Meer dan de helft genodigden kwam niet.

Niet teveel aandacht juist

Ik zou vooral niet teveel inzoomen op wat er niet leuk was. Ze heeft toch een mooi feest gehad? En er waren toch familieleden en vrienden? En taart? Hoe bozer jij er over blijft, hoe meer het in haar perceptie geen leuk feest was. En misschien zelfs benoemen (mooi leermoment) 'hè, ik merkte dat ik steeds nadenk over welke mensen er niet waren, maar daardoor vergeet ik helemaal hoe leuk het wél was'

Dat is niet leuk

ik zou haar een heel stel vriendinnen laten uitnodigen en die lunch lekker over te doen. Als het om 20 man aan eten gaat dan zu ik bijvoorbeeld alle meisjes uit de klas doen.

Hoort erbij...

Dit soort dingen hoort bij het leven. Ik ben het eens met Zilli dat het drama groter wordt naarmate jij het zo ervaart. Inderdaad een teleurstelling dat veel mensen er niet waren maar er waren er een boel wel...! In die zin zou ik de domper niet goed maken: de domper is de domper. En daarnaast was het leuke, leuk!

Zo gaat dat met feestjes. Uitnodigingen zijn in mijn ogen altijd vrijblijvend en als je echt wil weten of mensen komen of niet, zul je om bevestiging moeten vragen. Leerpunt inderdaad voor de volgende keer, voor je man

Ik zou geen tijd meer steken in het achterhalen van het waarom. Het is gewoon zoals het was. En nu? Idd de taart mee naar je werk en vriendinnetjes voor lunch. Prima idee!

Belang van een kinderverjaardag?

Teleur, ik vind het sneu voor je dochter! Jammer dat zij zo verdrietig was over het weinige bezoek. Maar, ik ben het wel met Zilli eens dat hoe meer aandacht jij er aan besteed hoe moeilijk het voor haar blijft/is.
Ik merk dat ik zelf wel selectiever ben ik het gaan naar kinderverjaardagen. Met een redelijk grote familie en vriendenkring, waar veel mensen toe zijn aan kind nummer drie, hebben we bijna elk weekend wel een kinderverjaardag. De zondag probeer ik ook vrij te houden voor andere dingen, dus wij slaan nog wel eens een verjaardag over (niet van neefjes/nichtjes trouwens), maar dan meld ik ons wel altijd tijdig af.
Niet afmelden vind ik niet netjes, maar kan gebeuren door drukte en andere zaken, en wat mij betreft niet onvergeeflijk.
Maar goed, ik vier mijn verjaardag zelf altijd wat losjes en voor zoon hebben we tot nu toe kleine feestjes gehouden (juist alleen opa's en oma's en directe familie) omdat ik zelf helemaal niet houd van grote feestjes waar je zelf niemand spreekt.

Hier ook

Mijn kind wordt deze week 10 jaar, van de 12 mensen die we uitgenodigd hebben komen er 3! Gelukkig hebben ze wel afgebeld. Ik heb er gauw nog maar 2 bij gevraagd. Maar vorig jaar bleven er ook mensen zonder afzeggen weg, dus ik snap je irritatie.

Wat naar

Dat mensen afzeggen kan ik nog enigszins begrijpen. Maar zo zonder afzeggen in grote getalen wegblijven bij een kinderverjaardag, dat vind ik echt onbegrijpelijk.

Wat mij betreft zou de voorspelling van Yvonne wel uitkomen ja, ik zou hier niet makkelijk overheen kunnen stappen. Zeker niet bij naaste familie.

Niet leuk

Niet komen op een kinderverjaardag kan ik me voorstellen. Wij gaan ook niet altijd naar verjaardagen van kinderen van bijvoorbeeld kennissen. Echter dan zeg ik gewoon van te voren af. Niet afzeggen vind ik niet netjes. De meeste mensen krijgen echt geen 100 uitnodigen per week waardoor je misschien vergeet om af te zeggen. Zoveel moeite is het niet om daar aan te denken.

Als het om kinderen in de familie en van hechte vrienden gaat laten we altijd wat van ons horen. Gaan we niet zelf dan sturen we een cadeautje. Voor volwassenen vind ik dat niet perse nodig maar voor kinderen is hun verjaardag vaak echt enorm belangrijk.

