Herkenbaar? Ontwikkeling zoon van 2
Beste mede formumleden,
Ik maak me zorgen over mijn zoon. Misschien zit het in mijn hoofd, misschien niet. Herkennen jullie dit misschien?
Mijn zoontje is bijna 2. (nog 1 1/2 maand). Hij praat niet. Maaaama of paaaaapa komt er uit, maar niet gecontroleerd zet maar. Het enige wat hij op commando doet is boe roepen als je vraagt hoe de koe doet. Hij speelt heerlijk zelf, zoekt ook contact (als hij iets nodig heeft) knuffelt ook als je erop vraagt. Voorlezen heeft hij geen geduld voor en als de buurmeisjes zijn speelt hij ook met hun. Vooral het wegduwen en dan de buurmeisjes zich "laten vallen' vind hij fantastisch en ligt hij in een deuk. Maar vind dingen interessant vooral als het "draait". Maar kan ook zichzelf vermaken met blokjes bouwen, tv kijken of de iPad. Misschien kijk ik te veel naar andere kindjes die een broertje of zusje hebben... ik maak me het meeste zorgen om de dingen zoals gooien, draaiende dingen erg leuk vinden, niet praten of als je roept geen reactie geven. Kijk eens roepen dan kijkt hij wel. Hij gaat 1x per week naar het minder dag verblijf en als hij daar binnen komt gaat hij ook gelijk met ronde bakjes spelen...
Verder is het een heerlijk kind. Als we een half uur later eten is het prima, als we bij vrienden slapen en zetten een campingbedje op is het prima, als hij 's ochtends wakker wordt gaat hij niet huilen of krijgen maar gaat hij zingen en wachten totdat we komen... Het geeft me allemaal zo'n dubbel gevoel. Aan de ene kant denk ik dat elk kind alles in z'n eigen tempo doet aan de andere kant maak ik me heel veel zorgen....
niet te druk maken
Het belangrijkste is dat hij een heerlijk kind is toch?
Bij peuters is de ontwikkeling heel ongelijkmatig. Belangstelling kan best wat eenzijdig zijn.
Ik zou wel even zijn gehoor laten controleren. Als daar iets mee is moet je er snel bij zijn.
Mijn oudste was overigens ook een tikje "anders" op die leeftijd. Bleek een lichte ontwikkelingsstoornis te zijn. Hij is er niet minder leuk om en hij wordt er niet ernstig daar gehinderd in zijn leven. Het waren altijd kleine dingetjes die opvielen, nooit grote. Hij doet het nu prima sociaal en anderszins.
leg uit Pirata
Denk je wel voor je reactie Pirata. Gehoord zou nu goed moeten zijn. Hij heeft sinds een paar weken buisjes, en reageert beter, maar niet zoals ik het hoopte. Wat was bij jouw zoon "anders"? En wat viel op?
Herkenbaar zeker
Hier ook een zoon die tot zijn 2e verjaardag nauwelijks praatte. Papa en mama, beer en bal en dat was het wel. O ja die kon hij ook zeggen en dan wijzen naar de koektrommel om een koekje te vragen. Na zijn KNO operatie kon hij ineens wel praten en dan gelijk in hele zinnen. De dames van het consultatiebureau waren helemaal verbaasd. Dat hij binnen 3 maanden zo goed had leren praten.
Wees niet te bezorgd, komt wel goed.
TOS check -app
Kentalis heeft een gratis app ontwikkeld om het spraak/taalniveau van je kind te checken. Misschien dat eens doen? Of een logopediste raadplegen? Ik vind dat je kind nog niet zoveel zegt voor zijn leeftijd. Hij is nog geen twee, maar zou met twee eigenlijk wel twee-woordzinnen moeten maken. Dat zijn minimumspraaknormen. Maar hij heeft natuurlijk ook een tijdje minder gehoord door het vocht achter zijn trommelvlies. Misschien maakt hij na de buisjes opeens een spurt. Zie het even aan, maar houd wel een vinger aan de pols. Mijn oudste is op die leeftijd door het consultatiebureau naar een speciaal spraak/taalteam (audioloog, orthopedagoog, kinderarts, logopediste) verwezen, omdat hij nog geen twee-woordzinnen maakte. Hij heeft toen ook buisjes gekregen en er is gestart met logopedie. Daarna is hij naar een vroegbehandelingsgroep gegaan, die zijn er voor kinderen vanaf twee jaar. Is je kind nog onder controle? Heeft hij buisjes gekregen omdat twijfel bestond aan zijn gehoor of omdat zijn praten aanleiding gaf tot zorg?
