Verlies en Verdriet Verlies en Verdriet

Verlies en Verdriet

Zelfdoding

Op eerste kerstdag belde de politie aan zij kwamen met het vreselijke nieuws dat mijn dochter overleden was aan een vermoedelijke zelfdoding. Mijn dochter woonde in het buitenland. Haar tweelingbroertje wist de wachtwoorden van haar en kon zo haar mail checken hier uit bleek dat mijn dochter al wekenlang zat op buitenlandse forums zat voor zelfdoding, Op zulke forums moedigen ze elkaar aan om zelfmoord te plegen ze wensen bv elkaar een goede reis toen. En ze laten zien wat ze gaan gebruiken om een zelfdoding te gaan doen en sommige houden bijna een live blog bij als ze het gaat doen zulke sites zijn gewoon gestoord. Er loopt nog een politie onderzoek naar de dood van mijn dochter. Mijn dochter gedroeg zich vreemd op dat forum het leek alsof ze een heel ander mens was. Mijn dochter had geen mentale problemen of relatie of geldproblemen of zo. Zijn er misschien meer mensen die zoiets hebben meegemaakt?


Geen ervaring

Maar wat een afschuwelijke ervaring voor jou, en voor haar tweelingbroer. Gecondoleerd met je dochter.
Lang geleden is een studiegenoot van mijn moeder door zelfdoding overleden. Wat mij altijd is bijgebleven van dat verhaal was, dat die collega ogenschijnlijk helemaal normaal functioneerde, zonder problemen, zonder iets. Tegelijkertijd was ze bezig alles tot in de puntjes voor te bereiden. Dat werd pas duidelijk na haar zelfdoding. Ik snap nog steeds niet hoe dat kan, dat mensen zo in twee werelden tegelijkertijd kunnen leven en die werelden ook van elkaar gescheiden houden. Maar het kan blijkbaar.
Internet maakt het mogelijk dat mensen elkaar gaan ontmoeten en ideeën gaan uitwisselen. Als dat nou gericht was op hulp, dan zou het mooi zijn. Maar zoals je het nu beschrijft is het gericht op elkaar aanmoedigen.
Is de politie daar ook naar op zoek? Is hulp bij zelfdoding of aanmoedigen tot zelfdoding strafbaar in het land waar je dochter was? Zijn de forumbeheerders of eigenaren van het forum traceerbaar?
Misschien is het goed om op zo'n forum jullie verhaal neer te zetten: hoe afschuwelijk is het voor nabestaanden als ze hiermee te maken hebben; met een oproep om de stap niet te zetten. Ik geloof dat het Chabot was die zei: zelfdoding is een permanente oplossing voor een tijdelijk probleem. Ik vond dat een mooie uitspraak en een aanmoediging om onder ogen te zien wat je 'tijdelijke' probleem dan is en omdat aan te pakken.
De 'reis' door de dood heen zullen we allemaal een keer meemaken, dat is iets wat zeker is. Waarom zou je dat moment gaan versnellen? Er zijn nog zoveel andere 'reizen' te maken voordat je aan die laatste reis begint.
Wellicht heb je door inzage in haar bijdragen op het forum een beter idee over wat zich afspeelt in de hoofden van mensen die zo ver gaan. Dat zou een studie waard zijn, waar nieuwe inzichten uit voort kunnen komen.
Veel sterkte met alles.

Tsjor

Meegemaakt

Meegemaakt

04-07-2020 om 10:39

De zoon van een goede vriendin heeft een paar jaar geleden zelfmoord gepleegd. Hij studeerde, had een vriendin en goede vrienden, ging naar festivals, kortom, had op het oog een heel leuk leven. Vlak voor zijn dood was hij nog gezellig uit eten geweest, niemand die iets had gemerkt.
Later vonden zijn ouders op zijn studentenkamer een schriftje met allemaal donkere gedachten en links naar websites waar je tips kon krijgen hoe je er gemakkelijk kon uitstappen. De ouders hebben naar mijn weten die sites niet bezocht.
Hun hele leven ligt in duigen, het is echt afschuwelijk.

ElenaH

ElenaH

04-07-2020 om 10:45

Geen website maar

Hier wel een buurman die rond de lunch nog een normaal 'praatje-over-de-schutting' maakte, afsloot met 'tot straks' en drie uur later zelfmoord pleegde.

