Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op

Pittig twee jongens onder de 4

Dag ik ben op zoek naar ervaringen met betrekking tot het opvoeden van twee jongens onder de 4 jaar.
Ik merk dat ik het als pittig ervaar gezien beide jongens veel temperament hebben en elkaar regelmatig in de haren zitten. Het zou fijn zijn tips te krijgen maar ook ervaringen uit te wisselen. In mijn omgeving geen "lotgenoten". Alvast bedankt!

Jongens, hoe voed je ze op

http://www.tegenwicht.org/06_jongens/vaderschap.htm

Zelf heb ik maar 1 jongen, jongvolwassen inmiddels. Maar ik heb veel gehad aan dit boek van Steve Biddulph. Bijvoorbeeld kun je beter met elkaar praten als je elkaar niet aankijkt, naast elkaar. Terwijl je aan de afwas bent of aan het wandelen of zo. En op die peuterleeftijd zorgde ik er voor dat zoon altijd wat te doen had. Gesteund overigens door een mannelijke crecheleider die over kinderen in het algemeen op deze leeftijd meldde: als ze zich niet vervelen zijn ze ook niet vervelend.
Dus ik omringde zoon met werkjes, zandbak, lego, huishoudelijke werkjes, tekenen en schilderen, wat niet al. Wel intensief ja.

Dat bleek later goed uit te komen want beide kinderen, ook een meisje bleken autisme te hebben. Maar veel tijd samen doorbrengen helpt omdat ze meer uitleg nodig hebben. Naast rust enzovoort.
Maar de tips hier bleken handig.

Overigens hield ik de kinderen zoveel mogelijk uit elkaar. Samen spelen was niet echt eenvoudig.

DO1980

DO1980

05-07-2020 om 20:28 Topicstarter

Dank

Dank voor je tips. Inderdaad ik houd de jongens ook de hele dag bezig met allerlei spelmatrriaal van tekenen groot tot samen dansen. Zichzelf vermaken is lastig maar wellicht ook leeftijdsadeaquaat. Het lastige vind ik dat ze continu iets met elkaar willen maar dit eigenlijk geen vorm kunnen geven door de korte lontjes en het gericht zijn op zichzelf.
Ga het boek op zoeken dank voor het meedenken denk dat het voor een moeder altijd zoeken is gezien al het aanwezige testosteron

Triva

Triva

05-07-2020 om 21:54

Tja

Op die leeftijd kunnen ze niet samen spelen, hooguit naast elkaar. Het is dan ook beter dat jij er tussen in zit. Laat ze niet zomaar samen spelen, daarmee voorkom je veel ellende. Als er eentje op de psz of school zit krijg je het rustiger.

Lely

Lely

05-07-2020 om 22:04

Ervaring genoeg hier

Van een tijdje terug, inmiddels heb ik drie jong-volwassen kinderen. Twee zoons en een dochter. Mijn twee zoons schelen 20 maanden. Ze hadden veel temperament en waren (zijn) fysiek ingesteld. Héél pittig vond ik het!

Ik heb begrepen dat juíst als jongens dicht op elkaar zitten, ze sterk de behoefte hebben zich te bewijzen ten opzicht van elkaar en hun dominantie te tonen/zoeken. Als er 8 jaar tussen had gezeten hadden ze zich die moeite kunnen besparen...

Korte lontjes, elkaar aanraken, opzoeken, echt vechten , hoogoplopende ruzies hadden we hier.

Inmiddels gaan ze samen met elkaar op vakantie, maar ze zoeken elkaar nog steeds fysiek op, duwen, stoeien, maar nooit meer vervelend.

Ik heb veel gehad aan het boek 'Luisteren naar kinderen' van Thomas Gordon.

En wat ik denk dat ook helpend was: ik heb ze vaak apart genomen na een escalatie. Dan gingen we zoeken
- op welk moment ging het fout
- hoe was dat voor jou (ze vonden het eigenlijk allebei altijd vervelend dat er gedoe was)
- wat had jíj kunnen doen om het anders te laten verlopen?
Daarbij gaf ik vaak het voorbeeld van dominosteentjes: elk steentje tikt een volgende aan en daar volgt een reactie op: wéér een vallend steentje. Maar er hoeft maar één steentje uit te rij te stappen en dan stopt het 'geweld'. En ja, jij kunt er ook voor kiezen dat steentje te zijn. Hoe had je dat kunnen doen? En wat was er dan anders gegaan?
Nou ja, het klinkt misschien wat vergezocht, maar ik vond het wel een mooie metafoor.
En meer dan dit bespreken deden we niet, geen excuses, geen straf, alleen maar kort bespreken, wat ging er fout en hoe kunnen we (jij) dat voorkomen, een andere wending geven.

Ik had destijds graag dit forum gehad en hoop dat je hier wat steun en bruikbare adviezen zult krijgen.

O, en wat voor mezelf nog een fijne les wat: nooit zal ik meer oordelen over andere ouders en heel drukke jongetjes die elkaar met stokken achter na gaan. Dat kunnen toch hele fijne, liefdevolle gezinnen zijn. Het zijn dan gewoon energieke, fysiek ingestelde jongens waar verder geen kwaad in hoeft te zitten.

