Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op

Spraak- taalachterstand peuter 20 maanden


Referentie

https://wrongplanet.net/forums/viewtopic.php?t=128255

Ik geef je deze tip maar door. Het is een langlopende website voor en door mensen met autisme zelf. Als ik iets meer wil weten over zaken en hoe mensen met autisme dat zelf beoordelen lees ik hier.

Deze draad gaat bijvoorbeeld over ABA. Als doorgewinterde ouders van kinderen met autisme weet je dat straffen en belonen bij autisme zeer omstreden is. Een kind dat iets moet leren gaat het niet ineens spontaan doen als het gestraft of beloond wordt. Het gaat het doen als het goede uitleg, een goed voorbeeld, samendoen, en dat zo vaak als nodig is heeft meegemaakt. Als ouder is het dus belangrijk veel een op een, samen, zaken te oefenen. Zaken, die een gemiddeld kind makkelijk laat zien, kunnen onoverkomelijk zijn voor een kind met autisme.
Als je die dan gaat straffen of belonen voor iets dat het nog niet kan dan voedt je de angst en de paniek, waar ze toch al aanleg voor hebben. Want ze moeten verplicht, anders straf of beloning, iets presteren dat ze niet beheersen. Dus op hoge toeren, met die kleine hersentjes, proberen ze zo goed mogelijk aan de opdracht te voldoen, onder hoge stress.
Beetje stickeren of zo kan geen kwaad, maar dit consequent toepassen leidt tot karakterfouten. Zo leert men een kind slecht gedrag, angsten en paniek aan en tast met de stress ook nog het leervermogen aan. Hoe wil je nog leren als je dat onder stress moet doen.?

ABA therapeuten hebben belang bij het propageren van ABA, het is hun inkomen namelijk. Jij bent er voor je kind, dus zorg dat jij hier de deskundige in wordt. Luister naar de artsen en de hulpverleners en beoordeel zelf wat hier belangrijk is, geinformeerd. Dat gun ik je, heel graag. Voor jezelf en voor je kind.

Ja, en zeker is het interessant hoe dat onderzoek naar je kind uitpakt. En zeker is het verstandig dat je zelf beoordeelt of je een volgend kind aankan. Jij moet het doen.

_-Wiesje-_

_-Wiesje-_

07-10-2019 om 18:49 Topicstarter

Ok, geen juist taalgebruik misschien...

Dat is inderdaad wat straf verwoord van me, maar ik voelde me echt opgelucht en goed na dat gesprek met de geneticus... Dat leek me toch duidelijk denk ik? Gewoon dat er stilletjes zaken op zijn plaats gaan vallen na die lange tijd van onzekerheid. Maar ik kreeg toen precies heel wat verwijten naar mijn hoofd en dat kwetste me.
Ik weet dat iedereen hier zijn moeilijkheden en ik weet niet hoe iedereen staat in zijn proces... Maar ik kan alleen zeggen dat ik heel erg diep heb gezeten en dat het me sinds kort pas lukt om alles stilletjes een plaats te geven. Ik ben mezelf weer stilletjes aan het vinden als mama en ik ben blij dat het me beetje bij beetje beter gaat. Daarom dat het zo gevoelig ligt...

_-Wiesje-_

_-Wiesje-_

07-10-2019 om 18:59 Topicstarter

@AnneJ

“Jij bent er voor je kind, dus zorg dat jij hier de deskundige in wordt. Luister naar de artsen en de hulpverleners en beoordeel zelf wat hier belangrijk is, geinformeerd. Dat gun ik je, heel graag. Voor jezelf en voor je kind.
Ja, en zeker is het interessant hoe dat onderzoek naar je kind uitpakt. En zeker is het verstandig dat je zelf beoordeelt of je een volgend kind aankan. Jij moet het doen.”

Ja, zo wil ik het ook. Zo voel ik het ook... Merci voor deze woorden.

Fransien

Fransien

07-10-2019 om 19:32

Tunnelvisie

Ik herhaal het toch maar even: kijk uit voor tunnelvisie en blijf opletten of de voorgestelde therapie of interventie wel het juiste effect hebben. Therapie wat niet tot resultaat leidt is zonde van de tijd en moeite en niet effectief bovendien. Het enige wat je kind nodig heeft is wat hulp en jij bent de enige die kan zien of hij/zij de juiste hulp krijgt, jij ziet immers het effect.

Ik ben altijd uitgegaan van gezond verstand. Kind heeft een taalontwikkelstoornis en heeft dus het meeste behoefte aan logopedie. IQ test met drie jaar vond ik niet nodig want kind was duidelijk niet zwakbegaafd (moet altijd als oorzaak uitgesloten worden). IQ is op die leeftijd niet betrouwbaar te meten en de enige uitslag die invloed zou hebben zou hij niet krijgen.
KNO-arts heeft even de oren gecontroleerd, dat is nuttige informatie bij achterstanden bij taal.
Thuisobservatie is aangeboden maar bij doorvragen was dat vooral gericht op gedragsmoeilijkheden, daarvan was geen sprake dus niet nodig.

