Huis, Tuin en Keuken Huis, Tuin en Keuken

Huis, Tuin en Keuken

ImF

ImF

06-06-2019 om 18:05

Rumoerige kinderrijke buurt

Sinds een tijd zijn er heel wat nieuwe mensen aan de rand onze wijk komen wonen. Doorgaans tweeverdieners met kinderrijke gezinnen, zo rond 7-15 jaar.
Ik vind het gezond en sociaal dat die kinderen met goed weer buiten spelen en dat kan ik alleen maar aanmoedigen. Alleen is het zo dat sinds dit jaar veel elkaar hebben gevonden en in steeds groter wordende groepen (wegens de bouw met veel hoeken en stegen) samen rondtrekken, ver van hun eigen straat en iets meer dan wat kattenkwaad uithalen. Zo hebben ze vuilniskarren omgegooid en verplaatst, rommel (blikjes, flesjes, wc-papier - ik moest ook even kijken...) in de struiken gegooid, planten vernield en gaan ze vaker een balletje trappen precies bij de auto's, terwijl 2 minuten verder grote velden zijn.
Begrijp me goed, ik heb er persoonlijk geen '(over)last' van, maar waar het mij om gaat is dat de ouders het veel te druk hebben met hun eigen leven om na te gaan waar hun kinderen uithangen. Als je ze aanspreekt hebben een aantal meiden van een jaar of 10 gelijk een grote mond terug en moedigen de jongens aan om steeds van alles te doen. Hetzelfde groepje komt soms een paar keer langs binnen eenzelfde uur en ik zie dat ze een enkele keer hun acties filmen.
Mijn idee was: als je je er niets van aantrekt, gaat het vanzelf over. Maar wat te doen met degene die precies voor de huizen van verschillende senioren/hulpbehoevenden hangt, waarvoor ik mij toch als buren enigszins verantwoordelijk voel?

Maar

'maar waar het mij om gaat is dat de ouders het veel te druk hebben met hun eigen leven om na te gaan waar hun kinderen uithangen.'

Hoe weet je dat?

Mej. Griffel

Mej. Griffel

06-06-2019 om 18:39

wijkagent

Als je ze zelf niet durf aan te spreken, vraag anders de wijkagent of die deze kinderen een keer kan aanspreken hun eigen rommel op te ruimen.

Koffiekop

Koffiekop

06-06-2019 om 19:38

Wat een rare conclusie

Ik begrijp even iets niet. Jij vindt het prima dat kinderen van 7 tot 15 jaar buiten spelen, maar dan wel graag met toezicht? Of is dat niet wat je bedoelt? Want iets anders kan ik er niet van maken. Natuurlijk staan die ouders er niet naast. Dat deed ik ook niet met mijn kinderen toen ze eenmaal een jaar of vier waren. Maar dat wil niet zeggen dat ik geen tijd of aandacht voor ze had, of dat ik niet af en toe eens ging checken waar ze waren. Maar ja, ik zal niet alles gezien hebben wat ze uit hebben gehaald.

Inderdaad: als je er op de een of andere manier er last van hebt, dan spreek je ze zelf aan, of je schakelt de wijk agent in.

ImF

ImF

06-06-2019 om 19:43

ouders druk

Een nette buurman iets verderop heeft al eens aangebeld vertelde hij. Een vrouw (de moeder) kwam aan de deur en vroeg verstoord wat 'hij moest'. Toen die buurman zei dat hij niet het kind persoonlijk wilde aanspreken, maar misschien wel wist wie erbij was, had die moeder volgens hem geantwoord dat ze 'het echt wel te druk had met iets anders dan de "hele tijd controleren" waar haar kinderen uithingen als ze buiten spelen' en 'nauwelijks thuis is wegens een drukke agenda'.
Dat kan die buurman waarschijnlijk niets schelen. Hij wilde alleen informeren of die wisten wie erbij was.

Dendy Pearson

Dendy Pearson

06-06-2019 om 19:48

Wijkagent

De wijkagent hierop attenderen helpt. De ‘ellende’ van dit soort groepjes is dat ze ook ouder worden en dan kunnen het echt irritante hangjongeren worden.

