Dreumes speelt niet, wil alleen alles wat niet mag
Dreumes speelt niet zelf en ook niet samen met papa en mama of het is van korte duur. Hij wil wel alles wat niet mag, schaar, potjes, laptop, telefoon gewoon het uiterste. Nu had ik al eerder op een ander forum dit geplaatst:
Mijn dreumes wil alleen maar opgetild worden en bij je zitten hij kan net aan 5 min spelen en dan is het weer bij je hangen en huilen. Nu heeft hij altijd moeilijk zelf gespeeld maar dachten dat het toch nu wel een keer over zou moeten zijn. Hij is nu 15 maanden maar wil echt niks alleen de dingen die niet mogen telefoon, afstandsbediening etc. Wij spelen regelmatig met hem en doen veel leuke dingen alleen het zelf spelen gaat nergens.
Zelf ben ik heel consequent en stimuleer ik hem als iets juist goed gaat en als iets niet mag dan probeer ik hem wat anders te geven en af te leiden.
Nu 17 maanden:
Inmiddels wat maandjes verder maar nog steeds hetzelfde probleem, willen spelen met spullen die niet van hem zijn en gevaarlijk en anders door het lint.. blokken puzzels boeken overal word mee gegooid nergens word mee gespeeld ook niet met wekker. Hoe consequent we ook zijn en hem ook laten huilen en helpt allemaal niet. Normaal op visite gaan is haast niet te doen. Kinderdagverblijf gaat nu sinds een paar weken goed met eten en spelen maar ook daar was het zo en soms nog weleens maar veel minder. Als hij niet bij mij mag zitten gaat hij wel naar oma of naar de gene die dan dichtbij staat. Hij heeft nog een zusje van 4 maanden waar die super lief voor is hoe boos hij ook is dus dat is ook niet het probleem los daarvan krijgt hij ook nog alle aandacht omdat zei daar minder om vraagt.
Aanvulling
Nog een kleine aanvulling. Hij is vanaf een paar weken al een heel onrustig baby’tje geweest alles deed hij perfect eten drinken en slapen maar spelen en alleen zijn was toen al een ramp gewoon heel onrustig en tien stappen verder willen dan dat hij kon, doordat het de eerste is verpest je het misschien sneller door te pakken en entertainen maar na een jaar of eigenlijk kort daarvoor begonnen we al met zelf spelen en dan weer samen. Nooit gelukt en toen kwam dat aanhankelijke tillen erbij wat nu iets beter gaat door de te zeggen dat mama blijft zitten en dat hij het zelf kan of dat mama mee loopt i.p.v. tillen. Doen echt ons best maar het zijn huilerige en vermoeide dagen, we hebben ook nog een kleintje van 4 maanden totaal ander kind, zelf spelen en lachen huilt nog niet eens voor de fles ik wist niet eens dat die kindjes bestonden. Los daarvan zijn we even gek op beide kinderen alleen soms is het geduld even op en dan denk je laat maar morgen weer een dag. Hij gaat nu 1 dag in de week naar de opvang voor de ontwikkeling daar gaat het nu goed gelukkig maar thuis zou ook erg fijn zijn
Dingen die niet mogen.
Misschien speelt hij liever met een oude afstandsbediening, telefoon, wat dozen en lappen stof, een pollepel en een pan, een kinderschaar, een oude laptop en buiten met wat zand en een emmer.
Hij wil niet spelen met blokken en wil geen boek, waarom dat dan wel blijven aanbieden?
Hij gaat één dag per week naar een speciale opvang, daar gaat het goed schrijf je.
Komt dat omdat er meer kinderen zijn en hij dus niet alleen hoeft te spelen of zijn er meer verschillen met thuis?
Poeh
Ik word wat moe als ik lees wat je allemaal wil met hem, waar hij aan moet voldoen en hoe hard je op aan het voeden bent.
Een dreumes is net niks. Dat is nog echt geen kind, dat is eigenlijk nog een baby.
Ik weet niet wat jij onder spelen verstaat maar de gemiddelde baby 'speelt' niet, niet in de zin van (veel) zelf aan de slag.
Een baby (dreumes) is gewoon nog erg afhankelijk van de ander, een ouder. Hij wil wel vanalles leren (spelen) maar heeft jou daar nog bij nodig.
Vandaar dat hij ook vanalles wil 'dat niet mag'. Niet omdat het niet mag, maar omdat het jouw spullen zijn. Hij wil je imiteren, dat is zijn leren/spelen.
Hij wil de spullen waar hij jou hard mee bezig ziet onderzoeken, leren snappen wat jij ermee doet.
Ik gaf, vooral de oudste die ook erg ongedurig was, een keukenlade voor zichzelf. Als ik aan het rommelen was in de keuken dan kon hij dat ook, met zijn eigen (veelal plastic) versies van mijn spullen. En veel met hem praten natuurlijk.
