Relaties Relaties

Relaties

Yara

Yara

17-05-2019 om 10:50

Huidige partner heeft veel moeite met ex partner

Hi allemaal,

Ik zit sinds enige tijd met een erg lastig dilemma. Uit mijn vorige relatie heb ik een kind van 8 jaar. Echt super lief, mooi, vrolijk mannetje. Hij geeft veel liefde aan zijn omgeving aan vriendjes maar ook aan mij en de nieuwe partners van zijn ouders. Die van mij heeft daar geen moeite mee. Het is echt een schat. Je merk wel dat hij het opgroeien in 2 huizen vergelijkt en daar zit een contrast. Vooralsnog praat hij makkelijk en kan goed grenzen stellen en zijn behoeftes uitspreken.

Hij vind mijn partner ook erg leuk. Mijn huidige partner ken ik alweer 6 jaar en is betrokken sinds 4 jaar. We hebben ruim de tijd genomen in het daten zonder mijn zoon daarin te betrekken. En we wonen sinds een jaar samen. Ik heb Co- ouderschap. Mijn partner laat de rol van vader aan mijn ex over. Maar helaas heb ik geen goed contact met de vader van mijn zoon. Het is een vervelende onnodige strijd. Waar pijnlijke voorvallen zich hebben voorgedaan. Dat heeft invloed door de jaren heen op mij. Ik moet vaker geven en trek vaak aan het kortste eind. Ik heb het een plek gegeven. Ben een positief mens en geef hem de ruimte om zijn leven met zijn huidige partner ook volgens hun wens in te vullen.
Maar mijn partner heeft het daar erg moeilijk mee. Hij ervaart dat wij altijd de verliezende partij zijn. En kan zich moeilijk neerleggen hoe ik in het verleden ben behandeld door mijn ex. Wij ruimen regelmatig de puinhoop op wat ex creëert en lopen achter de feiten aan.
Het is zelfs zo erg dat mijn partner mijn ex intens haat. Ik snap het. En ik geef hem daarin gelijk. Hij heeft moeite om hiermee nog langer om te gaan.
Ook merkt hij dat het hierdoor lastiger wordt om een verdere band met mijn zoon op te bouwen. Mijn partner wil zo min mogelijk op het pad van mijn ex komen want wil alle negativiteit uit de weg gaan. Ze zien elkaar amper, al 8 maanden niet gezien. Partner gaat zwemles, school en voetbal ook uit de weg om mijn ex maar niet te zien. Maar dit gaat ten koste van de band met mijn zoon.

Het heeft niets met ons als geliefden te maken. We zijn gek op elkaar, zijn geen ruziemakers en we hebben het ontzettend goed en fijn met elkaar. Ik ben dol op hem en hij op mij. Maar dit is voor hem een te groot obstakel geworden.
We zijn nu op het punt om de relatie te beëindigen hierom en dat doet heel erg veel pijn en het voelt echt heel oneerlijk.

Ik vind dit echt heel erg lastig. Liefde is ook loslaten. Maar dit voelt zo oneerlijk. Iemand hier ervaring mee?


Tja

Je kunt nou eenmaal niet doen alsof je ex nooit bestaan heeft. Hij maakt, via jullie zoon, toch deel uit van jouw leven. Hoe moet dat voor je zoon zijn als hij merkt dat zijn vader gehaat wordt? Dat lijkt me geen goede basis. Als jouw vriend jouw verleden niet kan accepteren, kan er dan wel een toekomst zijn?

Yara

Yara

17-05-2019 om 11:11

I know

Hi Knuf, hij merkt de afkeer richting mijn ex niet. Wel als gevolg dat mijn partner zich niet 100% kan geven. En mijn zoon geeft aan dat hij het wel leuk zou vinden als partner ook brengt en haalt met school en voetbal. Dat is natuurlijk geen vereiste. Ik red dat zelf ook allemaal.
Maar voor mijn partner is dat wel een dilemma. Hij wil niet in het vaarwater komen van de ex. En vind niet dat een full on vaderrol aan hem is.

Qua toekomst is nu dat we een besluit nemen of het nog ergens werkbaar kan zijn. Het is hierdoor niet in balans. En dit is voor hem een te groot offer.

niet als jouw ex zien

Eens met Knurf dat je niet kunt doen alsof je ex ooit heeft bestaan. Het is tenslotte de man geweest met wie jij samen was (wat misschien ook pijnlijk is voor je partner om te realiseren).
Het zou goed zijn als je partner je ex niet langer beschouwt als jouw ex maar als de vader van jouw zoon. Je schrijft zelf dat je partner een goede band heeft met jouw zoon. Realiseert je partner zich wel dat jouw ex, de vader van je zoon, voor je zoon ontzettend belangrijk is. Waarschijnlijk samen met jou de meest belangrijke persoon in zijn leven. Wat doet het met je zoon als zijn vader zo gehaat wordt?