Ik vind het inderdaad sneu voor je dochter, zeker als die mensen normaal gesproken dus wel op verjaardagen komen. Natuurlijk heeft ze door dat er bij haar minder mensen zijn dan bij zusje en ook al is dat niet persoonlijk tegen haar gericht zo zal ze het vast voelen.

Januari

Misschien ligt het deels aan de maand. Ik weet dat ik zelf na Sint, Kerst en Oud&Nieuw (en de nodige familieverjaardagen vanaf oktober) in januari feestmoe ben. En uitgerekend dan heb ik twee verjaardagen te vieren (man en kind). Reken daarbij de onvermijdelijke seizoens zwak-ziek-misselijkheid en het regent al snel afzeggingen. Op zoons verjaardag meldde de helft van het toch al niet grote groepje zich af. Ik ben er vrij luchtig over gebleven, heb de nadruk gelegd op degenen die er wel waren, op de extra taart die voor hem overbleef, en dat het voor de wegblijvers wel zielig was dat ze ziek waren en zijn feestje nog moesten missen ook.
Maar niet afzeggen blijft irritant, zeker als je er met eten op hebt gerekend. (Hadden wij ook, maar de heerlijke stoofpot ligt nu in porties in de vriezer, met taart heeft niemand moeite hier, en chips ed blijft wel goed.)

Januari 2

En dan het weer nog. Gisteren werd allerhande narigheid op de weg voorspeld (en die deed zich deels ook daadwerkelijk voor, geloof ik). Dat nodigt ook niet uit.

Mijn broer is jarig in januari en kan zich nog levendig de verjaardag herinneren waarbij niemand kwam omdat het toen enorm ijzelde. Een saaie verjaardag, maar we konden wel op straat schaatsen, dat had ook wel weer wat.

Maar goed, zowel bij ziek-zwak-misselijk als bij akelig weer en verkeer kan je natuurlijk wel even wat van je laten horen.

Groeten,

Temet

Ja maar

je kan natuurljik nu gaan bellen en excuses harken maar wat heb je daar nou aan, de meeste zijn hele trouwe mensen want ze waren er een paar maanden geleden wel op de verjaardag van de andere dochter.

Ik nodig overigens maar 2x per jaar mensen uit, er zit tussen onze kinderen een half jaar dus dan dat is ook nog wel te doen voor genodigden. Onze eigen verjaardagen vieren we hier alleen met ons viertjes.

Wat sneu teleur

ik kan me de reactie van je dochter zo goed voorstellen!
Hopelijk kan ze woensdag toch weer lachen!
Ik vind overigens uitnodigigen (met of zonder RSVP) niet vrijblijvend. Ik laat weten of ik wel of niet kom, wel zo netjes.

Gewoon van te voren bellen

hoi Teleur,
als je het echt zeker wilt weten moet je gewoon wat concreter zijn in rsvp of niet. Je had kennelijk al eerder ervaren dat ze soms wel en soms niet komen dus als je het belangrijk vindt moet je iets meer effort in het veiligstellen van je moeite steken. Want toen ze bij je vorige dochter wel kwamen, hadden ze toen iets laten weten of ook niet (maar kwamen ze wel)?
Volgens mij heeft het niet per definitie met 'dan leer je je vrienden kennen', maar gewoon met het feit dat men het minder belangrijk vindt dan jij of je dochter zou willen. en als je dat weet, maar je nodigt ze toch uit, dan moet je even wat extra truukjes uithalen om van te voren duidelijk te krijgen hoe het zal gaan die dag. Het zou jammer zijn als je met de ervaringen zoals et nu is gegaan, zou stoppen met organiseren. Misschien volgende keer eerst peilen en dan pas je dochter vertellen wat het idee is? Zodat er iets meer zekerheid is?
Groet,
Angela

Ehm....

Ik snap je teleurstelling maar...griepsmoezen??

Teleur

Mijn man dacht gisteren dat hij in Afrika zat, want hij had het zo warm. Hij was echt heel serieus. Hij was volledig in de ban van hoge koorts. Hij wist niet eens waar hij was, laat staan dat hij had kunnen afbellen. Echte griep is heftig hoor.

Ja ehh

voordat dit verzandt in welles-nietes: al die mensen lagen heus niet in hoger sferen te ijlen van de koorts, lijkt mij.