Zo onvoorstelbaar.

Ouch

Ouch

04-07-2020 om 11:17

Die komt hard binnen

Al lang geleden heb ik het 2 x in mijn nabije omgeving meegemaakt. Zus en goede vriendin maakten een einde aan hun leven binnen korte tijd van elkaar. Ik herinner me nog goed het ontwrichtende van die overlijdens.

Verschil voor ons was denk ik dat die van mijn zus er uiteindelijk wel een keer aan zat te komen. Het was niet zozeer de vraag van of maar meer wanneer. Hoewel verdriet en het ontwrichtende niet anders was en uiteindelijk de verbijstering (hoe in godsnaam kan het dat een leven zo verloopt dat dit alleen de uitweg lijkt) ook niet, maakt het denk ik toch wel uit of iets helemaal uit de lucht komt vallen of dat je er ergens al rekening mee hield.

Wat moet je zeggen.... Het is verschrikkelijk. Verschrikkelijk verdrietig, verschrikkelijk ontwrichtend en verschrikkelijk ingrijpend op je leven. Niets lijkt meer hetzelfde. Ik heb lange tijd in een soort van waas geleefd, me toch afvragend wat ik had kunnen doen, niet had gedaan enz. Ook al wist ik met mijn verstand heel erg goed dat ik hier geen invloed op had gehad, het gevoel zei iets anders. Ik was zo verdrietig over het eenzame van wat ze hadden doorgemaakt en de eenzame dood van in ieder geval mijn zus. Ik was ook zo verdrietig om het gemis en dat het nooit meer goed zou komen. Want ze kwamen nooit meer terug. Het duurde lang voor die mist een keer optrok.

En dan voor jou Sandra, je kind. Nog zo anders dan het verlies van wie dan ook. Nog veel dieper in je ziel, denk ik. Ik herinner me scherp het moment dat we naar de uitvaart van mijn zus gingen en mijn vader tegen mijn moeder zei: “we moeten gaan voor het zwaarste moment van ons leven”. Ik denk dat het klopte. Mijn ouders hebben de draad best goed weer opgepakt en konden op momenten ook echt weer genieten van het mooie dat er kwam maar het werd nooit meer zoals het was. Zus was er vanaf dat moment nooit meer bij. Tegelijk was ze in haar afwezigheid sterk aanwezig want iedereen voelde dat het anders had moeten zijn. Gelukkig konden we wel over haar blijven praten.

Zo veel sterkte gewenst, ook voor je zoon.

Jesse_1

Jesse_1

04-07-2020 om 11:55

Tip

Gecondoleerd Sandra.

Tip: https://www.toenwashetstil.nl/

Site is gemaakt door iemand die zelf haar zoon heeft verloren aan zelfdoding, ze kan er erg mooi over schrijven en je kan ook meer informatie vinden op de site.

Anoniem

Anoniem

04-07-2020 om 14:26

Een wond die nooit heelt

Niemand pleegt zelfmoord als hij/zij geen problemen heeft.
Voor een puber kunnen dat ook hele banale problemen zijn die door anderen niet worden gezien of niet zo heftig worden ingeschat.
Soms het een klein incident zijn dat de trigger is om de gedachtes waarmee hij/zij al geruime tijd lopen over te halen.

1998 ander land:
Zelf ook nooit gezien dat mijn stiefzoon suïcidaal was. Een paar dagen voor zijn dood was er op de tv in het journaal een item van een man die zichzelf door zijn hoofd schoot omdat hij, naar zeggen, schulden had. Deze beelden werden keer op keer herhaald en je zag de man sterven. Geobsedeerd zat mijn stiefzoon naar de beelden te kijken (maar dat realiseer je je pas achteraf). Ruim een week later heeft mijn stiefzoon op 17 jarige leeftijd dezelfde dood gekozen met het wapen van zijn vader.

Een jaar later heeft mijn schoonvader zich door zijn hart geschoten met een geweer.
Zwager heeft een poging gedaan door in de elektriciteitsmast te klimmen om een storing te verhelpen. Familie is in de veronderstelling dat hij een stom ongeluk heeft gehad.