Yara

Yara

17-05-2019 om 11:40

...

Als dit wel een normaal co-ouderschap was dat geen issue geweest. We hebben de hoop laten varen dat het ooit wel gemoedelijk zal zijn. Praten is al herhaaldelijk geprobeerd.

Daarom is het denk ik ook zo confronterend om ex wel als vader van mijn zoon te zien. Ook omdat het zijn eigen vlees en bloed niet is. Dat is het juist voor hem: hij zal er altijd mee geconfronteerd worden. De eerste jaren ging het nog prima.

Om te voorkomen dat dit verslechterd en dit gevolgen heeft voor mijn zoon moet ik daar ook een besluit in nemen. Zoon is 1e plaats en ik gun hem de wereld en niet dat hij hier wel iets van gaat merken of dat dit hem beschadigd. Gelukkig kunnen partner en ik hier als 2 volwassenen over praten en beseffen we goed, hoe pijnlijk het zal zijn om elkaar los te laten, dat we een keuze moeten maken wat voor ons allemaal een gezonde stap zal zijn.

Ik ook

Ik ook

17-05-2019 om 11:54

Dat gaat ver

Om je relatie te verbreken om een ex. De ex vrouw van mijn partner is zeker geen vriendin en ik voel geen behoefte om haar te zien, maar ze is wel de moeder van twee kinderen in co ouderschap. Als jouw partner betrokken is in praktische zaken voor jouw zoon dan hoeft je ex daar toch niet bij te zijn? Sport, halen brengen van en naar school.

Je ex man maakt geen deel uit van je dagelijks leven neem ik aan. Alleen overleg over zoon, praktische zaken afstemmen. ZoAls ik het lees heeft je partner er moeite dat jij je ex te veel laat bepalen. Kan me voorstellen dat dat jullie gezin beïnvloed. Jij hebt de sleutel in handen om dat niet toe te staan, grenzen te stellen.

Jasmijn

Jasmijn

17-05-2019 om 12:08

zonde

Ja ik zou dat ook zonde vinden. Zoveel waarde zou ik ex niet geven,dat hij het indirect ook nog voor elkaar heeft gekregen jullie relatie om zeep te helpen.
Leer grenzen stellen en realiseer je dat er, wanneer je kind ouder wordt, minder momenten zijn waar je nieuwe partner je ex moet zien.
Mijn nieuwe partner heeft een ex die ik bijna nooit zie, ja op heel,heel bijzondere dagen op school, maar echt heel weinig. Bij de schoolvoorstelling zijn er meestal maar 4 kaarten max. te vergeven, die zijn dan voor vader, moeder, opa en oma, dus ik pas er niet eens meer bij (niet dat ik dat erg vind) dus zo is het mooi opgelost. Bij diploma uitreiking van mijn eigen kinderen waren er ook maar 2 kaarten beschikbaar, los van het feit dat mijn nieuwe partner daar wat mij betreft ook niet bij hoefde te zijn (vond mijn zoon ook niet belangrijk)
Kortom, er zijn voldoende dingen die je nieuwe partner met je kind kan doen, en sommigen dingen gewoon niet. Alleen, wat "ik ook" hierboven al schrijft, probeer de grens met de ex streng te bewaken en ik gok dus, dat het in de loop van de jaren, als je kind ouder wordt, er minder bemoeienis nodig is.

Offer?

Als jouw vriend de relatie inderdaad ziet als een te groot offer, lijkt de keuze me al gemaakt.

jouw vriend ...

Ik heb de indruk dat jouw vriend de rol van vader op zich neemt wanneer de jongen bij jullie is. Maar dat is hij niet, de jongen heeft al een vader en jouw vriend moet dat aanvaarden, dat zijn nu eenmaal de principes van een nieuw samengesteld gezin en jouw partner vat dat niet.

En als jij de situatie met jouw ex kan aanvaarden zoals ze is, dan zou hij dat eigenlijk ook moeten kunnen; afstand nemen is hierbij het toverwoord.

Misschien kan relatietherapie voor jouw partner soelaas brengen om hem bij te brengen welke zijn plaats in het nieuwe gezin is, maar ik vermoed dat hij die plaats niet of maar heel moeilijk zal kunnen aanvaarden.
Het is niet het eerste nieuw samengesteld gezin dat hierom faalt; liefde overwint veel, maar niet alles.

