Borstvoeding: even de andere kant, voorlichting over de fles ook nodig
Borstvoeding wil niet goed lukken, alles wordt uit de kast gehaald tot aan het inknippen van het tongriempje maar de beoogde kalmte van voor de geboorte, borstvoeding en anders gewoon flesvoeding, blijkt een heftige keuze met schuldgevoelens.
"Hádden we maar informatie over flesvoeding ontvangen. Zo ontdekte ik pas na anderhalve week - bij mijn moeizame internetzoektocht - dat we ons zoontje beter vanaf het begin hypoallergene flesvoeding hadden kunnen geven, gezien de geschiedenis van astma en allergieën in de familie.
Het is natuurlijk niet alleen een praktische kwestie. Het goedbedoelde en waarschijnlijk terechte hosanna over borstvoeding heeft ervoor gezorgd dat flesvoeden sociaal onwenselijk is geworden. Terwijl het overstappen van borst- op flesvoeding ook zonder dat stigma al lastig genoeg is. Nog steeds, tien maanden na de geboorte, wordt mijn vrouw weemoedig als ze aan de mislukte borstvoeding denkt."
Fles
Een tongriempje inknippen? Zijn ze nou helemáál? 
Mijn ervaring van 15 jaar geleden is dat je, ook door professionals, volkomen belachelijk wordt gemaakt als je om wat voor reden dan ook wilde of moest stoppen met borstvoeding. Er is blijkbaar niet veel veranderd. Behalve dat tongriempje dan, getver!
Sorry
Ik reageer wat heftig geloof ik. Maar ik Krijg een soort déja vu geloof ik. Behalve dat tongriempje dan....
Nou Emma
Mijn moeder moest ook stoppen met bv, achteraf omdat ik een te kort tongriempje had. Ik heb twee maanden gekrijst en groen gepoept. En nu nog steeds last van een kort tongriempje. Hadden ze hem toen maar geklieft, een baby ondervindt daar niet veel hinder van. Nu durf ik niet meer!
skik
ook beetje déja-vu
Het is iets langer geleden en ik had geweldige kraamverzorgsters, maar ik had ook een kind dat niet "hapte" (zo ongelooflijk herkenbaar wat er is geschreven - behalve het tongriempje) en bij het andere kind dat wél goed dronk stond ik te weinig voeding had en uiteindelijk droog stond.
Ik was erg dankbaar dat er flesvoeding bestond en vond het jammer, maar ik had mijn best gedaan.
Maar ik merkte vooral hoe fel moeders onderling (ja, ook hier) elkaar aanvielen op borst vs fles! Wat me vooral stoorde was de hardnekkigheid waarmee men beweerde dat iedere moeder gewoon goed kon voeden, als ze maar beter haar best deed en de juiste begeleiding zocht.
Ik ben mijn beide, pro-borstvoedingskraamverzorgsters, nog altijd heel dankbaar dat die eerst van alles uit de kast haalden om die borstvoeding toch mogelijk te maken en me daarna me verzekerden dat ik mijn best heb gedaan, maar dat het soms gewoon niet lukt.
Ik zeg zonder pijn: borstvoeding is het best. Maar ik voeg er aan toe: gelukkig is er een alternatief in geval van nood.
Het is toch wel heel erg dat er anno 2015 nog steeds jonge ouders zijn die zich zo onder druk gezet voelden dat het pijn doet.
Skik
Sorry, terwijl ik het opschreef dacht ik al dat er vast wel iemand zou zijn die....
In het ziekenhuis had ik een geweldige verpleegkundige die mij hielp met de borstvoeding en in de tussentijd mijn kind bijvoeding gaf. Binnen een dag deed ik het zelf.
Na 4 maanden ging ik werken en wilde in eerste instantie kolven en 's avonds borstvoeding geven. Dochter heeft er twee weken over gedaan voordat ze uit een fles wilde drinken. Dat waren twee hele nare weken. Er was echt niemand die het begreep, naar me luisterde of me wilde helpen. Ook artsen, verloskundigen, kraamhulpen, iedereen lachte alleen maar omdat mijn kind zo hardnekkig alleen maar bij mij wilde drinken. Ik was alleen, en ik raakte in paniek bij het idee nog maandanlang zoveel keer per dag te moeten voeden, terwijl er toch een hoop andere dingen moesten worden gedaan. Ik ben naar mijn ouders gevlucht en uiteindeljjk heeft hun huisarts me wat bruikbare tips gegeven. Ik kan er nog steeds kwaad om worden. Kijk alsjeblieft eens om je heen naar de mensen en de omstandigheden en niet naar je eigen studie of geloof of ideologie of wat dan ook.
Emma
Ja, ik kan me daar wat bij voorstellen. Wat jammer dat je zo in de steek gelaten bent toen je wilde gaan kolven en je dochter de fles weigerde.
Ik snap helemaal dat je daar nog steeds boos om kunt worden!