Wat AnneJ een autisme-vriendelijke opvoeding noemt was bij mij gewoon gezond verstand. Ja is ja en nee is nee. Als ik ging toegeven aan zeuren zag ik de bui al hangen.
Er zijn vaste eetmomenten en op twee momenten krijg je een koekje. Vlak voor het eten wordt er absoluut geen koekje meer gegeten, maar een worteltje, wat fruit of zoiets is geen probleem (met mate).
Schoenen en jassen moeten op de juiste plaats, ook als je geen zin hebt.
Als ik gezegd heb dat iets niet mag dan mag dat ook niet. Je mag geen cd's uit het hoesje halen bijvoorbeeld, dan mag je een tijdje niet in dat deel van de kamer en dus ook niet met het speelgoed wat daar staat.

Voorspelbaarheid maakt het makkelijker voor een kind, maar als er iets gebeurde dat gooide ik het dagschema rustig per direct om, hadden mijn kinderen absoluut geen moeite mee. Je moet alleen even uitleggen dat het bezoekje aan de kinderboerderij niet nu kan maar wel morgen, dat dit nu belangrijker is.

Wat hier wel hielp was rust, gewoon een kind de tijd gunnen om iets te proberen te zeggen en niet direct ingrijpen, raden, of zoiets. Gewoon even het geduld en de aandacht hebben voor het kind.
Juist het niet opjagen of ongeduldig worden was hier heel belangrijk.

Kijk maar of je er iets mee kunt, er zijn zoveel verschijningsvormen dat wat bij mijn kinderen hielp niet altijd bij de jouwe hoeft te helpen. Gewoon je eigen gezonde verstand gebruiken en kijken wat er bij jouw kind past.

Lente

Lente

07-10-2019 om 19:36

Mooi Fransien!

Lijkt me passend voor elk kind.

Phryne Fisher

Phryne Fisher

07-10-2019 om 19:44

En toch

Is er al wel een echte diagnose gesteld?
Bij mijn jongste kwam de taalontwikkeling heel laat op gang (2+), ze fladderde bij het leven en kon urenlang rondjes rennen of schommelen. Daarbij heeft ze een tijd best wel heftig gedrag vertoond, dus ik twijfelde niet meer aan een diagnose. Die ze dus niet kreeg. Inmiddels is ze uitgegroeid tot een puber waarmee eigenlijk niet zoveel aan de hand is.

Fransien

Fransien

07-10-2019 om 20:34

Hier wel

Hier is bij drie van de vier de diagnose TOS gesteld door de logopedist, en bij mijn man. Hij heeft overigens ook als volwassene nog baat gehad bij logopedie.
De diagnose autisme is nooit geopperd aangezien ze daar geen kenmerken van vertoonden.

_-Wiesje-_

_-Wiesje-_

07-10-2019 om 20:35 Topicstarter

@fransien

Je hebt helemaal gelijk hoor. En zoals Lente zegt: passend voor ieder kind.
Ik weet ook wat mijn valkuilen zijn (bv. de situatie met het koekje die ik aan Lotte beschreef) en ik weet ook dat ik wel eens dingen doe of of juist niet doe terwijl dat in dat geval beter niet of wel zou doen. Maar ik denk dat we ons best doen als mama ons niet veel kunnen verwijten hé? Er is niks zo moeilijk als een kind opvoeden...

_-Wiesje-_

_-Wiesje-_

07-10-2019 om 20:38 Topicstarter

@Phryne Fischer

Hier voorlopig een werkdiagnose ASS. Dit jaar nog volgen er opnieuw testen (en een observatie bij de onthaalouder). Uit die observatie en testen zal er besloten worden of hij zijn definitieve diagnose ASS krijgt.

Fransien

Fransien

07-10-2019 om 21:03

Diagnose is een hulpmiddel, geen doel

Wat je nodig hebt is hulp voor een kind, misschien heb je daarvoor een diagnose nodig maar vaak kun je het af met gezond verstand.
Je zit voor je het weet in een molen waar je amper uit komt terwijl je kind die standaard hulp behorend bij die diagnose eigenlijk niet nodig heeft maar andere hulp die niet in het plaatje past.