Dendy Pearson

Dendy Pearson

06-06-2019 om 19:51

Aanvulling

Ik weet trouwens als mijn zoon buiten speelt ook niet waar hij uithangt. Ik hoop dat niemand last van hem heeft.
Maar mocht hij rottigheid uithalen, dan mag hij daar van mij voor op zijn kop krijgen. Van een oplettende buur of van de wijkagent.

ImF

ImF

06-06-2019 om 19:52

@Koffiekop

Nee, zeker niet met toezicht -dat zou natuurlijk overdreven zijn.
Als ze expres rommel achterlaten tussen het groen waar senioren wonen (bijvoorbeeld drankbekers en plastic precies in de struiken van de voortuin) en deze mindervalide buurvrouw lastigvallen -en wegrennen als zij komt kijken-, is het irritant als er geen aanspreekpunt is.

@Emma

@Emma

06-06-2019 om 20:22

Wijkagent

Blijven aanspreken. Als die kinderen niet gecorrigeerd worden wordt het steeds erger.

Ik krijg trouwens jeuk van een "nette buurman" die eens iemand spreekt en dan rondvertelt in de buurt dat ze een te volle agenda hebben om op hun kinderen te passen. Als het hem of ern andere nette buur echt niet kon schelen was dat hele verhaal er niet. Ik heb het niet zo op zogenaamd "nette mensen".

ImF

ImF

06-06-2019 om 20:31

buurman

Toen ik onlangs iets verderop stond, kwam hij meteen naar buiten om me te helpen met de boodschappen naar mijn keuken te dragen. Helemaal uit zichzelf, echt aardig van hem!

Ad Hombre

Ad Hombre

06-06-2019 om 20:54

ImF

"Toen ik onlangs iets verderop stond, kwam hij meteen naar buiten om me te helpen met de boodschappen naar mijn keuken te dragen. Helemaal uit zichzelf, echt aardig van hem! "

Ik zou maar uitkijken met dat soort types.
Voor wat hoort wat denken ze dan al snel...

(als je hier tussen de regels doorleest stikt het echt van de onderhuidse frustraties, voor van die luizenmoeder-achtige series)

Koffiekop

Koffiekop

06-06-2019 om 21:30

Blijf erbij

Toen jij 10 was haalde je zeker ook niet van die fratsen uit? Of werden toen je ouders op jouw aangesproken? Hier niet hoor. Ja, als er schade was. Verder vonden de meeste mensen in mijn buurt in mijn tijd gelukkig dat kattekwaad er bij hoorde. Is onlangs ook nog een draadje over geweest hier.

Bij geluidsoverlast in onze buurt van hangjeugd zeg ik er (vriendelijk!) wat van. Als er bierflesjes kapot gegooid worden bij het speeltuintje spreek ik de jongelui aan, leg uit dat dat echt geen slimme actie is omdat er ook kindertjes op blote voeten spelen, haal twee stoffers en blik en dan ruimen ze het op. En zeggen ze ook nog sorry.

Echt, het helpt enorm als je jongeren en kinderen benadert met een milde houding ipv er meteen te ontploffen. Of naar hu ouders te stappen. Of de wijkagent bij te halen. Maar dat kan natuurlijk wel.

Jasmijn

Jasmijn

06-06-2019 om 22:46

zoiets ja

Hopelijk werkt een milde houding inderdaad. Ga, als die kinderen vlak voor je huis staan gewoon even iets doen in de tuin, of bij je auto. Kijken of je een praatje kunt maken, als ze echt overlast veroorzaken dan ken je ze al een beetje en zijn ze misschien meewerkender. En als je ze dan vaker ziet dan kan je ze misschien een keer paaien met een waterijsje ofzo (het moment moet daar wel voor zijn hoor, anders vinden ze je ineens 'de rare buurvrouw' ) nou ja, beetje contact leggen wil altijd wel wat helpen en dan kan je ze eens voorstellen of ze dat voetballen niet bij die veldjes willen doen, want daar hebben ze toch lekker veel ruimte?

Wij hadden vroeger in de buurt "oma de Vries" die regelmatig snoepjes uitdeelde. Heel populair was ze en wij waren ook daardoor heel vriendelijk terug.

