Relaties Relaties

Relaties

Ojee

Ojee

05-04-2019 om 20:10

Wat je over hebt voor je partner


Het verschil

Alkes, het gaat mij niet om het verschil tussen groepsreis of christelijke groepsreis, maar op het punt dat je aan de ander aangeeft dat die zelf mag kiezen, terwijl bij de keuze vervolgens achteraf voorwaarden worden gesteld die het wel of niet mogelijk maken. Dit zit op het platte niveau: belofte maakt schuld.
Een stap verder: je kunt ook bedenkingen dat de interesses van man blijkbaar ergens anders naar uit gaat en dat je daarin wel geïnteresseerd bent. Ook dat blijft dan nog aan de oppervlakte, maar dan maak je het voor jezelf in elk geval alvast wat interessanter.
En verder: ook bij een groepsreis kun je je onttrekken aan gezelschap. Mobieltje mee, koptelefoon op, hoe moeilijk kan het zijn.
En dan kan Ojee altijd nog voorstellen dat Isreal leuk is, maar zelf meekijken of een andere reis van een andere organisatie ook mooi is. en zeker met man spreken waarom hij juist die organisatie heeft gekozen. lijkt mij een relevant gesprek.

Tsjor

Mussie

Mussie

07-04-2019 om 11:46

Vreemde keuze

Ik snap dat hij mag kiezen, maar je houdt met je keuze toch ook wel een beetje rekening met je partner? Ik wil dolgraag een keertje een weekje een strandvakantie houden maar mn partner gruwt daarvan. Dus stel ik het niet eens voor. Ik vind dat hij in zn keuze wel iets meer rekening met jou mag houden. En anders gaat hij alleen, is dat geen optie?
Wij gaan wel eens met groepsreizen en ik zou het je daarom echt afraden. Het vergt al veel van je als je in een min of meer gelijksgestemde groep zit, laat staan als je de vreemde eend bent. En je onttrekken aan groepsactiviteiten klinkt makkelijker dan het is. Als jij zelf een ander programma volgt, dan zal de rest daar ook rekening mee moeten houden en die zitten daar niet altijd op te wachten. Die zullen zich terecht afvragen waarom je dan mee gaat als je de activiteiten niet bij jou vindt passen.

Maria

Met beperkte kring bedoel ik dat je nog steeds dit beeld hebt van katholieken: 'RK is toch een groot deel van de gelovigen in NL. Daar is geloven en naar de kerk gaan echt geen keuze. Ook in de moslimgemeenschap is geloven meestal geen keuze. Het vergt moed om uit de geloofsgemeenschap te treden.' En dan even de tussenstap met 'moslimgemeenschap (ook in de meest radikale zin) en op die manier kun je je eigen gedachtencirkel voortzetten.

In elk geval heb je nu het verhaal van Maria gelezen. Dat is voor zuidelijk Nederland veel herkenbaarder dan jouw beeld. Je had ook vandaag een kerk in kunnen lopen en tellen hoeveel mensen daar zaten. Ik zat er niet. Ik draag ook geen kruisje. En ik ben wel gelovig.

Dan de misdaden, de paters en nonnen die al slaand en verkrachtend de kinderen en zieken tegemoet traden en verder is daar ook niets goeds van te zeggen. Ik ga niets goed praten, maar wel een vraag: wie zorgde er dan voor zieken, weeskinderen, vroeg-zwangeren etc.? En ja, er zijn ook vele verhalen van mensen die door de zorg gelukkig in leven zijn gebleven en later een goed leven hebben kunnen oppakken.

Dan komen we in de discussie op het punt waarop we ook de zegeningen en de wandaden van atheïstische levensvisies als communisme, liberalisme en nationaal-socialisme moeten gaan bespreken.

En dan bij de uitsmijter: ja, jouw mening is mooi, maar dat is niet wat de gelovigen ervan vinden. Op die manier houd je je eigen beeld in stand, door een ander verhaal uit te sluiten. Iets in de zin van: ik heb gelijk en als ik geen gelijk heb heb ik toch gelijk.

