Relaties Relaties

Relaties

piet

piet

16-03-2019 om 18:56

partner in detentie erg zwaar

Meestal is het de man die vast zit maar in mijn geval is het mijn vrouw.
Het is erg verwarrend voor de omgeving en soms heel eenzaam.
Heb het idee dat niemand mij begrijpt maar weet zeker dat ik niet de enigste ben.
Hoop dat ik hiermee laat zien dat een ander ook niet de enigste is.


Syl

Syl

16-03-2019 om 19:42

Zelfde gevoel

Hoi piet ik snap je gevoel
Mijn man zit in detentie en ik mis hem heel erg!!
Het is zeker eenzaam en veel mensen zullen dit tenzij meegemaakt erg onderschatten

Titia

Titia

16-03-2019 om 20:23

Mijn vraag

Ik bewonder jullie moed hierover te schrijven. Dat wil ik voorop stellen. Mag ik vragen waarom jullie partner in detentie zit? Mijn toen nog man heeft ook heel kort vast gezeten. Ben nu niet meer met hem samen. Voor mij was het een opluchting.

M.Loos

M.Loos

16-03-2019 om 20:51

Heftig

Moet je partner lang zitten? Hebben jullie samen een kind / kinderen?

Ik heb het zelf niet meegemaakt. Wel heeft een paar jaar geleden mijn neef 3 weken in een Belgische gevangenis gezeten en dat was al erg stressvol. Vooral voor mijn broer en schoonzus natuurlijk. Maar het meest nog voor hemzelf.

Sterkte voor jullie.

piet

Misschien helpt het als je hier opschrijft wat mensen niet begrijpen en wat je zou willen dat ze wel zouden begrijpen.

Titia: 'Mag ik vragen waarom jullie partner in detentie zit?' Dat lijkt mij niet ter zake doende en eerder een vorm van ongezonde nieuwsgierigheid. Voor degene die thuis blijft maakt het niets uit, toch? Het zou alleen maar leiden tot het herhalen van de rechtszaak in een vorm die volksgericht wordt genoemd: eigen berechting door het volk.

Tsjor

piet

piet

17-03-2019 om 12:18

dankjewel tsjor

Het is heel lastig om mensen uit teleggen waar je vrouw is en dat je overal aangesproken word in de winkel op school en op het werk.
Helemaal als het de wens van mijn vrouw is om het niet aan de grote klok tehangen en het alleen tezeggen tegen de mensen die dicht bij ons staan .
Ik probeer het altijd zo subtiel mogelijk tevertellen maar merk gauw dat mensen een voor oordeel hebben en erg kortzichtig zijn moet daar wel aan toevoegen dat ik in het verleden ook anders tegen deze situatie zou hebben aangekeken.
Nu ik zelf hier mee temaken heb gekregen weet ik dat het iedereen zou kunnen overkomen en zie ik dit als leer moment om niet te oordelen over situaties waar ik niet het fijne van weet.

juf Ank

juf Ank

17-03-2019 om 12:31

nou Piet

Dat het iedereen zou kunnen overkomen impliceert dat je geen enkele invloed hebt op je eigen gedrag. En dat lijkt me over het algemeen niet het geval.
Over het algemeen hebben mensen die in de gevangenis zitten daar wel echt iets voor gedaan en zitten ze er meestal niet onschuldig.
Dat neemt niet weg dat het een zware periode is als je je partner zo'n lange tijd moet missen. Zijn er ook kinderen?

En Tjor, jij zegt dat het niet ter zake doet wat iemand gedaan heeft maar dat ben ik niet helemaal met je eens. Als je een man hebt die opgepakt is wegens pedofilie om maar iets te noemen dan heeft dat meestal ook gevolgen voor je relatie. Ik zou dat persoonlijk niet kunnen verwerken om daarna verder te gaan met die man. Dat geldt ook voor de meeste mensen die een ander van het leven hebben beroofd. Dat is toch hele andere koek dan iemand die zit voor drugsbezit of diefstal.

Sterkte, Piet!

Ouddocent

Ouddocent

17-03-2019 om 12:39

Leerling

Ik had vroeger een leerling in mijn klas die één keer per maand verlof kreeg van de leerplichtambtenaar om samen met haar moeder haar vader op te zoeken ergens in een gevangenis. Moeder had het zwaar, dat merkte je aan alles. Er mocht niet over worden gepraat en ik vond het erg tragisch, ook voor het kind. Het is een ontzettend taboe, ook nu nog.
Het was mijn taak om te zorgen dat dat meisje het prettig had op school. Vragen waarom de vader moet zitten vind ik echt niet ok. Dat gaat niemand iets aan.
Dit is een goede plek om het bespreekbaar te maken. Ik wens ts veel sterkte!

