Gehoortest 3 jarige
Enkele weken geleden heb ik al gepost omdat mijn zoontje van 3 een bril nodig had. Dat gaat ondertussen heel goed. Ik hoopte dat daarmee ook andere problemen opgelost zouden worden maar helaas was dat niet het geval.
We lopen er nog steeds tegenaan dat hij niet luistert, ik dacht dat dat wellicht zou komen omdat hij zich heel erg moest concentreren om te zien maar dat lijkt niet het geval.
Om een medische reden uit te sluiten hebben we vandaag een hoortest laten doen. De KNO arts heeft ons doorverwezen naar een audiotist (zo heet dat geloof ik) en die heeft 2 testjes gedaan, een piepjes test en een woorden/klanken test.
Hier kwam uit dat mijn zoontje met zijn linkeroor goed hoort en met zijn rechteroor 70%
We zijn nu weer doorverwezen want ze hadden geen apparaatje waarmee ze een paar dopjes in zijn oren stoppen en dan na 30 seconden een concrete uitslag zouden hebben.
Heeft iemand een idee waarom die test niet als eerste gedaan zou worden? Wat zou het inhouden als hij inderdaad 70% hoort? Ze hebben net na zijn geboorte ook zo'n dopjestest gedaan (want het consultatieburo heeft dat apparaatje schijnbaar wel standaard) en toen was zijn gehoor 100%.
De audiotist gaf aan dat beide door hem gemaakte testen tot dit resultaat leidde dus dat dat wel wat wilde zeggen, maar de KNO arts gaf aan dat het met zo'n peuter toch wel erg moeilijk is en daarom dat de tests niet heel betrouwbaar waren.
Ik kan pas na het weekend een afspraak maken want ze hebben problemen met de pc's en daarom kunnen ze geen afspraken maken.
Ik zou graag wat input van jullie krijgen.
Groeten,
Heleentje
Controle
Wat me te binnen schiet is dat met name bij jongens de gehoorgang in de groei soms gehoorproblemen veroorzaakt die gewoon overgaan, het is dan een tijdelijke vervorming van geluid.
Maar ik zou het wel blijven controleren want goed horen is natuurlijk belangrijk voor de ontwikkeling van een kind. Slecht luisteren kan ook te maken hebben met te weinig geduld van jou kant of teveel informatie in 1 keer of het kind is geconcentreerd met wat anders bezig en heeft aandacht en tijd nodig om om te schakelen.
Gehoortesten
Mijn zoontje is vanaf zijn geboorte aan één oor doof, zijn andere oor is goed, en hij krijgt vanaf zijn geboorte regelmatig vaak gehoortesten.
Inderdaad is het moeilijk om op deze leeftijd goed te testen, al is het met 3 jaar alweer makkelijker dan met 1 of 2 jaar. De audiologie-medewerkers/logopedisten doen alsof het heel nauwkeurig gaat maar het komt op mij niet erg nauwkeurig of betrouwbaar over, en dat is ook het standpunt van de KNO-arts. Maar alle testen bij elkaar en overige informatie geven wel een beeld waarop een beleid uitgezet kan worden. (Kleine baby's kunnen een betrouwbaarder test krijgen, waarbij ze een paar uur moeten slapen.)
De testen met het dopje in het oor meten bepaalde aspecten van het gehoor (de ene test of er vocht achter het trommelvlies zit en de andere test of de haarcellen in het binnenoor goed reageren). Deze testen meten zeker niet het "gehele gehoor". Bij onze zoon mislukken deze testen meestal omdat hij niet wilde meewerken (baby/peuter die hysterisch werd als er een dopje in zijn oor werd gezet wat ook nog niet meteen paste, of door vocht in het middenoor waardoor de tweede test niet uitgevoerd kan worden). Lastig voor jullie dat ze deze testen niet meteen konden doen. Maar het is niet zo dat deze betrouwbaarder zijn dat de gehoortest die al gedaan is, de "oordopjestesten" geven aanvullende informatie over de mogelijke oorzaak van het gehoorverlies.
De oordopjestest als screening bij het consultatiebureau is trouwens niet de beste, er zijn betere screeningstesten. En het is een screening, dus als daar uitkomt dat er misschien iets niet goed is, moet er verder getest worden met echte gehoortests.