Wat een flauwekulverhaal
Sorry maar dat vind ik echt en gezien de reacties onder dat artikel ben ik niet de enige. Internet staat vol met info over flesvoeding. Er zijn zat mensen die meteen al kiezen voor flesvoeding of na een paar dagen of weken overstappen van borst naar fles en daar geen moeite mee hebben. De problemen van deze meneer zitten vooral tussen zijn eigen oren, vervelend genoeg maar probeer ze dan niet ergens anders neer te leggen meneer.
Hypoallergene voeding bij astma en allergie in de familie is trouwens allang achterhaald, voegt niks toe.
Inderdaad flauwekul
Ze hadden al een pak poedermelk in huis, op de achterkant staat informatie zat.
skik
onzin
Die hyperallergene voeding doet niks, kost alleen meer geld. En ik vertel de kersverse moeders altijd dat ze vanaf 4-6 weken dagelijks moeten beginnen oefenen met een flesje. Zodat het kindje de fles niet wijgert als ze weer gaan werken. Dat heb ik namelijk zelf gehad, ik had het ook wel met 6 weken een keer geprobeerd en toen deed mijn dochter het prima. Maar dat moet je blijven oefenen anders heb je idd een probleem.
Een tongriempje klieven bij baby's is echt een ingreep van niks, de verloskundige kan dit tegenwoordig zelf, ik heb er een keer naast gestaan, baby huilde niet eens en het bloedde ook niet
Tjeeee
Ik heb helemaal niet dat beeld van de borstvoedingsmaffia of dat soort praktijken. Ook bij kennissen en vriendinnen niet waarvan er toch een paar meteen de fles gaven. Wel dat mensen het 'zonde' vonden maar geen druk of discussies ofzo. Ik heb bij oudste een moment gehad dat ik moest bijvoeden met de fles en ook daar weleens een opmerking over gehad maar nooit echt vervelend. Zit ik nou in zo'n bijzondere omgeving?
Poeh zeg
Ik zou ook stress hebben gekregen als iedereen toe zou kijken hoe mijn kind zou drinken. Ze keken met z'n allen toe! Hadden ze deze moeder maar wat meer rust gegund. Door stress en bijvoeden (wat al heel snel werd gedaan) zit je wel in een vicieuze cirkel naar beneden, maar dat hadden ze kennelijk niet gegoogeld. Zo komt de productie ook nooit goed op gang.
Door een keizersnee kwam het bij mij ook langzaam op gang, ook ik zat tijdelijk met de electrische pomp, zo gek is dat niet en ook niet dat je er 's nachts om de drie uur uit moet Wat ben ik blij dat ik zo'n relaxte kraamverzorgster had, die vertrouwen had dat het allemaal goed kwam.
Ik lees vooral over zeer gestresste ouders, die vantevoren wel hadden bedacht het aan te zien, maar die de impact van het hebben van zo'n klein baby'tje hadden overschat. Het rustig aanzien was voor hen onmogelijk. Maar begrijp ik het nou verkeerd?: de borstvoedingsmaffia verdient toch helemaal geen geld aan dat vrouwen borstvoeding geven??
Nou
Toen mijn schoondochter drie jaar geleden haar kind kreeg vond ik het wel opvallend hoe enorm borstvoeding gepushed werd. Mijn schoondochter had van te voren al besloten om geen borstvoeding te geven.
Ze vertelde me dat tijdens de zwangerschapscursus er veel aandacht werd besteed aan borstvoeding (ipv daar een aparte bijeenkomst voor te organiseren) en dat vervolgens best op hun schuldgevoel werd ingespeeld (het is het beste voor de baby, je kan het altijd proberen, ja, het is moeilijk en kost veel tijd maar dat moet je er maar over hebben...)
Na de bevalling ging het eigenlijk ook zo. Borstvoeding werd enorm gepromoot en als je zoals mijn schoondochter er niet aan wil beginnen wordt je best een schuldgevoel aan gepraat. Ik zag het zelf ook toen de verloskundige duidelijk het geen goede beslissing vond. Een van de verpleegsters probeerde mijn schoondochter nog om te praten door haar een schuldgevoel aan te praten. Ik was niet erg comfortabel met de manier waarop men hier mee omging.
Ik zou het een wat neutralere houding prettiger vinden.
gelukkig had ik een 'makkelijke' kraamhulp
17 jaar geleden. Borstvoeding wilde niet goed lukken, in die zin, dat kind niet goed dronk/zoog of weet ik wat. Zij had de oplossing (die 'men' natuurlijk niets vond, maar 'wij' vonden het een prima oplossing): en dat was een speen van een melkflesje (van de HEMA, gewoon een simpele flesspeen) op mijn tepel zetten. Ging helemaal prima. Kind kon dat goed pakken met haar mond, goed aan zuigen zonder moeite. En bijkomend voordeel: ik had geen enkele last van tepelkloven of iets dergelijks. Het was 'not done' maar ik en kraamhulp (en baby!) vonden het prima.