En als ik troep voor mijn deur zie (in struiken of op de stoep) dan ruim ik dat zelf vaak even gauw op, want anders komt er vaak steeds meer bij te liggen.

Guppie

Guppie

06-06-2019 om 23:32

Zou leuk zijn

als er dingen georganiseerd worden voor de jeugd of hele wijk. Jongeren die wat meer zinnigs te doen hebben. Meer betrokkenheid. Hoe of wie zou je zelf moeten kijken.

Dus

Omdat 1 moeder tegen 1 buurman zei dat ze geen tijd had, hebben alle ouders (behalve jij natuurlijk) geen tijd?

@Emma

@Emma

07-06-2019 om 08:27

Knurf

Ja, maar we hebben het hier over een "nette" buurman he, toch niet de eerste de beste

Kaaskopje

Kaaskopje

07-06-2019 om 09:57

Actueel onderwerp voor mij (val in herhaling voor sommigen)

Ik herken het probleem in grote mate.

Ik ben dit jaar meer dan vorige jaren buiten. Dat is goed, eerder kwam ik er te weinig. Maar daardoor krijg ik meer mee dan vanaf mijn stoel in de huiskamer, ook al staat in de lente en zomer als het even kan het raam open. Soms zit ik met een heus dilemma. Als ik binnen een paar meter taalgebruik hoor die me écht niet aanstaat, dan moeten ze dus wel ver gaan, zeg ik er weleens iets van, maar ik zeg eerlijk dat ik dat niet tot elke leeftijd 'durf'. Kinderen die nog wat aannemen, tenminste dat hoop ik dan maar, daar doe ik het soms bij. Dus toen er laatst binnen die paar meter met 'homo' werd gescholden, ja toen hadden ze mij op hun bord. Ook als ik zie dat ze gevaarlijk doen, zit ik op hun lip. Ik heb dit jaar een truc bedacht om het ze tegen te maken. Ik heb al een paar keer gezegd dat als ze niet willen dat ik me met ze bemoei, ze vooral niet naast ons huis moeten blijven spelen. Ga lekker ergens anders, daar kan ik er niets van zeggen.

Ik heb al zó vaak gedacht (bij pubers) "Hoe zouden ze reageren als ik bij ze kwam zitten voor een rustig praatje over hun gedrag?". Het blijft bij die gedachte, omdat ik daar best ongerust over ben wat het antwoord daarop is. Lang geleden alweer heeft man dat weleens gedaan en toen hebben we duidelijk gemerkt dat ze in de dagen erna treitergedrag vertoonden. Om ons huis heen crossen met de scooters waar man juist commentaar over had geleverd.

Je kunt in onze omgeving golfbewegingen merken. Soms is er gewoon geen generatie die herrie schopt en zo is er weer wél zo'n 'club' jongeren die dat doet. Gezien de aantallen jeugd, van klein naar groter, die hier in de buurt rondtrekt, vrees ik dat we nu in een langdurige golf terecht zijn gekomen. Een van de trekplaatsen van deze jongeren, ligt pal naast onze tuin. Ik dacht dat deze trekplaats onder de verantwoordelijkheid van de buren lag, maar dat blijkt de gemeente te zijn. Dus de buren kunnen niets doen om die plek onaantrekkelijker te maken, de gemeente zal vinden dat het moet blijven voor algemeen vermaak en dat vermaak begrijp ik ook volledig, behalve als het om pubers gaat die eigenlijk al te groot zijn om er gebruik van te maken. Die zitten er alleen maar op of rammelen met de kettingen, wat een verschrikkelijk geluid maakt. En wat te denken van een metalen glijbaan? Heerlijk hoeveel lawaai je daarmee kunt maken door er met iets hards op te slaan. Deze overlast, geschreeuw, gerammel, tot in de late uren met muziek en hard stemgeluid, voetballen naast het huis, wat best riskant is voor de ramen van de buren, was voor mij zelfs een van de redenen om liever niet in de tuin te zijn, wat in de hand werkte dat de tuin steeds minder aantrekkelijk werd door achterblijvend onderhoud. En dan heb ik het nog niet over dat onze woonplek aantrekkelijk is voor drugdealers en gebruikers. Laatst betrapte dochter een paar jongens/jongemannen op lachgasgebruik. Ze deden snel het binnenlicht uit, wat mijn dochter wel vermakelijk vond. Denken ze nu echt dat ik het niet gezien heb? Ik weet dat lachgas niet onder drugsgebruik als blowen, slikken en spuiten valt, zeg ik er maar even bij.

