Echtscheiding en erna Echtscheiding en erna

Echtscheiding en erna

Zoon moet wennen aan nieuwe relatie

Hoi,

Ik weet niet of ik het juiste onderdeel van het forum heb gekozen. Maar goed ik zit met een lastig dilemma.

Sinds een maand of 4 heb ik een relatie met een leuke vrouw met twee leuke meiden. Haar meiden mogen mij enorm en ik kan het erg goed vinden met haar dochters (8 en11).

Sinds we een relatie hebben, is mijn zoon minder tot niet meer gecontreerd op school. Hij heeft ADHD en gebruikt medicatie. Mijn zoon van 10 heeft vandaag aangegeven dat hij heel erg moet wennen aan het feit dat hij mij moet delen. Dat snap ik uiteraard en ik wil ook alles doen om het het voor hem aangenaam te maken. (hij woont bij mij).

Ook geeft hij aan dat hij meer met mij alleen wil doen en niet met ons "nieuwe gezin". Daar heb ik wel moeite mee. Ik begrijp best dat hij moet wennen maar ik heb ook recht op een nieuw leven vind ik. Mijn ex-partner heeft ook (al meer dan 2.5 jaar) een relatie en zij geeft aan dat hij zich moet neerleggen bij de situatie dat er nieuwe parters zijn.

Mijn nieuwe partner en ik beperken het gezamenlijk slapen al tot een minimum en houden met alles rekening met onze kinderen. Tussen de kinderen klikt het overigens wel goed. En we hebben ook aangegeven dat wij niet op korte termijn gaan samenwonen. Want die vragen kwamen ook al van onze kinderen. We zijn ondertussen al niet meer ieder weekend samen om te voorkomen dat onze kinderen er teveel mee belast worden.

Ik vind het best lastig allemaal. Mijn zoon staat op nummer 1 maar ik wil toch ook graag een goede relatie met mijn nieuwe partner opbouwen. Haar kids willen ook aandacht en die probeer ik zoveel mogelijk te verdelen. Hoe lang kan het duren voordat een kind van 10 het accepteert dat er een nieuwe partner is?

Iemand tips en trucs of vergelijkbare ervaringen?

Angela67

Angela67

29-03-2019 om 22:42

waarom

doe je niet wat hij wil?
je kunt met hem toch juist prima dingen bespreken en afspreken?
je zult het echt samen met hem moeten doen, vriendin+haar kinderen zijn nice to have en jouw suggestie dat je 'toch ook recht hebt op' vind ik niet passen bij zijn wensen.
Ik zou absoluut met het minimum beginnen aan afspraken en dan ook gewoon alleen jij en vriendin. Laat het hele gezinsgebeuren er een tijd buiten en kijk dan later nog eens hoe het zich ontwikkelt.
gr Angela

4 maanden??

Je relatie is pas 4 maanden oud en jullie hebben de kinderen daar al in betrokken? Dat lijkt me al meer dan overhaast.

Ik neem aan dat je zoon niet alle dagen bij jou is? Dan zou ik voorlopig vooral de tijd dat je zoon niet bij je is besteden aan je verse lief. Waarom moet het allemaal zo overhaast?

Phryne Fisher

Phryne Fisher

29-03-2019 om 22:44

Logisch

4 maanden is nog zo pril, waarom heb je het nu al over ‘het nieuwe gezin’? Ik zou een stapje terug doen, elkaar zien zonder kinderen, en dan over een paar maanden eens een gezamenlijk uitje. Echt, jullie gaan veel te snel. Lees ook eens een boek over samengestelde gezinnen. Dat je zoon zo reageert is volstrekt normaal.

zomaareenpapa

zomaareenpapa

29-03-2019 om 23:11 Topicstarter

we doen nog steeds veel gescheiden

Dank voor de reacties

Even voor de beeldvorming die was misschien wat onduidelijk; Mijn zoon woont bij mij. Is 1 keer per drie weken bij zijn moeder. Ik en mijn nieuwe vriendin zien elkaar voornamelijk in onze kinderloze weekenden. Doordeweeks zien we elkaar zo goed als niet. De weekenden dat onze kinderen er zijn besteden we een klein deel gezamelijk en gaan verder onze eigen weg. En we hadden al besloten om gezamelijk slapen te skippen.

