Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Relaties Relaties

Relaties

Benjamin

Benjamin

30-05-2020 om 02:27

Jong, papa. Opnieuw sociaal contact opbouwen

Hey forum.
Ik weet even geen raad meer met mezelf.

Korte situatieschets:
Ik werd papa op 16 jaar van een dochter.

Ik nam mijn verantwoordelijkheid en kon dat ook doen door de steun van mijn ouders. Omdat we zeer jong waren en er al een aantal problemen voor de zwangerschap waren bleef de relatie niet duren.

Ondertussen ben ik 23 is er co-ouderschap (week- week), heb ik een vaste job en woon ik al 4 jaar alleen.

Een hele tijd werd er door de combinatie van werken, studeren en de zorg voor mijn dochter weinig tijd in zelfontwikkeling en sociaal contact gestopt (achteraf bekeken weet ik ook niet zo goed waarom niet, maar het is nu zo)

Nu komt hier verandering in.
Toch heb ik het gevoel hier niet thuis te horen. Mentaal voel ik me veel ouder dan mijn leeftijdsgenoten. En ben ik gewoon terughoudend om nieuwe mensen te leren kennen. Daarbij voel ik nog steeds ergens een ‘marginale’ stempel op me gedrukt (dan eerder door ‘vrienden’/kennissen die ik kende van voor ik papa werd).

Nu mijn vraag naar jullie is, hebben jullie opnieuw een vriendengroep moeten opbouwen en hoe hebben jullie dit gedaan.

Vroeger was ik zeer sociaal en was er elk weekend wel een vriend op bezoek. Nu bestaat mijn bubbel al 6 jaar uit mijn ouders en mijn dochter.
Ik mis het ander amicaal contact.

Ook een nieuwe relatie aangaan is moeilijk met een toch grote bagage op jongere leeftijd.

Groeten
Benjamin

Via dochter

Kan je geen leuke contacten opdoen via je dochter? Ouders van school, sport? Die zitten in dezelfde levensfase als jij ook al zijn ze waarschijnlijk 15 jaar ouder dan jij, je zult best raakvlakken met hen hebben. Dat hoeven niet per se diepe vriendschappen te worden, maar bijvoorbeeld wel gezellig koffiedrinken met een ouder op het terras terwijl je dochter en een vriendinnetje in de speeltuin spelen.

skik

Jonge mensen

ontmoet je volgens mij vooral op een paar plekken: een club, social media of festiviteiten zoals de kroeg, die nu helaas niet mogelijk zijn. Kun je niet actief worden bij een of andere club, waar je in de week dat je dochter er niet is meer tijd aan kunt besteden dan in de andere week? Of wellicht willen je ouders wel een avond oppassen?
Of 'lotgenoten' zoeken: mensen die jong ouder geworden zijn, vaders die jong vader geworden zijn. Je kunt zelfs een eigen groep daarvoor oprichten via social media. Je hebt nu al 7 jaar ervaring met een van de moeilijkste problemen die er zijn: op jonge leeftijd alleenstaande vader worden. Dat is waardevolle ervaring. Misschien kun je die inzetten voor anderen, al 'ervaringsdeskundige'.

Tsjor

Complimemt

Eerst wil ik zeggen dat het heel tof is hoe je voor je dochter er altijd geweest bent, ook al betekent het dat je leven heel anders is geworden. Chapeau.
Daarnaast zul je inderdaad met de meeste mensen van je leeftijd niet veel raakvlakken hebben. Vind je het vervelend om eventueel.oudere vrienden te hebben, heb je financieel de mogelijkheid om lid te worden van een sportclub of een vereniging? Heb je wel eens gedacht aan vakanties georganiseerd voor ouders alleen? Je zult er veel gelijkgestemde mensen ontmoeten. Misschien is een eventuele vriendin zoeken met ook een kind in jouw geval de beste manier om ermee omte gaan.
Ik herken (een beetje) je probleem: onze dochter werd geboren toen ex man en ik vroeg in de 20 waren en nog studenten waren. We waren echt de eersten in onze vriendenkring die een kind hadden. Het werd inderdaad niet makkelijk: door oudere mensen die kinderen hadden werden we een beetje meewarrig aangekeken omdat we ons plaatje niet helemaal klopte met.die van hen (eerst huis, baan, reizen etc en dan pas.een kind) en mensen van ons leeftijd waren nog volop aam het reizen en feesten.
We hadden elkaar, dat was wel fijn en dat heb je dus niet.
We hebben wel toen vrienden gemaakt in de internationale kring waarin we toen studeerden/werkten maar het gevoel om anders te zijn heeft lang geduurd.
Sini

