Hoofdschudden voor het slapen
Mijn dochter van 15 maanden schudt nu al een paar maanden heftig met haar hoofd heen en weer. Dit doet ze vooral als ze bijna in slaap valt maar sinds de laatste paar weken ook wel als ze verschoont wordt en dus ligt. Verder overdag bijna niet. Als ze snachts wakker wordt schudt ze zo heftig dat ze helemaal tegen het bed aan bonkt. Ik word daar wakker van en ga soms kijken. Soms lacht ze erbij en slaat ze met haar hand tegen haar been aan. Ze is dus niet helemaal wakker maar ze slaapt ook niet. Het hoofschudden heeft mijn man ook heel lang gedaan en kan volgens de kinderarts geen kwaad. Maar het erbij lachen en met haar hand slaan vind ik apart. Mijn vraag is of iemand dit herkent?
ja hoor
geen zorgen over maken. Mijn zoontje bonkte zo hard dat we er wakker van werden. Om gebonk te voorkomen hebben we van die dunnige matjes van de buitenstoelen tussen het matrasje en het ledikantje gestoken. Dan gaat het minder hard.
uit het lachen
erbij (wat ik overigens niet herken want mijn zoon deed het in zijn slaap) zou ik gewoon concluderen dat het geen pijn doet. En dus geen kwaad kan.
Ik doe nu laconiek maar vroeger zat het mij ook wel dwars. Soms kunnen mensen met een handicap (waar ik toen ook mee werkte) dit ook zo vreselijk doen en was ik bang dat hij ook zo werd...
neefje deed t ook
Erg hard en bonkte dan ook hard met zn hoofd tegen t bed. Op de camping dachten ze dat ouders erg enthousiast waren in bed 
Heeft t jaren gedaan en ineens was t over.
Mijn dochter ook
Mijn oudste heeft dat ook een paar jaar gedaan, hard tegen de spijlen van haar ledikantje. Op een gegeven moment is het weer overgegaan.
Ook ervaring met het erbij lachen?
Want dat is dus het deel wat ik een beetje 'eng' vind. Ze slaat soms ook zomaar ineens met haar handje tegen haar been aan...
hmmm
nee, ik zou me er geen zorgen over maken. Het is een plotselinge lichte pijn prikkel die een lachprikkel kan uitlokken denk ik.
Hier ook
Ik ben vergeten welke leeftijd het precies was, maar al vroeg had zoon zachte zijkanten in zijn peuterbed omdat hij zo heen en weer dwaalde in bed.
Het 'bommeren' is er ergens bij gekomen.
Ook was er een periode slaapwandelen.
Stond zoon ineens half uit zijn slaapzak (vanwege het woelen altijd het beddegoed weg, was een slaapzak handiger) op de gang.
Het is ook al heel lang weer voorbij gelukkig.
Maar ik kan het geluid van zijn hoofd (bonkt) tegen de muur nog 'horen'.
toeval?
Mijn zoon ging in die periode erna ook slaapwandelen. En heeft een tijdlang last gehad van nachtangst.
Zoon hier
Zijn er nou altijd jongens die bonken vraag ik me af....
Zoon hier heeft ook een tijdlang gebonkt in bed. Hij heeft een tijd in een campingbedje geslapen omdat het bonken dan minder pijnlijk was. Vooral mijn man kon het altijd moeilijk aanzien. We hebben weleens in een stacaravan gezeten en zoon schoof toen met het bedje (ook campingbed) door de kamer, zo hard bonkte hij. Uiteindelijk vond hij dan ook wel weer een muur om tegenaan te bonken.
Of hij erbij lachte weet ik niet meer, maar huilen van pijn zeker niet. Ik heb wel altijd gevonden dat zoon een 'hard' hoofd had en nu nog heeft. Hij heeft zelden pijn als hij bijvoorbeeld zijn hoofd stoot of van koppen bij voetballen.
Het bonken is vanzelf overgegaan. Toen hij met 3 1/2 jaar in een peuterbed ging slapen bonkte hij niet meer.
Bonkzoon
Deed mijn zoon ook, tot een jaar of vier. We hebben hem tot zijn tweede in een campingbedje gehad, want hij had blauwe plekken op zijn bolletje van het houten ledikantje. Het campingbedje vonden we 's ochtends soms wel een meter verder dan het hoorde te staan, hij schoof er zo de kamer mee door. Maar het is vanzelf overgegaan en hij heeft er niks aan overgehouden.
skik
