Relaties Relaties

Relaties

Ojee

Ojee

05-04-2019 om 20:10

Wat je over hebt voor je partner


Kennis

Kennelijk is het belangrijk voor je partner om een vertrouwde vriend mee te nemen die in Israel de weg weet. Er is al genoeg onvoorspelbaar en spannend als je op vakantie gaat. Niet iedereen vind vakantie een geweldig idee. Niet iedereen verlaat graag het vertrouwde van thuis.

Je kunt het ook meemaken als een soort participerende observatie en je verbazen over de beleving van de mensen waar je mee op pad gaat.

Ieder mens heeft wel een waardevolle geschiedenis of kanten waar je je mee kunt identificeren.

Waarom zo onverdraagzaam tegenover mensen die geloven? Het zijn ook mensen. Als je je vooroordelen nou eens aan de kant kunt zetten kun je een bijzondere reis maken met je partner naar een land dat op zoveel manieren belangrijk is in de tegenwoordige tijd.

Lourdes staat trouwens ook nog mijn bucketlist. Volgens Gerard van het Reve was het wonder van Lourdes dat met zoveel zieken die in hetzelfde water baden er niet meer mensen ziek vertrokken dan aankwamen.

Religie is voor veel mensen een dagelijkse realiteit. Dat moet je ook niet te zwaar opnemen.

Kaaskopje

Kaaskopje

06-04-2019 om 13:58

AnneJ

De verwondering van Reve, kan ik me goed voorstellen .

Ad Hombre

Ad Hombre

06-04-2019 om 14:19

Kaaskopje

"Ik begin inmiddels een aardig beeld van je te krijgen."

Ach gut, ben ik te 'rechts' voor je?

"Ik vind het wel raar dat je uitgerekend tegen Botervloot zegt dat ze juist moet gaan om zo te mogen genieten van de sfeer van geweld. Wat een flauwekul! Ze heeft zo haar principes, maar niet de jouwe."

Natuurlijk. Waarschijnlijk heeft zij net zo'n hekel aan mijn principes als ik aan de hare.

Als je in haar geval al van principes kan spreken want haar verontwaardiging beperkt zich ongetwijfeld tot de gebruikelijke linkse doelwitten Israel, de VS en waarschijnlijk de nieuwe satan, het verenigd koninkrijk.

Waarom trouwens uitgerekend botervloot, mis ik weer iets wat iedereen weet?

Botervloot

Botervloot

06-04-2019 om 14:56

Grappig

Caesar en Ad Hombre:
Ik boycot in ieder geval alle landen waar mensenrechtenschendingen zijn vastgesteld. Dat zijn er zo'n 160.
En atheïsme is ook een mensenrecht in mijn optiek, dus de landen die Ad noemt staan ook op de lijst

B.

Kaaskopje

Kaaskopje

06-04-2019 om 15:35

Ad Hombre

Als je dat zo in wilt vullen, is dat aan jou. (je eerste opmerkiing)

Ja, uitgerekend Botervloot. Omdat zij je kennelijk tegen de schenen heeft geschopt met haar opmerking. Kom niet aan Israël....

Waarom zeg je niet tegen iedereen die zich onveilig voelt in een land als Israël dat ze daarom juist moeten gaan? Waarom is het wel prima om ergens niet heen te willen omdat je je niet veilig voelt als atheïst? Ik voel aan mijn theewater, ook zonder je opsomming van landen, aan dat dat niet om christelijke landen gaat of om Israël. Dat zijn landen die hoofdzakelijk islamitisch zijn. Als ik net zo zou reageren als jij, had ik kunnen zeggen "nou juist gaan! dan voel je eens hoe het is om je écht ongemakkelijk en onveilig te voelen!", maar waarom zou ik dat willen? Dat heeft niet zo zeer met links of rechts te maken maar met onaangenaam reageren.

Ojee

'Als man het door wil zetten (de datum komt niet heel goed uit) wil ik wel vooraf informatie over de groepssamenstelling en het programma. Ik ga niet meedoen aan bijbellezingen of gebed.'
ik denk dat het goed is dat je je beeld vooraf even controleert aan wat er nu echt gaat gebeuren. Maar vooraf informatie over de groepssamenstelling, ik weet niet wat je dan bedoelt en ik weet niet of je dan niet over de grenzen van de privacy heen gaat.

