Wie is de vader?
Ik ben zwanger. Ondertussen al 16 weken. Ik heb alleen een twijfel over wie de vader is. Ik heb met persoon 1 sex gehad op 13 februari, met persoon 2 op 24/25(nacht) februari. Allebei de mannen zijn niet klaargekomen.
De eerste dag van mijn laatste menstruatie was 28 januari. Mijn cyclus is ontzettend onregelmatig. Meestal 40 dagen of langer.
Ik heb 15 maart een positieve cb test gedaan. Daar stond op 2-3 weken. Die berekend volgend de beschrijving naar de bevruchtingsdatum. Dat zou dan tussen 22 februari en 1 maart zijn geweest.
Ook heb ik 3 losse echo’s gekregen. Die allemaal rond dezelfde datums aangaven. De eerste twee echo’s gaven de ongeveer bevruchtingsdatum aan op 27 februari. Bij de termijn echo werd dat teruggezet naar 25 februari. (2 dagen langer zwanger).
Eigenlijk heb ik alles dat aantoont dat het kindje van persoon 2 is. Maar toch heb ik een twijfel.
En hoe precies is zo'n echo?
Zou het toch mogelijk kunnen zijn dat het van persoon 1 is?
Alvast bedankt!
J
Nummer 2
Zaad blijft vier dagen in leven in je lijf. Toen je seks had met nummer twee, was het zaad van nummer een al dood. En een man hoeft niet klaar te komen, in voorvocht kan ook wat zaad zitten.
Ik zou ook een SOA-test doen.
Onregelmatig
Als je cyclus en dus je eisprong onregelmatig was kon je bij de sex met nr 2 al zwanger zijn van nummer 1.
Klinkt niet waarschijnlijk maar is niet onwaarschijnlijk.
Mijn kinderen liepen altijd achter bij de echo en ik wist toch echt precies de datum van eisprong en bevruchting. Als in datum en tijd.
Ik zou dan aansturen op een vaderschapstest en niet uitgaan van de genoemde dingen.
Andere prioriteiten
In plaats van ingewikkelde rekensommen kun je beter je geld tellen en een groot pak condooms kopen. Binnen twee weken onbeschermde seks (dat je niet met een x schrijft) met twee mannen is best dom. Aids is erger dan een baby.
Ow mijn excuses Sfera,
Vroeger was het woord sex/seks een kado/cadeau verhaal.
Tegenwoordig is het inderdaad seks, mijn excuses.
Op geslachtsziektes ben ik uiteraard al getest.
In welk stukje van mijn verhaal lees je dat dit kindje niet gewenst is?
Zo komt jou reactie namelijk over naar mij.
Ik ga mijn persoonlijk verhaal niet uitleggen, ik vroeg alleen of iemand mij kon helpen met dit "rekensommetje", voor de rest vroeg ik niks.
Fijne dag
J
Eisprong
Ik wist precies de datum van eisprong, vruchtbare dagen en moment van bevruchting, want het ging allemaal kunstmatig bij mij en met testjes (op een woensdagmiddag om 16:30). Ik had een zeer regelmatige cyclus. Ik kon het zelf dus goed berekenen. Artsen doen dat denk ik niet zo precies op de dag als ik dat deed, want het is nooit helemaal duidelijk hoe vaak je seks hebt gehad en wanneer precies. Met gaat uit van de eerste dag van de laatste menstruatie. Dat lijkt me in jouw geval ook heel logisch, zelfs met een onregelmatige cyclus. Twee verschillende mannen of één dezelfde speelt hierbij niet zo'n rol: het is gewoon moeilijk na te gaan met een rekensom op welk tijdsip bevruchting heeft plaatsgevonden. Wil je weten van wie je zwanger bent dan lijkt me een dna-test de enige oplossing.
En nee: geen belerend verhaaltje over condooms enzo 
Rekensommetje
Ik denk dat de verloskundigen of de gynaecoloog je het beste kunnen helpen met het rekensommetje. Heb je soms zelf voorkeur voor een van de twee? Alles wijst erop dat je tweede partner de vader is, maar dat je eigenlijk zou willen dat het de eerste is.