In de loop der jaren hebben meerdere familieleden (van mijn inmiddels ex) zelfmoordpogingen gedaan.

Tel daar de zelfmoord van mijn zus, de poging van een andere zus en mijn eigen suïcidale gedachtes van enkele jaren geleden bij op ..........

En reken maar dat ik heel angstig ben geweest toen mijn jongvolwassen zoon door een moeilijke fase van zijn leven ging.

Een regenachtige, donkere dag als vandaag geeft ons al sombere gedachten.

Afgelopen 9 maanden zijn er twee jonge jongens (15 en 20 jaar) van mijn flat gesprongen en een volwassen man van het naast gelegen flat. Zeker twee knullen van rond de 20 vorig jaar bewust tegen een boom gereden.

Jo Hanna

Jo Hanna

04-07-2020 om 15:39

Wat een klap!

Wat afschuwelijk, wat jullie meemaken! Gecondoleerd met je dochter. Het is natuurlijk al verschrikkelijk als je kind sterft, maar zeker op deze manier is dat eigenlijk niet goed te verwerken. Ik ken iemand wiens zoon een paar jaar geleden 'uit het niets' voor de trein is gesprongen. Dat is voor mij niet te bevatten. Ik merk bij mezelf een soort koppig ongeloof: hoe kan het nou dat je dat niet wist?!?! Ik besef dat dat heel pijnlijk is voor haar als moeder, voor jullie ook. Het zal ook een manier zijn om mezelf ervan te verzekeren dat het mij 'nooit zal gebeuren', wat natuurlijk rationeel gezien flauwekul is. Dat snap ik best. Toch probeer ik er wel wat mee te doen. Ik praat af en toe met mijn af en toe problematische pubers over zelfmoordgedachten. Ik vertel ze dat het best normaal is om die gedachten te hebben als je je een tijdlang achter elkaar niet goed voelt. Die uitspraak dat het een permanente oplossing is voor een tijdelijk probleem, gebruik ik ook en wordt goed begrepen. Ik zeg ze dan ook dat zelfmoordgedachten een signaal zijn dat het echt niet goed met je gaat en dat het belangrijk is daarover te praten in plaats van ernaar te handelen. Aan mijn zoon heb ik laatst ronduit gevraagd of hij wel eens aan zelfdoding dacht. Hij zei nee en ik hoop dat hij daarover eerlijk was. Ik realiseer me dat ik gek genoeg in het voordeel ben, omdat ik heel duidelijk zie dat het niet altijd even goed gaat met mijn kinderen. Ze worstelen tamelijk openlijk met zichzelf en hoewel dat moeilijk is, lijkt het me nóg vele malen moeilijker als je kind dit voor je verborgen houdt en dat je dan met zo'n afloop moet leven.

Ik heb gelukkig geen ervaring met dergelijke forums of websites. Ik hoop dat de politie in het betreffende land stappen kan zetten tegen die website. Wat een afschuwelijke destructiviteit wordt daar aangemoedigd en in stand gehouden.

Ik wens jou en je zoon veel sterkte bij het weer oppakken van je leven. Hopelijk komt er gaandeweg ook weer (meer) ruimte voor mooie dingen, naast de pijn om het verlies.

rode krullenbol

rode krullenbol

04-07-2020 om 19:22

Ter preventie

Naar aanleiding van dit soort berichten lijkt het me gepast om ook weer even het telefoonnummer 0800-0113 onder de aandacht te brengen.

Voor iedereen die aan zelfdoding denkt.

Rode krullenbol

sandra745

sandra745

05-07-2020 om 14:21 Topicstarter

Onderzoek

Bedankt allemaal voor jullie lieve reacties allemaal.
@tsjor De Engels politie is ermee bezig om zulke forums en sites offline te halen wij hadden zelf een juriste ingeschakeld maar zo kan er niks er tegen worden gedaan omdat hun zichzelf indekken door de kleine letters op hun site.
Hulp bij zelfdoding is zeker strafbaar er wordt ook bv onderzocht of mijn dochter bedreigd of gechanteerd is geworden.
Ik ga samen met een andere moeder die hetzelfde overkomen is overkomen om te proberen of zulke sites geblokkeerd of offline kunnen worden gehaald,
Niet iedereen die zelfmoord pleegt heeft probleem ik ken iemand waar het kind het deed omdat het kind benieuwd erna was hoe het is om dood te zijn.

anoniem

anoniem

05-07-2020 om 14:52

@Sandra

"Niet iedereen die zelfmoord pleegt heeft probleem ik ken iemand waar het kind het deed omdat het kind benieuwd erna was hoe het is om dood te zijn."

