Relaties Relaties

Relaties

wie kan me adviseren?

Beste allemaal, ik ben een vader van 41 met 2 kinderen van 8 en 10. Ik ben 11 jaar getrouwd met wat ik altijd dacht ‘de liefde van mn leven’. We hebben altijd een hele gepassioneerde relatie gehad met veel liefde, maar ook veel strijd. Veel woordenwisselingen over jaloezie en verschil van mening over opvoeddingetjes. Voordat de kinderen er waren, hadden we veel oog voor elkaar, maar sinds de kinderen er zijn is die focus (ergens begrijpelijk) volledig naar de kinderen gegaan. Ik ben de persoonlijke en fysieke aandacht enorm gaan missen. Een aantal jaar geleden hebben we een tijdje relatie therapie gehad maar dat heeft weinig effect gehad. We bleven in dezelfde cirkel van emoties en strijd. Wel kan ik zeggen dat we ook wel gelukkig zijn als gezin met 2 prachtige kindjes waar we zoveel liefde aan geven met enorme fijne gezamenlijke vrienden en fijn wonen etc

1,5 jaar geleden ben ik er achter gekomen dat ze met een andere man afsprak. Ii voelde t al zo lang aan! Ze heeft het boetekleed aangetrokken en beloofd nooit meer tegen me te liegen. Vanaf toen kwam ik toch steeds weer achter leugentjes dat ze ergens anders was dan ze zei. Tot op de dag van vandaag wil ze me niet vertellen met wie ze afsprak en zegt dat ze nooit vreemd is gegaan maar ruimte nodig had. Ik heb nu wel t idee dat dat over is.

Ik heb meerdere keren relatie therapie voorgesteld, ik wilde openheid van zaken, communicatie, maar dit heeft ze allemaal afgehouden. Er is een totale afstand en crisis tot stand gekomen. Dus ben ik gaan praten over de scheiding. Ik heb zoveel geprobeerd.
Nu is het moment dat we met de scheiding bezig zijn en laat ze weten dit helemaal niet te willen. Maar ze wil nog steeds niets vertellen over wat er gebeurd is en al helemaal niet in therapie. Dit gaat ze ook echt niet doen!! Waarop ik dan zeg: dan kan ik niet met je verder.

Het probleem nu is dat ik gewoon radeloos ben. Ikheb het gevoel dat alles van mijn kant komt (ook de scheiding) en ik een gezin doormidden knip. Ik weet niet eens meer of ik van haar hou. Zo in de war ben ik. Als ik naar haar kijk, voel ik nog wel liefde.
De oplossingen waar zij mee komt is groter wonen, elkaar vrij laten en aardig en lief tegen elkaar doen. Maar communiceren over wat er gebeurd is, dat wil ze zeker niet.

Soms denk ik te proberen haar alles te vergeven en kijken of we weer nader tot elkaar groeien. Maar dat doe ik nu al 2,5 jaar. We hebben ook al 2,5 jaar geen fysiek contact. Ik ben een man die van vrouwen houdt, ik mis t gewoon.

Zo lastig dit... fijn om zo even te uitten. Heeft iemand een tip hoe ik er achter kan komen dat ik niet een grote fout bega door te gaan scheiden. Mijn vrienden en familie zijn totaal niet meer objectief door mijn verhalen.

Alvast bedankt voor de reacties.

Mari

Mari

12-04-2019 om 12:41

tja

Had je ook al in 'echtscheiding' gepost? Ik herken je verhaal een beetje.

Ikzelf zou zo graag het verhaal van je vrouw weten. Het kan natuurlijk dat iemand ruimte nodig heeft. Maar ja dat kan je als het goed is toch ook met elkaar bespreken en er iets op vinden. Bijvoorbeeld dat ze een weekendje alleen weggaat of met vriendinnen. Of had jij dat absoluut niet gewild? Dan lijkt het logisch dat ze dingen stiekem deed.
Maar ja, leugentjes die jij ontdekt en het afspreken met een andere man, pleiten niet in het voordeel van haar eerlijkheid.

Als zij inderdaad niet vreemd is gegaan, waarom wil ze dan niet naar relatietherapie? Dat vind ik al wat verdacht.

En hoe ziet zij het intieme gedeelte? Ik vind dat je niet iemand aan het lijntje kan houden in een huwelijk zonder intimiteit, hoe denkt zij erover?

