Afspraak(je) is afspraak(je)?
Zoon is op het moment erg veel aan het afspreken. Dit gaat niet altijd van harte; hij vindt het moeilijk om andere kinderen teleur te stellen maar heeft ook veel tijd voor zichzelf nodig. Gisteravond moest hij heel erg huilen, omdat hij had beloofd vandaag af te spreken maar er erg tegenop zag. Zijn ervaring is dat vriendjes bozig reageren als hij 'nee' zegt en dat vindt hij erg.
Hoe doen jullie dat? Is een gemaakte afspraak bindend, of moet het ook leuk blijven? Hoe kan ik zoon van 8, groep 4 (straks 5) hierin het beste begeleiden?
Geen lange-termijnafspraken
Ik heb vroeger al snel geleerd dat kinderen niet lang vooruit kunnen kijken. Dus afspreken voor de volgende dag is allang te ver vooruit. Spreek alleen per direct af, dus nu meteen of over een uurtje aspreken is OK. Maar voor de volgende dag? Niet doen. Dat zien we morgen wel weer. Het is niet alleen jouw kind hoor, ook andere kinderen hebben de volgende dag soms weer hele andere ideeen.
Margje
Idd,
alleen voor vandaag afspreken. Al is het alleen maar omdat een kind ook niet altijd de agenda van pa of ma kent en dan dus een afspraak maakt die niet kan, omdat er een bezoek aan de tandarts op het programma staat.
Dendy
Oje.....
Dan staan jullie zeker elke dag bij school of hebben kinderen die het zelf durven te vragen/regelen uit school?
Ik werk 4 dg per week (niet op vrijdag) en zoon was altijd heel bangig om het zelf te vragen (wilde wel heel graag afspreken), dus ik moest het altijd voor (of met) hem regelen. Omdat ik er niet was (BSO en andere opvang) moest ik het altijd vooruit afspreken. Gelukkig dat er moeders waren die dat wel voor hun kind aandurfden, anders had hij een heel afspraakarme tijd gehad op school....
Neemt niet weg dat ik snap dat een afspraak van tevoren gemaakt op de dag zelf misschien niet altijd gewild meer is door beiden - hebben we inderdaad wel eens meegemaakt.
Tijdje rustig aan
Als het over het algemeen werkt, maar nu even niet, dan hou je het toch even rustig? Dan zeg je dat hij eventjes maar 1 afspraak per week mag maken ofzo?
Als mijn kind geen zin heeft, dan zou ik gewoon afzeggen hoor. Tenzij de ouder in kwestie rekent op opvang voor haar kind. Maar spelen is omdat het leuk hoort te zijn. De tandarts is een verplichting, een speelafspraakje niet.
Afspraak is afspraak
Als ze al een afspraak hebben gemaakt dan blijft die staan. Ik wil ze leren dat als je iets belooft hebt je dit ook gewoon nakomt; zeker als het een teleurstelling voor de ander is dat je afspraak niet nakomt.
Afspraken maken hoeft natuurlijk niet. Als ze geen zin hebben om te afspreken dan spreken ze niet af. Als ik zou weten dat mijn kind makkelijk van mening veranderd dan zou ik voorlopig alleen nog op dezelfde dag afspraken maken voor die middag. Echter als er eenmaal een afspraak is gemaakt dan blijft die ook staan. Ook als je zelf geen zin meer hebt. Anderen hebben er rekening mee gehouden dus kom je het ook gewoon na.
Anna
"Dan staan jullie zeker elke dag bij school of hebben kinderen die het zelf durven te vragen/regelen uit school? "
Nee hoor. Ik was altijd maar 1 dag thuis (net als jij werk ik ook 4 dagen), en mijn man ook een dag. De andere 3 dagen gingen ze naar de BSO. Op die ene dag dat je er wel bij bent kan het toch? Bij ons kon je ook op de BSO best afspreken: dan belde de BSO mij op om te vragen of het goed was dat mijn zoon bij X ging spelen. Prima. Maar ook die deden dat alleen voor de dag zelf, natuurlijk.
Verder heb ik een zoon die op de hele basisschooltijd waarschijnlijk minder dan 5 keer ergens gespeeld heeft (een non-afspreker), en ook eentje die liefst elke dag afspreekt, en nog een tusseninse. En al mijn kinderen waren sowieso schijterds in de kleuterjaren.
