Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
ava star

ava star

15-02-2010 om 17:02

Zoon zo lastig met eten, wat nu?

Onze zoon van 7 is altijd een moeilijke eter geweest. Hij had veel kno-klachten vanaf zijn geboorte die eigenlijk nog steeds niet helemaal over zijn. Door deze problemen kon hij niet goed eten. We hebben hiervoor veel begeleiding gehad van medisch psychologe etc. Op zich eet hij nu bijna alles, maar zo moeizaam.
Hij wil bijvoorbeeld geen boter op zijn brood. Ok zonder boter kun je leven, dus hij mag zonder boter als hij hartig beleg er op doet. Als hij hagelslag wil dan met boter. Nou dan doet hij dus rustig een uur over zijn brood. 's Avonds eet hij rustig eerst zijn vlees en aardappels en dan wil hij zijn groente niet meer, want hij heeft er niks meer bij. Ja duh!
Wat we ook doen, wat we ook beloven/belonen het helpt allemaal maar tijdelijk. Waar het dus op neer komt is dat hij volgens ons een machtsspelletje aan het spelen is. Die wint hij niet, maar gezellig is het dus ook niet aan tafel. Soms eet hij wel 5 dagen geen warm eten en blijft ook zijn boterham de volgende ochtend staan. Dus dan leeft hij eigenlijk op niks. Heel slecht voor een kind met al zulke medische problemen en lage weerstand.
We hebben ook wel eens gedacht aan brinta of zo, maar dat lust en mag hij ook niet (geen melkproducten i.v.m. slechte invloed op oren).
Wat we nu doen is: niet willen eten, dan naar boven en naar bed. Wel wat gegeten, maar niet alles: ook geen sojatoetje. Brood niet op is ook geen lekkere koek mee naar school en/of geen snoepje na school. Wat kunnen we nu doen om deze cirkel te doorbreken? Wie heeft er al wel eens met dit bijltje gehakt?
Misschien ga ik toch maar weer eens professionle hulp inroepen, maar wil het eerst hier eens vragen.


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Hanne.

Hanne.

15-02-2010 om 20:53

Eerste reactie

mijn eerste reactie is: als ze niet willen eten eten ze niet, ze zullen zichzelf niet doodhongeren.

Maar goed ik begrijp uit je posting dat dat geen optie is

En wat als je hem nu gewoon de tijd geeft die hij nodig heeft, dus als hij een uur over z'n boterham doen 'm dus om 7.00 al laten beginnen. En 's avonds na een minuut of 20 zelf weggaan, en hem lekker laten zitten tot hij klaar is.

inge123

inge123

15-02-2010 om 20:59

Hier ook gehad

Oei. Wat ben je streng. Die fase heb ik gelukkig al gehad. Ook ik was bezorgd. Maar mij werd verteld me er niet druk om te maken. Complimenten geven. Ik praat ook veel over eten. Dat er vitaminen in zitten die je lekker in je vel laten zitten. Zoveel mogelijk verschillende kleuren eten enz.Bied het aan. Verspreid over de dag krijgen ze toch aardig wat binnen. Geef eens een rauwe wortel. Of een stukje bloemkool als je aan het koken bent. Laat hem helpen met koken. Plakje worst. stukje appel. Nu heb ik wel met gezonde kinderen te maken gehad. Maar straffen helpt niet. Die van mij eten inmiddels goed en ze genieten ook nog eens van het eten. Zolang ze energie hebben zit het wel goed. Ik ben benieuwd hoe anderen hier over denken.

Hier

heeft zonlief vanaf ongeveer zijn 1½ jaar tot hij ongeveer 6½ geen hap warm gegeten! Later bleek dat mijn zoon temperatuur anders ervaart dan wij, wat voor ons lauw is, is voor hem heet. Ook smaken heeft hij moeite mee, hij heeft een lage gevoeligheid in zijn mond. Gekookte producten voelen voor zoon heel wee-ig.

Als zoon wel aardappels en vlees eet kun je misschien die porties in 2 keer geven. Dus eerst groente met de helft van de aardappels en vlees, bord leeg is de andere helft aardappels en vlees.

Als hij zo tettert met brood met boter en hagelslsg, waarom geef je hem dan die boterham? Kiezen voor hagelslag = boter. Mijn kinderen eten vaak ook geen boter op hun brood, maar bij dingen die moeten plakken (hagelslag etc) moeten ze boter en anders geen brood met hagelslag.

wat ik in die 5 jaar geleerd heb toen mijn zoon zo slecht at is dat kinderen zich niet zomaar uithongeren. Waar mijn zoon groot van geworden is weet ik niet, maar een grote gezonde knul is ie wel geworden!

