Relaties Relaties

Relaties

Miss

Miss

03-11-2018 om 23:05

Verder na ontrouw deel 5


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Investeren

Mijn ex investeerde helemaal niet meer in de relatie. Bewaakte zijn telefoon met zijn leven, wilde nooit meer iets met zijn tweeën doen, toonde nooit belangstelling en praten was gezeur. Er heerste steeds vaker een gespannen sfeer. Als hij wél zijn best had gedaan, was het misschien wel goed gekomen. Nu ik er wat langer uit ben denk ik steeds meer dat het ook dan niet meer goed had kunnen komen. Het is tussen ons in komen staan. Ik voelde mij niet gezien en niet gerespecteerd. Maar steeds meer besefte ik mij dat ik hem ook niet meer respecteerde. Het enige wat ons nog bij elkaar hield was ons kind. Het gezin bij elkaar houden was heel erg belangrijk voor mij maar op een gegeven moment was het wel duidelijk dat ons kind ook leed onder de spanningen. Ik voelde mij ineens juist schuldig dat ik zo lang in de situatie was gebleven.

Lanza

Lanza

28-08-2019 om 06:39

Goede beslissing

Liefdier, ik denk dat je een heel goede beslissing hebt gemaakt. Natuurlijk is een scheiding vreselijk voor een kind, maar opgroeien in een gezin waar spanning heerst, de ouders elkaar niet vertrouwen en de vader er (misschien wel, misschien niet, wie zal het zeggen?) een eigen leven op nahoudt, is dat ook. Dan groei je op in een wereld van leugens en bedrog.

Welke boodschap geef je je kind mee als je zo met je laat omgaan? En als de vader/moeder kennelijk permissie heeft zich zo te gedragen? Vaak zie je dat kinderen eenzelfde situatie opzoeken in hun latere leven, omdat dit vertrouwd voelt. Wil je dit echt voor je kind?

En voor jezelf, gun je jezelf niet iets veel mooiers en beters. Echte liefde is zo anders dan dit.

Miss, Liefdier, Pennestreek.....

@ Miss - dikke knuffel. Kan mij zo goed voorstellen hoe je je voelt en hoe moeilijk is dat. Volgens mij de volledige vertrouwen zal nooit meer terugkomen, er is te veel schade toegebracht. En als ik je lees is vrij duidelijk dat je dit doet, dus blijven, vooral voor jullie zoon. Ben mee eens met Liefdier dat blijkbaar ben je langzaam op weg om alleen verder te gaan. Op je eigen tempo.

Mat mij gaat goed deze week. Vorige week nog veel last van en verdriet gehad, veel gehuild. Dat is vier mnd na de gebeurtenis en twee mnd na de breuk dus mss nog vrij vers. Iemand boven in dat draadje zei dat ik overdrijf en maak er drama van. Maar ik kan niet wegsteken hoe aangeslagen ben ik na dat verhaal van bedrog, misbruik en verslaving.
Zijn gsm nr heb ik moeten blokkeren, hij liet mij niet met rust.
Ergens voel het alsof ik ontsnapt ben van een gevaarlijke situatie/relatie. Ik wacht tot tijd zijn werk doet en neemt pijn weg. Alsook die vies, ziek gevoel als ik toevallig flash krijg van hem met die oude vrouw.

respect

nu ik nog post van Liefdier lees....
Dat is vrij belangrijk dat je jouw partner kan respecteren. En na zoiets was mijn respect ook aan het weggaan. In plaats van (vroegere) bewondering begon ik soms denken: wat een zwakke, smerige manneke....

Hebben jullie dit ook gehad?

Polanegri

'Alsook die vies, ziek gevoel als ik toevallig flash krijg van hem met die oude vrouw.'

Serieus? Met een jonge blom was het geen probleem geweest?

knurf, wat is jouw probleem?

.

Ik ben echt nog wel verdrietig hoor. Hij heeft mij zo makkelijk aan de kant gezet, daar krijg je echt wel een knauw van. Het is de kunst om in jezelf te blijven geloven. Dat vertrouwen in mijzelf komt langzaam weer terug en dat wordt een mooie basis om ooit een écht lieve man in mijn leven toe te laten.