Boek over samengestelde gezinnen is een goede tip. Iemand een aanrader want er zijn veel boeken over zag ik net.

juf Ank

juf Ank

30-03-2019 om 00:06

zo maar een papa

ja, het gaat allemaal erg snel en het is logisch dat je zoon het allemaal erg moeilijk vindt. En als ik het zo lees mag je vermoedelijk nog in de handjes knijpen. Hij geeft het netjes aan en lijkt geen extra dwars gedrag te vertonen, alleen een nog slechtere concentratie.

Ik zou inzetten op heel veel duidelijkheid. Zorg ervoor dat hij precies weet wanneer er echt tijd voor hem is en ook wanneer dat niet zo is. Maak daar goede afspraken over en houdt je daar aan. Dat kan meer rust in de tent geven. Zorg dat hij precies weet waar hij aan toe is; zet het in grote lijnen ook op papier of op zo'n whitebord dat je daar een weekprogramma op maakt.

En je zegt haar kinderen willen ook aandacht. Maar laat dat je partners pakkie aan zijn. Zorg jij nu maar voor je eigen zoon: hij heeft ook wat extra aandacht nodig omdat hij ADHD heeft.

Lara

Lara

30-03-2019 om 00:45

Jouw zoon

Jouw zoon is pas 10. Dat de 2 nieuwe kinderen aandacht willen en je zoon het delen moeilijk vind én hoe zijn moeder zegt dat hij zich moet aanpassen is flauwekul.

Hij is pas 10.
Je relatie is pas 4 mnd oud.
De kinderen zijn te snel betrokken .
Hij hoeft zich niet aan te passen; je nieuwe partner en jij horen dat te doen.
Je kunt niet even een nieuw gezinnetje maken omdat jij en je hele verse vriendin dat willen.
Jullie zijn de volwassenen, de kinderen hebben recht op hun ouders. Recht op een relatie klinkt leuk, maar hoe zie je dat voor je? Je kind op 1.

Alison

Alison

30-03-2019 om 01:11

4 Maanden?

Je hebt 4 maanden een relatie en je hebt de vriendin en haar gezin al geïntroduceerd en al samen dingen ondernomen?
En dat met zulke jonge kinderen. Echt heel bijzonder.
Ik heb pubers, de jongste was 15 en ik heb een half jaar gewacht eer de nieuwe relatie over de vloer kwam. Eerst maar eens kijken of het wat wordt was mijn motto. Toen het een blijvertje bleek heb ik met mijn kinderen overlegd of ie mocht komen. Dat vonden ze geen enkel probleem dus kwam hij een kop koffie drinken. Hier slapen heeft nog veel langer geduurd.
Nu heb ik een nieuwe en ondanks dat de kinderen ondertussen veel ouder zijn ga ik het op dezelfde manier doen. Eerst kijken hoe het tussen ons gaat en dan pas in huis uitnodigen. Uiteraard heb ik de kinderen wel over de nieuwe liefde verteld, al was het maar om te verklaren waar ik steeds ben

lastig

Ik ben normaal gesproken de eerste om te zeggen dat je je moet voegen naar je kinderen in geval van een nieuwe relatie. Maar als dat betekent dat je elkaar maar eens in de drie weken kan zien, zou ik dat eerlijk gezegd ook wel lastig vinden. Heeft je vriendin ook zo vaak de kinderen? Als zij vaker zonder kinderen is, zou ik de tussendoor afspraken in ieder geval zonder haar kinderen erbij doen.

Jo Hanna

Jo Hanna

30-03-2019 om 09:00

Lastige situatie

Als je een kind van 10 hebt wat 19 van de 21 dagen bij jou is, zit je in een lastig parket. Ik vind ook dat vier maanden nog heel kort is maar begrijp wel dat jij tijd nodig hebt om die nieuwe relatie überhaupt op te bouwen. Voor je zoon verandert er heel. veel. Ik vind wel dat je van kinderen mag verwachten dat ze wat meebewegen. Mensen zijn meer dan alleen ouders en arbeidskrachten. Ze hebben ook ruimte nodig voor het vervullen van hun eigen behoeften. Maar het moet wel kunnen binnen de vaardigheden die zoon kan opbouwen en hij heeft daar bij hulp nodig van jou. En er moet naar een evenwicht gestreefd worden. Ik zou veel met hem praten, mijn liefde voor hem uitspreken en in daden laten zien en tegelijkertijd kleine stapjes zetten.

