Relaties Relaties

Relaties

Schoonfamilie bezorgt mij ooit nog eens een hartaanval! Graag jullie mening!

Lieve mama’s,

Graag wil ik jullie ongenuanceerde mening in een voorval wat dit weekend heeft plaatsgevonden. Ik heb een zoontje van 1 jaar en 2 maanden en dit weekend was voor het eerst dat mijn man en ik 1 dag en 1 nacht saampjes weggingen. Kleintje is bij mijn schoonmoeder gebleven. Even voor de duidelijkheid in het kort. Nu is het zo dat wij een tuin delen met mijn schoonmoeder. Zij heeft een eigen plekje en wij ons eigen plekje. Helemaal prima. Sinds ik samen ben gaan wonen met mijn man, is mijn schoonzus met haar 2 kids (2 jaar en 7 jaar) ontzettend vaak hier, eigenlijk dagelijks. Waar wij wonen, duurt school maar tot 11:45. Daarna past schoonmoeder op de kids van schoonzus. Helemaal prima natuurlijk, maar voorheen werd dat waar wij wonen gedaan en niet bij schoonzus thuis, want zij vindt dat een heel gedoe (5 minuten van ons vandaan met de auto) Kinderen willen natuurlijk spelen en zijn erg luidruchtig. No go met een kleintje die alles bij elkaar krijst en niet slaapt. Het was net een kinderdagverblijf hier. Een aantal keer er wat van gezegd. Wordt niet altijd goed opgevat, maar wordt wel wat mee gedaan, maar na een aantal maanden sluipt het er toch in om hier een kinderdagverblijf te maken. Ja, we willen graag, vooral ik, een eigen plekje. Nee op dit moment is het nog niet mogelijk. Nee, ik wist dit niet dat het zo zat, wat schoonzus betreft, voordat ik ging samenwonen met mijn man. Toen ik hier was, was schoonzus hier niet. Oké en nu naar het hoofdonderwerp. Wij waren dus 1 dag en 1 nacht weg. Kindje bij schoonmama. Veel contact gehad ondertussen omdat, he, het was voor het eerst dat we weggingen. Gevraagd hoe het allemaal is gegaan en wat ze gedaan hadden. Het antwoord was dat ze het leuk hebben gehad en dat ze buiten in de tuin waren (schoonmoeder en zoonlief) Kwamen we thuis na een heel leuke tijd. Wij heel relaxed. Kwam schoonzus lief langsrijden om schoonmoeder op te pikken. Wij gevraagd hoe het met ze gaat en wat ze gedaan hebben. Oo ja niet veel, wij waren even langsgereden en je zoontje kwam even bij ons in de auto, wilde er niet uit, dus wij hebben hem maar meegenomen 500m verderop naar een winkel en meteen teruggebracht. Nou mama’s het werd zwart voor mijn ogen!!! Mijn volgende vraag was: hoe is hij meegegaan? Los in de auto? Waarop mijn schoonzus antwoordde: Nee, je zwager hield hem vast. Voor, naast de bestuurder! Ik wil even benadrukken dat mijn schoonzus geen kinderstoel in de auto heeft, terwijl ze 2 kids heeft, en zijzelf helemaal geen veiligheidsgordels dragen en rookt ook nog eens met de kinderen in de auto. Ik weet natuurlijk niet of dat gebeurd is waar mijn kleine bij was, maar ik vind het al erg genoeg dat ze het met haar eigen kinderen erbij doet. Ik trok het niet meer! Mijn bloed kookte. Mijn schoonmoeder was al weg toen het bij mij landde wat er eigenlijk is gebeurd. Ik dus mijn man gevraagd: was je moeder bang dat ik boos zou worden als ze het mij zou vertellen dat ze de kleine aan schoonzus heeft meegegeven? Mijn man werd boos dat ik zijn moeder heb aangevallen en zei dat we de kleine niet meer bij haar laten als ik zo een punt hiervan maak voor dat ene minuut dat hij in de auto heeft gezeten.
Wat mij het meest dwarszit is het feit dat mijn schoonmoeder mij helemaal niets heeft verteld en het ik van mijn schoonzus heb moeten vernemen. Als ze niets had gezegd, had ik het waarschijnlijk nooit geweten. En 2: ik ben teleurgesteld in mijn man, dat hij hier niet het ernst van inziet.

