Relaties Relaties

Relaties

Verjaardagen, hoever ga je?

Toen ik jong was kwamen er nooit ooms en tantes op mijn verjaardag. Dat waren er veel te veel en ze hadden ook geen tijd. Wel kwamen altijd mijn peetouders en dat vond ik erg leuk.
Toen ik ging samenwonen kreeg de oudste zus van mijn partner kinderen. Wij werden uitgenodigd op de kinderverjaardagen, ik vond het eerst vreemd maar het bleef bij twee kinderen en het werd gewoon. Intussen verhuisden wij naar de andere kant van het land waardoor alle familie plots ver weg woonde. We kregen zelf kinderen en combineerden de verjaardagen van de jongens tot een feestdag per jaar. De familie nam vrijwel altijd de moeite om te komen en het waren gezellige dagen. Toen de heren 18 en 21 werden hebben we het voor het laatst op deze manier gevierd. We namen afscheid van de kinderverjaardag met champagne.
Nu is de dochter van de oudste zus van mijn partner moeder geworden, ons nichtje dius. Ze heeft vlot achter elkaar drie kinderen gekregen. En wat gebeurt? We krijgen bij elke kinderverjaardag een waanzinnige uitnodiging om te komen: prachtige foto en gelijk een save the date voor de verjaardag van.haar partner. Pppffff. Het gaat hier dus om kinderverjaardagen van achterneefjes en nichtje en verjaardag van partner van nicht. Dit allemaal in de familie van mijn man. Zelf heb ik ook nog een familie en drie van.onze ouders leven nog. We rijden voor alles minimaal een uur heen en een uur terug. Hoe kan ik nichtje duidelijk maken dat dit voor ons te ver gaat? Dat het echt ophoudt en we niet tot in de tigste graad op verjaardagen willen komen?

Gewoon

Een uitnodiging is precies dat. Een uitnodiging. Die je dus ook mag afslaan. Dus je laat (als je dat netjes vindt vooraf) even vriendelijke weten dat je niet van de partij bent, en stuurt op de verjaardag zelf heel attent een mooie kaart. Klaar. Beter gelijk deze gewoonte inslijten dat dat je de eerste jaren zuchtend gaat m en daarna smoesjes moet bedenken om onder deze gecreeerde gewoonte uit te komen.

En of je daar expliciet woorden aan vuil moet maken? Uitleggen dat het je te veel / te ver is? Kweenie. Is aan jou. Maar ik zou er zelf geen groot ding van maken, en het hooguit indien het zo ter sprake komt, of als je het gevoel hebt dat je er op aangekeken wordt hooguit op een luchtige manier uitleggen. Maar dikke kans dat het, als je dat niet doet, vanzelf goedkomt. Wie weet voelt nichtje zich om wat voor reden dan ook verplicht om jullie te vragen, en is ze stiekem blij als jullie dat aan je voorbij laten gaan....

Wij krijgen al jarenlang hele blije uitnodigingen voor de verjaardagen van puberneefjes die 200 km verderop wonen. Daar doen we precies hetzelfde mee. Heeft nog nooit een scheef gezicht opgeleverd. Ik denk dat broer man het soort van lullig vindt de ooms en tantes niet uit te nodigen, en daarom gewoon die uitnodiging stuurt, maar echt niet verwacht dat we daadwerkelijk komen.

En trouwens....

Wat vindt je partner? Soms kunnen tradities per familie nogal verschillen. Wat voor jou ‘over the top’ is kan voor hem volstrekt normaal zijn. Wel even over praten met zijn 2-en.

Dendy Pearson

Dendy Pearson

23-04-2019 om 13:09

Gewoon

Even netjes laten weten dat je niet komt en misschien wel een leuke kaart sturen.

vlinder72

vlinder72

23-04-2019 om 13:52

Gezelligheid

Misschien willen ze niemand buitensluiten en vinden ze het leuk om iedereen uit te nodigen en te zien.

Het is aan jullie wat jullie hiermee doen. Vinden jullie het ook leuk om familie te zien dan gaan jullie (af en toe eens) en anders ga je niet.