Feiten

‘Maar mijn partner heeft het daar erg moeilijk mee. Hij ervaart dat wij altijd de verliezende partij zijn. En kan zich moeilijk neerleggen hoe ik in het verleden ben behandeld door mijn ex. Wij ruimen regelmatig de puinhoop op wat ex creëert en lopen achter de feiten aan.’

Hoe komt het zo dat jullie altijd de verliezende partij zijn? Kan daar niet iets aan veranderd worden zodat meer balans bereikt wordt. Het is niet vreemd dat je partner zich ergert, je ex zal de puinhoop zelf moeten wegwerken; niet alleen de lusten en de leuke papa zijn.
Je partner beschermt je, en als jij steeds de verliezende partij bent en de puinhoop van je ex wegwerkt, heeft je partner gelijk dat hij dit aankaart. Hoe en wanneer had je het zelf willen gaan veranderen?

Yara

Yara

17-05-2019 om 16:24

...

Dank voor jullie reacties.

@william om op jouw bericht als eerste te reageren. Wellicht heb ik het niet goed geschetst.
Want hij neemt zeker niet de rol als vader op zich. Laat de opvoeding aan mij over en springt bij wanneer dat gewenst is.

Mijn zoon is 4 dagen per week bij ons en ik doe eigenlijk alles. Van school, sport tot de verzorging. Mijn partner en ik hebben daar zelf ook vanaf het begin een duidelijk beeld bij gehad. Dat was ook zo afgestemd na wens van mijn ex. Zoon heeft een vader. Een tweede vader is niet nodig. Het gaat prima zo. Mijn ex neemt zijn verantwoordelijkheid als vader.
Neemt mijn partner wel deze rol dan gaat dat in specifiek onze situatie met mijn ex een conflict opleveren. Mijn partner wil die rol dus niet. Er zijn al gewoon vervelende voorvallen geweest en dat levert zoveel negativiteit op dat het inderdaad inmiddels een obstakel wordt. En hij na eigen zeggen dus een groot offer moet brengen in onze relatie. Ik snap het namelijk wel, hij wil het beste voor mij en mijn zoon en staat vanaf de zijlijn toe te kijken. Dat ik mij vaak te bezwaard voel om te delen als ik mijn ei weer kwijt wil.

Mijn partner is voor zoon ‘ de vriend van mijn moeder’ en hij noemt hem ook geen stiefvader. Hij ziet zichzelf meer als de leuke vriend van zijn moeder, waarmee hij samenleeft en er op zijn tijd leuke dingen worden gedaan. Maar mee naar school, schoolavond, elke week langs de lijn bij sport dat wil hij niet. En dat hoeft ook niet want daar staat mijn ex met zijn partner. Als we een goede verstandhouding hadden gehad dan had mijn partner dit wel gedaan.

Mijn zoon wil juist dat mijn partner mee gaat naar school, langs de lijn staat en actiever is. Omdat bij zijn vader de partner ook bij alles betrokken en actief is. Sport/school/ap/kinderfeestjes/arts.
Ik denk dat mijn zoon ook schippert met wat normaal is. Hij zit soms ook in een loyaliteitsconflict met mij en zijn stiefmoeder. Moederdag is daar gevierd ipv bij mij.
Zoals ik al zei in mijn eerste post; het is een groot contrast hoe de verdeling en rol is van onze partners in beide huizen.

En gaat ten nadele afstand nemen van mijn zoon. En om dat te voorkomen dat mijn zoon in zijn allergie gaat zitten wil ik dat voorzijn. Dat mag en kan niet gebeuren. Mijn kind staat op 1 en ik gun hem lieve leuke mensen om zich heen.

Merk echt dat ik even het overzicht kwijt ben. Stuk emoties en gevoel. Waar doe je verstandig aan.

Yara

Yara

17-05-2019 om 16:50

Aanvulling

@ik ook & jasmijn
Misschien ligt een groot aandeel ook dat ik ventileer en mijn ergernissen deel. Draagt ook flink bij. Als de rollen van nieuwe partners duidelijk zijn en met gepaste afstand was het denk ik niet zo’n ding geworden.

