Aangebrande types
Pfff, even uitblazen hoor... Wat ben ik blij dat ik onderweg ben naar mijn werk en mijn peuter heb achtergelaten bij de juffen op het kdv.
Het komt waarschijnlijk door het warme weer (slaapt slechter en is duidelijk moe), maar tjongejonge wat is hij licht geraakt en snel over zijn toeren. Er is gisteren werkelijk om alles ongeveer honderduizend keer gehuild:
- Dat hij wil dat de vuilniswagen komt (die komt niet op woensdag)
- Dat zijn tenen nat worden van het natte gras in de ochtend
- Dat zijn tenen uberhaupt vies worden in sandalen als je speelt in het zand
- Omdat zijn lievelinsgbeker in de vaatwasser zat en ik hem niet ging pakken
- Omdat de doeken van de tent die we hadden gemaakt in de tuin loslaten als je eraan gaat hangen
- omdat zijn broertje een teen uitstak en hem aanraakt en dus 'schopte'
- Omdat de tosti warm was en het ijsje te koud
- Omdat mama niet de hele dag 'iets leuks' wil doen
Zelf geniet ik heel erg van het mooie zomerweer, maar voor zoon ben ik wel weer toe aan 15 graden en 's morgens langer donker in zijn kamer.
Iemand die wil delen in deze ellende?
Herkenbaar
zie maar:
http://www.pophangover.com/29730/reasons-my-son-is-crying/
gedeelde smart is niet helemaal halve smart, maar toch, kleine glimlach kon er hier toch wel af 
O ja
Mijn peuter is al weken aangebrand met voetjes. Alles kan een reden zijn om in dikke tranen uit te barsten, of (nog veel erger) eindeloos te gaan nephuilen/jengelen. Hij slaat, bijt, schopt en knijpt mij ook. En ik ben niet de geduldigste, dus we hebben heel wat aanvaringen.
Vanochtend zat hij in zijn wandelwagen dromerig voor zich uit te kletsen en ineens zei hij: "Pas op! Niet slaan. Niet gillen." En even later, nog steeds in die afwezige trant: "Ik ben moe. Ik weet het niet." En dat vond ik wel weer zielig. Arme vent, hij kan er ook weinig aan doen. Stomme peuterpuberteit.
Maanve
Kun je geen tijdelijke of permanente oplossing voor dat 'vroege licht' verzinnen? Wij hebben nu een jaar of 2/3 rolluiken en dat hadden we 9 jaar eerder moeten doen. Je merkt gewoon dat ook je eigen slaap in de zomer kwalitatief een stuk beter wordt.
Els, mea en p
Els, ik moest hardop lachen hoor om de foto's. Vooral dat jongetje dat zat te huilen om die rode ballen en dat jongetje dat met de school de hond aan de kant probeerde te schuiven. De frustratiemomenten van zoon gaan vaak over dingen die gewoon echt niet anders kunnen of waarbij hij gewoon zelf niet goed oplet. Vanmorgen werd hij na een kwartier klooien met het wasrek opeens heeeeel boos omdat hij het hele wasrek niet kon optillen en verplaatsen. Misschien moet ik ook eens wat vaker foto's maken, dat breekt de situatie een beetje 
.
Overigens dacht ik laatst weer aan zijn hoofdbonk-fase, waarbij hij uit frustratie met zijn hoofd op de grond bonkte. Deze peuterpuberfase is in elk geval minder pijnlijk...
Mea, het is ook sneu, want ik zie dat hij zichzelf in de weg zit. Soms vind ik hem al best groot en zie ik dat hij best veel begrijpt en soms is de wereld weer een groot mysterie voor hem met allemaal grote mensen die hem dwars zitten. Na zelf wat nachten beter slapen heb ik dit weekend en vandaag weer meer geduld.
P, we moeten zeker nog eens kijken hoe we zijn kamer beter kunnen verduisteren. Rolluiken worden het niet (woning in beschermd dorpsgezicht), dus we moeten echt iets aan de binnenkant doen. Ik ga me er eens in verdiepen!
Verduisteren
Wij hebben verduisteringsrolgordijnen (3x woordwaarde) van de Praxis en daaroverheen nog zware overgordijnen. Maakt de boel perfect donker en ja, dat scheelt (een beetje - helaas slaapt zoon hier nog bijna nooit door).