Ik heb wel een advies aan je: vertel beiden wat er aan de hand is, ook al is dat pijnlijk nu en lastig de komende maanden. Een meisje dat in jouw situatie zat besloot om de echte vader niets te vertellen en pas na 6 maanden met het verhaal op de proppen te komen. Dan moet er nog een DNA-test komen. Ondertussen is er al een belangrijke periode voorbij voor de vader. Niet alleen na de geboorte, ook de periode daaraan vooraf als je je kunt voorbereiden op de verandering in je leven.
Houd rekening met de grootste angst voor mannen: een one-night-stand, waarbij je vervolgens geen invloed meer hebt op de gevolgen ervan; en dan een langdurige periode van betalen voor levensonderhoud van een kind dat je misschien alleen maar met toestemming van de moeder een keer 'mag' zien. .
Dan is er nog een ander besluit dat je moet nemen: wil je met een van hen je leven delen, ook al zou dat niet de vader zijn?
Ongeacht wie de vader is, dergelijke vragen kun je nu zelf al gaan beantwoorden.
Tsjor
Tsjor
Tsjor
Ze vraagt toch ook niet om advies over het vaderschap? Daar kan ik ook een boek over schrijven hoor, maar daar gaat het niet over.
Naar een gynaecoloog gaan voor de "rekensom" is ook wel een handige tip overigens.
Uitleg
Beide personen weten van mijn zwangerschap.
Korte uitleg:
Met persoon 2 heb ik een gezin. Ik heb heel lang aan mijn relatie getwijfeld en daardoor is persoon 1 in beeld gekomen. Dit duurde ongeveer 2 maanden toen ik besefte dat mijn hart toch echt bij persoon 2 lag. Heb het met de andere man ook beëindigd. Een tijdje later kwam ik er dus achter dat ik zwanger was. Persoon 1 heeft gezegd dat hij er niets van wilt weten. Ik hoop dus ook zo dat het van persoon 2 is zodat ik dit achter me kan laten en verder kan gaan met mijn gezin. Mocht het uiteindelijk toch blijken dat het kind van persoon 1 is, zal ik daar zeker eerlijk over zijn. Ik merk gewoon dat ik niet van mijn zwangerschap kan genieten. Het geslacht interesseert mij niet, het kamertje niet de spulletjes niet. Vandaar dat ik voor mijn gemoedsrust deze vraag aan anderen stel.
J
moeder
Een ding is zeker: jij bent de moeder, het is jouw kind. Dat zou zelfs zo zijn geweest als het kind door een verkrachting was ontstaan. Zelfs die moeders slagen er meestal in van hun kind te houden, als ze geen abortus kunnen of willen laten doen.
Ik zou er dus maar niet te moeilijk over doen en gewoon van je zwangerschap genieten. Als het kind opgroeit bij je huidige partner, zal dat zijn/haar vader zijn. Vaderschap is meer dan een zaadje, dat zie je al aan stellen waarbij de man onvruchtbaar is en ze samen besluiten tot kunstmatige inseminatie. Zo'n kind heeft een vader en dat is niet de "leverancier" van het zaadje.
maar
weet persoon 2 ook dat het kind mogelijk niet van hem is? Dat lijkt me nog wel een lastig punt. Ik denk namelijk dat je pas echt 100% zekerheid kan krijgen na de geboorte en een DNA test...
Dus wil persoon 2 het kind ook als hij toch niet de vader blijkt te zijn?
Wat Jippox zegt is wel een punt. Ik ging ervan uit dat je huidige partner het wist, maar misschien is dat niet zo. Is er een groot verschil in uiterlijk? Anders kan je besluiten voor de optie "wat niet weet, dat niet deert" te gaan. Jullie zullen zeker niet de enigen zijn.
Ik ben hier trouwens niet van op de hoogte, maar is een (zelf betaalde) DNA test echt niet mogelijk op dit moment? Tegelijk met een vruchtwater-onderzoek op afwijkingen? Ze konden mij destijds in elk geval met zekerheid vertellen of het een jongetje of een mesije zou worden, dan moeten ze toch ook iets hebben gecheckt in het DNA. Dan kun je altijd nog beslissen een abortus te ondergaan (ik ging ervan uit dat je dat niet wilde, maar het kan nog als je snel bent).