Dus zulke gedachten zijn geen probleem?!

Ik begrijp best als de zelfgekozen dood van je dochter voor jou niet te verklaren is dat je op zoek bent naar een antwoord. Maar dat je dochter op zulke gestoorde sites actief was is toch al veelzeggend.

Wens je veel sterkte met het verwerken van het verlies.

aleid

aleid

05-07-2020 om 18:18

113

Niet alleen voor iedereen die er zelf aan denkt, maar ook als je je zorgen maakt over iemand anders en voor nabestaanden. Er is van alles mogelijk: bellen, chatten, mailen, kortdurende online-therapie, zelfhulp etc. Een enorm breed aanbod. Goed dat ze er zijn..

vlinder72

vlinder72

05-07-2020 om 18:48

Niet 113

Maar 0900-0113

Bizar maar waar. Het nummer 113 bestaat niet terwijl mensen in nood dat nummer wel bellen.

Anoniem

Nieuwsgierigheid is op zich geen probleem. Zelfs niet als het nieuwsgierigheid is naar de vraag: hoe is het na je dood? daar zijn heel wat religies op gebaseerd.
En soms zijn er echt geen aanwijsbare problemen. Nu kun je persé uit willen gaan van de premisse dat er een probleem MOET zijn, maar dan sla je een belangrijke stap in het hele vraagstuk over: soms zijn er geen problemen en gaan mensen toch over op deze fatale stap, waarom. Als je ervan uitgaat dat er problemen moeten zijn ga je die kant uit met het zoeken naar oorzaken. Maar er is volgens mij, helaas, nog een andere richting nodig om een mogelijk antwoord te vinden.

Tsjor

Nota

Nota

05-07-2020 om 21:53

Echt?

Ik heb nog nooit gehoord van iemand die zelfmoord pleegde, zonder problemen te hebben.
Dat iemand zoiets doet uit pure nieuwsgierigheid kan ik me al helemaal niet voorstellen.
Wij mensen hebben toch een sterke drive tot overleven. Dat moet doorgaans flink verstoord worden willen we tot zelfdoding over willen gaan.

Ik ken alleen uiteraard mensen die hun leven opofferen voor bijv terroristische daden. Of oorlog, maar in hoeverre dat een echte keus is of 'nu eenmaal zo loopt' is nog de vraag.

Ik ken veel mensen die zelfmoord hebben gepleegd oa door mijn werk (ggz). Ik kom veel ernstig ongelukkige mensen tegen maar bij effectieve zelfmoord gaat het doorgaans toch echt om langdurig zeer ondraaglijk lijden of ernstige psychoticiteit, al dan niet onder invloed van bijv drugs.

En even over die sites: ik weet niet precies hoe het daar aan toe gaat. Maar soms heb ik toch wel mijn twijfels over het niet geaccepteerd zijn van dat soort platforms. Ook in hulpverlening wordt er hevig tegen geageerd.
Maar tot voor kort werd er hevig geageerd tegen elke vorm van patiëntenbonding.
Suicide wensen zijn erg moeilijk bespreekbaar, zowel in het gewone leven als in de ggz. Er bestaat nauwelijks een klankbord voor. Ik kan me er toch wel wat bij voorstellen, dat het fijn kan zijn gelijkgestemden te vinden en open en vrij te mogen communiceren en je uiten. Voor de rest v d wereld zijn dit soort zaken (nog steeds) een enorm taboe.

Er van uitgaan dat zelfmoord _altijd_ een oplossing is voor een tijdelijk probleem dan ga je er bijna vanuit dat het leven vergankelijk is en dat dat het tijdelijke eraan is...
Er zijn echt wel mensen die heel erg lang echt heel ondraaglijk lijden.

Dees

Dees

05-07-2020 om 21:58

Geheim

Degenen die zelfmoord plegen zijn vaak degenen die de buitenwereld niet willen laten zien dat ze dood willen zodat ze hun wens echt kunnen uitvoeren.

