Relaties Relaties

Relaties

Aprilzonnetje

Aprilzonnetje

30-04-2020 om 20:09

Onenigheid met ouders en familie

8 jaar geleden ontmoette ik mijn man. Ik ben voor hem verhuisd naar zijn woonplaats omdat hij een familiebedrijf runt. Dit betekende ook dat ik niet meer in de buurt van mijn gescheiden ouders woon en het contact hierdoor anders is geworden.
Sinds vorig jaar is mijn vriend de zaterdagen voor het eerst in zijn leven vrij. Bij ons ging echt de vlag uit. Hij zit in een sector waar altijd hard en veel is gewerkt. Voor ons een reden om er extra van te genieten. We hebben voor een jaartje een woning in een andere plaats gehuurd. Voor meer vertier. Zelf ben ik ook zelfstandig ondernemer, sta zelfstandig en onafhankelijk in het leven en onze relatie voelt en is heerlijk. We zijn heel blij met elkaar.

Nu komt het punt: de feestdagen. Wij hebben besloten (soms ook andere jaren hoor) om dit in de tijdelijke woonplaats/plek te vieren. Voor ontspanning ed. Toen ik mijn moeder vroeg of ze in de eerste week van januari wat leuks met mij wilde doen kwam de vraag: ‘komen jullie met nieuwjaarsdag nog?’ Dat was dus niet het geval en vandaar mijn voorstel. Buiten het feit dat het ook niet naast de deur ligt willen wij gewoon onze eigen kop volgen. En toen volgden allerlei beschuldigingen. Jullie zijn alleen nog maar in * te vinden (ik: vr, za, zo en vriend: za, zo). Je denkt alleen maar aan jezelf. Wat is er aan de hand. Je denkt niet aan je familie. Wat je wilt. Hoop dat je gelukkig wordt.
Dit alles in één bericht. Dit terwijl wij in onze mogelijkheden altijd voor ze klaar staan en hen alles gunnen. De maand ervoor zijn we uit eten geweest en was het gezellig, ik kom langs 1x per maand.

