Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Relaties Relaties

Relaties

Mikmak

Mikmak

24-06-2019 om 11:34

Oma's die vinden dat ze recht op vanalles hebben

Voordat ik zwanger werd was de relatie met mijn schoonmoeder geen probleem. Ze woont in engeland (mijn man is Engels) en enkele keren paar jaar gingen we langs en we belde af en toe. Dit moest altijd van onze kant komen. We werden nooit gevraagd om te komen en wij werden nooit gebelt.Dit was geen probleem totdat wij kinderen kregen.

Wij zijn naar engeland gegaan om het goede nieuws te delen. Maar ze reageerde niet voor een paar minuten en toen vroeg ze of ze het op facebook mocht zetten en ze was heel teleur gesteld dat we nee zeiden. Ook werd eraan toegevoegd dat ze het al jaren eerder had verwacht. Pas een uur later kwam ze ons feliciteren.
Tijdens de zwangerschap heeft ze ons nooit gebelt om te vragen hoe het ging. Maar paar weken voor de bevalling vertelde ze dat ze met de uitgerekende datum bij ons wilde zijn voor een paar weken. Ik heb meteen gezegt dat tijdens de kraamperiode niemand mocht komen logeren en dat wilde ze niet accepteren. Gelukkig heb ik voet bij stuk gehouden.

Toen de bevallig was begonnen en zij op de hoogte was heeft ze dat met iedereen gedeelt op facebook en hield ze iedereen op de hoogte, hoeveel cm ik was en zulke persoonlijke details. Ook heeft ze iedereen verteld dat mijn zoon geboren was en de naam. Gelukkig heb ik dit tijdens te bevalling niet mee gekregen.

De eerste bezoeken waren moeilijk. Ik vond het vervelend dat ze nooit interesse in ons toont en nu dan ineens wel steeds dagen lang bij ons kwam logeren omdat we een baby hadden. Constant advies bij alles wat ik deed en als ik er niet mee eens was bleef ze er maar over door gaan. Vooral de eerste maand als nieuwe moeder ben je wat onzeker en daar speelde zij meteen op in. Ze deed niks anders dan dagen lang op mijn bank zitten en zeuren hoe slecht ze het wel niet had.
Ze luistert niet naar onze regels; Wij probeerde onze zoon zelf te laten slapen (steeds 15 minuten laten huilen) en dat vond ze belachelijk want zij had dat nooit zo gedaan, zij liep namelijk elke avond een paar uur rond met de kinderwagen. Ik heb duidelijk verteld dat wij het doen wat wij willen en toch haalde ze mijn zoon steeds uit bed. Steeds weer tot mijn man heel boos is geworden. Elke probleem moet steeds zo opgelost worden en ik heb daar geen energie meer voor. Want het is elke keer weer iets anders.

Na een paar bezoeken was ik er helemaal klaar mee. We hebben toen besproken dat ze ook dingen moest gaan ondernemen als ze hier was en dat een weekend voor ons beter was. Daar doet zo tot de dag van vandaag nog heel moeilijk over.
Ze belt nog steeds nooit en toont nooit interesse in ons of de kinderen totdat ze weer wil langskomen. We hebben al vaker gezegt dat alles van ons komt en dat een relatie zo niet werkt. Elke keer als ze een ticket moet boeken zeurt en manipuleert ze voor meer dagen. Ik heb haar deze keer 1 dag extra dag gegeven en het werd meteen weer drama. Meteen onderhandelen voor meer en ze voelt zich gekleineerd dat ze zelf moet vragen waneer ze langs mag komen en vind dat wij haar steeds moeten uitnodigen. Echt ALLES moet van ons komen.