Ga uit van wat je nodig hebt, als je zonder diagnose dat kunt krijgen dan heb je de vrijheid om te kijken of er naderhand dezelfde problemen zijn en of die nog steeds in dezelfde richting wijzen. Er is weinig zo variabel als de ontwikkeling van een kind, zie bijvoorbeeld het kind van Phryne

_-Wiesje-_

_-Wiesje-_

07-10-2019 om 21:25 Topicstarter

@Fransien

Diagnose is voor mij ook een hulpmiddel. Vooral voor mijn zoontje inderdaad, zonder diagnose gaat hij bijvoorbeeld nooit aangepaste hulp kunnen krijgen of toegang krijgen tot buitengewoon onderwijs.
Anderzijds ook voor mezelf. Alles is nu zo onzeker en ik denk dat me dat echt ook voor een stuk gaat helpen om alles te kunnen plaatsen.
Daarbij, ASS is zo een breed spectrum. Natuurlijk gaan we kijken naar wat mijn zoontje nodig heeft. Zo heeft hij voorlopig nog zo goed als geen nood aan structuur, dus dat bieden we hem ook niet (overmatig) aan. Het klinkt misschien ook grof wat ik zeg maar ik wil hem ook niet autistischer maken dan hij is. (Sorry bij voorbaat als ik mensen hierbij voor de borst stoot). Maar ik wil hem echt gewoon als individu bekijken, niet gewoon als een kindje met ASS.

Fransien

Fransien

07-10-2019 om 21:35

Het blijft hetzelfde kind

Met of zonder diagnose blijft het jouw kleine schat 😘

mirreke

mirreke

07-10-2019 om 22:00

Je wilt hem als individu bekijken

maar ergens doe je dat juist niet. Je bent aan het kijken en het vergelijken (ik neem aan met een soort standaardkind) en let vooral op alles wat anders is dan bij een 'normaal' kindje.

Kijk inderdaad vooral eens naar je kind zoals het is. Vergeet niet te genieten van je kind zoals het is. Laat je ook niet zenuwachtig of bang maken door anderen, ouders, vrienden, medeouders, enz. enz.

En, ja, ik kan het niet laten, maar door structuur aan te bieden maak je iemand niet autistischer... ik heb het idee dat je niet zoveel weet van autisme en er erg bang voor bent.

Ik snap verder ook niet dat een kindje van de leeftijd van je zoontje geen nood heeft aan structuur. Volgens mij hebben alle kindjes van ruim twee behoefte aan structuur. Structuur betekent heus niet dat elke vijf minuten van de dag zijn ingepland, maar dat het verloop van een dag voor je kind voorspelbaar verloopt.

Ik vind het heel jammer voor je dat je je zo aangevallen voelde. Lees deze draad nog eens terug. Ik vind juist dat iedereen heel respectvol reageert en uitleg geeft, of dingen van een andere invalshoek probeert te belichten. Andersom voel ik me trouwens wel aangesproken door jou.

Over ABA, waarover jij geïrriteerd reageert omdat ik het waag daartegen te waarschuwen, het volgende: ABA is gedragstherapie waarbij autistische kinderen geleerd wordt om zich normaler/normaal te gedragen. Het is een soort hondentraining voor kleine kinderen, waarbij de kinderen geleerd wordt om hun eigen grenzen te negeren, waarbij volwassenen over de grenzen van kinderen heenwalsen, allemaal om normaal GEDRAG te trainen, voornamelijk omdat ouders en therapeuten er last van hebben en het vervelend vinden als een kind zich niet 'normaal' gedraagt. Dingen als fladderen of wiebelen of iemand niet aankijken, dingen die kinderen gebruiken om zich rustiger te voelen of om zich te kunnen concentreren, worden afgeleerd, en dat zijn slechts kleine voorbeeldjes. Hoe het kind zich hierbij voelt speelt kennelijk geen rol.
Daarvoor wil ik je behoeden, niemand wil zijn kind mishandelen toch?

_-Wiesje-_

_-Wiesje-_

08-10-2019 om 00:34 Topicstarter

@fransien

Absoluut waar. Ik zie hem dan echt ook doodgraag! Hoe dan ook!

_-Wiesje-_

_-Wiesje-_

08-10-2019 om 01:04 Topicstarter

@mirreke

Ik weet niet hoe ik het iedereen nog moet duidelijk maken, maar ik heb schrik voor de toekomst. Ik ben onzeker. En nee, niet omdat ik weinig weet over autisme. Integendeel, ik werk als opvoedster/begeleidster en weet donders goed wat autisme is. Daarom dat ik schrik heb.
Maar het is echt niet zo dat ik nu niet geniet van mijn kind, helemaal niet! Hij is echt een heerlijk grappig mannetje! Ik zou hem ook echt nooit anders willen, hij is mijn lieve kleine mafketel. En ik wil gewoon dat hij gelukkig blijft.

En ik heb ook gezegd dat ik geen (overmatig) structuur aanbied. Tuurlijk hebben we structuur, dat heeft zoals je zegt elk klein kind nodig. Maar hij blijft bijna elke week wel eens bij een oma slapen, of we gaan onverwacht naar de speeltuin,... Die soort zaken bedoel ik.