Gr Pham

Tango

Tango

15-02-2010 om 22:52

Ik zou dus

Juist wel dat toetje geven als hij wat gegeten heeft van zijn warm eten, dan heeft hij dat ook maar binnen. Verder inderdaad dan maar geen hagelslag op brood, als hij dan zo treuzelt omdat er boter op zit. Er is genoeg ander zoet beleg dat wel zonder boter kan.
En verder inderdaad praten, wat is de reden dat hij zo weinig eet. Heeft hij misschien geen hongergevoel? Is er een medische oorzaak te vinden?
Gezonde tussendoortjes geven is ook goed natuurlijk, stukje komkommer, wortel, appel etc. En misschien ook elke dag een vitaminepilletje voor je eigen gemoedsrust.

Tango

Tango

15-02-2010 om 22:54

Oh ja

Niet goed gelezen, er is een medische oorzaak. Kan daar nog iets aan gedaan worden?
En inderdaad wat ook genoemd wordt, niet te streng. Juist wel die lekkere, maar ook een beetje gezonde koek mee naar school. Kook wat hij lekker vindt wat extra vaak en laat hem mee bepalen wat jullie eten.

Yta Chalne

Yta Chalne

16-02-2010 om 09:06

Tja

Ik geloof dat ik op een lijn zit met alle andere raadgevers; maak je niet te druk. Als het gezellig is aan tafel, hij krijgt genoeg binnen (van wat dan ook uit wat jij aanbiedt, evt. aangevuld met een vitaminepreparaat) en iedereen heeft het zonder stress naar z'n zin, dan is het prima. Zeker wel toetjes en lekkers blijven geven, eten leent zich niet voor straf. Sneller eten, ach, ik ken veel volwassenen die dat ook niet kunnen. Dus laat hem z'n eigen tempo maar aanhouden, hij is nog zo klein, hij heeft nog tijd genoeg om dat een beetje te leren.

Tineke

Tineke

16-02-2010 om 09:45

Geen probleem van maken

"Op zich eet hij nu bijna alles, maar zo moeizaam."
Om heel eerlijk te zijn: er is dus nauwelijks een probleem. Geen boter op brood? Nou en, ik begrijp het ook niet dat mensen zoiets lekker kunnen vinden, zo'n zalvig laagje. Hier hoeft niemand boter op brood, en als je dan hagelslag eet, moet dat dus voorzichtig en wat je knoeit ruim je zelf op. En, er wordt nauwelijks mee geknoeid, is gewoon handigheidje, goed boven je bord eten. Kan prima.
En als melk niet mag, waarom dan geen soja of rijstemelk? Prima vervangers. Is het overigens een bewezen allergie?

Brinta

Mijn kinderen zijn geen grote broodeters en houden niet van melk. Toch eten ze 's morgens ontbijtgranen. De een met niets erover en de ander met honing. Tja, een vreemde combinatie misschien, maar ze vinden het erg lekker. En inderdaad, ook geen boter op brood, maar wel chocopasta met vlokken. Dat blijft ook plakken!

Sterkte ermee!

Groet,
Pina

Lading

Door steeds strenge consequenties aan zijn "niet" eten te verbinden, leg je een forse lading op de maaltijd. Ik denk dat het zinvol (effectief) kan zijn én veel prettiger voor de sfeer als je het een tijd loslaat. Ik ben het met Kaatje eens dat er eigenlijk geen echt probleem lijkt te zijn: hij eet vanalles, zeg je? Da's toch al heel mooi? En waarom moet-ie boter eten?
"Waar het dus op neer komt is dat hij volgens ons een machtsspelletje aan het spelen is. Die wint hij niet, maar gezellig is het dus ook niet aan tafel.". Hij kan alleen een machtsspelletje spelen als jij meedoet. Ik zou dat dus loslaten, gewoon wat eten op zijn bord, goede info geven over wat goed voedsel is, wat groenten met en voor je doen en het goede voorbeeld geven. En voorál niks straffen, ik denk dat het totaal niet werkt. Als je dan invloed wil uitoefenen, geef dan een sticker bij alle-groente-opeten of zo.
Nog 1 ding: ik was laatst bij de kinderarts en die zei me dat het in Nederland vrijwel onmogelijk is om echte tekorten op te lopen. Ze vond het niet eens nodig om mijn (extreem slecht etende) kleuter extra vitamines te geven. Dit ter geruststelling.

Hendrika64

Hendrika64

16-02-2010 om 10:41

Loslaten

Wij hebben in het verleden geleerd dat loslaten het beste is. Onze dochters moeten zoveel happen van hun groente eten als hun leeftijd is. De rest mogen ze zelf bepalen. Ik schep op, maar ze hoeven het niet allemaal op te eten. Toetje, volle yoghert met van. vla of melk krijgen ze standaard na de warme maaltijd. Ik merk aan mijn oudste, nu 8 jaar, dat ze meer gaat eten. We proberen het dus ten alle tijde gezellig aan tafel te houden.

Succes!

T&T

T&T

16-02-2010 om 10:49

Voedsel is brandstof....