Ik heb heel vaak geprobeerd om erover te praten en een plan te maken, maar elke keer komt ze met (nieuwe) problemen. Wanneer is het genoeg?! Is het egoistisch om op een gegeven moment te zeggen dat ze verlopig niet welkom is of moet ik voor de kinderen het maar accepteren zodat ze hun oma dan blijven zien. Ik weet het niet meer!?

juf Ank

juf Ank

24-06-2019 om 11:40

jeetje

Wat heb je al een hoop geslikt! Ik zou met haar bespreken dat ze niet meer bij jullie logeert maar een pension neemt of hotel of zoiets. En dan kun je zelf regelen hoe vaak je haar kunt hebben.
Tegen dit soort manipulatieve schoonmoeders moet je heel duidelijk je grenzen geven.

vlinder72

vlinder72

24-06-2019 om 11:52

Wow

Als iemand mijn bevalling live zou delen op Facebook zou ik ze voorlopig niet willen zien. En voortaan zouden ze pas ver na de bevalling horen dat het zover is.

Oma is welkom. Natuurlijk mag ze haar kleinkinderen zien maar niet meer logeren. Dat werkt bij jullie niet.

jullie leven, jullie regels.

duidelijke regels geven wat betreft jullie leven en jullie opvoeding, nou weet ik dat dit makkelijker gezegd dan gedaan is uit eigen ervaring. echter moeten jullie beide dit echt doen, niet alleen voor nu maar ook voor later als jullie kleiner groter wordt.

wat betreft logeren, dit werkt duidelijk niet, voor beide partijen.

Fransien

Fransien

24-06-2019 om 12:40

Oef

Het is jullie kind en jullie zijn de ouders. De grootouders mogen advies geven als ze dat gevraagd wordt maar niet tegen de ouders in gaan.
Je schoonmoeder walst finaal over jullie grenzen heen en luistert alleen als haar zoon echt enorm boos wordt. Ze heeft dus echt niet door wanneer ze te ver gaat, of het interesseert haar niet. Wat het ook is, dit werkt niet.

Je zoon is nu nog maar een baby maar hij zal groter worden. Zodra hij aan het vaste voedsel begint zal er wel weer een strijdpunt bij komen. De afgelopen 50 jaar zijn de inzichten voor wat betreft vast voedsel nogal veranderd en er zullen daarnaast nog wel verschillen zijn tussen nederland en engeland, in ieder geval qua tijdstippen waarop er gegeten wordt.
Jullie bepalen wat je zoon eet en wanneer hij dat doet, niet oma. En oma mag zelfs niet naar eigen goeddunken lekkere dingen gaan voeren zoals snoep aan een 11-maanden oud kindje of lollies aan een kind dat lekker zit te kruipen. Of vreselijk zoute bacon bij het ontbijt, of ...

En daarna komen de verzoeken wel of zoonlief nu hij al zo groot is lekker bij hen in engeland kan komen logeren...

Jullie zijn de ouders en jullie wil is wet voor je eigen kind.
En als logeren niet werkt dan regel je dat ze in een B&B kunnen, of desnoods bij jouw ouders als die daarvoor open staan.
En alles delen op facebook tijdens de bevalling is gewoon onbeschoft. Dan kun je bij de volgende gewoon zeggen dat ze het wel hoort als het kind er is gezien het gedoe van de vorige keer.
Voet bij stuk houden zal een kunst zijn, maar in dit geval waarschijnlijk een goede investering.

Van dit soort schoonouders krijg ik echt de kriebels, en dat van het snoep en de lollie en vreselijk zoute troep heb ik bij vriendinnen wel zien gebeuren.
Bij het voorbeeld van de lollie heeft mijn vriendin de lollie afgepakt en oma finaal het huis uit gegooid. Haar man heeft de boel toen een beetje gesust maar zijn moeder duidelijk gemaakt dat dit nooit maar dan ook helemaal nooit meer diende te gebeuren. Het heeft een tijd geduurd voordat de verhoudingen weer genormaliseerd waren maar het is beter geworden.

Wilgenkatje

Wilgenkatje

24-06-2019 om 12:41

klaar met logeren!

Je hebt haar ver over je grenzen laten gaan. je man ook - het duurt kennelijk een hele tijd voor hij kwaad wordt.

Hoog tijd om de regie te nemen. 'Een loge en een vis blijven drie dagen fris' zei mijn schoonmoeder, en die kwam dan ook nooit langer dan twee nachtjes. Maar ja, die woonde niet in Engeland, slechts in het hoge Noorden van ons eigen land.
Logeren werkt niet bij jullie. Laat je man daarover communiceren. Zoek een ander onderkomen voor haar, dan is meteen duidelijk hoeveel nachten ze er is. Spreek ook een frequentie af, bijvoorbeeld tweemaal per jaar. En ga een keertje naar haar toe.