Als je kind met één oor 100 % hoort en met het andere 70 %, dan denk ik dat er geen groot probleem hoeft te zijn. Met één goed en één doof oor kan een kind zich zelfs nog goed ontwikkelen. Bij mijn zoon merken we er weinig van en met zijn taalontwikkeling is hij zelfs ver vooruit voor zijn leeftijd. (Zijn taalontwikkeling is laatst getest, want het wordt wel in de gaten gehouden.)
Een matig gehoorverlies aan één oor kan veroorzaakt worden door bijv. vocht in het middenoor, een tijdelijk probleem dat veel voorkomt op die leeftijd, vooral bij verkoudheid. Als het hardnekkig is, kunnen buisjes een uitkomst zijn, dat is een kleine ingreep. Er kunnen natuurlijk ook een andere oorzaken zijn. Maar ik denk dat dit gehoorverlies geen reden is voor grote ongerustheid, wel is het goed om het in de gaten te houden.
Als de problemen van je zoontje met luisteren (gedrag? taalontwikkeling?) groot zijn en blijven, dan zou ik trouwens zeker ook verder zoeken of er wat anders aan de hand is, want het ligt niet zo voor de hand dat dit (uitsluitend) veroorzaakt wordt door een matig gehoorverlies aan één oor.
Test
Heleentje "We zijn nu weer doorverwezen want ze hadden geen apparaatje waarmee ze een paar dopjes in zijn oren stoppen...."
Dit vind ik ook wel vreemd ja. Onze zoon wordt in een audiologisch centrum getest en daar is wel alle apparatuur voorhanden. Overigens was er ook wel eens apparatuur kapot en waren er ook medewerkers die enorm aan het klooien waren. Ook presteerden ze het om te zeggen dat de test wel degelijk betrouwbaar was toen kind ziek was en overduidelijk niet meewerkte. Niet alle medewerkers van dit audiologisch centrum komen erg competent over.... Gelukkig is de KNO-arts nuchter en doortastend. Omdat we ontevreden waren (vooral bij 1 -2 jaar was het moeilijk testen, het was soms echt een lachertje), hebben we zoon ook een keer in een ander ziekenhuis laten testen. Dat gebeurde veel beter, veel uitgebreider, betere apparatuur, medewerkers konden duidelijk veel beter omgaan met een kind van deze leeftijd, leken veel ervaring te hebben... maar in grote lijnen kwam er wel hetzelfde uit als wat we al wisten, en eenzelfde beleid.
Heleentje: "Wat zou het inhouden als hij inderdaad 70% hoort?"
.
Je zoon hoort met een oor 70 % en met het andere 100 %. Dat betekent dat zijn totaalgehoor veel beter is dan 70 %. Van een kind met een doof (0 %) en een goed oor (100 %) zeg je toch ook niet dat hij 0 % hoort? Het algehele gehoor van onze zoon is goed genoeg, ondanks een doof oor.
Mocht je zoon inderdaad structureel met een oor veel slechter horen, dan zijn er wel tips en dingen waarop je kunt letten. De audioloog/KNO-arts kunnen jullie die info ook geven, er is ook een folder over, en ik wil je ook wel tips geven. Maar wacht eerst maar even af wat de onderzoeken uitwijzen, een enkele test zegt meestal nog niet zoveel.
Doortje
Dank je wel voor je uitgebreide uitleg.
Nu begrijp ik waarom ze verschillende testen hebben.
Mijn zoontje zijn taalontwikkeling is gelukkig goed. Ik had niet gedacht dat er wat met zijn oren aan de hand zou zijn, maar wilde eigenlijk alleen uitsluiten dat dat het geval zou zijn, voordat we verdere hulp zouden vragen voor zijn gedrag (om er dan jaren later achter te komen dat hij het gewoon niet altijd hoorde 
Hij is verder ook heel gezond hoor, nooit verkouden of iets dergelijks.
Ik was bij een dependance van het ziekenhuis, dus wellicht dat ze niet alle apparatuur meenemen. Hoewel ik bij dit dus wel zoiets had van "dat moet je toch minstens hebben, zelfs het cb heeft er 1"
Ik zal de afspraak afwachten en dan zal ik hier nog wel verder over posten.
Harstikke bedankt!
Groetjes
Heleentje
Tips voor beter luisteren
Hoi Heleentje,
Verstandig inderdaad om eerst zijn gehoor te laten testen. Ik zou ook zeker dat verminderde gehoor rechts in de gaten laten houden, maar je verder niet ongerust maken.