Vorig jaar besloot ik een moestuin aan te leggen, dat vond ik zo leuk, dat ik het dit jaar heb uitgebreid en de hele tuin weer gezellig aan het maken ben. Straks kan de hond er vrijer bewegen en ik lekker zitten. Hierdoor heb ik de tuin weer volledig 'herontdekt'. Wilden we eerder nog verhuizen vanwege de ergernissen van het lawaai rond ons huis, nu wil ik voorlopig blijven tenzij we iets kunnen vinden waar ik ook nog met de handen in de grond kan wapperen en de hond niet als hinder wordt gezien . Ik ben dus aan het investeren in het voortzetten van ons verblijf in dit huis en moet dus iets doen om de overlast voor ons aan te pakken. Toen de 'buren' hoorden dat de overlast voor ons aanleiding was geweest om te willen verhuizen, waren ze ontzet. "Dat meen je niet! Niet doen hoor! Ga naar de wijkagent, die willen juist voor dit soort zaken dat je naar ze toe komt". Ja maar, ja maar... pruttelde ik, dan weten ze toch dat ik degene ben die geklaagd heeft? Buren: "laat je daar niet door tegenhouden, het is te gek voor woorden als je hier om zou vertrekken". Dus oké, dat zouden we kunnen doen, maar ik vind het een grote stap. En juist ook om redenen die hier ook genoemd worden: ik ben ook jong geweest, ik was ook altijd buiten, ik kon kind zijn. Maar.....heel hard lawaai maken zat er gewoon niet in. De mate van lawaai maken van nú, was bij ons niet gebruikelijk. En dat was heel láng niet gebruikelijk. We hebben serieus het gevoel dat 'de jeugd' in toenemende mate de decibellen opvoert. Er zit totaal geen besef meer van omgevingsoverlast in. Mijn ouders hamerden téveel op 'denk om de buren', man je durfde amper je keel te schrapen bij wijze van spreken, maar nu wordt dat naar mijn idee té weinig ingehamerd. Daarnaast vind ik het gedrag van veel kinderen ronduit 'prinsessen/prinsen'gedrag. Ik wil dat de rest mijn zin doet, anders zet ik het op een krijsen, of stamp ik boos naar huis. Waarom kunnen deze kinderen niet beter samenwerken? Beter overleggen? En dat zie ik toch als een taak van ouders. Dus ook al ben je niet bij je kind en weet je niet wat je kind uitvreet, dat gebeurt gewoon, dan kun je bij een kind nog wel een gewetensstemmetje proberen in te 'rammen', daar valt dan ook onder dat ze hun kind aan zouden moeten pakken als het zijn vriendjes of 'grote mensen' terroriseert. Dat gewetensstemmetje mis ik bij veel kinderen die ik bij de tuin hoor praten en lawaai maken. Kleine kinderen die zwaar onhebbelijk gedrag vertonen en waar niet tegen opgetreden wordt. Niet alleen niet door ouders, maar ook niet door andere tijdelijke verzorgers.

Het is weer een lang verhaal geworden, maar ik vind dat het probleem van ImF niet weggezet moet worden als gezeur van iemand die niets kan hebben. Het ís een probleem voor wie zo woont als ImF en als wij. Man zal waarschijnlijk zeggen, als hem dat gevraagd wordt, dat mijn geduld en begrip voor hem te ver gaat, dus hij is er in een veel eerder stadium klaar mee. Dat zorgt voor irritatie tussen ons beiden, omdat ik vind dat hij vergeet dat hij jong is geweest, maar mijn grenzen zijn dus ook meer dan bereikt. De manier waarop sommigen hierop reageren, bewijst voor mij dat ouders echt niet beseffen wat het gedrag van hun kinderen kan betekenen voor omwonenden. Dat kinderen kind moeten kunnen zijn, daar sta ik volledig achter, maar dat ze in alles vrijgelaten moeten worden... daar ben ik het niet mee eens. Je leren uiten, leer je niet alleen doordat je je stembandjes vrijelijk open mag zetten en als je je als kind alleen zo kunt uiten dat anderen van schrik je zin maar doen, of door standaard een grote mond op te zetten tegen volwassenen, belooft dat niet veel gezelligs voor de jaren die nog gaan komen.