Op bezoek gaan heb ik een poosje gewoon gelaten, was niet meer leuk, zeker niet in minder kindvriendelijke omgevingen.
Maar hee, de ontwikkeling gaat razendsnel op deze leeftijd. Over een maand heb je een heel ander kind.
Geniet hier dus van, komt niet meer terug!
Begrijpt ons heel goed
Pollepel pan maakt geen verschil als ik het hem aangeef (dus dat mag) wil hij het niet meer, hij mag in de keuken idd in een la wat geen kwaad kan maar dan word hij boos dat de anderen niet open kunnen. Hij moet niks van mij mag overal mee spelen en speel regelmatig met hem maar heb nog en kleintje van 4 maanden die ook aandacht nodigt heeft. Als ik haar boven neer zou leggen en hem beneden laat dan is het paniek.
Hij vond de opvang heel eng niet eten en drinken. Nu gaat dat goed doordat hij aan de mensen en kindjes is gewent.
Hij weet trouwens heel goed dat het niet mag hij schut van te voren al nee of kijkt heel ondeugend en uitdagend onze kant op. Kan mij niet voorstellen dat een kind niks leuk vind qua speelgoed.
kleine slimmerik 
Hij heeft dus prima door dat er in de andere lades in de keuken veel interessantere dingen zitten Eigenlijk zijn wel zelf als volwassenen toch ook zo? Ik zou ook stiknieuwschierig zijn naar nieuwere, interessantere dingen uit de andere la.
Misschien kan je samen met hem een keer in zo'n la kijken en hem uitleggen (hoe klein hij ook is) waarom hij aan sommige dingen niet mag zitten. (een mes is scherp, dat doet pijn als je je snijdt (en dat een beetje in kindertaal natuurlijk) En hem soms iets uit die la geven (wat geen kwaad kan) waarmee hij hééél voorzichtig moet doen, dat geeft hem misschien een belangrijk gevoel. Ik denk dat hij ook moet wennen een zusje/broertje erbij?
Verder kan je bij de kringloop winkel misschien wat rommeltjes kopen die wat interessanter zijn (oude afstandsbediening of iets anders wat er 'volwassen' uitziet maar wat hij best slopen mag) Wel even goed nagaan of het niet te gevaarlijk is, ivm dingen in zijn mond stoppen.
volgens mij verwacht je echt te veel
15 maanden... er zijn kinderen die op die leeftijd nog niets eens lopen - en jij verwacht dat hij zelfstandig speelt.
verder heel erg eens met Jasmijn.
Het is maar een grote baby...
... met een zeer gezonde onderzoeksdrang.
Toen mijn oudste die leeftijd had droeg ik hem overal met me mee.
Misschien kun je een kist maken met "spannende" dingen? Oude dingen met knopjes? Wel in de gaten blijven houden, wegens de kleine onderdelen. En die kist "speciaal" hoiden, daar kan hij mee aan de slag als jij druk bent met koken oid.
Duidelijk
Hij wil gewoon niet 'alleen spelen' maar alleen met jou samen. En dat is hartstikke normaal.
En nee, hij kan niet even wachten omdat jij met jongste bezig bent. Dat hoeft ook niet, betrek hem, laat hem helpen.
Slim
Hij liep met 7 maanden al rond de tafels en ruim voordat die 1 werd liep hij al.
Goeie tip van de kist dat ga ik eens proberen.
Alles wat niet werkt zoals een oude afstandsbediening of telefoon werkt niet want dat reageert niet dus ja is niet leuk. Snap dat hij nog klein is maar hij is slimmer dan jullie denken.
Ik was hoog zwanger dus kon hem niet overal meer mee naartoe slepen en tillen zeker niet en nu er een kleintje bij is moet hij gewoon af en toe even wachten en dat is lastig voor hem en voor mij.
WoW
Bedankt voor jullie tips. Denk dat jullie verkeerd begrijpen dat ik van alles van hem verwacht want probeer alles samen te doen: huishouden, koken, spelen etc maar het zou weleens fijn zijn als er 15 min word gespeeld of 15 min een filmpje word gekeken. Misschien is het begrip meer als je zelf 1 van 17 en 4 maanden hebt.
In onze nabijheid spelen de kindjes allemaal zelf de 1 wat ouder de andere weer wat jonger. En nee verwacht het niet de hele dag maar een paar minuten op een dag zou lekker zijn.
begrip
Oh ik begrijp je heus. Ik heb 4 kinderen en op die leeftijd heb je gewoon continu 'dienst'. Mijn tip: afmatten! Veel naar buiten en dan zoveel mogelijk zelf laten lopen, gaan zwemmen (zoek iemand die af en toe op je baby kan passen), naar de kinderboerderij enz. Je jongste kan prima in de kinderwagen slapen, en zo kun je dus van alles ondernemen.