Ondertussen kun je je ogen niet sluiten voor het gegeven dat de persoonlijke keuze van het -ik- inmiddels de hoogste norm is in deze samenleving. Alleen het milieuvraagstuk dringt daar nu tussendoor, omdat het -ik- dat niet alleen kan oplossen. Maar verder dan de gemeenschappelijk gedragen norm dat we goed moeten zijn voor het milieu komen we nog niet. Daar is trouwens met gelovigen ook goed over te praten. Vanuit Genesis is er een mooi integraal besef over. en recentelijk in Laudate Si heeft de paus erover gesproken. Hij haalde overigens met name de technologische ontwikkeling aan als oorzaak van de milieucrisis.

Met andere woorden: er is goed samen te leven met gelovigen. Je hoeft ze niet te mijden. Wellicht hebben ze een andere achtergrond, maar daar kun je met elkaar over praten. Het is geen gevaarlijk gezelschap.

Tsjor

Amsterdamse

Amsterdamse

07-04-2019 om 12:56

Dus Maria deelt haar ervaring en daarvan bepaal jij dat dat een veel herkenbaarder beeld is? Ja, zo lust ik er nog wel twee.
Nou, misschien is Maria wel opgegroeid in Eindhoven, een grotere stad met meer diversiteit. In de kleinere dorpjes en steden in Brabant en Limburg is het anders.

En ik herken de -ik- centraal stellen ook niet. Dat is nu exact wat ik bedoel met gelovigen, het zg alleenrecht op een gemeenschappelijk gedragen goed doel, het goede doen. Nogmaals: gelovigen hebben daar geen alleenrecht op. Er zijn heel veel atheisten die ook zorg dragen voor omgeving, kwetsbaren, zoals ik al eerder schreef. Wat is dan je beeld van atheisten, alleen maar ikke ikke ikke? Dus het is de schuld van atheisten dat we nu deze samenleving hebben? Want er is geen gemeenschappelojk gedragen norm, behalve klimaat.

Ik heb begrip voor de achtergrond van gelovigen. Erken de invloed en waarde op hun leven. Doen gelovigen dat ook met atheisten? Erkennen zij de waarde van atheisten jn de samenleving?

Als je geboren wordt als rk, wordt je meteen gedoopt, heb je als baby geen keuze in. Dan hoor je dus bij de kerk. Ik heb enorm veel moeite moeten doen om me uit te schrijven, in 7 (!) registers stond ik ingeschreven, oa vanwege verhuizingen. Ik weet niet eens of het wel gelukt is, misschien sta ik nog wel ergens geregistreerd. Als moslim wordt je ook geboren, geen keuze. En dat is bij meer geloven zo.

Je eerste alinea snap ik niet. Wat bedoel je met radicale moslimgemeenschap? Omdat eruit stappen moeilijk is? Dat is ook moeilijk in de niet-radicale vorm.

En hoe kom je er toch bij dat ik gelovigen zou mijden? Dat ik ze gevaarlijk vind? Dat is echt ver naast de waarheid. Dat schrijf ik nergens.

Kaaskopje

Kaaskopje

07-04-2019 om 14:53

Niet alles uitgeplozen

Maar ik ontkom niet aan de gedachte dat o.a. Amsterdamse een beetje is blijven hangen in een generatie voor de mijne. Bij de generatie van mijn ouders en vast ook nog een paar erna, was het nog een schande om een gemengd huwelijk aan te gaan. Mijn ouders waren allang blij dat mijn man gelovig was. Hij RK, wij gereformeerd, maar niet praktiserend. 34 jaar later gelooft niemand van ons nog, tenzij je het paranormale meerekent (man en ik zijn niet geïnteresseerd).

Ook gelovigen maken ontwikkelingen door, wat kan leiden tot een meer verdraagzame, of minder verdraagzame houding. Een verhaal vertellen van hoe het ooit was en dat nog hanteren als goed beeld voor nu, is niet handig.

Amsterdamse

Amsterdamse

07-04-2019 om 15:42

Niet gelovig meer

Kaaskopje, als je niet meer gelovig bent, dan ben je atheist. Je verhaal slaat nergens op. We hebben het over gelovigen en atheisten. De gelovige die zich ontwikkelt tot atheist, daar gaat het niet over.