Ik denk dat zij zegt "maar ik wil helemaal niet scheiden" omdat zij het gezin bij elkaar wil houden. Op zich heel goed voor te stellen met zulke jonge kinderen maar dan moet je ook de relatie met je partner goed houden. Misschien zou groter wonen oid dan werken maar dan moet ze je niet gevangen houden in een huwelijk dat geen huwelijk is.
Ze houdt je nu aan het lijntje en omdat jij je gezin niet op wil breken, komt ze er mee weg. Ze wil niet aan de relatie 'werken' maar ook niet scheiden.

Hoe zou zij het vinden als jij een vriendin er naast zou hebben? En hoe zou jij dat vinden?

vader78

vader78

12-04-2019 om 13:27 Topicstarter

...

Hi Mary, dank je voor je reactie..
dat zijn goede vragen. Ik heb haar altijd alle ruimte gegeven wb leuke dingen doen met vriendinnen, carrière etc.
Ze wil het liefst alles vergeten en er niet meer over praten. Dan bestaan er geen problemen.
Ik praat en luister daarentegen juist graag naar gevoel en vind juist dat daarmee veel ruis weggewerkt kan worden. Ook over verschil van mening mbt opvoeden.

Ze heeft de laatste jaren gezegd dat ik ook ‘mn gang kan gaan’ omdat ze me op gebied van intimiteit zelf niets kan geven. Heel gek eigenlijk want voor deze crisis was ze al jaloers als ik naar een meisje lachte. Voor mij zal dit op de lange termijn ook geen oplossing zijn.

Mari

Mari

12-04-2019 om 13:55

tja2

In dat geval zal jij degene moeten zijn die beslist: zij vindt het wel best zo en je kunt haar niet dwingen tot relatietherapie, communicatie of intimiteit. Je kunt haar zelfs niet dwingen tot eerlijkheid. Je kan alleen je conclusies trekken.
En dat is heel pijnlijk. Omdat je nog wel om haar geeft maar er geen echte wederkerigheid is.
Je vraagt hier raad maar er is niet veel raad te geven.
Je hebt een paar opties:
- het laten zoals het nu is
- idem maar met een vriendin voor jou erbij (maar ik schat in dat je man bent die niet zo in vakjes wil leven maar meer in een 'totale' relatie met een vrouw, dus dan gaat het alsnog mis tussen jou en je huidige vrouw)
- een scheidingsprocedure inzetten
- je vrouw voor het blok zetten: okay als je door wilt, gaan we naar een goede relatietherapeut en verwacht ik van jou ook bereidheid daartoe. Doe je het niet voor mij, doe het dan maar voor de kinderen want zo gaat het niet.

Laatste zou mijn voorkeur hebben. Ik denk dat het tijd wordt dat je met je vuist op tafel slaat en eens daden gaat stellen. (en wie weet wacht zij daar eigenlijk wel op)

Ik ook

Ik ook

12-04-2019 om 14:29

Keuzes

Of ze is vreemdgegaan begint met de vraag wat jullie daaronder verstaan. Stiekem met een andere man afspreken is geen goed teken. Als ze niet fysiek is vreemdgegaan dan wellicht wel emotioneel.

Zonder openheid en eerlijkheid kan je elkaar niet vertrouwen. Ik ga mee in het advies van Mari. Je vrouw voor het blok zetten, scheiden of blijven, maar dan ook therapie.

vader78

vader78

13-04-2019 om 08:25 Topicstarter

...

Het laatste punt heb ik al een half jaar geleden gedaan: relatie therapie of scheiden. (Meerdere keren) Ze blijft bij haar standpunt.. geen therapie.
Ze legt het allemaal bij mij neer. ‘Als jij wilt scheiden, dan zal ik daar aan meewerken, maar ik wil t niet’ Ze heeft de vorige relatietherapie als zo heftig ervaren.

Ik kom er gewoon niet achter of ik het door rustig door te gaan, de hele boel kan vergeven. Op de lange termijn misschien wel? Zal scheiden niet minstens zo heftig zijn?