Jasmijn naar mijn idee hebben jullie het qua schoolzaken ook wel gescheiden? Ik heb op alle onderdelen wel met de partner van mijn ex te maken. Van school, Moederdag tot sport en zijn gezondheid. Overal is zij gesprekspartner of betrokken in. Ik accepteer haar maar het is niet nodig. Want ik vervul een actieve rol op school en als moeder. Zelfs in de klas van mijn zoon zijn door klasgenootjes de vraag gesteld wie nu de echte moeder van zoon is omdat het onduidelijk is. In bijzijn van stief en mij toen hun nieuwe baby werd getoond. Als verassing voor mij terwijl ik stond te luizenpluizen. Ook mijn eerste bezichtiging. 🙈
Ik probeer er zo koeltjes mogelijk mee om te gaan, accepteer dit maar thuis bij mijn partner komen regelmatig de tranen van frustratie.... en dat vind hij lastig.

maar waarom

is jouw partner dan nergens bij? Mag dat van jou niet, van je ex niet of wil hij dat zelf niet?

Yara

Yara

17-05-2019 om 17:41

Combinatie

Wel: afzwemmen en verjaardag voor zijn vriendjes.
Niet: voetbal & school.

Hij wil enerzijds niet omdat ex er gewoon moeite mee heeft en het gedoe oplevert en mijn partner daar dus geen zin in heeft en dit uit de weg gaat.
Ex heeft gesmeekt daar een grens in te trekken. Hij wil zijn vaderrol niet delen. Overigens laat hij zijn partner volledig vrij en stimuleert haar juist ( zie eerder bericht)
Ik vind het prima als hij meegaat naar zwemmen, voetbal en schoolvoorstellingen. Maar met 4 man in de klassenap, op de ouderavond en in de klas aanwezig bij alles vind ik net te ver gaan. En dat wil mijn partner zelf ook niet. Partner heeft zelf geen kinderwens en ik doe hem ook geen plezier om hem in alles ook te betrekken of te verplichten. Dat is ook niet nodig.

Jasmijn

Jasmijn

17-05-2019 om 20:38

Hoe het hier gaat

Nee, ik ben nergens waar hun moeder hoort te zijn. Ik vind dat niet nodig, ik ben hun moeder niet. Zou het ook niet leuk vinden voor hun moeder en het maakt het misschien de kinderen zelfs in verwarring. Ik ben dus niet op school ( alleen één keer op de musical, waar ik speciaal voor gevraagd was) maar zeker niet bij ouderavonden enzo. Heb ik ook niets mee te maken, vind ik. Bij een dokter zal ik ook niet meegaan, dat is iets voor de ouders. ( in noodgevallen zou ik er voor ze zijn hoor, maar als het niet nodig is, dan is dit een taak van vader en moeder) bij Moederdag moeten ze uiteraard naar hun moeder kunnen , ik vind het zelfs een beetje rot klinken voor jou, dat je kind bij je ex en zijn partner zijn voor Moederdag, hoe vond jij dat dan?
Hier gaat het heel prima zo, het is duidelijk. Ik heb een hele leuke band met zijn kinderen, en ik ben gewoon de vriendin van hun vader, en dat vind ik een prima rol.
Ik kan het trouwens ook prima vinden met de ex van mijn nieuwe partner. Zij is een lieve vrouw, en heel soms zie ik haar dus.

nou

je ex heeft er moeite mee, maar laat wel zijn partner een zeer grote rol spelen in het leven van jullie kind.

In dat geval snap ik je vriend wel. Waarom is iedereen (tot aan de nieuwe relatie van je ex aan toe) belangrijker dan hij?

Ik zou streven naar een evenwichtiger verdeling. Voor de stiefouders hier. En als dat betekent dat jij in strijd moet met je ex dan is dat maar zo. Misschien heeft je vriend wel nodig dat je in ieder geval die moeite wilt nemen. Jij hoeft ook niet alles van de nieuwe vlam van je ex te accepteren!

*Begrijp ik het goed? Gaan jij en je ex ( en zijn vrouw) met z’n drieën bij zwemles kijken en langs de zijlijn de jongen aanmoedigen ? Waar is dat voor nodig? Lijkt mij ook gespannen voor je zoon want hij voelt drommels goed aan dat het tussen de mannen en de vrouwen niet klikt.

* Doe je nu je zoon echt een plezier door erbij te staan? Misschien is het voor hem juist beter om juist weg te blijven. Vul die vier dagen dat jullie voor hem mag zorgen met leuke dingen en veel liefde. Als je vriend op een middag met de jongen wilt kanoën, hoeft hij toch geen toestemming aan de vader te vragen terwijl het jouw zorgdag is??
Of als ze samen een pizza willen maken om jou te verwennen.
En ik zou gewoon twee moederdagen invoeren. Een tweede Moederdag een week later, speciaal om jou te eren met warme croissants door hem en je vriend zelf klaargemaakt.