En blijven hangen? Jij weet niks van mij en mijn achtergrond dus dit soort veronderstellingen hoef ik niet.
Hoe t ‘ooit was’ is niet lang geleden en speelt nog steeds. Als jij dat niet wil geloven, dan niet. Je staat niet open voor de ervaringen van andersdenkenden.

Het heeft ook te maken met groepsdenken: je aanpassen aan de groep, aan de mores.
Reflectie in een groep en als groep is moeilijk. Individuen met een afwijkende mening hebben het zwaar.

En als je ‘uit de groep’ gaat, zie je vaak ineens veel beter de onvrijheden, de zaken die je gewoon maar normaal vond terwijl ze dat niet waren.

Ik vond (en vind) de hypocrisie ongelofelijk lastig in de rk-kerk. En dat herken ik in meer geloven.

Mussie

Mussie

07-04-2019 om 19:06

Sorry

Sorry Tsjor Amsterdamse en Kaaskopje. Echt vast superboeiend hoor, die discussie van jullie als je je erin verdiept. Maar wat heeft het te maken met de vraag? Ik snap dat nooit zo. Waarom starten jullie niet lekker een eigen draadje?

En Ojee?

Ben je er een beetje uit, na een goed gesprek met de dominee en je partner?
Ik ben echt benieuwd of je al je twijfels overboord kan zetten en mee gaat met de groepsreis.

Wilgenkatje

Wilgenkatje

07-04-2019 om 20:32

ook benieuwd, Ojee

hoe het verder gaat. Of je de kennis van je man hebt gesproken, je bezwaren voorgelegd, geïnformeerd hoe het programma wordt ingedeeld.
Als de groep open staat voor andersdenkenden, kan het best wat worden. Het kan voor de deelnemers heel zinnig zijn te horen hoe anderen die niets met kerk/geloven hebben zo'n reis beleven.

Als het erop aankomt, zitten wij mensen toch vaak in onze eigen 'bubbel'. Zo'n reis kan nieuwe inzichten geven, Als je open wilt staan voor elkaar en echt luistert. Als die kennis een dominee is die dat voor ogen heeft, is het misschien mogelijk de stap te wagen.

Amsterdamse

Laat ik nou uit een klein Brabants dorp komen.
En verder deel ik wat Mussie zegt. Het verband met de beginvraag lag in de reacties hier die gingen over hoe erg het was om in een groep met gelovigen te reizen. Maar ik ga dat hele stuk niet herhalen.

Tsjor

Leuk

De bedoeling was ook een leuk kletsdraadje. Zie #1. Of je die discussie over samenzijn met gelovigen nou 'leuk' vind of niet mag je zelf weten. Het lijkt me wel passend in een draadje over reizen met gelovigen als je dat zelf niet doet.

Kaaskopje

Kaaskopje

07-04-2019 om 22:56

Mussie

Oei 😊. Ja, soms komt van het een het ander bij mij.

groepsreis

Ik zou het wat ongepast vinden om mee te gaan met een groepsreis christenen die in Israel de bijbel willen beleven, terwijl ik daar niks mee heb. Om dan met je koptelefoon in de bus te gaan zitten vind ik ronduit onfatsoenlijk. Dus nee, ik zou niet meegaan.

Kaaskopje

Kaaskopje

08-04-2019 om 11:02

ongepast?

die reactie heb ik nog nooit gezien of gehoord over zoiets. Men vindt het vaak juist heel erg sympathiek als je ondanks je eigen gevoelens tóch meegaat. Dat wordt gezien als openstaan voor hoe zij zijn. Maar zo moet je er als buitenbeentje dan wel in wíllen staan. Dus niet constant afhaken en ongeïnteresseerd aan de kant hangen. Er moet een soort compromis mogelijk zijn. Ik doe niet aan bijbelstudies mee als ik me daar niet prettig bij voel (een keer aanzitten kan geen kwaad), ik ga niet mee naar de kerk, maar jullie hebben mijn volle aandacht bij de excursies, dus ook als er in de bus het een en ander wordt verteld. Denk je dat niet te kunnen opbrengen, dan moet je niet gaan.

rutiel

rutiel

08-04-2019 om 12:44

Nee

Ik zou niet meegaan nee. Zonder de discussie over de inhoud van de reis nog eens op te rakelen zou voor mij bovenaan staan dat je partner iets heeft gekozen waar je helemaal geen zin in hebt. Met het kiezen van de vakantie hou je als het goed is toch enigszins rekening met elkaars wensen? Het moet wel leuk zijn voor iedereen. Als je tegen je kleuter zegt: kies jij maar waar we vandaag naartoe gaan, dan kun je de raarste dingen verwachten. Maar als je aan een volwassene vraagt om de vakantie uit te kiezen, mag je erop rekenen dat hij weliswaar zijn eigen voorkeur voorop stelt, maar ook kijkt wat leuk en passend zou zijn voor zijn mede-reisgenoten.

