Ouders houden speelafspraakjes af

Ook meegemaakt

Sommige mensen willen in de weekenden en schoolvakanties geen speelafspraken. Dat is dan tijd voor eigen gezin, familie, vrienden.
Net zoiets als dat sommige mensen niet willen dat kind een sport doet waardoor kind elk weekend een wedstrijd heeft en ouders ingezet worden voor rijden, bardienst, en dergelijke.

Ik zou stoppen met blijven vragen. Ieder zijn ding...

Geen behoefte aan

Mijn kinderen spelen vaak na school tijd met andere kinderen maar in het weekend en in de vakanties wil ik geen afspraken. Wij plannen vaak al andere dingen. Of wij gaan onverwacht naar familie of er komen neefjes logeren. Onze vier kinderen gaan sporten of gaan naar muziekles. Er is altijd wel iemand met een feestje of iets anders.

Mijn oudste twee van 10 en 12 jaar maken inmiddels zelf afspraken en dan vind ik het geen probleem. Ze kunnen zelf ad hoc inschatten of het kan of niet. Maar ik ga niet op het schoolplein afspraken maken voor in de vakantie of in het weekend.

En vriendjes gaan bij ons nooit mee naar opa en oma of mee naar een sport of muziekles.

Toch zijn wij heel normaal en mijn kinderen heel sociaal. Er zit ook niets achter wat betreft een hekel aan die ouders of dat gezin.Ik hou gewoon niet van dat geplan met speelafspraakjes.

Goh

Dat is echt een eyeopener voor mij, dat had ik nooit bedacht, dat in de weekenden of de vakanties niet afspreken. Helaas kan even aanwaaien niet, daarvoor wonen ze niet dicht genoeg bij elkaar.

Ik ben misschien ook wel een ander uiterste. Ik vind het juist harstikke gezellig als er in het weekend kinderen komen. Het is bij ons toch van de één gaat sporten, de ander gaat de stad in, er komt visite aanwaaien of we gaan spontaan naar de film of uit eten en iedereen sluit maar aan. Ik ga ook niemand bezig houden en als er niet genoeg te eten is, ga ik niet extra koken, maar geef ik er een brood bij ofzo. Niks zo leuk (voor mij dus) als onverwacht met z'n tienen aan de wijn en ranja.

Maar het is fijn om te horen dat het niet aan ons of aan ons kind hoeft te liggen.

'Even zo'

vakantie

Ik weet voor de vakantie echt nog niet wanneer mijn kinderen in de vakantie kunnen spelen. Er was hier ook iemand die het vroeg, maar ik ga uitkomen op aan het eind van de tweede week dat het misschien kan

Niet persoonlijk nemen

Net als Vlinder had ik toen de kinderen kleiner waren ook geen zin in speelafspraakjes in het weekend. Het beperkt je namelijk in de bewegingsvrijheid. Het is soms al lastig genoeg om verplichtingen, leuke uitjes en nikstijd in balans te brengen. Ook als mijn kind dan bij een ander speelde zat ik aan een ophaaltijd vast, waardoor andere activiteiten ingekort, uitgesteld of afgesteld moesten worden. Doordeweeks kon alles, maar in het weekend wilde ik vrij. Nu de kinderen groot genoeg zijn om zelf naar vriendjes te gaan en ze alleen thuis kunnen blijven vind ik het makkelijker.

skik

Gamen

Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook wat minder happig ben op een hele dag spelen bij een gezin waar het onbeperkt beeldschermen is. Een keer een paar uur na schooltijd prima maar ik heb bij oudste gemerkt dat het in sommige gezinnen heel normaal is om in de vakantie de hele dag achter (voor?) een beeldscherm te zitten. Dat hoeft voor mij niet zo dus ik heb best weleens daar een draai aangegeven.

ook hier

Liever geen speelafspraken buiten school om. Gedoe vind ik dat. Eindelijk even rust in het weekend. Aandacht voor elkaar en eventueel spelen met aanwaai buurtkinderen die ik ook na 5 minuten weer naar huis kan sturen omdat we weggaan.

