Twijfel verhuizen
Hallo allemaal,
Vorig jaar een schitterend huis laten schieten. De twijfel en negativiteit van mijn dochter (18) heeft mijn gedachten toch veranderd. Mijn vrouw werd gek dat ik het niet kon doen. Nu was het wel een paar km verder, maar toch. Achteraf spijt als haar op mijn hoofd.
Nu staan we weer op het punt. Schitterend huis, de bieding geaccepteerd, wel iets duurder maar moet te doen zijn. En dan begint de twijfel weer, dochter weer negatief.... Wordt er helemaal gek van. Is de locatie wel goed, de buurt, is het niet te duur, ga ik mijn oude huis niet missen, zo slecht zitten we eigenlijk helemaal niet, waarom ga ik eigenlijk weg, waar ik mijnnu aan irriteer is toch zo erg niet, als ik de badkamer renoverr en de muren stuck is alles weer goed, verzin het maar etc. etc. etc. één miljoen redenen om het niet te doen.
Dit gebeurt altijd als het serieus wordt en we op het punt staan om te tekenen. Ik weet als ik het laat schieten ik over twee maanden weer op funda aan het kijken ben en begint de ellende weer van vooraf aan.
Wie heeft hier ook ervaring mee of heeft een paar goede eye-openers?
Alvast bedankt.
Vincent.
Dochter vinger in de pap
Jouw dochter heeft een te grote vinger in de pap.
Zij is 18 en misschien kunnen haar argumenten valide zijn (is het niet te duur?) maar zij bemoeit zich met iets wat niet haar zaak is.
Kortom, zij mag haar mening geven, maar jullie beslissen.
Komt bij, je dochter is 18. je kunt rustig stellen dat zij de langste tijd bij jullie gewoond heeft. Waarom is zij dan degene die de bepalende vinger in de pap heeft? Zij heeft niet te bepalen of de pap te heet is of niet, eetbaar is of niet, Zij kookt die pap tenslotte niet.
Ze hoeft hem alleen maar te eten.
Idem dito met de aankoop van een huis. Zij hoeft dat huis niet te betalen, zij hoeft daar geen verantwoording voor te dragen, zij mag er in wonen.
Dit geld ook voor jullie huidige huis: het is leuk om op te noemen wat voor werkzaamheden JIJ mag doen om daar te blijven wonen, maar daar gaat zij ook niet over. Zij gaat niet over de klussen, over het geld wat dat kost, en over de tijd die je dat kost.
Daar gaan jij en je partner over.
Kortom: Geef je dochter een tik over de vingers als ze weer eens met die vingers in de pap zit. Niet haar pap, niet haar plek.
Oja,
Je dochter hoeft het verhuizen ook niet leuk te vinden. Dat snap ik. Dat is ook een grote stap. Dan raakt ze “haar” huis kwijt.
Maar als ze niet wil verhuizen, dan zal ze zelfstandig moeten gaan wonen, want jullie willen dat wel....
@Sinbads
Hahaha. Je hebt gelijk. Gelukkig wordt de pap niet zo heet gegeten.Wat er in ons huidige woning gedaan moet worden komt gelukkig niet van mij dochter, maar van mijzelf. Haar negativiteit is een karaktereigenschap die ik ook heb, slecht tegen grote veranderingen kunnen. Je hebt gelijk, ze mag er wonen, en voor hoelang nog. Ze zal binnen een jaar of vijf wel op zichzelf willen wonen. Bedankt voor je feedback.
Als,
Als je eenmaal denkt aan verhuizen, voldoet je huidige woning in feite niet meer. Want je denkt toch niet aan verhuizen vanwege een slechte muur in de badkamer?.
Je bent op je oude woning uitgekeken, de liefde is over.
Koudwatervrees
Het is ook spannend om een nieuw huis te kopen. Maar aangezien jullie de vorige keer ook spijt hadden dat je het toch niet gedaan had...
Je dochter heeft er problem mee, schrijf je. Die paar kilometer, is dat vanaf je huidige huis? Voor een 18-jarige is dat toch geen afstand die problemen zou moeten geven.