O ja
Ook bij een taalontwikkelingsstoornis is het van belang er vroeg bij te zijn.
logopedie
Als je het audiologisch centrum nog een brug te ver vindt (mijn eerdere advies in een ander draadje), laat er dan eens een logopedist naar kijken. Gewoon, 1 of meer consulten. Tegenwoordig hoef je geen verwijzing meer te hebben (althans een tijdje geleden). Vraag die of je bezorgd moet zijn en hoe je de taalontwikkeling kan stimuleren. Als de ingreep nog maar kort geleden is zou je toch wel snel vooruitgang moeten verwachten namelijk. Slecht horen geeft ook autistiform gedrag en spreken kinderen laat.
Als je je echt zorgen maakt spreek die dan uit bij de cb arts of de huisarts en vraag een verwijzing naar zo'n audiologisch centrum. Daar zijn ze ook gespecialiseerd in oren, taalontwikkeling en gedrag en krijg je een passend advies.
bezorgde vader
Die van mij was ook een orenkind. Daardoor sprak hij dingen verkeerd uit. Na 3 keer buisjes is zijn taal nu gemiddeld (nu zijn buisjes inmiddels niet meer nodig). Wat viel op aan hem: hij was heel breed geïnteresseerd, maar ook weer smal. Je kon hem ook overal mee naar toeslepen, als die éne auto maar meeging. Speelde alleen met dezelfde kinderen en dan deden ze het liefst hetzelfde spel. Autootjes langs de muur zetten bijvoorbeeld, elke dag (kdv). Hij at alleen crackers, parmezaanse kaas en appels. Vonden ze natuurlijk raar. Soms hysterie om iets dat niemand begreep.
Later bleek het een prikkelverwerkingsstoornis te zijn. Eerst SI, later PDD-nos. Maar nogmaals, het is niet ernstig, het heeft bij hem nu een naam en hij doet het goed (nog steeds dezelfde 2 vrienden van het KDV, 14 jaar later 
).
Goed dat de jouwe al buisjes heeft, dat kan veel schelen. De logopedist is een goed idee! En verder is ie mogelijk ietsje anders, kan binnen het normale vallen en anders ga je misschien meer dingen merken bij de kleuters. Blijf hem steunen.
Hier 4
kinderen die laat spraken. Nr 1 kwam niet verder dan die van jou met 2 jaar. Begon met 2 1/2 en toen ineens flinke zinnen. (is papa in badkamer was 1 van z'n eerste zinnen). Nu hij 17 is zie ik dat dat bij hem past; eerst de kunst goed afkijken en dan scoren
Nr 2 en 3 waren ook niet vlot; 2 - 2 1/2 jaar voordat er twee woorden zinnen gezegd werden. Bij nr 4 vond t consultatiebureau dat met 2 jaar kind naar logopedie moest. Had ik geen trek in- eerst nog maar afwachten, ze waren allemaal zo laat. Bureau wilde dan extra controle met 4 maanden. Telefonisch dan maar vond ik. En toen kon ze bijna de telefoon opnemen.
Het waren wel alle vier kinderen met veel kno gedoe; amandelen, buisjes, veel verkouden.
Maar al onze verhalen zegt niets over jullie kind. Ik zou het nog even aankijken. Ze moeten nog zo lang binnen de lijntjes presteren.
Norm
De norm is dat ze met 18 maanden vijf woordjes kunnen zeggen naast papa en mama. Dat deed die van mij niet, ze had twee woorden in totaal (mama en die), dus ik heb niet afgewacht maar heb me laten doorverwijzen. Uiteindelijk is ze onderzocht met 22 maanden en behalve een achterstand in de spraak van een paar maanden is daar niets uitgekomen. Na haar tweede verjaardag kwamen er steeds woordjes bij en ook tweewoordzinnen, en ze heeft verder geen logopedie gehad.