Wat vindt hij eigenlijk van jouw twijfels?

40er

40er

08-04-2019 om 12:49

Over hebben voor de ander

Euh, paardrijden!
Op een rondreis in Scandinavië wilde mijn man graag paardrijden. Ik heb een gruwelijke hekel aan die beesten en vind ze doodeng. Maar, ik ben wel opgestapt, heb de rit uitgezeten en 3 dagen spierpijn gehad. Man vond het geweldig.

Jee o jee

Even helemaal los van de reis, want daarin kan ik me wel vinden in de mening van Alkes en Rutiel: je dringt je partner niets iets op waar die geen klap aan vindt, en groepsreis is hooguit te doen met gelijkgestemden.

Ik zou me zorgen gaan maken als ik een zoekende man had die kennis had aan dominee. Meestal zoeken mensen die wat in de knoop zitten met zich zelf zoeken het meestal niet in de wat gematigder stromingen. Toevallig woon ik tegenover een pinkstergemeenteachtig iets en achter die frisse, blije facade zitten hele conservatieve, orthodoxe denkbeelden en wordt er veel inzet en stevige financiele bijdragen van de leden verwacht.

Over hebben voor je partner

Ik ben wel van de comfort zone geloof ik. Ik heb er echt geen minuut over getwijfeld toen er een uitnodiging kwam om naar Engeland te zeilen. Een heel weekend met sportieve onbekenden op een klein oppervlak, terwijl ik onhandig en traag ben. Daar voel ik me ook absoluut niet toe verplicht. Hij gaat ook een kantpatronen breien.

Ik bak wel eens een varkenshaasje met champignonsaus voor hem, terwijl ik daar zelf niks aan vind.

Pennestreek

Pennestreek

08-04-2019 om 13:45

Wat je over hebt voor je partner

Over de reis: ik vind het land en de geschiedenis op zich zeker interessant, dus naar Israël zou ik wel gaan. Ook nog wel met een groepsreis. Maar niet als die reis geleid wordt door een dominee en ik de enige niet-gelovige zou zijn. Dat gaat te ver buiten mijn comfortzone. En ik kan die zone best flink oprekken hoor. Maar er zijn dus grenzen. Als ik op reis ga wil ik (ook) kunnen ontspannen en ik vermoed dat ik dat niet zou kunnen in een groep gelovigen die met de bijbel in de hand reizen. Het zou nog weer anders zijn als die bijbel gebruikt wordt als een soort reisgids. Zo vind ik de puur geschiedkundige documentaires over de (geschiedenis van) de bijbel op National Geographic heel erg interessant. Maar ik heb niet het gevoel dat dat de bedoeling is van deze reis.

En ik heb heel veel over voor mijn man. Om te beginnen het strijken van zijn shirts. Een wekelijkse opoffering. Hij kan het echt niet, vaak geprobeerd, maar het wordt niks. Helaas. Hij heeft gelukkig ook veel voor mij over. Maar vooral houden we rekening met elkaar, en voelt dat niet zozeer als iets overhebben voor elkaar. Voelt prettiger.

Kenfan, nee, dat is ook niet iets dat je moet willen, op een zeilboot als je zelf niet zeilt. Vind ik idd vergelijkbaar met een groepsreis met echt totaal andersgezinden. Je zit op elkaars lip en dat gaat onherroepelijk schuren.

Kaaskopje

Kaaskopje

08-04-2019 om 14:18

Zeilen

Zeilen, terwijl je het zelf niet kunt vind ik geen probleem, maar dat in groepsverband zou ik dan weer niet trekken geloof ik. Laat mij maar lekker stumperen met iemand die genoeg ervaring voor twee heeft . Dan kan ik gewoon in opdracht dingen doen, die mij door die ene ervaren zeiler worden opgedragen. Ik ben zo als puber met mijn oudere zus wezen zeilen. Dat was érg leuk.

