In hoeverre hou je rekening met buurkind?
Mijn buren hebben een zoon van 1,5 jaar. Al sinds het jochie geboren is staat buurvrouw om de haverklap op het raam te tikken en te gebaren dat wij stil moeten zijn omdat Pietje slaapt. Als voorbeeld: mijn zoon en ik komen thuis op de fiets voor de lunch, zoon vertelt enthousiast iets over school, niet gillend maar met het enthousiasme dat bij een 6-jarige hoort: tikkende buurvrouw (sttttttt, Pietje slaapt), man boort zaterdagmiddag een gaatje: buurvrouw aan de deur (sttttttt, Pietje slaapt).
Ik heb op een rustig moment geprobeerd het gesprek aan te gaan in de trant van je woont nu eenmaal in een rijtjeshuis, hoort elkaar dus wel eens, we maken geen overdreven herrie, soms moeten we een gaatjes boren, blabla, maar buurvrouw vindt dat allemaal maar niks. Tenslotte moet Pietje slapen.
Voor de duidelijkheid: ik heb drie kinderen, het zijn geen gehorige huizen, muziek draaien we zelden, in huis geen schoenen aan, ik denk niet dat we echt herrie maken. Het gaat haar lijkt het ook vooral om wat we buitenshuis doen: klep van de auto dicht is al tiktik, sttttttt Pietje slaapt.
Zouden jullie hiermee nou echt neer rekening houden?
nee
Overdag boren (af en toe, niet dagelijke) moet kunnen. Een kind dat enthousiast iets vertelt in de tuin moet dat ook kunnen doen. Een autoklep gaat nou eenmaal met een klap dicht. Die kleine zal toch echt moeten leren wennen aan normale leefgeluiden.
Als er iets speciaals aan de hand is zoals ziekte, oké, dan is het anders. Maar wie zijn/haar kind wil beschermen tegen normale leefgeluiden moet naar een hutje op de hei verhuizen.
Echt niet! !!!
De wereld draait toch niet alleen om Pietje? Moet Pietje maar mee leren omgaan en dat kan Pietje beter dan de buurvrouw.
Twee grote kinderen inmiddels maar ik kon hier stofzuigen, als mijn Keesje sliep dan sliep hij. Geen tien paarden konden hem wakker krijgen. De wasmachine centrifugeren en de stofzuiger Kees bleef slapen. Hij was da as r namelijk van baby af aan aan gewend. Tegen de tijd dat hij 3 was werd dat wel moeilijker maar dan is het ook normaal dat er niet meer geslapen wordt of in ieder geval niet meer iedere dag. Truusje hier heeft bijna nooit in de middag geslapen, hoe stil ik ook deed Truuss ging niet slapen, ja 3 minuten en dan was ze weer wakker, had het gewoon niet nodig na een nacht van 13 uur aan een stuk.
Ik heb een keer aan de buurman gevraagd of hij kon stoppen met de grasmaaier, omdat Kees niet kon slapen. We waren allemaal koortsig Kees huilde al uren en van die grasmaaier ging hij nog harder tekeer.
Die buurvrouw voed een prinsje op! Alles optimaal voor Pietje is ze helemaal gek geworden!
Ik zou
Me er ook niet al te druk om maken. Normale leefgeluiden horen er gewoon bij. Klinkt wel een beetje alsof die moeder gestresst is over het slapen van haar kind?
Zelf had ik een huilbaby die overdag weinig sliep. En als ze dan eindelijk wel sliep was ik echt niet blij als er iemand ging boren of keiharde muziek ging draaien. Maar heb er nog nog bij iemand voor aangebeld.
Jeetje
Daar zou ik ook geen rekening mee houden hoor. Normale leefgeluiden horen er gewoon bij. Nogal overdreven van de buurvrouw. Heeft ze geen partner waarmee je eens kunt praten? Misschien is die wél voor rede vatbaar?
Gelukkig
Het ligt dus niet aan mij dat ik het idioot vind dat je de hele dag je buren probeert tot stilte te manen. Haar man is net zo dus daar heb ik ook niks aan.
Dank voor de reacties in elk geval!
Sterker nog
Normale omgevingsgeluiden kunnen juist heel rustgevend zijn voor een kind. Een draaiende wasmachine, stofzuiger op de achtergrond. Een auto die start of een autodeur die dicht gedaan wordt, de postbode, vroeger de melk- en groenteman 
. En denk bijvoorbeeld aan kinderen die gewend zijn samen in een kamer te slapen, die worden meestal niet wakker van hun huilende zusje en kunnen juist niet slapen als het helemaal stil is. En baby'tjes die beter slapen als ze de ademhaling van ouders horen. Buurvrouw moet niet zeuren. Of beter: buurvrouw moet leren dat het misschien wel in het voordeel van kind is, geluiden van het gewone leven om hem heen.