Mijn moeder is in 6 jaar tijd maar 5x alleen naar mij toe gekomen (alleen zonder man) terwijl ik kantoor aan huis heb en altijd thuis ben. Ze kan autorijden en hartstikke goed rijden. Ooit ook eens aangegeven en het daarbij gelaten. Ze mocht naar ons vakantiehuis (waar ze daar ook tegen iemand zei dat het van haar was
Zij verwachten dat we met kerst en nieuwjaarsdag bij hen komen omdat het normaal is. Dat had ze ook met de buren besproken. Ik heb niet meer gereageerd op het laatste verwijtende bericht en ben veel later bij haar op bezoek gegaan. Om erover te praten. Maar het is alleen nog maar erger geworden. Nú is het mijn vriend die niet wilde gaan op nieuwjaarsdag en dat hij mij verbied. Dat ik ben veranderd. Heeel veel verwijten en pijnlijk. Ik ben weggegaan nadat ik heb gezegd dat ze een grens over is gegaan en dat ze op mij als jaloers overkomt. Ik en mijn vriend hebben een eigen leven en willen hier zelf koers aan geven. Geen verplichtingen hebben op momenten dat we even voor onszelf willen kiezen. Vrijheid en gunning krijgen. Alles wat we doen wordt onder de loep genomen en bekritiseerd. Ik ging naar Oeganda voor vrijwilligerswerk en ook hierbij kreeg ik te horen dat het onvoorstelbaar is dat ik naar zo’n land ga en dat mijn vriend mij laat gaan. Toen ze eens bij mij binnen kwam veegde ze met haar vinger over en kast en zei: geen stof, heb je goed schoongemaakt. Maar ik heb ook weleens gehad dat ik bij haar en haar man at en alleen met een vork iets in mijn mond stopte. “Zo heb ik je niet opgevoed. Je eet met mes en vork”. Ze vertelt rond in de familie dat mijn vriend overspannen is. En hij krijgt opeens een bericht van iemand met ‘sterkte’. Terwijl er helemaal niets aan de hand is. Waardoor hij enorm is geschrokken en boos is geworden. Hij vindt dit niet oké in mijn familie. En zo zijn er nog veel meer dingen waaruit blijkt dat ze het leven wat wij hebben niet kan begrijpen, accepteren en loslaten. Door zijn ondernemerschap is het ook niet altijd mogelijk om naar een verjaardag te gaan, maar bellen doet hij altijd. Ook daarin wordt hij weer bekritiseerd. Ik ben 38. Er wordt aan kwaadsprekerij gedaan binnen de familie. De verjaardag van mijn vriend is vergeten door zus en zwager waardoor mijn vriend nu ook een stapje terugzet richting hen. Hij is een volwassen man, maar ik vind het echt triest zo. Hij heeft altijd voor ze klaar gestaan waar kan, dus die teleurstelling is er wel bij hem. Dus nu zijn zij ook weer boos op hem omdat hij een stap terug doet. Nu begin ik wakker te liggen en merk ik dat ik het niet zo goed meer trek. Ik ben benieuwd of mensen situaties herkennen en advies kunnen geven. Mijn ouders gingen uit elkaar nadat mijn moeder mijn vader had bedrogen. Het contact met mijn vader is ontzettend goed. Waar hij vroeger de kar trok doen wij dat nu. Kortom, hij stimuleert mijn zelfstandige leven, laat mij vrij, is niet materialistisch wat ik ook wel fijn vind en heeft een goede band met mijn vriend en schoonmoeder. Zegt ook dat hij trots op mij/ons is en respecteert het ondernemerschap van mijn vriend. En dus ook de beperkte privé tijd. We zien elkaar ook eens per maand ongeveer. Soms 2x. En hij komt ook naar mij toe. Soms alleen, en soms met zijn vriendin. Dit waarderen wij enorm.

Verschillende behoeftes

Gelukkig dat je vader wat gemakkelijker is. Maar eerlijk gezegd begrijp ik je verhaal ook niet zo goed. Je haalt er veel bij.
Aan de ene kant geef je aan dat je alles voor je moeder doet etc., aan de nadere kant ook steeds dat je je eigen leven wil leiden (eigen kop volgen) en vanuit die twee wat tegenstrijdige visies ga je oplossingen bedenken: moeder kan rijden, ik kom een week later, ze kan naar het huisje etc. En dan accepteert je moeder die oplossingen niet.
Voor haar zijn blijkbaar een paar dingen belangrijk, die te maken hebben met de sociale omgeving en wat die denkt; of met haar eigen wensen. Bijvoorbeeld rond de feestdagen.
Ik zou zeggen: breng regelmaat in je bezoeken aan haar, zodat ze kan weten wanneer ze op je kan rekenen. Bedenk daarbij dat feestdagen belangrijk zijn voor haar. Een bezoek op nieuwjaarsdag, ook al is het kort, omdat je nog veel andere ouders wil ontmoeten (je vader, wellicht de ouders van je vriend) is voor haar belangrijker dan wat jij hebt bedacht.

Tsjor

juf Ank

juf Ank

01-05-2020 om 19:39

met zo'n moeder

moet je duidelijk grenzen stellen. Dit doe je wel en dat doe je niet. Niets aantrekken van dat verwijtende dat je egoïstisch bent en zo. daarnaast moet je ook al je verwachtingen omlaag schroeven en je niets aantrekken van de rare verhaaltjes die ze rondstrooit. Spreek dit ook met je vriend af. Wind je er vooral niet over op. Dat is verloren moeite.
Als andere mensen vragen stellen ben je gewoon eerlijk: als daardoor haar leugens uitkomen is niet jouw probleem. Zij is zelf verantwoordelijk voor wat zij aan fantasie opdist. laat haar lekker.
En sterkte...