* maak je niet druk om de schoolapp; wat boeit het jou dat zij via de app iets te weten komt of via haar man. Dat houd je toch niet tegen. Ik denk dat je jezelf een groot plezier doet om die nietstoedoende zaken niet aan te halen. Zeker niet bij je vriend, die er toch niets mee kan. Dus de ergenis bij je vriend komt te dele van jouw hand. Als jij het minder oprakelt, komt dit jullie relatie m.i. ten goede.

*schoolgesprekken met zijn vieren kan je voor zijn door een week van te voren met de leerkracht zelf een afspraak te maken voor een gesprek over de vorderingen buiten de officiële ouderavond om. Dergelijke gesprekken zal zowel voor jullie als voor de leerkracht toch wat ongemakkelijk verlopen. Laat zijn vader zich inschrijven op de klassenlijst, jullie hebben eerder of later jullie eigen infoavond. Ik denk dat dergelijke ontmoetingen ook informatiever zijn omdat een leerkracht in gespannen situaties vaak voorzichtiger zijn met info.

* Hij is 8 jaar. Maar voor je het weet wilt je zoon geen ouders meer langs de lijn. En zwemles is ook tijdelijk. Zowel vader als TS zullen merken dat hun zoon steeds meer een eigen wil gaat krijgen. Wees een ouder die hem de ruimte geeft ipv hem heen en weer slingert tussen de loyaliteit. Ga met je vriend iets leuks doen als vader langs de lijn staat. Dat is voor je zoon ook leuker thuis komen.

* er is genoeg te doen waar je winst kan behalen. Het zou toch wel erg zonde zijn als een fijne relatie verbroken zou worden door de ‘manipulatie’ van je ex.

Yara

Yara

18-05-2019 om 07:39

Als zoon op de dagen bij mij is dan ben ik aanwezig bij de clubjes. We hebben onze wisselmomenten vaak voor of na de sportactiviteiten en daarom zijn zij er vaak samen.
We hebben beiden een andere invulling van de partnerrol. Ik denk dat dit inderdaad een conflict ook voor het kind oplevert. Ik sta er alleen en dan ex en zijn partner ook op de voorgrond. Zoon ziet mij en ex nooit samen maar spreekt wel uit dat hij dat graag wil. Partner en ik willen niet dat zij bepalen dat we daar met 4 man (of op school) staan omdat zij dit zelf zo inzetten. Ook gaan zij met elkaar en hun kind naar de ouderactiviteiten van sport/school. Ik kom dan alleen. Maar bij zoon merk je gelijk dat hij het lastig vind en ons beiden wil pleasen.

Ik kan hier niet met mijn ex over praten want hij roept dan al snel dat ik jaloers ben op zijn partner en gaat het juist doen om mij te stangen. Ik ben niet jaloers, maar vind het wel soms te ver gaan. En dat irriteert mij. Dat ze zelfs met instanties belt over zoon en er verwarring is ontstaan dat zij de moeder is.
Ik heb geleerd dat accepteren en doen dat het mij niets doet beter is, anders blijft de strijd in stand. Ik heb het wel eens aangekaart. Maar het levert dan extra gedoe op. Ex is wel zo ( want door mij herhaaldelijk afgewezen) dat ik sterk vermoed dat er veel opzet zit bij hem om mij een hak te zetten.

En Flanagan wat jij ook zegt: omdat ik dan ga delen met mijn partner en de frustratie uit voelt hij zich machteloos dat ik/wij altijd maar te accepteren hebben. Hij heeft het gesprek al eens met ex aangeknoopt maar kreeg een manipulatieve en kleinerende houding terug. Je kan er niets mee. En mijn partner is een constructieve en goud eerlijke man, rustig en heel schappelijk en het gedrag van mijn ex dat gaat volledig tegen zijn gevoel in. Vervolgens wordt mijn partner als de leugenaar of als de provocerende factor behandeld.

Yara

In plaats van strijd met je ex aan te gaan - wat je ook niet van plan bent schrijf je - kun je beter aan zoon uitleggen dat het bij jullie en bij zijn vader er anders aan toe gaat. Ook al moet je tien keer op je tong bijten of je hoofd zachtjes tegen de muur bonken uit frustratie, je zorgt er dan wel voor dat je zoon geen loyaliteitsconflict krijgt en dat is wat je liefste wilt. Is het nog een optie om je hart over je ex bij tijd en wijle te luchten bij een vriendin? Dan laat je je partner er meer buiten en kun jij je frustraties kwijt. Ik heb op enig moment voor die optie gekozen (nu gelukkig al tijd niet meer nodig). Dat kwam de relatie zowel met mijn huidige partner als met mijn ex ten goede.