Ik heb het draadje nog eens gelezen, maar het valt echt wel op dat er mensen zijn die vinden dat de geneticus letterlijk bullshit vinden en me niet geloven dat er vormen zijn van ASS die een biologische factor kunnen hebben (dus een nieuwe fout). "Ik dacht dat ik al biologielessen gemist had" is geen fijne opmerking. Wat verder ook geen leuke opmerking is is dat er bij de geneticus alleen maar geld uit mijn zakken geslagen wordt. Het geeft me het gevoel dat ik heel dom ben. Terwijl ik er achter sta. Verder wordt er mij ook het gevoel gegeven dat ik niet tevreden ben met mijn zoontje ofzo, dat de diagnose de doorslag gaat geven of ik wel of niet een tweede kind wil. Begrijp je niet dat dit pijnlijk is? Want dit is echt niet zo... Ik moet er zelfs van huilen. Ik wil gewoon zoveel mogelijk te weten te komen want ik wil weten of IK dit kan. Ik ben onzeker zoals ik al zei.

Mijn reactie op ABA was eigenlijk niet rechtstreeks een aanval op jou hoor. Ik wou gewoon duidelijk maken dat ik mijn persoonlijke keuzes ga maken, niet dat ik ABA wil aanprijzen ofzo. Ik heb er trouwens ook al wat wisselende zaken over gehoord. Maar ik wou gewoon vertellen waar ik sta in mijn verhaal met mijn zoontje (dus de laatste stap = geneticus) maar daar werd zo op gereageerd dat ik een tegenreactie gaf. Dat is niet juist van me, maar het ligt allemaal heel gevoelig. Iedereen mag inderdaad de zaak anders belichten en zijn standpunt geven. Daar is inderdaad dit forum voor, maar breek aub het standpunt van anderen niet af (dit is ook niet specifiek aan jou hoor).

_-Wiesje-_

_-Wiesje-_

08-10-2019 om 01:09 Topicstarter

aan iedereen

Ik stop hier met dit forum. Ik vind het heel jammer, maar dit laatste heeft me geen goed gedaan.
Ik zal wel updates blijven posten zoals ik beloofd heb voor de moeders die nog op zoek zijn. Maar ik ga verder niet meer reageren. Het spijt me. Toch dankjewel voor alle goedbedoelde raad.

Mijntje

Mijntje

08-10-2019 om 09:12

elke ervaring is anders

Ik denk dat hier niemand beweert hoe jij het moet doen of je om wil praten. Zo zie ik dit forum niet. Mensen schrijven vanuit hun ervaring, maar elke ervaring is anders en je kunt eruit pikken wat je wil. Jij doet het op jouw manier en dat is goed.
Ik snap heel goed dat zo'n diagnose je rauw op je dak is gevallen en je nog heel erg moet wennen en bang bent voor de toekomst.
Daarnaast lees ik ook verhalen van andere moeders, waarbij eigenlijk de moeder ongerust is en bij het kind niks aan de hand lijkt te zijn, van wat ik lees. Ik hoop toch niet dat het een vorm van aandacht vragen is. Wij hadden ook eerst een voorlopige diagnose autisme wat later iets heel anders/ernstiger bleek, maar ik wil er niet over zeggen omdat het je alleen maar meer ongerust kan maken en hopelijk onterecht.
Sterkte met alles.

Fransien

Fransien

08-10-2019 om 10:02

Wiesje

Bij mijn oudste was ik ook zo onzeker, alles kwam veel harder en rauwer binnen dan de bedoeling was van de reageerders op dit forum. Ik had al geen standaard kind, had een flinke tik meegekregen van de eerste tijd toen oudste een huilbaby was en ik nergens begrip kreeg in mijn omgeving.
Wiesje, je doet zo je best voor je zoon en je houdt zo ontzettend veel van hem, dat straalt overal door heen. Het enige wat ik je toe wens is genoeg zelfvertrouwen om je eigen koers te gaan varen. Wij willen je hier met z'n allen helpen en behoeden voor fouten die we zelf gemaakt hebben. Pak er uit wat je kunt gebruiken. Je bent ons geen verantwoording schuldig. Vaar je eigen koers!
En vraag rustig nog eens hoe dingen bij ons gingen, dan heb je wat meer referentiekader wat bij jouw situatie past.

mirreke

mirreke

08-10-2019 om 16:38

Wiesje

ik wil je juist vragen om terug te komen. Als mijn berichtje de druppel was voor jou, dan spijt me dat.

Probeer je zorgen wat los te laten (zo makkelijk gezegd, ik weet het), maar toch, pak ze als het ware op, doe ze virtueel in een doosje en leg ze weg. Ze zijn er dan wel, maar je hoeft er dan even niets mee. Probeer het eens, misschien geeft het meer rust.