Die regel hebben we hier eens ingevoerd, een tekenfilmfiguurtje dat dat riep trouwens! "voedsel is brandstof, en als je niet op tijd tankt, dan gaat je motor er dus aan!"
Vooral bij het ontbijt werkt het, je motor komt niet op gang zonder brandstof.
Maar verder is oudste hier ook altijd extreem moeilijk met eten geweest. Hier ook een kinderarts en dietiste gehad die me in zoverre gerust stelden dat de richtlijnen van voedingscentrum en cb wel erg gericht zijn op de "meest ideale situatie" kinderen worden met veel minder ook wel groot! En het bewijs loopt hier rond; 8 jaar intussen, en een dikkerd zal het nooit worden, maar ze heeft geen ondergewicht, en is zelden of nooit ziek. Ze heeft 4 jaar alleen maar vloeibaar gegeten, en nu eet ze dus ook brood (zonder korstjes) aardappels, kaas, leverworst en een ietsje groente (soms een worteltje of 5 erwtjes, maar dat niet eens iedere dag) liga, peperkoek en toetjes doen het ook altijd goed.
Hier is vooral het avondeten nog een probleem, en gezellig wordt het volgens mij nooit! maar we doen er niet meer heel moeilijk over. Ze hebben een bord met 3 vakjes (want eten door elkaar is ook iets heel vreselijks) en ze eten dus 3 dingen; uit ieder vakje iets. Meestal is een vak al gereserveerd voor appelmoes en een voor brood of aardappels. Zijn er drie dingen gegeten dan mogen ze weer gaan spelen, kunnen wij tenminste wel nog even van het eten genieten. Vooraf krijgen ze meestal nog blokjes kaas en/of worst, en na een flink toetje van vla of yoghurt. Zo hebben ze alles bij elkaar toch best wat binnen.
Neem het serieus! De regel "een gezond kind hongert zichzelf niet dood" is er eentje die mijn kind in ieder geval WEL goed ziek maakte... ze hield het vol om een week niet te eten, toen gaf mama op, ik kon het niet meer aanzien. Hier speelt dus ook wel meer; mijn kinderen hebben een vorm van autisme, maar dat wisten we toen nog niet. Daarbij vind ik ze overigens prima gezond, autistisch of niet... maar ze kunnen zich dus WEL uithongeren!
Het is best moeilijk om zo creatief met voedsel om te gaan dat ze, zonder dat ze het in de gaten hebben, toch hun portie binnen krijgen. Want als je er teveel mee bezig bent gaan ze NOG dwarser liggen! ga de strijd niet aan, want die verlies je, maar neem het wel serieus!
groetjes, Tess

ava star

ava star

16-02-2010 om 11:40

Bedankt

T&T ik herken veel in wat je schrijft.
Onze zoon moet gewoon echt eten, want anders wordt hij nog zieker en magerder. Ik kan het ook echt niet aanzien als hij dagen niet eet. En ik heb er veel moeite mee dat alles wat lekker is er wel in gaat. Dus eerst een boterham en dan pas een snoepje. Dat is het enige wat nog een beetje werkt (en op de nintendo).
Groente krijgt hij al zo min mogelijk. Inderdaad 3 sperziebonen, 6 doperwtjes etc. En dat gaat ook al zo moeizaam. Maar ik wil echt dat hij dat eet! Rauwe groenten eet hij al helemaal niet en van fruit alleen appel. Brood gaat nu gelukkig wel goed sinds een jaar of 2. Daarvoor leefde hij ook op crackers.
Gisteren aten we zuurkoolovenschotel (met rozijntjes, ananas, uitgebakken spek er door en een krokant kaaslaagje). Hij wilde er niks van eten. Dus dan gaat hij weer zonder eten naar bed. Ok, dat dat 1x zo is.....maar dagenlang. Uiteindelijk kook ik dan toch weer iets waarvan ik weet dat hij het goed eet. Dan kan hij weer een reserve opbouwen. De kinderarts en dietsite zeggen allebei dat hij zichzelf min of meer aan het opeten is. Dat is toch niet wat ik wil. Echte tekorten heeft hij gelukkig niet. er gaat ook elke dag een mulitivitamine in.
We hebben eigenlijk vooral beloond als hij goed at. Maar alles werkt tijdelijk. Langer opblijven, nog 1 op 1 een spelletje doen na het eten, geld, snoepje na het eten. Even leuk en dan houdt hij het wel weer voor gezien.
Ik heb echt geprobeerd het los te laten...maar vind het zo moeilijk. Een jongen in groep 4 die moet gewoon eten, dat heeft hij toch nodig om op school te functioneren. Zijn concentratie is al niet best.
Ik weet het allemaal even niet meer......

Tineke

Tineke

16-02-2010 om 11:48

Leren eten

Goed in je vel zitten is een voorwaarde om nieuwe dingen te kunnen leren. Ofwel: je moet energie overhouden.
Wat school betreft snap je dat zelf ook, je noemt het zelfs. Maar bedenk dat datzelfde geldt voor eten. Ik zou dus hem vooral laten eten wat hij lekker vindt, wekenlang, desnoods maandenlang, en pas als hij wat reserve heeft opgebouwd, wat nieuws leren eten. Dan pas zal hij dat kunnen, vanuit deze positie zul/ kun je niks bereiken.