Titia

Titia

17-03-2019 om 13:03

Nou dus wel

Wat juf Ank dus zegt : ik vind t geen rare vraag van me. Niet dat je verplicht bent te beantwoorden. Ik gaf zelf al openheid door aan te geven dat mijn man ook (kort) vast heeft gezeten. Dat was voor geweld tegen mij. Vandaar mijn opluchting toen. Maar ook ik wist toen niet wat ik moest zeggen tegen mijn omgeving. Het moment dat hij opgepakt was en zijn baas ging bellen ‘waar is je man want hij had allang op zijn werk moeten zijn’. Dat vond ik echt zo moeilijk! Heb minutenlang zitten stotteren en stamelen aan de telefoon. Afschuwelijk. En de schaamte! Dat sijpelde er bij de topicstarter ook doorheen. Wat zullen mensen wel niet van je zeggen en van je relatie? En wat de reden is, is daarbij voor achterblijvers van groot belang. Niet dat ik persoonlijk dat moet weten, maar t geeft vaak aan hoe de partner van persoonlijk getroffen is...
Iemand die vastzit omdat het pand wat op zijn of haar naam staat gebruikt is als drugslab is toch heel anders dan wanneer je de maitresse van je man de hersens ingeslagen hebt. Nogmaals je hoeft het niet te zeggen als je t niet wil. Maar is die vraag zo raar? Ik denk dat de omgeving van topic starter dit ook wil weten. En wat ze niet weten gissen ze vaak wel bij elkaar. Waarbij je je af moet vragen of de waarheid vertellen dan niet beter is dan een opgeklopt verzinsel. Vind het trouwens een beetje veroordelende opmerking Tsjor. Het maakt juist dat het onderwerp in het verdomhoekje gaat en daar ging t juist om! Praten over hoe t is als je partner vast zit.

bicyclette

bicyclette

17-03-2019 om 13:17

eerste vraag

'Waarom' is de eerste vraag die iedereen in de omgeving zal stellen. En als die vraag niet hardop wordt gesteld dan is dit hetgeen waarover direct gespeculeerd en geroddeld wordt.

Het antwoord op die vraag zal enorm bepalend zijn voor de steun of de kritiek die je vanuit je omgeving zal krijgen. Wordt jij als partner gezien als mede verantwoordelijke of juist als slachtoffer? Vinden ze dat je direct moet stoppen met de relatie?

Als gezin raak je toch 'besmet'. Mensen gaan anders naar je kijken. Willen ze hun kinderen nog wel bij je laten spelen? Mogen jouw kinderen nog wel bij anderen spelen?

Dus de vraag 'waarom zit ze vast?' is hier op het forum volgens mij wel degelijk relevant.

Wilgenkatje

Wilgenkatje

17-03-2019 om 14:07

Dat is juist het vreselijke

‘ als gezin raak je toch besmet, mensen gaan anders naar je kijken.’
Dat is gedeeltelijk waarom het zo ontzettend moeilijk is.

De vraag ‘ waarom’ vind jk niet relevant. Er lopen heel wat mensen vrij rond die dingen doen waarvan hun medemensen veel last en verdriet hebben, dingen die niet deugen maar (nog) niet zijn bestraft of niet in het wetboek van strafrecht staan. Mensen buiten de gevangenis zijn niet per definitie ‘beter’.

Als TS meldt wat de reden voor detentie is, gaat iedereen hier daar iets van vinden. Dat is zijn probleem niet zozeer. Het is de eenzaamheid, het gemis, het niet kunnen delen, de kwetsbaarheid, de harde reacties. Partner en gezin zijn in zekere zin mee-gedetineerd...

Evenzo

Evenzo

17-03-2019 om 14:18

Herkenning

Piet, ik begrijp je gevoel. Mijn man heeft bijna een jaar in detentie gezeten. Voor de achterblijvers en het eventuele gezin is het vaak nog moeilijker. Ik ben een jaar op de automatische piloot verder gegaan. Ik werkte me een slag in de rondte om mijn hoofd boven water te houden. Ik had toen ook nog een kind van vier. Sommige kinderen mochten opeens niet meer bij ons thuis komen spelen. Zoon was heel hard voor zichzelf als jij niet bij mij mag spelen kom ik ook niet bij jou spelen. Jaren heb ik nog heel veel moeite gehad met zijn verjaardagsfeestje.