Geld
Natuurlijk is er geld te verdienen met borstvoeding: lactatiekundigen zijn geen vrijwilligers hoor. Ik schrok me rot van het uurtarief wat gevraagd werd, vergelijkbaar met dat van een huisarts. Terwijl de lactatiekundige in kwestie een eenjarige cursus op een HBO had afgerond. Voor de dubbelzijdige kolf die ik moest aanschaffen om de borstvoeding ondanks een drukke baan voort te kunnen zetten, had ik 39 pakken voeding kunnen kopen, kortom met alleen de kolf al was ik duurder uit. Dat vind ik nou het grootste fabeltje in borstvoedingsland: dat in het pro-borstvoedingskamp allemaal moeder Theresa's rondlopen die het opnemen tegen Goliath, de hebzuchtige kunstvoedingswereld.
Siebje
Niet elke vrouw heeft een lactatiedeskundige nodig, dat zijn er maar enkelen. Ik heb er in de twee jaar dat ik borstvoeding gaf geen nodig gehad. Dus ik denk dat dit niet in verhouding staat met wat er in de kunstvoeding wordt verdiend.
Een kolf kan je trouwens ook huren van de thuiszorgwinkel, die hoef je niet perse te kopen. Ik vind dat er wel wat overdreven wordt gedaan, als het te belastend wordt allemaal is het geen must, dan ben je niet meteen slachtoffer. Het zat bij die jonge vader meer tussen de oren.
Nee
Dat vind ik te makkelijk. 6 maanden huren bij de thuiszorgwinkel was nog duurder geweest. En als er zoveel mensen zeggen te lijden onder druk om koste wat het kost borstvoeding te moeten geven, is het tijd voor wat zelfreflectie. Zelf werd ik ziek tijdens mijn laatste borstvoedingsperiode. Ernstig ziek en ik moest aan medicatie en stoppen. Twee mensen, waaronder de lactatiekundige die ik voor de diagnose om hulp had gevraagd, omdat ik dacht dat een aantal klachten met het geven van borstvoeding samengingen, vroegen aan mij wat ik nou belangrijker vond: mijn eigen gezondheid of die van mijn kindje. Dat zit niet tussen mijn oren hoor, dat is echt gebeurd. En ik ben overduidelijk niet de enige die iets dergelijks overkomen is. Er zijn mensen die koste wat kost het geven van borstvoeding bij anderen door de strot proberen te duwen. Prima, als je werkelijk achter dat soort idealen staat, moet je dat doen. Maar neem dan ook de bijhorende verantwoordelijkheid: veel kersverse en dus kwetsbare ouders hebben last van die houding. Dat blijkt wel uit de talloze topics die je op verschillende fora vinden kunt. Daarmee zeg ik niets over alle pro-borstvoeding-mensen, daar ben ik er zelf ook een van. Maar wel over de ietwat geradicaliseerde elementen die zich wel degelijk in "ons" kamp ophouden. Waarom zou je daar je ogen voor sluiten?
Siebje
Ok dan. Ik heb die ervaring ook niet en ook niet in mijn omgeving.
Maar dat is wel erg zuur, al die kritiek, natuurlijk stop je als je medicatie nodig hebt, die is nl slecht voor je baby en natuurlijk kan je pech hebben met ziekte of ernstige tevelkloven die maar niet genezen of lukt het niet met de productie, door stress neemt die terug en dan is het fijn dat er kunstmelk is.
Niets van aantrekken, niet iedereen vindt dat.
Hypo allergene voeding
Dat heeft hier echt wel het verschil gemaakt. Dus waar die tegenstrijdige berichten nu weer vandaan komen?
De auteur heeft gelijk dat daar te veel onduidelijkheid over is. ik hoorde gelukkig van de cb arts dat het ook echt uitmaakt als je zelf volledig koemelkeiwitvrij gaat als je borstvoeding geeft. Elk spoortje eruit. Dat was hier een wonder, wel 1 kind te laat, die onmiddelijk ook klachtenvrij werd wat betreft loopoor en dunne poep.
wat anders
Dat borstvoeding in principe het beste voor de baby is, wil ik best geloven. De (enige) reden dat ik dat een paar maanden heb gedaan (vond het echt geen feest).
Wat mij wel verbaasd is dat borstvoeding zo ontzettend wordt gezien als een must. Natuurlijk, als het even kan (op álle fronten) dan doen natuurlijk. Maar dan is die baby een peuter en wil nauwelijks iets van je gezonde eten hebben (bah groente..., bah volkoren brood enz). Hoelang hou je dát dan vol? En wanneer laat je het los? Dan is het toch ook zo: je probeert, je maakt het klaar, je stimuleert enz. Maar vaak lukt dat niet. En dan?