Guinevere

Guinevere

16-02-2010 om 12:03

Ava

Ik heb hier ook een kind dat (door een SI-probleem) jarenlang niet normaal heeft willen eten. Geen eten geven omdat ze zichzelf niet zullen uithongeren werkte hier ook niet. Dan werd hij hysterisch, écht hysterisch, en dan kon hij helemaal niet meer eten.
Ik zou kiezen voor een weg van weinig weerstand: geef hem tot op zekere hoogte wat hij lust. Aardappels en vlees zijn lekker? Mooi, dat krijg je dan nadat je deze 2 sperziebonen hebt gegeten. Ketchup over die 2 bonen? Prima, als je ze op hebt krijg je je vlees en aardappelen. Of één boon eten en daarna mag je een stuk van je saucijs snijden.
Je zuurkoolschotel klinkt heerlijk, maar ik kan me voorstellen dat het voor je zoon een brug te ver is. Ik zou hem dan alleen losse aardappelen en spekjes geven, daar heeft hij toch ook een goede maaltijd aan? En het is geen extra werk, haalt de spanning van de eetsituatie af doordat iedereen gezellig kan eten zoals hij/zij het wil.
In het geval van je zoon zou ik trouwens wel links en rechts wat boter door het eten doen. Het klinkt alsof hij dat wel nodig heeft, er zitten belangrijke vitamines in. Een klein klontje door zijn aardappelen heen roeren en hij merkt er niets van. Of een klein laagje margarine op een warm broodje of warme boterham smeren (magnetron), dat verdwijnt volledig in het brood.
Je kunt hem natuurlijk ook elke maaltijd een bakje appelstukken voorzetten, als extraatje.

Tango

Tango

16-02-2010 om 12:27

Zuurkool

Tja, je noemt zuurkoolschotel. Zal vast heel lekker zijn, maar ik heb ook geen gezinslid die dat lust hier. Kan me dus best voorstellen dat hij dat niet wil eten. Misschien heeft hij ook moeite met alles door elkaar. Je kunt hem dan de ingredienten los van elkaar geven, desnoods op een vakjesbord.
Crackers zijn verder ook niet veel ongezonder dan brood, volgens mij. Dus af een toe een cracker tussendoor is ook een ideetje. Bijv. met kaas of worst erop. Beter dan een snoepje als beloning. En wat betreft dat snoepje, misschien kun je een lijstje maken van wat hij nog meer lekker vindt, zodat je wat kunt varieren in beloningen. Er zitten misschien ook wel wat gezonde dingen tussen.

T&T

T&T

16-02-2010 om 12:31

Ava

Ik herken het machteloze gevoel zo.
Wat hier nog meer goed werkt is om altijd iets bij het avondeten te hebben wat ze WEL eten. Dus staan er ook vaak broodjes op tafel, appelmoes, of gewoon wat (droge) pasta, of weer eens blokjes kaas... wat er maar in gaat. Zo'n overschotel vind ik idd ook heerlijk, maar is hier ook weer niet gewenst, want "wat zit daar allemaal wel niet in?" je ziet het niet, en het zit door elkaar, en dus is het "eng". een paar aardappeltjes apart houden scheelt al. Nou ja, niet altijd, ik heb een zoon die geen aardappels eet niet te geloven he? Zelf at ik ze ook niet toen ik zwanger van hem was, dus ik herken de "viezigheid" in een aardappel (ook al eet ik ze zelf in de tussentijd wel weer) vond ik toen ook vreselijk! ik zal hem dan ook nooit dwingen om een aardappel te eten, zelfs friet eet hij niet! maar je kunt best zonder aardappels overleven. Een kleine portie droge pasta is handig overal naast gekookt.
groetjes, Tess

Bellefleur

Bellefleur

16-02-2010 om 12:57

Een paar tips

Ook mijn dochter is een moeilijke eter. Bij vlagen zet ik druk op de ketel, en bij vlagen laat ik het gaan. Gisteravond zag ik verbaasd dat ze de rode kool helemaal had opgegeten! Dat was nog nooit eerder voorgekomen. Wat bij mij werkt, is het stelen. Als ik eten kook, komt ze langs en pikt stiekem iets van het aanrecht: een streepje paprika, een komkommertje enz. je begrijpt dat ik dat altijd ernstig bestraf: we hollen soms het hele huis door, om dat stukje weer af te pakken. Wat ze dan natuurlijk allang in haar mond heeft. Komt ze weer in de keuken, begint het weer van voren af aan. Op die manier heeft ze soms al aardig wat binnen voor ze kan protesteren tijdens de maaltijd...
Wat ook helpt, maar dan op langere termijn is het helpen met eten koken, boodschappen doen en zelf zaaien. Op dit moment staat er alfalfa in een bakje, dat kan ze vanavond eten. Ook heel makkelijk is tuinkers. Of tuinkruiden. Mijn dochter eet graag een stengeltje bieslook op. Zo is het wat speelser allemaal. Ook een pot met kerstomaatjes in de tuin in de zomer heeft succes. En waar ik mee opgehouden ben, is op vet letten. Ze krijgt wekelijks een saucijzenbroodje van me, erg vet, maar dat kan ze wel hebben. En ze heeft weer wat vlees binnen.
Mijn dochter houdt niet van gemixte dingen, alles moet apart. Een ovenschotel of macaroni vindt ze dus niks. Sterkte gewenst,Bellefleur