Verdrietig was ik ook geweest als ik was gebleven. Soms baal ik van mijzelf dat ik zo lang door gegaan ben. Maar het meest neem ik het hem kwalijk dat hij nooit eerlijk is geweest. Hij gunde mij blijkbaar geen fijn leven ofzo. Ik vind het nog moeilijk om een modus te vinden in mijn boosheid. Ik wil mij geen slachtoffer voelen maar ben toch echt ongelofelijk belazerd.

Ik zal met hem om moeten blijven gaan voor ons kind maar hoe doe je dat als hij het omdraait en zich nu als slactoffer gedraagt? Hij negeert mij en als er sporadisch contact is behandelt hij mij als een paria. En elk normaal onderwerp voor overleg wordt door hem met wantrouwen in twijfel getrokken en lijdt tot onnodige discussie. Heel vermoeiend! Ik probeer er boven te staan. Hopenlijk is het een fase.

Miss

Miss

29-08-2019 om 14:39

Dankje voor de reacties

Ik weet niet zo goed wat ik terug moet zeggen momenteel.

Man doet erg zijn best lanza, ik heb ook begrip voor jou reactie. Alleen werkt het bij mij nog steeds niet om het lijntje door te knippen en te zeggen: tabee en breek mijn gezin, huid en haar op.
Ik kan er nu begrip voor op brengen dat er stellen zijn die het niet meer kunnen, maar pff ik krijg al de rillingen bij alles op te breken.
Daarvoor houdt ik nog te veel van mijn man, gezin. En het samen zijn.
We hebben amper ruzie, de sfeer is niet vervelend, het is puur de waarheid. Wat is de waarheid en dat zal toch de tijd nog steeds uit moeten wijzen zoals bij liefdier.
Maar dat is ook juist wat het zo "fucking" moeilijk maakt. Ik wil hem zeker geloven, maar scan zoveel. En wil er niet meer mee bezig zijn of door geraakt worden.
Man is zorgzaam, helpt meer met kind, in huis, is taxichauffeur, tuinman, doet mee boodschappen. Zoveel meer betrokken dan ooit. Maar de spanning blijft.

Permissie?

Vanaf deel 1 t/m deel 5 is er nooit aangegeven dat iemand zijn/haar partner permissie gaf. Ik snap ook niet hoe die uitspraak van Lanza uit de lucht komt vallen. Die uitspraak/ woordgebruik is zelfs kwetsend voor medeforummers die in dit schuitje zitten en uit eigen keuze werken aan herstel.
Permissie, grrrrr. En dat mogen lezen terwijl je door een hel van onzekerheid ploetert.

‘Wil je dat echt voor je kind?’ ?????

Nog zo’n uitspraak die de haren overeind doen staan. Even als ‘boodschap meegeven’.

Toendertijd gaf puberzoon aan dat hij blij was dat zijn ouders aan herstel werkten want in zijn klas zaten al zoveel lln die op twee adressen woonden en te maken hadden met nieuwe relaties van ouders etc dat hij de onrust bij zijn klasgenoten niet wilde meemaken.
Hiermee geef ik niet aan dat scheiding slecht uitpakt voor kinderen; het kan hen ook rust geven. Ik ga ook niet schrijven dat een bepaalde beslissing een goede beslissing is, omdat dat wederom kwetsend kan zijn voor degene die een andere route zijn ingeslagen.
Maar uitspraken zoals ‘boodschap meegeven’ en ‘ wil je dit echt voor je kind?’ vind ik te kort door de bocht in dit draadje met juist heel betrokken ouders.

Er zijn ook gezinnen die uit een dal klauteren, een nieuwe balans vinden, blij zijn het een nieuw evenwicht en hun kinderen meegeven dat huwelijk niet iets vanzelfsprekends is. We hebben gewoon geen glazen bol en we maken keuzes op basis van wijsheid, vertrouwen en overgebleven portie aanwezige liefde.

Lanza

Lanza

30-08-2019 om 20:30

Permissie

Daden zeggen meer dan woorden. Door te blijven zeg je indirect dat het ok is en dat zorgt meestal voor herhaling. Goh, ik kan dit dus gewoon doen en daaraan hangt geen enkele consequentie. Ja, een beetje gezeik, maar ze blijft toch wel bij me en ik kan in mijn comfortabele gespreide bedje blijven liggen, terwijl ik ook met die spannende collega een wipje maak, prima voor elkaar.

