Nieuwjaar/overleden dooppeter
Ik weet niet wat in Nederland de gebruiken zijn, maar hier (Belgie) wordt er met nieuwjaar een brief van de kinderen met wensen voorgelezen aan ouders, grootouders en dooppeter en meter.
Nu wijzelf doen enkel ouders en een van de peter/meter. Dit was dus altijd mijn ene zus voor de oudste en mijn ene broer voor de jongste. Nu is dus mijn oudste broer dit jaar overleden. We hebben jongste (10j) voorgesteld om aan mijn jongste broer te vragen of hij de rol van 'peter' (peetjelap dan) over te nemen. Dit wil ze niet.
Ik vind het zo sneu voor haar dat ze niemand 'speciaal' meer heeft en ze dus ook geen verrassing van haar peter zal krijgen(wat d'r zus van haar meter wel zal krijgen)
Hebben jullie ideeen, het wordt alleszins een moeilijk eindejaar. Hij was nogal een feestbeest en bracht veel ambiance, hij zal dus erg gemist worden, ook door de kinderen.
Help
Misschien wil je jongste toch haar meter bedanken voor de tijd dat hij nog wel onder jullie was. Iets in de trant van.. Toen en toen deed je dit, en ik ben je daar n og altijd dankbaar voor. Ik mis je als mijn meter, maar ben blij met de ouders die ik heb, net als de andere mensen om mijn heen die mij door het leven heen begeleiden en steunen..
en dat ze dan misschien van jullie of van opa en oma iets extra's krijg??
Misschien zeg ik iets heel stoms maar ik denk dat ik het dan zo zou doen.. Als zij geen andere meter (peetjelap) wil. Dan is dit misschien een idee?
Wat mooi van je dochter
Ze vindt de herinnering aan je broer belangrijker dan het krijgen van een cadeau.
Ik vind het idee van mee1977 heel passend. Zo doe je recht aan haar gevoelens.
Ik denk ook dat het beter is als zij niet zelf voor vervanging hoeft te zorgen, door het te vragen aan een andere oom. De andere oom kan het wel aanbieden aan haar. Maar daar zou ik mee wachten tot halverwege volgend jaar.
Pelle
Dat hangt van familie tot familie af, denk ik.
Mijn meter is overleden toen ik 3 was en mijn peter toen ik 13 was en zij werden niet 'vervangen'. Dat ik dan minder dan bijvoorbeeld mijn zussen kreeg bij Nieuwjaar heb ik eigenlijk nooit erg gevonden.
Katrien
Ook
Mijn zoon zijn peetoom is ook overleden, nu bijna 4 jaar geleden. Zoon was toen bijna 8. Het is eigenlijk niet in zijn of ons hoofd opgekomen om vervanging te zoeken. De overleden peetoom is en blijft zijn peetoom, het graf is vlakbij en inmiddels is zoon oud genoeg om daar zelfstandig naartoe te gaan. Dan laat hij bijvoorbeeld een sportprijs "zien" of zoals deze week gaat hij "vertellen" dat hij een mooi advies heeft gekregen voor de middelbare school. Wel is er nog een peettante en die doet wel eens wat extra's om gemis van peetoom op te vangen. Toen zoon vlak na het overlijden van peetoom zijn eerste communie moest doen heeft de vrouw van peetoom wel een speciaal cadeau gegeven ook namens peetoom nog.
Tja de eerste jaarwisseling was inderdaad afschuwelijk, het gaat hier om de oudste broer van mijn man. We zijn niet zoals andere jaren bij andere familie gaan zitten maar met schoonouders en broers en zussen bij elkaar. Om 12 uur barstte er wel een soort van enorme huilbui los. Daarna zijn we naar de begraafplaats gegaan. We hadden een kerstboompje op het graf gezet zodat we van buitenaf konden zien waar zwager lag. Daar hebben we vuurwerk afgeschoten (was hij gek op) en zijn zoon heeft een vuurpijl richting graf geschoten (de volgende dag lag hij ook precies op het graf). Inmiddels doen we dit elk jaar, eerst waren we bang dat andere nabestaanden het vervelend zouden vinden inmiddels beginnen andere nabestaanden zich ook bij ons te voegen. Veel sterkte gewenst!
Bedankt
Zij zit er idd niet mee dat ze geen cadeau zal ontvangen (is eigenlijk ook niet belangrijk). Ik denk dat ik er meer mee zit, het ligt allemaal nog zo emotioneel. Als ik aan mijn mama vraag (en anders doe ik het wel zelf, zoals ik ook het sparen heb overgenomen die hij vroeger voor haar deed). Misschien laat ik haar een briefje schrijven die we dan op 1/1 aan zijn graf achterlaten (zijn dan toch net in de buurt, is anders 80km bij ons vandaan).
Bedankt voor het meedenken
Het moeilijkste is om ze te helpen/steunen in hun verdriet. Jongste kan er wel eens met mij over praten, maar oudste roept al stop als zus en/of ik iets over Nico vertellen of zeggen.