Mijn man is na het jaar detentie in hoger beroep officieel integraal vrijgesproken. Zijn detentie heeft een zware wissel getrokken op ons gezinsleven. Je leert wel je familie en je echte vrienden kennen!

@juf Ank, mijn man heeft een jaar voor niets in die hel gezeten. Hij is van de ene op de andere dag vrijgesproken. Hij kreeg geen begeleiding om terug te keren in de maatschappij en omdat hij geen strafblad had kon hij gewoon weer aan het werk. Je wil echt niet weten hoeveel mensen er onterecht vastzitten.

Dee

Dee

17-03-2019 om 14:40

Familielid

Ik heb een familielid dat met een korte vrije periode al bijna 30 jaar vastzit. In de eerste periode, toen hij in het HVB zat, ben ik nog wel eens mee op bezoek geweest. Eenmaal kwam ik daar een klasgenoot tegen, zelfs een waarmee ik veel omging en die altijd had gezegd dat haar vader in het buitenland woonde. Ze belde me dezelfde dag op om te smeken of ik het stil zou houden. De schaamte is dus erg groot en ik denk dat de meeste mensen erover liegen. De kinderen van het familielid in kwestie hebben ook officieel hun naam laten wijzigen. Hij is een van de weinigen in Nederland met zo’n lange straf, en ze willen daar niet aan gelinkt worden.
Het is wel eenzaam, maar voor je kinderen zou ik het toch proberen stil te houden voor mensen die het niets aangaat. Er wordt zoveel geoordeeld.

bicyclette

bicyclette

17-03-2019 om 15:24

Wilgenkatje

Ik bedoel dat ik de vraag relevant vindt, omdat dat is waar TS in de praktijk mee wordt geconfronteerd. Hij zoekt hier op het forum steun, wil zijn verhaal kwijt en ervaringen uitwisselen. Dat lijkt mij heel goed.

En daarbij kan het helpen als we een beetje weten in welke positie hij zit. Wordt hij door zijn omgeving als mede-verantwoordelijke gezien? Of juist als slachtoffer? Kan zijn vrouw straks veilig thuis komen en vliegen de bakstenen dan door de ruiten vanwege boze/bezorgde buurtgenoten? Etc.

Tijdsduur

Mij lijkt de tijdsduur relevant. Een kortstondig verblijf is nog om heen te kunnen breien, een verblijf van minimaal een paar maanden wordt moeilijker. Maar ook moeilijker voor de partner; kan een relatie nog wel stand houden. Dus even los wat de omgeving ervan vind.
Dan is het fijn als j met lotgenoten kan ontmoeten.

https://www.gevangenenzorg.nl/doelgroep/familie-van-gevangenen

piet

piet

17-03-2019 om 16:56

een beetje info

Gezien de ontwikkeling van het gesprek wil ik in het kort vertellen waar mijn vrouw voor zit maar zal niet diep in details treden uit respect voor mijn vrouw.
Mijn vrouw had een goed betaalde baan bij een mooi en groot bedrijf achteraf gebeurde daar dingen op financieel gebied wat niet door de beugel kon.
De directie van dat bedrijf is ook veroordeeld en de rechter heeft besloten omdat mijn vrouw daar in dienst was haar ook te veroordelen ik heb mijn vrouw gevraagd of zij op de hoogte was van wat daar afspeelde en zij zei dat ze wel vermoedens had maar op dat moment haar loon belangrijker vond met de gedachte dat zei zelf niks fout deed.
Omdat ik zelf deels ben afgekeurd snap ik dat zij de financieele verandwoordelijkheid gevoel had voor ons gezin en daardoor de andere kant op heeft gekeken.
Ik vind het erg jammer dat zei het mij niet eerder van op de hoogte had gesteld want had haar dan natuurlijk gevraagt testoppen met werken daar en ander werk was gaan zoeken voor haar.
Zij heeft geleerd van haar fout en ik geloof in haar dat ze geen kwade bedoelingen heeft gehad en alleen het beste voor haar gezin wilde hebben.
Zij betaald nu een hoge prijs maar ik ben super trots op haar hoe zij zich er door heen sleept en kan niet wachten tot wij weer samen zijn.