Om me heen mensen gekend die spraken over zelfmoord plegen, die mensen willen niet dood die mensen willen hun aandacht.

Ouch

Ouch

05-07-2020 om 22:07

Dees

Dat is een wijdverbreide opvatting, een generalisatie die soms klopt maar zeker niet altijd.

mirreke

mirreke

06-07-2020 om 02:15

Sandra

Wat verschrikkelijk! Ik wil je graag condoleren en (virtueel) omarmen. Je kind, je dochter...

Kerstdag.

Ook een dikke knuffel voor haar tweelingbroer.
Ik hoop dat jullie goede steun hebben van slachtofferhulp. Fijn om te horen dat de politie dit serieus neemt. Ik weet dat dit soort groepen, die jij noemt, bestaan. Ze zitten ook op instagram.

Ik heb zelf ooit gewerkt bij een bedrijf waar mijn baas zelfmoord heeft gepleegd. Schokkend en zo droevig ook.

https://www.rtlnieuws.nl/tech/artikel/4269026/instagram-zelfmoord-accounts-profielen-promoten-zelfmoorden

anoniem

anoniem

06-07-2020 om 08:15

@ Tsjor

Ben jij nu echt zo naïef om te denken dat je alles van je kind (of wie dan ook in je naaste omgeving) weet?

#14 heel je posting is een aanrijging van onwetendheid.

Maar zoals je al schreef # 2, je hebt ook geen ervaring, gelukkig maar.

sandra745

sandra745

06-07-2020 om 12:37 Topicstarter

Mirreke

Dankjewel voor het delen van jouw link.
De Engelse politie neemt dit soort dingen heel serieus het onderzoek van mijn dochter zal op het vroegst pas in december afgerond zijn.
De Nederlandse politie doet zeer weinig zo is er een minderjarig meisje in contact gekomen via zo'n website met een pedofiel in contact gekomen en de Nederlandse politie heeft dat nauwelijks een onderzoek gedaan.
Veel mensen beseffen niet hoe gevaarlijk dit soort dingen zijn.
Is zeker ook zeer schokkend ook als je werkgever ook uit leven gestapt is.

mirreke

mirreke

06-07-2020 om 13:09

als ik het goed begrijp

wonen jullie in Nederland en gaat het om Engelse forums? En de Engelse politie neemt het serieus en de Nederlandse niet?
Helaas weet ik ook dat. Iemand die ik ken doet suïcide postventie. Dit is waar ik woon (in Duitsland) maar ook in Engeland goed op de rit. Nabestaanden worden gezien als slachtoffers en goed bijgestaan. Suïcide is voor nabestaanden een trauma, en de kans op suicide bij nabestaanden is veel hoger dan bij de 'normale' bevolking. Om trauma te voorkomen is specifieke ondersteuning op het moment zelf, dus bij het politiebezoek al, nodig. Dit gebeurt in Nederland niet. Nederland is hierin (wereldwijd zelfs) een uitzondering. Ook ontvangen mensen geen ondersteuning, omdat suicide in Nl strafbaar is en je dus niet als nabestaande wordt gezien, niet als slachtoffer. In NL komen nabestaanden er echt bekaaid af. Er is een lobby om dit te veranderen, maar
het schiet echt niet op...
Een echt goede Nederlandse website is er ook al niet...

mirreke

mirreke

06-07-2020 om 13:11

Het is wel belangrijk trouwens

om ondersteuning te krijgen. Dus ik zou dat op eigen initiatief proberen te regelen via de huisarts, ook voor je zoon trouwens. Echt belangrijk!

Nogmaals veel sterkte! Ik vind het erg lief van je dat je probeert iets aan die websites te doen. Misschien kun je zelf wel ondersteuning krijgen via het 0113 nummer of via hun website?

sandra745

sandra745

06-07-2020 om 15:34 Topicstarter

mirreke

Ik woon gewoon in Nederland mijn dochter woonde in Engeland. Dat andere meisje woonde gewoon in Nederland zij is vanuit Nederland op zo'n Engelse site terecht gekomen de moeder gaat contact opnemen met de Engelse politie daarover.
De dood van een kind is het ergste wat je kan overkomen al helemaal als het zelf(moord) is.
In Nederland lopen ze inderdaad erg achter met dit soort dingen.
Het is zo als het in Nederland zelfdoding is er snel helaas wordt gezegd het onderzoek wordt meteen afgerond.
Er zijn wel fb lotgenotengroepen daar heb ik mezelf aangemeld.
Het gaat mij niet zo zeer om steun dit vind ik vooral in mijn familie maar ik wilde weten of er meer mensen zoiets meegemaakt hebben omdat ik hierover contact ga opnemen met leden van de tweede kamer.