Wij hadden vorig jaar wat mensen gevraagd - en toen hadden we heeeel weinig 'kennissen' in de buurt en geen familie. Zoon werd 3, er kwam niemand en eigenlijk was t wel lekker rustig

Voor jou, Teleur en je dochter hing er blijkbaar echt veel vanaf en ik kan me je verdriet erover echt voorstellen. Toch zul je eroverheen moeten stappen. En/of je gevoelens tonen aan bijv je beste vriendin. Gewoon eerlijk zeggen dat het je verdriet doet en het uitpraten, niet in boosheid blijven hangen.

Voor je dochter: kun je het ook uitleggen als een soort dynamiek: het weer zit tegen/ januari/ mensen zijn wat slomer/ er heerst griep, en vor: het is Niet Persoonlijk bedoeld. En nu gaan wij samen gezellig dit en dat doen en woensdag is je feest!
Zoiets?

Succes iig!

Vertigo

Volgens mij zeg ik noch Teleur ergens dat iedereen griep had, wel? Maar het lijkt me bijzonder naar dat als ik een goede reden zou hebben om niet te komen, dit afgedaan wordt als smoes.....

Fiorucci

Volgens mij bedoelde "teleur" niet dat het hebben van griep een smoes was, maar dat ze dit achteraf meldden, zónder even af te bellen. Dat lijkt me echt niet zo'n moeite, ik neem aan dat je over het algemeen een griep wel voelt aankomen en dat je niet binnen een uur aan het ijlen bent en niet meer weet waar je bent, en dus niet meer kunt afbellen. En de meeste mensen hebben dan nog wel een partner of kinderen die wél hadden kunnen gaan, of in ieder geval hadden kunnen afbellen. Ik denk niet dat al die vrienden, alleenstaanden waren.
Ik snap het ook, het is voor een tien jarige gewoon heel naar, dan is je verjaardag écht de belevenis van het jaar en gaat het óók zeker nog om de kadootjes. Dus regel in ieder geval dan dat de jarige alsnog even dat kadootje krijgt.
Hier is kind in de zomervakantie jarig. Vaak zijn mensen dan weg, en als ze niet weg zijn gaan ze liever naar het strand dan naar verjaardag van ons kind. Dus zij heeft dit vroeger ook wel eens meegemaakt. Nu verplaatsen we de hele verjaardag maar naar een maand verder, als iedereen weer naar school is, of aan het werk. Dan gaat het beter. Maar ik herken het gevoel van een wachtend kind, die voelt het n.l. wel echt als iets persoonlijk....'ja maar het is toch mijn verjáárdag??' zo van hoe kán je dat nou vergeten. (zo komt het n.l. wel over als je niet afbelt)

Teleur, ik vond het idee om het feestje over een week of twee alsnog te doen wel een goede, iemand hierboven schreef dat. Laat je kind iedereen nog eens telefonisch uitnodigingen, je moet inderdaad wel een grote hork zijn als je dan alsnog niet komt. (al kom je maar een uurtje, het gaat om de geste (en het kadootje )

Zonder de andere reacties te hebben gelezen

Wij hebben ook zeer recent een "grotemensenfeest" gehad voor een verjaardag met ongeveer hetzelfde resultaat. Eén grootouderlijk paar was er en twee stel goede vrienden die er vrijwel altijd zijn (en wij bij hen). Om eerlijk te zijn, tilde het jarige kind er niet heel zwaar aan dat de andere 20, 25 man niet gekomen waren, zonder iets te laten horen. Het is 's middags namelijk buitengewoon gezellig geworden en we hebben eens zo fijn kunnen bijpraten met degenen die we niet zo vaak spreken omdat ze nu eenmaal zo ver weg wonen. Het zal de gladheid wel geweest zijn in combinatie met griep, denk ik. Andere keer beter.
Het is wel zo dat ik me ook niet meer in allerlei bochten wring om bij een ander op bezoek te kunnen, als die zonder afbellen bij ons niet komen. Ik zal nog altijd wel netjes afzeggen. En wat mijn eigen catering betreft, ik heb altijd meer dan de helft aan houdbaar eten in huis. Dat kwam deze keer wel erg goed van pas, want dat ligt er dus gewoon nog, te wachten op een spontane zondag ofzo. En de inhoud van de pan erwtensoep heb ik ook in bakjes meegegeven aan de liefhebbers en de rest ingevroren.