Groet,
Jo Hanna

@Emma

@Emma

30-03-2019 om 09:07

Hier ook

Ik ben 24/7 met mijn dochter, haar vader is buiten beeld. Mijn vriend heb ik, toen ze 15 was, al na 6 weken geïntroduceerd. Ik vond het moeilijk volhouden hem buiten haar om te ontmoeten. Het sloeg in als een bom. Ik dacht dat ze er wel aan zou wennen.
We hebben een grote fout gemaakt door te denken dat we wel af en toe (zeg: 1x per 2 maanden ofzo) iets "leuks" konden doen met onze twee puberdochters. Dat ging echt helemaal niet. We hebben heel veel stappen teruggedaan. Hij is hier 1x per week op een vaste tijd, ik bij hem op een andere vaste avond als zijn dochter bij zijn ex is. En dan heb ik elke week nog een vrije middag met hem buitenshuis.
Dochters hebben elkaar niet meer gezien. Hoe dat verder moet komt later wel.
Inmiddels zijn we bijna 3 jaar verder en we tellen onze zegeningen: als hij hier eet en slaapt is de sfeer ontspannen, als ik zijn dochter zie (eens in de paar maanden) kletst ze gezellig met mij over van alles en nog wat.
Wat juf Ank zegt: structuur en regelmaat en duidelijke afspraken, zéker met een warhoofdig kind! Kom niet met onverwachte leuke momentjes met als achterliggende gedachte en dubbele agenda dat je zo een leuk samengesteld gezinnetje wordt, want dat word je niet zo.
Verder gewoon samen met je kind dingen blijven doen zoals altijd, dus ook vakanties.
Veel alleenstaande ouders redeneren van: "Nou ben ik aan de beurt". Vergeet het maar, je bent helemaal niet aan de beurt. Het is op eieren lopen en het duurt jaren voordat er een nieuw evenwicht is.

zomaareenpapa

zomaareenpapa

30-03-2019 om 23:28 Topicstarter

zoon staat op 1 !!

Dank wederom voor jullie reacties.

Ik wil wel heel duidelijk aangeven dat mijn zoon wel mijn nummer 1 is. Mocht het niet gaan om welke reden dan ook, dan zal ik kiezen voor mijn zoon en niet voor mijn relatie.

We doen nog steeds veel dingen met zijn tweetjes (ik en mijn zoon) en ik laat hem ook absoluut niet aan zijn lot over. En we hebben nog steeds heel veel papa/zoon momenten.

In ieder geval stof genoeg om over na te denken en inderdaad we zijn wel te hard van stapel gelopen. Maar liefde maakt wel eens blind helaas en ik ben ook maar een mens.

@Emma

@Emma

31-03-2019 om 05:14

Ja zeker, liefde maakt blind

Ik had ook geen flauw idee waarom mijn dochter ineens zo moeilijk ging doen. Wij zaten echt op onze roze wolk, en iedereen in onze omgeving vond ons ook zo leuk en goed bij elkaar passen, maar onze eigen kinderen vonden het niks. Dat was niet echt een zachte landing nee we zijn inderdaad allemaal maar mensen.
Je moet ook zeker niet je kind laten bepalen of je wel of geen relatie hebt en met wie. Maar het kan wel een enorme puzzel zijn om het voor iedereen een beetje prettig te houden. Kinderen hebben er nooit om gevraagd denk ik dan maar.
Voor mijn vriend en mij is het wel de ultieme relatie-test na de eerste verliefdheid. Het heeft ons erg dicht bij elkaar gebracht, dat dan weer wel.

Wellicht

Alkes: 'Heeft je vriendin ook zo vaak de kinderen? Als zij vaker zonder kinderen is, zou ik de tussendoor afspraken in ieder geval zonder haar kinderen erbij doen.'Ik denk dat zoiets ook ene goed begin kan zijn. Je schrijft dat haar kinderen veel aandacht van jou vragen als jij er bent. Dat maakt het voor je zoon ingewikkeld. Wellicht kan zij aandacht aan je zoon geven als zij zonder kinderen bij jou is, zodat hij kan ervaren dat het ook winst kan opleveren, die verliefde papa.