Persoonlijk ben ik dus niet zo van het afwachten De logopediste vertelde dat bij 50% van de kinderen die met 2,5 nog nauwelijks praten meer aan de hand is, waardoor logopedie nodig is.
bijna 2
Maar Vesper, kind is nog geen 2, net een paar weken buisjes. Dan ben ik voor afwachten, het kan ook enkel en alleen door de oren komen. Maar ook beter niet te lang wachten!
Even aankijken, maar niet te lang
Zoals ik in de titel al zeg: je kunt dit best even aankijken, omdat je kind (nog maar net?) buisjes heeft. Hij moet even de tijd krijgen om de achterstand in te halen.
Verder: een onderzoek bij een audiologisch centrum hoeft helemaal niet belastend te zijn. Ze doen allerlei testjes, die heel speels afgenomen worden. Het is ff vermoeiend, maar dat is het dan ook wel.
Ze moeten idd nog lang binnen de lijntjes kleuren, maar: als er wél iets aan de hand is, moet je zo vroeg mogelijk ingrijpen (dat kan zijn logopedie, een vroegbehandelingsgroep of wat dan ook). Er is dan nog heel veel winst te behalen. 'Ingrijpen' klinkt wellicht zwaar, maar bedenk dat logopedie voor een kind niks anders is dan elke week een halfuurtje met een mevrouw spelen.
liedewij
Liedewij,
Herken je de rest van het gedrag ook?
Geruststelling
Ik merk dat je vooral reageert op mensen die zeggen dat het bij hen goed kwam, of meeviel, zoals Liedewij of Pirata. Daaruit denk ik af te mogen leiden dat je je vooral heel graag gerust wilt laten stellen. Je maakt je dus zorgen. Ik denk ten eerste dat ouders zich niet vaak voor niets zorgen maken. Ten tweede denk ik dat de makkelijkste manier om van je zorgen af te komen is, om een deskundige te raadplegen. Een logopedist of een audiologisch centrum. Dat zou ik dus doen. Voor jou. Voor je kindje is dat niet vervelend. Het komt neer op een poosje spelen. Mocht er wat aan de hand zijn, dan kun je er bovendien maar het beste vroeg bij zijn. Voor je zoon is het dus ook goed. Er gaat verder vast ook nog wat tijd voorbij voor je bij een logopedist of audiologische centrum terecht kunt.
Als je liever nog wacht, kun je best nog even wachten, om de buisjes een kans te geven, maar niet al te lang. Waarschijnlijk heeft je zoon met twee jaar weer een afspraak bij het consultatiebureau. Dan zal gevraagd worden of hij al tweewoordzinnen zegt. Laat je dan doorverwijzen als dat niet zo is.
Mijn zoon sprak ongeveer eens in de drie weken een tweewoordzin toen hij buisjes kreeg. Binnen drie weken sprak hij elke dag wel een tweewoordzin. Overigens heb ik dat altijd meer aan de logopedist toegeschreven, daar ging hij toen ook ongeveer drie weken naar toe.
Ik denk dat jij vreest dat je zoon een vorm van autisme heeft, omdat je benadrukt dat hij draaiende dingen leuk vindt en niet reageert en ook benadrukt wat hij wel leuk vindt aan contact maken. Ik kan daar niet zo veel over zeggen. Ik ken je zoon niet en ik heb geen verstand van autisme. Wat ik wel kan zeggen, is dat als ik zou over je zoon lees, het niet praten meer opvalt dan eventuele bijzondere gedragingen. Volgens mij geldt dat voor iedereen die reageert.
Er is ook een vorm van autisme die zich vooral uit in problemen met spraak en taal. Mijn zoon zit op school met kinderen voor wie dat zo is.
Bezoek een deskundige. Dat is fijn voor jou. Misschien goed voor je zoon. De kans dat er niets aan de hand is, is nog altijd groot, waarschijnlijk groter dan dat er wel wat aan de hand is.
Autocorrect
Audiologische centrum is een bijdrage van de autocorrect.
Bloem
Dat ben ik met je eens. Een knagend stemmetje in het achterhoofd van een bezorgde vader moet alleen niet afgedaan worden. Er kàn meer aan de hand zijn, maar het hoeft niet. Ik had ook dat stemmetje.Alleen bij oudste en niet bij nr. 2.