Het is natuurlijk je eigen beslissing, maar het is dus wel de vraag of je dit moet willen of dat je jezelf iets veel beters gunt (want echt, er bestaan veel, veeeel leukere mannen).

Oneens

Door te blijven, zeg je niet, ook niet indirect, dat het okee is.

Misschien heb je van dichtbij dit eens moeten meemaken. Maar diverse forummers in dit draadje hadden andere beweegredenen. Trek die niet door de modder, aub.

En de opmerking over veeeel leukere mannen. Ach, alsof je hoofd op dat moment daar naar staat.

Miss

Miss

30-08-2019 om 23:15

Het " oké " vinden

Oh Nee hoor Lanza, kind is nog jong maar van een leeftijd dat het absoluut weet dat het niet hoort om met een ander te kussen etc etc.
Doordat er diverse stellen uit elkaar gaan komt kind zeker met die vragen.
Je hebt het dan dus over normen en waarden die je mee geeft.
Dat is hier een open gesprek, niets is vreemd.
Doordat ik nog bij zijn vader ben wil dat niet zeggen dat ik het goedkeur, want er zijn ontzettend veel dingen veranderd. Omdat je je anders op gaat stellen. Maar je kind de bodem onder zijn voeten uitslaan zonder het geprobeerd te hebben en dat beide zich meer inzetten voor herstel is het dat zeker waard.
Maar dat is maar net wat je zelf kunt hendelen, de één stapt eruit en de anders ploetert door, en de volgende word gelukkiger na de ontrouw omdat ze meer in elkaar investeren.
Heb enorm, echt enorm véél boosheid gehad en verdriet. Dat kun je in een ander draadje lezen. Ik denk dat ik hier 1 van de meest felle personen was na de ontrouw. En dat heeft man geweten, het is hier nu meer de " regel " ik snap niet dat hij het nog met mij uithoudt dan andersom. Omdat ik zo veranderd ben en verder ontwikkeld.
Vroeger was ik een pleaser. Daar is niets, helemaal niets meer van over. Dat zie ik als positief.
En zo leert iedereen zijn lessen.
Heb je zelf met ontrouw te dealen lanza? Hoor het graag.

Toch beetje eens met Lanza

Toch snap ik wel wat Lanza bedoelt. Ik ben er net uit, en als je wat meer afstand hebt van de ander en je relatie dan ga je dingen zien waar je je ogen voor hebt gesloten. Ik heb veel gezien en steeds werd er geprobeerd het recht te lullen. Omdat je je gezin wil redden rek je je grenzen op en hoop je dat het klopt wat hij zegt. Maar meerdere malen vreemdgaan is toch nauwelijks mee te leven? Een slippertje of 1 zelf opgebiechte affaire is anders dan meerdere affaires niet opbiechten. Toch bleef ik. Voor dit soort mannen denk ik toch het signaal dat je het tolereert.

Miss

Miss

31-08-2019 om 05:52

Misschien

De tijd zal het uitwijzen.

Ik weet mijn grens, hij weet mijn grens. Dat is voor mij genoeg en daar wijk ik niet vanaf.

Lanza

Lanza

31-08-2019 om 12:47

Eens met liefdier

je kan nog zo boos zijn, uiteindelijk is de boodschap: ze blijft, dus ik kan het maken. Een man die een langdurige affaire heeft gehad, zal vroeg of laat in dit gedrag vervallen. Zeker als hij weet dat zijn vrouw toch wel bijdraait.

En nee, natuurlijk sta je nu niet direct open voor een nieuwe relatie, als je nog zo diep in deze zit, maar op termijn zou het je een stuk gelukkiger maken als je voor jezelf kiest en een man kiest die echt liefdevol naar je is en het beste met je voor heeft ipv een man die als het erop aankomt toch vooral aan zichzelf en zijn eigen behoeften denkt.

Je kunt tegen alles in je gezin proberen te lijmen, maar feit blijft dat je man eenzijdig het fundament onder het gezin heeft weggenomen. Dat onderkennen lijkt me op de lange duur meer constructief, dan alles proberen recht te lullen wat in werkelijkheid krom is.