Mari

Mari

13-04-2019 om 09:28

ja maar

Als je dat toch al hebt gezegd waarom volg je het dan niet op?
Je houd je dus niet aan je eigen toezeggingen/ dreigingen. Nu zij er niet op ingaat, haal je bakzeil en zet je niet door. Terwijl er intussen niets verandert thuis. En zelfs nu ga je weer op plan b over: als ik haar nu maar kan vergeven, kunnen we wel door. Dat is zelfontkenning man, heel nobel qua intentie maar het werkt niet.

Nee de hele boel vergeven gaat hem niet worden, zeker niet met zo'n opstelling van haar. Kijk nu eens naar de feiten: zij ging (waarschijnlijk) (emotioneel) vreemd. Ze wil niet zeggen hoe het zit maar je hebt haar wel op leugentjes betrapt. Jullie vrijen al jaren niet meer en daar wil ze niets aan doen. En ze wil niet praten en niet naar een therapeut.

Ik denk dat je moet beseffen dat zij (maar we weten hier niets van haar verhaal natuurlijk) op dit moment de relatie verziekt niet jij. Het lijkt net erop als jij een scheiding door zet dat jij de boel opbreekt. Maar zij doet dat. De kwestie is dat je blijft wachten of zij verandert maar dat doet ze dus niet. Dat brengt jou in een verlamde, hopende positie. En ik zou haar eens heel duidelijk maken dat zij degene is die de handdoek in de ring gooit niet jij. Ik vind het erg passief agressief gedrag van haar en daar wordt de andere partij, jij dus (ingehouden) boos van. De 'resentment' zal alleen maar opbouwen.

Ik zou voor jezelf een goede therapeut zoeken om je beslissingen helder te krijgen. En daarnaast zou ik toch eens overwegen hoe het zou zijn als jij minder energie in de relatie steekt. Niet meer hopen dat het goed komt met haar. Wel energie steken in het gezin, goede afspraken, jouw deel aan verzorging en huishouden doen, de band met je kinderen onderhouden maar daarnaast uitgaan met vrienden, sporten, en misschien zelfs daten. Dus als je dan niet direct wilt gaan scheiden (wederom wel edel, maar jij bent er ook hè?) zorg dan in ieder geval goed voor jezelf.
Van haar gaat het niet meer komen hoor.

Jo Hanna

Jo Hanna

13-04-2019 om 11:38

Zij wil niet de relatie die jij wil

Dus je past je aan, maar dan (opr)echt anders blijft je onvrede opspelen. Of je stelt vast dat jij dit niet wil, trekt je grens en zet de scheiding door.

Ik kan me best voorstellen dat je als partners een tijdje door kunt modderen in een situatie die je allebei niet ideaal vindt om te onderzoeken wat de mogelijkheden nog zijn. Maar jij wordt voor het blok gezet: slikken of stikken. Wat ‘elkaar vrijlaten’ betekent laat zich raden.

Groet,
Jo Hanna

vader78

vader78

13-04-2019 om 16:18 Topicstarter

Okeyyyy

Mary.. duidelijke bewoordingen hoor heel erg raak ook!! Heb je hier ook ervaring mee? Ik snap volledig wat je zegt.. Het is ook t proces waar ik doorheen moet/ga. Vanavond ga ik in ieder geval goed stappen

En Jo Hanna.. wat elkaar vrijlaten betekent laat zich zeker raden. Voor mij iig iets anders dan voor haar.

Dank jullie voor de uitgebreide reacties 🙏

Mari

Mari

14-04-2019 om 11:15

tja3

Even ot: ik heet hier Mari geen Mary. Ja ik heb enige ervaring met dit soort processen binnen relaties. Ben zelf ook altijd geneigd mijn grenzen weer te verleggen en weer te wachten en geduld op te brengen tot de ander gaat veranderen. Ik ben er ook, na veel te veel jaren, achter gekomen dat dat dus niet werkt. Dat te veel geduld en grenzen verleggen een soort modus wordt die de ander wel best vindt terwijl ik dan zelf me minder goed voel in de hoop die me op die manier gevangen houdt. Vandaar

vader78

vader78

19-04-2019 om 09:12 Topicstarter

Het lastige is

dat mn vriendin de laatste tijd wel heel vriendelijk en geïnteresseerd doet. Ik twijfel zo veel... en ik weet t.. zo duurt het maar en duurt het maar..

Het heeft denk ik ook te maken dat ik het heel moeilijk vind om knopen door te hakken en met name zo’n grote als een scheiding inzetten.

