Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op

van 'verzorgen' naar 'entertainen

Hallo,

Wij hebben en tweeling van 2 jongetjes, nu bijna 17 maanden. Het echte verzorgen begint er nu toch echt af te gaan, het verschuift nu naar meer 'entertainen'.

Mijn vrouw en ik vinden dat best nog lastig. Moeten we ze nu constant bezig gaan houden? de aandachtsspanne is (natuurlijk) heel kort. 5 à 10 minuten met zelfde speelgoed, en dan is het al weer naar het volgende. Soms hebben we ook wel het gevoel dat ze zich 'vervelen' en niet genoeg uitgedaagd voelen.
We vinden het als ouders best moeilijk, omdat we zélf soms geen idee hebben wat we nu weer met ze moeten doen, ze kunnen nog niet praten, dus we weten ook niet waar ze behoefte aan hebben. Dat is frustrerend, want wij raken ook zelf wel eens 'uitgspeeld'. Af en toe zitten we ook echt naar de klok te kijken van 'kunnen ze al eten?' of 'is het al tijd om naar bed te gaan?'
Ze kunnen nog niet lopen, dus bijvoorbeeld naar een speeltuin gaan is er ook nog niet echt bij. 'Naar buiten' is bijna altijd een blokje om in de buggy, meestal naar de supermarkt..

Iemand die dit herkent? Tips?

rode krullenbol

rode krullenbol

30-11-2017 om 16:10

Mijn tips

Onderschat niet hoe goed tweelingen zichzelf kunnen vermaken! Met enige overdrijving zou je kunnen stellen, dat zij getrouwd worden geboren en als zodanig opgroeien. Tenzij ze door omstandigheden van elkaar gescheiden raken, uiteraard. Met dat is een heel ander verhaal, dat op zijn beurt weer leidt tot allerlei bijzondere levensgeschiedenissen.

Tweelingen hebben onderling aan een half woord genoeg, terwijl de rest van de communicatie via andere wegen verloopt dan het gesproken woord. Net als vrijwel alle andere kinderen zijn ze reuze visueel ingesteld. De non-verbale communicatie beperkt zich echter niet tot het uitwisselen van blikken. Ze raken, als het goed gaat, binnen de kortste keren ook anderszins prima op elkaar ingespeeld.

Een waarschuwing is hier op z’n plaats. Indien de twee teveel in elkaar opgaan en te weinig communiceren met buitenstaanders, dan kan dat hun ontwikkeling hinderen. En dan niet alleen als het gaat om taal. Zij doen dan in het algemeen te weinig sociale vaardigheden op.

Haal de jongens dus met een gerust hart geregeld uit elkaar. Net als eenlingen zullen zij op eigen voeten moeten leren staan; d.w.z. autonoom handelen, waaronder zelf initiatieven nemen. Anders raken zij nog van zichzelf vervreemd. En dat is geen goede basis voor een succesvol bestaan.

Je zou denken, dat kinderen zich beter kunnen ontplooien met een zo rijk mogelijk aanbod aan speelgoed en ‘quality time’ met een verzorger, dan met een schaars. Verveling echter, heeft ook zo zijn nuttige kanten. Het creëert rust en ruimte voor evaluatie, helder denken en creativiteit. Het leven zelf kent al snel genoeg (uitdagende) hectiek.

Enfin; hoewel amusement zonder enige twijfel waardevol is, geldt ook hier: overdaad schaadt. De mens is van nature nogal speels ingesteld; hoe jong ook. Wie daarop vertrouwt, kan misschien wat makkelijker het idee loslaten constant te moeten zorgen voor uitdaging en vermaak.

Rode krullenbol

Koffiekop

Koffiekop

30-11-2017 om 16:22

Kijk even op de homepage hier

Daar staat een artikel over 'Wat te doen met een kind van 2'. Nu zijn die van jou nog net niet zo oud, maar je kunt er vast tips uit halen.

Kunnen ze al zitten en kruipen? Lekker laten bewegen is goed voor de algehele ontwikkeling, en ze worden er lekker moe van.
Mijn oudste amuseerde zich heel lang kostelijk in de box, ik zorgde dat er altijd weer wat 'vers' speelgoed in lag als hij er weer in ging, naast dat wat favoriet was. En de babygym, daar was mijn jongste juist weer dol op.
En inderdaad veel naar buiten in de buggy. Boodschappen doen, de hond uitlaten, gewoon een ommetje, alles is goed. Vaak vielen mijn kinderen tijdens het wandelen in slaap, ik had zo'n 5-standen-buggy, dus die legde ik dan plat en liet ze (buiten) lekker verder slapen.

En wat Rode Krullenbol zegt is waar: leer ze vooral zichzelf te amuseren. Anders word je gek. Maar waarschijnlijk gaat dat met een tweeling wel redelijk vanzelf.

helga

helga

30-11-2017 om 23:22

Ja vermoeiend

Ik vond het een vermoeiende leeftijd, zeker bij oudste.
En die verveelde zich ook snel, sliep heel weinig, zucht, en nam zich nauwelijks de tijd rustig te eten.
Bij de tweede was het wat anders, ook vermoeiend maar op andere manier, die was iig vaak gericht op oudste.