Dus dat kan allemaal prima samengaan 
Margje
Nee leren zeggen
Ik zou hem leren om vriendelijk toch gelijk 'nee' te zeggen, want gewoon maar lukraak afspraken maken en dan achteraf afzeggen is niet handig, wekt verwarring, verwachtingen en levert op termijn meer teleurstelling en nóg bozere gezichten op!
Hier
Afspraak = afspraak, in zoverre dat je niet opeens bij vriend(innet)je X gaat spelen omdat dat toch eigenlijk leuker is dan bij Y met wie je eigenlijk had afgesproken. Maar er wordt hier echt wel eens iets afgezegd dat al eerder was afgesproken, omdat het bij de ander of bij mij slecht uit blijkt te komen bij nader inzien. Kan gebeuren. Ik spoor ze dan wel altijd aan om gauw een andere keer af te spreken. (Niet meteen op dat moment, maar gewoon op een andere dag: zullen we vanmiddag...?)
En verder sta ik 3x per week aan school, dan kan er ter plekke worden afgesproken. Of tussen de middag al iets regelen voor na school, dat kan natuurlijk ook.
De resterende 2 dagen gaan ze naar een gastouder, en de afspraak is dat we dan geen andere dingen tussendoor gaan regelen, want dan wordt het wel heel ingewikkeld (ook voor gastouder) om bij te houden wie waar is.
Het gebeurt de laatste tijd trouwens ook wel dat na school opeens de telefoon gaat met de vraag of zoon 1 of 2 komt spelen. Of er staat een klasgenoot aan de deur. Dat mag van mij, mits vriendje dusdanig dichtbij woont dat ze er zelf heen kunnen (en weer terug uiteraard). Hoe groter ze worden, hoe makkelijker dat allemaal kan.
Alleen de jongste moet ik nog echt brengen en halen. Die heeft ook 1 vriendinnetje dat in een totaal andere wijk woont. Meisje durft nog niet hier te komen spelen (ze zijn allebei pas 4). En de werkroosters van haar moeder en mij zijn dusdanig dat eigenlijk alleen de woensdagmiddag overblijft voor afspraakjes. Dat vind ik persoonlijk de minst fijne dag, omdat we dan 's avonds ook al van alles te doen hebben. Bovendien duurt zo'n middag lang, zeker als ze ukkies op een gegeven moment moe zijn en elkaar eigenlijk een beetje zat. Maar goed, een enkele keer moet kunnen.
Hier geen afspraken buiten de deur voor dezelfde dag
Vanaf groep 3 heb ik afgesproken met de kinderen dat ik niet voor niets naar school kom. Iemand meenemen naar huis kon vaak wel. Ergens anders spelen kon alleen als dat een dag van tevoren werd afgesproken.
Ik denk dat het probleem niet is dat vooraf wordt afgesproken maar dat kind geen nee kan zeggen. Het kan helpen voor kind als hij kan zeggen dat hij niet een dag van tevoren mag afspreken. Maar het lijkt mij beter om te helpen met het leren nee te zeggen, of een vaag antwoord als: dat zien we morgen wel, ik geloof dat ik morgen al iets anders heb, etc.
Vaak vooraf
Hier wordt vaak wel vooraf afgesproken, al heb ik mijn kinderen vanaf het begin duidelijk gemaakt dat een afspraak pas een afspraak is als de papa's en mama's hebben gezegd dat het akkoord is.
Mijn kinderen zouden het ook niet waarderen als een afspraak ineens wordt afgezegd omdat de ander 'geen zin' heeft. De kans dat ze nog met een ander kunnen afspreken is dan ook meteen geminimaliseerd.
Ik zou inderdaad inzetten op nee leren zeggen.
Bedankt allen!
Ik ga inzetten op 2 fronten denk ik. Allereerst een eyeopener voor mij: geen afspraakjes meer maken voor een andere dag; hij mag dan van mij zeggen dat het van zijn moeder niet mag.
Verder ga ik helpen met nee leren zeggen. Rollenspellen ofzo. Dat is nl. echt een punt voor hem, hij wil het iedereen zo graag naar de zin maken, en is op school (misschien daardoor) erg graag gezien.
Dank!
