Gespreksstof
Laatst uitte mijn man de wens dat we wat meer te praten zouden hebben. We hebben niet zo veel gespreksstof, hoewel we graag samen zijn en ook uit gaan, maar echt veel om over te kletsen hebben we niet. Waar hebben jullie het eigenlijk over, als je niet over kinderen, geld en andere verantwoordelijkheden praat?
Hij mist onze gesprekken van in het begin, toen we elkaar natuurlijk nog iet echt kende. Dat komt nooit meer zo terug, natuurlijk, maar toch: kunnen we het weer leren? Hoe gaat dat bij jullie?
Onze gesprekken gaan zeker wel voor 50% over werk. We werken in dezelfde branche, dus kunnen goed met elkaar mee denken. Verder over familie, wat we gaan doen in het weekend en de wat verdere toekomst.
van alles
Hoi Moeke,
Wij praten over alles. Over zijn werk, mijn dagen, het huishouden, mijn kinderen, zijn en mijn familie en vrienden.
En daarnaast ook over politiek, economie, maatschappij, religie, recht, wetenschap... Maar het cement in onze relatie zijn de gesprekken over onze gevoelens, onze beleving, onze ideeën, onze hoop en onze angsten.
Sancy
Boeken
Wij hebben het over werk (verwant maar niet gelijk, dat maakt het leuk). Vroeger, toen we nog tijd hadden om af en toe een boek te lezen (huilie huilie 
hadden we het ook vaak daarover. Misschien is dat nog wel een leuk idee, bedacht ik: een titel uitkiezen, lezen, niks erover loslaten en bij een etentje bespreken. Een minileesclub. Moet je wel van lezen houden
Of politiek, hebben we het ook wel over.
Man is geen prater
Maar over ons moeders over de moeilijkheden van vrienden in zwaar weer ,de badkamerverbouwing het werk en wat we met de tuin willen enz.
Voor andere onderwerpen:
. Haal in een kadowinkel een kletspot, je hebt ze in diverse varianten met allerlei onderwerpen. Geeft nieuwe ideeen.
Gevoelens, beleving etc
Als je het hebt over gevoelens, beleving, hoop en angsten, hoe gaat dat dan? Ik kan me er zo weinig bij voorstellen. Er komt natuurlijk wel eens iets aan de orde, maar wij zijn beide niet van die gevoelsmensen. Ik iets meer, denk ik, ik trek me dingen meer aan, maar mijn vriend wil dat dan praktisch oplossen of hij zegt dat het niet mijn probleem is (wat een ander vindt).
Mooie vraag
Wij praten eigenlijk niet zoveel over verantwoordelijkheden. Ook niet als we het over kinderen hebben.
Onze gesprekken gaan vaak over andere mensen, op ons werk, in de familie en de vriendenkring. Over de keuzes die zij maken, of wat hen overkomt en hoe wij daarover denken. Soms zien we dingen in aanvang heel verschillend. Soms ben ik ook verrast over zijn standpunt.
Als we het over de kinderen hebben, dan ook over hoe we ons zelf nog dingen kunnen herinneren, de verschillen en overeenkomsten tussen hun jeugd en de onze.
Verder praten we veel over het werk van mijn man, of eigenlijk, hij praat daar graag over en ik vind het een leuk en veelzijdig onderwerp. Maar dat gaat ook over politiek en over menselijk handelen, rare keuzes, dilemma's.
Ja, wij kennen elkaar inmiddels ook wel door en door (na 24 jaar) en soms blijft het gesprek bij de kat die iets grappigs doet, of waarom we een bepaalde serie nou zo leuk vinden, of hoe het met onze ouders of kinderen gaat. Maar we kunnen ook wel eens wat langer blijven hangen op bijvoorbeeld de vraag: zijn dat nou vrienden van ons, of de ouders van de vriend van ons kind? Of zoiets. Als je het over verantwoordelijkheden hebt, kun je ook een stap verder gaan. Voelt het voor allebei hetzelfde? Is dat veranderd? Hoe zal dat later zijn?
Zolang je nieuwsgierig blijft naar elkaar, is er genoeg te bespreken, denk ik.