Mijn mening

Ik snap dat je teleurgesteld bent, maar het is niet helemaal de schuld van de genodigden. Ja, het is netjes om aan te geven of je komt, ook al word dat niet gevraagd in de uitnodiging. Maar in de praktijk vergeten mensen dat en denken bij zo'n grootse uitnodiging dat het niet uitmaakt of ze wel of niet komen. Ik zet er altijd een telefoonnummer bij en vraag of ze willen aangeven of ze komen. Dan stuur ik een week van te voren nog een mail met de opmerking dat er een aantal mensen nog niet hebben aangegeven of ze wel of niet komen. Dan kun je nog een paar dagen van te voren enkele mensen specifiek een sms sturen. Dan weet je wel waar je aan toe bent en is niemand teleurgesteld.

Het vervelende is nu dat je dochter de dupe is, terwijl het vooraf niet zo goed geregeld is door de volwassenen.

Ja maar, ja maar...

Jeetje Teleur, ik vind wel dat het nu een heel groot punt aan het worden is. Je 'blieft' de mensen die hebben afgezegd of nu een 'smoes' gebruiken niet meer. En 'je leert je echte vrienden kennen'. Is het nu echt verstandig om een gemiste kinderverjaardag dergelijke grote conclusies te trekken?
In de uitnodiging is door je man niet duidelijk aangegeven of mensen wilden reageren op de uitnodiging. Dat is dus ook niet gebeurd. Zelf hebben jullie voor de verjaardag niet meer actief nagevraagd wie er wel/niet komt. En nu ben je teleurgesteld in je vrienden.
Ik zelf heb geleerd en geloof er ook in dat je niet kan beschikken over andermans tijd. Vrienden en familieleden maken hun eigen afwegingen en daar kun je iets van vinden, maar daar heb je geen invloed op. Het enige wat je kan doen is zelf duidelijk je verwachting uitspreken. En dat vrienden een andere prioriteit hebben (misschien andere dingen te doen hebben, een dag thuis willen doorbrengen, ziek zijn, het te slecht weer vinden) dat is aan hen. Ik geloof dat het leven makkelijker is als je weinig verwachtingen hebt. Is de opkomst groot dan is dat leuk en fijn, is de opkomst klein dan biedt dat andere voordelen.
En overigens zou ik niet zelf kind laten bellen voor nieuwe uitnodigingen. Ik zou zelf als volwassene niet graag zo voor het blok gezet willen worden.

Schuld heeft geen zin?

Teleur, het heeft helemaal geen zin toch om te bedenken wiens 'schuld' dit is? Het is zo gelopen door (op basis van de informatie die ik uit dit draadje haal) een samenloop van omstandigheden. Het is zo gegaan en nu moeten jij, en je dochter, het doen met hoe het gelopen is.
En ik lees veel verwachtingen die er spelen. Dat dochter het moeilijk heeft omdat ze gepest wordt, dat jij ziek bent geweest, dat dochter een 'ronde' verjaardag viert en er daardoor groter wordt uitgepakt. Maar, zijn die verwachtingen ook duidelijk bij de gasten die je hebt uitgenodigd? Die zien het wellicht als een 'gewone' kinderverjaardag, waarin je keuzes kan maken. En daarin maakt een ieder zijn persoonlijke afweging. Dat kan je niet leuk vinden, maar dat is wel hoe het is gegaan.
Maar goed, ik denk dat we hier niet uitkomen in een discussie. Ik hecht weinig aan verjaardagen en grote bijeenkomsten, dus houd me hier verder buiten.

Teleur

(niet alle reacties gelezen) maar nee, dat is niet aardig van die mensen om niets van zich te laten horen. Ik denk niet dat je wat fout hebt gedaan. Je weet het nu wel voor volgend jaar, dat je de feestvreugde niet moet laten afhangen van de hoeveelheid mensen, maar van wie er wel komen. De belangrijkste familie was er toch?
Ik hoorde ook eens iemand aan de telefoon zeggen toen ik er was met mijn vriend "Er is nog niemand", niet echt leuk om te horen.
Verwen je dochter nog maar eens lekker.

Jammer

Dat is het, voor je man met zijn leuke uitnodiging. Voor jou. En vooral ook voor je dochter.