Agchie

Agchie

16-02-2010 om 13:21

Tip

Mijn dochter is ook een moeilijke eter, en we hadden altijd strijd om het leegeten van het bord (waar ik maar ieniemienie beetjes opschepte). Nu doen we het anders: ze schept zelf op wat ze denkt op te kunnen. Ze moet wel uit alle pannen wat scheppen en de afspraak is dat ze dat dan ook op eet.
Wij praten helemaal niet meer over het eten, dus niet....ga eens eten, doe eens een hap etc. Maar we negeren het volkomen. Aangezien ze dol is op een toetje heeft ze meestal haar bord leeg voordat we aan het toetje toe zijn. Soms iets later. Maar onze regel is dat ze een toetje krijgt als ze haar bord leeg heeft voordat iedereen het toetje op heeft.

We doen dit nu bijna drie maanden en het gaat geweldig goed. Soms schept ze meer op dan dat ik haar gegeven zou hebben en we hebben maar 3 keer gehad dat ze het niet opkreeg. Dat vond ze zo erg dat het de volgende dag gelijk weer goed ging!

Vooraf zijn we met haar om tafel gegaan om afspraken te maken en duidelijk te maken waarom we het zo willen doen!

Ik hoop dat je er iets mee kunt!

Groetjes,

Agchie

Guinevere

Guinevere

16-02-2010 om 13:28

Oorspronkelijke posting

Nog even reageren op de oorspronkelijke posting: "Wat we nu doen is: niet willen eten, dan naar boven en naar bed. Wel wat gegeten, maar niet alles: ook geen sojatoetje. Brood niet op is ook geen lekkere koek mee naar school en/of geen snoepje na school".
Ik zie het verband niet tussen eten/niet eten en je bed in moeten eigenlijk. Op deze manier maak je er inderdaad een machtsstrijd van. Los of je die gaat winnen, wat win je daar mee? Hij gaat er niet beter van eten. Laat 'm een aardappel of droge pasta eten met een appel en daarna zijn toetje, wat is daar het probleem van?
Verder ben ik erg verbaasd dat hij geen koek mee naar school krijgt als hij zijn boterham niet op heeft, of begrijp ik het verkeerd? Dan zou ik hem in elk geval iets voedzaams mee naar school geven. Stuk ontbijtkoek ofzo, en/of bakje appel. En na school hóef je geen snoepje te geven, ook dan kun je kiezen voor een voedingsmiddel dat hij echt nodig heeft. Stukje worst? Zolang hij zijn basale voedingsmiddelen niet binnenkrijgt zou ik iig kiezen voor zaken die hij voedingstechnisch gezien nodig heeft. Een bakje cereals (loops, rice crispies) kan ook verwennerij zijn en er zit meer in dan in een snoepje (jaaaah, ook suiker, ik weet het).
Nog een ding dat me verbaast: je zegt dat hij geen melkproducten mag, maar je serveert wel zuurkoolschotel met kaas bovenop? Ontgaat me hier iets?

Tineke

Tineke

16-02-2010 om 14:34

Helemaal eens met guinevere

Dit draadje laat me vandaag niet los, omdat ik steeds dacht dat ik met m'n zieke kop wel heel vinnige/ stomme reacties heb gegeven. Na wat paracetamollen is m'n hoofd aanmerkelijk helderder, en heb nog eens alles gelezen.
Guinevere verwoordt precies mijn laatste gedachten.
Als hij kaas verdraagt, mag hij zeker een bordje brinta.

ava star

ava star

16-02-2010 om 14:47

Zoon heeft een lactose-beperkt dieet. Kaas mag hij wel!
Ik wil jullie bedanken voor jullie reacties. Ik kan met sommige reacties wel iets en met sommige ook niks.
Bij onze zoon is het ook alles of niks. Hij heeft een zeer sterke wil. Op een speelse manier hem dingen te eten geven werkt niet. Dus paprika, komkommer en bleekselderij komt er niet in. Tja en zuurkool is ook niet echt een kindergerecht, dat weet ik ook wel. Maar ik heb nog 2 kinderen en we houden al zoveel rekening met alle 3 de kinderen. Dus af en toe eten we ook iets wat pa en ma lekker vinden. Doen jullie dat dan nooit? Ik heb 6 jaar lang apart gekookt voor zoon, maar nu hij wat meer met de pot mee eet ben ik daar mee gestopt.
Wat ik vervelend vind is dat hij ook zo moeilijk doet met dingen eten waarvan ik weet dat hij het lust. Dus een uur doen over een boterham met hagelslag bijvoorbeeld, terwijl hij naar school moet.
Hij staat elke dag op met de vraag: hebben we iets lekkers bij het ontbijt. Dat doet hij ook tussen de middag.
Als ik hem elke dag zou geven wat hij lekker vindt, dan hebben we pas echt een probleem. Dat is nl. zeer beperkt..........en echt niet gezond. Alles met een p bijvoorbeeld.