Ik zit er aan te denken naar de huisarts te gaan en dit met hem te bespreken. Misschien kan hij me doorverwijzen naar een psycholoog (heb ik destijds ook al gedaan toen ik vermoedens van een affaire had... het ging toen alleen maar over mn vrouw).

Hebben jullie ervaring met een vorm van psychologische hulp, of een vorm van coaching hierin?

Plien

Plien

19-04-2019 om 09:40

Relatie zonder relatie

Wat jouw vrouw voorstelt (we blijven een gezin, maar laten elkaar vrij) gaat in ieder geval problemen opleveren. Als je beiden overtuigd hier in stapt en de relatie met elkaar onderhoudt kan het misschien wel hoor, maar zoals jullie nu met elkaar zijn gaat gegarandeerd een van jullie beiden op een gegeven moment iemand ontmoeten met wie je wel een relatie op wilt en dan wordt het alsnog scheiden in een nog vervelender situatie.

Dat is zoals ik het zie, geen ervaring gelukkig.

Brave Hendrik

Brave Hendrik

22-04-2019 om 15:11

Een ander perspectief

Misschien heb je een ander perspectief nodig. Toen jullie destijds met elkaar begonnen stonden jullie totaal anders in het leven. Beiden vrijgezel (neem ik aan). Ongebonden en autonoom. Nu helemaal in de familierol gegroeid wat een totaal andere positie is. Hoe zien jullie elkaar nu nog. Ben je nog steeds de man waar zij destijds tegen op keek, of heb jij je als gedienstig vader, met alle beste bedoelingen, ingezet voor het gezin, weggecijferd en een onzichtbare schim gemaakt van de man die je destijds was? Of is jouw vrouw verder ontwikkeld en is ze er achter gekomen dat ze geen interesse meer heeft in mannen?
Zelf heb ik een familieopstelling laten maken wat mij veel inzicht heeft gegeven in het krachtenspel binnen mijn relatie. Voor ons was het te laat, maar wie weet voor jou...

vader78

vader78

24-04-2019 om 22:08 Topicstarter

Dank ...

voor de tip. Familie opstelling kan zeker een eye opener zijn. Zou mooi zijn als we dit samen konden doen, maar zij staat hier zeker niet open voor. Helaas..

Kleine update..

Heb haar vandaag geconfronteerd dat ik open kaart wil... met wie ze waar heeft afgesproken etc.. antwoord wil krijgen op mijn vragen. Anders echt niet meer verder kan met haar. Ze reageerde wederom afwijzend. ‘Zal niets meer uit t verleden oprakelen en wil alleen nog maar naar de toekomst kijken’ Neemt t mij zelfs kwalijk dat ik nu wil scheiden.. ook zo voor de kindjes...

Zit totaal vast en lijkt maar 1 uitweg en dat is scheiden..

Pennestreek

Pennestreek

24-04-2019 om 23:01

Oh, dat is wel heel vals

Geen openheid van zaken willen geven en dan de schuld bij jou leggen als jij op die voorwaarde niet verder wilt of kunt. Ik vermoed dat er dingen zijn die zij zelf niet onder ogen wil zien, dat ze zo afwijzend staat tegen alle vormen van praten en therapie.
Misschien dat ze wel open staat voor de TED-talk(s) van Esther Perel over vreemdgaan in een relatie en het herstel daarna. Perel is intussen wereldberoemd als relatietherapeut. Zij heeft hele zinnige dingen gezegd over relaties en het herstel daarvan na vreemdgaan. Een van de voorwaarden is eerlijkheid en openheid, zonder dat kun je niet verder, is er geen basis. Ook in de draadjes Verder na ontrouw hier op OO is dat toch echt een terugkerend thema. Als ze niet wil scheiden zal ze open kaart moeten spelen. Het is het een of het ander.

Overigens is openheid niet tot in detail alles vertellen. Details als hoe vaak, waar, hoe moet je niet willen weten. Dat doet wat met je, en je raakt de beelden niet meer kwijt. Wat wel relevant is, is hoe lang, met wie (een collega? Die kan ze niet ontlopen waarschijnlijk, dus daar moeten jullie het dan over hebben, wat dat betekent) en of het er meerdere waren en natuurlijk het waarom. Zij heeft er vast een reden voor, maar over het algemeen (ook volgens Perel, en volgens mij heeft ze gelijk) is het zo dat de vreemdgaande partner zegt iets te missen in de ander/de relatie, maar eigenlijk mist diegene iets in zichzelf. Ook voor je vrouw is het dus belangrijk te zoeken naar het échte waarom.