Esmee68

Esmee68

18-05-2019 om 08:42

Begrip

Tara, door je posts heb ik wel een aardig beeld gekregen van je ex.

Ik heb begrip voor jouw keuze geen strijd te voeren met je ex, ook al doet hij nare dingen. Kan je zeggen dat hij graag mensen manipuleert? Zo komt het op mij over.

Zoals je je vriend beschrijft begrijp ik ook dat hij het moeilijk ermee heeft. Het is gewoon niet eerlijk wat er gebeurt in de situaties tussen jou en ex of in verband me the zoon. Maar ja, door schade en schande wijs geworden, weet jij dat dit de beste weg voor jou is. Gesprekken en discussies met je ex leveren niets op, alleen meer ellende.

Mijn gedachten:
-heb je begrip getoond naar je vriend en uitgelegd dat dit (voor jou) de beste manier is om met je ex om te gaan? Dus dan maar oneerlijk, maar het alternatief (er tegenin gaan) is geen optie?
- begrijpt hij eigenlijk waarom je voor deze weg kiest (omdat de andere nog meer ellende oplevert)? Dit is voor mij een belangrijke stap- dat hij begrijpt dat dit de beste weg voor jou is om met ex om te gaan.
- is er voor je vriend nog een andere manier (dan de confrontatie aangaan met ex, want dat wil je per ze niet) om beter met deze situatie om te gaan, zodat jullie ealtie niet kapot gaat? (heel erg als dat door je ex komt)
- zou het helpen als jij je frustratie over je ex (die er dan toch regelmatig is) niet aldoor met je vriend bespreekt, maar met goede vriendinnen of familie? Om je vriend te ontlasten?

En verder heel veel sterkte. Klinkt als een erg nare ex.
Ik zou me ook zorgen maken om je zoon, vanwege het naar ik vermoed manipulatieve gedrag van je ex en het pleasende gedrag van je zoon. Zit je zoon verder wel lekker in zijn vel?

Esmee68

Esmee68

18-05-2019 om 08:43

Yara

Tara moet natuurlijk Yara zijn.

Yara

Yara

18-05-2019 om 10:26

Hoi Esmee,
Thanks voor je tips!
Zoon zit goed in zijn vel maar ondervind ook de andere zijde; loyaliteit conflict, wil het liefst dat weer samen zijn ( welk kind wil dit nu niet?)
Ik geef zoon aandacht en bied een luisterend oor, en krijg advies van een professional indien ik ff wil sparren.

De verdeling en onze wijze hoe we omgaan met mijn ex is samen afgestemd. Ik geef hem regelmatig complimenten voor zijn steun en erkenning voor wat hij op zijn bordje krijgt. Hij heeft er 6 jaar geleden wel voor gekozen om mijn ex er gratis bij te krijgen. Het ging lange tijd ook goed. Maar sinds 2.5 jaar niet meer.
Dit, zorgt er wel voor dat er nu een waas over onze relatie zit en ondanks dat hij dol op mij is ziet hij alleen de obstakels.
Eigenlijk hebben we de grootste obstakels al gehad. Nu zijn het met name pietluttig details die tot welles-nietes lijden met mijn ex. En daarin deëscaleren wij vooral. Aanspreken op acties en gedrag wordt geen verantwoordelijkheid in genomen.
Ik baal dat we na 6 jaar fijne tijd nu op dit punt beland zijn. We hebben het zo goed samen. Op mijn ex na is onze relatie gezond, gelukkig en steady. Maar nu de twijfels of dit nog wel werkbaar kan zijn voor mijn partner. Omdat hij zoals gezegd bang is dat dit ook ten koste zal gaan van een band met mijn zoon. Ik ben daar ook bang voor. Ik zie het al gebeuren. Geen zin in een vakantie, met tegenzin na afzwemmen ivm het zien van mijn ex.
Ze hebben elkaar nu 8 maanden niet meer gezien en partner wil hem ook niet meer zien.

We praten veel. Ik heb er ook een groot aandeel in dat ik teveel ventileer bij hem. Klopt! Daar baal ik van. Dat moet ik niet meer zoveel doen. Ik moet hem er inderdaad in ontlasten.

Er zijn al meerdere stappen ondernomen om tot mijn ex door te dringen. Tevergeefs. Hij legt het terug bij ons en wijst ons als schuldige aan van alle
ellende.

Mijn vriend zei gisteren nog: ik gun het hem niet dat onze relatie straks kapot gaat. Ik gun hem dit plezier niet dat wij straks niet meer samen zijn.