Gelukkig had het stemmetje in het geval van oudste zoon gelijk, maar is het niet zo ernstig gebleken.
Mee eens
Ik las ff terug en zag ook een Eric33 die bezorgd is. Ik denk dat je dezelfde bent. Dat zou betekenen dat je je al heel lang zorgen maakt. Als je je zorgen maakt en ze nemen toe in de loop van de tijd kun je beter hulp zoeken.
Tweede bij ons is eenzijdig doof. Had ook wat bijzonder gedrag- ze maakte wat moeilijk contact, kon geobsedeerd zijn door voorwerpen en later onderwerpen. Op kleuter- en basisschool viel ze buiten de boot. Sociale contacten waren moeizaam. Op 12 jarige leeftijd bleek toch een hoorapparaat mogelijk te zijn. Nu, op 't gymnasium heeft ze zich ontwikkeld tot een sociale, ondernemende puber. Niks aan de hand. (terwijl er vroeger verschillende etiketten voorbij gekomen zijn door leerkrachten, andere ouders en soms door professionals. Ik geloofde er niks van- gewoon een aparte. En nu dus niks aparts meer aan).
Dit is waarschijnlijk wat je horen wil- eind goed al goed. Maar dat kan niemand hier zeggen.
Ik weet nog wel dat destijds de kinderkno arts (we liepen met haar in een kinderziekenhuis) vertelde dat veel kinderen vanwege afwijkend gedrag de medische molen ingingen en bij hem uitmondden vanwege slecht horen.
Deelt de moeder van je zoon je zorg?
Het totaalplaatje, waarbij jouw bezorgdheid voorop staat zou voor mij aanleiding zijn om verder te laten kijken.
Dat het afwijkt van de norm om met 18 maanden 5 woordjes te moeten kunnen produceren zou voor mij geen reden zijn om direct aan de bel te trekken. Niet ieder kind voldoet aan de norm. Er komen nog zoveel normen waar je kind aan moet voldoen- ik zou proberen hier enigszins ontspannen mee om te gaan. Anders wordt je ouderschap wel een heel stressvol bestaan. En dat van je kind erbij.
Bezorgde vader
Wat zou voor jou reden zijn om _geen_ verder onderzoek te laten doen? Zoals je hier een aantal keer kunt lezen, is het onderzoek dat je kind dan te wachten staat, niet heel belastend. Mocht er niets uitkomen - fijn. Mocht er wel wat uitkomen - des te beter dat je er vroeg bij bent. Tijd maakt uit in dit geval.
Verder kunnen we hier weinig zinnigs zeggen over het gedrag van jouw kind. Mijn zoon vertoonde geen van de opvallende gedragingen die jij noemt, had wel een ernstige spraak- taalstoornis en is onlangs alsnog gediagnosticeerd met autisme. Je kunt er heel weinig van zeggen op deze leeftijd, maar, nogmaals: op taalgebied is veel te winnen als je er vroeg bij bent.
Herkenbaar
Ik had ook een knagend stemmetje. Of misschien was het meer een flits van inzicht: "Dit is niet goed." Klopte ook.
knagend stemmetje
Ik had ook een knagend stemmetje. En zoveel verhalen gehoord van kinderen die laat waren met praten en waarmee het goed ging. Telkens weer door de huisarts en cb arts gerust gesteld dat we geduld moesten hebben, ieder kind z'n eigen ontwikkeling heeft enz. enz. Maar een dag later begon dat stemmetje weer te knagen. En ik bleek gelijk te hebben.
Al is dat niet wat je wilt horen 
Ik denk ook niet dat je wat hebt aan vergelijken, je zou dit door een logopediste moeten laten beoordelen. Maar net een paar weken buisjes en het gaat niet zo snel als je had gehoopt, kind is nog geen 2: zo snel gaat het nou ook weer niet, als hij maar vooruit gaat. Kind heeft lang te weinig gehoord, dat is nu ook even wennen voor hem. En hoort hij dan nu wel echt goed?
Zorgen
Aan allen:
Ja tourlijk ben ik bezorgd. Weet zelf niet hoe het werkt. Ik ben natuurlijk geen expert. Tevens maakt mijn partner zich geen zorgen... Dus wij delen niet samen deze zorgen. Ja ik kan uiteraard naar een a.l.c. gaan, maar aan de andere kant kan even (en dus geen maanden) geen kwaad.