Ik wil iedereen bedanken voor hun mening en hoop dat ik zo een beetje onze situatie heb toegelicht.

Titia

Titia

17-03-2019 om 19:08

Ongeloofelijk wat erg

Ik sta met mijn mond vol tanden. Wat afschuwelijk dat dit zo gebeurt is. Kan me ook voorstellen dat jullie dit in de verste verte zo nooit voorzien hadden. En wat doe je in zo’n geval? De noodklok luiden? Dan ben je zeker je baan kwijt. En nu dus ook. En financieel zal jullie dit ook flink treffen. Ik kan me voorstellen dat dit je persoonlijk heel erg treft. Voor je gevoel niks crimineels gedaan en toch vast komen te zitten.

Merel

Merel

18-03-2019 om 10:13

Poeh

Jeetje Piet, wat een verhaal en inderdaad, dit is iets wat je misschien toch wel 'zomaar' kan overkomen. Tenminste, je vrouw dacht dat zij, omdat ze zelf niets fout deed, niets te vrezen had. Soms zie je het ook pas achteraf duidelijk en stond ze in een spagaat, blijven was link, maar jullie hadden het salaris nodig. Ontslag nemen? Ja en dan, je vindt niet zomaar een nieuwe goedbetaalde baan.
Hoe lang moet ze nog?
Door jouw verhaal leer ik nu ook een beetje dat niet iedereen die in detentie zit ook meteen een echte ongure crimineel is (had ik misschien wel moeten weten, maar ik heb nog nooit zoiets in mijn omgeving meegemaakt, dus er ook niet lang over nagedacht)

ook

ook

18-03-2019 om 10:36

herkenning

Mijn inmiddels ex heeft ook een paar maanden vastgezeten, toen onze dochter 4 was. Hij had voor een kroegmaatje een handtekening op een vel papier gezet en was toen zonder het te weten onderdeel van een grote fraudezaak. Stom van hem natuurlijk, hij had kunnen weten dat het geen zuivere koffie was. Wij wonen in een klein dorp dus de roddel was zo verspreid. Kinderen mochten hier niet meer spelen, mijn dochter werd gepest. Later, toen hij weer vrij was, bleek dat mijn dochter uit zelfbehoud had gezegd dat haar vader iedereen in elkaar kwam slaan als hij weer uit de gevangenis was. Dus toen hij haar een keer van school kwam halen (het is een slappe lieverd die niemand kwaad zou doen, vandaar ook dat hij zich zo makkelijk had laten overhalen tot die handtekening) was de hele school in rep en roer.
Onze telefoon is in die tijd een tijdlang afgeluisterd en dat vond ik heel naar. Tegenwoordig zul je dat niet meer merken, maar 15 jaar geleden hoorde je dan een extra ruisje op de lijn en een klikje als je opnam.
Ex heeft een strafblad en is zijn goede baan in die tijd kwijtgeraakt. Hij heeft nu een veel minder goede baan, in de sector waarin hij werkte (bank- en verzekeringswezen) komt hij nooit meer aan de slag. Sukkel.
Onze relatie heeft het niet overleefd helaas. Hij is wel nog in mijn dochters leven.

Klaasje

Klaasje

18-03-2019 om 11:00

Moedig om te vertellen

Ik zou haast zeggen, dat het gedrag van je vrouw menselijk was. Was het verstandig? Nee. Hopelijk wordt haar zaak nog eens bekeken en kan er wat van de straf af. Als ze ervan wist, was ze naar mijn idee wel mee verantwoordelijk, dus is ze terecht ook bestraft, maar de mate waarop is in haar geval mogelijk veel te zwaar. Dat lijkt me moeilijk te verteren.

Ik weet uit ervaring uit mijn omgeving dat een kat in het nauw rare sprongen kan maken. In dit geval was het bedrijf in kwestie coulant en heeft geen aangifte gedaan, maar is de persoon in kwestie op staande voet ontslagen. Dat is ook straf, omdat deze persoon en gezin direct nog dieper in financiële problemen raakten. Wat ik soms zuur vind, is dat juist de grote jongens binnen bedrijven gepamperd worden als ze de fout in zijn gegaan, alsnog een gouden handdruk, of een periode loon betaling, zolang ze maar opkrassen en niet nog meer schade veroorzaken. Je weet nooit of iemand dader wordt, tenzij je al in het criminele circuit zit en iedereen dat weet. Soms wist de dader van zichzelf ook niet dat hij of zij ooit zover zou komen dat hij of zij dader zou worden. Je weet dat pas als het zover is. Alles erna is makkelijk praten en oordelen.

