Pieker kleuter
Mijn zoontje van 6 piekert veel, vooral 's avonds. Net als deze avond begint hij vaak bij het slapengaan over zijn 'problemen'die hij ondervindt tijdens speeltijd. Ze zijn met 7 jongens en 4 meisjes in zijn klas. Hij heeft een liefje, Z. Maar Z. speelt op dit ogenblik vaker met meisjes. Hij vraagt al sinds een week of hij bij haar mag spelen maar ik weet dat zij vaak naar de naschoolse moet - mijn zoon gaat er niet graag heen maar soms moet het even. Een ander meisje, C., speelt graag met mijn zoon maar hij wil ook wel eens met iemand anders spelen maar weet niet goed hoe ie dat moet zeggen.
NB: hij zit dit jaar voor het eerst in een Franstalige klas. Ondanks dat hij de taal goed begrijpt, heeft hij moeite om zich uit te drukken. Hij is in Belgie geboren en heeft een Franse papa.
Dan zeg ik dat íe het dan zo-en-zo moet zeggen, zonder het andere kind te kwetsen. 'Dat kan ik niet' of 'dat probeer ik ook' krijg ik dan als antwoord. Dan kan ie ook nog bij zijn 2talige lerares terecht maar die is er nooit tijdens speeltijd en oh wat een problemen. Ik wil dit vooral niet bagataliseren maar soms besef ik dat ie op sommige momenten het wat somberder inziet dan anders. (vermoeidheid) En hij heeft wellicht ook wel door dat ik het serieus neem en daar maakt ie misschien (mis)(ge)bruik van om wat aandacht te krijgen. Maar ondertussen vraag ik me allerlei dingen af: issie daadwerkelijk happy daar of kan íe, ondanks alle 'succesverhalen'van zijn juf, toch zijn draai niet vinden? Dit weekend zijn we bij m'n ouders in NL, dat maakt het nog erger; zegt hij dit om mij duidelijk te maeken dat hij het hier prettiger vindt dan bij ons?
Klagen jullie kleuters ook regelmatig? En maakt het jullie ook zo moedeloos? Wat ik ook zeg, hij gaat slepen met een piekerhoofd.
Herken het.
Mijn dochter piekerde als kleuter ook veel, ze is nu bijna acht en het is veel minder geworden, ik weet niet of dat puur de leeftijd is of omdat ze tegenwoordig veel gemakkelijker aankomt met iets dat haar bezighoudt en ik er op een hoger, efficiënter niveau met haar over kan praten.
Herken het ook
Tranen om een taak die niet af is, uitgestelde boosheid omdat Q had gezegd dat hij geen vriendjes mocht zijn met O, getob of hij wel goed genoeg is voor groep 3...
Ik denk niet dat het aandacht vragen is. Pas als hun hoofd het kussen raakt, is de aandachtvragende wereld op afstand en komen ze aan hun gedachten toe, dat denk ik. Wat hier helpt, is geen oplossingen verzinnen (daar zijn we allebei te moe voor op dat moment), maar erkennen dat het allemaal best ingewikkeld is. En dan een meditatief verhaal over dat hij zijn hoofd openzet en de wind erdoorheen laat waaien, die alle vermoeiende gedachten weg laat waaien tot er alleen nog maar leuke over zijn. En eventueel nog helpen ontspannen. In praat slapen, noemen we dat.