Jasmijn

Jasmijn

18-05-2019 om 10:40

samen sterk

Kan jij met je partner niet eens sparren over wat nu het beste is om te doen in bepaalde situaties. Het lijkt erop dat hij je graag wil helpen, maar dat het hem frustreert dat het geen effect heeft. Vraag hem eens naar wat hij zou doen in bepaalde situaties. Misschien dat hij zich dan realiseert dat er niet veel aan te doen is?

En jij kan toch dingen doen met je zoon en je nieuwe partner? Los van zwemles/school en voetbal blijven er toch nog heel veel activiteiten over?

Los van het feit dat ik prima om kan gaan met de ex van mijn partner, ben ik ook nooit bij hun sporten. Ik ben bij de gewone 'thuis' dingen. Samen koken, uit eten, vrij zwemmen, vakanties. Er zijn zoveel activiteiten over om te doen.
Probeer dit zo weer op te bouwen, ventileer veel dingen ook bij je vriendinnen (misschien als eerste bij hen, dan zijn de scherpe kantjes er wat meer af) want je moet wel dingen kunnen blijven delen met je partner, maar misschien wat genuanceerder.
En wat anderen ook al schrijven, hoe ouder je zoon wordt hoe meer hij alleen op pad gaat, dan hoef je er niet meer bij te zijn, sterker nog, dat wil hij niet eens

En je praat al met een professional, kan je daar niet ook eens mee sparren over dit probleem?

Yara

Yara

18-05-2019 om 14:37

...

Sparren met een andere is een goeie. We hadden dit al eerder eens besproken. Ik ga hierover in gesprek met iemand. 💪🏻 Er zit toch nog ook veel oud zeer. Hopelijk haalt het de randjes er af en als ik minder vaak ventileer kan er nu zo en dan wel weer gespard worden.

De sporten die op de dagen van ex zijn daar kom ik niet kijken. Behalve de sport als deze rond ons wisselmoment is want daar neem ik het weer over. Ik was een tijd niet welkom daar, sinds enkele maanden ben ik gewoon weer gegaan. En neem ik het vanaf daar weer over.

Ik kan mijn partner niet forceren om toch een band met mijn zoon op te bouwen. Hij vind dat nu lastig. Er is niet sprake van een praktische oplossing maar een gevoelsmatige. Ik kan hem niet verplichten. Het gevoel moet goed zijn. Naast dit wat er speelt is hij ook iets actiever in het huishouden. Ook een irritatie voor hem. Door het verkleurde beeld ziet hij even niet of ik nog positieve aspecten meedraag in onze relatie. Behalve ik als persoon waar hij nog dol op is. Begin hierdoor serieus zo te twijfelen aan mezelf. Alsof ik drie hele slechte aspecten aandraag binnen onze relatie.

Angela67

Angela67

18-05-2019 om 14:56

hij legt wel veel bij jou neer

vind ik.
zeker met je laatste postings heb ik de indruk dat jij denkt dat je niets van hem mag verlangen omdat het nu eenmaal zijn kind niet is (heel onsubtiel gesteld). Maar hé natuurlijk staat kind op 1 en zul jij altijd kinds welzijn voorop stellen, maar je huidige partner haalt er wel veel bij zeg maar.
gr Angela

Tijd

Probeer eerst de veranderingen ( sparren met anderen) en kijk dan of de sfeer verbetert.
Nu nog te vroeg om te twijfelen aan jezelf.
Mogelijk dat die band vanzelf komt als de spanning uit de lucht is.

Yara

Yara

18-05-2019 om 15:52

Hij weet dat hij niet de aller- aller makkelijkste is. Best een diva’tje. Is heel erg gestructureerd en altijd goed voorbereid. Amper een tegenslag oid. Heel fijn, maar soms minder flexibel als je een 7 jarige hebt rondlopen en een ex wat gekke buien heeft. Onvoorspelbaar gedrag vind hij lastig. Dan kan hij maar zo flink chagrijnig zijn. Ik ben daarnaast af en toe eigenwijs en wat slordig en trek wat sneller een pech kaart. Frustreert hem. Maar sta wel flexibeler in het leven. Wat makkelijker en niet veeleisend. Ook niet naar hem toe. Eerlijk is eerlijk hij heeft wel stilletjes de regie in onze relatie.
Hij geeft veel liefde en doet veel maar het moet wel vaak op zijn tempo. Hij irriteert zich snel aan mensen en al helemaal aan burgerlijkheid. Doet geen voorspellingen of beloftes tenzij hij zeker weer dat hij deze kan waarmaken.
Al met al maakt dit alles en de situatie mij erg onzeker. Ik mis een stukje bevestiging wat ik dan wel positief bijdraag aan zijn leven. Ben een super blij ei hoor. Maar de balans is weg. Hij heeft wat meer ‘tegens’ op zijn lijstje staan. En ziet het liefst dat ik hem compenseer door het hem wat comfortabeler te maken ( schoonmaken, extra doorpakken, wat meer pit op momenten)