Ik snap haar niet zo goed, zij wil niet scheiden, jij ook niet, maar jij wil (moet) wel weten waar je mee te maken hebt. Dan lijkt het sommetje mij niet zo moeilijk. Zeker omdat je al hebt laten zien dat je niet bij het eerste slechte nieuws of het eerste beetje wrijving je boeltje pakt. Ik hoop voor jou en voor haar dat ze toch nog therapie wil. Daar leer je allebei zo veel van, is zo waardevol, ook als jullie toch uit elkaar gaan.

Mari

Mari

25-04-2019 om 09:07

Je moet het onder ogen zien

Dat zij je op deze manier in de tang heeft. Zij gaat niks vertellen, wil niet naar de relatie therapeut maar jij bent de boeman als je wilt scheiden. Laat je niet van de wijs brengen: zij verpest jullie relatie. Lees mijn eerder posts nog eens. Je blijft maar hopen op verandering. Dat siert je want je wilt je gezin niet opbreken. Maar dat doet zij hoor met haar passief agressieve opstelling. Je moet actie ondernemen want dit gaat je eigenwaarde ondermijnen.

Jo Hanna

Jo Hanna

28-04-2019 om 13:57

Zij heeft een relatie met JOU

Als zij een relatie wil hebben met jou, is het belangrijk dat ze ook belangstelling heeft voor wat belangrijk is voor jou. Als ze zo stellig is in wat zij wel en niet wil en daarin niet bereid is zich naar jou toe te wenden om oprecht te horen wat jij nodig hebt en jullie behoeften in evenwicht te brengen, is de relatie al op sterven na dood. Het kan prachtig zijn om het verleden te kunnen laten rusten en positief verder te gaan maar alleen als je daar allebei achter staat. Niet om het wangedrag van een van beide onder het tapijt te vegen en de ander zich schuldig te laten voelen dat hij het er nog over wil hebben.

Ik ben het met Mari eens: ze zet jou onder druk om jouw behoeften bij het grof vuil te zetten. Jij kunt niet afdwingen dat zij meewerkt aan wat belangrijk is voor jou in een relatie maar dat er geen bereidheid lijkt te zijn om op zijn minst verbinding te maken met jouw gevoelens, pijn en behoeften is niet hoopgevend. Zij lijkt een relatie te willen waarin ze kan doen wat ze wil zonder dat jij daarover 'zeurt'. Jij moet je afvragen of je dat wil en daarover heel duidelijk zijn naar haar. Als ze niet met jou wil zoeken naar een vorm waarin jij ook tot je recht komt, wil ze geen liefdesrelatie met jou. Dat moet dan maar duidelijk worden, hoe pijnlijk ook.

Groet,
Jo Hanna

weethetniet

weethetniet

30-04-2019 om 14:41

samen een relatie

Wat een lastig verhaal zeg en ik heb het gevoel dat jouw vrouw zich zo gedraagt dat jij bijna wel een scheiding in gang gaat zetten. Ik snap heel goed dat jouw vertrouwen beschadigd is als zij contact heeft gehad met een andere man. Waarom heeft zij dat gedaan. Dat is wel de moeite om daar achter te komen. Het contact zoeken met een ander wil vaak zeggen dat iemand niet gelukkig is met zichzelf. Zou dat de reden kunnen zijn dat jouw vrouw niet gelukkig is met zichzelf en hierdoor iets buiten de deur zoekt. Jammer dat zij niet in therapie wil. Dat is wel belangrijk omdat je samen vaak in dezelfde visuele cirkel blijft zitten. Als zij dat echt niet wil en jij kunt zo niet verder dan moet je wellicht hoe pijnlijk dan ook je eigen keuzes maken. Jij geeft jouw grenzen niet goed aan. Wellicht denk zij, het loopt wel los, hij gaat toch niet! Mijn inziens neemt ze jou en jouw bijbehorende gevoelens niet serieus.

