misschien nog komen. Wel heeft hij reeds een week in verschiet, zie #5. TS heeft duidelijk geen zin in dit gezelschap, waar ze als vijfde wiel aan de kar hangt en daar nog geld voor moet betalen ook.

Liever anoniem

Liever anoniem

26-02-2019 om 19:17

reacties

Onze verschillen komen tot uiting in een skivakantie… dat is in dit geval slechts de vorm. Toen ik mijn vriend leerde kennen vond ik zijn eigen leventje idd. wel aantrekkelijk. Daarvóór had ik een relatie met iemand die erg claimde. Dat waar je tegenaan liep in een vorige relatie, wordt vaak een aandachtspunt en ik heb daarom de neiging om in de valkuil van het ene naar het andere extreme te vallen. Dat is mijn eigen theorie ten minste (maar het is wel opvallend hoe vaak dit gebeurt).

Als het erop aan komt, sta ik op nummer één. Maar het komt er nooit op aan, het gaat slechts om een skivakantie (of elk ander uitje). En inderdaad vindt hij het makkelijker om mij dan teleur te stellen. Vooralsnog is dat namelijk toch altijd zonder gevolgen gebleven… Het is dan inderdaad voor mij de vraag hoe zwaar ik dit alles wil laten wegen. Niet zwaar, omdat het verder goed gaat. Nu ik erover nadenk… Als wij iets hebben in onze relatie, dan is dat altijd om iets waar derden bij betrokken zijn.

Even praktisch… het ging inderdaad om 2 ski-vakanties waarvan één nog moet komen. Vorig jaar is hij ook twee keer geweest (2x met verschillende vriendengroepen). Op de piste is een ander uitje met vrienden gepland (maar pas in de zomer)… en nog een avondje uit met vrienden, wat zich beperkt tot dat ene avondje. Dus geen 4 skivakanties (meer)… En ach, er komt vast nog meer.
Ik wil ook niet in de valkuil belanden van waar de grens ligt. Maar misschien moet die er wel duidelijk zijn, eigenlijk denk ik van wel, anders kan ik alleen achteraf pas aangeven dat voor mij te veel is. Het punt is dat als je alles ver vooruit plant, dat het allemaal wel mee valt… maar gaandeweg komen er steeds meer dingen tussen, waardoor het (naar mijn idee) allemaal best véél wordt… maar dan ben ik dus te laat. Ik vind het alleen heel vervelend om die rol te hebben. En ook dat zijn vrienden weten dat ik er een stokje voor heb gestoken en mij daar op aan kijken (maar zo langzamerhand ben ik dat stadium wel voorbij). Mijn vriend is ook nog eens het type dat spontaan roept ‘dat we toch niks hebben’, terwijl ik me juist op een avondje niks verheug…

Qua vakantiedagen zou het nog steeds wel lukken (twee weken gezamenlijk). Maar er zijn natuurlijk altijd wel dingen, bijvoorbeeld die in en aan het huis moeten gebeuren. Er moeten keuzes gemaakt worden… hoe dan ook. En hij kiest er dus voor om die uitjes te doen… We gooien de financiën niet op de grote hoop, dus in eerste instantie merk ik er alleen iets van als het moeilijk wordt met gezamenlijke uitgaven.

Dopje

Dopje

26-02-2019 om 23:37

Maar..

Je bent op hem gevallen om hoe hij is, impulsief, actief, veel met vrienden op pad.. En nu geeft dat een slecht gevoel. Of het nou skiën is of iets anders, of niet? Zou je willen dat hij verandert? Want dat lijkt me nooit een goed teken in een relatie.

In mijn relatie ben ik degene die veel van huis is en impulsief de plannen verandert of opeens langer doorwerkt of bij vrienden blijft hangen. Mijn man is het rustige introverte huiselijke type, hij wil dat allemaal niet. Maar hij geeft me alle ruimte om mijn dingen te doen, hij geeft me de vrijheid die ik nodig heb en ik kan mezelf blijven. En omdat hij mij zo veel ruimte geeft om mijn eigen ding te doen en om mezelf te zijn, denk ik uit mezelf aan hem, waar hij behoefte aan heeft en zorg ik dat er ook genoeg tijd samen is. Hij hoeft dat niet tegen me te zeggen. Als hij aan me zou vragen om meer thuis te zijn, zoals hij en dan samen dingen doen die meer bij hem passen, op een bepaalde dag of een bepaalde tijd, dan zou ik van de weersomstuit heel hard wegrennen. Maar omdat hij mij vrijheid geeft, beweeg ik juist zijn kant op.
Ik heb mijn ruimte nodig, hij geeft me dat en daarom zorg ik ook voor hem.

Lastig om uit te leggen, ik hoop dat je het snapt. Kan het zijn dat het voor jouw vriend ook zo werkt?

Anne

Anne

26-02-2019 om 23:54

nummer 1

Heb je nou het gevoel dat jij bij hem op de eerste plaats staat?
En zo ja, waardoor heb je dat gevoel?

Of het je het gevoel dat jij meer het sluitstuk van de begroting bent?
En zo ja, waardoor heb je dat gevoel?

Anne

Anne

26-02-2019 om 23:58

overleggen

En nog een dingetje: Zou het voor jou nou anders zijn als hij zijn uitjes en feestjes en weekendjes eerst met jou overleggen voor hij ja zou zeggen?

En zou je dan af en toe zeggen "ik vind het niet leuk als je weer zonder mij iets gaat doen"?

Of "durf" je geen nee te zeggen? En waarom dan niet?

Of zou je geen behoefte hebben nee te zeggen omdat je het al fijn zou vinden dat hij het eerst met jou overlegt? Dus dat het je daar meer om zou gaan dat hij het van tevoren overlegt?

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.