Hier.....

Ook liever geen speelafspraakjes ivm halen en brengen en het komt dan niet goed uit in het weekend. Bv. als er een speelafspraak op zondag is dan moet het kind gebracht en een bepaalde tijd weer gehaald worden. Zou ik iets anders willen doen met de andere kids dan komt het bijna altijd niet goed uit. Dan draait de planning om het kind met speelafspraak heen. Niet relaxed dus. Als kind bij ons komt hetzelfde verhaal. Kan ook nergens heen dan.... Verder wel buurkinderen waar even mee gespeeld wordt. Die kan je makkelijk weer naar huis sturen als je weg wilt. Het heeft dus geen invloed op de andere gezinsleden. Het gaat hier dus om dat het niet handig is voor de rest van het gezin. Als je maar 1 kind hebt is dat misschien weer anders..... Wij hebben 3 kinderen. Die elk ook een andere sport doen en verder ook veel familie bezoeken in het weekend. Pffff ben soms blij als ik een dagje niets moet Even een tip. Als iemand steeds smoezen verzint kun je beter stoppen met vragen. Anders gaat ze je misschien helemaal ontlopen. Gewoon accepteren wat wel kan en een ander iemand zoeken die wel graag in het weekend speelafspraakjes wil voor zijn kind.

in het weekend is er vaak al wat

dus wij maken ook zelden of nooit speelafspraakjes in het weekend. Net wat anderen hier zeggen, dan heb je al het een en ander te doen, je wilt tijd voor je zelf of gewoon even de stad in voor het een of andere boodschapje. Een (buur)kind dat komt aanwaaien kun je de deur uitdoen als je weg wilt, maar met een speelafspraakje zit je aan huis gekluisterd tot 5 uur 's middags (ik noem maar wat). Wat we wel eens doen zijn logeerpartijtjes in de korte vakanties als we zelf toch niet veel ondernemen (zoals nu), misschien kun je dat eens voorstellen, als de meisjes zo leuk met elkaar om blijven gaan? Dat is toch anders dan een middag afspreken in het weekend. Of nodig het meisje uit te blijven eten of vrijdagavond ofzo.

Ik zou het dus niet persoonlijk opvatten maar ook verder niet aandringen op speelafspraakjes in het weekend, die ouders hebben duidelijk aangegeven dat ze er geen belang bij hebben. Maar ik snap het wel dat je het jammer vindt dat afspreken dan niet zo makkelijk gaat als je zou willen. Hoe oud zijn de kinderen eigenlijk? Mijn oudste is 9 en tegenwoordig belt hij wel eens over en weer met vriendjes om te komen spelen. Kinderen kunnen dat op die leeftijd al prima zelf regelen en ze fietsen ook naar elkaar toe (wonen niet heel ver van elkaar af, maar niet op loopafstand, zeg maar). Dat scheelt een hoop, als je niet meer de kinderen hoeft te brengen/halen, op hoeft te letten, bezig te houden etc.

Verder hebben wij het ook wel eens gehad dat een heel leuk schoolvriendje bijna nooit mocht afspreken (ook niet de week). Het kind mocht alleen op woensdag en vrijdag met iemand spelen, maar op die dagen moest hij altijd naar de kapper, of schoenen kopen, of dat soort dingen. Ik heb het maar erop gehouden dat de ouders van dat jongetje heel andere types waren dan wij en het daarom zo stroef ging. Wel jammer, want de vriendschap is over gegaan.

grappig

ik dacht dat ik een van de weinigen was die niet houdt van speelafspraakjes in het weekend, idd om redenen die hierboven worden genoemd (beperkt enzo). Doordeweeks lopen hier elke middag vriendjes en vriendinnetjes rond. In het weekend ben ik dicht Behalve idd buiten spelen met buurtkindjes.

soms moet je wel

Mijn dochter heeft helemaal geen vrienden of vriendinnen bij ons in de wijk wonen. In onze straat wonen geen kinderen van haar leeftijd. In de straat er achter is ze de taal niet machtig.