Kaaskopje

Kaaskopje

08-04-2019 om 14:31

Kenfan

moet je bij de Pinkstergemeenschap ook een deel van je inkomen afstaan? Van Jehova's Getuigen weet ik dat, maar Pinkster ook?

Als zo'n reis van de Pinkstergemeenschap uit zou gaan, zou ik zéker niet meegaan. Veel te halleluja.

Toen ik meeging naar Lourdes heb ik totaal niet het gevoel gehad dat ik zwaar over mijn grenzen in het geloof moest duiken. Ja, het staat in het teken van wat daar allemaal gebeurd is, ja je gaat naar de kerk, naar de Grot en de lichtprocessie, maar dat vond ik vooral interessant (de kerk is even 'uitzitten'). Ook als je niet gelovig bent, kan het een moment van bezinning zijn, even tot je door laten dringen hoe je in het leven staat, of je iets hebt om dankbaar voor te zijn (niet iemand maar gewoon in het algemeen). In dat opzicht kun je er wel iets aan hebben. Als je als relatief gezond mens zoveel narigheid om je heen ziet wordt je vanzelf wel wat dankbaarder voor hoe je eigen situatie is. Zo werkt dat bij mij wel in ieder geval. Maar voor de rest was het een hele gewone club mensen die om hele gewone dingen praatte en lachte. 24/7 met Maria bezig zijn hoefde nu ook weer niet .

Wilgenkatje

Wilgenkatje

08-04-2019 om 15:23

geld

Kerken en geloofsgemeenschappen hebben onkosten., net als verenigingen of andere organisaties. Het gebouw waar ze samenkomen en de bijkomende kosten, het salaris van beroepskrachten, daarnaast natuurlijk diakonaal geld voor projecten en stille hulp, geld voor instrumenten, geluidsinstallatie, beamer, schoonmaak. Kinderclubs, jeugdwerk, ouderenwerk, attenties bij gelegenheden. Bloemen, noem maar op. Bij een groot kerkgenootschap zoals de PKN worden salarissen en grote projecten landelijk geregeld vanuit gelden die gemeenteleden bijeen brengen, andere zaken worden plaatselijk betaald. Naarmate een kerk minder leden telt, zal het dringender worden om de balans in evenwicht te houden.

Vrijere geloofsgemeenschappen zoals pinkstergemeenten hebben lang niet altijd een overkoepelende instantie die van alles regelt, de mensen zullen zich daarom meer persoonlijk aangesproken voelen om een bijdrage te leveren. Ook zijn zulke groeperingen vaak wat meer bezig met zending en evangelisatie, wat natuurlijk ook geld kost.

Mussie

Mussie

08-04-2019 om 18:37

Team Alkes

Ik zit echt in team Alkes, ik vind het ongepast om mee te gaan en dan niet mee te doen. Het is een groepsreis, en je drukt met dergelijk gedrag een stempel op die reis. Zoals gezegd, wij gaan vaker met groepsreizen en ik zou het hoogstongemakkelijk vinden als er op zo’n wandelreis iemand meegaat die liever fietst. Stel, je bent met z’n allen iets eerder uitgewandeld, dan moet je toch wachten op die fietser. Waarom ga je dan mee, zou ik denken.
En wat ik al eerder opmerkte, ik snap niet dat je partner dit uitkiest.

11:1

'zou voor mij bovenaan staan dat je partner iets heeft gekozen waar je helemaal geen zin in hebt. Met het kiezen van de vakantie hou je als het goed is toch enigszins rekening met elkaars wensen?'
Van de 12 vakanties van Ojee tot nu toe is er maar 1 samen geweest. Ze heeft 11 vakanties uitgekozen die haar man niet zag zitten.
Om dat probleem op te lossen mocht d eman nu een keer kiezen. Als ze meegaat wordt de verhouding 12:2.

