Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Fianna

Fianna

10-02-2012 om 22:05

Rouwen bij verlies leeftijdgenootjes

Afgelopen week zijn er 2 oudklasgenootjes van mijn 2 oudste zonen overleden in een afschuwelijk ongeluk. Mijn oudste zoon van ruim 8 wil heel graag naar de begrafenis. Een van de jongens was nl een vriendje van hem. We gaan dus naar de begrafenis. Maar, hoe verder. Ik merk dat zoon (hij heeft adhd) de laatste dagen echt heel heftig is, boos, dwars enz enz. En als we het hebben over de dood van die jongetjes, huilt hij tranen met tuiten. Hij is echt aan het rouwen geloof ik. Hoe help ik hem? Iemand ervaring? Het komt echt keihard binnen bj hem.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Meer doen?

Op school van oudste zijn ooit ook 2 meisjes overleden bij een ski-ongeluk. Dat was niet in haar klas, het betrof de klas onder haar en boven haar. Dat had ook grote inpact op andere klassen. Ook al zaten ze er niet bij in de klas....Op school werd er veel aan gedaan. Er was begeleiding voor de betreffende klassen door specialisten...(van een overkoepelende instelling), in de klassen werd er veel over gepraat. Natuurlijk was het verdriet het grootste in de betreffende klassen, maar ook voor de andere klassen was er aandacht. De hele school maakte 'iets' voor de meisjes...een afscheidsbrief, een tekening, een gedicht, je eigen foto met hartjes erbij. Dat mocht je zelf weten. Oudste heeft erg intensief aan haar tekening gewerkt. Dat 'hielp' enorm. Als het verdriet teveel werd, werd er getekend. Zo zag ik het. Tekening ging mee naar school en huis zodat je 'm altijd had als je het nodig had. Er was in de hal een afgescheiden hoek met foto's, kaarsjes etc. Daar mocht je ook naartoe wanneer je maar wilde. Die 'hoek'is ook lang erna nog er geweest en pas na tijden beetje, bij beetje 'opgeruimd', zo waren ze toch nog een 'beetje' bij ze. Er werd gepraat, gehuild etc. ook door ouders.
Kan je niet contact krijgen met oudklasgenoten? Of er op bezoek gaan met hem? Met andere mensen/kinderen die er net zo'n verdriet om hebben als hij? Kan je naar exschool b.v. op bezoek? Daar is vast ook wel een rouwplek...en dat laten zien? Je kan hem ook 'iets' laten maken en het met een begeleidende condelancekaart/brief met uitleg opsturen naar de ouders. Samen de brief gaan posten....Dat kan je ook erbij betrekken...
Alleen naar de begrafenis....voor kinderen staan die rituelen bij een begravenis nogal ver van ze af. Het 'zegt' ze nog niks. Wel ernaartoe gaan, maar wij hebben met jongste een best naar overlijden van dichtbij meegemaakt, waar jongste het meest bij betrokken was (oppasopa van buurmeisje die haar vriendin is, ook onze buurman) en juist die begrafenis zei haar maar 'weinig'. Al die rituelen en toespraken etc. Het zijn lange zitten voor (jonge) kinderen. En jongste en buurmeisje werden nog wel 'betrokken' bij de rituelen. Ze mochten vooraan zitten, mochten aarde op het graf gooien en hebben de kaarsjes aangestoken. De aarde op het graf vondt ze maar 'zielig' (voor de buurman dus) en dat kaarsjes aansteken zag ze ook weinig in. Het enige dat op haar indruk maakte was een muziekstuk waarin 'vogelgeluiden' voorkwamen en waar buurman zo van hield. En een aantal schilderijen die bij zijn kist stonden en die buurman zelf gemaakt had en waarop o.a. zij en buurmeisje stonden. Verder was het voor haar gewoon een lange zit,waarbij ze stil moest zijn en haar concentratie verloor en waar veel mensen 'aardige' dingen zeiden over buurman. Ook mensen trouwens die ze er nog nooit gezien had (vonden wij goed opgemerkt).
Ik denk dus dat je meer moet doen dan alleen de begrafenis. Misschien hebben anderen nog aanvullende ideeën.
groeten albana