Miss

Miss

31-08-2019 om 15:31

Mwa

Begrijp jou redenatie, vruuger voor de ontrouw was ik ook zo. Stap hem toch buiten! Ik gooi je kleren uit het raam als je me dat flikt!

Maar toen het me overkwam wist ik me toch echt geen raad op dat moment!!!

Tenminste ik spreek voor mezelf. Ik heb absoluut respect voor mensen die het patsboem kunnen, zn knopen te kunnen doorhakken. Ik denk dat dat meer met karakter en opvoeding te maken heeft.
Je bedoeld eigenlijk te zeggen dat wij ons geestelijk laten mishandelen?

Die uitspraken heb ik voldoende te horen gehad, een beetje zoals geslagen worden en dan toch blijven.

Maar het feit blijft dat monogamie bijna zeldzaam is.
Ach ja en anders begin ik gewoon een open relatie want mijn man is niet mijn bezit. Misschien worden wij daar wel gelukkiger van ?
Wie zal het zeggen. Dat is wat ik bedoelde met de vorige post, de waarheid komt toch áltijd naar je toe. Tijd tijd tijd.

Hoe Ik er nu insta, Tjah zal ik toch nog steeds er alles aan doen om een gezin te blijven, zeker omdat hij zijn best doet.
Scheiden kan altijd nog.

De norm

https://mens-en-samenleving.infonu.nl/man-en-vrouw/39071-vreemdgaan-vreemd.html

De cijfers kunnen wat verschillen maar grofweg 1 op de vier Nederlanders gaat vreemd.

Gelukkig heb ik dat dan ook niet meegemaakt in de relatie. Monogamie is nog steeds de norm en geen zeldzaamheid al kun je dat gevoel beslist wel krijgen gezien alle verhalen om je heen en in de media.

Maar goed, overspel is natuurlijk big business en monogamie saai.

Maar als je bereid bent om er mee te dealen is het natuurlijk een mogelijkheid om het te accepteren als een feit, je partner gaat vreemd. Als je dat niet wil dan maak je een einde aan de relatie. Ik zou me toch niet jarenlang willen laten jojoen hoe lief iemand ook kan zijn.

Lanza

Lanza

31-08-2019 om 19:34

Monogamie

is inderdaad nog steeds de norm. En de meeste mensen zijn trouw aan hun partner. Een monogame relatie eenzijdig en stiekem saboteren is iets totaal anders dan de relatie samen openbreken.

Voor mij zou eerlijkheid het belangrijkste zijn.

Miss

Miss

01-09-2019 om 07:33

Idd

"Voor mij zou eerlijkheid het belangrijkste zijn"

Maar dat is ook zeker wat het meeste pijn doet ( bij mij, denk de meeste van ons in dit draadje)
Maar weet je wat het is, er zijn toch maar weinig mensen die echt eerlijk zijn. Kijk naar alle incidenten die er gebeuren om je heen.
Een kind word niet zo geboren hè maar zo gemaakt of opgevoed. Maar goed dat is een compleet andere discussie.
Het feit blijft wanneer weet je of iemand daadwerkelijk helemaal eerlijk is?
Nooit, lanza.
Tuurlijk zijn die er maar ik vind ze schaars. Om mij heen buren, op het plein, kennissen, en jip ook familie, zoveel mensen die elkaar voor de gek houden.
Maar daar zit mijn geluk niet meer in, ik zoek die paar op die wel eerlijk "lijken in mijn ogen" maar vertrouwen, nee. Alleen mij zelf, huisdier en kind.

GitteNN

GitteNN

24-09-2019 om 13:50

leeft dit draadje niet meer?

Miss

Miss

24-09-2019 om 14:39

Ja zeker wel

Hoe Is het gitteNN?
Jij bent gestopt met de relatie uiteindelijk toch?
Of vergis ik mij nu...