kind is aan schoonmoeder toevertrouwd maar is gewoon meegegeven.
zeer kleine kans dat er wat was gebeurd, maar het idee al aangezien er geen veiligheidsgordels worden gebruikt en hij gewoon voor wordt vastgehouden…
-Schoonmoeder had dit hoogst waarschijnlijk niet bekendgemaakt.
Lieve mama’s, mijn vraag aan jullie.

Ben ik nou gek of is dit gewoon NOT DONE??? Want ik ben echt woedend!! Hoe zouden jullie dit aanpakken?

Bedankt!!!

Als je je kind ergens ander onder brengt:

Kunnen er dingen gebeuren die je liever niet hebt. Om nu nog stampij te maken dat dit gebeurd is, gaat mij persoonlijk te ver. Ik zou het wel noemen dat je dit de volgende keer niet meer wilt.
Enne, een hartaanval krijg je niet zomaar hoor. Sorry, beetje lange tenen wat dat betreft.

Miss

Miss

12-06-2019 om 17:01

Ze wist

Goed dat jij het niet oké zou vinden. Daarom heeft ze het niet verteld.

Eigenlijk een kort advies: schoonma wij vinden het fijn dat je oppast maar hij/zij mag niet meer mee in de auto van schoonzus. Ik vind het te gevaarlijk.
Als hier niet naar geluisterd word is oppassen afgelopen. Tuurlijk zeg je heel kort dit zelfde tegen je schoonzus, mits nodig. Als er laconiek over gedaan word blijf je bij je standpunt. Je hoeft daar niet meer vanaf te wijken. Ik ben namelijk ook heel érg zuinig op mijn kind. Punt.

Hier had ik hetzelfde met acties die mijn moeder uithaalde met ons kind. Was zo afgelopen na 1 duidelijk gesprek. Moeder kon hoog en laag springen. Helaas kwam ik er naar 4 jaar niet meer met haar uit en koos ik voor 1 dag vso en bso...
Dus dat is dan helaas wel het alternatief. Maar liever veilig, dan roekeloos gedrag.

Miss

Miss

12-06-2019 om 17:13

Als

Het kleine akkefietjes zijn ala, maar ik vind zonder gordel gevaarlijk. Ook voor 500m. Mijn zoons klasgenootje heeft een zware hersenen schudding opgelopen omdat papa heel hard moest remmen opweg naar de winkel en tegen de vooruit vloog. Een grote ster in de ruit terzijde.

Nijntje

Nijntje

12-06-2019 om 18:20

Zou voor mij niet zo'n probleem zijn

500 meter in de auto zonder gordel zou voor mij niet zo'n probleem zijn. Ik snap dat mensen hier heel verschillend in staan. Ben absoluut voor veiligheid stoeltjes, gordels enz. Maar incidenteel klein stukje binnen de bebouwde kom daar zou ik mij niet zo druk over maken. Alles gaat tegenwoordig zo gericht op controle en veiligheid. Hier slaan we wel eens iets in door in mijn optiek. Klinkt dat jou schoonfamilie heel erg hun best hebben gedaan om jullie kleintje een leuke tijd te geven, daar zou ik dankbaar voor zijn. Voor een volgende keer kun je vooraf aangeven dat het stoeltje/ gordel belangrijk voor jou is, dan houden ze er vast rekening mee.

Anne Marie

Anne Marie

12-06-2019 om 18:33

Dat vervoer op die manier

zou mij ook woest maken en zou ik erg hoop opnemen.

Wat zeg ik: we hebben het zelf ook meegemaakt toen onze oudste een maand of 8 was en het heeft ertoe geleid dat mijn man (nog strikter in dit soort dingen dan ik) meteen tegen zijn moeder gezegd heeft dat zij voorlopig niet meer zou oppassen. Gewoon niet. Ze vond het onzin want degene achter het stuur was een goede chauffeur. Dat het ook door een ander kan komen, kwam niet bij haar op.