Persoon 2 weet niet van de situatie af.
Dit wil ik nu ook niet zeggen omdat als het wel gewoon van hem is ik hem voor niks pijn doe terwijl ik nu echt voor de volle 100% achter mijn gezin sta.
De "vaders" hebben wel verschillende kenmerken dus ik denk wel dat ik het gauw zal zien.
Abortus is totaal geen optie,
Ondanks ik er niet van kan genieten door de situatie wilt niet zeggen dat ik er al niet van hou!
Een dna test is mogelijk maar dan moet 1 van de vaders mee werken en dat gaat dus nu niet gebeuren.
Dit zou ik naderhand wel kunnen doen wanneer ik mijn twijfels heb.
Ik hoop dat de termijn echo's kloppen..
Wat een akelige situatie
Ik ga niet preken of lastige vragen stellen. je hoeft wat mij betreft geen verantwoording af te leggen. De zaak ligt er zoals hij is en ik hoop echt van harte dat je snel met zekerheid kunt zeggen dat persoon 2 de vader is en alsnog kunt gaan genieten van je zwangerschap.
Heel veel sterkte met alles!
naam?
Dan hoop ik dat het niet je echt naam is waaronder je hier schrijft? En mocht dat wel zo zijn: laat het dan even aanpassen door forumbeheer!
Blijkbaar kom je uit een periode met relatieproblemen en wil je -na een affaire met een ander- nu toch verder met je huidige partner. Door dit gedoe rond je zwangerschap voor hem te verzwijgen leg je denk ik wel een gigantische bom onder die relatie. Bovendien: je partner heeft zo geen keuze, jij zadelt hem met jouw keuze op. Hoe eerlijk is dat t.o.v. je partner, je ongeboren kind en je andere kind(eren)?
Ik ga hem die keuze wel geven, maar pas wanneer er zekerheid is.
Zodra ik weet dat hij niet de vader is zal ik daar goud eerlijk over zijn,
Wat de consequenties dan ook zijn.
Maar goed dat was ook niet mijn vraag natuurlijk.
Snap ik
Iets wat gebeurde terwijl jullie uit elkaa waren hoeft hij ook helemaal niet te weten, tenzij het consequenties voor hem heeft (en dan zul je het hem vertellen). Jij hebt besloten het kind hoe dan ook te houden, of hij daarmee kan leven is dan aan hem. Ik vind het een helder verhaal. Ik hoop dat je van je zwangerschap kan genieten!
keuze
Maar als ik jouw partner was, dan zou ik NU ook zelf een keuze willen hebben.
En Li. Ik lees nergens dat ze uit elkaar waren. Ik vermoed zelfs dat de partner van Jenna niets weet van die andere relatie (en misschien niet eens weet van de twijfels die Jenna had over hun relatie...)
Hoe dan ook vind ik dat als je over dit soort levensgrote zaken niet eerlijk kunt zijn tegenover je partner, je relatie sowieso geen bal voorstelt.
Jippox
Wij hebben allebei wat gevoelens problemen gehad in onze relatie.
Vandaar dat dit mijn keuze nu is.
En heel hard gezegt maakt het mij niet uit wat anderen denken.
Ik vroeg ook niet om hulp met mijn keuze en relatie.
Ah OK
Dat had ik anders gelezen, maar dit kan idd. Daarmee kom je dan in het eeuwige probleem: wel vertellen van ontrouw of niet, en wil je partner het weten of juist niet? En dat nog met een baby op komst. Nou ja, je lijkt je keus in dit opzicht al gemaakt te hebben.
tja
"En heel hard gezegt maakt het mij niet uit wat anderen denken"
Nou ja, als straks dat kind toch van een andere vader blijkt te zijn, ga je die houding nog hard nodig hebben denk ik. Vooral om dat bij die 'anderen' blijkbaar ook je partner en kinderen horen...
Met anderen bedoel ik ook niet mijn partner en kinderen.
Wat er ook gebeurd ik zal altijd voor hen klaar staan.