Tsjor

Verbazing

Ik ben verbaasd over de negatieve reacties op groepsreizen met de bijbel. Ik geloof, maar zie mijzelf niet zien als zwaar Hervormd. Als ik een willekeurige Christelijke groepsreis bekijk, krijg ik best zin om te gaan. Het biedt ook voor de niet- gelovige genoeg om te zien en te doen.
https://www.drietour.nl/israel-opnieuw-verdiepingsreis

Nu is de man van Ojee, zo te lezen, ook geen gelovige die zich tot de zwaar-gelovigen schaart. Het is ook niet gezegd dat die dominee geen ruimte over laat voor de deelnemende gelovigen, die wat vrijer in het geloof staan. Gezien de algehele leegloop binnen de kerk, is de dominee mogelijk al blij met de aanmeldingen en zodoende minder kritisch. Ik vind de beeldvorming hier zo eenzijdig terwijl een kerkgenootschap vandaag de dag ook een bont gezelschap van gelovigen kan zijn.

Kennissen die wel eens via de kerk hadden deelgenomen aan een groepsreis naar Israël, hadden zo genoten van het drijven op zout water. De klaagmuur vonden ze maar niets. Misschien niet iedereen over één kam scheren?

Het lijkt mij wel belangrijk uit te zoeken of de reis ook geschikt is voor de leeftijd van de meereizende kinderen.

Ojee

Ojee

08-04-2019 om 20:41

Even rechtzetten

Ik zag dat er in mijn eerste bericht een fout stond. Het moet zijn ‘in de 12 jaar die we samen zijn’ zijn we een keer lang op vakantie geweest. We zijn wel elk jaar een lang weekend weg geweest, waarbij ik meestal het voorstel voor de bestemming doe. Partner en ik latten, en ik ga met mijn kinderen elk jaar wel echt op vakantie. Deze reis is dit jaar, maar het is nog niet zeker of mijn partner dan vrij kan krijgen. De dominee in kwestie schijnt wel een geschikte man te zijn. Hij heeft een achtergrond in het bedrijfsleven en heeft zich op latere leeftijd laten omscholen. De gemeente is protestants vrijgemaakt, dus volgens mij zijn dat niet de heel erg orthodoxen. Mijn eerste reactie op het voorstel was ‘hell no!’, maar ik wil ook wel eens iets voor mijn partner doen, al had ik zelf meer een culturele rondreis naar een veiliger land in gedachten, zonder Bijbel. Mijn partner is ook overwegend ongelovig, maar je weet natuurlijk nooit wat een week in een bus met overtuigende gelovers met een mens doet

Die had ik wel begrepen.

Dit wordt jullie 2e wat langere vakantie samen. Nou, het wordt Israël, een groepsreis met de bijbel in de hand. En je begint al aan het idee te wennen. Komt vast goed

Aagje Helderder

Aagje Helderder

08-04-2019 om 23:21

Vrijgemaakt

Ik wilde me buiten de discussie houden mbt noodzakelijk zijn van geloven of niet geloven, maar ik durf wel te zeggen dat ‘vrijgemaakt’ doorgaans niet staat voor vrijzinnig. Integendeel. De Gereformeerde Kerk Vrijgemaakt is een tamelijk orthodoxe kerk.

Aagje

Plens

Plens

09-04-2019 om 00:47

Dat hangt er vanaf

Wat je orthodox noemt.

Ik kom weg uit de gereformeerd vrijgemaakte kerk en ook daar is het altijd in beweging, wordt het losser. Hier in het westen samengang met de nog lichtere versies nederlands gereformeerd en christelijk gereformeerd. Maar een hoop mensen gooien alles op een hoop tot aan de gereformeerde gemeente toe. En het zijn toch echt andere stromingen. In mijn ogen zijn de eerste 3 zeker niet orthodox.

Kaaskopje

Kaaskopje

09-04-2019 om 01:31

Ouders vrijgemaakt

en mijn moeder oordeelde vorige maand nog dat dat behoorlijk streng in de leer is. Ze was opgelucht dat ze daar afstand van hadden genomen, zo leek het tenminste. Ik denk ook dat het allemaal losser is dan zo'n 50 jaar geleden, maar ik kan er met mijn pet niet bij dat in de tijd van nu nog steeds kinderen naar gereformeerde scholen moeten, desnoods kilometers ver van huis, omdat gewone christelijke niet christelijk genoeg zijn. Laat staan openbare scholen.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.