Jutta

Jutta

23-04-2019 om 14:16 Topicstarter

Nichtje

Nog even voor de helderheid: nichtje wil echt heel geaag dat we komen. Ze heeft een vrijgezellige zus en haar partner, die veel ouder is, heeft niemand. Ze wil ook heel graag dat haar opa en oma komen maar die zijn 86 en 91 en die vinden het ook wat vermoeiend worden. Ik zie mijn familie best graag maar mijn prioriteit ligt bij mijn oude schoonouders. Die hebben ons ook steeds vaker nodig. Ze wonen nog zelfstandig en hebben nul hulp van buiten. Kotom, nichtje schiet etbij in maar ik wil me daar niet schuldig over voelen. Ja, ik stuur een kaart , dat wel.

Een uur.

Het is maar net wat je ver vindt en hoe belangrijk de contacten voor je zijn. Een uur met de auto zou voor ons op zich niet de belemmering zijn, maar dat is voor iedereen anders. Wij zijn grotere afstanden gewend.
Een kaart is natuurlijk ook prima, het is een keuze die je zelf moet maken.
Ik zou doen wat vlinder zegt, af en toe wel gaan, voor de gezelligheid.

Jutta

Jutta

23-04-2019 om 14:42 Topicstarter

Grote afstanden

Ja, daar zijn wij ook wel aan gewend, rijden elke keer weer vanuit ZO Brabant naar de Randstad. Maar echt fijn vind ik het niet. Ik zou wel terug willen verhuizen maar ja, man is hightech aangelegd en zal zijn werk altijd hier vinden.
Verder is het voor mij ook wel een beetje principekwestie. Ik ben klaar met de peuterverjaardagen. Misschien word ik weer enthousiast als er ooit kleinkinderen zijn. Maar nu even niet. Heerlijk die volwassen gesprekken.

Mijntje

Mijntje

23-04-2019 om 14:52

uitdunnen

Als de oudere generatie wegvalt - en dat zal binnen afzienbare tijd gebeuren- is het misschien wel leuk om nog wat familie over te houden. Je familie dunt vanzelf uit Dus als je een leuke band met je nichtje hebt en wil blijven houden zou ik (zoveel mogelijk) gewoon gaan. Het is heel aardig dat jullie nog steeds worden uitgenodigd. Jullie horen er kennelijk bij. Daarbij, juist die kinderverjaardagen zijn zo leuk. Maargoed wie ben ik?

Kaaskopje

Kaaskopje

23-04-2019 om 14:53

Doen waar jullie je goed bij voelen

Bij ons in de familie zijn we wel erg zuunig met uitnodigen van familie bij feestelijkheden. Toen mijn énige nichtje trouwde, zijn wij niet uitgenodigd. Aan één kant had ik het best leuk gevonden, maar ik vind en vond het niet nodig. Wij, man en ik, hebben geen enkele oom of tante uitgenodigd, laat staan nichten en neven, bij ons huwelijk. Ik heb er gek genoeg niet eens aan gedácht.

Bij familie en mijn vriendin (wat grappig genoeg eigenlijk een pot nat was (door scheidingen niet meer)), zagen we dat het min of meer ging zoals in jouw familie. Oom en tante kwamen op de verjaardag van achterneefjes en -nichtjes. Ik verbaasde me daar aanvankelijk nogal over. Maar als ze het daar zo gewend waren... waarom dan niet? Alles staat of valt bij hoe je er zelf in staat. Als jij het gevoel hebt dat het wat overdreven is om dit allemaal te blijven volgen, dan zou ik het langzaam afbouwen op een manier die aardig blijft. Liever zomaar eens langskomen met eventueel een aardigheidje voor de kinderen, dan uitgerekend bij een verjaardag aanzitten, zoiets. Daar kun je ook best duidelijk en eerlijk over zijn, als je het maar positief en aardig benadert.