Zij zijn geen "anderen" maar mijn familie.
Met anderen bedoel ik bijvoorbeeld de mensen die me hier de les willen lezen terwijl ik iets totaal anders heb gevraagd.
Ik weet heus wel wat ik heb gedaan en hoe anderen daar over kunnen denken. Maar ik kan het niet meer terugdraaien. Dus daar hoef ik echt geen reacties meer over. Puur antwoorden op mijn vraag graag.
J
Advies
krijg je er hier altijd gratis en voor niets bij 
En je hoeft natuurlijk niets met mijn mening. Maar ik denk dat ik de mildheid zelve ben in vergelijking met de mensen die dicht bij je staan zodra dit uitkomt...
Je kunt er ook voor kiezen om nu schoon schip maken. Biecht het hele gedoe op, ga door de bagger die daar op volgt en kijk of je hier samen uit kunt komen. Dan kun je -hoe het ook uitpakt- in ieder geval weer recht in de spiegel kijken.
Hopelijk heeft je vriend een goed hart
Zonder dna-test kom je er niet achter wie van de twee de vader is, tenzij jij blank bent en een van de mannen donker. Maar als je dan niks tegen je huidige partner zegt en het blijkt een ander kleur kind te zijn, dan heb je op dat moment heel veel uit te leggen. Zou het niet beter zijn als je die stress nu hebt en niet in de weken na de bevalling? Jij kunt het beste inschatten hoe hij zou kunnen reageren. Je kunt m ook in het ongewisse laten en hopen dat de baby op jou lijkt, maar stel je voor dat na vier jaar de baby ineens erg op die korte relatie lijkt (die je vriend kent?) dan krijg je dan weer een probleem.
Ik vrees toch dat je open kaart moet spelen en hopen dat je huidige vriend de gok neemt dat het kind van hem is en zo niet, het kind toch wil erkennen en het gewoon opvoedt als de zijne.
"Ikzou er dus maar niet te moeilijk over doen en gewoon van je zwangerschap genieten. Als het kind opgroeit bij je huidige partner, zal dat zijn/haar vader zijn. Vaderschap is meer dan een zaadje, dat zie je al aan stellen waarbij de man onvruchtbaar is en ze samen besluiten tot kunstmatige inseminatie. Zo'n kind heeft een vader en dat is niet de "leverancier" van het zaadje".
Dat is niet waar Li. Het is bijzonder schadelijk voor een kind als de al of niet biologische ouders geheimzinnig doen over de biologische afkomst. Het maakt namelijk wél ontzettend veel uit waar het zaadje vandaan komt. Vraag maar aan kinderen die met dit soort geheimen zijn grootgebracht. Als de ouders er niet open over zijn naar het kind toe is er altijd nog "iets" dat in de lucht hangt en wat het kind voelt. Dat is vaak nog veel schadelijker dan openheid over de biologische afkomst. Daarom is het als ouders nodig eerst zelf precies weten te hoe het zit.
nee
geheimen zijn niet goed, maar dat is TS op langere termijn ook niet van plan, dacht ik.
Geen rekensom
Ik begrijp heel goed in wat voor situatie je zit en ik snap ook dat je je partner niet wilt kwetsen door hem bloot te stellen aan de twijfel waar jij nu mee zit, maar toch denk ik dat je daar niet aan ontkomt. Echte zekerheid krijg je pas als je kindje geboren is en er dna afgenomen kan worden. Dus als je zo lang wilt wachten... ik zou het niet doen. Tegen die tijd is de baby al helemaal als zijn kind 'tussen de oren' van je partner genesteld. Vreselijk als dat niet zo blijkt te zijn.
Rekensom
Lijkt me lastig. Vooral omdat je zegt dat je cyclus onregelmatig is. De rekensom bij verloskundige/gynaecoloog, is handig. Maar weet je wanneer in de cyclus je eisprong is? Bij mij zit er maar 7 tot 10 dagen tussen eisprong en menstruatie. Tijdens mijn zwangerschap wist ik daardoor dat het kind een week ouder was dan de gynaecoloog berekende. Heel veel sterkte met deze zwangerschap!