Arme Pietje
Ik vraag me af wat buurvrouw zelf doet als Pietje slaapt. Lijkt erop dat ze dan muisstil op de bank zit, zodat ze Pietje niet wakker maakt. En dan valt ieder geluidje haar natuurlijk op.
Arme Pietje. Moeder zal waarschijnlijk als een waakhond achter hem aanlopen bij iedere stap die hij de komende jaren gaat zetten. En vader Pietje zit denk ik zwaar onder de plak. Die durft nog geen bladzijde van een boek om te slaan als Pietje slaapt.
Met een beetje geluk vertrekken ze binnenkort, omdat ze vinden dat ze zulke lawaaierige buren hebben. 
Vraag hoe laat Pietje slaapt
Je zou in het beste geval kunnen vragen wat de vaste slaapuurtjes zijn van Pietje en de kinderen tot een iets lager volume kunnen manen, maar om eerlijk te zijn schoot ik in de lach door het gedrag van de moeder. Dit kan zo echt niet. Ik zou dat uiteindelijk toch maar zeggen. Met tact uiteraard.
niet doen
Gewoon lawaai hoort er bij hoor, en je boort allemaal wel eens een gat of maait t gras. Gewenning van gewone geluiden hoort erbij. Anders moet je t eens omdraaien als pietje veel lawaai maakt/huilt op de raam tikken 
Spreukjes
Ik krijg via Facebook spreukjes binnen van Reactie Spreukjes. Die van vandaag:
Over die van hiernaast
kun je zeggen wat je wilt,
maar ze hebben wel
véél leukere buren dan ik.
Reactie
Wilgenroosje jij vraagt wat de buurvrouw doet als Pietje slaapt? Duidelijk toch? Ze houdt mij in de gaten....
Spreuk is leuk Kaaskopje, ik ga m opschrijven! Peitje slaapt ergens tussen half 12 en 2, de tijd dat wij thuis lunchen. En ja, dan komen we op de fiets thuis, kinderen vol verhalen, echt niet schreeuwend hoor, na de lunch moeten we ook weer op de fiets terug en dan slaapt Pietje nog (of niet omdat wij luidruchtig geluncht hebben, pff).
Bij mij sliepen het best als ik ging stofzuigen, ik had een hele schone vloer toen de kinderen baby waren.
Ik was vroeger best wat paniekerig
Ik vrees dat ik ook téveel vond dat mijn arme kindertjes niet gestoord mochten worden door de stofzuiger of ander lawaai. Dus hield in het ín huis rustig. Over het buitenleven heb je gewoon niets te zeggen. (Tenzij het na 10 uur 's avonds is en voor 7 uur in de ochtend.) Wijzer geworden zou ik dat nu niet meer doen, maar ach, je krijgt als jonge moeder geen gebruiksaanwijzing bij de bevalling, dus doe je maar wat. Zo zie ik dat van de buurvrouw ook. Ze neemt het allemaal wat té serieus. Toch maar doorgaan met je leven lijkt mij. En als ze weer op je raam tikt even naar buiten stappen en erover praten. Ik ben een held op sokken wat dat soort gesprekken betreft, maar zo kan het toch ook niet.
En toch
Vind ik niet dag anderen hoeven te beslissen wat beter voor een kind is en wat een moeder moet doen. Denk dat een hoop eerste ouders zich net zo voelen als zij, alleen zijn ze nu meer ervaren. Je zult er maar eentje hebben die amper slaapt, nachten de ouders wakker houdt, die niet slaapt met bijgeluiden, dan loop je op je tandvlees en raak je geprikkeld bij t leven.
Het lawaai dat eigen kinderen produceren horen ouders vaak net zo min als de geur van bv katten in huis voor henzelf onbruikbaar is. Dat wil niet zeggen dat het er voor anderen niet is.
Mijn vriendin vindt haar dochter rustig en stil. Ik niet.
T jochie wordt vanzelf groter en als buurvrouw een tweede krijgt is zij ook weer meer ervaren.
Beetje begrip voor elkaar, een beetje medewerking op z'n tijd, en niet iemand wegzetten alsof ze een alien is zou toch wat vriendelijker zijn.