Watervrouw

Watervrouw

30-05-2020 om 10:19

Profijt

Je hebt nu een moeilijke periode maar ik denk dat je veel levenservaring op hebt gedaan en doet en daar krijg je profijt van. Je weet wat je wil en wat niet, staat steviger in je schoenen en bent niet zo snel van slag als er iets gebeurt. Tenminste idealiter maar alle beetjes helpen.
Ik denk dat je het moet opbouwen en het op meerdere fronten moet inzetten. Ga sporten, ga participeren op school en hernieuw oude contacten. Als kinderen speelafspraakjes maken dan leer je mensen beter kennen. Laat de leeftijd los. Ik ken iemand die jong al veel meemaakte, er alleen voor kwam te staan en via de sportclub een nieuw leven opbouwde, de nieuwe vrienden zijn minimaal 10 jaar ouder maar dat doet er niet toe. Omdat zij weet dat het leven heel snel anders kan lopen pakt zij nu alle kansen die voorbij komen en twijfelt nergens lang over, ik als oude taart, kijk daar met bewondering naar en probeer daar van te leren. Succes.

Uitgaan van jezelf

Ik denk dat veel jonge ouders dit zo ervaren. Met dat verschil dat jouw dochter inmiddels alweer wat ouder is en de intensieve zorgperiode al zo’n beetje achter je ligt. Misschien dat daarom ook nu je vraag op popt? Via je dochter kun je inderdaad mensen leren kennen, maar misschien is het wel lastig om als 23-jarige een andere ouder op de koffie te vragen. Dan zou het wellicht beter passen om na een speelafspraakje te vragen of iemand nog even iets blijft drinken. Zeker (mede-)alleenstaande ouders staan daar wel voor open, kan ik uit ervaring vertellen. 



Verder ben je natuurlijk niet alleen ouder, maar heb je ook je eigen interesses. Wat dat betreft ben jij niet anders dan een andere jongere van 23. Ik zou onderzoeken waar je graag je vrije tijd mee wil besteden. Bijvoorbeeld een buiten-bootcamp groepje, een toneelvereniging, een forum waar je interesses liggen? Dan ontmoet je gelijkgestemden op een ander vlak, maar of jij al vader bent of niet is niet zo van belang.



Mij heeft het ouderschap altijd een geruststellende basis gegeven. Mijn sociale leven hóefde niet zo uitgebreid, ik was immers maar beperkt beschikbaar… maar hoefde dus ook minder alleen-tijd te vullen met andere contacten. Het hielp mij wel door eenzame periodes, de wetenschap dat ik nooit echt alleen was, ik had mijn kinderen. Wanneer ze bij hun vader waren, wist ik ook dat ze de week daarop weer bij kwamen… en dat hielp me ook. Ik heb het geprobeerd te zien als 'beste van twee werelden'.

Max

Max

30-05-2020 om 22:53

Niet zo gek

Je wereld stond op z'n kop op een leeftijd waarop dat helemaal niet paste.
Dat je niet met jezelf bezig kon zijn binnen die hectiek van grote gebeurtenissen en dan ook nog werken en studeren lijkt me eerder logisch dan vreemd.

Wat je kunt doen lijkt me afhankelijk van waar je precies tegenaan loopt, want dat is me niet zo helder. Als ik je goed begrijp kom je genoeg mensen tegen maar mis je een bepaalde connectie met ze?
Misschien verwacht je hierin teveel, van die mensen of de connectie?
(je hebt de natuurlijke vriendschappen op puber leeftijd gemist, als puber geef je al je aandacht aan je vrienden. Zo'n grootse vriendschappen zijn zeldzaam op oudere leeftijd. Misschien kun je wel wat terugvinden bij oude contacten. Maar ook daarin zul je een stuk missen daar zij wrs nog in een andere fase zitten)

Benjamin

Benjamin

31-05-2020 om 01:25

Bedankt

Hey, bedankt voor jullie reactie. Gezien het de eerste keer was dat ik iets post is dit wel fijn om een aantal bruikbare tips en complimenten mee te nemen.