Kinderen, werk, kinderen, krant en cavia's
We hebben het over de zorgen en vreugden van de kinderen.
We werken allebei bij dezelfde werkgever met hetzelfde soort werk bij een andere afdeling, dus dat geeft gespreksstof.
We lezen de krant en topics uit social media aan elkaar voor met commentaar. De Brexit verbazen we ons samen over.
We bespreken de cavia's terwijl we naar ze kijken.
We zitten samen hardop te denken over de komende vakantie en halen herinneringen op.
Maar het kan ook een hele tijd stil zijn hier als we allebei een goed boek zitten te lezen.
stof
Over wat in de krant staat, wat op het journaal is, over films die we samen zien, boeken of schrijvers die we kennen. Over wat er op die dag is gebeurd, op het werk of thuis, over familieleden waar we op bezoek waren en dan automatisch over vroeger, voordat we elkaar kenden. Er popt soms iets op dat de ander nog niet weet (en dat na 16 jaar).
Mijn tip: lees dezelfde krant (wij lezen elkaar ook vaak stukjes voor), kijk samen tv of een film, ga samen naar een concert - dan hebben jullie altijd stof om over te praten.
Om zo'n kletspot te kopen vind ik wel erg treurig.
Grotendeels gelijk dus
Wij praten over min of meer dezelfde dingen als jullie. Alleen is het zo dat de gesprekken die meer inhoud hadden, over de zin van het leven zeg maar, minder aan bod komen. Gek is dat we allebei de diepgang missen maar toch niet in gesprek komen. We geloven ook allebei iets anders, en voor hem ligt dat gevoeliger dan voor mij denk ik. Ik praat er dan even lief over -verschil mag er wezen immers- maar hij vindt dat moeilijker denk ik.
haha, hij leest wel eens, maar meer beeldscherm. Dat etentje zou twee keer per jaar worden bij hem
Zo'n kletspot vind ik niet treurig hoor Mijntje. Wij hebben het spel 'Vertellis' voor stellen en daar hebben we afgelopen jaar boeiende gesprekken door gehad. We hebben de meeste kaartjes echter al gehad en ik vind, dan nog eens, mensen veranderen immers, maar hij is meer een mensen van'gezien dus niet nog es'.
Doet me goed te weten dat jullie niet zulke andere gesprekken hebben dan wij. Wat ik goud waard vind, is dat we heel genoeglijk samen kunnen zwijgen. Dat kun je niet met iedereen.
Maare....ga door hoor, meer reacties zijn welkom!
Hier ook
Wij spreken elkaar niet vaak uitgebreid zonder anderen erbij. Wel veel kortere momenten. Die gaan vaak over praktische zaken, over wat er in het leven van vrienden en familie gebeurt, wat we andere mensen zien doen (vooral op de camping kunnen we daar eindeloos over kletsen, over de kinderen en over wensen/verwachtingen voor de toekomst. Wat we nog willen qua vakanties, verbouwing in huis, andere auto, etc. En dan echt wel uitgebreid tot in detail. Voors en tegens, he, wat, wanneer. Heerlijk! Mijn man is ook op zn best als het over dit soort onderwerpen gaat. Zodra het abstract wordt heeft ie de neiging om af te haken...
geen kletspot
maar idd vertellis maar goed die had je al. Ik geloof niet dat je gespreksstof kunt kweken eigenlijk, dan moet je allebei een nieuwe (verschillende wellicht of juist dezelfde) hobby nemen.
Hmmm
Ff denken, wij praten over ons, ons gezin, de kinderen, maatschappij en politiek. Man praat makkelijk over geschiedenis, daar maken de kinderen wel dankbaar gebruik van maar aan mij heb je niet veel. Met de oudsten (pubers) hebben we ook leuke gesprekken over maatschappij en politiek, dat vind ik altijd heerlijk en daar kunnen we dan natuurlijk ook weer over nabomen.
Daarnaast hebben we denk ik relatief veel gesprekken over werk, we hebben allebei een eigen bedrijf (en ik ben ook in loondienst) dus dat biedt genoeg gespreksstof.