Nog een reactie

Ik pik er even iets uit wat me opvalt, helemaal niet om je te bekritiseren, maar misschien maakt het iets duidelijk.
"Ik heb 6 jaar lang apart gekookt voor zoon, maar nu hij wat meer met de pot mee eet ben ik daar mee gestopt.". Dat is hij dus gewend, dat je 100% rekening met hem houdt. Dat is hij dan ook niet zomaar ontwend, ik kan me best voorstellen dat hij niet zomaar overstapt op een ander regime.
Túúrlijk kook ik regelmatig iets wat mijn zoons (de moeilijke eters in ons gezin) niet lusten. Ik mix het een beetje: een paar keer per week iets waarvan ik weet dat ze ervan eten, en een paar keer iets wat zo uitkomt, wat ik lekker vind. En in die laatste gevallen eten ze idd wat Guinevere zegt, een droge aardappel (of een hapje ervan), evt. een appel en een bakje yoghurt. En dat gebeurt soms dagen achter elkaar. En nee, ik ben er niet blij mee als ze dagen zo eten, maar ik ga er geen strijd van maken, dan is (vrees ik) het eind zoek en het werkt niet. Ik prijs ze uitbundig als ze iets proeven (en ik weet dat jij dat ook doet/deed, maar ik denk dat het een kwestie kan zijn van jaaaaaren voordat het echt het gewenste effect heeft), en het lijkt (ik zeg het héél voorzichtig) een beetje te werken bij oudste (6½). Die proeft heel soms al iets. En verder probeer ik het los te laten. Zou ik ook proberen als ik jou was. Wat de ka bedoelt met "zichzelf opeten" begrijp ik niet helemaal, maar je zegt ook dat hij geen echte tekorten heeft. Dat is geruststellend, of niet?

Tineke

Tineke

16-02-2010 om 15:08

Oke

Jij vindt het blijkbaar noodzakelijk/ prettig om zelf de controle te houden over wat je zoon mag eten. Dat kan en is ook zeer legitiem. Maar weinig ouders durven volledig op hun kind te vertrouwen. Daar zijn ooit wel experimenten mee gedaan, met echte ukkies. Helemaal zelf laten kiezen, zowel hoeveelheid als wat. Het bleek dat de dreumesjes na een week precies hadden binnen gekregen wat ook verstandig/ noodzakelijk was. Niets teveel, niets te weinig.
In aanleg, van nature, weten kinderen heus wel wat goed voor ze is. Deze natuur wordt meestal om zeep geholpen door bijv. heel strikte etenstijden, je bord verplicht leegeten, snoep als beloning, etc.
Het is voor jou de kunst, om terwijl je de touwtjes strak houdt (want dat geeft jou een goed gevoel), de letterlijke plezier in eten aan je zoon kan teruggeven. Want plezier zorgt voor beter eten. Zonder plezier kom je er so wie so niet. Dat kan bijv. op deze manier:

De kleurenklok. Google maar eens, dan vind je het vanzelf.

Je kunt dan met hem afspreken dat hij binnen een 'kleur' wat eet. Maak groepjes/hoopjes op zijn bord. Als iets lukt, wordt dat beloond. dat kan eenvoudig met stickers, maar ook met luxe systemen als de Tina Taler (google). Bij drie munten/ stickers, volgt de beloning: een dag zelf avondeten of lunch kiezen.

Zorg ervoor dat hij er lol in krijgt het doel te halen, en zorg ervoor dat het doel ook in het begin makkelijk te halen is. Dus kies nog niet de snelste tijden en niet teveel stickers voor hij de beloning krijgt.
Het leuke van dit systeem is, dat hij niet meer met jou de strijd aan hoeft te gaan, maar met de klok. En laat hem zelf meedenken, welk vakje denkt hij te kunnen halen? Natuurlijk veel gejuich als hij het haalt! Het is even een aanschaf, ik geloof dat de kleinste klok ong. 15 euro kost, maar echt, het werkt fantastisch.

Op deze manier kom je jezelf tegemoet (je durft niet los te laten) en je komt je zoon tegemoet: hij verdient er zelluf-kiezen-dagen mee.
En die boter onder de hagelslag, please, doe me een lol, ik hoop dat ie melkvrij is, maar dan nog, dat kun je niet van je kind verlangen te eten. Dus voortaan gewoon geen boter meer, ook onder hagelslag niet. Desnoods chocopasta.

