Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Relaties Relaties

Relaties

Mama van 2

Mama van 2

13-01-2020 om 14:14

Ruzie

Mijn vriend en ik wonen een paar jaar samen en hebben samen inmiddels een baby. Ik heb ook een puberzoon die bij ons woont.
Mijn vriend voelt voor mij als mijn ware, als iemand waarmee ik oud wil worden. Ik worstel alleen met iets de laatste tijd. Ik weet niet of ik het groter maak of niet.
Mijn vriend kan eens in de paar maanden nogal een heethoofd zijn. We hebben er een paar keer gesprekken over gehad met een maatschappelijk werker. Zij zei dat zo'n 2x per jaar een flinke ruzie in de beste relaties voorkomt.
Afgelopen weekend heeft hij tegen mij geschreeuwd waar onze baby bij was en mijn puberzoon heeft alles gehoord.
Er werden nogal wat g*v*dommes geroepen en dat ik hem behandelde als een imbeciel. Ik word op zo'"'n moment superkalm en zei dat hij rustig moest worden. Hij bleef schreeuwen. Ik zei hem, echt superkalm (daar ben ik erg trots op!) dat hij niet moest schreeuwen met kinderen erbij. Hij schreeuwde dat hij dat zelf wel uitmaakte.
Hij ging naar boven waar ik een boem hoorde. Ik denk dat hij iets omgeschopt /gegooid had.
Waar ik mee worstel: krijgen mijn kinderen hier schade van?
Ik ben eigenlijk zo boos op hem. Ik vind dit gedrag onacceptabel.
Ik weet inmiddels, door de gesprekken met de maatschappelijk werkster, dat ikme soms iets te druk maak. Ik heb mijn puberzoon grotendeels alleen opgevoed en we hebben nogal wat narigheid meegemaakt samen.
Kan dit goed gaan in een relatie?
Ik ben zelf absoluut niet opvliegend.
De vorige keer, 5 maanden geleden, sloeg hij een bord uit mijn handen kapot. Mijn zoon was er niet en de baby sliep. De keer daarvoor, een paar maanden daarvoor, bleef het bij enkele dingen roepen en slaan met de deur. Zo eens in de paar maanden heeft hij dit. Zijn vader heeft dit ook. En zijn broertje. Dat opvliegende zit in zijn familie.
Ik vraag me af of ik mijn kinderen niet tekort doe door bij hem te blijven?

Phryne Fisher

Phryne Fisher

13-01-2020 om 17:28

Niet normaal

Flinke ruzies zullen best normaal zijn, maar schreeuwen en met dingen gooien zijn dat echt niet. Ik heb in zo’n huwelijk gezeten en kan je alleen maar aanraden grenzen te stellen en ermee te stoppen als hij zich niet kan beheersen. Laat hem maar een cursus volgen om zijn agressie te leren beheersen.

En daarna?

Is jullie contact dan wel goed, als hij is afgekoeld? Wat is de aanleiding? Voelt hij zich wel altijd gehoord? Ben jij conflictvermijdend misschien?

Mama van 2

Mama van 2

13-01-2020 om 17:35

Hij heeft

Excuses gemaakt en contact opgenomen met zijn psych waar hij al eerder onder behandeling is geweest. Pfffff, jeetje, wat een opluchting. Ik overwoog echt om de relatie te verbreken.

Guera

Guera

13-01-2020 om 17:46

Ik was er niet bij

Maar als ik ontploft en iemand gaat superkalm zitten wezen is dat voor mij een dikke Rode vlag. Ik voel me dan echt niet serieus genomen.
Maar ok. Ik weet niet HOE erg het was en waar het over ging....?
Imbeciel en gvd zal ik ook vast weleens geroepen hebben.
Met kinderen erbij niet zo handig. Die gaan er niet dood van als ze maar zien dat het ook goed gemaakt wordt. Dat er excuses worden aangeboden. Als het eerder neigt naar driftbuien out of the blue en huiselijk geweld dan heb ik bovenstaand niet gezegd. Maar 1 a 2 x per jaar echt even niet voor rede vatbaar zijn, iemand tot in je tenen een lul vinden en godverren....sja.....
Verdient geen schoonheidsprijs maar ik hou niet van conflictmijdend en onderhuids gedoe. Dan liever knallen

Mama van 2

Mama van 2

13-01-2020 om 17:50

Ik weet niet

Of ik conflictvermijdend ben eigenlijk.
Ik ben er wel achter, dmv de gesprekken met de maatschappelijk werker, dat ik soms heftig kan reageren. Hij kan mij niet sussen op zo'n moment, maar explodeert meteen.
Hij trekt zich altijd terug na zoiets. Voorheen kon dat wel 3 dagen duren, tegenwoordig meestal 1 dag. Ik ben degene die de eerste stap zet en vraagt of hij al is afgekoeld. Dan volgt een gesprekje en een knuffel.
Er wordt alleen niet gepraat met mijn zoon. Ik vind dat ik dat ook veel te weinig heb gedaan en ga dat per direct veranderen. Ik vind dat hij moet weten wat er speelt. Niet de reden, maar dat er ruzie is. En ook dat we het weer bijgelegd hebben. Dan voelt hij zich weer veilig om naar beneden te komen. Als er ruzie is sluit hij zich op, op zijn kamer. En dat is zeker te begrijpen.

Max

Max

13-01-2020 om 17:57

Mmhh

Je zoon heeft er blijkbaar wel echt veel last van, als hij zich opsluit in zijn kamer.
Om die reden zou ik toch gezinsinterventie overwegen.
Wel vrijgevestigd, voor je een melding aan je broek hebt.
En voor je partner uiteraard een agressie regulatie training.

