Echtscheiding en erna Echtscheiding en erna

Echtscheiding en erna

"Vader" van 3

"Vader" van 3

10-03-2019 om 11:36

Verhuizen, hoever jezelf wegcijferen voor de kinderen.


"Vader" van 3

"Vader" van 3

27-02-2020 om 07:43

Tsjor,

Dat ik kapot ben is helaas niet terug te draaien en natuurlijk ben ik er zelf bij geweest toen ik dat heb laten gebeuren maar jeugdzorg en hv was er op dat moment ook bij en die vertikken het toe te geven en hun verantwoordelijkheid ervoor te nemen. Ik wil mijn verantwoordelijkheid nemen door in te zien dat het voor de kinderen beter is geen omgang met mij te hebben maar dat wordt niet geaccepteerd. Ik wil het netjes oplossen maar dat wordt onmogelijk gemaakt en dan blijft er alleen een minder nette manier over.

Lieve, Flavia en Niki,
Ieder weekend wat gaan doen zie ik om eerlijk te zijn niet zitten, uit sociaal gewenst gedrag kan ik mij er misschien toe zetten maar dit stopt het gezeur niet, waarschijnlijk wordt het gezeur alleen sterker omdat er dan gemanipuleerd gaat worden dat het goed gaat, leuk is enz waardoor het uitgebreid kan worden. Dit heb ik ca. een jaar geleden al eens meegemaakt. Zeker de oudste zit er sowieso niet op te wachten, die wil alleen een hotel waar hij kan doen en laten wat hij wil en dat ondertussen alles voor hem geregeld wordt.

Sydney,
Op zich een goed idee om mij erbij neer te leggen en af te tellen zij het niet dat het een veel te grote kluwen is om doorheen te kijken.

Margaret

Margaret

27-02-2020 om 08:10

Oudste

is een puber zo te horen. Of hij lijkt op zijn vader, dat kan ook.

Dan maar zo

Dan maar zo

27-02-2020 om 19:18

Emigreren

Ik zou emigreren als ik jou was. Je schrijft je in bij je vriendin en houdt je huis in NL aan. Je gaat gewoon door met je leven zoals je dat nu doet. Maar omdat je in het buitenland ‘woont’ kan jeugdzorg niks meer met je beginnen. Je kinderen nodig je gewoon af en toe uit ‘als je in NL bent’. Of zij het verder alleen met hun moeder redden, dat laat je dan naar aan de goden over. Oh nee, aan jeugdzorg. Afijn, daar moet jij dan maar mee leven, dat je bent afgehaakt en ze aan de idioten hebt overgeleverd. Een stress- en schuldvrije oplossing zie ik niet.

Dan maar zo

Phryne Fisher

Phryne Fisher

28-02-2020 om 11:37

Met je rug tegen de muur

Een kennis van mij heeft veel te maken met jeugdzorg en soms staan ze gewoon met de rug tegen de muur (afgezien van dat het in het algemeen een verrotte organisatie is). En soms zijn biologische ouders gewoon onbekwaam, zoals in dit geval. Vader kan niet en wil niet, moeder idem dito, en dan zijn die kinderen dus overgeleverd aan pleegzorg en/of instellingen. Met een beetje geluk treffen ze dan een goede pleegouder, eentje die niet afhaakt als het zwaar wordt (in overtreffende trap want je hebt te maken met getraumatiseerde kinderen die ook nog eens de genen van hun ouders hebben).
Maar anders? In ieder geval geloof ik niet dat de kinderen beter af zijn bij onbekwame ouders met allerlei bijkomende problematiek, en al helemaal niet als die ouders het überhaupt niet willen.

Dat is lastig

Vader van 3, het kan dus wel goed gaan (in de ogen van JZ etc.) maar dat wil je niet, omdat je wil aantonen dat het niet goed gaat. Dat is een lastige spagaat.
Het goede nieuws is dat het blijkbaar dus wel kan.

Tsjor

Vasthouden aan je eigen gelijk

Je wilt liever gelijk dan geluk. Dat mag, het is jouw leven. En dat van je kinderen, maar goed.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.