Hillary

Hillary

16-02-2010 om 19:05

Naar school moeten

Mijn dochter is ook geen geweldige eter en ik liep ook in de valkuil van naar school moeten. Op een gegeven moment moest ze echt weg en haalde ik de rest van het ontbijt weg. Soms had ze maar 1 hap van haar boterham genomen en 1 slok melk. Toen heb ik het roer omgegooid en gezegd, je mag pas naar school als je ontbijt op is en kijk opeens is ze wel op tijd klaar. Nu vindt mijn dochter het verschrikkelijk om te laat te komen, dus zal niet bij iedereen werken, maar bij haar wel.

Tja en anders....

boterham niet op is boterham mee naar school en dus geen koek. Zo doe ik het want een boterham is belangrijker dan een koek, dus die moet eerst op. Tegenwoordig eet ze trouwens vaak droge cruesli of honeypops met een beker melk en dat gaat perfect.

En verder gaven wij ook altijd eerst de groente en een klein beetje van het vlees aan dochter en pas als dat op was kreeg ze de rest van het vlees. Dat gaat hier tegenwoordig dus weer goed, dus nu krijgt ze gewoon een vol bord en dat eet ze dan leeg. Wat nog niet goed gaat is pasta: dan eet ze eerst de droge pasta op en heeft dan geen honger meer/buikpijn/hoofdpijn/? als ze de saus moet eten dus daar doen we tegenwoordig ook eerst de saus met wat pasta op haar bord en als ze dan nog wat lust mag ze de rest van haar honger stillen met droge pasta.
Ik zou in zetten op de lange termijn en er de appelmoes en tomatenketchup tegenaan gooien (letterlijk). Dus gewoon appelmoes over die bonen, want wat maakt het uit: als ze maar op gaan. We hebben het ook lange tijd gedaan met slokjes drinken: eerst een hapje eten en daar een slokje drinken overheen om de smaak te camoufleren. En dat werkte ook goed.

Bij ons is het dus min of meer goed gekomen, al zijn pasta en chili con carne etc. nog steeds geen favorieten. Bij de chili hebben we het trouwens laats zo gedaan dat ze alleen de bruine bonen hoefde te eten en dat ging ook goed. Is in elk geval beter dan niks.

Verder gooien we er ook vaak rauwe wortels tegenaan. Het is gewoon een kwestie van onderhandelen. Jij wil dat hij zijn bord leeg eet en hij wil lekker eten. Een kwestie van kijken dus of je op de gulden middenweg uit kunt komen. En als appelmoes, sapjes, rauwe wortels, stukjes appel of wat dan ook je daarbij kunnen helpen is dat volgens mij veel meer aan te bevelen dan het voeren van een machtstrijd die je toch niet gaat winnen.

inge123

inge123

16-02-2010 om 21:50

Appelmoes.

Ik ben opgevoed met appelmoes. Elke avond stond er appelmoes op tafel. Anders vond ik het niet lekker. Nu lust ik echt alles. Ik ben gek op groente. Smaken veranderen. Komt allemaal wel goed.

Ava star

Als ik je begin posting nog eens goed lees, lees ik dat je in dezelfde valkuil getrapt bent als wij met onze zoon. Je zoon heeft een probleem met eten maar jij haalt het probleem bij hem weg en maakt het jouw probleem. De eerste stap is nu het weer een probleem van je zoon maken. Hij eet eerst aardappels en vlees en vervolgens zijn groente niet omdat hij er niets meer bij heeft. Dat is dus echt zijn probleem. Waarschuw hem hier voor (op tijd) eet hij toch zo, jammer dan zijn probleem. Laat je zoon zelf ook meedenken aan een oplossing.

Verder schrijf je dat je zoon KNO klachten heeft gehad. Kan het niet zijn dat daarmee ook zijn smaak aangetast is/ was? Mijn zoon heeft op hele jonge leeftijd hele zware antibiotica gehad met als gevolg dat dat grote invloed op zijn smaaksensatie heeft gehad. Daar is zijn eetprobleem door ontstaan. Zoon wilde geen warm eten, we hebben hem uiteindelijk opnieuw leren eten met kroepoek. Eerst 1 rijstkorrel samen verstoppen tussen 2 kroepoekjes. Toen dat goed ging 2 korrels etc. Nu soms nog als zoon moeite heeft met een nieuwe smaak verstoppen we het samen tussen de kroepoek.

Verder is het probleem lees ik dat je zoon moeizaam eet. Misschien kun je samen met hem overleggen hoe je zijn eten kunt opleuken. Soms zit het ook in de benaming. De kinderen van een collega bijvoorbeeld halen hun neus op voor als je zegt dat ze sperciebonen krijgen, roept collega echter dat de groene frietjes op tafel staan vliegen ze naar de tafel. Kinderen weten dat sperciebonen en groene frietjes hetzefde zijn!