Soms krijg ik inderdaad het gevoel dat andere mensen vinden dat mijn ‘plaatje’ niet klopt.
Waar Ik me ondertussen ook weinig meer van aantrek.

Het gebeurd wel dat ik even blijf plakken na een speeluitje van een klasgenoot. Misschien besef ik te weinig dat dit het soort interacties zijn waar ik meer waarde aan moet hechten en niet meer het op zoek gaan naar vriendschappen zoals je 15 bent.

Tjsor even speciaal naar jou ook een bedankje.
Hier had ik zelf nog niet over gedacht, ik kijk even wat ik daar over kan vinden!

Groeten
Benjamin

Elise

Elise

31-05-2020 om 04:23

Max

“je hebt de natuurlijke vriendschappen op puber leeftijd gemist, als puber geef je al je aandacht aan je vrienden. Zo'n grootse vriendschappen zijn zeldzaam op oudere leeftijd."

Heb je daar een wetenschappelijke bron van?
Voor mij gaat dit niet op. Ik heb nog vrienden van de middelbare school, maar ook van de jaren erna (op verschillende manieren leren kennen) en mijn beste vriendinnen zijn van na mijn 25e.

Het is maar net met wie je een klik hebt, wie je ontmoet, in wie je investeert etc.

Dus Benjamin, maak je geen zorgen door wat Max schrijft, het kan allemaal nog gebeuren.

Dus alle tips hierboven zijn prima om wat mensen te leren kennen. En eens dat mensen met dezelfde levensfase vaak meer klikt dan per definitie leeftijdsgenoten.
Uiteindelijk moet je er wel wat moeite voor doen, en zelf dus ook echt investeren in nieuwe kennissen die later vrienden kunnen worden, maar dat moet kunnen, of in de weken dat je dochter er is (evt samen met je dochter), of juist in de weken dat zij er niet is.

Wat vind je van alle tips?
Zitten er dingen bij die je kunt doen?

Triva

Triva

31-05-2020 om 09:44

Maar

Zijn er geen sites etc voor mensen die jong vader/moeder zijn geworden? Dáár zou je vrienden moeten vinden. En wie weet zelfs een relatie?

Max

Max

31-05-2020 om 12:20

Elise

Lijkt me logisch.
Als puber ben je bijna alleen maar bezig met vrienden maken. Je hele wezen is daarop gericht.
De meeste pubers dan toch.
En je hebt verder niks te doen.
Ja ok, je moet iets met die stomme school of een uurtje werken.
Maar verder kun je al je aandacht geven aan je vriendschappen.

Natuurlijk kunnen die vriendschappen blijven bestaan en kun een er hele mooie nieuwe dingen ontstaan.
Maar veel mensen moeten met agenda's gaan werken om überhaupt nog een afspraak gepland te krijgen met een goede vriend.

Marina

Marina

31-05-2020 om 13:27

Nee hoor

Max stelt het nu zo dat als je niet als puber vriendschappen hebt gesloten, dat je dan een soort van de boot hebt misgelopen. Dat geldt misschien voor haar/hem maar is totaal niet mijn ervaring en van de mensen om mij heen.

Ik ben bijna pensioengerechtigd en ik heb op elke leeftijd leuke nieuwe mensen ontmoet en vriendschappen gesloten. Via werk, daten, hobbies, maar ook juist kinderen.
Toen ik op mijn 42e mijn eerste kind kreeg, vielen er wat mensen weg die geen kinderen hadden. Maar ik ontmoette hele leuke nieuwe mensen via de school van mijn kind, mensen waar ik nu nog bevriend mee ben nu al onze kinderen uit zijn gevlogen. Ik heb dit jaar nog allerlei nieuwe mensen leren kennen.

Max

Max

01-06-2020 om 00:02

Nee hoor

Marina, dat schrijf ik helemaal niet en is ook zeker niet wat ik bedoel.
Uiteraard kun je op elke leeftijd zeer waardevolle vriendschappen/contacten opdoen, maar dat lijkt me zo logisch dat het niet vermeld hoeft.

Marina

Marina

01-06-2020 om 00:20

oh?

Max: " Zo'n grootse vriendschappen zijn zeldzaam op oudere leeftijd."

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.