Tja en wat niet bellen betreft - ik heb ook een kennis die telefoneren haat en ook een hekel heeft aan andere hedendaagse communicatie. Die wil je liefst 'live' ontmoeten - en anders maar niet. Contact is dan ook flink verwaterd nu we niet meer in hetzelfde dorp wonen, maar veranderen doet ze niet. Als ik haar bij wederzijdse bekenden ontmoet, is ze vriendelijk en belangstellend, dat zeker.

Waarom jouw schoonmoeder nooit belt, geen idee. Heb je weleens facetime geprobeerd, tablet, kan ze kleinkind zien en horen?

Lastig, van die familieleden die je pas boeiend vinden als je een baby hebt. Alsof ze hun eigen glorietijd (zoals ze dat kennelijk zien) nog eens willen overdoen. Sterkte!!

jouw man

Jouw man moet zorgen dat jij nooit alleen bent met schoonmoeder. Als ze langskomt, moet hij vrijnemen voor de hele periode. En als jij werkt, moet je dat vooral blijven doen, zodat je haar zo min mogelijk ziet.

Als ze kritiek op jou heeft, moet HIJ er meteen iets van zeggen. Want wie zwijgt stemt toe, zowel met de kritiek, als met de onredelijk seksistische verwachtingen die erachter zitten. Waarschijnlijk vermindert de kritiek als manlief alle kritiek 'naar zich toetrekt' en op zichzelf betrekt. Nog beter zou zijn als manlief tijdens bezoek van oma zo veel mogelijk taken (huishouden, ouderschap) overneemt waar oma doorgaans kritiek op levert. Hij is immers toch thuis, dus hij heeft alle tijd.

En voor jezelf: bedenk een paar standaard smoesjes en leuke activiteiten waarmee jij jezelf aan de situatie kunt onttrekken. En een onopvallend signaalwoord waarmee je je man erop kunt attenderen dat ze iets zonet weer iets smerigs gedaan/gezegd heeft waar hij op moet reageren.

Mijntje

Mijntje

24-06-2019 om 15:47

wandelende baarmoeder

Deze moeder is nog in haar moederfunctie blijven hangen. Vreselijk klinkt het, hopelijk kan je er later om lachen. Ik zie hier wel een sitcom in. Sowieso zijn schoonmoeders geschikt materiaal voor comedies.
De live-bevalling had je man zelf in de hand, er moet toch iemand zijn geweest die de cm ontsluiting heeft doorgegeven. Daar had je zelf geen puf voor.
Je moet zorgen dat je oostindisch doof gaat worden voor haar adviezen. Hoe vervelend ook, ze bedoelt het goed. Ze komt uit een andere cultuur, heeft haar eigen normen en waarden, maar ze is vast een hele trotse oma. Verwacht gewoon niets van je schoonmoeder. Ik ben ook maar gewoon een wandelende baarmoeder en verzorgster, zo zijn er wel meer.
En zorg idd voor een bed and breakfast huren waar ze kan slapen. Wees verder blij dat ze zo ver weg woont. Je moet het ermee doen, met je man heb je zijn familie er cadeau bij gekregen

Doenja

Doenja

24-06-2019 om 16:40

je moet het er niet mee doen

Je moet het er niet mee doen. Dat is mijn advies. Jouw leven, jouw regels. Ik heb ook zo'n schoonmoeder gehad en ook ik moest t maar naast me neer leggen, en me er niets van aantrekken want ze bedoelde t goed. Dat heb ik geweten. Zij was de reden van mijn scheiding. De avond dat ik 15 jaar huwelijk de daad bij het woord voegde en aangaf dat schoonmoeder t huis uit ging of het huwelijk was over. Dat had ik al vaker gezegd maar het gebeurde nooit. Fout. Mijn toenmalige echtgenoot is toen zo boos geworden dat ik blij mag zijn dat ik dit overleefd heb.
Laat je man het woord doen; zij is oma en jullie zijn de ouders. En kan ze dat niet aan, dan maar helemaal geen bezoek meer van haar. Zij heeft een probleem, jullie niet.
Nu dik 6 jaar na de scheiding kan mijn ex schoomoeder t nog steeds niet laten te stoken en mij naar beneden te halen. En t erge is dat ze er nog succesvol in is ook.... Iedereen gelooft haar.....
Dus NU de kop indrukken.