Annie

Annie

12-06-2019 om 18:39

Eens met Nijntje

En verder zou ik gaan verhuizen als ik jou was, om de verhoudingen op termijn niet te verzieken.

Milcham

Milcham

12-06-2019 om 19:10

Mee eens

Elke lange weg kan opgedeeld in stukjes van 500 meter waar misschien helemaal niets gebeurd. Of juist het meest afschuwelijke. Onverantwoord en zeer gevaarlijk.
Ik zou het ook hoog opnemen dat schoonmoeder niets verteld heeft, imo is zij daar echt fout in omdat dit aangeeft dat zij weet dat ze iets toestaat met een aan haar toevertrouwd kind dat de moeder niet goed zou vinden. Schoonmoeder is in mijn ogen door deze actie onbetrouwbaar.
Klaar dus en niet laten oppassen.

Dicht op elkaar

Je staat volledig in je recht om dit niet te willen. Deel dus mede dat je erop moet kunnen vertrouwen dat dit niet meer gebeurt in de toekomst. Over het niet vertellen zou ik nu niet meer beginnen.
Los van deze incidenten: jullie zitten wel erg dicht op elkaar met zijn allen. Hoe lang blijft dat leuk? Sterker nog, volgens mij vind je het nu al niet leuk. Kun je dat nog veranderen?

Astrid

Astrid

12-06-2019 om 23:25

Ik kan heel slecht

Tegen superlatieven: woest kookte woedend furieus enz.
Er is nu niets gebeurd, dat wil je ook niet, dus zeg je gewoon dat je blij bent dat het goed ging, maar dat het voor jou heel belangrijk is dat hij in een autozitje zit.
Niet dat er dan niets kan gebeuren, maar goed, zeg het gewoon en overdrijf niet in je geschoktheid en boosheid.

Miss

Dan heeft dat klasgenootje nog geluk gehad.
Mijn nichtje brak zo haar nek en hebben we mogen begraven.

HL1991

HL1991

13-06-2019 om 08:57 Topicstarter

William, wat erg van je nichtje!

Het hoeft inderdaad niet jouw schuld te zijn, maar dat van een ander. Misschien slaan we wel door in de veiligheid, alleen veel bedenken niet dat een ongeluk in een klein hoekje zit waar je je hele leven spijt van kunt hebben. Nogmaals, 99% kans dat er niets was gebeurd en er is gelukkig ook niets gebeurd. Maar dit wordt niet gedaan als ik erbij ben, waarom wel als ik er niet bij ben? En er ook geheimzinnig over doen. Ik had het misschien erbij moeten vermelden. Mijn schoonmoeder en schoonzus zijn er beiden heel erg goed van op de hoogte wat voor regels wij betreft veiligheid en eten hebben. Juist omdat mijn schoonmoeder begrip bleek te hebben voor onze keuzes, hebben we besloten om de kleine uitsluitend bij haar te laten. Helaas is het anders gebleken.

Kaaskopje

Kaaskopje

13-06-2019 om 16:37

Principe kwestie

Ik zou ook zeer boos zijn hierover. Nee, er is niets misgegaan, maar dat doet er niet toe. Ik weet niet waar "bij ons" is, maar "bij ons" is een gordel en kinderstoeltje verplicht en dat is niet voor niets.

Iemand mag een herkansing krijgen, maar dan zou wel heel duidelijk moeten blijken dat de boodschap is overgekomen. Ik zou daar dus wel over in gesprek gaan.

Pennestreek

Pennestreek

13-06-2019 om 17:10

Paar dingen

Ten eerste komen hier gelukkig niet alleen maar vrouwen. Ten tweede vind ik het vreselijk om als 'mama' aangesproken te worden door anderen dan mijn eigen kinderen. Ten derde eens met Pind@, een hartaanval is ietwat overtrokken, maar zo'n uitspraak kleurt wel direct heel erg (negatief) mijn beeld van jou.