Tsjor

Amsterdamse

Amsterdamse

06-04-2019 om 17:13

Atheist

Ik zou echt never nooit met een groepsreis van en met gelovigen meegaan. Ik ben atheist.
Ik hou niet van religie en alles wat daarbij hoort: de onderdrukking van ‘andersgelovigen’ en niet-gelovigen, het buitensluiten, de verboden, de geboden, het heilige weten, het zich beter voelen.
Iemand schreef iets over verdraagzaamheid. Dat vind ik nou typisch iets dat niet past bij geloven.

Ter oriëntatie

Ik zou alle documentaires van Kefah Allush vanaf nu gaan bekijken:

Van Nablus naar Nineve;
Van Nineve naar Nazareth
en een documentaire over Jezus van Nazareth.

Kefah is zelf Palestijn, als dat je geruststelt. Zelden zo'n mooie reisrapportages gezien.

Tsjor

Amsterdamse

Is jouw verhaal niet een toonbeeld van onverdraagzaamheid?

tsjor

Amsterdamse

Amsterdamse

06-04-2019 om 17:23

Waarom?

Waarom Tsjor? Omdat ik niet wil dat gelovigen mij zo behandelen? Maakt mij dat onverdraagzaam?

margaretha

margaretha

06-04-2019 om 18:02

re tsjor

ik ben het helemaal met je eens, "amsterdamse" komt mij over als toonbeeld van onverdraagzaam tegenover gelovigen (net als de colum waarnaar ze verwijst).
Mijn mening is dat veel atheisten een gemis aan respect vertonen voor anders-denkenden. Helaas zijn er veel gelovigen die een gemis aan respect vertonen voor niet- gelovigen. Het superioriteitsgevoel van gelovigen herken ik niet echt, ben ik persoonlijk niet tegengekomen. Wel bekeringsdrang vanuit het gevoel anderen te moeten redden, een tante van mij zat bij een Pinksterkerk en die had die was daar wel mee bezig.
Maar de reactie van A (#38) is volgens mij niet zoals de meeste christenen of andere gelovigen doen. Heilig weten? juist niet, veel discussie over vanalles.

Pluk

Pluk

06-04-2019 om 18:09

Nee

Ik heb familie die mee is geweest op een religieuze reis naar Israël. Het was een echte halleluja reis, vol met gezang en gebid en gepreek. Zij vonden dat geweldig, maar als atheïst lijkt me dat echt niet geschikt. Het land zelf lijkt me prachtig, de geschiedenis intrigrerend, maar ik zou als atheïst niet met een Bijbels gezelschap op reis gaan. Wel met een neutrale groepsreis op (liever nog) individueel.

Amsterdamse

Amsterdamse

06-04-2019 om 18:32

Waar onverdraagzaam?

Wijs s aan, alsjeblieft.

Ad Hombre

Ad Hombre

06-04-2019 om 19:04

Botervloot

"Ik boycot in ieder geval alle landen waar mensenrechtenschendingen zijn vastgesteld. Dat zijn er zo'n 160."

Tja, volgens mij wordt zelfs Nederland wel eens beschuldigd. Maar goed, 160 landen, da's best lastig, maar consequent...

Ik geloof trouwens dat je de bevolking daar helemaal geen dienst mee bewijst. Bij gebrek aan toerisme en andere communicatie met de vrijere delen van de wereld kunnen dictators hun positie beter handhaven. En economisch zal de bevolking er ook niet beter van worden.

Ik ben persoonlijk van mening dat de communisten in Cuba het alleen zo lang hebben kunnen uithouden omdat de Amerikanen hen boycotten.

Ad Hombre

Ad Hombre

06-04-2019 om 19:08

Kaaskopje

"Waarom zeg je niet tegen iedereen die zich onveilig voelt in een land als Israël dat ze daarom juist moeten gaan?"

Je kunt het niet helemaal volgen geloof ik. Botervloot wil niet naar israel, niet omdat ze zich er niet veilig voelt, maar omdat de Israelische politiek haar niet aanstaat.

Mijn verhaal: Als je er naartoe gaat als toerist kun je je misschien beter voorstellen waarom ze zich niet altijd volgens de hoogste standaarden van het internationale recht gedragen. Omdat ze permanent in hun bestaan bedreigd worden door fanatieke moslims. Die muur is gewoon noodzaak en terugschieten op betogers die je aanvallen moet ook wel als je het zelf wilt overleven.

Argumenten

Je kunt er hele discussie bijhalen. Over mensenrechten. Over irritante gelovigen. Over veiligheidssituaties. Over het effect van boycotten. Misschien is dat wel de bedoeling van een 'leuk kletsdraadje'.