Wat meer achtergrond van mijzelf: ik heb vijf kinderen, de oudste een stiefkind, en ook daar ben ik erg onzeker over geweest destijds. Zij is de reden geweest dat ik op zoek ging en dat ik op dit forum terecht kwam

Inmiddels ook vier eigen kinderen gekregen. Een van onze kinderen is autistisch en een paar jaar geleden heeft ook mijn stiefdochter deze diagnose gekregen. Ook mijn andere kinderen en partner hebben autistische trekken en als klap op de vuurpijl heb ik zelf ongeveer een jaar geleden zelf een autismediagnose gekregen.

Waarmee ik maar wil zeggen dat je ook met autisme een vol en vervuld leven kunt hebben

Ik begrijp dat het forum zo wat overweldigend voor je was, maar we zijn allemaal ouders met problemen en vragen en hebben gezamenlijk erg veel ervaring. Echte ervaring, in het leven.

Jouw verhaal en vraag is niet minder waard dan die van ieder ander op het forum hier. Ik hoop dat je toch hier een kijkje komt nemen af en toe, ook als je niks meer schrijft.

Ik wens je van harte en diepgemeend veel geluk met je kindje, en ik wens je ook van harte toe dat je wat minder zorgen over je kindje krijgt en diepgemeend van hem kan genieten.

Loepsie

Loepsie

08-10-2019 om 23:19

Jeetje wat zijn er veel reacties

Ik heb ff een poosje niet ingelogd en kennelijk is hier veel gaande geweest. Ik heb niet alles uitgebreid kunnen lezen maar wilde toch even reageren.

Wiesje het vervelende van een forum of überhaupt van virteel kletsen, is dat de non verbale communicatie ontbreekt. Daardoor kan iets heel belerend overkomen. Iedereen bedoelt het vast heel goed en niet vervelend, maar probeer je ajb te verplaatsen in Wiesje; een onzekere mama die net te horen krijgt dat haar kindje hoogstwaarschijnlijk autisme heeft. Dan kun je hoog of laag springen maar dat is gewoon een klap, geen enkele mama wil dit voor haar kind hoe high functioning de vorm ook is die het kind heeft. En niet eens zozeer omdat je zelf een 'perfect of 'normaal kind' wil want niemand is perfect en we zijn volwassen genoeg om te snappen dat iedereen op zijn manier wel wat mankeert. Maar omdat je je zorgen maakt om hoe je kind zichzelf in die grote boze wereld vol gemene mensen moet redden. Juist omdat de toekomst zo vaag en onzeker is vindt ze het eng. En iedereen kent dan het spreekwoord dat een mens lijdt door de angst die hij vreest of zoiets maar Wiesje heeft verschillende malen verteld dat ze in de zorg werkt en maar al te goed weet hoe iemand met autisme kán functioneren.

Dat gezegd hebbende snap ik wel wat Wiesje bedoelt. Toen ik mij zorgen maakte om mijn dochtertje had ik ook het gevoel van alle kanten aangevallen te worden. Of ik soms wel wist dat kinderen met autisme ook veel kwaliteiten hebben en heel ver kunnen komen in het leven. En mijn angsten en zorgen werden weggewuifd alsof ze er niet toededen. Vast allemaal heel goed bedoelt en toevallig wist ik sommige dingen dan niet maar mensen zijn zo makkelijk in het neerpennen van hun gedachten dat er weinig nuance wordt gebruikt. 'Ja zo wordt het niet bedoeld' maar ts bedoelt het ook niet zo! Geen enkele keer heeft Wiesje hier geuit dat ze bang is niet van haar kind te houden of dat ze hem te min vindt. De arme schat is een wanhopige mama, zoekende naar ervaringen van moeders die haar kunnen geruststellen of adviseren. Uiteindelijk zitten we hier met z'n allen om dezelfde reden op dit forum; op zoek naar lotgenoten.

Nogmaals ik denk dat niemand op dit forum komt om een ander af te kraken of een rotgevoel te geven. En toch gebeurd het helaas. Ik hoop dat we er allemaal een beetje op kunnen letten door gewoon wat tactvoller onze mening en gedachtes te delen.

Loepsie

Loepsie

08-10-2019 om 23:44

Fijn dat het zo goed gaat Wiesje en Lotte

Ik lees echt dat jullie kindjes sprongen gemaakt hebben. Fantastisch! @ Wiesje dat je zoontje klanken begint te imiteren is geweldig. Dat met die juiste klemtoon deed mijn dochtertje op het begin ook. Ik heb dat dacht ik hier toen ook gedeeld. En gebaren erbij; super! Ik snap dat je nu heel erg zoekende bent naar wat het beste werkt voor jou en ik wens voor jou dat de Heer je daarbij zal leiden en de weg zal wijzen.