Pietje, los van wat de reden van detentie was, is het voor jou natuurlijk akelig om met deze situatie te moeten leven. Schrijf hier gerust alles van je af, dat kan lucht geven.

Anoon

Anoon

18-03-2019 om 11:45

Familielid

Hier ook een familielid die een paar jaar heeft vastgezeten. Toen ik hoorde waarom kom ik het niet geloven en was ik er sterk van overtuigd dat hij erin was geluisd. Hij heeft zijn tijd in de gevangenis gebruikt om veel mensen te helpen en allerhande klussen te doen. Zo ken ik hem ook. Het is echt niet ondenkbaar dat hij onterecht heeft vastgezeten. Hij is namelijk wel een tikkeltje naief, altijd al geweest.
Ik weet niet of het iedereen kan overkomen. Na het lezen van Joseph Oubelkas' boek " brieven aan mijn moeder" denk ik eigenlijk van wel. Ook al gaat dat over een buitenlandse gevangenis.

Misschien helpt het

Nu Piet zijn verhaal heeft verteld helpt het misschien andere mensen om te bedenken, dat het inderdaad iedereen kan overkomen, dat het niet relevant is waarom iemand zit, dat het stigmatiseren van de naasten en vooral ook van de kinderen juist maakt dat het voor de naasten en de kinderen zo moeilijk is.
Iedereen wil toch nog een keer rechter spelen en zijn of haar mening daarover geven. En dan met argumenten die niet relevant zijn: stel je voor dat zij veroordeeld was geweest wegens pedofilie....... of: dan weten wij (hoezo?) hoe zwaar Piet het heeft (hoezo? en waarom kun je dat niet vragen?).
Wat kun je doen om het voor jezelf en je kinderen gemakkelijker te maken? Moet je dan vertellen waarom iemand opgepakt is? Met als gevolg dat iedereen nog eens de rechter uit gaat hangen en de oordelen ook nog eens gaat verspreiden over partner en kinderen? Ik vind nog steeds van niet.
Blijft toch de vraag staan: hoe maak je het voor partner en kinderen gemakkelijker, als de samenleving zo in elkaar zit dat je er eigenlijk niet over kunt praten? Ik weet het niet. Maar ik vind het wel erg als partner en kinderen dubbel te lijden hebben: enerzijds onder het gemis van iemand en anderzijds onder de schaamte en het volksgericht dat over hen af kan komen.

Ik zou ook eens rondkijken bij stichting Exodus (die staat bij mij goed bekend) en stichting gevangenenzorg (die ken ik niet).

Tsjor

tsjor

Ik ben het met je eens over dubbele berechting. Min tip zou zijn als je partner in de gevangenis zit, kun je in onze maatschappij nog maar het beste zeggen dat het vanwege financiele malversaties is. Dan zul je waarschijnlijk relatief mild beoordeeld worden - zie alleen al de reacties hier -

Lente

Lente

18-03-2019 om 17:07

Zeker wel breed in de omgeving vertellen

Ik snap dat je vrouw liever niet heeft dat iedereen het weet. Maar dat maakt het leven voor jou en jullie kinderen onnodig moeilijk.
Als je wel vertelt waarom ze in de gevangenis zit, al zeg je maar: ze is er ingeluisd op het werk met wat financiele zaken, dan is het duidelijk voor mensen dat jullie niet gevaarlijk zijn om mee om te gaan.

Het oordeel spreidt zich toch wel over jou en de kinderen, ook als je niets vertelt.
Alleen zal dat oordeel veel erger zijn (in jullie geval) dan de werkelijkheid.
Dubbel lijden inderdaad. Wat je volgens mij kunt verminderen door het wel te vertellen.

bicyclette

bicyclette

18-03-2019 om 17:17

eens met Lente

Ik ben het eens met Lente. Als je niets vertelt, gaat de fantasie van mensen de vrije loop. Met alle gevolgen van dien.