Paasei

Paasei

06-07-2020 om 22:18

Shocking

Klopt Mirreke. En dat is rondweg shocking. De man waarmee ik destijds al heel lang getrouwd was had al veel eerder een doodswens gehad, en was al onder behandeling bij de GGZ, maar zijn uiteindelijke serieuze poging hadden we toch niet zien aankomen. Hij had notabebe smorgens nog de was in de machine gedaan.. Hij is gelukkig op het randje af op tijd gevonden en gereanimeerd. Maar ik vergeet nooit meer hoe hij in het ziekenhuis werd behandeld.. maag leegpompen, nacht op intensive care, dagje MLD afdeling en dan weg wezen! En hoe bot er met mij en onze oudste zoon (een puber nog) werd omgegaan, toen we in totale shock op de intensive care stonden, gewaarschuwd door de politie die hem gevonden had. Idd alsof het niks was. En man een soort van misdrijf had gepleegd. Ik kreeg m zo weer mee naar huis. Leeggepompt, totaal verward en wel. Vreselijk. En ongelofelijk dat daar niet iets meer voor geregeld is.

Sandra, mijn condoleances en een dikke knuffel op afstand. Wat geweldig dat je je verdriet wilt omzetten in iets positiefs ten gunste van andere mensen die dit overkomt. Daar valt nog heel wat aan te verbeteren!

Ouch

Ouch

06-07-2020 om 22:30

Strafbaar?

Mirreke, waar haal jij vandaan dat in Nl suïcide strafbaar zou zijn? Dat zou de politie heel wat vaker moeten uitrukken om mensen in het ziekenhuis te arresteren. Lijkt mij. Op de website van 113 staat dat ook dat alleen het geval is wanneer je een ander daarbij in gevaar brengt. En hulp bij zelfdoding is strafbaar.

Dat laat onverlet dat er meer hulp voor omstanders en nabestaanden zou kunnen zijn.

Ouch

Ouch

06-07-2020 om 22:41

Sandra

Ik krijg uit je latere postings het idee dat je niet op reacties als die van mij zat te wachten maar op veel meer specifieke gedeelde ervaring hoopte. Ik twijfelde al of ik mijn verhaal neer zou zetten maar nu denk ik dat het delen van mijn verhaal voor jou niet oplevert wat je hoopte. Excuses voor het niet goed opvatten van je vraag.

Sterkte met alles. Het lijkt me de hel waar je in terecht bent gekomen.

Ouch

Ouch

06-07-2020 om 22:47

Paasei

Wat afschuwelijk dat jullie zo bot behandeld zijn. Traumatische ervaring bovenop het toch traumatische wat je meemaakte. Niet goed.

Maar ik denk niet dat de politie er was omdat het doen van suïcide een misdrijf is. Er moet alleen als de politie er bij betrokken is (en dat is nogal gauw als iemand in zo’n situatie wordt aangetroffen) gekeken worden of er geen misdrijf in het spel was.
Nadat mijn zus een einde aan haar leven had gemaakt, kwam idd de politie omdat er ‘zo maar iemand dood was gegaan in verdachte omstandigheden’ en in het huis werd ook nog iets gevonden dat daar op zou kunnen wijzen. Daarom moest er autopsie worden verricht om de doodsoorzaak vast te stellen en het misdrijf uit te sluiten.

Marinade

Marinade

06-07-2020 om 23:25

Ondersteuning

Allereerst gecondoleerd Sandra. Wat een hel moet dit zijn, niet te verteren.
Hierboven wordt al 113 genoemd, met hulp voor nabestaanden. Ook Slachtofferhulp Nederland biedt diverse vormen van ondersteuning voor nabestaanden (en getuigen van suïcide). O.a. lotgenotencontact.