@Lotte jouw dochtertje is ook ontzettend goed vooruit gegaan zeg, wauw! Ik begrijp je gewoon 100% als je zegt dat je soms onzeker blijft. Ik heb dat gewoon ook...zucht..
Probeer wel te genieten en dankbaar te zijn voor de enorme sprongen die ze gemaakt heeft. Want die heeft ze zeker gemaakt en niet zulke kleine ook!

Wat betreft mijn meisje. Ze zit vreselijk in de peuterpubertijd. Ik ren continu achter haar aan. Ze is ontzettend ondeugend en nieuwsgierig. En ondanks dat ik savonds bekaf ben geniet ik hier echt van. Ik wilde een jaar geleden zo graag dat ze nieuwgieriger, ondernemender en bewuster van haar omgeving zou zijn. Ze kan me bijna alles vragen wat ze wil en eigent zichzelf zo'n beetje alles toe wat van een ander kindje is. Soms wil ze me nog weleens meetrekken naar de keuken of trap of wat dan ook ipv iets te vragen maar ik denk dat dit macht der gewoonte is.

'Ja' antwoorden doet ze hier nog niet. Ze herhaalt nog steeds mijn vraag in bevestigende vorm. Ondanks dat ik het los probeer te laten merk ik dat ik er soms gewoon mee zit. Ik ben wel gestopt het te oefenen omdat het totaal geen resultaat had en zit maar gewoon te wachten tot het een keer vanzelf komt. 'Nee is wel heel duidelijk en gericht een nee. Taalgebruik is gewoon goed. Zoals Fransien al aangaf met deze leeftijd vooral verstaanbaar voor mama. Ik merk dat ik haar soms.ook niet begrijp hoor. Dan verteld ze iets en ik doe maar alsof ik het half begrepen heb. Ik ben allang blij dat ze in dat opzicht dingen met me wil delen.

Hier geen driftbuien of gekrijs tis eigenlijk best een makkelijk kind. Ze is wel snel afgeleid en kan niet lang alleen spelen. Ze kan wel ontzettend blijven zeuren om tv kijken. Dat blijft een dingetje en omdat het zo'n makkelijke babysitter is en ik niet zo lekker in mn vel zit merk ik dat ik sneller toegeef. Ze gaat vanaf volgende maand naar de VVE dus hoop dat de taalontwikkeling daar ook een boost gaat krijgen.

_-Wiesje-_

_-Wiesje-_

21-11-2019 om 14:35 Topicstarter

Hoi iedereen

Hier ben ik weer. Met hoogstwaarschijnlijk mijn laatste berichtje...

Want het is officieel nu. Mijn zoontje heeft zijn diagnose ASS gekregen. De dokter was wel aangenaam verrast over de evolutie die hij op korte tijd gemaakt heeft. Ze zei ook voorzichtig dat ze denkt dat hij zijn weg gaat vinden in het regulier onderwijs. Ze benoemde zijn diagnose ook een hulpmiddel om alle aangepaste zorg te krijgen.
Maar ik geef wel toe dat ik het er toch moeilijker mee heb dan verwacht. Raar eigenlijk want er is niets gezegd geweest dat ik niet had verwacht. Waarschijnlijk moet ik gewoon nog wennen aan het idee dat het nu écht zo is.
Maar mijn zoontje blijft nog altijd mijn zoontje. Onze olijke mafketel. Hij maakt het ons alleszins gemakkelijk om met alle zorgen om te gaan.
En wij hebben nu als ouders alles in handen om het beste uit hem te halen en hem alles te geven wat hij nodig heeft ❤️

_-Wiesje-_

_-Wiesje-_

21-11-2019 om 14:59 Topicstarter

En voor alle ouders die nog op zoek zijn...

De periode van onzekerheid is ongetwijfeld het moeilijkst... Het leven lijkt met momenten zwaar en oneerlijk. Maar probeer je onzekerheid (als je daar de kracht weer voor hebt gevonden) om te zetten in iets positiefs...
Ok, je kindje ontwikkelt zich misschien anders, of je kindje valt misschien niet onder de noemer “normaal”... Maar dat is eigenlijk helemaal niet zo erg. Als jullie dit kunnen als ouders, een kindje dat wat afwijkt van de norm (en dan kunnen we nog láng discussiëren over wát de norm is) kunnen groot brengen, opvoeden, alle liefde en zorg geven wat je kindje nodig heeft. Dan zijn jullie allemaal ongelooflijk badass ouders! 😊 Het leven en het lot geeft je soms een dikke middelvinger, en het loopt soms niet zoals je het plant... Maar als je met die tegenslagen om kunt gaan maakt dat je echt een ander maar sterker mens. En dat is goed, want je gaat sterk moeten zijn voor je kind. Waarschijnlijk ga je zelfs sterker zijn dan de gemiddelde mama. En je zal zien dat alles op zijn plaats valt: je kindje blijft je kindje en hij/zij heeft die mama of papa die hij/zij nodig heeft. De beste mama of papa voor hem of haar...