Lou

Lou

23-04-2019 om 14:57

Vanzelf minder

Wij hebben ook nichtjes met kleine kinderen, die gaan we niet meer af voor kinderverjaardagen. Het wordt inderdaad te veel, te ver weg, gevoelsmatig in de familie ook te ver weg om op de voet te willen blijven volgen. Ik snap dat principedingetje wel. Wel jammer dat ze jullie zo graag erbij willen hebben, want je hebt er zelf duidelijk geen zin in. Misschien dan toch maar een beetje om en om, zodat je ze wel af en toe ziet maar niet standaard bij elke verjaardag? Of is dat juist niet handig? Ik zou het ook niet zo snel weten, hier werd het gewoon vanzelf minder, ik weet niet eens meer of we wel of geen uitnodigingen hebben gekregen afgelopen jaar.

Kaaskopje.

Je hebt neven en nichten van ooms en tantes, bij mij zijn het de kinderen van mijn broers en zussen en weer hún kinderen. Ik ben al jaren oudtante. Net zoals Jutta.
Maar ik ga ook niet naar alle verjaardagen, sla ook wel eens over en dat is geen probleem.
Neven en nichten van ooms en tantes kan ik niet bij alle festiviteiten uitnodigen, ook zien we elkaar maar sporadisch. Kinderen van broers en zussen is, voor mij, toch anders.

Jutta

Jutta

23-04-2019 om 15:27 Topicstarter

Oudtante

Ja, dat is het! Ik hik tegen dat oudtante aan. Haha.
Neven en nichten hebben man en ik samen meer dan honderd. Die herken ik niet eens allemaal. We komen sowieso nooit bij elkaar over de vloer. Ik ben dus echt niet gewend om zo close te zijn met mensen verderweg in mijn familie. Maar nichtje en man hebben bujna niemand. Das ook heel raar.

Jutta.

Bij mij net zo, je bent misschien wel familie van me.

Gezellig juist

Ik heb weinig familie en mijn familie is niet echt close dus dan kijk je er misschien anders tegen aan. Ik vind dat soort gelegenheden echter altijd wel leuk en zou willen dat we meer van dit soort gelegenheden hadden samen. Zo zie je elkaar nog eens. Mijn man heeft een grote familie en die komen veel bij elkaar over de vloer. Ze wonen niet in de buurt maar ik vind dat vanzelfsprekende samenkomen altijd iets heel gezelligs hebben. Ik zou wat dat betreft best graag dichter in de buurt willen wonen zodat wij vaker kunnen komen (ze wonen in een ander land).

Over het algemeen ga ik dus wel naar verjaardagen van familie, vrienden en kennissen. Ik heb weinig echte familie maar gelukkig wel een hechte zelfgekozen familie in de vorm van een fantastische vriendenkring en wij vieren alles samen, inclusief verjaardagen, behaalde examens, successen op werk en privé.

En natuurlijk slaat iedereen wel eens een keer over als het niet uitkomt of er clashende afspraken zijn of omdat je gewoon een keer geen zin hebt om te gaan. Dat is uiteraard ook prima.

Herkenbaar

Ook ik ben door mijn techneutische wederhelft in ZoBr beland terwijl de rest van de familie in de Randstad,en ook wij bundelden de gezinsverjaardagen.Als ik me niet in deze draad meld dan denken mijn kinderen vast dat ik mijn dochter heb verdonkermaand en een generatie erbij heb verzonnen vanwege de herkenbaarheid

Hoe staat jouw man er in? Die van mij is meer type Kyana (gezellig juist) terwijl ik een hele week er tegen aan kan hikken van het idee weer het halve land door te moeten rijden om in een huiskamer vol mensen over koetjes en kalfjes te gaan zitten praten.

Drie verre kinderverjaardagen op je sociale verplichtingenlijst.. ik krijg het er plaatsvervangend benauwd van. Misschien is het voor je eigen gemoedsrust toch beter om het duidelijk te maken dat je daar niet aan gaat beginnen, anders komt het iedere keer terug. Na je vijftigste mag je best wat egocentrischer worden.

Tegenwoordig probeer ik dingen wat meer naar mijn eigen hand te zetten. Ik zou in jouw plaats voorstellen een keer per jaar iets met het jonge gezin te ondernemen. Ergens in het midden van het land: dierenpark Amersfoort, de speeltuin bij Austerlitz..