Misschien heb je er iets aan. In ieder geval heel veel sterkte.

Jo

Jo

07-07-2020 om 09:25

Vlinder

#13

De hulplijn van de Stichting 113 Zelfmoordpreventie is nu ook bereikbaar via het telefoonnummer 113. De hulplijn is ook nog te bellen via het oude nummer 0900-0113 en te bereiken via 113.nl.

https://nos.nl/artikel/2339822-113-zelfmoordpreventie-nu-ook-bereikbaar-op-telefoonnummer-113.html

Jo

Jo

07-07-2020 om 09:28

blue way challenge

De Blue Whale Challenge duikt weer op in Nederland. De NOS heeft diverse meldingen van kinderen en jongeren gekregen die zijn uitgenodigd om aan het gevaarlijke spel mee te doen. Ook in 2017 werd het in Nederland gesignaleerd.

113 zelfmoordpreventie noemt de Blue Whale Challenge op zijn website "een dodelijk spel dat gespeeld wordt via sociale media". In het spel worden jongeren aangemoedigd om in 50 dagen 50 opdrachten uit te voeren die steeds moeilijker en gevaarlijker worden en waarmee ze zichzelf kunnen verwonden. Aan het einde van het spel krijgen ze de opdracht om zelfmoord te plegen.

'Het is nep'
Vaak gaat het spel gepaard met afpersing en dreiging. Jongeren die ermee willen stoppen krijgen de boodschap dat hun persoonlijke gegevens te grabbel zullen worden gegooid op internet als ze de opdrachten niet uitvoeren.

"Het allerbelangrijkste is dat kinderen weten dat het nep is", zegt kinderpsycholoog Tischa Neve tegen NOS Stories. "Je hoeft de challenge niet te doen. Helemaal niet."

Ze ontraadt jongeren dan ook om aan het spel te beginnen. "Als je toch zo'n bericht krijgt, dan kun je dat het beste direct verwijderen. Je hoeft niet bang te zijn dat jouw gegevens meteen op straat liggen of dat er iets met je familie gebeurt als dat er staat. Dat zijn dingen die niet gebeuren."

Tips
Op de website van 113 zelfmoordpreventie staan tips over wat je kunt doen als je je zorgen maakt over iemand van wie je vermoedt dat die meedoet aan de Blue Whale Challenge. Ook staan hier tips voor mensen die er zelf aan meedoen.

https://nos.nl/artikel/2339777-blue-whale-challenge-duikt-weer-op-in-nederland.html

mirreke

mirreke

07-07-2020 om 13:53

idd fout gezegd

Het klopt, niet strafbaar. Maar je wordt als nabestaande niet gezien als slachtoffer, wat bv. wel het geval zou zijn als je kind zou zijn vermoord bijvoorbeeld.

Geloof: vrijwel alle landen hebben inmiddels een taskforce suïcide postventie, maar Nederland niet. Hulp en ondersteuning na suïcide is namelijk een specifieke vaardigheid en specialisme, juist omdat het effect van suïcide zo onnoemelijk groot is en ook de kans op suïcide van nabestaanden enorm vergroot.

Tuurlijk kun je zelf, in je staat van verwarring naar slachtofferhulp of 0113 bellen, maar er zou meteen iemand bij moeten zijn, een goed getraind iemand.

Dat gebeurt in Nederland niet, en ook bij een mislukte poging word je eerder geïrriteerd gezien als een aandachtstrekker. Niet bij de ggz, waar enorme wachtlijsten zijn, maar wel in ziekenhuizen.
Het punt is, er zal vast goede zorg te vinden zijn, maar op dat moment ben je niet echt in staat om daar specifiek naar te zoeken. En juist die eerste periode, daarbij is ondersteuning zo belangrijk.

Een vriendin van mij heeft een boek geschreven over suicide postventie. In het Engels (en komt als het goed is binnenkort in het Nederlands uit).
Hier zie je een interview met haar:

https://www.medischcontact.nl/nieuws/laatste-nieuws/artikel/suicide-kan-besmettelijk-werken.htm

En hier haar boek:

https://www.bol.com/nl/p/responding-after-suicide/9200000124871504/?bltgh=sB2tdaKVa-mxoC7F3lxAEQ.1_4.6.ProductTitle#modal_open

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.