Peuterpraat
Even wat opmerkingen van mijn peuter van 2,5.
* Zoon trekt aan feestjurk dochter, die gillend wegrent. Ik: "Zoon, jij snapt niets van meisjes." Zoon: "Ik snap wel! Is makkelijk!"
* We lopen langs een kerktoren met spelend carillon. Ik zet "Kling klokje kling" in. Zoon: "Nee mama, niet zingen! Ekt niet! Dat is niet leuk wat jij doet!".
* Ik: Tjonge Zoon, wat kun jij ontzettend goed steppen. Je lijkt ervoor geboren.
Zoon: Ik ben niet geboren, ik ben gemaakt.
Ik: O ja? Door wie ben jij gemaakt?
Zoon: Door mama.
Ik (in mijn nopjes): Ja, ben jij door mama gemaakt?
Zoon: Nee, niet door mama. Door Eigen Naam! Zelf gemaakt!
* Peuter jengelt. Ik probeer hem af te leiden en zeg: "Waar is je mooie nieuwe blauwe tractor?". Hij denkt even na en zegt: "Misschien tjactoh in pjullebak. Sohhie."
heerlijk mea!
Geweldig he, die vondsten af en toe.
Hier een jongetje van 3.5. Die heeft af en toe ook hilarische momenten en grappige vragen;
- mama is dat jongenskaas of meisjeskaas
- mama, heeft God ook botten? en ogen?
- En gisteren aan tafel pakt hij de korstjes brood: papa, welke auto is dit? (maakte hij het merkje van citroen)
Sneeuwitje
Leuk!
Mijn oudste wordt volgende week alweer drie jaar, de taalontwikkeling gaat met sprongen vooruit. Leuk om terug te lezen Mea en Sneeuwwitje wat jullie jongens ervan bakken.
Eens denken of ik zo wat kan terughalen:
- Na een middag vol peuterdrama zeg ik vermoeid 'oh, blijf nu eens kalm'. Zoon nog woester 'kam, kam, ik wil niet haren kammen'. Ik zeg 'nee, kalm blijven, doe eens rustig'. Zoon 'waar is de rustig, ik wil de rustig hebben, ik heb helemaal niet rustig, waarom heb ik niet rustig'. Oh, zucht....
- Ander peuterdrama omdat we geen televisie gingen kijken. Zoon huilen, maar snel tevreden met spelen met de auto's. Zegt hij 'mama zeg solly, want (eigen naam) moet huilen'.
Afgezien van wat drama is hij heel gezellig hoor en worden we dagelijks getrakteerd op rollenspellen met Koning Koos en Toto, maar nog liever Brandweerman Sam. En dan wil hij Norbert Puck zijn en dan zegt hij (nu met een gemeen lachje), 'mama is Dieuwertje'. Norbert Puck is een vreselijk kind en Dieuwertje is een vreselijke moeder, dus daar ben ik mooi klaar mee. Ik probeer dus onder de rol van Diewertje uit te komen.
Verder is hij heel lief tegen zijn babybroertje. Hij doet ook zijn best om hem te troosten, bijvoorbeeld bij het huilen in de auto. Dan zegt hij iets als 'stil maar naam broertje), we zijn allemaal bij je'.
O wat schattig
Sneeuwwitje en Maanve, wat een lieve en grappige uitspraken allemaal. Ik vind die peutertijd soms best lastig omdat peuters zo dwars kunnen zijn, maar ik geniet me tegelijkertijd helemaal suf van al die kletspraat. Moet zeggen dat zoon momenteel ook een erg lieve fase heeft met veel knuffelen en zelfs zoet met zus spelen.
Mea
Heb jij dan ook dat als ze lief met elkaar spelen dat je dan de neiging hebt om op je tenen door het huis te sluipen en je vooral onzichtbaar te houden? Echt, zodra ze me in het vizier hebben krijgen ze ineens weer ergens ruzie over, maar zolang ze me niet opmerken kan de idylle best lang duren. Dan voel ik me net een geslaagde ouder 
groeten,
Temet
Hahaha
Nee, mijn kinderen zien mij vooral als roomservice. Als ik binnenkom, ook al is papa de hele dag met ze thuis geweest, krijg ik een knuffel en meteen daarna beginnen ze om eten, drinken, voorlezen, spelletje doen, speeltuin etc. te zeuren. En duwen elkaar daarbij van mij vandaan, want de eigen wensen gaan voor. Hier dus nog niet helemaal klaar met die opvoeding 
.
mea
Mea, ik geniet me suf van mijn jochie (en mijn meisje van 6 trouwens ook), en ik vind het heel gek dat hij over een maand of 4 naar de basisschool gaat (einde van een tijdperk...zucht). Maar tegelijkertijd heb ik het soms ook echt heel moeilijk met hem, dat is wel echt herkenbaar. Zoonlief heeft echt een paar nukken. Hij is onwijs zelfbepalend, extreem verlegen (gaat nu wel beter) en slaat momenteel heel veel/ bewust. We moeten hem dus behoorlijk strak aanpakken en daarbij proberen zo geduldig als mogelijk te zijn (wat nogal niet meevalt als je kind tegen je schenen schopt). Overigens, we zijn wel duidelijk dat het niet mag, maar ja, dan het vervolg. De consequentie levert ook weer strijd op. Dus ja, ook hier dwarsigheid alom. Maar verder is't een enorm lief ventje, met een hoog knuffelgehalte, dat zichzelf enorm goed kan vermaken, echt genieten is dat om daar naar te luisteren (hoe hij tegen zijn auto's praat en zo). Ook hier wel ruzie met zus, maar ook goed samenspelen. Bottleneck is dat zus bepaalde ideeen heeft over hoe iets moet, maar hij zich daar niet aan houdt omdat hij zijn eigen zin wil doen of simpelweg 'de regels van het spel' niet snapt en dan worden ze boos op elkaar en gefrustreerd. Maar los van dat gaat het doorgaans prima.
Sneeuwitje