Ik vond dat fijner dan veel thuis zijn. En nee, op bezoek gaan heb ik ook heel lang niet of nauwelijks gedaan. Dat komt wel weer, echt.
Begrip is er zeker.
Het zijn tropenjaren, de jaren met kleine kinderen. Ze keutelen de hele dag om je heen, hebben we allemaal meegemaakt. Richting de 4 jarige leeftijd zijn ze "hard aan school toe". Denk je dat je dan tijd vrij hebt, helaas leef je weer op de klok voor halen en brengen.
Het is gewoon heel intensief, begrijpen we echt wel.
Andere kinderen spelen wel alleen zeg je. Dat kan, ieder kind is anders, die ouders hebben weer andere dingen die ze lastig vinden. Het forum staat er vol mee. Geduld is wel handig met zo'n dreumes, soms héél veel geduld.
Bedankt
Dank je wel jippox en wil40 het is al fijn om even begrip te krijgen! Heb het echt heel leuk met mijn kinderen alleen soms word het je even teveel! Zijn natuurlijk 2 kindjes die fases en sprongetjes achter elkaar krijgen. Heb zeker geduld maar soms aan het eind van de dag heb je het gevoel dat je een paar dagen kunt gaan slapen.
Vind het ook lastig om met ze alleen weg te gaan omdat dat toch met de auto moet dus vaak doe ik dat samen met mijn mam of anderen. Het komt ook wel goed het is alleen even bikkelen en tips en advies vind ik altijd fijn!
Tropenjaren
Als je kleine kinderen hebt, zijn het gewoon tropenjaren...
Af en toe was ik de uitputting nabij.ik ging naar mijn werk om bij te komen, dat gevoel had ik.
Accepteren
Ik had er zwanger van nummer twee ook moeite mee dat nummer één zich geen minuut alleen kon vermaken.
Even naar de wc was soms al een heel gedoe. Kwam soms niet meer toe aan het huishouden doen.
Op een dag was mijn zus hier met haar (derde) hummeltje van een paar maanden oud. Ze mocht een dag niet in haar eigen huis het parket werd gelakt.
Ze had de kleine aan de borst en zag mijn gedoe met de kleine en mijn huishoudelijk geromnel aan en sprak de wijze woorden:
En als je het nou gewoon eens accepteert dat het zo gaat? Ga naar de wc met de deur open, maak de badkamer schoon met een kind aan je been.
Kan je welliswaar niet op het trapje klimmen om de bovenkant van het kastje schoon te maken maar dat stof ligt er over 3 weken ook nog wel.
Sindsdien is mijn standaard voor schoon wat lager gelegd en ben ik er voor de kinderen als dat nodig is. Het zijn inmiddels pubers maar ook dan is puberbelang soms groter dan dat van de ouders.
Box
Mijn vier kinderen speelden op die leeftijd nog een paar keer per dag in de box, de één wel een uur per keer, de jongste misschien maar 20 minuten per keer. Dat was voor mij de tijd om even snel de was op te ruimen, de bedden op te maken of even rustig een spelletje met één van de oudere kinderen te doen. In de box konden ze zich goed vermaken, maar buiten de box hingen ze op die leeftijd het liefst in mijn benen.
Buiten
Ik ging elke dag naar buiten. Wij hadden veel ruimte in de tuin, maar als je dat niet hebt kun je naar een speeltuintje, park, paarden kijken, eendjes voeren, naar een grote winkel met speelhoek. Alles waar ze moe van worden. En dan een lekker lang middagdutje (liefst allebei tegelijk) en dan ging ik ook even liggen. Huishouden is echt even tweede plan in deze jaren.
Waarom moet je perse
met de auto weg als je met de kinderen weg wilt? Zijn er niet veel parkjes oid bij jullie in de buurt. Maar ook dan kun je gewoon met ze een rondje lopen toch?
E
Je kunt toch ook de jongste in de babywagen zetten en hem of op zo'n meeliftdingetje erachter of soms zelf laten lopen?
Ik droeg de jongsten in een draagdoek, zeker op die leeftijd sliepen ze veel, en gewoon in de draagdoek mee naar buiten, en kon ik veel tijd besteden aan de oudere kinderen.
Ik ging in die tijd heeeeeeel veel met de kinderen naar buiten, ook met de baby's.
En wat ik ook veel deed: boodschappen. en dan laten helpen. Ik denk dat je kindje zich serieus genomen wil voelen. Dus laat hem dan ook dingetjes pakken, of pak ze met hem samen...
Oh ja, en wat ik ook eindeloos heb gedaan: eendjes voeren. En bij dierenweides kijken. Naar de kinderboerderij enz.
