vrouw blijven sponsoren na scheiding? Draad is dubbel geplaatst en wordt gesloten
Hallo allemaal,
Mijn vrouw en ik zitten recent in een relatiecrisis..
We zijn al 19 jaar samen en hebben 2 jonge kinderen (9 en 11)
Zij is verliefd geworden op een collega en zegt niet meer van me te houden..
We hebben eigenlijk vrijwel nooit ruzie (ook nooit gehad) en een relatief rustig standaard gezinsleven.
Onze kinderen weten nog van niets en zullen waarschijnlijk ook niets door hebben.
Aangezien mijn vrouw nu gezegd heeft dat ze zo snel mogelijk uit elkaar wil en we dat het liefst zonder al te veel gedoe willen zit ik met het volgende.. (mijn ultieme wens is dat we het voor de kinderen zo stabiel mogelijk houden en dus als vrienden uit elkaar gaan).
Mijn vrouw is van de 19 jaar die we samen zijn 17 jaar apotheker geweest en verdiende meer dan ik. We zijn allebij 4 dagen gaan werken toen we kinderen kregen.
De apothekersbaan beviel haar al jaren niet meer en twee jaar geleden is er na een conflict een eind gekomen aan haar arbeidscontract. Er waren diverse aanbiedingen als apotheker elders te gaan werken maar dat wilde ze niet meer.
Ze heeft toen een nieuwe baan gevonden als verkoper van hulpmiddelen waar ze maar de helft van het salaris ging verdienen, en is nog een tijdje vanuit het UWV aangevuld geweest tot ongeveer 70-80% van oude salaris. Ze ging ook van 4 dagen werek naar drie dagen toe om een dag extra te hebben om uit te zoeken wat ze nou echt voor carriere nog wilde en of er eventueel nog een studie gedaan kon worden
na een jaar ofzo heeft ze ontdekt dat ze een nieuwe HBO opleiding wilde gaan doen in het groen..
Ze is ruim een jaar geleden begonnen met de (deeltijd)studie en is wederom een dag minder gaan werken om tijd te maken voor de huiswerk. ze gaat dus nu 1 dag per week naar school, en werkt twee dagen per week als verkoper.
inmiddels is de UWV aanvulling voorbij en ben ik een dag extra gaan werken om het inkomen te compenseren.
De zorg voor het huishouden en de kinderen is al zolang we samen zijn enigzins scheef verdeeld en ligt het zwaarte punt aan mijn kant. Niet dat ik daar een probleem mee heb, ik breng graag tijd door met mijn kinderen, maar het is dus niet zo dat zij op de vrije dagen thuis iets aan het huishouden doet, de kinderen naar school of sport brengt. Ook eten koken doet ze maar 1 of 2 x per week. (nogmaals, op zich heb ik daar geen probleem mee, zo waren de rollen gewoon verdeeld in ons huis)
Aangezien de studie goed bevalt en ze in dat vak door wil, is ze op zoek naar een andere baan geweest, en heeft die ook gevonden waar ze tijdenshaar studie 2 dagen per week kan gaan werken. Omdat ze de studie nog niet afgerond heeft (duurt nog drie jaar) zal het salaris van die baan weer een stuk lager liggen dan ze nu als verkoper verdient.
Maar nu de vraag:
Inmiddels met mijn fulltime baan en haar twee daagse werkweek, liggen onze salarissen behoorlijk ver uit elkaar.
Wordt er van mij geeist dat ik volledige partneralimentatie moet gaan betalen om haar de komende drie jaar door de studie te loodsen (bijv.nog bijna 12000 euro aan lesgeld moet gaan betalen) en nog vele jaren daarna het verlies van haar inkomen vanuit mijn kant te moeten compenseren?
En dus ook tegen mijn zin fulltime moet gaan blijven werken, terwijl ik er eigenlijk nu al ruim anderhalf jaar van baal dat ik te weinig met de kinderen kan doen. (ik was 1 dag per week heel actief op de basisischool van mijn kinderen)?
We hebben geen zin in een duur rechtbank traject, maar waar lopen we tegenaan als we er samen uit proberen te komen?
iemand advies voor me?
Alvast bedankt..