Autisme is wel iets waar ik over nadenk. Heb veel gelezen erover waarbij de meeste websites niet de juiste of volledige informatie geven. Gaat mij meer om überhaupt zijn gedrag. Schijnt (horen zeggen) dat ik hetzelfde was op die leeftijd...
autisme
En denk je dat je zelf autistisch bent? Mocht hij die diagnose krijgen, dan helpt het namelijk enorm als jij hem snapt, omdat hij op je lijkt. Zeker zolang hij nog niet goed kan praten, maar ook daarna. Maar hij is nog wel erg jong, volgens mij stellen ze zelden een diagnose op die leeftijd. En misschien begrijp je hem ook zonder diagnose wel beter dan een ander, gewoon omdat hij op je lijkt.
Afgezien van autisme of geen autisme, als het nu een heerlijk kind is en je speelt goed in op wat hij nodig heeft, dan blijft hij dat ook!
afwachten paar maanden.
N.a.v. je laatste post zou ik het even laten rusten om 2 redenen: zoon lijkt op zijn vader. Dus het is geen uitzonderlijk gedrag in jullie familie. (daarmee kan hij nog wel autistische trekken hebben maar dat zich in de toekomst dan verder openbaren. Ben je zelf autistisch?)
Tweede punt is dat je zegt dat de moeder van je zoon zich helemaal geen zorgen maakt. Nu ga ik iets zeggen waarmee ik vast mensen over me heen krijg: als moeder zich geen zorgen maakt zou ik nog even afwachten. Ik werk in een kinderziekenhuis. Moeders hebben een vaak een feilloze intuïtie. (zie je ook aan reacties van de moeders hier). Zelfs als er medisch (nog) geen aanleiding toe is zijn moeders zorgen vaak terecht. Puur gevoelsmatig. Vaders tobben heel wat af; rationaliseren, maken rijtjes, zoeken feiten, willen kaders. Als kind daar dan niet in past maken ze zich zorgen. Soms terecht maar heel vaak ook niet. In onze dagelijkse praktijk zie ik dat vaders er vaker naast zitten.
Op grond hiervan zou ik het nog even aankijken. Consultatiebureau houdt 'm ook in de gaten toch?
Wat zeggen jouw ouders? Als je zoon zoveel op jou lijkt- hoe hebben zij het destijds aangepakt? Had jij extra zorg nodig? Toen waren de normen nog niet zo streng als nu- een kind dat laat praatte praatte gewoon laat. Daar krijgen kinderen tegenwoordig de tijd niet meer voor- voor eigen ontwikkeling.
Ons kind legde met 2 jaar (sprak geen woord) houten dieren op kleur en op grootte. Eindeloos hetzelfde spelletje. Ook toen is het woord autisme al gevallen. Als kleuter weer. Als basisschoolkind is er asperger genoemd , PDD nos. En nu als puber wordt er niets meer genoemd; gewoon een slimme, sociale knul. Die houdt van structuur, vast add trekjes heeft maar daar zelf geen onderzoek voor wil omdat hij zich er prima mee redt. Wel met hoorapparaat.
Maar dit zegt niets over jullie kind. Ik zou het nog even laten. Voor je het weet duik je een medische molen in wat het kind blijft achtervolgen. (hebben wij met hetzelfde kind ervaring mee)
reacties
Beste Li,
Nee ik ben zelf niet autistisch. Althans, niet dat mij is opgevallen of verteld is. 
Beste Liedewij,
Mijn ouders hebben veel herkenning hoe is vroeger was. Zij hebben er destijds niks mee gedaan, denk ook omdat er in de tijd weinig mee gedaan wordt. Behalve naar de logopedist, maar daar zijn ze na een aantal keren mee gestopt omdat ik "te lui was om te praten". Ik had verder geen extra zorg nodig...
Overigens
schijnt Einstein ook niet gepraat te hebben voor hij 3 was...
vorm
Ja maar met dit soort Grote Voorbeelden werd ik ook om de oren geslagen
Mocht je ook autisme hebben, dan hoef je er dus niet zo bang voor te zijn. Maar het kan wel zijn dat hij het in een andere of 'ergere' vorm heeft. Wel goed om het serieus te nemen.