Fiorucci

Fiorucci

11-02-2012 om 11:16

Fianna

Het is ook moeilijk. Mijn dochter verloor vorig schooljaar een klasgenootje. Laten ze niks merken dan maak je je zorgen, en uiten ze het, maak je je ook zorgen. Ik zou, als je naar de begrafenis gaat, hem wel voorbereiden op het feit dat het enorm druk zal zijn. Want in dit geval zijn hun oudere zus en moeder ook overleden, en ik kan me voorstellen dat die enorme massa mensen die allemaal verdrietig zijn ook een impact zullen hebben....Mijn dochter heeft zelf op een mooie avond een wensballon opgelaten, misschien vindt hij dat wel fijn om te doen?

Fianna

Fianna

11-02-2012 om 12:56

Dank jullie voor de tips

Albana, het probleem is dat ze beiden naar een andere school zijn gegaan afgelopen jaar. Maar verder heb ik wel wat aan je tips. Bedankt voor je uitgebreide antwoord.
Ik ga even nadenken over hoe ik dit verder ga aanpakken.
Hij is erg boos en dwars te laatste dagen.

Fio, ik vind een wensballon een prachtig idee!
Het zal ook enorm druk zijn, wrs honderden mensen, wordt door de gemeente gesponsord incl grote buitententen enz enz.

Fiorucci

Fiorucci

11-02-2012 om 13:37

Fianna

Oh echt waar? Oh dat wist ik niet, van de gemeente enzo. Ik hoop maar dat hij zich gedragen voelt door alle steun...

Contact

Dit is denk ik ook de tijd om te kijken met welke vragen je kind zit en hoe ze zelf nadenken over de dood en wat ze daar van vinden. Ook kun je social stories vertellen over het overlijden van mensen in de familie. Of samen alle dieren en mensen benoemen die overleden zijn. En dat het zeldzaam is dat er jonge mensen overlijden en dat het je boos maakt maar dat het soms gebeurt. Afhankelijk van de leeftijd en hoe ze er in staan zeg maar. Je kunt ook vragen wat ze zelf willen doen. Je kunt ze vertellen van de gemengde emoties. En dat hoeft niet allemaal in 1 keer, maar net als je een moment samen hebt voor of veel later en na de begrafenis. En misschien kijken of je wat voor de naaste familie kunt doen, al is het maar een kaartje sturen, dat kan een kind al helpen om deze zaken in perspectief te krijgen.

Fiorucci

Fiorucci

11-02-2012 om 14:38

En...

Ik weet dat bij de groentezaak van hun vader een condoleanceregister ligt en veel bloemen. Misschien vindt je zoon het fijn om daar wat te brengen?

Fianna

Fianna

11-02-2012 om 14:51

Annej

De gesprekken over de dood, ja dit is een mooi moment idd. We hebben het er al vaker gehad en het is een erg beladen onderwerp voor hem. Hij wordt er erg verdrietig van en kan soms zomaar huilen omdat hij bijv niet wil dat ik, hij of wie dan ook dood gaat.
Hij zei gisteren tegen mij dat hij aan de vader wil vragen of hij zichzelf nu ook dood gaat maken. Omdat hij vast geen zin heeft om verder te leven. Ik heb hem maar even uitgelegd dat je zoiets beter niet kunt vragen.

Fianna

Fianna

11-02-2012 om 14:53

Fio

Tja nu krijgt hij volop steun, van familie en buren enz enz. Dat is over een maand of 2 wel anders. dan komt de klap, vrees ik.
Ik was idd van plan om naar de groentewinkel te gaan. Ik heb ook de rouwkaart met foto's van de overledenen. dat vindt hij fijn, want hij wilde nog een foto.

Het moment

Kinderen leven meer in het nu dan mensen die ouders zijn. Het kan nuttig zijn om te vertellen dat er altijd weer betere tijden aanbreken. Mijn zoon kon ook logisch concluderen wat het leven voor zin heeft als er toch een einde aan komt. Maar het gaat om de goede momenten in het leven om die mee te maken, te beleven en te vieren, niet vergeten te genieten. Het leven kan soms ook moeilijk zijn maar er komen altijd weer betere tijden.
Dus als zoon hevig genietend het leven volmaakt vind herinner ik hem eraan dat vast te houden voor als het moeilijker gaat.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.