Ze zit niet bij ons in de wijk op school omdat we die scholen niet vonden passen.

Die speelafspraken in het weekend komen ook omdat wij ouders bevriend zijn dus eigenlijk spreken wij wat af en dan komt het wel goed met de kinders. Of het is een verkapte oppas.

leeftijd verschil eigen kinderen

Vorig schooljaar toen ik nog twee kinderen op de basisschool had hield ik ook vakantie en was ik dicht. Geen speelafspraken.
Nu heb ik, wonend op de rand van twee vakantie regio's, 1 kind op de basisschool in midden en 1 kind op VO in noord. Sommige vakanties vallen dus ongelijk en een brugklasser speelt niet meer met haar 3 jaar jongere broer. Dit schooljaar ben ik dus voor het eerst "open".
Als mijn zoon met een vriendje met de knex speelt op zijn kamer vlieg ik even als witte tornado door het huis. Wat overigens niet wil zeggen dat ik iedere dag vriendjes over de vloer wil, afgelopen kerstvakantie heb ik 3 dagen kinderen over de vloer gehad en is zoon 2 middagen bij vriendjes geweest.
Het gaat dan om vriendjes die ook veel verschillen met hun zusjes. Een jongen van 10 met een zusje van 5, een jongen van 9 met een zus van 15 en een jongen van 11 met een zus van 19. Mijn zoon is bijna 10 en heeft een zus van bijna 13.
Die jongens zitten in een heel andere levensfase dan hun zussen en zijn dan aangewezen op ander kinderen. Met geen buurjongens in de buurt gaan deze knullen elkaar dan bellen en ik vind dat niet gek.
Ik mak in de vakantie een uitstapje met de kinderen en een middag monopoly spelen wil ik ook nog wel maar niet een hele vakantie lang.
"Open" zijn is mij de laatste 2 vakanties goed bevallen.

OT wat het kind wil?

Wat mij opvalt in de reacties is dat het gaat om wat voor de ouders prettig of praktisch is. Niet om wat de kinderen willen. Die hebben toch ook vakantie? Voor een weekend of een vakantie inventariseren we waar iedereen zin in heeft en dat doen we dan. Stel ik heb zin in een dagdeel thuis met elkaar, dochter in zwemmen met een vriendinnetje en man in de stad in. Dat past toch gemakkelijk in één weekend? Of anders in twee weekenden?
Ik vind haar behoeften niet minder waard dan die van mij of man.

We werken allebei full-time, maar hebben het eigenlijk nooit druk op vrije dagen. Dan doen we gewoon allemaal wat we leuk vinden.
Loes

loes

Zo deed ik het ook, tot op zekere hoogte. Dat had ook te maken met leeftijd. Zolang ik overal bij moest zijn en halen/brengen dan zei ik ook wel eens nee. Maar andersom vond ik het ook prima als andere ouders in weekenden/vakanties mijn zoon weigerden omdat ze andere plannen hadden.
Bij mij afleveren kwam ze vaak beter uit, ook goed. Zoon blij, iedereen blij.

Loes3

Dat vraag ik mij soms ook wel af, wat wil het kind zelf. Hier ook wel ouders meegemaakt die het kind geen speelafspraak gunden, want mama moest nog dit, dat even naar oma en langs vrienden van mama. Als ik dan zei dat het kind bij mij mocht zijn op woensdag tot een uur of half vijf wilde moeder dat toch niet. Kind moest mee langs al die dingen voor mama.
Ik vind dat een kind, binnen grenzen die bij de leeftijd passen, zelfmag kiezen. Daar horen foute keuzes ook bij. Dat is dan eens maar niet nog een keer. Oudste heeft eens ergens gespeeld, grote hond vies huis 1 keer was voldoende. Jongste heeft 2 jaar later 1 keer met het broertje gespeeld. Ik wilde liever niet dat hij ging na de ervaring met zijn zus maar hij heeft zelf mogen kiezen, een keer en nooit meer.