Beetje
Beetje compassie net de buurvrouw graag. Ik was ook zo, we hebben het allemaal moeten leren....
Overbezorgd
Ik denk dat jullie buurvrouw nogal overbezorgd is. Te hopen voor Pietje (en voor jullie) dat dat snel over gaat. Mijn kinderen sliepen op die leeftijd zelfs door het vuurwerk op oudjaarsavond heen en ik heb van vrienden nooit gehoord dat dat bij hen anders was.
Ik geloof dat bij ons, aan één kant, de buren bezorgder waren dan wij. Was een nieuwbouwwoning, dus er werd regelmatig geklust. Als hij aan de slag wilde, belde de buurman aan om te vragen of zijn kleine vriend al wakker was, anders wachtte hij een half uurtje.
Niet nodig, maar wel lief.
En...
een beetje compassie met de buurvrouw is prima, maar iedere keer op het raam tikken is wel vreemd. Buurvrouw kan ook een keer aanbellen en er even een gesprekje over beginnen. Dat zou ik in ieder geval een stuk fijner vinden dan iedere keer woordeloos getik op mijn raam,
Wilgenroosje
Dat zou ik tegen de buurvrouw zeggen. Getik op de ramen is irritant, wat de reden ook is.
compassie met de buurvrouw?
Nee dus.
De wereld draait niet om Pietje van de buurvrouw en hoe eerder ze dat gaat zien hoe beter. Als Pietje een huilbaby was dan heb ik enig medelijden met haar, dat is zwaar inderdaad maar de wereld kan toch niet stoppen met draaien, omdat Pietje moet slapen? Als de buurvrouw om half 3 in de ochtend komt zeuren dan sta ik achter haar, dan zijn er meer mensen die willen slapen. Normale leefgeluiden overdag daar moeten Pietje en de buurvrouw aan wennen, het is niet anders.
Ik heb ook zo'n buurvrouw gehad en in het begin deed ik gehoorzaam wat zij vroeg. Niet de wasmachine aan voor 7.30, niet stofzuigen na 20.00 uur, voor 23.00 gedouched hebben. Kinderen steeds tot stilte manen tijdens buitenspelen, deuren behoedzaam sluiten ik deed het allemaal. Alles om Greetje van de buren haar rust te gunnen.
Tot ik als moeder zonder baan mijn huishouden doorkreeg dat het roer om moest. Dat ik het huishouden wilde en kon doen in de tijd dat mijn oudste kind op school zat en niet in de tijd dat zij thuis was en jongste van 1 jaar zijn moeilijke momentje had. Liep ik te stofzuigen als de piepers opstonden, want dan was Greetje wakker en mijn jongste aan het huilen.
De buurvrouw van mij was overspannen, de buurvrouw van TS misschien ook.
En dat
Bepaal jij dus niet, noch de nogal grove beschuldiging dat ze dan misschien wel overspannen zal zijn.
Parka
Mijn buurvrouw bleek later overspannen, dat heb ik niet bepaald, dat heeft de dokter gedaan.
Dat de buurvrouw bepaalde hoe laat ik mijn dingen in het huishouden kon doen dat hoorde ook niet, ze deed het wel en na bepaalde tijd ben ik daar dus mee gestopt. Ik ben de baas in mijn huis, de buurvrouw in haar huis.
Die overspannenheid is een suggestie, omdat mijn buurvrouw dat ook was.
Ik zou eens bij haar langs gaan
gewoon, gezellig, of bij jou op de koffie uitnodigen, mét Pietje... Ik vind het best zielig eigenlijk, ze moet zó gestrest zijn...
Misschien is zij een heel onzekere moeder, slaapt Pietje inderdaad slecht, heeft ze een rotrelatie.
Hoe dan ook, je vangt vliegen beter met stroop dan met azijn, en we moeten allemaal met elkaar zien te leven. Probeer eens wat dichter tot haar te komen. Je zult zien, de ergernis neemt af, van beide kanten, en er komt meer begrip.
Reactie
Ik heb op rustige momenten al geprobeerd met de buurvrouw te praten. Ik snap best dat het haar eerste kind is en dat alles nieuw is. We zitten regelmatig samen (met Pietje en mijn jongste van 6) in een buurtspeeltuintje en dat gaat allemaal prima. Maar zodra ik erover begin dat ik echt niet mijn hele leven aan kan passen aan Pietje en dat ik vind dat we echt wel op zaterdagmiddag een gaatje mogen boren, is het fout. Buurvrouw klimt in de hoogste toren en blaast daarvan af: haar Pietje is een prima slaper en dat komt omdat zij rekening met hem houdt. Als ik blijf volharden in "normale huisgeluiden moeten kunnen" dan is het MIJN schuld als Pietje straks gaat huilen.