GitteNN

GitteNN

24-09-2019 om 14:50

Nee deze slappe doos zit nog steeds bij hem. Ik weet wel dat t steeds slechter gaat. Komt vast door puberende kids mAr de liefde voel ik bijna niet meer. Intiem zijn we allang niet meer.
Moet ook niet denken aan tijd dat kids deur uit zijn. Wat moet ik met hem. Hij blijft voor mij een charter al is hij te vertrouwen en doet hij enorm zijn best. Maar voor mij is de essentie voor een liefdes relatie kapot gemaakt.
En ik worstel helemaal met dat kut wijf (sorry sorry voor mijn enorme onbeleefde taalgebruik!). Zij leeft gewoon door. Is gelukkig met nummer zoveel en ik voel me zoooo verraden! Jaja door mijn man maar ook zij heeft bloed aan haar handen

GitteNN

GitteNN

24-09-2019 om 14:51

Stil

T is wel stil geweest hoer toch? Althans tot 01092019v

Miss

Miss

24-09-2019 om 15:34

GitteNN

Ik herinner mij je nog goed, je posten toen na 2,5 jaar er mee te willen stoppen. Dat betekent dat je nu ruim 3,5 jaar verder bent?

Ik herinner me dit nog omdat ik er toen ook enorm mee worstelde. En dacht wauw, dan valt al het onzekere, wantrouwende gevoel van je af?
Rond die tijd wilde ik er ook mee stoppen, terwijl ik pas een paar mnd op het forum was en de uitkomst bleek

Volgens mij is dat iets sluimends... iets wat vroeger nooit in gedachte was, zal ik stoppen met mijn huwelijk... hmmm en dan?
Wat ga ik doen? Word het dan ook echt zoveel beter? Word ik dan zoveel gelukkiger en blijer?

En die vragen stel ik mij af als ik verdrietig ben, me alleen voel binnen mijn relatie. Misschien een tip voor jou, ga jezelf dat eens na...

Ik zelf ben enorm hard aan mezelf gaan werken, trainingen, cursussen, ander werk, andere hobby's veel nieuwe mensen leren kennen, veel hulp gaan vragen aan andere, gevoelens toe laten.
Eigenlijk alles richting opweg meer mezelf te zijn en beter voor mezelf te zorgen.
En Dit had ik NOOIT gedaan zonder het bedrog. Dan was ik die oude miss gebleven met oogkleppen op.

Je bent geen doos, je was toen onwetend en nu wetend. Heb je daar je lessen uit gehaald?

Ik merk dat heel ( erg) veel weer in een oud patroon valt, maar ik als mens niet meer. Compleet veranderd. Dat Is wat het waarschijnlijk met jou ook gedaan heeft en je daarom " zwak ( woord doos) vind.
Ik herken dat zeker wel, welke vrouw blijft nu bij een vreemdganger ppffs, vroeger zou ik gedachte hebben die is gek. Maar er is toch te veel om weg te moffelen. Zoals op nummer 1 iedere dag het contact met mijn kind. Dat heb ik voor mijzelf besloten. Maar kan me goed indenken dat het met pubers een heel ander verhaal is, zou je het liefste gaan als je diep in je hart kijkt en voelt?

Ik weet wel dat de pijn van het vreemd gaan nooit meer weggaat in mijn hart, en ik er ook nog steeds iedere dag mee op sta. Ik waakzaam ben, maar niets meer van man af laat hangen.

GitteNN,

Ik ben het even kwijt, maar heb je haar wel eens de waarheid verteld? Wat ze heeft aangericht? Ookal zal die troela daar mogelijk niet wakker van liggen, het kan voor jou wel heel bevrijdend werken.
(Ik spreek uit ervaring; onlangs de stoker in mijn huwelijk geconfronteerd met mijn woede. Niet dat dit een relatie meteen weer in de juiste spoor zet. Maar voor mij was het belangrijk om verder te kunnen.)
Er zit woede in je, en die moet eruit.

Ik ook

Ik ook

24-09-2019 om 20:35

Anders

Hier ook 3,5 jaar verder. Ik ben weggeweest en teruggekomen. Het gaat nu goed in de zin van dat de relatie is zo als voor mij (en ook voor mijn man) een relatie hoort te zijn. We hebben ook hele blije kinderen, dat geeft energie om door te gaan. EFT therapie en later zelf nog therapie heeft ons veel gebracht en heb echt veel geleerd. Man nog meer

Maar de pijn is er. Het nooit meer 100% kunnen vertrouwen vind ik erg. Maar hier mag het er zijn. In een andere relatie niet of minder. Die gedachte is voor mij helpend. Ik hoop dat de pijn met de jaren verder en verder slijt.