Heb je het wel eens aan haar gevraagd? Wat het met jou heeft gedaan dat zij contact met iemand anders heeft gezocht? Waarom wil zij hier niet open over zijn? Wellicht als je die vraag wel stelt dat ze dan gaat inzien hoe belangrijk bepaalde zaken voor jou zijn. Dan kan ze daar ook naar handelen. Dan kan zij zich inleven wat het met jouw heeft gedaan.

Hoe ziet zij eigenlijk de toekomst samen?

vader78

vader78

01-05-2019 om 16:29 Topicstarter

En verder..

Dank jullie wel voor jullie reacties. Het kan zo fijn, helder, direct en hartverwarmend zijn als mensen zo meedenken en leven.

Op mijn voorstel op volledige openheid kwam in eerste instantie niets. Toen ik een aantal dagen geleden daarop met een aantal (data) voorstellen kwam om met de scheidings makelaar te gaan zitten voor een intake, kreeg ik over de app een stuk ‘openheid’. Het afgelopen jaar heeft ze ook nog een andere man gezien (na het jaar ervoor, een ander collega). Iemand die ouder was en die haar op handen droeg en haar begreep. Ook weer een collega en ook bij deze man zegt ze geen affectie gevoeld te hebben. Ze zegt dit niet meer te kunnen voelen. Ze hebben dus regelmatig afgesproken.

Nee... echt gelukkig is ze niet met haarzelf en ze lijkt dit steeds weer te halen bij andere mannen (zonder zegt ze zelf fysiek contact). Ze heeft nu dus wel meer openheid gegeven en zegt echt dat ze nu alles heeft gezegd. Wil dus het liefst nu met een schone lei verder (met mij)

Het punt is dat deze ‘openheid’ mij helemaal niet oplucht. Ik vind het zo erg dat ze de verbinding met andere mannen heeft opgezocht ipv met mij. En steeds moet ik er maanden later achter komen dat ze weer heeft gelogen over waar ze was...

Mari

Mari

01-05-2019 om 18:00

maar...

Vraag je haar ook waarom ze dat doet? Wat ze in jullie relatie mist?

Pennestreek

Pennestreek

01-05-2019 om 18:23

En vooral

Wat gaat ze doen zodat het niet weer gebeurt?

Fijn dat ze nu soort van open is geweest, opener in ieder geval. Ik zou aangeven dat je daar heel blij mee bent, maar dat het voor jou een eerste stap is. Er is echt nog meer nodig. Het lijkt me dat ze zelf toch ook het leven anders zou willen. Geen affectie (meer) kunnen voelen lijkt me vreselijk eenzaam, daar zou ik wat aan willen doen. Heeft ze dat gevoel wel gehad, vroeger, voor jou? Voelt ze dat wel voor jullie kinderen? Allemaal vragen die ik haar zou stellen.

Voor mij een enigszins herkenbaar verhaal. Man heeft altijd geroepen dat hij geen of weinig emoties had. En ook nauwelijks herinneringen aan vroeger. Vond ook na 27 jaar dat hij geen gevoel meer voor mij had. En zei dat hij dat ook eigen ook nooit had gehad. Onze therapeut heeft hem de weg gewezen naar zijn gevoel. Ze zijn stapje voor stapje gaan zoeken naar wanneer en waarom het is verdwenen, en voor wat betreft zijn gevoel voor mij, daar is hij naar op zoek gegaan door naar foto’s te kijken en naar muziek te luisteren uit onze begintijd. Zo kon hij weer bij dat gevoel komen, het weer terughalen, want dat is er echt wel geweest. Het is dus echt de moeite waard om er verder op door te vragen. Maar het is wel een langdurig proces, want het was best pijnlijk. Man moest echt zichzelf en zijn jeugd onder ogen komen, die hij zeer effectief had weggestopt. En dat kan ze zeer waarschijnlijk niet alleen, ook niet alleen met jou.

Ik hoop dat jullie stukje bij beetje toch verder komen, want het klinkt alsof ze je echt niet kwijt wil. En dat moet jou hoop en moed geven.

weethetniet

weethetniet

07-05-2019 om 10:43

hoe is het met je?

Ik ben even benieuwd hoe het nu met je is Vader78. Hebben jullie al weer wat stapjes kunnen zetten? Krijg toch het gevoel dat zij iets mist en dat buiten de deur zoekt. Een stuk waardering, aandacht. Ik snap dat dit heel moeilijk voor je is, dat zij "emotioneel" vreemd is gegaan. Dat doet zeker pijn. Zeker ook het gevoel dat ze liegt dat doet iets met jouw vertrouwen.