Misschien lijkt dit nu een onmogelijke opdracht, maar geloof me... Het zwarte gevoel wanneer je droom aan diggelen wordt geslagen verdwijnt. Je gaat je weg hierin vinden. En hoe je dat doet is voor iedereen anders. Maar denk ook aan zelfzorg, want als jij je niet goed voelt dan geraak je onmogelijk verder. Probeer te vinden wat jij ook nodig hebt als ouder.
En weet dit: je gaat je weer beter voelen. Als jij je kindje kan geven wat het nodig heeft (waaronder heel veel liefde) dan zijn jullie de beste ouders ter wereld! En het is niet voor niets dat jullie zoontje of dochtertje jullie uitgekozen hebben als ouders.

Een heel dikke pluim voor iedereen die een zorgenkindje heeft! Voor jullie heb ik niets anders dan lof en respect.

Dikke knuffel. En onthoud: alles vind zijn weg. Een hobbelige weg is er ook een 😘

Fransien

Fransien

21-11-2019 om 16:08

Diagnose is een werk-hypothese

Je kinderarts zegt het zelf al, de diagnose is niet in beton gegoten, het is nu waar het het meest op lijkt.
Blijf kijken, kijk wat werkt en wat niet, en hou altijd in gedachten dat niemand je zoon zo goed kent als jij!
Als de aanpak zoals voorgesteld werkt: super, vooral doen. Werkt het niet: probeer een andere aanpak.
Pak uit de aangereikte kist gereedschap dat waar je zoon baat bij heeft en laat de rest waar hij geen baat bij heeft lekker zitten. En laat je vooral niet onzeker maken!
Dikke knuffel voor jullie!

Loepsie

Loepsie

24-11-2019 om 23:12

Het ga je goed Wiesje

Wil je nog wel even bedanken voor de steun het delen van je ervaringen en het luisterend oor in de periode dat ik(of eigenlijk wij 3 Lotte meegerekend) het moeilijk had. We hoopten alledrie dat dit alles met een sisser zou aflopen. Heb diep respect voor hoe vroeg jij zelf om.hulp hebt gevraagd. Wel vind ik de officiële diagnose ontzettend vroeg gesteld.

Wens jou en je mannetje het allerbeste. Hoop dat de toekomst jullie veel moois gaat brengen. De vooruitzichten van de dokter zijn positief en dat is echt iets waar je aan mag optrekken. En wat je zegt uiteindelijk komt het echt goed; zo of zo...

RM

RM

09-12-2019 om 10:50

Kentalis

Hoi,

Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet alle reacties heb gelezen want het zijn er zoveel 😊. Misschien heeft iemand dit dus al genoemd maar kijk eens op kentalis.nl. Mocht er behoefte zijn aan onderzoek naar tos kun je bij hen terecht. Ook hebben ze voorschoolse dagbehandelingen om de taal bij je kind te stimuleren. Het kan zomaar zijn dat de taalontwikkeling van je kind langzaam op gang komt en in deze eerste jaren extra aandacht nodig heeft. Er vroeg bij zijn kan veel effect hebben. Autisme vind ik nog veel te vroeg om van te spreken.

Lottedekort

Lottedekort

10-04-2020 om 20:52

Hi Wiesje en Loepsie

Ik ben al maanden niet op het forum geweest... (eigenlijk heel goed.. In mijn geval) maar nu voelde ik toch weer eens de behoefte om hier te kijken. Er is ook al in geen maanden meer geschreven lees ik. Laatste berichtje van Loepsie is van eind november.

Ook ik wil jullie alle goeds wensen! Jullie waren toch een soort uitlaat klep in een periode dat ik heel onzeker en ook wel somber was. Ik kon bepaalde angsten en zorgen van me af schrijven wat ik in m'n omgeving niet kwijt kon. Omdat m'n zorgen werden "weggewuifd" of niet begrepen. Jullie zaten met veelbdezelfde zorgen en twijfels en dat gaf herkenning. Deed me goed.

Zoals vaker beloofd in dit forum wil ik jullie ook graag een update geven (we hadden gezegd dit te doen. Omdat zulke topics vaak dood bloeden en mee lezers nooit meer te weten komen hoe het nu is afgelopen. )