Hier ook vier kinderen, dus ja, we hebben echt wel wat ervaring hier.
En op bezoek? Lang niet gedaan, alleen bij andere ouders met kindjes... dat werkte dan ook weer goed.
Trouwens: koop anders zo'n grote fietsaanhanger, of een bakfiets. zodat je zelf wat makkelijker verder weg kunt gaan. Ik heb altijd alles op de fiets gedaan. Tegenwoordig kun je zulke leuke (bak)fietsen kopen, dan hoeft het geen punt meer te zijn als ze nog niet goed kunnen lopen.
Probeer je wereld te vormen naar wat gaat, en niet te hoge verwachtingen te hebben. En bedenk: ajs naar een speeltuintje gaat, wil je kindje ook dat je continue met hem bezig bent. Ik heb wat afgeduwd als ze op de schommel zaten... en meegesjokt langs glijbanen. Ook daarom is een draagdoek zo handig, de baby is dan fijn bij je een moppert meestal niet...
Ik denk ook dat je teveel verwacht
Je schrijft ergens dat je je niet kunt voorstellen dat een kindje speelgoed niet leuk vindt. Nou, ik had er hier nog eentje. Mijn oudste vond er ook niets aan. En die liep ook snel.
Volwassenen hebben speelgoed gemaakt en bedacht dat dat leuk moet zijn. Maar voor een kindje hoeft er echt niets aan te zijn hoor.
Onze oudste maakte altijd alles stuk, want die wilde kijken hoe het in elkaar zat. Was wel bezig maar heel anders.
Ik weet niet of jullie een tuin hebben, maar ik zou je zeker voorstellen om een zandbak te nemen. Emmers water erbij, jij erbij met baby en lekker laten kliederen.
Met water spelen was sowiesie altijd een hit.
Ik lees je bijdragen nog eens opnieuw. Ik denk echt dat je verwachtingen veel te hoog zijn voor jullie oudste. Voordat hij 2 is zou ik op het gebied van zelf spelen echt niets verwachten.... Alles wat wel lukt is meegenomen.
En nee, idd kan een kindje op die leeftijd nog niet wachten tot hij aan de beurt is. Neem hem gewoon mee, ook bij luiertjes verwisselen en naar bed brengen...
Misschien kijk je ook wel teveel naar wat andere kindjes al kunnen. Je moet kijken naar wat je eigen kindje aangeeft. Luister naar je kindje, en pas je aan hem aan. Dat heeft niets te maken met verwennen hoor.
Hmm
Als wij hun speelgoed de hele dag zouden gebruiken en we leggen pannen, messen, scharen, smartphones en afstandbedieningen in de box.... Wat zou er dan gebeuren?
Triva.
Ernstige ongelukken
Precies
Precies triva en wil40 is toch belachelijk om alleen spullen van jezelf te geven ze moeten toch leren dat het gevaarlijk is en dat het voor grote mensen is.
Hij probeert gewoon hoe ver hij kan gaan en hoe snel hij zijn zin krijgt. Afmatten met veel spelen en lopen en zeker niet toegeven aan alles wat hij wil wat nergens op slaat.
Aaaaaa
zo lekker genuanceerd weer. Nee dreumessen van 17 maanden moeten hun plek weten, niet zeuren. Ze proberen toch alleen maar hoe ver ze jou kunnen krijgen. Belachelijk, orde en tucht moet er zijn!
Wat is het nou?
Hahaha die verschillen ik ben het eens mirreke, ik kan namelijk niet mijn hele dag aanpassen aan hem dus ja dan maar even huilen om iets wat echt niet kan en ja alleen spelen moet even kunnen het is misschien wat ik wil horen maar doet mij wel even goed!
Het afmatten lukt heel goed lekker laten lopen en naar de speeltuin en daarna speelt hij zowaar even zelf!
Oeps ironie!
Nee JJAM, als je het laatste bericht van Mirreke bedoelt, dat is geschreven in een ironische vorm.
"Ik kan namelijk niet mijn hele dag aanpassen aan hem, dus ja, dan maar even huilen..."
Je kind is te klein om aan zichzelf over te laten en het is echt veel beter als je wel je agenda aanpast aan je kind. Die tips zijn hierboven ook al gegeven. Meer samen doen, minder eisen stellen aan je huishouding, en je kind helpen te spelen en te ontwikkelen. Dat is veeleisend, zeker omdat je nu twee kleintjes hebt, echt, ik vond het soms gewoon niet te doen, maar dat is wel wat kinderen van je nodig hebben.
Je gaat er zo creatief mogelijk mee om.
Maar dat kleintjes zichzelf nog niet lang kunnen vermaken en jou daarbij nodig hebben is een gegeven.