Ik denk dat de verwachtingen over het meemaken van een vakantie hier wel wat uit elkaar liggen. Wat voor de een een ontspannen ervaring is zal voor de ander hard werken zijn. En ik denk dat de partner het sowieso hard werken vind.

Kortom: wat verwacht je eigenlijk van een vakantie? Op je dooie akkertje leuke nieuwe indrukken opdoen? Of met een flink tempo een sportieve prestatie leveren? Of lui bij een zwembad liggen? Of cultuur opsnuiven? Of gewoon niets van dat alles en een aaneenschakeling van onverwachte ergernissen?

Kaaskopje

Kaaskopje

06-04-2019 om 20:05

Ik kan het te goed volgen. Je deelt een sneer uit naar Botervloot, omdat ze aangeeft uit principe niet naar Israël te gaan. Het is haar goed recht om zo te denken, net als voor jou om uit principe niet naar landen te gaan waar atheïsten niet gewenst zijn.

Ad Hombre

Ad Hombre

06-04-2019 om 20:40

Kaaskopje

"net als voor jou om uit principe niet naar landen te gaan waar atheïsten niet gewenst zijn."

Ben je nou zo dom of doe je maar alsof?

Ik *ben* een atheist! En gaat niet om 'niet gewenst' zijn, het gaat om de doodstraf. Geen principe, maar zelfbehoud.

Atheisten die wel naar die landen gaan zijn niet 'principieel' ze zijn niet goed bij hun hoofd!

Kaaskopje

Kaaskopje

06-04-2019 om 22:01

Nee

Nee gelukkig ben ik niet zo dom Ad Hombre, ik begrijp heel goed dat jij atheïst bent. Je wilt dus niet naar landen waar jouw opvattingen afgekeurd worden en je er zelfs een risico mee zou kunnen lopen. En uiteraard vind je dat voor atheïstische burgers zelf ook onaangenaam. Je zult maar in zo'n land wonen. Toch zou ik er wel heengaan, als ik jou was, dan voel je zelf ook eens hoe het is om tegen vooroordelen en onverdraagzame opvattingen aan te lopen, alleen naar omdat je iets anders gelooft dan de hoofdmoot. Nu goed?

Amsterdamse

Ik ben gelovig. En ik sluit niemand uit (zoals jij doet) heb geen beter weten (zoals jij denkt te hebben) en ik voel me niet beter (zoals jij doet). Ik praat met iedereen, respecteer iedereen, leef met iedereen, reis met iedereen en ga met iedereen om.
Ja, er zijn extremen, in alle geloven en alle ideologieen. Onerdraagzamen, mensen die niet met anderen om willen gaan, die anderen framen zonder met hen te praten, die de ander demoniseren door de meest vreselijke extremen tot norm te maken. En ik ben het met je eens, met die mensen is het moeilijk om te gaan, omdat ze niet bereid zijn om de ander als een respectabel mens te zien. Afschuwelijk is dat.

Tsjor

Amsterdamse

Amsterdamse

07-04-2019 om 01:31

Heilige weten

De gelovigen die ik ken, vooral katholieken en moslims, die twijfelen helemaal niet aan het bestaan van god. God bestaat, dat is duidelijk. En hun god is de enige ware god, dat ook.
Misschien twijfelen over de interpretatie van bijbel of koran, ja dat zou kunnen.

Beste vriendin van vroeger was katholiek. De minachting van haar ouders was overduidelijk: wij ‘hippies’ deugden niet, vriendin mocht niet bij ons thuis komen van haar ouders, etc. En dat zijn helemaal geen extremen. Een heel standaard katholiek gezin.

De regels, verboden en geboden dien je te volgen, anders ben je een minder goede moslim/christen/katholiek. Afvalligen worden uit de gemeenschap gezet. De homopriester die wordt gevraagd uit te treden. Gewoon het alledaagse katholieke geloof, geen extreme afscheiding oid.

Over respect hebben, tja, ik heb geen respect, als in de betekenis van eerbied, voor religie. Ik hou wel rekening met een aantal aspecten van religie. Mensen bewust kwetsen dat hoeft voor mij niet. Ik begrijp best dat er veel mensen zijn die er troost uit halen, het leven zin geven en leefregels over het goede doen. Echter, dat is niet voorbehouden aan religie, dan kan ook zonder te geloven.

Ik ben niet onverdraagzaam, iedereen moet zelf geloven wat ie wil. Alleen jammer dat dat niet wederzijds is. Religie heeft een uitzonderingspositie. Ik voel me niet beter dan een gelovige, wel anders.