Mijn dochter is enorm vooruit gegaan in haar gedrag, ontwikkeling en taal /spraak de laatse maanden. Ze heeft enkele maanden terug buisjes gehad op advies van de logopedist. Die vroeg zich af of haar gehoor wel goed was omdat ze bepaalde klanken moeilijk kon maken. Met bepaalde woorden veel moeite had. Sindsdien merken we dat ze beter en is ze ook beter gaan praten/begrijpen. Inmiddels maakt ze hele zinnetjes en kun je een soort van klein gesprekje met haar voeren (hebje lekker geslapen, heb je nog ergens over gedroomd bijvoorbeeld, ze geeft dan echt passende antwoorden) wat wil je op je boterham. Wat is je naam. Etc etc. De uitspraak laat nog wel te wensen over... Dit komt waarschijnlijk ook omdat ze niet optimaal hoorde. Hiervoor had ik dus logopedie. Maar die is nu even gestopt door de corona.... Maar haar taal begrip is met zoveel sprongen vooruit gegaan. Wij verstaan haar inmiddels ook beter. Ze begint ook te oefenen met tellen en kleuren en vormen herkennen. Heel bizonder om dit zo te zien. Ben benieuwd hoe deze ontwikkeling verder loopt. Ik zit zelf ook veel beter in mijn vel. Dat helpt ook enorm natuurlijk. Het is een wissel werking. Zelfstandig spelen gaat ook goed en ze gebruikt ook fantasie spel. Gaat soms helemaal op in d'r eigen spel. Ze is veel aanhankelijker ook en is ook beter te"corrigeren "

Kortom :hele positieve ontwikkelingen die ik een paar maanden terug nog niet voor me kon zien. Dus zo kan het ook. Dat wilde ik ook even laten weten. De ontwikkeling van een kind verloopt soms echt in sprongen en niet altijd volgens een vast ritme. Alle goeds voor jullie!! Laat als je dat wilt ook nog eens wat van jullie horen. Knuffels

Loepsie

Loepsie

08-05-2020 om 01:33

Heey Lotte

Wat leuk weer eens wat te lezen. Logde toevallig weer eens in. En wat is je dochtertje vooruit gegaan. Echt super! Zijn je zorgen qua sociaal-emotionele ontwikkeling helemaal weg? En de gedragingen? Vind het echt super gaan zoals je het beschrijft.

Hier gaat het sociaal- emotioneel heel goed. Ze was net voor corona begonnen op de psz. Maandag start ze weer. Ze had het heel erg naar zin en volgt de juf en de kindjes heel goed. Ze is heel lief en zorgzaam. Graag met haar handjes bezig, knutselen, verven, kleien, knippen etc
Qua taal ook sprongen gemaakt. Soms wel 4/5 woord zinnetjes. Maar ik merk wel dat ze nog niet op niveau is. Ik heb in het verleden op dit forum weleens gesproken met fransien over een evt tos. Begin wel steeds meer te denken dat ze misschien een lichte vorm daarvan heeft.
Zo begrijpt ze wel heel veel maar vindt ze sommige dingen nog moeilijk. Ze vindt het bijv lastig om antwoord te geven op een open vraag waarbij het antwoord niet standaard is. Dus als je haar bijv vraagt hoe zij heet of hoe iets anders heet geeft ze antwoord. Maar een open vraag als wat wil je op je boterham of wat wil je kijken vindt ze lastig en dan klapt ze dicht. Pas als ik haar 2 opties geef kiest ze iets. Wat ze ook doet is mij napraten. Dus als ik vraag ga je broertje maar roepen herhaalt ze dat minstens 2/3 keer. En zo gaat het de hele dag door met alles wat ze mij hoort zeggen. Ook als ik haar een opdrachtje geef en ze snapt de vraag dan gaat ze mijn vraag toch herhalen. Ik heb dit aan de logopediste gevraagd en met een filmpje laren zien hoe ze dat doet. Zij gaf aan dat dit bij taalwerving hoort en zeker normaal is wanneer taal later op gang is gekomen zoals bij mijn dochter. Dit moet vanzelf verdwijnen dus we wachten het af. Ze praat gelukkig ook zelf veel en kan benoemen wat ze ziet en vraagt me wat ze wil etc. Soms valt ze wel terug op 1 woord zinnetjes bijv drinken? Ook qua uitspraak kan ze vandaag een woord goed uitspreken en morgen fout. Gek op voorgelezen worden en spelletjes doen. Vraagt me vaak samen te spelen in haar speelhoek. Kleuren, vormen en cijfers kent ze ook al raakt ze af en toe nog wel in de war.
Ik ben heel blij en opgelucht. Het gaat echt boven verwachting. Hoop dat het met wiesje en der mannetje ook steeds beter gaat.

_-Wiesje-_ik ben benieuw hoe is het nu met je dochter/zon. ik herkent veel van mijn zoon 26 maanden is. zou je misschien me een email sturen dat ik je mag contact nemen ([email protected]).

caithanh schreef op 26-05-2021 om 10:31:

_-Wiesje-_ik ben benieuw hoe is het nu met je dochter/zon. ik herkent veel van mijn zoon 26 maanden is. zou je misschien me een email sturen dat ik je mag contact nemen ([email protected]).

mag ik je ook een mail sturen? Ik herken ook veel in haar verhaal. Mocht je geen reactie krijgen van wiesje kunnen wij bijvoorbeeld ook mailen als je daar behoefte aan hebt.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.