Ik vind het niet meer dan normaal dat je je afmeldt als uitgenodigd wordt. Kwestie van fatsoen. Dat je er bij voorbaat al van uit moet gaan dat mensen dit gaan vergeten is niet hoe ik met mijn naasten om wil gaan. Bij verre kennissen ligt dit anders, maar van directe familie (ouders, broers, zussen) en goede vrienden verwacht ik wel dat ze iets laten weten. En zij verwachten dat ook van mij. Gelukkig.

Overigens (niet om olie op het vuur te gooien) zou bij ons broer dan alleen gegaan zijn met nichtje.

Het is dus niet jouw schuld (en ook niet die van je man)...

Open kaart spelen?

Complex hoor. Als het gewoonte is je 10de groots te vieren, de verwachtingen daarom hoog gespannen zijn, alle dingen tegen zitten (tijd van het jaar, het weer, de griepgolf, en de gewoonlijk no-showers, daar doe je niets tegen), dan heb je zo ineens zo'n teleurstellende ervaring voor je dochter.

Bij je andere dochter zat net alles mee denk ik. En dan is het contrast nog extra schril.

Als het hem er voor je dochter in zit dat er enkele belangrijke mensen niet waren met wie ze de ervaring toch graag had gedeeld(je broer en zijn familie), bel ze dan en speel open kaart. Zeg gewoon (zonder beschuldigende vinger), dat het jammer was dat ze er niet waren en dat je dochter ze echt gemist heeft. Of ze binnenkort nog even langskomen om het dunnetjes over te doen. Dan zien jullie elkaar toch nog even voor zo'n belangrijk moment. Want daar gaat het hem toch om?

En tja... met lunchen en etentjes zou ik zelf echt even een vraag om bevestiging erbij zetten. Gewoon, heel luchtig: 'laat in verband met de boodschappen even weten of je komt'. Lijkt mij heel normaal eigenlijk. Maar goed, dat is een gepasseerd station, geloof ik.

En ja, ook daarom vier ik al decennia mijn verjaardag niet meer 'groots'. Om teleurstellingen te voorkomen. (maar ja, hoeveel kansen op mooie feesten heb ik hiermee mis gelopen?)

Succes ermee, ook voor je dochter.

Groet,
Linda

Ik snap het best

Ik begrijp de teleurstelling volledig, echt. Ik herinner me mijn nichtje nog, jarig in december. Die had ooit een verjaardag zonder gasten omdat het spiegelglad was..En dat is naar hoor als je acht jaar bent. Maar ik val vooral over de term griepsmoezen. Dat suggereert dat je de excuses niet gelooft. Ik zou het erg vinden als iemand mij niet zou geloven. Ik snap ook niet waarom je daar dan uberhaupt mee bevriend bent, als je een dergelijke reden niet wilt aannemen.

Pfffff

Nou, ik zou me als gast plotseling helemaal niet meer zo welkom voelen op een verjaardagsfeestje. Is het nu zo gek om als schoonzus de griep heeft dat broer thuis blijft met nichtje?

(En ik vul in.... als iedereen weer fris en fruitig is gezellig met zijn allen langskomen)

Daarnaast denk ik dat je mensen ('verre kennissen') wel een enorme verplichting oplegt als je er van uit gaat dat ze op de verjaardag van je kind komen. Daar is toch geen beginnen aan? Wij zijn met z'n vijven, we hebben samen 4 broers/zus en 4 aanhang, 4 opa's en oma's en inmiddels 10 neefjes en nichtjes en nog eentje op komst. In totaal hebben we dus al 27 familieverjaardagen. Wil je dan ook nog aan de verjaardagen van kinderen van vrienden en 'verre kennissen' beginnen? Jij liever dan ik!

En leuk dat je ze hebt uitgenodigd maar ik heb sterk het gevoel dat je mensen uitnodigd die niet op die uitnodiging zitten te wachten. Niet omdat ze je dochter of jou niet aardig vinden, maar gewoon omdat je gillend gek wordt van alle verjaardagen die ergens tussen andere feestjes, clubjes, schooldingen, voorstellingen, wedstrijden, werk, weekendjes weg en andere verplichtingen (ik heb dit jaar al drie avondwakes gehad) moet passen...

Tja, en die mensen die niet afgebeld hebben: dat stond ook niet in de uitnodiging.