Een zee

Gunst, je zou toch denken dat een zee ertussen voldoende zou zijn.
Maar er zijn meer van deze draadjes geweest; steeds terugkomende tip: als ze komt, heeft je man maar vrij te nemen om haar aandacht te geven zodat ze minder over je schouder zit mee te kijken.
Zo schuif je je man naar voren. Heeft hij geen zin om met zijn moeder op stap te gaan, mag hij dat zelf mededelen.

Mijntje

Mijntje

24-06-2019 om 17:56

Inderdaad

Scheiden is ook een optie. Dan ben je meteen van je schoonmoeder af.
Maar zover is het nog niet bij TS. Als je man meer als schild kan werken komen jullie misschien in een modus waarop het contact wel kan zijn.

Hilde

Hilde

24-06-2019 om 22:19

De rol van je man....

....is hier cruciaal. Het is zijn moeder, niet de jouwe. Hij heeft zaken op te lossen met haar, en jij niet.

Deels accepteren

Deels zal je het inderdaad moeten accepteren. Ze is de moeder van je man en ze is familie en ze woont ver weg. De familie van mijn man woont ook ver weg en hoewel ik het hele aardige mensen vindt zijn er ook best wat verschillen in hoe we tegen sommige zaken aankijken en als ze hier logeren dan is het soms ook moeilijk. Ze wonen wel heel ver en komen dus sowieso niet vaker dan 1x per jaar (of 1x per 2 jaar) maar dan blijven ze wel meerdere weken.

Verder laat ik de communicatie voornamelijk aan mijn man over. Dat zou ik jou ook aanbevelen.

Laat je man bepaalde grenzen trekken en doe het op een positieve manier (dus niet zeggen je mag maar 3 dagen komen maar juist zeggen wil je dat weekend komen logeren want dat is er een leuk feest/gaan we naar een pretpark/vieren we iets speciaals). Resultaat is hetzelfde maar het initiatief ligt bij jullie.

Verder ga ik niet altijd mee op uitjes als ze hier zijn (maar dat vinden ze niet leuk want ze hebben mij het liefst ook mee want dat hoort zo).

Ik heb zelf weinig familie dus ik vind het ook wat lastig hoe ik hier mee om moet gaan. Ik weet niet zo goed wat normaal is op dit gebied en dan spelen ook nog de afstand en taal en cultuurverschillen een rol.

Mussie

Mussie

25-06-2019 om 20:23

Toch even andere kant

Toch snap ik niet alles. Aan de ene kant toont ze te weinig interesse (vind jij), aan de andere kant wil ze teveel. Het kan toch gewoon zo zijn dat ze niet zo van telefoneren houdt? Ze wil blijkbaar wel uitgebreid interesse tonen door hier veel op bezoek te komen en te helpen, op haar manier. Maar dat is ook al niet goed begrijp ik.
Het lijkt mij persoonlijk best lastig als je zoon in het buitenland trouwt en je je kleinkinderen niet heel vaak kunt zien. Ik snap best dat ze haar plekje probeert te veroveren. Dat doet ze misschien niet zo handig maar ik zou toch een beetje water bij de wijn doen als ik jou was. Gewoon voor haar, voor je man en voor je kind. Je bent nu eenmaal deel van deze familie, probeer het zo goed mogelijk te houden voor jullie allemaal.

Ginny Twijfelvuur

Ginny Twijfelvuur

25-06-2019 om 20:31

Ga zelf weg

Dat zou ik doen.
Oma komt, dus lekker een paar daagjes ertussenuit.

Laat het man en zijn moeder maar samen opknappen.

Én maak met je man afspraken over frequentie en duur van het bezoek.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.