Bregje

Bregje

01-05-2020 om 19:44

vervelend

Wat vervelend, hier wonen schoonouders 2 straten verderop, en toch heb ik veel overeenkomsten met je berichtje, ze wilden niet echt accepteren dat wij een gezin vormden met onze kinderen en dat we niet meer bij hun in het gezin hoorde. Dat we het liefste 5 december thuis met het gezin vierde of met oud en nieuw thuis bleven enzo. Uiteindelijk is mijn schoonvader gestorven en is het contact met schoonmoeder verbroken, we werden echt knettergek van het bemoeien. Ze had verschillende malen onze grenzen overstreden. Klaar is klaar.

Tinkerbel

Tinkerbel

01-05-2020 om 20:58

Voet bij stuk houden

Duidelijke grenzen stellen en je niet meer emotioneel laten manipuleren door de vrouw die zich je moeder noemt.
Je relatie is het belangrijkste en lekker je eigen plan trekken en houden. Niet wakker van liggen, doet zij ook niet. Verspilde energie. Emotioneel afsluiten van dit soort energie vretende mensen. Succes!

Aprilzonnetje

Aprilzonnetje

02-05-2020 om 15:50

Ik ga dat doen

Dank jullie wel voor de reacties en de moeite die genomen is om te reageren.
Uiteraard is mijn relatie erg belangrijk. Ik zou dit ook nooit willen laten escaleren door deze situatie. Toch voel je het wel hoor, die spanning. En ook schaam ik mij ten opzichte van mijn partner voor dit gedrag. Ik heb haar nog gefeliciteerd met haar verjaardag maar geen reactie ontvangen. Het was dan ook kort en bondig van mij, maar wilde wel de eer aan mijzelf houden. Ik ga haar niet achterna lopen. Het enige wat wij en ik willen is een vrij leven zonder dat andere mensen zich ermee bemoeien en zeggen wat we wel en niet moeten doen. Alles loopt op rolletjes en dat willen we graag zo houden. En wat je dus bij mijn vader ziet betekent het ook dat leven en laten leven geen onrust brengt. Hou echt van die man. Het feit dat we niet met nieuwjaarsdag of kerst kwamen staat ook los van liefde. Het heeft met wederzijds respect te maken, toch?! De ene keer wel en dan de andere keer niet. Binnenkort is het Moederdag, maar aangezien ik geen enkele reactie meer heb ontvangen twijfel ik of er aandacht aan moet geven. Daar ga ik nog even goed over nadenken. Ik wil ook geen ruzie, maar het zuigt energie. Een fijn weekend!

Jaloezie

Misschien is mijn reactie vertekend door mijn eigen ervaring... maar bij mij gaat er meteen een rode vlag uit als ik lees hoe je over je vader schrijft. We gaan bijvoorbeeld makkelijker naar mijn schoonouders die verder weg wonen. En dat steekt ook.

En natuurlijk, ik begrijp je helemaal dat dat contact zoveel makkelijker verloopt, zoals je het omschrijft. Ik heb dezelfde ervaring met mijn schoonouders, dat gaat zoveel natuurlijker. Ergens geeft het je ook een excuus om de relatie met je moeder te blijven bekritiseren (het ligt aan haar, want zie je, met pa loopt alles wel soepel). Wanneer je eens een handreiking doet, wordt het je ook nog eens niet in dank afgenomen, of worden er weer nieuwe dingen voor de voeten gegooid. Veel met invullen ook van moeders kant, maar dat lees ik van jou ook wel.

Moeder is koppig en jaloers op het contact wat je met vader en je schoonouders hebt. Misschien is het goed om dat eens te benoemen. Want waarschijnlijk is dat een eigen leven gaan leiden, denkt je moeder dat zij op het tweede plan staat. Of ze dat terecht denkt lijkt me niet... maar het wordt een selffulfilling prophecy wanneer ze zo boos wordt als je eens initiatief neemt. Jammer.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.