Wat betreft het 'oma de Vries' verhaal... die rol ligt mij ook, behalve dat ik snoep uit deel. Ik maak altijd een praatje met kinderen die bij het hek komen staan, dat zijn er veel, leg uit wat ik doe, dat ik daar woon, dat die meneer mijn man is en daar dus ook mag wonen, dat de hond van ons is en oh ja de kat ook, ik kindjes heb, ja echt waar!, dat ik in de tuin sta omdat dat mijn tuin is en ik plantjes plant, goed opgelet dus!. Na schooltijd mogen kinderen die dat vragen in de tuin komen om te 'helpen' en vertellen ze mij hun hele hebben en houden. Dat schept een band. Dit gebeurt al 29 jaar, ieder jaar weer dezelfde vragen door een nieuwe lichting kleutertjes. Ik word zelfs juf genoemd door een paar kinderen.

Jasmijn

Jasmijn

07-06-2019 om 11:33

lastig ja

Ik snap je dilemma wel Kaaskopje, je wil ook niet dat de overlast erger wordt als je er teveel van zegt. Ik heb een tijdje last gehad van een herrieschopped buurmeisje. Als ze terug kwam van uitgaan dan bleef ze nog heel lang op straat napraten. Net iets te hard, en ja in de nacht hoor je alles gewoon als het onder je raam gebeurd. Dus toch, na me weken te hebben geërgerd, ging ik een keer midden in nacht in mijn badjas naar buiten. Ik heb een tuin met struikjes dus ze zag me niet aankomen, en ineens stond ik naast haar. Ze schrok zich een hoedje, ik heb op normale toon gezegd dat ik hier écht wakker van word en opperde haar; ga dan bij je thuis naar binnen om na te kletsen, maar niet naast een ronkende auto waar de muziek ook nog van aan staat, dat ik het echt al wéken hoor en dat ik heel graag 's nachts slapen wil (ik ben nogal een softie en durf echt niet hardop boos te doen) maar de boodschap kwam wel aan gelukkig. 1000 x sorry en ze ging gauw naar binnen.
Ik denk dat boos worden nooit echt het gewenste resultaat bereikt, dus ik zou het altijd vriendelijk blijven proberen. Zodat ze het misschien eerder ook wel lullig van zichzelf gaan vinden.
Of iets heel anders, houden jongeren niet echt van klassieke muziek? Misschien kan je dat aanzetten als je in de tuin aan het werken bent? Maar aan de andere kant, dan kan het zo zijn dat ze hun muziek gewoon nóg harder zetten en dan ben je verder van huis

Kaaskopje

Kaaskopje

07-06-2019 om 12:30

Jasmijn

Ik zet geen muziek harder dan hoorbaar tot een halve meter van mijn huiskamer aan. Wil ik dat wel, dan doe ik het raam dicht. Ik leef naar de regel dat wat ik vervelend van een ander vind, zelf ook niet moet doen.

Ik probeer hele redelijke gesprekken te voeren met kinderen/jongeren, maar het lukt me niet altijd. Laatst merkte ik opeens dat ik me uit mijn tent had laten lokken. Ik was echt boos geworden. Fout! Niet doen. 1-0 voor hun. Door de jarenlange training die ik hier in dit huis toch wel heb doorgemaakt, ben ik wel steviger geworden in hoe ik me uit dan in het begin. Dat ik zelf kinderen heb opgevoed, heeft ook zo zijn weerslag op hoe ik er nu mee omga. Het is waar dat de toon de muziek maakt, maar er zijn wel grenzen.

@Emma

Een buurman die netjes zijn schoenen uitdoet als hij de boodschappen binnen brengt

Kaaskopje

Kaaskopje

07-06-2019 om 14:25

Schoenen uit

Ik zou buiten blijven staan met mijn schoenen bij zulke buren.

ImF

ImF

07-06-2019 om 18:01

buurman

Die buurman hoeft dat echt niet hoor haha

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.