De worsteling met die andere vrouw herken ik heel goed. Bij vlagen kan ik haar nog steeds wurgen. Gelukkig woont ze ver weg. En word ik niet vaak aan haar herinnerd. Mijn hele omgeving praat nooit meer over haar, hoewel ze meer dan 10 jaar mijn beste vriendin was. O nee dat dacht ik. Loslaten is makkelijk gezegd maar het echt doen blijft ingewikkeld.

Miss

Miss

25-09-2019 om 07:37

Die trut

Woont ze bij jou in de buurt?

Denk je dat echt, GitteNN? Geloof je dat nu echt? Dat zij lekker door leeft.
( huhu haha sarcastisch bedoeld he) Nee nee, karma never losses an adress.

De truzen hier in omgeving, krijg keer op keer hun lessen, uit elkaar, word weer vreemdgegaan, partner ongeneeslijk ziek, diverse miskramen,
Waarom denk je dat? Zie je haar nog wel eens?
Partner werkt zelfs nog met 1 Truus, vandaar dat ik dat weet. Walgelijke trut. Maar Ik blijf erbij ze is diep diep diep ongelukkig met zich zelf.
Als je zo met jezelf kunt leven een gezin kapot te willen maken heb je nooit ergens ooit voldoening in het leven. Ze zijn leeg van binnen.

GitteNN, raak je die wrok nog steeds niet kwijt? ik zou willen dat je daar vanaf komt, want dat is slopend voor je gestel..

Intimiteit is ook zn ding he, heb je er gewoon geen behoefte aan of lukt het gewoon niet meer?

Update

Hier ook eventjes geleden dat ik van me heb laten horen. We zijn nu 15 mnd verder en het gaat eigenlijk best wel goed. De relatie is beter geworden. Ik merk wel dat de gewonen ‘sleur’ en irritaties er weer zijn hoor. En ik ben mss nog wel eerder geïrriteerd als voorheen. Maar toch kunnen we samen ook weer enorm genieten. Pas terug van vakantie en we het heerlijk gehad.
Af en toe heb ik ook zeker nog wel een terug val en dan zit ik vooral in mijn eigen hoofd te malen of ik niet dom ben dat ik blijf bij iemand die me zo voorgelogen heeft etc. Ik merk dat ik dat vooral heb als ik weer een verhaal hoor waar iemand vreemd is gegaan en er meteen geoordeeld wordt.
Gelukkig kan ik me daarna vrij snel weer herpakken. Maar dat lukt de ene keer beter dan de andere keer.
We hebben heel veel ruzies gehad vorig jaar maar gelukkig zijn we nu allebei een stuk rustiger en blij dat we verder zijn en voor elkaar gekozen hebben. We hebben samen ook echt wel veel over scheiden gepraat, ook met een coach. Maar kwamen ook tot de conclusie dat ons dat beide niet gelukkiger maakt en ons kind al zeker niet. Al leek het even de beste oplossing ben ik nu heel blij dat we doorgezet hebben. Het zal altijd een dingetje blijven maar ik merk wel dat de tijd idd veel heelt... De ups en downs zullen er altijd zijn in een relatie. Het blijft werken...

Succes allemaal! Ik gun iedereen het allerbeste.

GitteNN

GitteNN

25-09-2019 om 16:15

nee

heb haar nooit gesproken. ze woont ver weg in nederland. zo hoef ik haar nooit te ontmoeten. maar sociale media zorgt ervoor dat je iemand toch kan vinden natuurlijk.

diep in mijn hart ga ik weg. een liefdes relatie kan voor mij alleen bestaan bij echte trouow. dat heb ik altijd gezegd. ondanks dat man enorme spijt heeft. alles aan therapie gedaan heeft met mij en echt wel te vertrouwen is blijft hij voor mij iemand die toch vreemd ging.

dat heb ik bij alle mannen die dit deden. ook vrouwen, maar daarvan ken ik er minder.

het zal NOOIT meer het zelfde worden en als de kinderen het huis uit zijn weet ik niet wat er gebeurd. hemel met z'n tweetjes 'overblijven'. moet er niet aan denken.

om allerlei zakelijke redenen ben ik niet uit elkaar gegaan. het zal een financiele strop voor de kinderen gaan betekenen en dat wil ik hen niet aandoen. daarbij is man echt wel lief. daar ligt het niet aan.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.