ligt ook aan de leeftijd natuurlijk

Als kinderen in de kleuterleeftijd met elkaar willen afspreken, dan moet je dat nog een beetje in gaten houden, je kunt niet even een boodschapje doen en de kinderen thuislaten. Of je moet de kinderen brengen en halen enzo. Als kinderen ouder zijn regelen ze dat makkelijker zelf, en is er ook meer een klik met de vriendjes (tenminste, dat is hier de ervaring. Als ze jong zijn spreken ze nog makkelijk met iedereen af en heb je vaker speelafspraakjes die minder soepel verlopen). In het weekend heb ik niet persé zo'n zin in kleuters die ik 3 uur lang moet bezighouden.

Loes3

maar verder heb je gelijk hoor! Ik sta ook wel eens te kijken van die ouders die hun kinderen claimen op dagen dat ze zelf vrij zijn.

Claimen?

"Ik sta ook wel eens te kijken van die ouders die hun kinderen claimen op dagen dat ze zelf vrij zijn."

Dat vind ik wel een heel straffe uitspraak. Is het zo raar dat ouders, wanneer ze tijd hebben, tijd door willen brengen met en aandacht willen besteden aan hun kinderen? Of dat ze hun kinderen willen leren dat er meer is dan dat ze hun vrije tijd kunnen invullen met zelfgekozen afspraakjes? Dat er ook wel eens bezoekjes aan vrienden of familie afgelegd worden, er gewinkeld moet worden en dat het best goed is voor een kind om te leren dat het niet altijd alleen maar kan doen wat hij leuk vindt? Bovendien, als werkende ouders hun kind steeds op hun vrije dagen bij of met andere kinderen zou laten spelen zal het vast ook kritiek krijgen dat ze nooit quality time aan het kind besteden. Het is ook nooit goed.

skik

nouja, skik

ik wil niet zeggen dat ouders dat allemaal doen, dat interpreteer je zelf dan weer wat 'straf'. Zelf vind ik het ook wel voldoende als de kinderen 2 of 3 keer in de week met iemand afspreken, er moet inderdaad tijd overblijven voor andere dingen. Maar ze zijn er wel; mijn zoon had eerder een vriendje die nooit wat kon afspreken; 3 dagen in de week moest hij naar oma en de andere 2 dagen in de week moest ie op stap met zijn moeder. En zijn moeder en/of oma waren bij alle activiteiten van school aanwezig. Dan zit je er best bovenop als ouder, durf ik te stellen. Nou is dit wel de meest extreme die ik heb meegemaakt, maar goed. Ik ken ook een tweeling die om en om ergens 'moeten' afspreken, zodat de moeder 1-op-1 aandacht heeft met de ander. Ook een beetje raar, op zijn minst nogal dwingend. Kregen we wel eens het verzoekje :Mag ik bij jullie spelen want het moet van mijn moeder.

claimen

ik ben maar 2 middagen per week thuis als mijn kind vrij is. (ex weekenden, maar die zitten zo vol met sportwedstrijden en ze is maar de helft van de tijd bij mij)

In die 2 middagen zal er van alles gedaan moeten worden: kleding kopen, naar de film, tandarts bezoek, huiswerk (want 's avonds geen tijd ivm sport en bij haar vader zijn), bibliotheek etc.

Er is dus al weinig tijd en ook weinig tijd om af te spreken.
Als het kan zal ik stimuleren om af te spreken maar regelmatig 'claim' ik dus wel.

Kinderen

Als mijn kinderen willen afspreken in het weekend en de vakantie mag het best. Als je praat over oudere kinderen die hun speelafspraken min of meer zelfstandig regelen en niet gehaalt of gebrengt hoeven te worden is dat ook geen enkel probleem. Bij een kleiner kind waarbij ik de afspraak maak moet en moet brengen/halen dan speelt mijn dagprogramma ook een rol. Dat kan gewoon niet anders. Het is ook maar de vraag hoe leuk een speelafspraak is voor de kinderen als ik ze de halve middag mee moet nemen om boodschappen te doen en andere saaie dingen. Dan kan je echt net zo goed niet afspreken. Mijn jongere kinderen moeten zich dus inderdaad naar mijn agenda schikken. Bij oudere kinderen is het anders. Die hebben soms zelf afspraken maar als ze niks hoeven dan vind ik het prima als ze wel afspreken.