Hoe de relatie met buurman is weet ik niet, hij werkt veel en ik zie hem amper. Of de buurvrouw overspannen is weet ik ook niet
Ik ga maar gewoon door met zoals we het altijd doen, normale omgevingsgeluiden moeten kunnen en als ze op haar raam tikt (al mimend dat Pietje slaapt) zwaai ik vriendelijk terug. Ooit slaapt Pietje niet meer 's middags. Een tweede komt er volgens buurvrouw niet, ze heeft al (ik citeer) zoveel werk aan Pietje en het huishouden.
Overgevoelig voor geluid?
http://www.stichtinghoormij.nl/nl-nl/hyperacusis/wat-is-hyperacusis/oorzaken-1#
Naast autisme zijn er veel andere oorzaken waardoor iemand overgevoelig kan zijn voor geluid. Elk geluid komt ongefilterd binnen en verstoord je concentratie of rust.
Het is lastig om daar rekening mee te houden in een omgeving die dat zelf niet herkent.
Kan zijn dat Pietje of buurvrouw, of misschien wel allebei, daar last van hebben.
annej
het gaat nu even niet om de oorzaak, maar om de oplossing.
Als je een oorzaak aandraagt zoals jij schetst, is de oplossing wat mij betreft dat pietje en buurvrouw verhuizen
gr Angela
rare dingen
Als ik je zo hoor, houd je al aardig rekening met Pietje en doe je verder geen rare dingen. Ik vermoed dat wat je ook doet, je nooit zo stil kan zijn/worden als je buurvrouw zou willen. Het is eigenlijk niet jouw probleem. Er moet ook gewoon geleefd kunnen worden. Ik zou lekker zo doorgaan, als buurvrouw gebaren maakt, negeren of zoals je nu al doet, terugzwaaien. Lekker je leven leiden zonder steeds Pietje in je achterhoofd.
Zelf zou ik hier helemaal opstandig van worden. Ik zou juist de neiging hebben na zo'n boodschap door het raam extra veel herrie te gaan maken. Maar daar is niemand bij gebaat.
Dan huilt pietje maar eens
Pfoe, van zo'n reactie en zo hoog van de toren blazen zou ik ook heel opstandig worden.
Leuk dat pietje zo lekker slaapt, leuk dat ze denkt dat dat door haar komt, maar er zijn meer mensen op de wereld.
Als zij/pietje/beide inderdaad overgevoelig zijn voor geluid, zullen zij moeten gaan isoleren en/of verhuizen. Dat is (even kort door de bocht) niet jouw probleem.
Jullie moeten gewoon met elkaar kunnen praten, verhalen kwijt kunnen, normaal leven. Als pietje dan huilt, dan huilt hij maar even.
Ja dat geloof ik best
Dat ze daar druk mee is.
Die krijg je niet om. Zit niks anders op dan hopen dat weer wat gezond verstand in komt en tot die tijd vriendelijk zwaaien en inwendig je hoofd schudden.
Die arme, arme Pietje.
Tjonge
De buurvrouw is overspannen, de baby kan autistisch zijn of overgevoelig voor geluiden... Als buurvrouw op OO meeleest stort ze finaal in en is Pietje rijp voor een rondje Jeugdzorg. Man man, niet alles is terug te voeren op een aandoening of geestestoestand! Zonder extra informatie weten we niet meer dan dat buurvrouw haar huishouden vermoeiend vindt en ze Pietje denkt te moeten beschermen tegen straatgeluiden. En daar moet Pietje toch mee leren leven.
Nou
Ik denk niet dat er met de buurvrouw of met Pietje echt iets mis is. Pietje is een leuk vrolijk jochie.
Buurvrouw is echt heel vriendelijk, maar ze is als de dood dat Pietje beschadigd raakt door bijvoorbeeld te weinig slaap.
Ik wilde absoluut geen ongevraagd advies geven, maar soms moet ik mn mond bijna dichtplakken. Als buurvrouw in blinde paniek aanbelt dat Pietje krijst omdat hij geen sokken aan wil, kan ik haar geruststellen dat er echt niets gebeurt: hij wordt niet ziek, krijgt hooguit koude voeten.
Het is lastig.
Ik wilde moet zijn ik wil
.