Studie
Ik weet niet veel van scheiden, maar het lijkt mij dat jij niet gedwongen kan worden haar studie te betalen als jullie uit elkaar zijn.
Gebaseerd op alle verhalen die ik hier op OO lees, verwacht ik grote problemen als jullie er samen proberen uit te komen met dit inkomens- en werkurenverschil. Jij bent nu al niet gelukkig met de verdeling, dat wordt alleen erger als je gescheiden bent.
Advocaat
Ik raad je toch echt aan om hier een advocaat voor in te schakelen, liefst eentje voor jullie samen maar anders één voor jullie beiden apart.
Bij berekening van partneralimentatie gelden een aantal uitgangspunten: er wordt gekeken naar de behoefte van de partner die alimentatie ontvangt en de draagkracht van degene die betaalt. Verder geldt er voor de ontvanger een inspanningsverplichting om zoveel mogelijk in het eigen onderhoud te voorzien. Dit ligt allemaal niet zo simpel, dus ik zou daar niet zelf mee gaan zitten rommelen.
Dat jij haar studie zou moeten betalen is iets waar elke advocaat direct gehakt van maakt - een studie is geen noodzakelijk levensonderhoud. Haar keuze om te scheiden betekent dat ze niet precies haar oude leventje kan leven, maar dan zonder jou. Bij elke keuze horen consequenties.
Maar nogmaals, hier gaan jullie samen denk ik niet uitkomen. Leuk dat je vrouw met zo min mogelijk gedoe uit elkaar wil, maar jij bent er ook nog. Neem de rust om de dingen goed te regelen. Als vrienden uit elkaar gaan is een heel loffelijk streven, maar ik denk dat je vriendschappelijke gevoelens voor haar (en andersom) heel snel zullen bekoelen als je dit niet heel goed uitzoekt en regelt.
Verder zijn er hier mensen die veel meer verstand hebben van deze materie dan ik. Ik hoop dat je nog goede reacties krijgt.
Kiezen
Ik zie dat je het topic dubbel aanmaakt, dus ik verplaats mijn reactie naar hier.
Het blijft moeilijk zo'n proces van het ontwarren van een gezin. Je zou je aanstaande exvrouw kunnen voorstellen om die onderwijsplannen voorlopig in de koelkast te zetten want je wilt nu ook niet verder bijdragen aan haar toekomst. Jullie toekomst wordt nu gescheiden. Ze zoekt een baan waarmee ze zichzelf en de kinderen kan onderhouden.
Een duur rechtbank traject is niet noodzakelijk maar ook niet nodig. Een gang naar de rechter wel.
Maak een convenant zoals jij het voor je ziet. Met daarin voor jou ook een dag minder werken en leg dat aan haar voor.
Tenzij er idioot hoge verschillen in mogelijk inkomen zijn wordt er alleen uitgegaan van kinderalimentatie.
Ik heb geen ervaring met een kinderrekening en geef zelf de voorkeur aan alimentatie betalen aan degene die de kinderen het meeste heeft.
Misschien moet je inzetten op een weekend om de week en de halve vakanties voor je aanstaande exvrouw. Dan heeft ze nog wat meer tijd om naast het werk haar opleiding te doen. Dat betekent geen kinderalimentatie want jij zorgt voor de benodigde aanschaf voor de kinderen.
Ik zou inderdaad een eigen advocaat nemen. Tenzij je aanstaande exvrouw direct akkoord gaat met het door jou gemaakte convenant.
http://www.defamilierechtspecialist.nl/documenten/convenant.pdf
vul er eens eentje in, dan weet je waar het omgaat. Let ook op het zo goed mogelijk scheiden van jou en haar pensioen, advocaten vergeten dat nog wel eens.
En maak niet teveel details in het ouderschapsplan. Niet teveel overleg ditemedat, dat werkt meestal toch niet en als het wel werkt doet het dat ook zonder ouderschapsplan wel. Gewoon de tijd en het geld voor de kinderen en dat is het. Dat dan weer wel een beetje precies. Je kunt er altijd van afwijken als beiden daar akkoord mee gaan en zo niet heb je tenminste goede afspraken. Het is vooral even puzzelen hoe het gaat met de weekenden voor en na vakantie en met de feestdagen. Hoe beter vastgelegd, des te beter.