Mijn jongens waren, en zijn, fijne, lieve, evenwichtige mannen die sterk in hun schoenen staan.

DO1980

DO1980

05-07-2020 om 22:09 Topicstarter

Reactie op tja

Vanzelfsprekend snap ik dat samenspelen nog niet aan de orde is. Aan de andere kant kan ik niet de gehele dag de kinderen gescheiden houden en vind ik het wel van belang te oefenen met naast elkaar spelen. Hoopte op andere moeders vaders die wellicht nog tips hebben om de dagen in te vullen zonder een 8 uurs programma aan te hoeven bieden ( met activiteiten van 5 min gezien de spanningsboog

DO1980

DO1980

05-07-2020 om 22:15 Topicstarter

Dank Lely

Dank Lely! Ik ben dus helemaal niet van het digitale tijdperk maar was zo wanhopig na een vakantie *( waarna ik daarna weer vakantie nodig heb dat ik me toevlucht heb gevonden op dit forum. Mijn zoons schelen ook 19 maand en het is heel herkenbaar wat jij aangeeft. De jongste wordt bijna 2 en de oudste bijna 4. Wat wellicht ook niet helpend is is dat ze fysiek elkaar aardig aan kunnen. De oudste is tenger en licht de jongste juist stevig en beresterk. Het fysieke vind ik idd pittig. Hele dagen stoeien wandelen speeltuin klimmen etc. Soms even 5 min lezen maar dan graag weer fysiek. Naast de gebroken nachten en mijn niet sportieve aard best een uitdaging. Het boek van Gordon heb ik voor mijn werk zal hem er nog eens Bij pakken. Dank voor je reactie! En vooral de hoopvolle woorden dat het vast goed komt

Lely

Lely

05-07-2020 om 22:20

Abonnement

Op de dierentuin.

Een betere tip heb ik niet. Nou ja, apart spelen bij vriendjes. En in de vakantie om beurten uit logeren.

Samen leuk spelen is bij ons heel lang echt moeilijk, en vermoeiend voor mij geweest. Geen tips hoe dat leuker kan.

Wel nog even over dat boek van Gordon. Hij geeft voorbeelden die ik ongeloofwaardig vond. Maar... het bleek écht te werken. Gesprekken anders in steken, gaan voor de relatie. Het heeft me echt geholpen!

Lely

Lely

05-07-2020 om 22:23

Dominosteentjes

Ik vroeg natuurlijk ook: wat had je broer anders kunnen doen. En wat had ik anders kunnen doen.

Pluk

Pluk

05-07-2020 om 22:43

Buiten

Veel naar buiten gaan met ze en veel fysieke uitdaging geven. En fysiek zijn hoort erbij. Zo leren ze en verkennen ze hun grenzen. Moeders willen dan nog wel eens te snel ingrijpen, maar dat is niet altijd nodig. Een tuin met een speeltoestel is fijn. Wij hadden een grote zandbak waar ze ook modder in mochten maken. Dat was altijd een succes. Binnen bouwden ze altijd tenten en stuntbanen van kussens.

En dan ook weer zorgen voor de nodige rustmomenten: even voor de tv zetten en zelf ook even uitpuffen op de bank. Ik liet ze ook veel helpen met waar ik mee bezig was. Was opvouwen en zo (ging voor geen meter natuurlijk, maar het hield ze wel bezig).

Als er eentje naar school gaat wordt het een stuk makkelijker.

Lely

Lely

05-07-2020 om 22:50

Kussens

Bij ons ging dat even leuk en dan gingen ze elkaar slaan met die kussens...

Nou ja, niet altijd. Maar toch wel vaak....

Maar nu dus niet meer

Pluk

Pluk

05-07-2020 om 23:18

Slaan met kussens

Dat vond ik niet erg. Vind ik zelf ook leuk Tuurlijk werd het uiteindelijk altijd wel huilen, dat dan weer wel. Maat dat is eigenlijk ook niet zo erg.

Ginny Twijfelvuur

Ginny Twijfelvuur

05-07-2020 om 23:24

Oh is dat zo?

Ik heb daar zo’n hekel aan, als gestoei uiteindelijk huilen wordt. Hier wordt dan ook niet meer gestoeid waar ik bij ben.

DO1980

DO1980

06-07-2020 om 07:11 Topicstarter

Stoeien

We gaan al veel naar buiten wonen gelukkig dichtbij het bos. Helaas een hele kleine tuin met weinig ruimte voor speeltoestellen daarin tegen wel een trampoline waardoor ze hun energie kwijt kunnen. De oudste gaat eind jan naar school daar kijk ik naar uit. Het is misschien ook vooral dat schuldgevoel dat het soms meer overleven voelt in plaats van genieten van je kinderen...

Tamar

Tamar

06-07-2020 om 10:34

naar buiten

was voor mij ook de redding. Liefst de hele dag, dat deden wij vroeger ook. En ja, het is overleven. Op tijd eten, slapen en veel naar buiten, dart is eigenlijk het enige. Het gaat vanzelf over.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.