Hier wat tips die nuttig zijn voor alle kinderen, maar extra belangrijk voor kinderen met een verminderd gehoor:
- Zorg eerst dat je kind aandacht heeft, zorg voor oogcontact, voordat je iets gaat vertellen. Dus eerst naam zeggen, aantikken, o.i.d. Als het kind dan oplet, begin dan pas met wat je wil zeggen.
- Praat recht tegenover je kind, als je elkaar aankijkt, rustig, helder en duidelijk. Niet boos, niet snel, niet gehaast, geen lange onduidelijke zinnen, etc.
- Roep/praat niet vanuit de verte, zeker niet van achteren.
- Zeg eventueel hetzelfde een paar keer in verschillende bewoordingen. Op deze leeftijd lijkt het alsof het kind al veel snapt, maar soms begrijpen ze bepaalde woorden of zinsconstructies gewoon nog niet.
- Praat in een rustige ruimte. Voor kinderen in het algemeen en slechthorenden in het biijzonder is het extra moeilijk om spraak te verstaan in drukte, grote gezelschappen, lawaaiige omgevingen of galmende ruimtes.
- Bij boosheid (van ouder of kind) komt er vaak niets meer "naar binnen".
- Wordt nooit geirriteerd als je kind vraagt "wat zeg je". Moedig het kind aan om het altijd te vragen als hij iets niet verstaat of begrijpt.
- Bij mijn zoon betekent "wat zeg je" niet alleen dat hij het niet goed verstaat, maar vaak ook dat hij een woord niet kent of een zinsconstructie niet begrijpt, of het nieuw of raar vindt wat ik zeg.
- Mijn zoon had en heeft de gewoonte om als hij geen belangstelling heeft, als zijn antwoord "nee" is, onze vraag te negeren en niet te reageren. Ontzettend irritant is dat! Zeker omdat wij dan ook nog altijd twijfelen: zou hij het wel gehoord hebben? En het dan geduldig nog een paar keer vragen. Beseffen dat niets zeggen = nee zeggen, helpt al om dit gedrag te plaatsen. En nu hij bijna 4 is, ben ik hem aan het uitleggen/leren, dat ook al is het antwoord nee of heeft hij geen belangstelling, ik het toch fijn/belangrijk vind om een antwoord te krijgen. Nadat ik dat een aantal keer heb uitgelegd, zeg ik in zo'n situatie "ik wil graag een antwoord", en dan krijg ik dat ook.
- Snel afgeleid zijn of "vergeten" wat er net was afgesproken, hoort bij de leeftijd. Het is vaak nodig om de aandacht er weer bij te roepen of te helpen herinneren.
- Verwar "luisteren" niet met "gehoorzamen". Dat zijn verschillende dingen. "Luisteren" wordt vaak als eufemisme voor "gehoorzamen" gebruikt, dat vind ik een slechte gewoonte.
- Ga er van uit dat je kind een hoop gewone, "overduidelijke" dingen nog niet weet of snapt.
- Wees concreet en direct, benoem de zaken duidelijk. Zeg niet "doe niet zo vervelend", maar "ik wil niet dat je op de tafel staat" o.i.d.
- Als je kind niet luistert, ga dan eerst bij jezelf na of aan bovenstaande voorwaarden is voldaan. Zo nee, probeer het dan nog een keer maar dan beter. Natuurlijk is het niet altijd mogelijk om in een rustige ruimte te zijn e.d., maar compenseer dat dan met extra duidelijk spreken bijv.
Verder is voor communicatie met kinderen (en ook met volwassenen) de Gordon-methode heel nuttig, van Thomas Gordon. Er zijn allerlei boeken over verschenen en er zijn ook cursussen. Essentieel daarbij is o.a. dat volwassenen moeten leren "actief te luisteren" naar kinderen. En dat als je begrip toont voor het standpunt van het kind, de behoeften/verlangens van het kind erkent, je dan ook je eigen standpunt duidelijker kunt maken en dan je kind veel makkelijker "met je mee krijgt".
Bij ons werkt uitleggen oneindig veel beter dan boos worden.
Ik hoop dat de problemen met je kind gewoon bij de leeftijd horen en dat er niet wat ergers aan de hand is....
Sterkte!