Wilgenkatje

Wilgenkatje

23-04-2019 om 18:50

Die achterneefjes/nichtjes

...hebben weinig familie. Hun ouders gunnen hen wat gezellige drukte en aandacht op hun verjaardag. Jullie dus Die tip van Kenfan om samen wat te ondernemen is een goeie - ook omdat de grootouders daarvoor te oud zijn. Je bent toch op de wereld om elkaar te hellepe niewaar

Ja maar Wilgenkatje

JIj schreef: Hun ouders gunnen hen wat gezellige drukte en aandacht op hun verjaardag. Jullie dus

In dat geval word je dus alleen uitgenodigd om de verjaardag luister bij te zetten, en niet vanwege de warme familieband of je sprankelende persoonlijkheid. Een soort levende slinger als het ware. Geen argument wat mij er toe zou bewegen de auto in te stappen.

Als ouders die gezellige drukte willen op een kinderverjaardag moeten ze gewoon wat vaker socializen bij de creche of aan de schoolpoort.

Kenfan.

Maar Jutta schrijft dat het altijd erg gezellig is en dat ze haar familie graag ziet, dat nicht het écht leuk vindt als ze komen. Dus alleen kameropvulling is hier niet aan de orde, bij mij ook niet overigens. Bij een verjaardag van een neef of nicht zijn mijn broers en zussen er ook. Is gewoon super gezellig.
Het gaat alleen om de afstand en verdelen van tijd.

Jutta

Jutta

23-04-2019 om 20:59 Topicstarter

Ja..

Ja, Kenfan, ik ben bang dat het laatste wel een beetje het geval is. Veel bezoek, veel cadeautjes voor de kinderen ect. Ik heb geen speciale band met nichtje en man ook niet. Hij staat er verder neutraal in. Ze heeft wel een paar andere moeders die ze uitnodigt (komen ook niet altijd) en is verder vooral heel close met haar eigen moeder en niet met overige familieleden.

Dan toch die kaart.

Dan blijft het bij een kaart, ook prima als je gevoel dat zegt.

Kaaskopje

Kaaskopje

23-04-2019 om 22:04

Wil

Mijn nichtje (dat blijft ze ondanks dat ze al 30+ is 😃), heeft kinderen, mijn achter"tante-zeggers" dus. Ik zie ze niet zo heel vaak en heb er daardoor amper een band mee. Aan een kant vind en vond ik dat jammer, omdat wij een erg kleine familie zijn. Maar als ik dan bij mijn vriendin zag hoe iedereen zich met iedereen bemoeide en dus ook met de kinderen, was ik er meteen ook weer van genezen. Leuk om elkaar af en toe tegen te komen en dan weer gedag 😊

Uitdunnen

Iemand zei hierboven dat de familie vanzelf uitdunt. Nu zijn de de opa's en oma's zijn ons onmiddels ontvallen, maar de onderkant van de familiepiramide is aan het uitdijen. Er heeft zich nog geen nieuwe generatie aangediend, maar de neven en de nichten zijn inmiddels wel bijna allemaal van aanhang voorzien. Nu ben ik ook erg gesteld op mijn (schoon)familie maar af en toe iets reunie-achtigs vind ik dan een betere optie dan verjaardagen aflopen of zelf lopen te draven in een overvolle huiskamer, waarvan ik veel mensen amper ken.

zebra

zebra

24-04-2019 om 12:16

misschien niet de verjaardagen bijwonen

maar eens tussendoor afspreken en dan eventueel voor de kinderen een kleinigheidje meenemen?
Zelf heeft mijn man een grote familie met steeds meer achterneefjes en nichtjes, het is haast geen doen om die allemaal langs te gaan.

Wilgenkatje

Wilgenkatje

24-04-2019 om 14:52

'levende slinger'

Leuke benaming Kenfan!

Tja, als je aanwezigheid puur als feestversiering dient, dan is een mooie kaart een fijn alternatief. Goed om serieus na te denken voor je uitnodigingen verzendt. Gaat het je om de persoon en de relatie die je onderhoudt, of om de 'feestversiering'. Kan een gewetensvraagje zijn.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.