Een kennis van mij heeft ook een half jaar vastgezeten. Hij heeft er voor gekozen om open kaart te spelen. Hoewel de veroordeling terecht was, had ook dat verhaal een 'andere kant' die het voor de omgeving makkelijker maakte om te accepteren. Wat de kennis gedaan had, was ontzettend stom. Maar door het verhaal te delen, wist iedereen wel dat hij niet gevaarlijk, slecht of gewetenloos is. Hij wordt niet als crimineel gezien. Waarschijnlijk geldt dat ook voor jouw vrouw.

De betreffende kennis heeft zijn leven trouwens weer heel goed kunnen voortzetten. Met een prima baan en een actief sociaal leven. En hij is nog steeds samen met zijn partner.

Besmettelijk

Ik begrijp dit niet: 'Als je wel vertelt waarom ze in de gevangenis zit, al zeg je maar: ze is er ingeluisd op het werk met wat financiele zaken, dan is het duidelijk voor mensen dat jullie niet gevaarlijk zijn om mee om te gaan.'

Vertel eens, wanneer is het dan wel gevaarlijk om met een partner of kinderen van iemand om te gaan als iemand in de gevangenis zit? Welke misdaad is besmettelijk?

Tsjor

Dee

Dee

18-03-2019 om 18:36

Inderdaad

Welke misdaad is wel ernstig genoeg om de kinderen voor te ontwijken?

Mijntje

Mijntje

18-03-2019 om 18:40

fantasie is erger

Het is natuurlijk onzin om kinderen en partner te ontwijken. Maar de fantasie van de mensen die dat doen is vaak erger dan de waarheid. Dus daarom ben ik het eens met Lente dat het goed is om er 'open' over te zijn (zonder de sensatiezoekers teveel te voeden, dus zonder details)

bicyclette

bicyclette

18-03-2019 om 19:41

partner ontwijken

Het gaat natuurlijk niet alleen om het ontwijken van partner en kinderen. Moeder zit maar tijdelijk in detentie zit, het gaat dus ook om het leven erna, wanneer zij weer bij het gezin is.

En natuurlijk kan (en zal) een misdaad afstralen op de partner. Het feit dat je (nog steeds) met elkaar getrouwd bent, zal worden uitgelegd als dat je het gedrag accepteert.

We kunnen hier wel vinden dat dat niet zo hoort, maar de praktijk is anders.

Wie

Wie maakt die praktijk dan?
'Moeder zit maar tijdelijk in detentie zit, het gaat dus ook om het leven erna, wanneer zij weer bij het gezin is.' Ja, dus? Reclassering is nutteloos, dat moet je overlaten aan de buurt? zoiets?
Mijntje vindt dat je dingen moet vertellen, omdat de fantasie van andere mensen anders op hol slaat. Nou ja zeg. Ben je ineens verantwoordelijk voor andermans fantasie.
Misschien 'de jongen die wilde mislukken' eens lezen? Alhoewel Angela Wals hetzelfde en nog intensiever deed als wat mensen hier doen, namelijk je eigen fantasie volgen en die willen inkleuren met verhalen uit de duistere werkelijkheid.
Ik denk dat het vooral een vorm van geïntrigeerd zijn door die duistere werkelijkheid, daar zelf niet in terecht willen komen, maar door verhalen van 'echte' daders uit je kennissenkring daar toch een graantje van mee kunnen pikken. Zoiets.
Ondertussen is het wel goed voor Piet en anderen, dat ze zich realiseren dat dit de omgeving is waarin zij moeten leven. Hun angst voor de sociale omgeving is geen fantasie.

Ik vind het echt beroerd.

Tsjor

bicyclette

bicyclette

18-03-2019 om 22:34

Tsjor

Ik begrijp je felle reactie op mij niet.

"Ondertussen is het wel goed voor Piet en anderen, dat ze zich realiseren dat dit de omgeving is waarin zij moeten leven. "

Eh ja, dat is precies wat ik schrijf (en waarom ik dit schrijf).

"Ja, dus? Reclassering is nutteloos, dat moet je overlaten aan de buurt?"

Ik heb geen idee wat je allemaal in mijn bericht leest. Deze reactie kan ik in ieder geval niet plaatsen.

"maar door verhalen van 'echte' daders uit je kennissenkring daar toch een graantje van mee kunnen pikken."

Nou lekker dan. Piet vraagt hier om ervaringen. En nu beschuldig je mij ervan een 'graantje mee te willen pikken'? Waarvan dan? Ik heb echt geen idee waarom je mij zo aanvalt.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.