Ik heb het niet perse over individuele gelovigen. Maar met een groep gelovigen op reis als atheist, nee, dank.

tsjor

Ik zou het een vreemd voorstel van mijn partner vinden als hij zou denken dat ik als atheïst het leuk zou vinden met een groep christenen een land als Israel zou willen bezoeken om de bijbel te kunnen beleven. Het simpele feit dat hij dit keer de vakantie mag uitzoeken wil toch niet zeggen dat ik het dan geen vreemd voorstel zou mogen vinden?
Had je mijn verbazing wel begrepen als ik joods of moslima zou zijn geweest?

Voor beiden

Waarom moet het atheïst zijn van Ojee dan wel gerespecteerd worden en de interesse van de man (ik weet niet of de man gelovig is of niet) dan weer opzij worden geschoven?

Tsjor

Amsterdamse

Amsterdamse, ik merk dat je maar een beperkte kennissenkring hebt.
Er zijn veel gelovigen die twijfelen, twijfel is een tamelijk fundamenteel gegeven in het leven van gelovigen. Niets mis mee. Geloven is ook geen weten, het is vooral een keuze. Evenals priester worden.
Vreemd genoeg vinden de mensen die zelf niet gelovig zijn vaak, dat gelovigen zich aan de meest strenge regels moeten houden. Gelovigen zelf leven daar anders mee en ontwikkelen op die manier hun geloof op een andere manier. Binnen een gemeenschap, het is een balans tussen eigen interpretaties en gemeenschappelijke bevindingen. Soms slaat die balans door, bijvoorbeeld als het gaat om celibaat bij priesters (ook heteroseksuele priesters). Een eenling kan dan wel ervoor uitkomen dat hij als priester zich niet aan die gelofte houdt, maar in de opbouw van de gemeenschap is dat punt (helaas) nog steeds een keihard punt. Dat geldt niet alleen voor homoseksuelen, ook voor heteroseksuelen.
De geschiedenis van de kerk is een geschiedenis van veranderende interpretaties. Door dat niet in je eentje te doen, maar binnen een gemeenschap ben je je ervan bewust dat jouw individuele interpretatie niet het laatste woord heeft. Dat is een oefening in respect voor anderen, voor de traditie en voor wat geschreven staat. Het -ik- staat niet bovenaan, terwijl die -ik- tegelijk de drager en dus ook de verantwoordelijke is van de eigen relatie met God.
Ik begrijp heel goed dat mensen denken dat geloven gaat om weten en dat zij daarom niet geloven. Of dat mensen het -ik- zo belangrijk vinden dat er geen god naast geduld kan worden. Of dat de geloofsgemeenschappen (ongeveer allemaal) nu vooral in de publiciteit komen met de meest extremistische vormen en wanpraktijken, dat mensen denken dat ze daar niet bij willen horen. Geen enkel probleem. Ik heb er alleen wel moeite mee als ik op de hoop gegooid word van de vervelendste en meest extremistische uitschieters die er ooit in de (jouw) geschiedenis zijn geweest.
ik stond gisteren nog voor een gebouw in een plaatsje hier in de buurt. Wat is dat gebouw? Blijkbaar een ziekenhuis geweest, tot 1976 gerund door religieuzen (nonnen). Zoals zoveel ziekenhuizen, scholen, charitasverenigingen etc. Dat is ook geschiedenis.

Ondertussen merkte ik gisteren al dat het tegenwoordig moed vraagt om te zeggen: 'Ik ben gelovig'. De met de mond beleden respect voor andermans visie etc., het zogenaamde liberale denken is flinterdun. Zodra geloven iets explicieter wordt is er weerstand, afwijzing en intoleratie.

Tsjor

tsjor

Ik zou de interesse van man prima kunnen volgen als hij samen met TS zo'n trip wil maken. Maar een christelijk georganiseerde groepsreis vind ik wat anders. Maar ik begrijp dat jij dat verschil niet ziet, dus dan zullen we het daar niet over eens worden.

tsjor

"Ondertussen merkte ik gisteren al dat het tegenwoordig moed vraagt om te zeggen: 'Ik ben gelovig'. Serieus? Ik merk juist dat belang van religie alleen maar meer toeneemt. Ik zeg zelden tot nooit in een gezelschap dat ik atheïst ben. (Het helpt ook niet dat nogal uitgesproken bekende atheïsten zoals Richard Dawkins zich ook ontpoppen als vooral islamofoob).

