Slaapdrama
Goedemorgen iedereen,
Hier een van vele moeder met een lastig slapend kindje..
Probleem is als volgt: tijdens een periode van ziekte heeft mijn zoon bij mij (alleen snachts en alleen als hij wakker werd) in bed geslapen. Inmiddels allang al beter maar het slapen in het grote bed is toch wel bevallen. Het is uitgegroeid van elke nacht tot ook het middagslaapje. Als ik hem in zijn eigen bed leg kijkt hij me aan van: ” wat doe jij nou? Dit is raar. “. Als ik vervolgens wegga en de deur dicht trek gaat hij huilen.
Nu vind ik het niet erg dat hij bij mij slaapt maar wel dat hij bij het naar bed gaan een uur tegen je aan moet rollen, draaien, klieren, lachen, vinger in je neus, dat soort praktijken. Tegen de tijd dat hij slaapt is het rond negenen en dat is toch wel erg laat voor een 2 jarige. Hij wordt ook vroeg wakker, rond de 6 uur ’s ochtends. Mijn man en ik slapen al weken niet meer naast elkaar en onze nachtrust is niet best. Probleem dus.
Nu wil ik best weer proberen hem in zijn eigen bed te laten slapen (en ja dan gaat hij maar huilen en spugen) maar hoe pak je dat nu het beste aan met de minste drama? We hebben ook een groot bed waar hij eventueel zelf uit kan komen of gewoon zijn ledikant… of is dat teveel ineens? Helppp!
bedje
in jullie kamer zetten? Dan kan de baby je niet meer mishandelen (ik had ook zo'n baby, ze kunnen je echt pijn doen!) en hij is toch gerustgesteld omdat hij naast jullie mag slapen.
afbouwen
in stapjes!
eerst eigen bedje in jullie kamer en zo mogelijk steeds verder weg zetten.
Dan op eigen kamer en tijdje bij hem blijven zitten zonder aandacht te geven, deur open laten
Dan als het goed gaat, steeds korter bij hem blijven en uiteindelijk deur dicht.
En realiseer je goed dat hij je 'raar'aankijkt en waarschijnlijk denkt....bla bla.... dat is allemaal JOUW interpretatie he!
In de kamer
@ li
Ja dat heb ik ook gedacht maar dan heb ik het gevoel dat er helemaal geen weg maar terug is. En hij doet geen pijn hoor.. het is eerder schattig maar ik moet zoveel tijd van mijn al weinige vrije uurtjes opofferen om hem in slaap te krijgen.
Afbouwen
@ tante sidonia
Haha ja dat aankijken klopt, hij zal dat vast niet denken maar dat idee krijg je dan he. Ik vroeg hem dus vanmorgen in welk bed hij wilde slapen... in de klejne of het grote jongensbed? N hij wees naar zijn grote bed. Ben er samen met hem in gaan liggen en hij sliep in 5 min. Dat was de eerste keer! Dus ik denk dat dat wel een goed teken is?
overigens
stopten mijn ouders me gewoon in mijn bedje en deden de deur dicht. Ik kon huilen wat ik wilde, er kwam niemand. Dat was toen kennelijk gebruikelijk. Leuk vond ik het niet, maar ik leef nog wel. Maar ik zou het zelf wel wat vriendelijker aanpakken, heb vaak zitten zingen op de gang!
Overigens
@ li
Ja ik vind dat altijd zo moeilijk... mijn man ook dus mijn zoon wordt toch vaak wel op zijn wenken bediend (hij krijgt niet altijd zijn zin hoor) ik heb persoonlijk van baby af aan de aandacht van mijn moeder niet gehad en werd vaak genegeerd en ik wil dus niet dat hij zich in de steek gelaten voelt. Uren zal ik hem nooit laten huilen... soms lees ik dat wel eens en dan denk ik jeetje.. maar 10 min. Of 15. Min moet kunnen. Maar zoals je kunt lezen heeft hij dus vanmidda in zijn eigen kamer geslapen dus we gaan kijken hoe dat vannacht zal gaan
Terug masseren
Als tussenoplossing kan je overwegen de deur op een kier te laten als hij in zijn eigen bed ligt en in de buurt te blijven tot hij vanzelf in slaap valt. Soms ging ik in de gang strijken, zette ik de droger of wasmachine aan, in de verte de radio: dat soort gerommel was geruststellend. Maar wat het beste hielp in het begin was ook nog een oud t-shirt, een paar dagen 's nachts gedragen, bij het hoofdeind leggen.
Als het eenmaal weer de gewoonte is in zijn eigen bed te slapen, zou je zachtjes aan een voor een die dingen achterwege kunnen laten.
@ava
@ava
Ja dat is wel een goed plan. Kijken of dat gaat lukken. Dank je wel!
Vannacht in eigen bed
Voor de nieuwsgierigen:
Vannacht in zijn grote bed geslapen! 1 keer wakker geworden en toen ben ik er even naast gaan liggen. Vanmorgen wakker geworden toen ik hem naar de woonkamer hoorde schuifelen hihi. Heerlijj om een keer niet bij paniekerig gehuil wakker te worden. Ik ben heeeeel trots op hem en ik ben benieuwd hoe het de aankomende dagen zal gaan.
Goed zeg!
Prijs hem de hemel in! Vertel hem dat hij een grote vent is. Zeg hem met een grote grijns dat hij dat vanavond weer kan. Niet vragen maar zeggen.
Mooi!
Misschien speelt mee dat hij het fijn vindt dat hij zelf uit het bed kan komen en niet "gevangen" zit in een ledikantje? In elk geval ben je op de goede weg, fijn!
Ja doe ik!
Jaaa ik was zooo apetrots op hem en heb hem flink geprijst met zijn dapperheid hihi. Hij vind het idd niet fijn om opgesloten te zitten, hij wilt bijv in de wagen ook niet vast en hij wilt niet in een kinderstoel waar hij zelf niet uit kwam (ook een tijdje drama geweest) toen ik eenmaal een trip trap stoel had, voelde hij zich heel stoer en gaat hij meteen in zn stoel zodra het eten op tafel komt. Vannacht heeft hij zelfs doorgeslapen! Mijn man en ik konden het gewoon niet geloven! Beankt iig voor alle tips en steun!
Sterk karakter
Wat leuk dat dit probleem alvast van de baan is. Een peuter die ’s nachts niet wil slapen kan inderdaad behoorlijk uitputtend zijn. Sterk karakter dat kleine baasje van jou 
