Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Zwanger worden Zwanger worden

Zwanger worden

Lees ook op

Wanneer de tweede lang op zich laat wachten

Beste Lezer,

Op dit moment is het 2 jaar en 3 maanden dat wij bezig zijn voor een tweede kind. Wij hebben een heerlijke zoon en genieten ontzettend van hem. Hij is nu 3,5 half en we willen dolgraag een broertje of zusje voor hem.

In mijn omgeving was bij de geboorte van onze zoon bijna iedereen zwanger van de eerste dat was heerlijk. Al snel daarna volgde voor velen de tweede. Bij ons kon dit niet want ik had een keizersnede gehad direct gevolgd door een anafylactische shock en ik was er ook echt nog niet aan toe. Vervolgens hebben wij samen nog al wat stressvolle momenten beleefd de afgelopen jaren waarvan volgens mij de rede is dat het nog niet is gelukt. Ik heb de weg van de alternatieve geneeswijze voorrang gegeven op de weg van de medische molen in het ziekenhuis. Hierdoor heb ik nu een meer regelmatige cyclus dan ooit daarvoor. Helaas heeft dit nog geen enkele keer tot een zwangerschap geleid. Het heeft een jaar geduurd voor dat ik zwanger was van de eerste.

Nu ben ik 34 jaar en sta op de nominatie voor een foto van mijn baarmoeder waar ik erg tegen op zie. Ik ben nog al gevoelig en ga al out van een uitstrijkje bij wijze van spreken. Wat ik het allerergste vind, is dat het lijkt alsof ik niet tevreden ben. Dit is helemaal niet het geval maar ik vind het nu zo vreselijk moeilijk worden om vertrouwen te houden en vrolijk door te gaan en iedereen haar tweede zwangerschap te gunnen. Ik ben zo boos dat het bij ons niet lukt. Mijn vraag is of er meer vrouwen zijn die problemen ervaren met het krijgen van een tweede kind en hoe jullie hier mee omgaan. Tips en steun zijn van harte welkom.

Liefs, Bente

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Hier ook

Lieve schat,

Zijn er werkelijk mensen die jou ontevreden vinden lijken? Of zit dat tussen jouw eigen oren?
Mijn dochter is 7 en we zijn nu eindelijk (blijvend) zwanger van de 2e (18 weken). Bij mij gaat zwanger worden ook niet zo vlot. En helaas blijven ook niet. Er zijn vrienden en familieleden die in de periode dat wij aan het ploeteren waren voor een 2e, een heel gezin met 3 personen op de wereld hebben gezet. En hoe gelukkig wij ook waren/zijn met ons drieën, een kinderwens, of het nu voor een 1e of een 2e is, is een oerdrift en daar doe je niets tegen.
Ik kreeg gelukkig heel veel steun van mijn omgeving omdat iedereen ervan wist.
Die foto, bedoel je daarmee de HSG? Die heb ik ook gehad en daaruit was te zien dat 1 eileider niet aantoonbaar doorgankelijk was. 11 maanden daarna was ik zwanger. Bij ons is verder nooit een aanleiding gevonden, gewoon dikke pech.
Ik hoop echt voor je dat jij ook binnenkort goed nieuws hebt!
Heel veel sterkte!

BenteS

BenteS

06-10-2010 om 09:16 Topicstarter

Gefeliciteerd!

Hi Linnie,

Wat heerlijk dat het gelukt is! Gefeliciteerd. Veel dank voor je lieve bericht en dit geeft ook weer hoop. Gisteren was een hele rare dag. Ik had dus besloten voor de HSG te gaan en helaas had het ziekenhuis niet direct plek. 's Middags werd ik gebeld, aanstaande maandag kan toch terecht! Ik heb het idee dat het nu allemaal gaat lopen. En het feit mijn verhaal kwijt te kunnen op dit forum is voor mij echt heel fijn!

Nogmaals veel dank en ik wens je een heel voorspoedige fijne zwangerschap toe!

Liefs,
Bente

Gerdina

Gerdina

06-10-2010 om 13:47

Bente

Je verhaal is herkenbaar. Nadat het 3 jaar had geduurd voordat ik zwanger werd van onze dochter, duurde het ook 3 jaar voordat ik (blijvend) zwanger werd van de 2e.
En in die tijd voelde ik me ook vaak zo ondankbaar, alsof onze oudste niet genoeg zou zijn ofzo. Terwijl ik toch echt heel dankbaar was dat we haar hebben gekregen.
Ik heb ook een HSG gehad toen we in de onderzoeken zaten voordat ik zwanger werd van de oudste.
Probeer je maar te concentreren op je ademhaling, rustig blijven ademhalen en ontspannen. Dan vond ik het nog steeds een vervelend onderzoek, maar het is wel te doen. Ik zou als ik jou was ook een wat langer shirt aantrekken dan voel je je niet zo bloot als je daar ligt.
Sterkte ermee en ik hoop dat je toch snel zwanger zult worden!