Ad Hombre

Ad Hombre

13-01-2020 om 17:58

Samen een baby

En dan uit elkaar omdat man eens in de paar maanden schreeuwt. Tja, het is een manier van leven..

Max

Max

13-01-2020 om 17:58

Oh en

Je zoon zou niet weg moeten hoeven gaan.
Je partner moet de deur uit, op moment dat hij zich niet kan beheersen.

Phryne Fisher

Phryne Fisher

13-01-2020 om 21:46

Terugtrekken

Als je zegt dat hij zich 1-3 dagen terugtrekt, bedoel je dan silent treatment?

Mama van 2

Dit soort ruzie vind ik niet echt abnormaal, maar om de paar maanden is toch echt wel te dikwijls. Het is ook logisch dat de zoon zich terugtrekt wanneer er ruzie is. Superkalm blijven terwijl de andere uit zijn dak gaat, kan de tegenreactie ook versterken, denk daaraan.

Maar misschien moeten jullie werken aan de oorzaken van die ruzies; gaat het bv. altijd over dezelfde thema's of niet; daar kunnen jullie eventueel aan werken, of net tot de vaststelling komen dat er onverenigbaarheden zitten.

Kaaskopje

Kaaskopje

14-01-2020 om 10:06

Pannetjes

Toevallig heb ik het al eerder verteld, maar ik herhaal het dat omdat ik het wel duidelijk vind.

3 steelpannetjes: 1 borrelt, 2 kookt, 3 kookt over. Leer te herkennen in wel pannetje je verkeert met je irritaties.

Als je vriend merkt dat het pannetje al in fase 2 zit moet hij zélf ingrijpen. Dan moet hij uit de situatie gaan. Is hij nog rustig genoeg, dan kan hij aangeven dat hij even weg gaat. Is het eigenlijk al bijna pannetje 3, dan kan gewoon weggaan beter zijn. Jij moet dat accepteren.

Beter nog is om pannetje 1 al te herkennen. Hij zal moeten leren om dan al maatregelen te nemen. Tot 10 tellen, lwngzaam uitademen en zijn gevoelens in ik-vorm aan jou vertellen. "Ik ben het hier niet mee eens, omdat ik er anders over denk. " Bijvoorbeeld.

Dit geldt ook voor jou uiteraard. 😊 Heel rustig blijven kan iemand juist óók tot razernij brengen als je net de verkeerde woorden uitspreekt. Neem je hem wel serieus?, kan hij zich afvragen. Dus hou je reacties ook bij jezelf. En benoem ook wat je wel waardeert.

Ik leg dit uit alsof ik het beheers, of wij het beheersen. Dat is nog niet zo. Wij zitten hier ook mee en krijgen er een aantal uren therapie voor. Bij ons was het al véél langer gaande. En bij mijn man sinds een aantal jaren versterkt door niet aangeboren hersenletsel. Hij zag het probleem niet. Door de gesprekken met de therapeute wel. Vreemde ogen dwingen, zeggen ze over kinderen, maar voor volwassenen geldt het ook.

Roodwaas

Roodwaas

14-01-2020 om 11:02

Agressieregulatie

Als man uit zich zelf boven gaat en daar pas tegen iets aan schopt heeft hij zichzelf toch aardig in de hand. Nou ja, misschien praat ik nu wel mijn eigen straatje schoon. Man gaat conflicten ook uit de weg, en kon zich ook nog wel eens hautain opstellen alsof hij nog een kind op te voeden had als ik me ergens over opwond. Zijn "rustig maar" werkte als een lap op een rode stier. Nu er geen kinderen meer worden hoeven te worden opgevoed zijn ruzies wel verleden tijd.

Ik denk niet dat kinderen er iets van meekrijgen, zolang er genoeg liefdevolle momenten tegenover staan er geen dreiging van geweld is of er langdurig iemand doodgezwegen wordt. Integendeel, het lijkt me alleen maar gezond dat ze zien dat je eens een flinke pot ruzie kunt hebben zonder elkaar daarna eeuwig te haten.

Mama van 2

Mama van 2

14-01-2020 om 14:30

Bedankt

Voor de reacties.
Dit is mijn eerste fijne relatie, ik heb ook geen voorbeeld van hoe een goede relatie kan zijn. Ik denk dat ik me daarom soms ook af en toe nog druk kan maken om dit soort dingen.
We hebben binnenkort een eerste gesprek met een hulpverlener. Niet voor relatietherapie, maar voor de opvoeding van mijn zoon. We lopen daarin toch tegen verschillende dingen aan.
En ik snap idd dat een hele kalme houding ook juist weer agressie op kan wekken. Ik denk alleen dat het veel beter is dan zelf ook uit mijn slof schieten! Ik ben bang dat er dan wel dingen door de kamer vliegen van zijn kant. Lastig hier goed op te reageren. Ik laat hem afkoelen op zijn studiekamer als hij dat nodig heeft. Er hangt in die periode uiteraard wel spanning. Er worden alleen praktische dingen uitgewisseld tussen ons en verder niets. Dus ja, is dat een silent ruzie? Ja, ik denk het wel en dat is vreselijk, vooral voor mijn zoon die daar dan toch tussen zit.
Ik probeer dan mijn zoon op de hoogte te houden dat er ruzie is, hij boos is op mij, niet op hem en vertel hem ook dat we het hebben goedgemaakt.
Dit zijn ook vast dingen die we gaan bespreken met de hulpverlener.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.