Maar goed, dat terzijde. Nu over je problemen met je schoonfamilie. Ik heb enige ervaring . In de relatie met de schoonfamilie geldt, net als met de opvoeding van je kind: pick your battles. Die mensen zitten anders in elkaar dan jij, gaan anders met dingen om, vinden andere dingen belangrijk. Dat is het uitgangspunt. Ga daar relaxt mee om, laat ze in hun waarde. Ik maak uit je bericht op dat je in het buitenland woont, daar zullen regels en gewoontes nog wel heel anders zijn. Maar veiligheid, daar zou ik niet mee schipperen. Dus vertel ze (en je man) nog eens op een rustig moment dat je dit dus echt niet, never, nooit wilt. Wees duidelijk, niet emotioneel, haal er geen oude koeien bij, maar verkondig gewoon dat je dit niet accepteert, dat dit voor jou heel belangrijk is.

Verder zou ik het allemaal een beetje loslaten. Je schoonmoeder heeft groot gelijk dat ze kinderen van je schoonzus bij haar thuis wil opvangen. Lekker in haar eigen omgeving. Dat kinderen lawaai maken en 'dus een no go met een kleintje' vind ik pertinente onzin. Hoe gaat dat dan op kinderdagverblijven dacht je? Geluiddichte soleercellen? Nee hoor, het is heel goed voor een kind om te leren slapen onder alle omstandigheden. Heb je zelf ook veel profijt van. Mijn kinderen sliepen juist heerlijk op lawaaiige plekken met veel geroezemoes. Ik stofzuigde naast de box waar ze sliepen. En ook nu nog (16 en 19) slapen ze overal heerlijk doorheen.

Als je zelf niet iets flexibeler kunt worden richting je schoonfamilie zou ik wel op zoek gaan naar een eigen plek. Als het echt moet, dan lukt het heus wel.

Fransien

Fransien

13-06-2019 om 19:19

dochter is ook een tijdje niet naar mijn schoonouders geweest

Mijn schoonouders zijn lieve mensen en ik mag ze graag. Mijn kinderen logeren daar al sinds ze klein waren zo nu en dan en mijn schoonmoeder verdroeg mijn overbezorgdheid bij onze oudste met een glimlach. Ze bedankte mij ook hartelijk toen ik de hele dagindeling en gewoontes van oudste op vier kantjes uitgeschreven had voor een logeerpartijtje van één nacht. Volgens mij heeft ze er amper naar gekeken, maar goed.
Onze derde heeft met haar eerste astma aanval een weekje op de intensive care gelegen en daarna nog drie weken gewoon in het ziekenhuis. Toen ze thuis kwam moest ze zoals gebruikelijk bij astma aan de onderhoudsmedicatie. Een paar weken later zou ze bij opa en oma logeren, van maandag tot vrijdag, was al maanden daarvoor afgesproken. Opa en oma kregen uitgebreide instructie over de medicatie en dochter (toen vijf) ging dansend en springend en kerngezond naar toe. Op donderdag kregen we een belletje dat dochter toch best wel ziek was, of we niet toch maar even langs de dokter wilden lopen. Dochter had een astma aanval die amper met ventolin onder controle te krijgen was. Toen we dochter vroegen of ze iedere ochtend en avond gepuft had bleek dat opa en oma gezegd hadden dat niet hoefde, ze was toch weer beter. Het bleek ook dat ze meerdere keren benauwd was geweest en had moeten puffen, wat niet gemeld was ondanks vragen van ons. Dus opnieuw een nachtje ziekenhuis en een stootkuur prednison...
Dochter is tijden niet bij opa en oma geweest, we vertrouwden het absoluut niet meer. Pas toen ze zelf goed in staat was om op haar medicatie te letten en een stuk stabieler mocht ze weer een nachtje. Ondanks dat opa en oma echt wel geschrokken waren en belooft hebben zich voortaan toch maar aan de medicatie voorschriften te houden en het eerlijk te zeggen als ze benauwd was geweest.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.