Triva

Triva

07-04-2019 om 09:42

Idd

Hij mag best naar Israel willen maar niet tussen allemaal gelovigen. Dat gaat te ver als je allebei niet gelooft.

Amsterdamse

Amsterdamse

07-04-2019 om 10:30

Moed?

Nee dat herken ik ook niet, dat het moed vraagt om te zeggen dat je gelovige bent. Alleen al aan uiterlijke kledingkenmerken herken je bijvoorbeeld luid en duidelijk een moslim. Of een christen met een kruisje als hanger, een keppel, etc.

Mijn kennissenkring is vnl beperkt tot rooms-katholiekgelovigen, moslims en joodse gelovigen. Tsjor, vind je dat beperkt 😉, ik vind het redelijk divers. Ik heb wat losse protestanten in mijn omgeving.
Ik ben gedeeltelijk opgegroeid in een behoorlijk rooms-katholieke gemeenschap. RK is toch een groot deel van de gelovigen in NL. Daar is geloven en naar de kerk gaan echt geen keuze. Ook in de moslimgemeenschap is geloven meestal geen keuze. Het vergt moed om uit de geloofsgemeenschap te treden. Dat geldt ook voor jehova’s, streng gereformeerden, evangelisten, etc.
De groep protestante gelovigen is vrij divers, daar weet ik minder van.

Ik vind het bijzonder en mooi ook dat je vind dat geloven een keuze is. Dat vind ik ook. Maar echt niet dat andere gelovigen dat ook vinden.

En ik zal zeker niet ontkennen dat religie veel goeds heeft gebracht. Maar ik vind ook dat we de ogen niet moeten sluiten voor de ellende die religie veroorzaakt (heeft). De geschiedenis van het door jou genoemde nonnenziekenhuis: weet je wat daar allemaal gebeurde? Ken je de persoonlijke verhalen? En wat stond er tegenover? Ook katholiek worden? Meebidden?

Mijn man (en zijn broers) hebben op een fraterschool gezeten, en dat was geen pretje. Lijfstraffen en ongewenste aanrakingen kwamen veelvuldig voor. Mijn moeder zat op een nonnenschool, idem dito. Ik ben gedoopt onder flinke druk van de gemeenschap. Op de basisschool werden twee meisjes niet gedoopt en daar vond met wat van, zogezegd.

Nog even over dit: het -ik- centraal zetten als iets wat atheisten doen en gelovigen niet, dit stukje:
‘Door dat niet in je eentje te doen, maar binnen een gemeenschap ben je je ervan bewust dat jouw individuele interpretatie niet het laatste woord heeft. Dat is een oefening in respect voor anderen, voor de traditie en voor wat geschreven staat. Het -ik- staat niet bovenaan, terwijl die -ik- tegelijk de drager en dus ook de verantwoordelijke is van de eigen relatie met God.’

Atheïsten leven ook in een gemeenschap, met anderen en niet in hun eentje. Nadenken over de eigen plek in de wereld en relatie tot anderen, zorg dragen voor een betere wereld, voor kwetsbaren, nadenken over de zin van het leven etc is echt niet voorbehouden aan gelovigen.

Maria

Maria

07-04-2019 om 11:44

Hier toch hele andere ervaringen met het katholieke leven

Dit was in Oost-NL. Bijna iedereen was katholiek. Maar daar merkte je niet zoveel van, in de zin van : het was geen onderwerp van gesprek.
Op school kreeg je wel godsdienstles van de pastoor en alle klasgenoten deden de communie. Maar verder kon je alles doen. Ook bevriend zijn met een buurmeisje dat protestant was. Nooit een probleem geweest.
In de puberteit was het geen probleem als je niet meer mee naar de kerk wilde, nou ja, wat gewone puberdiscussie. Mijn ouders hebben een andere kerk gezocht om naar de zondagse mis te gaan. Die was interessanter en een stuk korter . Maar uiteindelijk ging geen van de kinderen nog mee.
De regels van de kerk bestonden wel, maar dat waren regels die je naar eigen inzicht kon toepassen. Je gezond verstand gebruiken dus. Wat de Paus zegt, is niet zomaar wat iedereen moest doen.

Mijn ouders hadden geen problemen met homofilie. In hun bedrijf werkte een homo, die heeft later het bedrijf overgenomen met zijn man.
Een kruisje werd alleen gedragen bij de communie en het vormsel.

Zelf voel ik me geen katholiek meer. Maar ik ben wel blij met de ruimdenkende katholieke opvoeding die ik heb gekregen.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.