Maar het veel willen icm nog weinig kunnen en veel toezicht behoeven vond ik behalve heerlijk ook zwaar.
En dan heb jij er 2, dubbel zwaar lijkt me.

Op die leeftijd gebruikte ik nog weinig speelgoed. Alle gewone dingen van het leven zijn nog nieuw, onbekend en kunnen ontdekt en dienen als speelgoed. Ze hadden hier bijv een eigen keukenla met hun eigen spulletjes erin. Gewoon een helehoop prul.
En zo'n beetje alles wat een beetje veilig was gaf ik ze in handen.
En veel samen doen, laten helpen. Ook die leeftijd is nog alles leuk.
Verder veel basale dingen zoals water en zand. Hier werd ook lang in bad gespeeld.
En buiten bos in, park of kinderboerderij.

Wilgenkatje

Wilgenkatje

01-12-2017 om 08:15

Vermoeiende leeftijd

Dat is mijn ervaring ook, vroeger al, en opnieuw nu ik als oma geregeld oppas. Na de tweede verjaardag wordt het eenvoudiger, er zijn dan meer mogelijkheden, de communicatie wordt effectiever.

Maar goed, daar ben je nu nog niet. Helemaal eens met wat Helga schrijft. Gewoon laten meebewegen in de alledaagse dingen. Speelgoed is niet zo belangrijk, ook al zal er een overvloed van in huis zijn.

Zet een gezellig muziekje op, zing mee.
Laat ze de krantenbak leeghalen. De knijpermand omkieperen. Plastic statiegeldflessen door de keuken rollen. En elk wakker dagdeel even naar buiten, blokje om, kijken waar honden, katten, vogeltjes zijn.

Succes. De tijd gaat snel maar nu duren de dagen soms lang...

Half a twin

Half a twin

01-12-2017 om 11:26

Staat het speelgoed voor hun klaar om te pakken?

Van mijn eigen tweeling-peutertijd weet ik niets meer, dat is logisch. Wat ik zelf voor mijn kinderen altijd had was een krat met allerlei dingen die ze leuk vonden op de grond zetten. Dan konden ze zelf iets pakken en ermee spelen, weer iets pakken en er iets mee doen. Als ze dan weer een dutje deden raapte ik alles van de vloer en deed dat terug in die krat, konden ze na het dutje weer opnieuw beginnen.

Mama of papa "helpen" begint op die leeftijd ook leuk te worden. Dochter kon op die leeftijd al heel goed imiteren. Dan hing ze op het wasrek ook was op als ik dat aan het doen was. Als ik ging koken, had zij ook een houten lepel en een kom met kleine blokjes waar ze fanatiek in roerde.

Regelmatig even naar buiten, boodschappen doen, naar de kinderboerderij, en veel kletsen onderweg. Benoemen wat je ziet, aanwijzen. Daar leren ze heel veel woordjes van.

Probeer vooral de kinderen te zien als 2 kinderen die toevallig op dezelfde dag jarig zijn. Ze moeten een eigen identiteit ontwikkelen, zelfstandig worden, eigen interesses krijgen.

Ik ken een voorbeeld van een tweeling die altijd alles samen deden, gelijk gekleed gingen, die werden door iedereen gezien als "de tweeling", terwijl wij (other half en ik) op de sportclub gezien werden als twee personen met eigen wensen en mogelijkheden. Ik kon gerust sporten als zus er niet was, als er van die andere tweeling een geblesseerd was kwam de ander ook niet.

Ga dus ook vooral ook eens iets doen met maar 1 van de jongens en dan later met de ander.

Sanne

Sanne

06-12-2017 om 00:58

Lekker de ruimte geven

Op deze leeftijd is speelgoed nog redelijk onbelangrijk omdat alles nog speelgoed is. Bakjes water (bijblijven!!!), een stapel boomblaadjes, in de zandbak, krant scheuren. Die van mij vond alles met kleuren en lichtjes en mensen geweldig. Tuincentrum, Ikea, kerstshow. We deden ook iedere week een keer binnenspeeltuin. Bij het koken zette ik haar voor de tv, teletubbies. En ja, om een uur of zes was ik meestal wel klaar met dag.

helga

helga

06-12-2017 om 01:09

Ja zingen!

Zingen, dat hebben we hier eindeloos gedaan. En veel klapliedjes, dansjes. Stoeien.
Kijk vooral naar wat je kinderen leuk vinden. Alles staat in teken van leren en gaat vaak in fases. Ze leren veel sneller als dat wat aangeboden wordt aansluit op dat wat ze dat moment leuk vinden. En veel kan dan eindeloos herhaald, net zo lang tot ze het feilloos kennen
Mijn eerste maakte je bijv niet blijer dan op zíjn tempo buiten lopen. Dat ging lang niet altijd, want dan kwamen we nergens. Zo'n beetje elk grassprietje moest ontleed.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.