Gr Pham

Vic

Vic

17-02-2010 om 15:01

Brrrrrr

Dit is echt een fout draadje voor mij. Ik kan me nog zo goed herinneren dat ik vroeger eens bij een vriendinnetje at en die moeder me verplichtte de boterham met hagelslag op te eten die ze klaargemaakt had. Alleen van de geur van boter ga ik al kokhalzen, maar die moeder vond het belachelijk dat ik hagelslag zonder boter wilde (en voordat ik om kaas kon vragen, was de boterham al belegd). Het is uiteindelijk een heel drama geworden, mijn moeder werd gebeld, die kreeg ruzie met dat rare mens etc etc.
Maar dat terzijde Mijn kinderen zijn ook geen gemakkelijke (avond-) eters. Oudste heeft van haar 2e tot haar 8e geen groenten gegeten, behalve doperwtjes/worteltjes en sperziebonen (en dan wel 5). Vanaf haar 8e zijn daar mondjesmaat wat meer groenten bij gekomen, en nu durft ze het zelfs aan om af en toe een spruitje of iets anders vreemds te proeven. Jongste (5) eet alleen doperwtjes/worteltjes, sperziebonen en komkommer. Omdat ik zelf wel houd van wat meer variatie, eet ik minstens twee keer per week iets wat ik lekker vind. Op die dagen eten de kinderen brood met fruit, of pannekoeken o.i.d. De dagen dat we gezamenlijk eten probeer ik van alles af te wisselen. Oudste eet wel wraps met vulling, en pasta met saus, jongste eet dan kale wraps en kale pasta met geraspte kaas. Wel heb ik altijd komkommer op tafel staan. Als ze niet eten, krijgen ze wel een toetje. Er wordt sowieso niet gesnoept na het avondeten. Oudste mag op vrijdagavond chips, maar dan moet ze die avond wel normaal gegeten hebben (= mooie stok achter de deur, maar volgens haar chantage). Aangezien ik nooit kindonvriendelijke dingen als zuurkool of tuinbonen kook als de kinderen mee-eten is dat ook helemaal niet erg. De kinderen hebben hun eetgedrag denk ik ook niet helemaal van een vreemde. Ik lust echt niet alles. Waarschijnlijk zou ik zo'n zuurkoolschotel met ananas en (brrr) ozijnen uit beleefdheid wel eten, maar liefst heb ik het normaal met zuurkoolspek en rookworst.

T&T

T&T

18-02-2010 om 10:51

Brrrrrrrr...hahaha

Gelukkig, wij zijn niet gek! ik vind dit wel een leuk draadje om te lezen.
Zelf ben ik helemaal geen moeilijke eter, maar mijn kinderen dus wel. Ik zal nooit mijn zoon met zijn "aardappelfobie" dwingen om een aardappel te eten (een hapje maar/ anders geen toetje/ met appelmoes erop ...bweek) want een ding wat ik me nog heel levendig kan voorstellen is de viezigheid van een aardappel! Tijdens mijn zwangerschap kon ik ook absoluut niks met aardappels verdragen, ik werd er zo misselijk van, dat vieze kruimige, en na afloop plakt het zo aan je tanden...brrr... als kind had ik trouwens zoiets met lever; daar ging ik echt van aan het kokhalzen.
Ik geloof niet dat je "gemakkelijke eters" maakt door ze alles te laten (dwingen) eten, ik denk wel dat smaak ontwikkeld kan worden, maar ergens is een grens! bij mijn zoon zijn dat dus aardappels.
Het ligt niet eens altijd aan de smaak van iets, ook de geur, de structuur, hoe iets aanvoelt in je mond... mijn dochter eet alles! als het maar vermalen is tot soep, en er geen stukje meer in te vinden is.
Het blijft moeilijk hoor, maar ben blij met de herkenning hier
groetjes, Tess

Guinevere

Guinevere

18-02-2010 om 11:41

Tess

Tess, ik ben het (bijna ) volledig eens met je berichten in dit draadje. Iets niet lusten, betekent gewoon dat je het niet lust! Dan kan je lekker gaan zitten afdwingen, maar daar gaat het echt niet beter van smaken. De weerzin neemt alleen maar toe.
Wel stimuleren wij hier het "één hapje proeven". Als wij bv. zuurkoolstamppot eten, krijgt onze 7-jarige dus losse aardappelen en worst. En één lepeltje stamppot ernaast. Met het verzoek of hij dat wil proeven, om papa en mama een plezier te doen en wie weet lust hij het (nu) wel? Ook met de mededeling dat hij het helemaal niet lekker hóeft te vinden, maar dat het is om het te proberen. Aan zulke verzoeken werkt zoon graag mee, en op deze manier leert hij die zuurkoolstamppot óók wel eten. Want hij vindt het nog steeds een raar gerecht, maar inmiddels "een beetje lekker".
Wij prijzen dit willen proeven ook uitbundig, a la "Jammer dat je het niet lekker vond, maar ik vind het wel heel knap van je dat je het wilde proeven! Nu mag je dat ... laten liggen en je worst opeten."

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.