Zou je het haar durven vragen waarom zij dit buiten de deur zoekt en wat zij mist bij jou. Het feit dat zij geen affectie voelt zegt iets over haar. Ergens zit bij haar een blokkade. Het zou wellicht voor haar fijn zijn als zij met hulp van een psycholoog uit gaat zoeken waardoor het komt. Ik weet hoe het is om geen affectie te voelen. Dit kwam bij mij door jarenlang op mijn tenen te lopen. Hierdoor voel je niks meer, voor niemand. Je hebt gewoon weinig emoties omdat je in een overlevingsstand zit. Heeft zij iets meegemaakt?

Ergens wil je jouw niet kwijt. Jij dreigt met een scheidingsmakelaar en zij geeft openheid, hoe pijnlijk dat voor jou is.

Bij ons is het waarschijnlijk te laat, maar ik zie bij jullie wel mogelijkheden. Hier moet je toch uit zien te komen?

vader78

vader78

10-05-2019 om 05:34 Topicstarter

Het gaat..

Het gaat... Eigenlijk niet heel lekker. We zitten totaal vast in de communicatie. Zij vind dat ze genoeg openheid heeft gegeven en wil er niets meer over zeggen. Als ik zeg: ‘zullen we weer wat plannen om te praten’ is haar eerste reactie: ‘waar wil je over praten, ik heb alles al gezegd’. Ik weet t, misschien ben ik maar op zoek naar meer info, terwijl die er niet is. Maar ik heb gewoon t gevoel dat ik een half (of verzonnen) verhaal heb gehoord. Kan t gewoon niet loslaten.

Op jullie vraag waarom ze zich openstelde voor anderen. Mijn vrouw voelde geen verbinding met mij, heeft het gevoel dat ze niets goed doet in mijn ogen. Voelde zich gewaardeerd door die mannen. Ik snap dat ergens ook wel. Ik heb veel kritiek op haar (gehad) de laatste jaren. Ik ben anders naar haar gaan kijken na al dat bedrog. Ze is hier echt heel ver in gegaan. Heeft zakenreisjes in scène gezet, veel vriendinnen als alibi in gezet etc etc. En dat alle mannen haar interessant vinden snap ik ook. Het is een prachtige vrouw om te zien en geeft mannen heel snel het gevoel dat ze kans bij haar maken. Door haar interesse in ze, hoe ze naar ze kijkt die blik, intelligentie etc

Afgelopen week een heel serieus gesprek gehad met een scheidingsmakelaar. Wederom zeer confronterend. Op de terugweg zegt mn vrouw dat zij t niet wil en tegen iedereen te gaan zeggen dat zij niet wil scheiden en dat dit van mijn kant komt. Ik geef haar nog de mogelijkheid om in therapie te gaan maar dat ziet ze echt niet zitten omdat we dat al ooit geprobeerd hebben en het geen zin heeft. Als ik vraag wat voor haar de oplossing is en wat ze wel wil, zegt ze steeds als een mantra: ‘gewoon lief en aardig tegen elkaar doen’. (Of een groter huis of wellicht nog een 3e kindje) Voor mij is er gewoon veel meer voor nodig voordat ik dat weer kan. In gesprek (of op een andere manier in verbinding komen) of een fijne knuffel. Ze zegt dat dus niet te kunnen. We liggen echt TOTAAL niet op 1 lijn.

De knoop doorhakken uit elkaar te gaan voelt ook als een eenzame en onzekere beslissing.

vader78

vader78

10-05-2019 om 10:16 Topicstarter

@ Weethetniet, pennestreek, Mari, Jo-Hanna

.. nog even dank voor jullie dat jullie de tijd nemen dit te lezen en te reageren. Is zeker steunend.. hoe (uiteenlopend) de adviezen ook zijn.

Ik heb de verhalen van sommigen van jullie ook voorbij zien komen op dit forum. Ook (deels) herkenbare verhalen trouwens. Jullie ook veel sterkte met al deze ingewikkelde relatie perikelen. Als ik al die verhalen over al deze verschillende relatie crisis lees, denk ik gelijk.. waarom gaan we elke keer weer die ellende aan, haha. Maar we zijn mensen en allemaal op zoek naar waardering en liefde. Gelukkig maar!!!