Begrip

Hoi Bente,
ik begrijp je heel goed. ik heb helemaal geen zeuren want ik heb al twee kinderen waarvan ik in beide gevallen binnen drie maanden zwanger was.
We wilden altijd een groot gezin en toen ik na 1 1/2 jaar 'proberen' nog steeds niet zwanger was werd ik ook 'jaloers' op anderen terwijl het voor hun een tweede of soms zelfs eerste was!!
Nu blijkt dat mijn man op onverklaarbare wijze nauwelijks vruchtbaar is en starten we binnen kort met IVF.
Toch durf ik het moeilijk aan te geven want de eerste reactie is:
"je hebt er toch al twee? waarom ben je nou niet gewoon gelukkig met wat je hebt??"
Tja.. omdat ik een ander scenario in mijn hoofd had...
Succes maandag!

m@ss

m@ss

14-10-2010 om 19:17

Bente

Hoi,

Ik snap je heel goed. Mijn verhaal:

na 2 jaar was ik eindelijk zwanger na de baarmoederfoto meteen de maand erna. Dat is een zoon die volgende maand 8 word. Toen onze zoon anderhalf was wilde we toch maar weer vast proberen voor nummer 2. Weer het medische circuit in want na een jaar geen succes. Weer alle onderzoeken gedaan en onverklaarbaar onvruchtbaar. Manlief had zelfs 100miljoen zaadcellen maar niet 1 die de weg wist. Na ruim 2 en half jaar werd ik zwanger bij de 5e iui poging. Toen zat er dus 5 jaar tussen de kids. Ik heb de periode beleefd als een moeilijke periode, iedereen werd zwanger, iedereen was zwanger, iedereen kreeg kids. En waarom kon ik niet blij zijn met 1. Aan de andere kant was ik niet bang om niet zwanger te kunne raken, wist wel dat het ging gebeuren maar wanneer? Achteraf vind ik zelfs het leeftijd verschil prettig en denk dat het zo had moeten zijn.
Ik ben tevreden zo. Hebben zelfs getwijfeld aan een 3e maar dat word teveel leeftijds verschil. We zijn tevreden nu.

Ik hoop echt dat je droom nog uitkomt, maar houdt hoop en blijf erin geloven.

Staat los van elkaar

Hoewel ik heel blij was en ben met de oudste twee, was ik toch heel erg verdrietig over het feit dat het met nummer 3 ruim 3 jaar lang niet wilde lukken.

Het was zelfs zo dat het verdriet over de nummer 3 die maar niet kwam een tijd lang mijn geluksgevoel over de oudste 2 overschaduwde.

En daar doe je niets aan. Dat heeft inderdaad te maken met plan dat je in je hoofd hebt en het kost gewoon heel veel tijd en moeite om je neer te leggen bij het feit dat je sommige hele belangrijke dingen niet kunt plannen.

Het rotste voelde ik me toen ik net na mijn miskraam bij de gyn in de wachtkamer zat voor nader onderzoek en ik omgeven werd door hoogzwangere vrouwen. Dat kwam toen echt aan. Ook al had ik thuis nog 2 hele mooie lieve kindjes rondlopen.

Bij ons is het uiteindelijk ook goed gekomen. Ook vanzelf en ook tijdens de onderzoeken. Ze bestaan dus nog wel hoor, die wonderen!

BenteS

BenteS

19-10-2010 om 11:03 Topicstarter

Bedankt

Hi Dees,

Bedankt voor je bericht! Mooi om te horen dat het bij jullie uiteindelijk ook gelukt is.
Inmiddels heb ik mijn HSG gehad en het is mij enorm meegevallen (waarschijnlijk had ik het zo opgeblazen dat het alleen maar mee kon vallen Het heeft mij ook weer vervuld met hoop dat het nu niet lang meer zal duren. Het zag er namelijk allemaal heel goed uit. Ik denk dat in mijn geval stress de grootste boosdoener is geweest en ik voel mij nu rustiger mede doordat ik het onderzoek heb gedaan.
Dus vol vertrouwen gaan wij nu aan de slag en gelukkig ben ik hierdoor in staat ook weer te genieten van alles wat wel is.

Veel dank voor het delen van jullie wonder dat geeft ook weer hoop!

Lfs, Bente

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.