Angela67

Angela67

18-05-2019 om 16:20

yara

ik zou proberen inderdaad te sparren over 'alle zaken in je leven' met iemand buiten jullie relatie - en dan zou ik het niet hebben over 'hem' als persoonlijke faktor, maar 'gewoon' als partner die niet de biologische vader is. Dan kun je zelf sterker worden en straal je wellicht ook duidelijker uit waar jouw grenzen liggen. Bijvoorbeeld als je echt niet wilt morrelen aan hoe ex en zijn nieuwe partner zich opstellen - als je daar niet aan wilt morrelen en je staat sterker in je schoenen zul je bij je nieuwe partner ook meer 'eigenheid' inbrengen. Wat hij daar dan mee doet is aan hem.
gr Angela

Esmee68

Esmee68

18-05-2019 om 16:29

Partner

Oei, jouw ‘lieve’ partner klinkt mij zeker na de laatste listing toch echt wat minder lief in de oren.

Iemand die niet flexibel is, heeft het sneller moeilijk met kinderen. Bekend fenomeen.

Wat ik zorgwekkend vindt is dat hij het nu allemaal bij jou lijkt neer te leggen en dat jij van alles moet compenseren vanwege zijn ‘ongemak’ (dat komt door zijn gebrek aan flexibiliteit).

Ik zou dat bespreken en subiet stoppen met je aanpassen vanwege de ‘negatieve punten op zijn lijstje’. Klinkt mij erg negatief en manipulatief in de oren!

Herken je dat niet?

Volgens mij heb je een manipulerende ex en een manipulerende partner.

Erg joh? Terwijl je toch vooral een partner wil die van jou houdt om wie jij bent, met je jonge onvoorspelbare kind en je nare ex erbij, en die niet van jou houdt omdat jij van alles doet om het hem (diva’tje) naar de zin te maken.

Ik zou nu ik dit weet als ik jou was subiet duidelijke grenzen trekken, helemaal niet je best gaan doen om het hem naar de zin te maken, maar vooral lekker je eigen zelf te zijn en te zien of hij dan nog met jou wil leven en of jij dan nog met hem wilt leven.

Sorry, er gaan bij mij teveel alarmsignalen af.
Ik hoop dat jij ze nu ook ziet.
Zodat je je gedrag daarop kunt aanpassen. Meer jezelf zijn.
Sterkte.

Yara

Yara

18-05-2019 om 17:17

Inderdaad er gaan ook subtiel wat belletjes rinkelen. Hij erkent het zelf ook. Ik moet op momenten ook wat meer doen hoor. Soms kan ik wel lui zijn. Neem ik weinig initiatief. Maar op andere momenten en manieren haal ik dat weer in. Ken mijn zwaktes ook.

Wat ik van mezelf weet ik dat ik iets te flexibel ben en minder snel mijn grenzen stel. Dat is ook mijn fout. En dan vergeet ik soms mijn eigen behoeften en wat ik wil.
Ik heb mijn wensen nu duidelijk met hem gedeeld. Aan hem om te onderzoeken of mijn ex en mijn zoon toch een breekpunt voor hem zijn. En aan mij om mijn en de behoeften van mijn zoon op nummer 1 te houden en hier voor te gaan staan. Weg met soms mijn twijfelachtig gedrag, te gevoeligheid en wat meer staan voor wie ik ben en wat ik wil. Al stimuleert hij dit wel hoor. “ maak het jezelf nu eens comfortabel, en wat wil jij”
Maar voor hem is het: als je bij mij wilt blijven, stap maar in in mijn treintje maar ik wil wel een fijn leven zonder gedoe.

Phryne Fisher

Phryne Fisher

18-05-2019 om 17:41

Niet voeden

Ik heb ook wel eens gedoe met mijn ex (wie niet) maar mijn partner houdt zich daar grotendeels afzijdig van. Van sommige acties vindt hij wel wat, maar hij gaat nooit mee in mijn afreageeruitspraken. Soms vind ik dat wel ergerlijk, maar het helpt me wel om zelf tot oplossingen te komen.
Bij jou krijg ik een beetje het idee dat je partner het zijn probleem vindt, en jij het mag oplossen. Zo werkt dat natuurlijk niet.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.