Niet glashelder

Toch is het m.i. niet glashelder dat ze hen ziet als vrienden, gesprekspartners met overeenkomende raakpunten of als mensen waarop ze verliefd is.
Het komt best beklemmend over als je man niet wilt dat je met andere mannen praat ondanks dat hij zegt dat hij je de ruimte geeft. Kent hij je dan wel? Gelooft hij dan dat je in staat bent hem zo min te behandelen?

Spiegel:
Ik denk dat je je ook eens in haar positie zal moeten verplaatsen, om te voelen hoe dat overkomt, dat wantrouwen. Idd niet erg libidoverhogend.
Zelfs kwetsend voor zowel je vrouw als voor jou als je denkt dat ze daartoe in staat is.

Dus voor je drastische besluiten neemt...

Mari

Mari

10-05-2019 om 11:22

Ja wat Flanagan zegt

dat zou wel eens een mooie, verhelderende stap kunnen zijn: richt je niet meer op wat zij heeft gedaan of niet gedaan: ga eens kijken wat jouw aandeel was in waarom zij een soort van afhaakte. En als je iets kunt ontdekken: ga daar concreet aan werken. Of je nu met je vrouw verder gaat of niet, voor jezelf en voor volgende relaties kan dat ook nuttig zijn. Maar wie weet: als zij ziet dat jij daarin wil veranderen, dat zij ook weer open durft te gaan. Nu richt je je erg op wat zij wel of niet doet en geeft daarmee je kracht uit handen.
Dus:waarom heeft zij zich zo teruggetrokken en hoe zie jij jouw rol daar in?

vader78

vader78

10-05-2019 om 14:19 Topicstarter

Flanagan

Ten eerste... mijn vrouw is altijd vrij geweest om met iedereen om te gaan en dat is ze nog steeds. Man of vrouw.. zij is niet mijn bezit en ik gun haar alle ruimte. En dat wantrouwen komt wel degelijk ergens vandaan. Daar heb ik mijn ervaring mee en dat is niet op gevoel maar op feiten gebaseerd.

Dat ik in de spiegel moet/kan kijken, ben ik het met jou en Mari eens. Maar het is lastig en moeilijk dat ik de hele tijd zo hard aan het werken ben, terwijl ik van haar kant geen enkel intitiatief zie.

Toon

Oef,, begin je tegen je vrouw ook zo. , zo aangevallen.

Ik bekijk het puur vanuit de info die je hier deelt. Nergens staat dat ze is vreemdgegaan.
De reactie van je vrouw komt over als die van iemand die jou niet durft te vertellen met wie klets, uit vrees dat je haar toch niet vertrouwt.
Nu begin je over feiten en ervaringen. Is haar biecht een feit dat ze met een ander iets meer heeft dan een gesprek? Ik vond het meer een toegeven dat ze niet durfde te vertellen met andere mannen leuke gesprekkken te voeren. Dat zijn m.i. twee hele verschillende dingen.

Maar goed, je wilde een tip. Zoek uit of je haar niet te zwaar beoordeel, voor de scheiding is ingezet.
Nog een tip: praat eens met een therapeut over de wijze waarop je tegenslagen verwerkt. Misschien leer je er zelf veel van, of leer je ook vanuit een andere hoek naar situaties te kijken; minder onzeker.

Ik bedoel het goed met je.

vader78

vader78

10-05-2019 om 20:36 Topicstarter

Weet ik

Flanagan is zag het ook niet als een aanval. Mijn toon klonk voor jou aanvallend maar was dat zeker niet zo bedoeld.

Dank je wel voor de tips. Waardeer ik!

vader78

vader78

10-05-2019 om 20:42 Topicstarter

Weet ik

Flanagan ik zag het ook niet als een aanval. Mijn toon klonk voor jou aanvallend maar was dat zeker niet zo bedoeld. Ik wilde de situatie alleen helder opschrijven.

Wat ik nog niet eerder heb verteld is dat mijn vrouw ruim 1,5 jaar lang met een man afsprak en dat ze met hem in een hotel sliep. Haar verhaal is dat er fysiek niets gebeurde. Dat laat ik in het midden. Toch voelt het voor mij als (emotioneel) vreemd gaan.

Dank je wel voor de tips. Waardeer ik!

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.