Maar als de moeder inderdaad geen zorgen heeft en het kind net twee weken buisjes heeft zou ik niet in paniek schieten
Dank jullie wel
Dank jullie wel voor het meedenken... misschien moet ik gewoon even afwachten. Al spookt het vaak door mijn kop, moet ik het een kans geven en het even naast me neerleggen. Ik zal later erop terug komen en vertellen hoe de ontwikkelingen gaan.
Wat het ook is
Ik heb me de eerste jaren van mijn zoon ook zorgen gemaakt zonder dat ik wist wat er was.
Wat je in elk geval kunt doen is zorgen dat hij verder zo goed mogelijk gezond is.
Zoon had een koemelkeiwitallergie. Nadat hij op een nuldieet gezet werd verdwenen de pusoortjes (en diarree dat hij jaren had) op 2,5 jarige leeftijd.
Ik had begrepen dat men met 4 jaar bij de ggd ook de ogen test maar dat bleek niet te kloppen. Even later kregen mijn kinderen op school ook problemen met zien en ik weet nog dat ik bij een test (op autisme) in de klas, twijfelde of zoon achteruit de klas naar voren liep naar het bord om de prikkels te beperken, zoals de juf aangaf, of omdat hij het gewoon niet kon zien.
Hij bleek een behoorlijke afwijking te hebben aan zijn ogen.
Dus ogen en oren in de gaten houden en zonodig laten testen bij de huisarts.
De gehoortest van zoon was ook niet goed dus zijn we ook nog bij een audiologisch centrum geweest maar omdat daarna al vrij snel zijn pusoortjes ophielden en de spraak ineens vloeiend op gang kwam hoefde dat verder niet doorgezet.
Ontwikkeling
beste mensen,
inmiddels is de kleine vent 2 geworden. Als ik terug kijk naar de laatste 2 maanden is hij verder ontwikkeld. Geen testen gedaan en ook geen contact gezocht met CB. Mijn partner maakt zich geen zorgen en mijn ouders herkennen veel van mij in zijn doen en later. En heb mij laten adviseren dat diagnose stellen nu echt heel lastig is. Misschien zoek ik ook wel naar iets wat er niet is. Maar is een gevoel he.. 
Dierengeluiden doet hij meer na, ook speelt hij nu gewoon met auto's zoals het hoort ipv om te draaien en wieltjes draaien. Wil niet zeggen dat hij dat helemaal niet doet, hij doet het stukken minder. Ook gooien doet hij minder, tenzij echt de HELE kamer vol ligt... maar dat zou ik zelf ook hebben denk ik. Praten wil niet echt, daar in tegen liedjes na neuriën enorm. 1x iets horen en doet de grote lijnen na. Persoonlijk erg knap voor zo'n mannetje. Gezondheid gaat goed, niet of nauwelijks ziek. Algemeen genomen goed. Luisteren op commando zeg maar zit er nog niet echt in, maar hij begrijpt dingen erg goed. Als hij met iets bezig is en ik stel hem de vraag hoe een paard doet dan reageert hij erop en doet hij het na. Ook als hij drinken wilt en ik vraag waar zijn bekertje is dan pakt hij deze.
Wat ik in doe toekomst zou moeten doen afwachten of actie ondernemen weet ik nog niet. Ik weet niet eens wanneer hij terug moet naar het CB voor de APK check. Krijg vast wel bericht. Des ondanks zijn mijn zorgen minder en heb ik besloten om het nog even aan te kijken.
Fijn
Dat je nog even wat laat horen. Ik heb de afgelopen dagen twee keer dit topic opgezocht om te vragen hoe het nu ging, maar er dan toch weer van afgezien, omdat er nog niet zoveel tijd verstreken was. Ook fijn dat je zorgen minder zijn. Laat je nog weer eens iets horen?
Tuurlijk!
Beste Bloem,
Tuurlijk wil ik best wat laten horen hoe het gaat. Ik kan je ook via een e-mail op de hoogte houden, moet je even je e-mail in een reactie achterlaten.
Groet! En inderdaad fijn dat de zorgen minder worden!