Tsjor

zomaareenpapa

zomaareenpapa

27-04-2019 om 17:01 Topicstarter

Het probleem heeft zichzelf opgelost (helaas)

Ik heb meer tijd in mijn zoon gestoken en de relatie op een wat lager pitje gezet. Dat kon mijn ondertussen ex-vriendin niet helemaal handelen. Ze vond dat er hierdoor teveel afstand tussen ons kwam en heeft daarom de relatie verbroken.

Jammer dat het zo is gelopen maar mijn zoon is en blijft wel mijn nummer 1.

Amaryllis

Amaryllis

27-04-2019 om 17:22

Heb je

Heb je duidelijk naar je ex vriendin gecommuniceerd waar je tegenaan liep en haar betrokken in de oplossing? Gecommuniceerd dat het hopelijk tijdelijk is, dat je alle partijen tijd wilt geven te wennen aan de nieuwe situatie?

Moet wel zeggen dat als ik voorgaande lees ik vind dat je er heel goed mee om bent gegaan. Je wilde echt het beste voor je zoon en zocht naar een goede weg om ook zelf wat op te kunnen bouwen, maar hem daarin niet te benadelen.
Misschien zegt haar vlotte beslissing ook wat over haar gevoelens voor jou?

zomaareenpapa

zomaareenpapa

27-04-2019 om 21:09 Topicstarter

ja kan zo maar

Ik heb haar zeer veel betrokken in het hele verhaal en ook aangegeven dat alle kids ruimte moesten hebben en dat wij iets op de rem moesten trappen.

Maar goed er kwam afstand en kennelijk was het erover praten niet meer mogelijk aangezien de relatie telefonisch werd beeindigd. En wij zijn beiden ver in de 40 en geen pubers. Op die manier een relatie beeindigen doe je m.i. face to face en niet op deze manier.

Op deze manier is het voor mij dan ook wel klaar dat zul je misschien begrijpen.

@Emma

@Emma

27-04-2019 om 22:20

Zomaareenpapa

Wat jammer dat het zo gegaan is. Voor haar kinderen ook. Het duurt lang voordat iedereen aan een nieuwe relatie gewend is. 4 Maanden is echt wel kort, het gaat eerder over een periode van 4 jaar......
Je hebt goed gehandeld door voor je zoon te kiezen, die gaat altijd vóór! Dat zij het niet kan handelen ligt echt aan haar en niet aan jou of je zoon.

Jammer

Jammer dat het zo is gelopen. Ik zit zelf in een gelijkaardige positie - al zo'n drie jaar - als waar jouw vriendin in zat. Het is niet gemakkelijk, het vergt veel begrip, zelfrelativering, en ja, zelfs opoffering voor kinderen die niet de jouwe zijn.

Persoonlijk denk ik dat het wél mogelijk is om kinderen op de eerste plaats te zetten en toch een relatie te kunnen onderhouden; er is daarvoor wel een minimum aan investering in de relatie nodig, een zekere toewijding aan de partner en veel communicatie, maar op het ogenblik dat jouw partner zich eerder een hobby van jou voelt dan een relatie, dan is het over, en dat is er bij jullie gebeurd.

Ik vind dat je kinderen niet mag laten bepalen of je een liefdesrelatie hebt of niet, en één keer dat ze door hebben dat zij aan de basis liggen van de breuk, riskeer je relatieloos te blijven tot ze de deur uit zijn.

zomaareenpapa

zomaareenpapa

28-04-2019 om 16:11 Topicstarter

Hobby??

@ William; Ik weet niet hoe jij kunt bepalen of ik haar als hobby zag...... Laat ik zeggen dat dát in ieder geval niet zo was. Het was een wederzijdse keus om de relatie op een iets lager pitje te zetten. En ook zij heeft twee kinderen dus het is niet zo dat er alleen van haar enige aanpassing werd gevraagd maar van mij ook. En dat was voor mij niet het geval.

De klik was weg in ieder geval

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.