Over het algemeen ben ik niet zo moeilijk maar het moet wel passen in het schema. De weekenden zijn maar kort en het is dan inderdaad vaak lastig. Vakantie is al weer makkelijker . Als een kind duidelijk aangeeft zo graag dit weekend met X te willen spelen dan probeer ik wel te kijken of het mogelijk is maar soms kan het inderdaad niet vanwege mijn plannen. Dat is heel vervelend maar zo is het nu eenmaal voor kleine kinderen. Die moeten zich helaas vaak schikken naar de agenda van de ouders. Dat kan gewoon soms niet anders. Naar mate ze ouder worden en zelfstandiger hebben ze ook meer vrijheid om zelf dit soort zaken te regelen.

Plannen ouders belangrijker dan plannen van kinderen.

Sommige ouders geven hier aan dat het wel of niet speelafspraken maken moet plooien met hun eigen plannen. Nu kan ik mij dat voorstellen als ik een kappersafspraak jeb gemaakt voor jet kind of dat we als gezin bij oma op verjaarsvisite gaan. Waar ik moeite mee heb is dat kinderen soms niet mogen spelen, omdat mama bij een vriendin van zichzelf wil koffie drinken en heeft afgesproken de kinderen mee te brengen, zodat de kinderen van de vriendinnen sMen kunnen spelen.
Ik kan mij niet voorstellen dat alle kinderen dat even leuk vinden. Mijn dochter wilde wel altijd mee naar mijn vriendin, de meiden zijn even oud en hebben een geweldige klik, hebben het heel leuk met elkaar. Zoon wil echter niet mee, noet eens als daar een verjaardag wordt gevierd. De meeste kinderen die daar komen zijn meisjes en sinds een jaar of drie zijn er ook wat peuter jongentjes. Mijn zoon vermaakt zich daar niet en wil niet mee. Hoeft van mij ook niet.
Welk plezier doe je een kind als je jet opzadelt met jou keuze aan speelkameraadjes?
Ik vind dat een kind zelf keuzes mag maken, als zoonmet X wil spelen als ik met dochter naar vriendin wil dan vragen we of hij bij X kan spelen. Zeggen dat hij mee moet naar vriendin vind ik overkomen alsof mijn kind geen eigen voorkeuren mag hebben.
Een kind moet leren zijn of haar eigen vrienden te kiezen en plannen te maken als het plan van de ouders altijd voor gaat kan het kind niet zijn eigen plannen leren maken en niet zijn eigen vriendjes kiezen.

Nou ja

Ik krijg de indruk dat sommigen er niet goed tegen kunnen als er nee wordt gezegd tegen hun kind mbt een speelafspraakje.

nou inderdaad limi

Helemaal met je eens, wat bepalen mensen allemaal voor anderen? Het ligt ook erg aan de leeftijd van kinderen en uit wat voor 'cultuur' je komt qua familie of vrienden. Soms is het gewoon normaal dat je je kind meeneemt en wat hebben andere daar dan opeens over te zeggen?

Kan er niets van zeggen

Ik kan er niets van zeggen, doe ik ook niet. Vraag mij alleen af hoe het is voor het kind als activiteiten van ouders altijd leidend zijn boven de wensen en ontwikkeling van het kind. Leer je jou kind dan keuzes maken en solide vriendschappen opbouwen, voor zover dat mogelijk is bij de betreffende leeftijd.Heeft het kind dan nog het gevoel dat ouders luisteren naar zijn wensen/plannen.

Nou nou nou

Om van 'liever niet van te voren gepland in weekenden/vakanties' meteen de conclusies te trekken dat de activiteiten van de ouders altijd leidend zijn boven de wensen en ontwikkeling van het kind?